aḷ (p. 33) --அள்ளு, s. The ear, காது. 2. The cheek, கன்னம். 3. Sharpness, keenness of an edge or point, கூர்மை. (p.) 4. A cramp, a clasp, a clamp, a metal plate fastened round the corners of a box, &c., a ring or other iron bandage to hold pieces together, a cramp-iron, a ferrule, iron band, bandage, cincture, பற்றிரும்பு. 5. (p.) Closeness--as of hair, branches, &c., நெருக்கம். 6. [prov.] A disease among children, atrophy, ஓர்நோய். அள்ளுக்கட்ட, inf. To fasten with cramps, with plates of iron, sew together with wire, &c., பற்றிரும்புகட்ட. 2. (fig.) To confirm, பலப்படுத்த. 40)

aḷḷl (p. 33) s. Mud, mire, குழைசே று. 2. One of the seven hells, ஏழுநரகத் தொன்று. (p.) 41)

aḷḷu (p. 33) கிறேன், அள்ளினேன், வேன், அள்ள, v. a. To take up a handful, lade, bale, take up in the hollow of the hand-as water, sand, grain, &c., கையான்முகக்க. 2. To sweep away as a flood, carry off in large quantities or great numbers as an epidemic, famine, thief, &c., to ravage, plunder, pillage, spoil, devastate, வாரிக் கொள்ள. (c.) அள்ளாதுகுறையாது சொல்லாது பிறவாது. If nothing be taken, nothing will be wanting; if nothing be spoken, nothing will be rumored; i. e. there is no rumor however vague, but has some truth in it. அரிசியள்ளுகிறகாகம்போலே திரிகிறான். He wanders about as greedy (of gain) as the crow is of the rice which it steals. கையையள்ளிப்போட்டது. It has grazed or taken off the skin of my hand (whether a bow, hot iron, or any thing else.) அள்ளிக்கொட்ட, inf. To take up from a quantity and shoot down elsewhere. 2. To give liberally. அள்ளிருள், s. Thick darkness, or darkness so dense that it may be grasped. அள்ளுகொள்ளை, s. Great waste, profusion, extravagance or taking more than what is right, பெருங்கொள்ளை. அள்ளு, v. noun. A handful of grain, &c., given to the man who measures, அளவுகூலித்தானியம். அள்ளெடுக்கிறவன், s. The man who receives the handful of grain for measuring. அள்ளுதல், v. noun. Being narrow, close, நெருங்கல். 2. Taking up a handful of water, rice, grain, &c., getting water in a basket, pot, &c., taking out rice, milk, &c., by a spoon from a cup, &c., அள்ளுகை. 43)

aḷḷai (p. 33) s. A devil, a spirit, பிசா சம். (p.) 44)

kuttu (p. 121) கிறேன், குத்தினேன், வேன், குத்த, v. a. To punc ure, prick, penetrate; to bore, perforate, ஊசிமுதலியவற்றாற்குத்த. 2. To stab, to thrust, to pierce, ஈட்டிமுதலியவற் றாற்குத்த. 3. To pound in a mortar, to comminute, உலக்கையாற்குத்த. 4. To crack, to crush, smash, நெரிக்க. 5. To strike with the fist; to cuff, buffet, box, கையினாற்குத்த. 6. To efface a writing by dotting it with a style, &c., கிறுக்கிக்குத்த. 7. To drop; to pour out a small quantity, எண்ணெய்முதலிய குத்த. 8. to gore, கொம்பினால்முட்ட. 9. To pick or strike--as a stork, a crow, &c., பறவைகுத்த. 1. To mark by pricking, dotting, &c.; to dot, to point, புள்ளிகுத்த. 11. To stamp, to impress. முத்திரைமுதலியகுத்த. 12. To dig, dig up, dig out. கிண்ட. 13. (See the verb குறு.) To pluck, பறிக்க. 14. To ram down--as in a gun, துப்பாக்கியைக்கெட்டிக்க. 15. To bury in the ground--as certain seeds, விதையூன்ற. 16. To plant, set, place, நட, நிறுத்த, வைக்க. 17. To use sarcastic allusions, to employ invectives, சுடுவார்த்தை பேச. 18. To thwart, to defeat--as a design; to oppose--as a measure or scheme, தடங்கற்செய்ய. 19. [vul.] To coagulate milk, பிரைகுத்த. 2. v. n. To throb, to ache, வயிறு முதலியகுத்த. குத்தாமற்குத்திப்போட்டான். He has indirectly made a sarcastic allusion to me. அவன்கையைக்கொண்டே யவன் கண்ணிற் குத்தி னான், He has taken hold of his neighbor's hand, and thrust it into his eyes; i. e. he has employed his neighbor's means to injure him. குத்தித்தைக்க, inf. To sew through and through. குத்துக்கோல், s. A horse or ox goad. தாற்றுக்கோல். 2. A pike-staff, முட்கோல். குத்துமுள், s. A spur, குதிரைமுள். குத்துவாள். s. A dirk, a hand-dart or bayonet, உடைவாள். குத்தீட்டி, s. A poniard. குத்துவல்லையம், s. A hand-javelin--opposed to எறிவல்லையம். குத்தூசி, s. A kind of wooden needle, for roofing or hedging. அம்மைகுத்த, inf. To vaccinate. பச்சைகுத்த, inf. To tattoo; lit. to puncture and insert a blue dye. பல்லுக்குத்த, inf. To pick the teeth. மூக்குக்குத்த, inf. To perforate the nose. குத்திக்கொல்வோன், s. One who kills another by stabbing, an assassin. குத்துக்கொம்பு, s. [prov.] Perpendicular horns. குத்துக்கரணம், s. A somerset. நிலைகுத்த, inf. To be set in or fixed --as the eyes of one just breathing his last. சாந்துகுத்த, inf. To pound chunam or mortar. நெல்லுக்குத்த, inf. To pound paddy. பேன்குத்த, inf. To crack or crash lice. குரும்பைகுத்த, inf. [prov.] To pluck young cocoanuts, &c. அள்ளிக்குத்த, inf. [prov.] To give liquid food stintingly. 2. To drop a little water on plants, &c. குத்துவலி--குத்துக்குடைச்சல், v. noun. Throbbing or pinching pain, stitches. குத்திப்பேச, inf. To make a cutting remark. குத்தியள்ள, inf. To take up grain, &c., by thrusting the hands in perpendicularly. குத்தல், v. noun. Puncturing, pricking --as one of the eight kinds of impressions perceived by the sense of feeling. 2. Ramming; thrusting, stabbing, &c. குத்தார்க்கு, s. [local.] Withe, cord, &c., inserted in the hole of a குத்தூசி needle. குத்து, v. noun. Pounding in a mortar, உரலிற்குத்துகை. 2. A blow with the fist, a cuff, a buffet, a box, கைக்குத்து. 3. A thrust, a stab; a puncture, a prick, an incision, a goading, ஈட்டிமுதலியவற்றாற்கு த்துகை. 4. The peck of a stork, மூக்கினாற்கு த்துகை. 5. An acute, throbbing, twinging pain, ஓர்நோய். 6. A dot, a point, a tittle; a spot--commonly with a pointed instrument, புள்ளி. 7. A double handful of grain, &c., the hands being thrust in perpendicularly. 8. [prov.] A handful, ஓர் கையளவு. 9. Perpendicularity, steepness--as in செங்குத்து. குத்துண்டுபோவாய்--குத்துண்பாய். May you be stabbed--an imprecation. ஒருகுத்துச்சோறு. A double handful of boiled rice, with the hands thrust in perpendicularly. குத்துமி, s. Husk--as separated from rice by pounding. குத்துவெட்டு, s. Stabbing and maiming. --either in scuffles, robbery or war. 2. Dots and strokes--as erasures, பிழைபட் டதைக்கிறுக்கித்தள்ளல். குத்துப்பாடு, v. noun. Censuring or charging one with a fault; violent contention; lit. piercing, retortion. அந்தவேலைமேற்குத்துப்பாடுசொல்லுகிறான். He finds fault with the work. குத்துக்காயம், s. A wound by a stab; a stab. அடப்புக்குத்து, s. [prov.] Stabbing in the ribs, விலாக்குத்து. தலைக்குத்து--மண்டைக்குத்து, s. Piercing pain in the head; head-ache. முலைக்குத்து, s. Piercing pain in the breast. முலைக்குத்தைஅறியுமாசவலைப்பிள்ளை. Does the babe know the mother's breast-ache? குத்துண்ண, inf. To be beaten, pierced, stabbed, &c. குத்துப்பட. குத்துணி, s. One stabbed, குத்துண்ட வன். 2. A mean, vagabond, shameless fellow. குத்துப்பட்டுவிழ, inf. To fall, or drop down pierced. குத்துக்குநிற்க, inf. To stand on points, each urging his own reasons; to contend, to oppose-as rivals. 2. To haggle in dealing. குத்துகால்-குத்துக்கால், s. The uprights of a frame-as of a car; a piece of furniture, support, தாங்குகால். குத்துக்காலிட, inf. To sit or lie with bent legs; [ex குந்து.] குத்துக்கால்நாட்ட, inf. To fix or plant the uprights. குத்தாய்நிற்கிறமலை, s. A mountain standing perpendicularly. குத்துவிளக்கு, s. Standing lamp, a brass candlestick. குத்துக்கல்-குத்்தாங்கல், s. A perpendicular stone. குத்துக்கல்லாய்வைக்க, inf. To build with bricks set upon the edge. குத்துக்குளம்பு, s. The hoof of oxen, horse, &c., falling perpendicularly, not spreading-regarded as a good species for speed. குத்துப்பாறை, s. Small, perpendicular heaps of stones in the vicinity of a rock. 2. [local.] The horizontal part of a rock where women pound paddy. குத்துப்போர், s. The first layer of sheaves of corn in a stack, placed with the ears uppermost, நிறுத்திட்டமாய் வைக்குஞ் சூடு. 2. Boxing, fisticuffs, மற்போர். குத்துப்புள், s. [prov.] The place where the புள் stick falls perpendicularly in the கிட்டிபுள்ளு game. குத்தெனவீழ, inf. [prov.] To fall headlong, தலைகீழாய்விழ. 2. To fall in a perpendicular position, நிறுதிட்டமாய்விழ. செங்குத்தானமலை, s. A perpendicular hill; a precipice. மூங்கிற்குத்து, s. A cluster of bamboos, consisting of some parent stems and saplings. குத்துச்செடி, s. Any low shrub. குத்துக்கரந்தை, s. See under கரந்தை. குத்துக்காரை, s. See under காரை. குத்துக்கோரை, s. A grass, ஓர்கோரை, Cyperus compressus, L. குத்துத்திராய், s. An edible herb, ஓர் கீரை, Mollugo stricta, L. குத்துப்பகன்றை, s. A plant, ஓர்செடி, Lechea verticillata, L. குத்துப்பசனி, s. A species of பசளி. 13)

koṭṭu (p. 146) கிறேன், கொட்டினேன், வேன், கொட்ட, v. a. To strike, to beat a drum, a tambourine, &c., to play on an indtrument of music, பறைகின்னரமுதலியகொட்ட. 2. To hammer, beat, malleate--as a brazier, கம்மியரடிக்க. 3. To clap the hands, கைகொட்ட. 4. To dance--as in the கும்மி dance; to frolic, கும்மியடித்தாட. 5. To clap or stick on, to daub sandal or fragrant pastes on the body, அப்ப. (p.) 6. To sting --as a reptile or insect, தேள்முதலியகொட்ட. 7. To cuff, குட்ட. 8. (Sans. Khót'a.) Wils. p. 275. To cast, pour out-as corn, sand, &c., from a basket or sack; to throw or cast into a vessel, sack; &c.; to pour forth, போட. 9. To shed--as leaves, fruits, &c., சொரிய. 1. v. n. To be shed or cast out, to fall, சிந்த. கொட்டினாற்றேள் கொட்டாவிட்டாற்பிள்ளைப்பூச்சி. If it sting, it is a scorpion; if not, it is a harmless gryllus; i. e. we call things good or bad according to their effect on us. கொட்டிக்கொட்டியளக்க, inf. To cast down and measure again and again; i. e. again, one marcal will not make two. கொட்டிகொட்டியளந்தாலுங்குறுணிபத்தாகாது. Though you measure over and over again, one marcal will not make two. கரப்பன்அள்ளிக்கொட்டிப்போட்டது. An eurption has broken out all over the body. பனிகொட்டுகிறது. The dew falls heavily. கொட்டிக்கொடுக்க, inf. To pour out and give, to give to excess, to lavish, to squander. 2. (fig.) To make a display of words, to say more than is proper. சப்பாணிகொட்ட, inf. To clap hands --as infants in play. See சப்பாணி. கொட்டு, v. noun. Beating, drumming, malleating, &c. See கொட்டு, v. கொட்டுக்கன்னார், s. Braziers who work by beating, not casting. கொட்டுக்காரர், s. [prov.] Drummers--as a caste. கொட்டுக்கிடாரம், s. A large brass boiler made by beating. கொட்டுக்கூடை, s. A metal vessel. 2. A cup-shaped basket. கொட்டுண்ண, inf. To be shed, as leaves, fruits, &c.; to be shot out; to be spilt--as sand, flour, &c. கொட்டுமுழக்கு, v. noun. Beating of drums; an exhibition of drumming. கொட்டுமுறி, s. A superior kind of brass. கொட்டுமண், s. Earth thrown down to improve land, repair a road, &c.; made soil [in opp. to நிலைமண்.] கொட்டுமரம், s. A dyer's block for beating cloth, that it may take the dye. கொட்டுமேளம், s. A kind of drum. 2. Drumming. கொட்டுவாய், s. The part stung by a scorpion other reptile. கொட்டுவான், s. [prov.] A scorpion, தேள். 2. Mallet, கொட்டாப்புளி. 3. As கொட் டுக்கன்னார். கொட்டுவேலை, s. [in braziery.] Beaten work--as distinguished from வார்ப்புவேலை. cast-work. 38)

koṇṭai (p. 146) s. Hair tied behind or on one side, மயிர்முடி. (See பால்.) 2. The corner pin of a door for a hinge. (See குடுமி.) 3. The crest of some birds, பறவைச்சூட்டு. 4. A knob, a round top--as the head of a nail, style, &c., ஆணிமுதலியவற்றின்தலை. --Note. அம்மைக்கொண்டை, அள்ளுகொண்டை, உ ச்சிக்கொண்டை, ஒழுகுகொண்டை, கன்னக்கொண் டை, கீல்க்கொண்டை, சுருட்கொண்டை, சொருகு கொண்டை, are different kinds of tufts of hair tied on the head. உன்கொண்டைகொலைய. Mayest thou be deprived of thy husband. A curse. கொண்டைகட்ட--கொண்டைமுடிக்ககொண்டைபோட, inf. To tie the hair knot. கொண்டைக்காரன், s. One who wears a knot of hair, மயிர்முடியுள்ளோன். 2. [local.] An honorable person--as distinguished by a knot for hair, மேன் டையுடையவன். 3. [in cant.] A proud person, செருக்கன். கொண்டைகட்டி, s. One of a class of வேளாளர். கொண்டைகுலைக்க--கொண்டையவிழ் க்க, inf. To untie or loose the hair knot. கொண்டைக்கரிச்சான், s. A species of the கரிச்சான் bird. கொண்டைக்கிளாறு--கொண்டைச்சி, s. [prov.] A crested kind of bird--as கொண்டலாத்தி. கொண்டைக்குச்சு--கொண்டையூசி, s. A hair-pin. See குச்சு. கொண்டைச்சுத்தியல், s. [prov. கொண் டைச்சுத்தி.] A goldsmith's or brazier's hammer, round-faced, ஓர்கருவி. கொண்டைதிருகி, s. The hole in the sill into which the corner pin of a door is fitted. கொண்டைத்துலா, s. A crest-like projection at the end of a well-sweep to keep the rope, &c., from slipping off. கொண்டைமுசு, s. [vul. கொண்டைமு சுறு.] A kind of monkey, ஓர்குரங்கு. கொண்டையன், s. [prov.] A crested species of kite, ஓர்பருந்து. கொண்டையாணி, s. A nail with a head. கொண்டைலாத்தி, s. As கொண்ட லாத்தி. 55)

cḷḷl (p. 173) s. [prov. prop. அள்ளல்.] Mud, mire, சேறு. 2. v. noun. [loc. ex சள்ளு, v.] Breaking wind backward, அபானவாயுபறிகை. 3. (R.) Being involved, சிக்கல். 37)

narakam (p. 270) s. Hell, the infernal regions, including 28 millions of places of torture of various description, பாதலம். (c.) 2. Abyss of the seven nether worlds, நிரயம். W. p. 455. NARAKA.--The seven chief hells, are: 1. அள்ளல், a hell of mud. 2. இரௌரவம், a horrible hell. 3. கும்பிபாகம், a hell where person are baked as pots. 4. கூடசாலம். 5. செந்துஸ்தானம், a hell of torture by worms. 6. பூதி. 7. மாபூதி. நரகத்திலேவிழுவான். He will fall into hell. நரகப்பிராப்தியானான். He is suffering the pains of hell. நரககதி, s. One of the four races of begins, that of the nether worlds. நரகக்குழி, s. The pit of hell. (c.) நரகச்சுற்று, s. As நரகவட்டம். நரகபாதாளம், s Hell as an abyss, ஆழ்நரகம். நரகப்பிறப்பு, s As நரககதி. (c.). நரகர், s. (plu.) Inhabitants of the nether world. நரகவட்டம், s The ranges of the seven different hells, each composed of a distinct element, 1. தமப்பிரபை, region of a pervading and an intense cold. 3. தூமப்பிரபை, region of thick smoke. 4. வாலுகப்பிரபை, region of sand, or sandbaths. 5. சாகரப்பிரபை, region of perpetual wakefulness. 6. இரத்தப்பிரபை, region of blood. 7. அழற்பிரபை, region of fire. நரகவாசிகள், appel. n. The inhabitants of hell. நரகவாய், s. The mouth of hell, நிரய வாய். 2. [for நரகல்வாய்.] The anus, குதம். நரகவேதனை, s. The pains of hell. (c.) நரகன், s. An inhabitant of hell, நர கத்திலுள்ளோன். W. p. 455. NARAKA. 62)

pṟṟu (p. 304) கிறேன், பற்றினேன், வேன், பற்ற, v. a. To grasp, seize, catch, hold, பிடிக்க. 2. To receive, accept, embrace, வாங்க. 3. To attach, adhere, cling to, அடுக்க. 4. To insinuate itself, to take effect as poison, &c., பிடிப்புற. 5. To dye, to tinge, to take, as color, நிறக்க. 6. To kindle, as fire, anger, desire, &c., to ignite, தீமூள. 7. To apprehend, to comprehend, கிரகிக்க. 8. To pursue, aim at a thing தொடர. 9. To stick, ஓட்ட. 1. To become joined or welded, as metals soldered, &c., பொருந்த. 11. To be sufficient, போதுமானதாக. 12. To smart, to feel pungent, as pepper in the eyes, உறைக்க. 13. To be formed in the mind, as thoughts or opinions, எண்ணமு ண்டாக. 14. To form, as rust, as flowerbuds, as a flower, a young fruit, a stone in the fruit, துருமுதலியபிடிக்க. 15. To drive away. &c., துரத்த, used in the South. (c.) பணம்பற்றிக்கொண்டேன். I have received the money வரப்பற்றிக்கொண்டேன். The money, or goods, sent, came to my hands, I took charge of them. வீட்டிலேநெருப்புப்பற்றிக்கொண்டது. The house took fire. பற்றவில்லை. It is insufficient. 2. It does not stick, kindle, &c. பற்றாது. It is not enough. பற்றாக்குறைக்குநீவந்தாயோ. Did you come to share in what is insufficient for me? மாட்டைப்பற்றிக்கொண்டுவா. Drive the oxen here. பற்றும்பற்றாமலிருக்கிறது. It is not quite sufficient. கரையைப்பற்றிவா. Come towards the shore. மயிர்பற்றிப்போயிற்று. The animal has become shaggy. commonly spoken of sheep. பற்றவைக்க, inf. [prov. பற்றச்சுட.] To solder, To weld 2. To kindle a fire. 3. [fig.] To make enemies, to sow discord. அவனிடத்திலே பற்றவைத்துவிட்டான். . . . . . . He referred the matter to another. பற்றற்றார்--பற்றற்றோர், appel. n. [pl.] Rishis, Munis who have relinquished. earthly attachments. பற்றாக்குறை, s. Any thing which is very inadequate. பற்றி, [v. partic.] Of, about, concerning, respecting. adverting to, referring to. 2. By, by means of, guided by, taking hold of, tracing by scent. அதைப்பற்றிஎனக்குச்சொன்னான். He told me about it. அவனைப்பற்றிஎனக்குக்காரியமில்லை. I have nothing to do with him. உன்னைப்பற்றி. For your sake. 2. About you. நீ ஏன் அதைப்பற்றிக்கவலைப்படுகிறாய். Why do you care for it? பற்றிக்கொள்ள, inf. To take hold of. 2. To receive--as money, a debt, &c. பற்றித்திரிய, inf. To follow one for a living, &c. பற்றித்தொடர, inf. To pursue after a thief. 2. To accrue as the effects of sin. பற்றிப்படர, inf. To catch and spread, &c., as a creeper. 2. [fig.] To thrive as a family. பற்றிப்பிடிக்க, inf. As பற்றிக்கொள்ள. பற்றியிழுக்க--பற்றிவாங்க, inf. To take hold and draw, spoken also of breathing hard, rattling in the throat, &c., of a dying person. பற்றியெரிய, inf. To take fire. 2. To be enraged. பற்றியேற, inf. To take effect and spread, through the system, as poison. பற்றிரும்பு, s. A cramp-iron, an iron brace, bandage, cincture, அள்ளு. பற்றினர், appel. n. [pl.] Relations, உற வோர். 2. Friends, adherents, allies, சினேகிதர். (சது.) பின்பற்ற, inf. To follow one. 2. To imitate. பற்றுதல், v. noun. [used substantively.] Love, attachment, fondness, அன்பு. 2. Dutifulness, confidence, fidelity, நம் பிக்கை. 3. Close, or devout attention, உற்றுயோசித்தல். 4.Devotion, devotedness, attachment to religion,பத்தி. பெருவயிறுபற்றுதல். Enlarging of the belly by disease. பற்றுதலானவன். One much attached, or much trusted. பற்றுதல்வைக்க, inf. To be much attached to, to place the affections on. 9)