aṇi (p. 9) s. Ornament, adorning, decoration, அலங்காரம். 2. Jewels, ஆபரணம். 3. Beauty, அழகு. 4. A rhetorical embellishment, a figure of speech, ஓரணியிலக்கணம். 5. Rhetoric, அணியிலக்கணநூல். 6. Order, regularity, ஒழுங்கு. 7. Row, rank or file of an army, சேனைநிரை. 8. A main body or division of an army, படைவகுப்பு. 9. A garland, wreath or string of flowers, மாலை. 1. Greatness, பெருமை. 11. Goodness, நன் மை. 12. Instruments, tools, utensils, implements, எத்தனங்கள். 13. Materials, தளவா டம். 14. Stores, சம்பாரம். (p.) அணிபடுத்த, inf. To arrange, regulate, set in order, in rows, in array. அணிவகுக்க, inf. To arrange troops, set in array. அணிவகுப்பு, s. Battle array, ப டைவகுப்பு. அணிவடம், s. Ornamental string of jewels, necklace. அணிவிரல், s. The ring finger, மோதிரவிரல். (p.) பேரணி, s. Main body, or centre of an army. பின்னணி, s. Rear, or rear-guard. முன்னணி, s. The van, or advance guard. 28)

alangkāram (p. 27) s. Ornament, decoration, embellishment, சிறப்பு. 2. Beauty, அழகு. 3. Rhetorical ornament, figures of language, rhetoric, அணியிலக்கணம். 4. One of the sixty-four கலைஞானம், கலைஞானமறுபத் துநான்கினொன்று. Wils. p. 73. ALANKARA. There are thirty-five figures of language; viz.: 1. தன்மை, a word or phrase expressing the nature of a thing. 2. உவமை, a parable. 3. உருவகம், metaphor. 4. தீவகம், a word once used and understood in the other parts of the sentence. 5. பின் வருநிலை, the repetition of the word beginning a sentence with the same or a different signification. 6. முன்னர்விலக்கு, rejecting a truth asserted, by showing its absurdity. 7. வேற்றுமைப்பொருள்வைப்பு, establishing the truth of a particular fact by a general truth. 8. வேற்றுமை, contrast. 9. விபாவனை separating effects from their proper causes and attributing them to other causes alluded to. 1. ஒட்டு, an allegory. 11. அதிசயம், hyperbole or exaggerated description. 12. தற்குறிப்பேற்றம், a principal kind of metaphor. 13. ஏது, a figure showing the cause, &c. 14. நுட்பம், a figure which presents a suitable idea, by a corresponding hint, &c. 15. இலேசம், a figure in which a trifling excuse is given, as a cloak for a thing of greater magnitude. 16. நிரனிறை, one of the eight kinds of construction of a sentence, i. e. the separate successive arrangements of a series of nouns and their verbs in natural or reverse order. 17. ஆர்வமொழி, an affectionate word or phrase. 18. சுவை, the passions or emotions of the mind expressed by gesture, exhibited in action and transferred to poetry. 19. தன்மேம்பாட் டுரை, self-adulation. 2. பரியாயம், a figure in rhetoric by which one thing is told and another connected with it is intended. 21. சமாயுதம், the accomplishing of one's object by indirect means. 22. உதாத்தம், a figure which expresses copiousness, richness, enterprise, &c. 23. அவநுதி, denying the character, quality or essence of a person or thing in order to attribute the same to others. 24. சிலேடை, a word of double interpretation. 25. விசேடம், distinguishing a cause by ascribing to it effects which it is inadequate to produce. 26. ஒப்புமைக்கூட்டம். enumeration of analogous words, &c. 27. விரோதம், opposition. 28. மாறுபடுபுகழ்நிலை, praising a person or thing to the disparagement of another. 29. புகழாப்புகழ்ச்சி, praise, flattery, &c., couched in terms of dispraise. 3. நிதரிசனம், feigning a thing in nature as doing good or evil to another, a species of personification as a mode of moral instruction. 31. புணர்நிலை, a figure in which the same epithets or attributes are adapted to two or more different subjects. 32. பரிவ ருத்தனை, a figure in rhetoric, describing an exchange of beauties, excellencies. 33. வாழ்த்து, congratulation. 34. சங்கீரணம், the blending of several figures. 35. பாவிகம், moral instruction, inference, applications, &c., from events related in epic poems. அலங்காரநைவேத்தியம், s. An offering made in front of a temple, for show. அலங்காரபஞ்சகம், s. A poem of a hundred verses, (lit.) the five forms of beauty. It is a series of five kinds of verses; viz.: வெண்பா, கலித்துறை, அக வல், ஆசிரியவிருத்தம், சந்தவிருத்தம். (இவ்வகை யே மாறிமாறி நூறுசெய்யுள் அந்தாதித்துப்பாடுவது.) அலங்காரப்படுத்த, inf. To adorn, சிங்காரிக்க. அலங்காரப்பிரியன், s. Vishnu. அலங்காரப்பேச்சு, s. Fine, elegant language, flattery. 33) *

ilēcam (p. 55) s. Smallness, minuteness, subtilty, any thing small, நொய்மை. 2. (p.) Lightness, any thing light, இலேசு. Wils. p. 72. LESHA. 3. A moment, an indivisible or minute portion of time, காலவிரைவு. 4. A figure in rhetoric, ஓரணி. See அலங்காரம். இலேசமுமில்லை. Not in the least, not at all. 11)

uṭṉ (p. 59) s. A particle of time and place used in combination with other words and expressing co-existence, accompaniment--a form of the third case or the social ablative, மூன்றாம்வேற்றுமையின்சொல்லு ருபு. 2. Instantly, immediately, at once, அப்பொழுதே. உடனாளி, appel. noun. Companion, co-partner, கூட்டாளி. 2. (Rott.) A man of property. உடனிகழ்ச்சி--உடனிகழ்தல்--உ டனிகழ்வு, v. noun. Co-existing, happening simultaneously. 2. A term in grammar implying co-existence, concomitan cy. உடனிகழ்ச்சிப்பொருள். ஒடுவென்பதுடனிகழ்வைக்காட்டும். The particle ஒடு shows accompaniment. உடனிலைமயக்கம்--உடனிலைமெய் மயக்கம், s. [in orthography.] The combination of two consonants of the same kind--as அக்கம், அச்சம், opp. to வேற்றுநிலை மெய்மயக்கம். உடனுக்குடனே. The very instant, at the very juncture, immediately succeeding another event. பாம்புகடித்தவுடனுக்குடனேபிரயோகம்பண்ணிக் கொண்டான். He applied the remedy as soon as the snake bit him. உடனுற்றவன், s. A servant of the same class with another. உடனே, adv. Immediately. 2. prep. With, together with. ஒருசாமமானவுடனே. Immediately after the first watch. அவனதைச்சொன்னவுடனே. As soon as he had said it. என்னுடனேவா. Come along with me. உடனொத்தபங்காளி, s. An equal sharer. உடனொத்தவன், s. An equal, a fellow, an acquaintance, a compeer. உடன்கட்டையேற, inf. To ascend the funeral pile--as a Hindu widow with her deceased husband, அனுமரணம டைய; [ex கட்டை, log of wood.] உடன்கூட்டு, s. Co-partnership, fellowship, உடன்சேர்க்கை. உடன்கூட்டாளி, s. Co-partner, participator. உடன்கை. [prop. உடனே.] Immediately succeeding, just after, as soon as. வேலைசெய்துமுடிந்தவுடன்கையிலேகாசுகிடைக் கும். The wages will be paid as soon as the work is done. உடன்பங்காளி, s. A joint-sharer or participator, a co-partner, கூட்டுப்பங் காளி. 2. A co-heir, joint-heir, a brother's sons having a right to share in the family property, உடன்சுதந்தரவாளி. உடன்பங்கு, s. A joint-share, equal share (whether in trade, inheritance, land or otherwise), participation, joint-heirship, கூட்டுப்பங்கு. உடன்பட, inf. [com. உடம்பட.] To agree, assent, consent, acquiesce, harmonize with, சம்மதிப்பட. 2. To engage, contract, form a compact, பொருந்த. 3. To undertake, enter upon, உடம்படிக்கை செய்ய. 4. To answer in the affirmative, மறாதிருக்க. 5. To be privy to, to have a hand in, சேர. 6. To yield, submit, comply, இசைய. உடன்படிக்கை, s. [com. உடம்ப டிக்கை.] A contract, agreement, compact, covenant, engagement, &c., written or verbal, சம்மதிப்பத்திரம். 2. A promise, assurance, உறுதிப்பாடு. உடன்படுத்த, inf. To induce consent, to make willing, சம்மதிப்படுத்த. 2. To unite, reconcile, இசைவிக்க. உடன்படுவிலக்கு, s. A figure of speech by which a negation is couched in affirmative words--as அப்போதடுப்ப தறியேனருள்செய்ய இப்போதிவளுமிசைகின்றாள்-தப்பில், பொருளோபுகழோதரப்போவீர்மாலை இரு ளோநிலவோவெழும். (அலங்காரம்.) உடன்பட்டகடமை, s. A covenanted obligation. உடன்பாடு--உடம்பாடு, s. Harmony, concord, union, fellowship, agreement, பொருத்தம். 2. Compact, covenant, engagement, உடம்படிக்கை. 3. Consent, assent, compliance, acquiescence, சம்மதிக் கை. 4. Being concerned in, complicity, உடந்தை. 5. Affirmation, மறாமை. 6. [in grammar.] Positive or affirmative--as opposed to negative terms, or negative forms of expression, விதி. உடம்பாடிலாதவர்வாழ்க்கைகுடங்கருட்பாம்போ டுடனுறைந்தற்று. Those who live in discord are as if enclosed in a vessel with a live snake. உடன்பாட்டுவினை, s. A verb in the affirmative form, விதிவினை. உடன்பிறந்தவர்கள்--உடன்பிறந் தார், s. Own full brothers or sisters. உடன்பிறந்தார்சுற்றத்தாரென்றிருக்கவேண்டாம். Because born with you, do not imagine them to be your friends. உடன்பிறப்பு, s. [impr. உடப்பிறப் பு.] Connascence, கூடப்பிறக்கை. 2. Offspring of the same parents, an own brother or sister. 87)

utāttam (p. 60) s. [in rhetoric.] A figure which expresses copiousness, richness, enterprise, &c., ஓரலங்காரம். (See அலங்காரம்.) 2. The acute accent in chanting the Vedas, எடுத்தலோசை. Wils. p. 147. UDATTA. 8) *

ulvu (p. 66) கிறேன், உலவினேன், வேன், உலவ, v. n. To be modest, reluctant, sparing, parsimonious, கூசிக்குறைக்க 2. [a contraction of உலாவு.] To move about, walk, or ride about for recreation, or exercise. உலவலீரெனவோதுகின்றார்சிலர். Some said, Don't be afraid to eat. (ஸ்காந்.) உலவாவுலவாருமோதம். Waves which undulate without cessation. (அலங்காரம்.) உலவைவைகலுமூசலினீர்மையார். Their daily going and coming resembles the vibrations of a swing. 9)

eẕuttu (p. 75) s. A letter, character, அக்கரம். 2. Writing, painting, delineation, engraving, இலிகிதம். 3. A writing, painting, &c., a written letter, a writ, எழுதப் பட்டது. 4. Letters, science, literature, இ லக்கணம். 5. A bond, a written engagement, &c., உடன்படிக்கைச்சீட்டு. 6. Destiny--as written in the head, இலலாடலிபி. 7. Written accounts, cyphering, entry or record of reckonings, கணக்கெழுத்து. 8. [prov.] Registry, entry, enrolment, அட்டவணை. எழுத்தடைக்க, inf. To enclose letters in magical diagrams, சக்கரத்திலெ ழுத்துவரைய. 2. To invert a stanza in a figure, or diagram--one of the onehundred-and-twenty kinds of மிறைக்கவி, சித்திரக்கவியிலெழுத்தடைக்க. (அலங்காரம்.) எழுத்ததிகாரம், s. [in grammar.] Orthography, எழுத்திலக்கணம். எழுத்தந்தாதி, s. The last letter of one verse occurring in the first of the next, ஓர்வகையந்தாதி. எழுத்தலங்காரம், s. A kind of play on letters, எழுத்தணி. எழுத்தறப்படிக்க, inf. To pronounce with distinctness, read or sing distinctly. எழுத்தாணி, s. A style, a metallic pen, for writing on palm leaves, இலே கினி. எழுத்தாணிப்பூண்டு, s. A plant whose flower shoots up in the form of a style, கூத்தன்குதம்பை, Microrhyncus sarmentosus, L. மடக்கெழுத்தாணி--குண்டெழுத் தாணி--மடிப்பெழுத்தாணி--நெல்லிக்காயெழுத் தாணி--தேரெழுத்தாணி--வாரெழுத்தாணி--குட வெழுத்தாணி, s. Different kinds of iron pens. எழுத்தாளர், s. Men of letters, learned men, அறிஞர். 2. Clerks, writers, எழுது வோர். எழுத்தானந்தம், s. The inauspicious use of a word in a poem subjecting the hero on whom it is written to evils, செய்யுட்குற்றத்தொன்று. எழுத்திலக்கணம், s. [in grammar.] Orthography. See இலக்கணம். எழுத்திலாவோசை, s. Inarticulate sounds. எழுத்துக்காரன், s. A writer, a scribe, a clerk, a secretary, a copyist, an amanuensis, எழுதுவோன். 2. A painter, a limner, சித்திரமெழுதுவோன். 3. A cloth painter, சீலையிலெழுதுவோன். எழுத்துக்காரியஸ்தன், s. A clerk, a writer, எழுதுவோன். எழுத்துக்கிறுக்கு. [prov.] The act of making written instruments, உடன்ப டிக்கையெழுதுகை. 2. Writings, documents, உடன்படிக்கைப்பத்திரம். எழுத்துக்குற்றம், s. Orthographical errors in speaking, writing, &c., spoken chiefly of false interpretation, &c., of the Puranas or other writings deemed sacred, எழுத்திலக்கணவழு. எழுத்துக்கூட்ட, inf. To spell, join letters. எழுத்துக்கூட்டாமல்வாசிக்க, inf. To read fluently. எழுத்துச்சந்தி, s. Union of letters in the combination of words, எழுத்துப்பு ணர்ச்சி. எழுத்துச்சாரியை--எழுத்தின்சாரி யை, s. Particles employed to express the names of the letters--as அ with the consonants; கரம், காரம் and கான் with the short letters and sometimes with the consonants; காரம் with the long vowels and கான் with ஐ and ஔ. In common use, ன is used with the short, and ஆன and அன்னா with the long letters. Some other forms are also given in ancient grammars and they are also occasionally used. எழுத்துச்சுருக்கம், s. A kind of play on letters by omitting one after another in regular succession, and thus changing the sense, ஓரணி. எழுத்துச்சேலை--எழுத்துப்புடவை, s. A woman's fancy dress whether printed or embroidered, சித்திரவஸ்திரம். எழுத்துத்திரிதல், v. noun. Permutation of letters--the change of one letter for another according to grammatical rules, for the purposes of euphony, மூவிகாரத்தொன்று. எழுத்துநடை, s. Easy and fluent reading. எழுத்துப்படிய, s. inf. To become trained--as the hand to writing; to have a settled hand. எழுத்துப்பதிக்க, inf. To indent in writing, பதியவெழுத. 2. To enter, write, imprint, settle an affair by writing. எழுத்துப்பதிய, inf. To be indented--as writing, engraving. 2. To be entered, written. எழுத்துப்பிழை--எழுத்துப்பிசகு, s. Error in spelling. எழுத்துப்பொருத்தம், s. The five classes into which the letters are superstitiously divided. (See தசப்பொருத்தம்.) 2. Choosing a name for a child so as to begin with one of the letters ascribed in astrology to the lunar mansion, under whose influence the child is supposed to have been born, பிறந்தநட்சத்திரத்திற்குப் பொருந்தப்பெயரிடுகை. எழுத்துமடக்கு, s. Repetition of, the same letter in a verse, ஓரணி--as நா நாநாதம்கூடிசைநாடுந்தொழிலேவாய். எழுத்துவருத்தனம், s. A kind of diversion by means of poetry, a play on letters, the meaning changing as letters are added. See மிறைக்கவி. எழுத்துவாசனை, s. The art of reading and writing, எழுத்துநடை. எழுத்துவேலை, s. Chintz-painting, சீலையின்மீதெழுதுகை. 2. Writing, transcribing, copying, எழுதுந்தொழில். எழுத்தொலி--எழுத்தோசை, s. The sound of a letter. நுணுக்கெழுத்து, s. A character or letter written unintelligibly. கிறுக்கெழுத்து, s. A letter erased, cancelled; a letter badly written. கூட்டெழுத்து, s. Double letters, letters written together in a contracted form--as 9 for க்க; ட்ட for ட்ட; ? for த்த, &c. நீர்மேலெழுத்து, s. An inscription on the water--a simile expressive of that which is evanescent. கல்மேலேழுத்து, s. An inscription on a stone expressive of that which is stable and enduring. நல்லோரொருவர்க்குச்செய்தவுபகாரங் கன்மேலெழுத்துப்போற்காணுமே--அல்லாத ஈரமிலாநெஞ்சத்தார்க்கீந்தவுபகாரம் நீர்மேலெழுத்திற்குநேர். The valued favors the deserving gain, Like sculptures in eternal rock remain; Of virtue's tribute charity is sure: But kind attentions to the worthless shown, Who debts and duties evermore disown, Like letters written in the wave endure. முதுவெழுத்து--தேறியவெழுத்து, s. Matured well-formed writing. நிலவெழுத்து, s. Letters written on sand. இளவெழுத்து, s. An immature hand not yet formed. சுட்டெழுத்து, s. A demonstrative letter. நெட்டெழுத்து, s. A long sounding letter. சார்பெழுத்து, s. Depending letters of which there are ten kinds, viz.: 1. உயிர்மெய். 2. ஆய்தம். 3. உயிரளபு. 4. ஒற்ற ளபு. 5. குற்றியலிகரம். 6. குற்றியலுகரம். 7. ஐகாரக்குறுக்கம். 8. ஔகாரக்குறுக்கம். 9. மகரக் குறுக்கம். 1. ஆய்தக்குறுக்கம். முதலெழுத்து, s. The twelve vowels and the eighteen consonants. வல்லெழுத்து, s. The six hardsounding letters--as க், ச், ட், த், ப், ற். மெல்்லெழுத்து, s. The six softsounding letters--as ங், ஞ், ண், ந், ம், ன். இடையெழுத்து, s. The six middlesounding letters, ய், ர், ல், வ், ழ், ள். வினாவெழுத்து, s. An interrogative letter. குற்றெழுத்து, s. A short-sounding letter. 15)

oppu (p. 82) s. Likeness, similitude, comparison, resemblance, ஒப்புமை. 2. Suitableness, congruity, acceptableness, satisfactoriness, தகுதி. 3. Uniformity, similarity, conformity, oneness, harmony, concord, இசைவு. 4. Beauty, comeliness, gracefulness, அழகு. (பாரதி.) 5. Levelness, evenness, equality, equilibrium, சமம். 6. A funeral elegy, ஒப்பாரி. 7. [in logic.] Comparison as one of the eight means of discovering truth, உவமானப்பிரமாணம். 8. Imitation, சாயல். 9. Acknowledgment, concession, உடன்படுகை. ஒப்புத்தானோ. Do you agree to this? Is it valid? Are you in earnest? அதுஒப்பில்லை. I do not accept it. ஒப்படை, v. noun. Charge, entrusting, surrender, commitment, delivery, capitulation, ஒப்புக்கொடுக்கை; [ex அடை.] ஒப்படைக்க, inf. To entrust, deliver-consign, deliver to the charge of another--as an apprentice or ward. ஒப் புக்கொடுக்க. 2. To make satisfaction. கொடுத்துத்தீர்க்க. 3. To recommend a person, புகழ்ந்தொப்பிக்க. ஒப்படைபண்ண, inf. To deliver in charge, commit, consign, capitulate, ஒப்புக்கொடுக்க. 2. To satisfy, make satisfaction, indemnify, ஒப்பச்செய்ய. ஒப்பணி, s. One of the thirty-five rhetorical figures. See அலங்காரம். ஒப்பளவை, s. As உவமானப்பிர மாணம். ஒப்பாக, inf. To be like, to resemble, conform to, ஒப்பாயிருக்க. 2. To be equal to, be parallel, நேராக. 3. To be proved, திருட்டாந்தமாக. 4. To be satisfactory, acceptable, agreeable, இசைவாக. ஒப்பாக்க, inf. To assimilate, liken, சமனாக்க. 2. To compare, liken, இணையா க்க. ஒப்பாசாரம், s. Right, proper conduct, walking according to established rule, ஒத்தவொழுக்கம். 2. Hypocritical profession of love or friendship, feigned courtesy. dissimulation, pretension, hypocrisy, கபடம். 3. Compact, agreement, உடன்படிக்கை. 4. [prov.] Connivance, க ண்டுங்காணாமலிருக்கை. உனக்கும்அவனுக்கும்ஒப்பாசாரமென்ன. What contract have you made with him? ஒப்பாசாரக்கள்ளன், s. A hypocrite, a dissembler, a feigner, மாயக்காரன். ஒப்பாசாரஞ்சொல்ல, inf. To promise. ஒப்பாசாரம்பண்ண, inf. To make a contract. ஒப்பிட, inf. To use comparison, to liken, உவமிக்க. 2. To compare, to collate, ஒத்துப்பார்க்க. ஒப்பில்லாதது, appel. n. That which is incomparable, precious. ஒப்பில்லாதவன், appel. n. He who is incomparable--God. ஒப்பின்முடித்தல், v. noun. [in grammar.] An author's classing things together on account of some similarity among them, though of different species, 32-உத்தியிலொன்று. ஒப்பின்மை, s. Incomparableness, peerlessness. 2. Dissimilarity. ஒப்புக்கு. Out of compliment, for conformity's sake. ஒப்புக்கழ, inf. To feign weeping, to bewail at funerals for ceremony's sake. ஒப்புக்குச்செய்ய, inf. To do a thing feignedly, merely to please others. ஒப்புக்குச்சொல்ல, inf. To say a thing, or to invite one merely out of compliment, to say for form's sake. ஒப்புக்குவணங்க, inf. To make obeisance, or to worship hypocritically, or for form's sake. ஒப்புக்கொடுக்க, inf. To deliver, consign, make over, to surrender, devote, ஒப்புவிக்க. நீயொப்புக்கொடுக்கவுமில்லை நானொப்புக்கொள் ளவுமில்லை. Thou hast not given it to me, nor have I received it. அக்கினிக்கொப்புக்கொடுக்க, inf. To make an offering to the god of fire, as in marriage ceremonies. 2. To consign to the fire. ஒப்புக்கொள்ள, inf. To receive, take charge of, ஏற்றுக்கொள்ள. 2. To admit, grant, allow, assent, agree to, ஒத் துக்கொள்ள. 3. To be pleased, or satisfied in regard to an object or thing, திருத் திபொருந்த. ஒப்புக்கொண்டுறுதிப்படுத்திக்கொண்டார்கள். They consented to and confirmed it. கிழவிக்கொன்றுமொப்புக்கொள்ளவில்லை. The old woman is pleased with nothing. உத்தியோகத்தையொப்புக்கொள்ள. To enter upon, or succeed another in an office. கோட்டையையொப்புக்கொண்டான். He has taken charge of the fort (from the power that surrendered it). அவனுக்குச்சாப்பாட்டிலேயொப்புக்கொள்ளவில் லை. He has no relish for food. ஒப்புமொழி, s. A written agreement between two parties. ஒப்புறுத்த, inf. To make a comparison, உவமிக்க. ஒப்பெடுத்தழ--ஒப்பிட்டழ, inf. To bewail and sing a funeral elegy, commonly extempore. 18)

kṭṭu (p. 88) s. A tie, a bandage, a fastening, a ligature, a knot, கட்டியகட்டு. 2. A boil, abscess, tumor, imposthume, கட்டி. 3. Fabrication, forgery, invention, counterfeiting, contrivance, கட்டுக்கதை. 4. Restraint, confinement, limitation, thraldom, ஆணை. 5. Plot, compact, conspiracy, contract, பந்துக்கட்டு. 6. A spell, enchantment, magical power or influence exerted on a person or thing, divination, தடைக்கட் டு. 7. A building, erection, structure, organization, frame of the animal system, யாக்கை. 8. Guard, sentry, watch, patrol, காவல். 9. A bundle, a packet, a pack, a bale, a faggot, a bunch, மூட்டை. 1. Divination, conjuration in the uttering of oracles--as giving information of lost property, foretelling events, giving directions, &c., by the aid of a demon, குறி. 11. Certainty, infallibility in statements, &c., உறுதி. 12. A dam, ridge, causeway, வரம்பு. 13. Positive injunctions, established rules, duties, obligations, &c.--as of caste, religion, connexions, &c., கட்டுப்பாடு. 14. (p.) Abundance, plenty, மிகுதி. 15. Fortification, protection, defence, அரண். 16. The side of a mountain, மலைப்பக்கம். எல்லாருமொருகட்டாயிருக்கிறார்கள். They have all plotted together. பெண்சாதிகாற்கட்டுப்பிள்ளைவாய்க்கட்டு. A wife shackles the feet, and a child stops the mouth; i. e. a married man with a family can neither go, nor eat as he pleases. அவன்என்கட்டுக்குள்ளேநிற்கிறஆளல்ல. He is not subject to my influence--he does not listen to my advice, &c. கட்டழகு, s. Great beauty, பேரழ கு. 2. Ornament, அலங்காரம். கட்டழல், s. A vehement fire. கட்டாடி, s. [prov.] A person temporarily possessed for the purpose of uttering oracles or கட்டு, a species of divination inferior to சன்னதம், குறிசொல்வோ ன். 2. A washerman in respect, considered as a diviner; many of this caste having been celebrated in this character, வண்ணான். 3. A chief of the washer tribe, வண்ணார்தலைவன். கட்டாண்மை, s. Bravery, superior heroism, intrepidity, பேராண்மை. கட்டிரதம்--கட்டுத்தேர், s. A car constructed for a particular occasion made anew every year. கட்டிளமை, s. Tender age, being very young. கட்டிளமையோன், s. A young lad. கட்டுக்கடக்க, inf. To exceed the limits, banks, &c.; violate established rules, positive injunctions, &c. கட்டுக்கடங்காதது, appel. n. That which is unrestrainable, unmanageable, ungovernable. கட்டுக்கட்ட, s. To tie up a pack, &c., மூட்டைகட்ட. 2. To fabricate, invent a fiction, a slander, பொய்க்கதைகட்ட. 3. To tie cloths to a boil in applying medicine, பருவுக்குமருந்துகட்ட. கட்டுக்கதை--கட்டுவிசேஷம், s. A fable, a fiction, mythological tales. கட்டுக்கரப்பான், s. Eruption on a child. கட்டுக்கலியாணம், s. [prov.] A wedding, marriage ceremony, &c., festival--from the bridegroom's tying the marriage symbol on the bride's neck. கட்டுக்கழுத்தி, s. A married woman, she who wears the தாலி, மங்கலமங் கை. கட்டுக்காரன், s. [prov.] (fem. கட் டுக்காரி.) A diviner, a conjurer, குறிசொல் வோன். கட்டுக்காவல், s. A very strict guard, close custody--applied to the protection of girls arrived at the age of puberty, &c., great care, great strictness, கட்டானகாவல். கட்டுங்காவலுமாயிருக்க, inf. To be in close confinement. கட்டுக்கிடை--கட்டுக்கிடையன், s. Cloth or other goods lying long unsold, நாட்பட்டசரக்கு. கட்டுக்குத்தகை, s. A contract or lease of land for many years together, a contract for a whole dhoney without reference to the number of trips, the weight of the cargo, &c. கட்டுக்கூட்டு, s. [prov.] A fabrication, a forgery, a fiction, a fable, கட் டுக்கதை. 2. An intertexture of letters, a cipher, மாற்றியெழுதப்பட்டது. கட்டுக்கேட்க, inf. To consult a diviner. கட்டுக்கொடி, s. A tether, a rope stretched along the ground to which cattle, goats, &c., are tied by the leg in a row at night, ஆடுமாடுகட்டுங்கயிறு. கட்டுக்கொதித்தல், v. noun. Throbbing, &c.--as a boil. கட்டுக்கோப்பு, s. A building, fabric. 2. An exaggeration. கட்டுச்சூலை, s. A disease, the node, குலைக்கட்டு. கட்டுச்சொல், s. A falsehood, an untruth. கட்டுச்சொல்ல, inf. To divine, conjure. கட்டுச்சோறு--கட்டுசோறு, s. Boiled rice, &c., tied up for a journey, ஆற் றுணா. கட்டுடைக்க, inf. [prov.] To be broken--as a blister, boil, &c. கட்டுடைத்தல்--கட்டுமுறித்தல், v. noun. Making a large breach--as a river in its banks, the sea in the shore --as in the breaking up at the universal deluge. கட்டுண்ணல், v. noun. Being bound, &c., கட்டப்படுதல். கட்டுண்ணி, s. One who has been frequently bound. கட்டுத்தளர, inf. To grow slack --as a tie; to be loose--as a bale, &c. கட்டுத்தறி, s. A post to which an elephant may be tied, யானைமுதலியன கட்டுங்கம்பம். கட்டுத்திரவியம், s. [prov.] Treasure bound up in one's cloth, &c., பொற்கிழி. கட்டுத்திரள, inf. [prop. கட்டிதிர ள.] To form or swell--as a tumor. கட்டுத்தையல், s. A kind of firm sewing. கட்டுத்தோணி--கட்டுப்படகு, s. A dhoney or vessel of which the seams are sewed together. கட்டுப்பட, inf. To yield to, to submit, be influenced by, be brought under the power of, be overcome by, கட் டுக்குள்ளடங்க. 2. To be bound by spells or otherwise restrained, மந்திரமுதலியவற் றாற்கட்டுப்பட. 3. To be constipated--as the system; to be obstructed--as waters, as humors in the system, blood, urine, menstruation, &c., தடைப்பட. ஒருமயிரினாலேகட்டுப்படுவான். He may be bound by a single hair; i. e. he will be easily persuaded or prevailed upon. கட்டுப்படுத்த, inf. To restrain, confine, subdue, subordinate, control, restrict, subject, கட்டுக்குளடக்க. கட்டுப்பண்ண, inf. To stop, prevent. கட்டுப்பாடு, s. Mutual obedience or harmony--as among relations, பந்துக் கட்டு. 2. Self-restraint, thraldom, கட்டுப் படுகை. 3. League, band, conspiracy, faction, confederacy, கட்சி. 4. Compact, social bond or union, relative, national, religious or other tie, bond, &c., இணக் கம். கட்டுப்பாடுபண்ண, inf. To bring under, or keep in order. கட்டுப்பானை, s. A float or raft constructed by joining a number of earthen pots together. கட்டுப்பிடித்துப்பார்க்க, inf. To ascertain the origin and cure of a disease by a magical exercise--a sort of divination. கட்டுப்பூட்டு, s. [prov.] Ornaments for the body, jewels, ஆபரணம். கட்டுப்பெட்டி, s. [vul.] A stiff basket braided with ratan, olas, &c., fastened by tying, for holding clothes, &c. கட்டுப்பேச்சு--கட்டுவார்த்தை--க ட்டுவிசேஷம், s. A fabricated story, fiction, வீண்கதை. கட்டுமட்டு, s. [prov.] Sparingness, carefulness, providentness, அளவாய்ச்செல விடுகை. 2. Unanimity, oneness of feeling, ஒத்ததன்மை. 3. Taciturnity, அடக்கம். கட்டுமட்டாய்ப்பேச, inf. To speak with ability. கட்டுமரம், s. A float or raft, a catamaran, மிதவை. கட்டுமாமரம், s. An engrafted large kind of mango tree, ஓர்வகைமாமரம்--also called ஒட்டுமாமரம். கட்டுமாம்பழம், s. A mango fruit which, when it matures, is protected with a case. எட்டியிலேகட்டுமரம்பழமுண்டாமோ. Will the bitter poisonous எட்டி tree produce mangos? கட்டுமுகனை, s. [prov.] Authority, custody, trust, அதிகாரம். 2. management, direction, administration, supervision, superintendence, மேல்விசாரணை. 3. Economy, frugality, husbandry, சிக்கனம். 4. Strictness, rigor, restraint, precision, limitation, restriction, check, confinement, constraint, கண்டிப்பு. 5. Exclusion, debarring, தடை. கட்டுரை, s. An avowal, a solemn declaration, undoubted truth, infallible expression, உறுதிச்சொல். 2. A pithy or sententious expression, a proverb, பழ மொழி. 3. Metaphorical language, magnifying or depreciating by figure of speech, புனைந்துரை. கட்டுரையன்றுபட்டாங்கே. This is not an exaggeration, but the plain truth. (பிரபுலிங்.) கட்டுவடம், s. A necklace, மணி மாலை. கட்டுவர்க்கம், s. Clothes, all sorts of wearing apparel, உடை. கட்டுவாக்கியம், s. Puns, quibbles, a conundrum. கட்டுவாங்கம், s. A club, &c., கட டங்கம். கட்டுவிட, inf. To be loosened, untied, கட்டவிழ. 2. To be broken, கட்ட ற. 3. To loosen--as the joints and muscles at death, உடற்பொருத்துவிட. 4. To be reduced, weakened--as the body, பலவீனப்பட. கட்டுவிட்டுப்பாய, inf. To burst out and flow--as water by making a breach in an embankment. கட்டுவேலை, s. A fabric, a structure, building. கட்டோசை, s. A tremendous noise, a loud report, பேரொலி. கட்டோடே, adv. [vul.] Wholly, entirely--used with words implying rejection, destruction, &c., or with negatives. கட்டோடேயழிந்துபோயிற்று. It is utterly ruined. என்னிடத்திலேகட்டோடேயில்லை. I have none at all. கட்டோடேதள்ள, inf. To reject utterly. நடுக்கட்டு, s. A girdle. 2. The middle building of a house. சாதிக்கட்டு, s. The customs, duties, obligations, &c., of caste. சமயக்கட்டு, s. Religious bonds, obligations. சரீரக்கட்டு, s. A compact body, firm constitution. சரீரக்கட்டானவன், s. One with a strong constitution. நீர்க்கட்டு, s. A stoppage of urine, strangury. மலக்கட்டு, s. Constipation, costiveness. மலக்கட்டுச்சன்னி, s. A fit of apoplexy causing constipation. முறைக்கட்டு, s. [prov.] Marrying a girl within the degrees of consanguinity. உட்கட்டு, s. A woman's necklace. பின்கட்டு, s. The back building of a house. 2. Tackling the arms together behind the back. முன்கட்டு, s. The foremost portion of a house containing two or more ranges one behind the other. 37)

kalai (p. 96) s. A digit or one-sixteenth of the moon's diameter, a phasis, சந்திரன்பங்கு. 2. A minute portion of time equal to thirty காட்டை, or about eight seconds,காலநுட்பம். 3. The sixtieth part of a பாகை, or of onethirtieth of a zodiacal sign or one Indian hour, ஓர்பாகையிலறுபதிலொன்று. Wils. p. 2. KALA. 4. A specific power of any of the superior deities as manifested in an incarnation, or in the assumption of a form, human or other for any specific purpose, the manifestation of a deity, forms of the female energy of deity as they appear in nature, வித்தியாதத்துவமேழிலொன்று. 5. The arts and sciences of which sixty-four are enumerated. (see கலைஞானம்.) 6. Learning, erudition, literature, philosophy, வித்தை. 7. A treatise, a book, நூல். 8. (p.) A male deer, a stag, ஆண்மான். 9. Cloth, சீலை. 1. The manifestation of a demon in a person temporarily possessed, பேயாட்டம். 11. Any one of the eight parts of a வண்ணம், ode. 12. A shark, சுறாமீன். 13. Capricornus of the zodiac, மகரவிராசி. 14. The male of the red monkey, ஆண்முசு. 15. Breath passing from the nostrils, இடைப்பிங்கலை. 16. The branch of a tree, மரக்கொம்பு. (சது.) 17. The solid part of timber, வைரம். 18. A girdle, அரைப்பட்டிகை. 19. A woman's exterior girdle, consisting of seven strings of jewels, மேகலை. 2. Brightness, splender, பிர காசம். 21. Tissues, சவ்வு. கலாநிதி, s. The moon, சந்திரன். கலைகுறைய, inf. To decrease as divinity in an idol by the neglect of pujah, &c. 2. (fig.) [in contempt.] To be cashiered, degraded, to lose office, decrease--as prosperity. கலைக்கொம்பு, s. Stag's horn--also called கலங்கொம்பு. கலைஞர், s. Poets, bards, philosophers, the literati, புலவர். கலைஞானம், s. Philosophy, literature, universal knowledge, கல்வியுணர்வு. 2. The arts and sciences, being sixty four, viz.: 1. அக்கரவிலக்கணம், the knowledge of spelling and reading, orthography, the science of reading. 2. இலி கிதம், caligraphy, penmanship. 3. கணி தம், the art of computation, arithmetic, the science of numbers. 4. வேதம், the Hindu Veda or law. 5. புராணம், a class of sacred books comprising the whole body of Hindu theology. 6. வியாகரணம், grammar. 7. நீதிசாத்திரம், jurisprudence. 8. சோதிடசாத்திரம், astronomy, including astroloy. 9. தருமசாத்திரம், ethics, moral philosophy, code of laws. 1. யோகசாத் திரம், the knowledge of abstract or silent devotion, rules for religious and abstract meditations. 11. மந்திரசாத்திரம், A division of the Vedas in the first practical part; it includes prayers and hymns addressed to particular deities and used at particular sacrifices, and it also comprehends incantations in religion. magic, medicine, and every other art or practice in which enchantments are used. 12. சகுணசாத்திரம், the science of prognosticating by omens and augury. 13. சிற்ப சாத்திரம், architecture and mechanics, symmetry, shapes in general including sculpture, painting features, lines, hair, &c., of the human system, and their various effects on life. 14.வைத்தியசாத்திரம், science of healing, physic, pharmacy and surgery which may include restoration to life of the dead, the reunion of severed limbs. &c. 15. உருவசாத்திரம், physiognomy, the art of discovering the temper and foreknowing the fortune by the features of the face, metoposcopy, chiromancy, the art of foretelling the events of life by inspecting the hand, சாமுத்திரிகம். 16. இதிகாசம், history, traditional accounts of former events, heroic history--as found in the Bharata and Ramayana. 17. காவியம், epic poetry --as சிந்தாமணி, நைடதம், &c. 18. அலங்காரம், science of rhetoric. 19. மதுரபாடணம், eloquence. 2. நாடகம், dramatic science. 21. நிருத்தம், the art of dancing. 22. சத்தப் பிரமம், directions for the modulation of sounds. 23. வீணை, the art of playing on the lute or stringed instruments. 24. வேணு. the art of playing on the flute or pipe. 25. மிருதங்கம், the art of beating the tambourine. 26. தாளம், the art of beating the cymbals. 27. அத்திரபரிட்சை, archery, the art of throwing darts. 28. கனகபரிட்சை, the art of an assayer in gold, &c. 29. இரதபரிட்சை, the art of driving chariots, charioteering. 3. கசபரிட்சை, the knowledge of the marks of an elephant. 31. அசுவபரிட்சை, the knowledge of the marks of a horse. 32. இரத் தினபரிட்சை, the art of examining and choosing gems, knowledge of precious stones. 33. பூமிபரிட்சை, the knowledge of the different kinds of soil, rules for determining by the surface, the nature and depth of soils, underneath which water is to be found, &c. 34. சங்கிராமவி லக்கணம், military art, tactics. 35. மல்ல யுத்தம், wrestling, pugilism, gymnastics, athletic art, boxing. 36. ஆகருடணம், the art of calling or summoning by enchantment. 37. உச்சாடணம், exorcism, dislodging devils or exciting them to injure others. 38. வித்துவேடணம், exciting hatred between parties by magical spells-one of the eight performances of enchantment. 39. மதனசாத்திரம், erotics, modus coeundi. 4. மோகனம், libidinous fascinations occasioned by enchantment. 41. வசீகரணம், the art of subduction by magic, the art of bringing one over to another's side or interest by enchant ment. 42. இரசவாதம், alchymy and chemistry. 43. காந்தருவவாதம் the knowledge of the condition of the celestial choristers. 44. பைபீலவாதம், the language of brute creatures from emmets upwards. 45. கவுத்துகவாதம், the art of restoring pleasure to a sorrowful mind. 46. தாதுவாதம், the knowledge of the pulse. 47. காரூடம். charms, incantations against poison. 48. நட்டம், information respecting any thing lost obtained by astronomical calculations. 49. முட்டி, information respecting any thing concealed in the palms of the hand (lit. in the fist.) 5. ஆகாயப்பிரவேசம், the art of entering into the air and becoming invisible. 51. ஆகாயமனம், the art of walking in the air. 52. பரகாயப்பிரவேசம், the power of leaving one's own body and entering another lifeless body or substance at pleasure. 53. அதிரிசயம், the power of making one's self invisible. 54. இந்திரசாலம், the art of conjuring, juggling, &c. 55. மகேந்திர சாலம், the art of performing wonders in heaven and earth. 56. அக்கினித்தம்பம், restraining the action of fire. 57. சலத் தம்பம், The art of counteracting the yielding quality of water so as to be able to walk on its surface. 58. வாயுத்தம்பம், the art of restraining the power of the wind. 59. திட்டித்தம்பம், the art of fascinating the eyes. 6. வாக்குத்தம்பம், the art of fascinating the mouth. 61. சுக்கிலத் தம்பம், the art of restraining the semen virile. 62. கனனத்தம்பம், the art of preventing the discovery of things concealed. 63. கட்கத்தம்பம், the art by which the power of sword or any other weapon is nullified. 64. அவத்தைப்பிர யோகம், the power of stationing the soul at pleasure, in any of the five stages in full energy by virtue of abstract devotion for converse with the deity. See அவத்தை. கலைநாதன், s. Argha, a divinity of the Jainas. கலைநாயகன், s. Budha, புத்தன். (திவாக.) கலைமகள்--கலைமடந்தை, s. Sarasvati--as the patroness of the arts, சரச்சுவதி. (p.) கலைமலைவு, s. Any thing contrary to the shasters, சாஸ்திரவிரோதம். கலைமான், s. A stag. கலையானத்தி--கலையூர்தி, s. Durga, துர்க்கை, (p.) கலையினன், s. The moon, சந்திரன். (p.) கலையுணர்த்துவோன்--கலையுணர்பு லவன், s. Skanda, கந்தன் (p.) கலையேற, inf. To increase as divinity in an idol with the increase of pujah, incantations, &c. 2. [in reproach.] To become arrogant by prosperity, promotion, &c. கலையோத, inf. To learn science, to acquire knowledge, நூலோத. கலைவல்லோர், s. Poets, philosophers, the learned, புலவர். வடகலை, s. The Sanscrit language. தென்கலை, s. The Tamil language. 272)

kāmr (p. 104) s. Beauty, அழகு. 2. Ornament, or artificial beauty, அலங்காரம். 3. Great or surpassing beauty, பேரழகு. 4. Brightness, lustre, splendour, ஒளி. 5. Desire--as காமம். (p.) 65)

kāriym (p. 104) s. Affair, thing, business, concern, matter, subject, occurrence, circumstance, incident, topic, event, transaction, கருமம். 2. An action, operation, a deed, process, செய்கை. 3. Object, purpose, design, விஷயம். 4. Effect, result, product, issue,--as apposed to காரணம், பயன். Wils. p. 215. KARYYA. 5. Expediency, fitness, profitableness, இலாபம். காரியகருமமில்லாதவன். One not concerned about any thing, not troubled with business. அதுனக்குக்காரியமல்ல, நீயேன்பேசுகிறாய். You have nothing to so with it, why do you speak? அதுகாரியமல்ல, இதுவே உனக்குக் காரியம். That is not expedient, but this will be profitable for you. காரணகாரியத்தைக்காட்டுகிறது. The effect shows or implies the cause. காரியகேவலம், s. Transient unconsciousness of the living soul during its station in any of the five அவஸ்தை. காரியசகலம், s. Imperfect knowledge of the living soul during its station in any of the five அவஸ்தை. காரியசுத்தம், s. Clear and distinct perception of the living soul during its station in any of the five அவஸ்தை. காரியகர்த்தா, s. A maker, an accomplisher--as in educing, sustaining and destroying worlds, &c. 2. An agent, a superintendent. காரியகாரன், s. An agent, a commissioner, காரியம்பார்க்கிறவன். 2. An attorney, an advocate, காரியதுரந்தரன். 3. A man of business, one clever in business, வேலை யிலே சாதுரியன். காரியகுரு, s. A guru who seeks his own interest, whose living is his chief object-opposed to காரணகுரு. காரியக்கெட்டி, s. A man successful in his undertakings, adopting proper means; a business-like man. காரியசாதகம், s. Perseverance in an undertaking, காரியத்தில்முயலுகை. 2. Accomplishing an object, காரியசித்தி. Wils. p. 215. KARYASAD'HKA. காரியசாதனம், s. Means of effecting an object; instruments, implements, aid, காரியத்தைமுற்றுவிக்கும் ஏது. காரியசித்தி, s. Success in an undertaking, accomplishment, காரியங்கைகூடுகை. காரியதரிசி, s. Secretary, superintendent, manager, காரியத்தலைவன். காரியத்தலைவன், s. A superintendent, a manager. காரியந்துரந்தரன்--காரியஸ்தன், s. A competent manager, superintendent, agent, one who conducts business, காரியத் தில்வல்லவன். காரியத்தடை, s. An impediment or obstacle to business, கருமவிடையூறு. காரியத்தவறு, s. Failure in a business, வேலைத்தவறு. 2. Ill success, கைகூடாமை. காரியத்தாழ்ச்சி, s. Ill success, கைகூ டாமை. 2. Loss; காரியநஷ்டம். காரியத்தாழ்ச்சிவராமற்பார்க்க, inf. To see that there be no failure of success. காரியத்துக்குத்தக்கதாய்ப்பேச, inf. To speak as the nature of a thing requires. காரியத்துக்குவர, inf. To answer the purpose; to be expedient, profitable; to be prosperous. காரியநிருவாகி, s. A manager, a superintendent, an advocate. காரியபாகம், s. Good management, frugality, economy, judicious or prudent direction. காரியபேதம், s. Disappointment in an affair, காரியம்வேறுபடுகை. காரியப்பட, inf. To be effected; to be produced, wrought or operated on, காரிய முண்டாக. 2. To succeed, to avail, கைகூட. காரியப்படுத்த, inf. To effect, to accomplish, காரியமுடிக்க. 2. To transact, to manage, காரியநடத்த. காரியப்பாடு, v. noun. Effect, result, production. காரியப்பிழை, Failure in an undertaking, காரியவழு. 2. Ill success, கைகூடாமை. காரியப்பொறுப்பு, Responsibility. காரியாகாரியம், s. What is and what is not to matter. 2. Circumstances, affairs. காரியமாயிருக்க, inf. To be busy; to be useful. காரியமாய்ப்பேச, inf. To speak of a thing as important. காரியமாய்ப்போக, inf. To go on an errand. காரியமானபேச்சு, s. Important conversation; a speech well adapted to the occasion. காரியமுடிக்க, s. To accomplish, to execute. காரியமுடிப்பு, s. The sum and substance of a business, an affair, &c. காரியமுடிய, inf. to be accomplished --as an object; to terminate--as one's life, &c. காரியம்பலிக்க, inf. To succeed, காரி யஞ்சித்திக்க. காரியம்பார்க்க, inf. To do a business, to manage a business. காரியம்பெற, inf. To attain one's object. காரியம்பேதிக்க, inf. To change or alter--as an affair. 2. To be thwarted. காரியவாகுபெயர், s. Names in which the effect is by metonymy, used for the cause, as in அலங்காரம். காரியவிசாரணை, s. Superintendence, supervision. காரியவிரோதம், s. Opposition in an undertaking, rivalry. காரியவிலக்கணை, s. [in rhetoric.] Metonymy of an effect for the cause. காரியவிலக்கு, s. [in rhetoric.] The negation of a thing or event by the nonexistence of the effect, &c., or by the presence of contrary effects, ஓரலங்காரம். காரியாவத்தை--காரியாவஸ்தை, s. Subordinate, minor states or அவத்தை of the living soul, being five in காரியகேவலம், five in காரியசகலம். and five in காரியசுத்தம், and thus constituting fifteen காரியாவத்்தை. (சிவப்.) காரியானுமானம், s. [in logic.] A posteriori reasoning; inference from effect to cause--opposed to காரணானுமானம். (சிவ. சி.) காரிரத்தம்--காருன்னி s. A plant, ஆடு தின்னாப்பாலை. Aristolochia, L. 125) *

cingkāram (p. 181) s. (Sa. Srungara.) Ornamental decoration, embellishment, beauty natural or artificial, சிறப்பு. 2. [in rhet.] Love, the passion or sentiment, as an object of poetical description or dramatic representation. See இரசம். 3. Beautiful imagery in narration or description, அலங் காரவருணனை. See அலங்காரம். சிங்காரத்தோட்டம்--சிங்காரத்தோப்பு --சிங்காரவனம், s. A pleasure garden or grove. சிங்காரநடை, s. A graceful walk. சிங்காரக்கழு, s. [prov.] A kind of gallows for executing malefactors. (c.) சிங்காரஞ்செய்ய, inf. To embellish, decorate. சிங்காரப்பாய்ச்சல், s. [prov.] The lively, frisking movements of children, and others. சிங்காரப்பேச்சு, s. Flowery speech, ornamented discourse. சிங்காரமாய்ப்படித்துவந்தான். He has learnt well. இரண்டுநாளையிலேசிங்காரமாய்முடியும். It can easily be done in two days. [prov.] சிங்காரி--சிங்காரக்காரன், s. A welldressed person. 60)

cittiram (p. 183) s. A picture; any variegated printing, ornamental writing or carved work; an image, சித்திரித்தவடிவம். 2. Nicety, fineness, neatness or minuteness of a work; elegance, சிறப்பு. 3. Beauty, great beauty, பேரழகு. 4. Ornament, decoration, embellishment, அலங்காரம். 5. Ornamental or forcible language, நாகரீகமானபேச்சு. 6. Facetious, playful conversation; jesting, conundrums, riddles; deceitful discourse to secure an object, &c., மெய்போற்பொய்கூறல். 7. One of the four classes of poems or கவி. See மிறைக்கவி. 8. Wonder, surprise, அதிச யம். 9. The castor-plant, ஆமணக்கு. 1. Romantic, fanciful description; imagery, exaggeration, hyperbole, (commonly in poetry, வருணீயம்.) 11. A work on architecture, ஓர்சிற்பநூல். W. p. 325. CHITRA. சித்திரமுங் கைப்பழக்கஞ் செந்தமிழும் நாப்பழக்கம். The art of painting is but the habit or practice of the hand, and that of language is but the practice of the tongue. சித்திரம்பேசேல். Make no fanciful exaggerations. (Avv.) சித்திரகரணம், s. One of the five கரணம். See கரணம். சித்திரகவி, s. A curiously wrought poem. See திரிபங்கி. There are different kinds as-இரதபந்தம். A poem in the figure of a car. கோமூத்திரி. One written in the form of inter-linked curves. சதுரங்கபந்தம். One in the form of squares. சுழிகுளம். Verses written in a winding manner. நாகபந்தம். A poem in the form of intertwined snakes, &c. சித்திரக்காரன், s. A carver, painter. சித்திரகூடம், s. An ornamented or painted room, or hall with pictures, --as சித்திரசாலை.--Note. This term is applied to the temple at Chillumbram, and a mountain in Bundelcund where Rama abode in his exile. சித்திரக்குள்ளன், s. A cunning or shrewd dwarfish person. (c.) சித்திரங்கொத்த--சித்திரம்வெட்ட, inf. To carve, sculpture, grave, &c., on a plain surface. சித்திரசொரூபம், s. An image, an idol, a carved statue, a picture. சித்திரதீபம், s. A painted candle or taper. சித்திரதீபம்போலிருந்து தியானிக்கிறான். He sits meditating, motionless as a painted taper. சித்திரத்தையல், s. Fancy needle work. 2. As சித்திரப்பாவை. சித்திரத்தேர், s. An ornamented car. சித்திரந்தீர--சித்திரந்தீட்ட, inf. To carve or engrave any figures on wood or stone. சித்திரப்படம், s. A picture. 2. (p.) Variegated, painted or printed cloth, எழுத் துப்புடவை. சித்திரப்படாம், s. Veriegated, painted cloth. 2. A book of pictures, folds of paintings for amusement. (p.) சித்திரப்பதிமை--சித்திரப்பதுமை, s. A doll, statue, a puppet. சித்திரப்பா, s. As சித்திரகவி. சித்திரப்பாவை, s. A portrait or picture of a person or persons, real or imaginary, a carved figure. (நன்.) சித்திரப்பிரதிமை, s. A picture, a portrait. சித்திரப்பூம்பட்டாடை, s. Flowered silk cloth. (c.) சித்திரப்பேச்சு, s. Artful speech, cunning, jesting shrewdness. சித்திரமண்டபம்--சித்திரச்சாலை, s. A painted chamber or hall. சித்திரமெழுத, inf. To draw a picture, to paint, to sketch. (c.) சித்திரவெழுத்து, s. Elegant, nice, beautiful writing; caligraphy. 2. Variegated or fancy painting. 3. An anagram, as ஞிமிறு for மிஞிறு. சித்திரரேகை, s. Ornamental lines drawn on the body of a person. 2. One of the lines in the hand. 3. The wife of Kuvéra, குபேரன்மனைவி. சித்திரர்--சித்திரக்காரர், s. Fancy painters, portrait painters, limners, embroiderers. 2. Artizans, carvers, sculptors, engravers, சிற்பர். 3. Carpenters, தச்சர். சித்திரவதை--சித்திராக்கினை, s. Cutting and slashing in battle, prolonged butchery, cutting off member after member. 2. Ingenious and varied torture in inflicting death. (c.) சித்திரவித்தாரன், s. One artful, clever, or dexterous; one fluent in speech. (p.) சித்திரவித்தை, s. The art of fancypainting, sculpture, carving, engraving, &c. சித்திரவேலைக்காரர், s. Any fancyworkers, imitators of nature--as flower makers, artizans, sculptors, engravers. 2. Fancy-painters. (c.) சித்திரவேளாகொல்லி, s. A mode of music, a fine melody, கொல்லித்திறத்தினொ ன்று. (p.) சித்திரோடாவி, s. [prov.] An artizan who carves images, statues, &c.,சித்திர கன்; [ex சித்திரம் et ஓடாவி.] 17) *

cilēṭai (p. 186) --சிலேஷை, s. A figure of Rhetoric, a paronomasia, in which a word or phrase has a double meaning; a pun, a quibble, உபயார்த்தசொற்றொடர், as நீர்வாரும், which may mean, come thou, or pour water. See அலங்காரம். W. p. 866. S'LESHA. --Note. There are two kinds of சிலேடை. viz., செம்மொழிச்சிலேடை, பிரிமொழிச்சிலேடை, which see. சிலேடைதீவகம், s. A union of the two figures, சிலேடை and தீவகம். சிலேடையாய்ப்பேச, inf. To speak ambiguously, to play upon words. சிலேடையுவமை, s. A mixture of the figures சிலேடை and simile. செம்மொழிச்சிலேடை, s. See செம் மொழி. 71) *