url (p. 64) s. A mortar, large or small, நென்முதலியகுற்றுமுரல். 2. A mould for making pastry, இடியப்பவுரல். உரலாணி, s. A pestle, a ricepounder, உலக்கை. 2. [prov.] A piece of block inserted in a mortar, when the bottom is worn away, உரலடிக்கிடுமரவாணி. உரலிடித்தல், v. noun. Pounding in a mortar. அவலைநினைத்துரலையிடிக்கிறது. To beat the empty mortar, thinking of the flattened rice. [prov.] உரலுமுலக்கையும். The pestle and the mortar. 2. (fig.) The glottis and the uvula of the throat. உரற்கட்டை, s. A mortar formed of a block of wood--a term applied metaphorically to a stout short man. உரற்கட்டை--உரற்குற்றி, s. A wooden block for a mortar, உரற்கானமரத்து ண்டு. உரற்குழி, s. A hole in the floor in which a rice mortar is fixed. பாக்குரல், s. A small mortar made of wood, stone, or metal, in which betel and areca nut are bruised to facilitate mastication. 3)

ūkittuṇrātu (p. 69) neg. ver. part. Without thinking deliberately. 26)

ēmilāntu (p. 79) கிறேன், ஏமிலாந்தினே ன், வேன், ஏமிலாந்த, v. n. [prov.] To despond, despair, to stand aghast, be at one's wit's end, திகைத்துநிற்க. 2. To stare about, not knowing what to do--as when a great catastrophe has happened, மயங்கிநிற்க. 3. To be amazed, absent-minded, thinking of something else, நினைவுசிதற. ஏமிலாந்தி, s. [prov.] One who is despondent, aghast, thunder-struck, &c., திகைத்துநிற்பவன். 2. An oblivious person, மதிகேடன். 3. An absent staring person, மயக்கமுடையவன். 38)

kṇṇutl (p. 90) v. noun. Purposing, thinking, considering, கருதல். 2. Judging, forming an opinion, குறித்தல். (p.) 23)

kym (p. 96) s. Decay, wasting away, தேய வு. 2. Loss, waste, destruction, ruin, கேடு. 3. Inferiority, baseness, selfishness, கீழ்மை. 4. Greatness, superiority, பெருமை. 5. Eminence, மேன்மை. 6. Youthfulness, இளமை. 7. Water, நீர். 8. Depth, lowness, ஆழம். 9. A ditch, அகழி. (p.) 1. A tank, குளம். கயத்திலேபோய்விட்டது. It is gone to the bottom, it is sunk. கயந்தன்னைவைததையுள்ளிவிடும். A person of little mind will always be thinking of the insult offered him. (நாலடி.) கயமானநீர்மடு. A deep pool of water. (நீதிநெறி.) கயத்தி, s. A wretched woman, a cruel woman, கெட்டவன். கயவர், s. Mean base people, the vulgar, the ignorant. 32) *

tūram (p. 254) s. Remoteness, distance, சேய் மை, W. p. 419. DURA. 2. (fig.) Remoteness to consanguinity, உதிரக்கலப்பில் லாமை. 3. Difference, distinction, discrepancy, disparity, வித்தியாசம். (c.) தூரத்துத்தண்ணீர்ஆபத்துக்குதவாது. Water at a distance will not avail in emergency. தூரநில். Stand off. தூரவிலகு. Go away, get away. அதற்குமிதற்கும்வெகுதூரம். That is very remote from this. 2. There is much difference between them. அவர் மனம் தூரத்திலேகிடக்கிறது. His thoughts are very far from the thing in hand. தூரத்திலேதெரிகிறது. It appears at a distance. உனக்குமெனக்குந்தூரம். We differ much. தூரகாரி--தூரதரிசி, s. One capable of understanding futurity or prognosticating, வருகாரியமறிவோன். (பாரதம், போர். 14.) தூரகாரியம், s. Remoteness from the subject. 2. [in Rhetoric.] Effect from a distant cause. தூரசூலை, s. Obstruction of the menses. See சூலை. தூரதிட்டி--தூரதிஷ்டி--தூரதிருஷ்டி, s. Distant sight, being far-sighted, சேய் மைப்பார்வை. 2. Foresight, view of things future, முன்னுணர்ச்சி. 3. A far-sighted man, a seer a prophet, தீர்க்கதரிசி. தூரதிருஷ்டிக்கண்ணாடி, s. A telescope. See கண்ணாடி. தூரதேசம், s. A distant country. தூரத்தார், s. (Sing. தூரத்தான்.) Persons living at a distance. 2. Distant relations. தூரஸ்திரீ, s. A menstruous woman removed for the time from domestic concerns, வீட்டுக்குத்தூரமாயிருக்கிறவள். தூரத்திலேபோட, inf. To put at a distance. 2. To destine or appoint one to a distant station. தூரத்திலேயெறிய, inf. To throw to a distance. 2. To reject one's advices. 3. To abandon one to forsake one. தூரந்தொலை, s. A great distance, a long way, as தொலைதூரம். தூரத்துறவு--தூரஉறவு, s. Distant relations; [ex தூரம், et உறவு.] தூரப்பயணம்--தூரப்பிரயாணம், s. Journey to a distant place. தூரமாயிருக்க, inf. To be distant, remote, &c. 2. To be far removed 3. To be very different. 4. To be menstruous; (lit.) distant. See தூரஸ்திரி. தூரமானஎண்ணம், s. Aspiring thoughts, ambition. 2. Anxious thoughts as to futurity, &c. 3. Absence of mind, thinking of other things. 4. Thoughts abstracted from the world, and aspiring after the deity. தூரர்க்குத்தூரன், s. God, as being far from those who are far from him. தூரவைக்க, inf. To treat one coldly, to keep one at a distance, to be reserved in intercourse with one. கொஞ்சத்தூரம்--கொஞ்சதூரம்--சில தூரம். To some distance. நெடுந்தூரம், To a great distance. 2. To a great length, extent, &c. தூராதூரம், s. Various distances. 2. A very great distance, மிகுதூரம். 25)

pañca (p. 290) --பஞ்சம், adj. Five-fold, ஐந்து. W. p. 493. PANCHAT or PANCHAN. பஞ்சகச்சஞ்சொருக, inf. To tuck up the cloth in five ways. See சொருகு, v. பஞ்சகச்சாயம், s. Five kinds of cakes. பஞ்சகதி, s. The five paces of the horse. See துரககதி. பஞ்சகந்தம், s. The five aromatics. See கந்தம். பஞ்சகம், s. Any thing of five parts. பஞ்சகம்மாளர், s. [also பஞ்சாளர்.] The five castes of mechanics. See கம்மாளர், under கம். பஞ்சகர்த்தாக்கள், s. The five deities, or forms of deity performing operations for the benefit of souls. 1. பிரமா, creator, or evolver of the universe; 2. விட்டுணு, preserver, who furnishes each soul with its allotted portion of jois, and sorrows, as the results of former actions; 3. உருத்திரன், destroyer, reducing souls and worlds to their primitive elements; 4. மகேசுரன், obscurer, darkening the understanding, that the soul may act, and work off its accumulation of moral evil, so as to become ripe for salvation; 5. சதாசிவன், enlightener of illuminator, who imparts divine grace, and prepares the soul for emancipation, and union with the deity. See பஞ்சகிருத்தியம், under கிருத்தியம். பஞ்சகலாத்தானங்கள், s. The five parts of the body touched by the gurus in giving தீட்சை. பஞ்சகலை, s. The five developments of the soul in its beatification are; நிவிர்தி, பிரதிஷ்டை, வித்தை, சாந்தி,சாந்தியாதீதம். (தத்துவ.) பஞ்சகல்யாணி, s. A horse whose feet and forehead are white. See கலியாணி. பஞ்சகன்னியர், s. The five famous women worshipped by females, as able to confer benefits. See கன்னிகை. பஞ்சகாவியம், s. The five ancient classic poems. See காவியம். பஞ்சகிருத்தியம், s. The five operations performed by five பஞசகர்த்தாக்கள். See ஐந் தொழில், கிருத்தியம். பஞ்சகுரோசஎல்லை, s. The distance of five calls of குரோசம், around Benares, within which no foreign religionist, or other unclean person, should come. பஞ்சகோசம், s. The five sheaths of the soul. See கோசம். பஞ்சகோணம், s. A pentagon. See ஐங்கோணம். பஞ்சகோலம், s. The mixture of five spices, சுக்கு, திப்பிலி, திப்பிலிமூலம், செவ்வியம், and சித்திரமூலம்; [ex Kola. pepper.] பஞ்சகௌடம், s. The five divisions of Bengal or the கௌடம் country. See கௌடம். பஞ்சகௌவியம், The five products of the cow, used in ceremonial purifications, viz. milk, curds, ghee, urine and dung, ஆனிடத்தைந்து. பஞ்சகௌவியம்கூட்டித்தெளித்தல். Mixing the five ingredients and sprinkling the the floor, &c.--Note. The same mixture is administered to the woman after child-birth; also sprinkled on the child at the time of purification. பஞ்சகொ?வியப்பிராசினம். Eating the above compound as a purification. பஞ்சசத்தி, s. The five saktis. See சத்தி. பஞ்சசயனம், s. The five kinds of beds. See சயனம். பஞ்சசிகை, s. The five parts of the body which the Shastras forbid to be shaved; the crown of the head, the two eye-brows, and the arms from the elbow to the hand. பஞ்சசுத்தி, s. The five purifications. See சுத்தி. பஞ்சணை, s. [com. for பஞ்சசயனம்.] The five kinds of mattresses, filled with silk-cotton, red cotton, white cotton, hair, or feathers. 2. See பஞ்சு. பஞ்சதந்திரம், s. [in politics.] The five means of accomplishing one's object; 1. மித்திரபேதம், sowing discord among friends; 2. சுகிர்லாபம், associating with equals; 3. சக்திவிக்கிரகம், associating with a foe and ruining him; 4. அர்த்தநாசம், spending one's property to gain an object; 5. அசம்பிரெட்சியம், acting without inquiry, examination, &c. பஞ்சதந்திரக்கதை, s. Panchatantra. பஞ்சதம்--பஞ்சதை, s. Death, dissolution og the five elements of whose aggregate the body consists, மரணம். பஞ்சதரு--பஞ்சதாரு, s. The five trees in Swerga. See ஐந்தரு, தரு. பஞ்சதன்மாத்திரை, s. The five grounds of knowledge by the senses. See தன் மாத்திரை. பஞ்சதாது, s. The five elements, earth, water, fire, air, ether. பஞ்சதாரை, s. (Tel. பசார.) Sugar, சருக்கரை. பஞ்சதிரவிடம், s. The five provinces of Southern India. See திராவிடம். பஞ்சதிரவியம், s. The five productions of the cow used in purification. See கௌவியம். பஞ்சநகம், s. An elephant. 2. A tortoise, ஆமை. W. p. 493. PANCHANAKHA. பஞ்சநகக்கூர்மையோன், s. A tortoise as having five divisions in its claws. பஞ்சநதி, s. The Punjaub having five rivers, as famous for sacred bathing. பஞ்சநிம்பம், s. The five parts of the Neem, or Margosa tree; the flowers fruit, leaves, bark and root; [ex நிம்பம், margosa.] பஞ்சபட்சி, s. The five birds for augury. See பஞ்சபட்சிக்காதல், under காதல். --The letters, அ, இ, உ, எ, and ஒ, are applied to the birds, and the following accidents, உண்டி, feeding, நடை, walking, அரசு, governing, தூக்கம், sleeping, and சாவு; dying. பஞ்சபட்சிக்காதல், s. A treatise on augury. பஞ்சபட்சிவேளை, s. Augury from the eating, sleeping, walking, governing and dying of the five birds, between the full and the new moon. 2. An auspicious hour, ascertained by augury. பஞ்சபர்வங்கள், s. Five religious ceremonial days in each fortnight. பஞ்சபாணம், s. [alsoஐங்கணை.] The five arrows of Kama consisting of five kinds of flowers; வனசம், lotus; 2. குதம், mango; 3. அசோகு, ashoka; 4. முல்லை, jasmine; 5. நீலம், blue water lily. பஞ்சபாணன், s. Kama, the god of love, as armed with the five arrows, காமன். பஞ்சபாணாவஸ்தை, s. The five effects produced by the arrows of Kama; சுப்பிரயோகம், thinking and talking of the person loved; 2. விப்பிரயோகம், sighing and lamenting; 3. சோகம், heat or feverishness, nausea and languishing; 4. மோகம், weeping and bewliderment of the faculties; 5. மரணம், death or suspension of the natural powers. பஞ்சபாணி, s. Parvati, as armed with five arrows, பார்வதி. பஞ்சபாண்டவர், s. [pl.] The five Pandavas. See ஐவர். பஞ்சபாதகம், s. [pl.] [also பஞ்சமாபாதகம்.] The five heinous sins; கொலை, murder; 2. காமம், lust; 3. களவு, theft or fraud; 4. கள்ளுண், drinking intoxicating liquor; 5. குருநிந்தை, abuse of the Guru. (சது) --Some Omit காமம், and others, குருநிந்தை. and give பொய், instead. பஞ்சபாதகன், s. One guilty of the five heinous. 2. One very oppers sive, and unjust, as பஞ்சமாபாதகன். பஞ்சபாத்திரம், s. A kind of vessel of five plates collectively, or made of five metals, used by advanced religionists, to hold water for purification, பஞ்சலோக பாத்திரம். 2. (R.) The centre piece of this vessel. பஞ்சபூதம், s. The five elements; earth, air, fire, water, and ether. பஞ்சபூதஅணு, s. The five atomic bases. See பரமாணு under பரமம். பஞ்சப்பிராணன், s. The five vital airs constituting life--commonly reckoned ten. See வாயு. பஞ்சமகதி, s. Final bliss, liberation from births and absorption in the deity --there being four other states, மோட்சம். பஞ்சமகாயக்கியம், s. The five special sacrifices or oblations. See யாகம்; [ex மகா et யக்கியம்.] பஞ்சமம், s. One of the five musical modes, ஓர்பண். 2. One of the seven musical notes, சத்தசுரத்தொன்று. W. p. 493. PANCHAMA. See நிஷாதம். பஞ்சமலம், s. The five evils attaching to the soul, ஐவகைமலம். பஞ்சமன், s. A low caste man; (lit.) a fifth man, one not belonging to either of the first four castes, ஐந்தாஞ்சாதியான். பஞ்சமாசத்தம், s. The five kinds of musical sounds; also the sources of the sounds. See கருவி. பஞ்சமாபாதகம், s. The five heinous sins, as பஞ்சபாதகம். பஞ்சமாபாதகன், s. A grievous sinner, one quilty of the five heinous crimes, பஞ்சபாதகன். 2. A very oppressive, unjust of cruel man, துஷ்டன். (c) பஞ்சமி, s. The fifth day of the moon, either in her increase or decrease, ஐந் தாந்திதி. 2. The last five of the lunar days; a death occurring on the first of these is portentous of death to five others in the house, or it vicinity; on the second day to four others, &., on which account, if the death occur on the first day, the corpse is carried out through a hole made in the wall, the house is vacated for months, and various ceremonies are performed to appease the incensed goddess, அவிட்டமுத லைந்துநாள், commonly தனிஷ்டபஞ்சமி. 3. The goddess Durga, துற்கை, அவிட்டபஞ்சமி. The last five lunar days, as பஞ்சமி, 2. பஞ்சமிதேவதை--பஞ்சமிப்பேய், s. [prov.] The tutelary deity of the five unlucky days. பஞ்சமியிற்செத்தவீடு, s. A house forsaken in consequence of a death occurring in one of the பஞ்சமி days. 2. பஞ்சமுகாஸ்திரம், s. A five pointed weapon; [ex முகம், et அஸ்திரம்.] பஞ்சமூலம், s. Five kinds of medicinal roots, of which there are two classes. See மூலம். பஞ்சமூலகஷாயம், s. A decoction of five different medicinal roots. See கஷாயம். பஞ்சயாகம்--பஞ்சவெச்சம், s. The five daily sacraments or oblations, as பஞ்சமாகாயக்கியம். See எச்சம். பஞ்சரத்தினம், s. Five precious stones. 2. The name of a treatise, ஓர்பிரபந்தம். பஞ்சராசிகம், s. Rule of five, ஐந்தொ கைவினா. பஞ்சராத்திரம், s. A sect of Vaishnuvas. பஞ்சலக்கணம், s. The five parts of Grammar. See இலக்கணம். பஞ்சலிங்கம், s. The five kinds of Linga, represented by the five elements. See இலிங்கம். பஞ்சலோகம், s. The five simple metals. See உலோகம். 2. A mixture of the five, ஐவகைலோகக்கலப்பு. பஞ்சவர்தூதன், s. Vishnu, once employed as a messenger for the five பஞ்ச வர், or Pandavas, விஷ்ணு. பஞ்சவர்னம், s. The five colors; white, black, red, yellow and green. பஞ்சவர்னக்கிளி, s. The finest species of parrot. See கிளி. பஞ்சவாசம், s. The five aromatics or spices. See பஞ்சகந்தம். பஞ்சவிஷயம், s. The object of the five senses; the whole material world See புலன். பஞ்சாக்கரம்--பஞ்சாக்ஷரம், s. The five lettered incantation, சிவாயநம, which see. பஞ்சாக்கினி, s. The five fires amidst which the devotee performs austerities. one toward each quarter and the sun over-head; or, according to others, a fire in the centre. 2. The five mystic fires in the body, given as இராகம், கோபம், காமம், சடம், தீபனம். Compare தீ. பஞ்சாக்கினிமத்தி, s. The centre of an area in which are five fires, as a place for the performance of austerities. பஞ்சாங்கம், s. An almanac embracing five things; lunar days or phases of the moon, திதி; solar days or week, வாரம்; periods of the asterisms, நட்சத்திரம்; the yogas, யோகம்; and karnas, கரணம்; [ex அங்கம், member, அ becoming ஆ in combination.] பஞ்சாங்கங்கணித்தல்--பஞ்சாங்கம் எ ண்ணுதல், v. noun. Calculating an almanac. பஞ்சாங்கஞ்சொல்லுதல், v. noun. Notifying special days and periods, with the ceremonies to be performed, as the household priest to princes. பஞ்சாங்கதெண்டன்-பஞ்சாங்கநமஸ்கா ரம், s. Prostrating the five members of the body, the feet, hands and head to the earth. Compare சாஷ்டாங்கம். பஞ்சாங்கபலன், s. Astrological results for the year as given in the almanac. பஞ்சாங்கமானியம், s. Land held free by such a brahman for his duty. பஞ்சாங்கவாக்கியம், s. [in Hindu astron.] The table of the moon's given longitudes from apogee and daily motions for two hundred and fortyeight days. பஞ்சாங்குலம், s. The castor-plant whose leaves resemble the five digits, ஆமணக்கு; [ex அங்குலம்.] பஞ்சாசயம், s. The five receptacles in the body are: ஆமாசயம், the stomach; 2. இரத்தசயம், the heart; 3. கர்ப்பாசயம், the womb; 4. சலாசயம், the bladder; 5. மலாசயம், rectum. பஞ்சாக்ஷரம், s. As பஞ்சாக்கரம். பஞ்சாமிர்தம்--பஞ்சாமுதம், s. The five delicacies; milk, curds, ghee, sugar, and honey. (in Wils.) 2. (R.) A mixture of plantains, cocoa kernel, milk, sugar and honey, used in anointing an idol. பஞ்சாமிலம், s. An aggregate of the five acids, jujube. இலந்தை; pomegranate, மாதளை; sorrel, புளியாரை; emblica, நெல்லி, citron, எலுமிச்சை; [ex ஆமிலம்.] W. p. 494. PANCHAMILA. பஞ்சாயுதம், s. The five weapons of Vishnu; the discus, club, chank, bow and sword. 2. [prov.] A gold ornament worn by children or women, on the neck with the tali, bearing in relief the five weapons of Vishnu. It is of two kinds, அரசிலைப்பஞ்சாயுதம், one made in the form of fig-leaf; வட்டப்பஞ்சாயுதம், one in a circular form, ஓராபரணம். பஞ்சாயுதபாணி-பஞ்சாயுதன், s. Vishnu, as bearing the five weapons. பஞ்சார்க்கம், s. Five phenomena of the heavens constantly recurring in connexion with the planets; regarded as exerting planetary influence of an unpropitious character taken into account in astrological computation, viz.: 1. தூமம், smaoke; 2. விதிபாதம், one of twentyseven astrological yogas; 3. வில் or இந்திரவில், rainbow; 4. பரிவேடம், halo; 5. சேது, the descending node. பஞ்சார்க்கதோஷம், s. [in astrol.] Evil influence or result of any of the five அர்்க்கம். பஞ்சாவத்தை, s. The five states of the human intellect. See அவத்தை. பஞ்சாளர், s. [pl.] Mechanics--as பஞ் சகம்மாளர். பஞ்சானனன், s. Siva the five-faced, சிவன்; [ex ஆனனம்.] பஞ்சீகரணம், s. The operation of the five elements in the human body, by the varied union of which, according to the Tatwa philosophy, the different mental and physical actions are performed, பூதங்களாலுண்டானதேகஸ்திதி. பஞ்சேந்திரியம், s. The organs of sense, also of action. See இந்திரியம். 7) *

pācṟai (p. 307) s. Encampment or tents of an army, a camp, பகைமேற்சென்றோருறைவிடம். 2. Suffering, distress, affliction, துன்பம். (சது.) 3. [vul.] A piece of board for smoothing new plaster,மணியாசப்பலகை. பாசறைமுல்லை, s. [in love poetry.] The lover thinking of his lady when absent from her in the camp, பாசறைத்தலை மகன்றலைவியைநினைத்தல். (சது.) 2. A poem in which this subject is handled, ஓர்நூல். (p.) 4) *

maṉacu (p. 346) --மனது, s. Mind, heart, will, உள்ளம். W. p. 635. MANAS. 2. Purpose, intention, feeling, எண்ணம். 3. Desire, inclination of the mind, விருப்பம். மனசறிந்தவன், appel. n. One who is fully conscious. மனசறிய, inf. [adverbially.] Knowingly or wilfully, as மனசார, நெஞ்சறிய. மனசறியச்செய்தான். He has wilfully done it. மனசாயிருக்க, inf. To be willing; to purpose. மனசார--மனதார, inf. [adverbially.] Spontaneously, cordially. மனசாரநானொன்றும்அறியேன். To the best of my recollection, I know nothing of it. மனசிரங்க--மனதிரங்க, inf. To pity, to commiserate. மனசிரங்கிக்கொடுத்தான். He gave it out of pity. மனசிலேகிடக்கட்டும். Keep your own mind. மனசிலேவைத்துக்கொள். Keep this in mind. மனசில்லாமை--மனதில்லாமை, v. noun. (neg.) Unwillingness, reluctancy. மனசிளகப்பண்ண, inf. To soften the mind. 2. To move the affections. மனசினாலேகாண, inf. To meditate, to consider. மனசுஅதின்மேலோடுகிறது. The mind is bent upon it. மனசுக்குச்சரிபோனபடிசெய்கிறான். He acts according to his own mind. மனசுக்கேற்கநடக்க, inf. To walk or act according to one's mind or will. மனசுநோக--மனசுநோவ, inf. To be grieved in mind. மனசொருவிதமாயிருக்கிறது. My mind is wavering. மனசோடே. Wilfully. மனதின்தீக்குணம், s. [also மனத்தீக்கு ணம்.] The evil dispositions of the mind. See தீக்குணம். மனதின்நற்குணம், s. The good dispositions of mind: 1. அருள்நினைவு, kind thoughts; 2. ஆசையறுத்தல், mortification of corrupt desires; 3. தவப்பற்று, persevering penance. See நற்குணம். மனதைக்கருக்க, inf. To wound the feelings. See கருக்கு, v. மனதொழுக்கம்--மனத்தொழுக்கம், s. Right way of thinking. அதின்மேலெனக்குமனதில்லை. It does not suit me. மனஸ்தாபம்--மனத்தாபம், s. Grief, heart-burning. 2. Displeasure, வெறுப்பு. 3. [Chris. usage.] Repentance. உத்தமமனஸ்தாபம். True repentance. அவர்என்மேல்மனஸ்தாபமாயிருக்கிறார். He is displeased with me. 91) *

virakam (p. 397) s. Separation, absence; parting of lovers or married persons, பிரிவு. W. p. 78. VIRAHA. 2. Lasciviousness, lust, காமம். [corrup. of. Sa. Virakta.] விரகங்கொண்டவன், appel. n. A lascivious man. விரகதாபம்--விரகநோய், s. Burning lust, concupiscence. விரகவேதனை, s. The torment of lewd desire. விரகாவஸ்தை, s. Vehement lust in ten states: 1. காட்சி, sight [of a woman]; 2. வேட்கை, desire [for her]; 3. உள்ளுதல், thinking [of her]; 4. மெலிதல், pining, 5. ஆக்கஞ்செப்பல், talking of; 6. நாணுவ ரையறுத்தல், renouncing shame; 7. கண்டன வெல்லாமவையாய்த்தோன்றல், fascination from illusive appearances; 8. மறதி, forgetfulness [of all else]; 9. மயங்கல், infatuation; 1. சாக்காடு, death. விரகி, s. [masc. and fem.] A lascivious person. 5) *