akppāṭṭuṟuppu (p. 2) s. The twelve members of அகப்பொருள் or அகத்திணை, viz. 1. இயல்பகத்திணை. Method of defining a thing or showing its nature, quality, &c. 2. வகையகத்திணை. Amplification, or detailing at large what has been said briefly. 3. பொதுவகத்திணை. The rule for summing up or recapitulating. 4. சிறப்பகத்திணை. The rule for discriminating, or explaining the difference of things. 5. உவமவகத்திணை. The rule for illustrating a subject by metaphors, comparisons, &c. 6. புறநிலையகத்திணை. The rule for exemplifying a subject by examples. 7. எதிர்நிலையகத்திணை. The rule for elucidating a circumstance by its opposite. 8. காரண or கருவியகத்திணை. Showing the condition or quality of a thing by its orginal cause. 9. காரியவகத்திணை. Proving a thing by its effects. 1. காரகவகத்திணை. The rule for relating an action, event, &c., to which belong the following:-- 1. செய்பவன், who. 2. செய்தொழில், what. 3. கருவிகள், by what helps. 4. பயன், why. 5. இடம் or நிலம், where. 6. காலம், when. 7. திறன், in what manner or how. 11. முன்னவையகத்திணை. The rule for foretelling events from signs. 12. பின்னவையகத்திணை. The rule for foretelling the consequences of any action. (p.) 17)

akppāṭṭuvṇṇm (p. 2) s. A kind of poetry in which the subject is complete but the verse incomplete, முடியாது போன்றுமுடிவது. (p.) 16)

piṉ (p. 320) . [adv. and prepo.] After, afterward பிற்காலம். 2. Behind, hinderpart, backward, பின்னிடம். 3. (சது.) Succeeding, following, subsequent, கடை.--oppos. to முன். (c.) 4. [poetice.] A form of the seventh case, as கண், or இடத்தில், ஏழனுருபிலொன்று; thus காதலிபின்சென்றதம்ம. 5. s. Cause, source, கார ணம். 6. Greatness, eminence, பெருமை. 7. Way, road, வழி. அவன்போனபின். After he had gone. பிற்காரியம், s. That which is to come. பிற்காலம், s. After-times, பிற்படுசமயம். 2. Succeeding times, after one's decease. வருங்காலம். பிற்கூறு, s. The latter part or stage of any process or act, பின்பங்கு. பிற்கொழுங்கோல், s. The twenty-sixth lunar asterism, உத்திரட்டாதி. (சது.) பிற்சாமம், s. The fourth or last watch of the night, நான்காஞ்சாமம். பிற்பகல், s. Afternoon. பிற்பக்கம், s. The back side, as பின் பக்கம். பிற்படுதல், v. noun. Getting behind, commonly in time, sometimes in place. பிற்படை, s. Rear of an army, as பின் படை. பிற்பாடு, adv. After, afterwards, பிறகு. பின்கட்டு, s. The hands pinioned behind, also பின்கட்டுமாறாய்க்கட்டுதல். 2. The second or back apartment of a house, வீட்டின்பின்புறம். See கட்டு. பின்கட்டுதல்--பின்கொடுத்தல், v. noun. Turning the back going away--sometimes in displeasure, புறங்காட்டல். 2. Turning the back to a foe; yielding in games of competition, in dispute, &c., தோற்றுப்போகுதல். பின்கூரை, s. The hinder part of a roof, வீட்டின்பின்பக்கத்துமேற்புறம். பின்கொக்கி, s. A clasp for the neck fastened behind. பின்கொம்பு, s. The hinder pole of a palankeen, தண்டிகையின்பிற்புறத்துக்கொம்பு. பின்சந்ததி, s. Posterity. பின்சந்து, s. Back part of the hips, இடுப்புச்சந்து. 2. The hinder part of rump of a beast. 3. The back street. பின்சரிவு, s. Afternoon, decline of the sun, பின்னேரம். பின்செல்ல, inf. To follow another. 2. To be obedient, submissive, வழிபட. 3. To entreat, to supplicate in a cringing manner. கெஞ்ச. பின்தட்டு--பின்றட்டு, s. Short beams across the stern of a dhoney. 2. Stern of a vessel. 3. Back strap of a harness. பின்தலை--பின்றலை--பிற்றலை, s. The stern of a ship. பின்தளை--பின்றளை, s. Fetters for the hind legs of a cow when milking. பின்பக்கம்--பிற்பக்கம், s. The back side, the rear. 2. Period of the decreasing moon. அபரபக்ஷம். 3. Latter part, latter stage, கடைப்புறம். பின்பத்தி, s. The latter row. See பத்தி. பின்பற்றுதல், v. noun. Following one. 2. Imitating. 3. As பின்றொடர்தல். பின்பனி--பின்பனிக்காலம், s. The latter dewy season, in February and March. See பருவம். பின்பிறந்தாள், appel. n. A younger brother, தம்பி. பின்புத்தி, s. Want of wisdom, folly, indiscretion. 2. After-thought, recollection when it is too late. See பிராமணன். பின்புறணி, s. Slander, speaking ill of a person in his absence. பின்புறம், s. Hinder side, the rear, back part. பின்போடுதல், v. noun. Putting off, postponing, deferring, தாமதித்தல். பின்மடி, s. The hinder part of an udder, ஆவின்பின்மடி. 2. Any thing tied or folded in the cloth behind, உண்மடி. பின்மழை--பின்மாரி, s. Latter rains; latter part of the rainy season. பின்முடிச்சு, s. Any thing tied up in the corner of the cloth, and tucked in behind. பின்முடுகுவெண்பா, s. A வெண்பா, which has a quick measure in the last two feet. See முடுகு. பின்வரி, s. The next line. பின்வருகிறது, appel. n. That which will happen in after-times. 2. That which follows. பின்வருநிலை, s. A figure of speech, ஓரலங்காரம். பின்வருவிளக்கணி, s. A figure of speech, ஓரலங்காரம். பின்வாங்கல்--பின்வாங்குதல், v. noun. Receding, drawing back, retiring, பின் போதல். 2. Retreating in battle, giving way in a contest, declining as a competitor, flinching, தோற்குதல். 3. Declining a bargain, engagement or enterprize, பின்னிடுதல். 4. [Chris. usage.] Backsliding, ஒழுக்கங்குன்றல். பின்வைத்தல், v. noun. Leaving behind --as a widow or orphans, விட்டுவிடல். 2. Deferring, postponing, delaying, தாமதப்படுத்தல். 3. Excluding, excepting, omiting in giving invitations; deserting. தள்ளல். பின்றொடரி, appel. n. A thorny shrub. See தொடரி. பின்றொடர்தல், v. noun. Following, pursuing, as பின்பற்றுதல். பின்றோன்றல், s. A young brother, தம்பி; [ex தோன்றல்.] (சது.) பின்னங்கால், s. The hind leg, or foot, of a beast. 2. The hinder part of the foot. பின்னடி, s. Latter part--as of a book, a season, time or a thing; that which is subsequent, கடைசி. 2. Future time, futurity, வருங்காலம். [com. பின்னாடி.] 3. Posterity, சந்ததி. பின்னடிக்குத்தெரியும். You will see hereafter. பின்னடியார், s. Descendants, posterity. பின்னடைப்பன், appel. n. Obstruction of urine in cattle, பசுவினோயினொன்று. பின்னணி, s. Rear. See அணி. பின்னணியம், s. The hinder part or the stern of a ship or vessel, தோணியின் பின்புறம். பின்னணை, s. The back-yard house. 2. (c.) The child next after the eldest. See முன்னணை. பின்னதுநிறுத்தல், v. noun. [in literary works.] One of the thirty-two rules of criticism, முப்பத்திரண்டுத்தியினொன்று. பின்னந்தலை, s. Back of the head. பின்னந்தொடை, s. Hinder part of the thing; hind quarter of mutton, &c. பின்னரை, s. The latter half of the stars in a sign of the Zodiac; [ex அரை.] பின்னர், adv. After, afterward, subsequently, பின்பு. (p.) பின்னர், s. As பின்னவர். பின்னவர், s. [pl.] Those who come after. 2. The caste of Sudras, சூத்திரர். (சது.) பின்னவன், s. A younger brother, தம்பி. (சது.) பின்னவையகத்திணை, s. The rule for foretelling consequences See அகப்பாட் டுறுப்பு. பின்னனை, s. One's mother's sister, or a step-mother, சிறியதாய்; [ex அனை.] பின்னாக--பின்னாலே, adv. Afterwards. 2. Moreover. 3. And again. பின்னாலே ஆகட்டும். Let it be done afterwards. பின்னிட, inf. To retire, to go back. 2. To retreat. 3. To get behind. 4. To yield, to be defeated. 5. To be reluctant. 6. To recoil, rebound. 7. To be past, to be too late. பின்னிடைய, inf. To flinch, to fall back, to retreat; to yield. பின்னிரக்கம், s. Relenting from previous anger, &c. பின்னிருட்டு--பின்னிருட்டுக்காலம், s. Dark only in the latter part of the night. See இருட்டு. பின்னிலவு, s. The moon in its decrease. பின்னிளவல், s. A younger brother, தம்பி--as இளவல். (சது.) பின்னிற்றல், v. noun. Standing back, being reluctant to give, or to contend, பிறகிடல். 2. Begging humbly and cringing, கெஞ்சல். 3. Yielding, submitting, தாழ்தல். பின்னுக்குவருதல். Coming after, or late. பின்னும், adv. Afterwards. 2. Moreover. 3. Again, as இன்னும். பின்னே, adv. After, afterward; behind in time or place, பிறகே. பின்னேரம், s. Afternoon, சாயங்காலம். பின்னை, s. A younger sister, தங்கை. 2. Lukshmi as younger sister, இலக்குமி. 3. A younger brother, இளையவன். (சது.) 4. adv. Moreover, besides, furthermore. consequently. 5. After, afterward, பிறகு. பின்னையென்ன. What further? பின்னைகேள்வன்--பின்னைபிரான், s. Vishnu as husband of Lukshmi, விஷ்ணு. பின்னைநாள், s. The next day. பின்னையும், adv. Moreover. பின்னோடே, adv. Presently, afterwards. 2. Behind. பின்னோக்குதல், v. noun. Looking or turning back; retreating. பின்பார்த்தல். பின்னோன், s. [pl. பின்னோர்.] A younger brother, தம்பி. (சது.) 2. One of the Sudra caste. 3. (நன்.) A close imitator of an original work, வழிநூல்செய்வோன். 7)

poruḷ (p. 337) s. Meaning of a word, the sense, signification, சொற்பொருள். 2. Property, wealth, riches, money, திரவியம். 3. Thing, substance, matter, corporeal or incorporeal existence; entity, வஸ்து. 4. Stores, provisions, utensils, பலபண்டம். (c.) 5. Truth, reality, verity, வாய்மை. 6. A thing of moment or importance, superiority, தலைமை. 7. Gold, பொன். 8. A child, பிள்ளை. 9. Fruit of action, வினைப்பயன். 1. [in ethics.] The four divisions of subjects. See நாற்பயன், நாற்பொருள். 11. [in log.] Inference, from circumstances. See அருத்தாபத்தி. 12. Special quality, disposition, குணம். பொருளுங்கொடுத்துப்பழியுந்தேட. To go to expense and get ill-will by it. பொருடனைப்போற்றிவாழ். Use your wealth properly. (Avv.) இருபொருள். A two-fold good, comprising கல்விப்பொருள், knowledge; and செல்வப்பொருள், wealth, riches. முப்பொருள். A three-fold being, the Trimutri. 2. [among vedantists.] God, the soul, and illusion, as திரிபதார்த்தம். நாற்பொருள். Four advantages. See நால். ஐம்பொருள். The five chief divisions of Tamil grammar. These are எழுத்து, சொல், பொருள், யாப்பு, அணி. See இலக்கணம். பொருட்சம்பந்தம். See சம்பந்தம். பொருட்சிதைவு, v. noun. Transition of meaning, &c. See சிதைவு. பொருட்சுவை, s. Sweetness of the matter in a work--different from சொற் சுவை. பொருட்செலவு, v. noun. Expense, expenditure. பொருட்செல்வம், s. Wealth as the object of pursuit, or acquisition-distinct from அருட்செல்வம். பொருட்செல்வி, s. Lukshmi, இலக்குமி. பொருட்சேதம், s. Loss of property. See சேதம். பொருட்சொல்ல, inf. To explain the meaning of a verse. பொருட்டிரிபு, v. noun. [in gram.] Compound terms, bearing different meanings. See திரிபு. பொருட்பட, inf. To be made out or comprehended, as a meaning. 2. To make sense, as language. பொருட்பால், s. The second part of நாற்பொருள். பொருட்பெண்டிர், s. [pl.] Prostitutes, as seeking gain, வேசிகள். (சது.) பொருட்பெற்றி, s. Peculiar quality or nature of a thing, பொருளின்குணம். (p.) பொருணயம், s. Importance of the meaning in a work--different from சொ ன்னயம்; [ex நயம்.] பொருணிலை, s. As பொருண்முடிவு, 4. பொருண்முடிவு, s. A complete sentence, வாக்கியம். 2. Substance of a discourse or a sentence, பொருட்சுருக்கம். 3. Termination of a sentence, or a subject, விஷயமுடிவு. 4. The word which makes sense with the preceding word, or words; being often the concluding one, பயனிலை. பொருண்மை, s. Meaning, purport, or matter of a treatise, as பொருள். (p.) பொருளகராதி, s. A dictionary of synonymous words. See சதுரகராதி. பொருளதிகாரம், s. That part of ethics, which treats on the four themes or subjects embracing all kinds of knowledge and practice. See நாற்பொருள். பொருளாசை, s. Covetousness, avarice. பொருளிலக்கணம், s. Properties of things. This in grammar embraces: 1. அகப்பொருள், rules for amatory verses, see அகப்பாட்டுறுப்பு; 2. புறப்பொருள், rules for war-chants; which see. பொருளுதவி, s. A pecuniary aid. பொருள்கோள், s. Modes of constructing verse of which eight are given; 1. ஆற்றுநீர்ப்பொருள்கோள், natural, as the nominative accompanied by its various attributes, adjuncts, &c., followed by its object, if any, and concluded by the verb; 2. மொழிமாற்றுப்பொருள்கோள், construction, in which the nominative and verb are interchanged, with another nominative and verb; 3. நிரனிறைப்பொருள் கோள், when subjects, and attributes, or nominatives and their verbs, are given in distinct series, see நிரனிறை; 4. விற் பூண் or விற்பூட்டுப்பொருள்கோள், when the nominative is at the beginning, and its verb at the end, or the contrary; 5. தரப்பிசைப்பொருள்கோள், when a noun or verb belongs alike to the preceding and following parts of a verse or sentence, see தாப்பிசை; 6. அளைமறிபாப்புப்பொ ருள்கோள், another kind of construction, see அளை; 7. கொண்டுகூட்டுப்பொருள்கோள், a construction which requires the words to be selected here and there; 8. அடிமறி மாற்றுப்பொருள்கோள், a verse in which the lines of the stanza are interchangeable, see அடிமறிமாற்று. பொருள்விளங்கவைத்தல், v. noun. A proper arrangement of words to give the meaning. 52)

vkai (p. 374) s. Kind, sort. 2. Manner, way, method, முறை. 3. Means, உபாயம். 4. Class, assortment, தரம். 5. Division, branches, ramifications of a subject, கூறுபாடு. 6. A part, or portion, வகுப்பு. 7. [in arith] parts of the தொகை or sum total in addition. 8. (Beschi.) Goods, property, means, வழி வகை. 9. The principal stock in trade, முதல். எனக்கொருவகையாயிருக்கிறது. I am in a sort of way; i. e. I am unwell. அவனுக்குவகையுண்டு. He has property. வகைதேடுதல். Seeking means. வகைதொகையறியாதவன், appel. n. A dunce--one who knows not the whole from its parts. வகைப்படுதல், v. noun. Being classified, assorted, settled. அறுவகைபட்டகாரியம். That is settled business. வகையகத்திணை, s. Amplification. See அகப்பாட்டுறுப்பு. வகையறுத்தல், v. noun. Discerning, distinguishing mentally. 2. Deciphering. unraveling. வகையுளி, s. A fault in versification, when the first half of a word is to be scanned as a part of the first, and the other, as a part of the second foot--as கடு கைத்துளைத்தேழ்கடலைப்புகட்டிக்குறுகத்தறித்தகுறள். 4)