āṇi (p. 38) s. Nail, spike, pin, peg, கீ லகம். Wils. p. 18. AN'I. 2. A piece of gold, used as a standard, for comparing the quality of other gold, உரையாணி. 3. (p.) Style for writing, எழுத்தாணி. ஆணிகடாவ, inf. To drive nails, to nail. ஆணிக்கோவை, s. A string of goldpins for testing the quality of gold. திருகாணி, s. A screw. வரிச்சாணி--வரிச்சலாணி--வலிச் சலாணி, s. A nail for ledgers, reapers. கட்டாணி, s. A pin for ear-rings. பட்டாணி, s. [prov.] A clasp, a clamp, a clamp-iron, a clincher. வேம்பாணி, s. A little nail. மார்பாணி, s. A capital or principal nail. கையாணி, s. A nail used in joining the spars of a roof. கடையாணி, s. The axle or linchpin. 2. The fastening of a neck-lace or other ornaments. குடையாணி--சடையாணி--குமி ழாணி, s. A nail with the head. உரையாணி, s. A golden pin, or test, used by goldsmiths in assaying gold. கூராணி, s. A pick. காலாணி, s. Pegs fixed for supporting the roof of Indian houses. மரவாணி, s. A plug, wooden pin. சுள்ளாணி, s. A very small nail. 21)

ilēkaṉi (p. 55) --இலேகினி, s. A style, pen, pencil, a point-brush, எழுத்தாணி; [ex லிக, to write.] Wils. p. 723. LEKINEE. 8) *

ūci (p. 69) s. A needle, இழைவாங்கி. 2. A Pin--as spike, குண்டூசி. 3. Tongue or index of a balance, நிறைகோலினடுமுள். (See under தராசு.) 4. Gnoman of a dial, கடிகாரத்தின்முள். 5. A style, எழுத்தாணி. கொல்லர்தெருவிலேயூசிமாறவந்தான். He is come to sell needles in the street of the smiths. ஊசிக்கண்--ஊசிக்காது--ஊசித்து ளை, s. The eye of a needle. ஊசிக்காந்தம், s. Loadstone, magnet, இரும்பிழுக்குங்காந்தக்கல். ஊசிக்கார், s. A kind of paddy, thin and long, ஓர்வகைநெல். ஊசிக்கால், s. Uprights in a building set on beams to support the ridge-beam, மச்சுக்கால். ஊசிக்கூடு, s. A needle-case, a tin-case. ஊசிப்பாலை, s. A species of பா லை plant. ஊசிப்புல், s. A kind of grass, ஓர்வகைப்புல். ஊசிமல்லிகை, s. A kind of jasmine, ஓர்வகைமல்லிகை. ஊசிமிடறு, s. A narrow throat like a needle, சிறுதொண்டை. ஊசிமிடறுந்தாழிவயிறும். A throat like a needle and a belly like a washerman's caldron--a glutton. ஊசிமுனை, s. The point of a needle, ஊசிநுனி. ஊசிமுனைநாட்டுமிடமாகிலும்நான்கொடுக்கிறதில் லை. I will give no ground, not even to fix the point of a needle upon. ஊசிமுனையிலேநிற்கிறான். He cannot endure to stay; lit. he stands on the point of a needle. ஊசியோட, inf. To pass the needle and thread through any thing, to sew. துன்னூசி, s. A nail which fastens the ploughshare to the plough. 36)

eẕuttu (p. 75) s. A letter, character, அக்கரம். 2. Writing, painting, delineation, engraving, இலிகிதம். 3. A writing, painting, &c., a written letter, a writ, எழுதப் பட்டது. 4. Letters, science, literature, இ லக்கணம். 5. A bond, a written engagement, &c., உடன்படிக்கைச்சீட்டு. 6. Destiny--as written in the head, இலலாடலிபி. 7. Written accounts, cyphering, entry or record of reckonings, கணக்கெழுத்து. 8. [prov.] Registry, entry, enrolment, அட்டவணை. எழுத்தடைக்க, inf. To enclose letters in magical diagrams, சக்கரத்திலெ ழுத்துவரைய. 2. To invert a stanza in a figure, or diagram--one of the onehundred-and-twenty kinds of மிறைக்கவி, சித்திரக்கவியிலெழுத்தடைக்க. (அலங்காரம்.) எழுத்ததிகாரம், s. [in grammar.] Orthography, எழுத்திலக்கணம். எழுத்தந்தாதி, s. The last letter of one verse occurring in the first of the next, ஓர்வகையந்தாதி. எழுத்தலங்காரம், s. A kind of play on letters, எழுத்தணி. எழுத்தறப்படிக்க, inf. To pronounce with distinctness, read or sing distinctly. எழுத்தாணி, s. A style, a metallic pen, for writing on palm leaves, இலே கினி. எழுத்தாணிப்பூண்டு, s. A plant whose flower shoots up in the form of a style, கூத்தன்குதம்பை, Microrhyncus sarmentosus, L. மடக்கெழுத்தாணி--குண்டெழுத் தாணி--மடிப்பெழுத்தாணி--நெல்லிக்காயெழுத் தாணி--தேரெழுத்தாணி--வாரெழுத்தாணி--குட வெழுத்தாணி, s. Different kinds of iron pens. எழுத்தாளர், s. Men of letters, learned men, அறிஞர். 2. Clerks, writers, எழுது வோர். எழுத்தானந்தம், s. The inauspicious use of a word in a poem subjecting the hero on whom it is written to evils, செய்யுட்குற்றத்தொன்று. எழுத்திலக்கணம், s. [in grammar.] Orthography. See இலக்கணம். எழுத்திலாவோசை, s. Inarticulate sounds. எழுத்துக்காரன், s. A writer, a scribe, a clerk, a secretary, a copyist, an amanuensis, எழுதுவோன். 2. A painter, a limner, சித்திரமெழுதுவோன். 3. A cloth painter, சீலையிலெழுதுவோன். எழுத்துக்காரியஸ்தன், s. A clerk, a writer, எழுதுவோன். எழுத்துக்கிறுக்கு. [prov.] The act of making written instruments, உடன்ப டிக்கையெழுதுகை. 2. Writings, documents, உடன்படிக்கைப்பத்திரம். எழுத்துக்குற்றம், s. Orthographical errors in speaking, writing, &c., spoken chiefly of false interpretation, &c., of the Puranas or other writings deemed sacred, எழுத்திலக்கணவழு. எழுத்துக்கூட்ட, inf. To spell, join letters. எழுத்துக்கூட்டாமல்வாசிக்க, inf. To read fluently. எழுத்துச்சந்தி, s. Union of letters in the combination of words, எழுத்துப்பு ணர்ச்சி. எழுத்துச்சாரியை--எழுத்தின்சாரி யை, s. Particles employed to express the names of the letters--as அ with the consonants; கரம், காரம் and கான் with the short letters and sometimes with the consonants; காரம் with the long vowels and கான் with ஐ and ஔ. In common use, ன is used with the short, and ஆன and அன்னா with the long letters. Some other forms are also given in ancient grammars and they are also occasionally used. எழுத்துச்சுருக்கம், s. A kind of play on letters by omitting one after another in regular succession, and thus changing the sense, ஓரணி. எழுத்துச்சேலை--எழுத்துப்புடவை, s. A woman's fancy dress whether printed or embroidered, சித்திரவஸ்திரம். எழுத்துத்திரிதல், v. noun. Permutation of letters--the change of one letter for another according to grammatical rules, for the purposes of euphony, மூவிகாரத்தொன்று. எழுத்துநடை, s. Easy and fluent reading. எழுத்துப்படிய, s. inf. To become trained--as the hand to writing; to have a settled hand. எழுத்துப்பதிக்க, inf. To indent in writing, பதியவெழுத. 2. To enter, write, imprint, settle an affair by writing. எழுத்துப்பதிய, inf. To be indented--as writing, engraving. 2. To be entered, written. எழுத்துப்பிழை--எழுத்துப்பிசகு, s. Error in spelling. எழுத்துப்பொருத்தம், s. The five classes into which the letters are superstitiously divided. (See தசப்பொருத்தம்.) 2. Choosing a name for a child so as to begin with one of the letters ascribed in astrology to the lunar mansion, under whose influence the child is supposed to have been born, பிறந்தநட்சத்திரத்திற்குப் பொருந்தப்பெயரிடுகை. எழுத்துமடக்கு, s. Repetition of, the same letter in a verse, ஓரணி--as நா நாநாதம்கூடிசைநாடுந்தொழிலேவாய். எழுத்துவருத்தனம், s. A kind of diversion by means of poetry, a play on letters, the meaning changing as letters are added. See மிறைக்கவி. எழுத்துவாசனை, s. The art of reading and writing, எழுத்துநடை. எழுத்துவேலை, s. Chintz-painting, சீலையின்மீதெழுதுகை. 2. Writing, transcribing, copying, எழுதுந்தொழில். எழுத்தொலி--எழுத்தோசை, s. The sound of a letter. நுணுக்கெழுத்து, s. A character or letter written unintelligibly. கிறுக்கெழுத்து, s. A letter erased, cancelled; a letter badly written. கூட்டெழுத்து, s. Double letters, letters written together in a contracted form--as 9 for க்க; ட்ட for ட்ட; ? for த்த, &c. நீர்மேலெழுத்து, s. An inscription on the water--a simile expressive of that which is evanescent. கல்மேலேழுத்து, s. An inscription on a stone expressive of that which is stable and enduring. நல்லோரொருவர்க்குச்செய்தவுபகாரங் கன்மேலெழுத்துப்போற்காணுமே--அல்லாத ஈரமிலாநெஞ்சத்தார்க்கீந்தவுபகாரம் நீர்மேலெழுத்திற்குநேர். The valued favors the deserving gain, Like sculptures in eternal rock remain; Of virtue's tribute charity is sure: But kind attentions to the worthless shown, Who debts and duties evermore disown, Like letters written in the wave endure. முதுவெழுத்து--தேறியவெழுத்து, s. Matured well-formed writing. நிலவெழுத்து, s. Letters written on sand. இளவெழுத்து, s. An immature hand not yet formed. சுட்டெழுத்து, s. A demonstrative letter. நெட்டெழுத்து, s. A long sounding letter. சார்பெழுத்து, s. Depending letters of which there are ten kinds, viz.: 1. உயிர்மெய். 2. ஆய்தம். 3. உயிரளபு. 4. ஒற்ற ளபு. 5. குற்றியலிகரம். 6. குற்றியலுகரம். 7. ஐகாரக்குறுக்கம். 8. ஔகாரக்குறுக்கம். 9. மகரக் குறுக்கம். 1. ஆய்தக்குறுக்கம். முதலெழுத்து, s. The twelve vowels and the eighteen consonants. வல்லெழுத்து, s. The six hardsounding letters--as க், ச், ட், த், ப், ற். மெல்்லெழுத்து, s. The six softsounding letters--as ங், ஞ், ண், ந், ம், ன். இடையெழுத்து, s. The six middlesounding letters, ய், ர், ல், வ், ழ், ள். வினாவெழுத்து, s. An interrogative letter. குற்றெழுத்து, s. A short-sounding letter. 15)

ōlai (p. 84) s. A palm leaf of any species, an ola, பனை, தெங்குமுதலியவற்றினோலை. 2. The leaf of the தாழை or wild pine-apple tree, தாழையோலை. 3. An ola letter, a written ola, a writing or document, எழுதுமோலை. 4. The summons of Yama, நமனோலை. 5. (p.) (சது.) Sound, ஒலி. நாளையோலையுந்தூதரும்வரின். If to-morrow the messengers of Yama come with the summons. (வைரா.) ஓலைக்கட்டு, s. A bundle of palmyra leaves. ஓலைக்கணக்கர், s. Learners at school, பள்ளியிற்படிப்போர். ஓலைக்கணக்கரொலியடங்கும்புன்மாலை. The evening when the noise of learners at school ceases. (நாலடி.) ஓலைக்கணாட்டு, s. A chip of small piece of ola. ஓலைக்கண், s. Scallop or indentation of a palmyra leaf. ஓலைக்காந்தல், s. Cinder of the ola--as burning, floating flakes, dry pieces of ola. ஓலைக்குடை, s. An umbrella made of palm leaves. ஓலைக்கொடி, s. [prov.] An ola kite. ஓலைச்சிறகு, s. The half of a palmyra leaf. ஓலைச்சுருள், s. An ola letter inclosed in a செந்திரிக்கம். ஓலைதீட்ட, inf. To write on the ola, ஓலையிலெழுத. ஓலைதீட்டும்படை, s. A style, an iron pen, எழுத்தாணி. ஓலைபோக்க--ஓலைவிட, inf. To send a note. கூற்றைவெல்குவம்வருகவென்னாவோலைவிட்டு. Despatching a challenge to the regent of the dead-- ஓலைப்பூ, s. [vul.] The flower of the wild pine-apple tree, தாழம்பூ. ஓலைமுத்திரை, s. A stamp imprinted on a palmyra leaf. ஓலைமுரி, s. Unevenness of a palm leaf. ஓலையாள், s. A carrier of palm leaf letters. ஓலையெழுத, inf. To write a letter on a palmyra leaf. ஓலைவாங்க, inf. To receive an ola; i. e. the summons of death; to die. ஓலைவீடு, s. A house thatched with palmyra leaves. ஓலைவேலி, s. A hedge platted with palm leaves. பட்டோலை, s. A written order, royal edicts. 2. A writing from dictation. காதோலை, s. Ear-hoop of palm leaf. 2. (fig.) Ear-hoop made of gold, worn by women. குருத்தோலை, s. A young shoot of palm leaf. படியோலை, s. The duplicate of a document. (பெரியபு.) படையோலை--பாரோலை, s. A palmyra leaf or leaves on which the fruit of the palmyra are kept when they are unhusked, preparatory to their being inspissated. பிணியோலை, s. An amulet made of palmyra leaf, tied as a remedy to the waist of children supposed to be possessed of a demon. ஔ--ஔகாரம். The twelfth or last of the vowels in Tamil, உயிரெழுத்தி லொன்று. ஔகாரக்குறுக்கம், s. The letter ஔ shortened in sound, சார்பெழுத்துக்களி லொன்று. 127) *

kaṇṭam (p. 89) s. The throat, the neck, க ழுத்து. 2. A shrub, கள்ளி, Euphorbia, L. Wils. p. 183. KANDA. 3. Sugar-candy, coarse sugar, கண்டசருக்கரை. 4. Section, division, பங்கு. Wils. p. 27. KHANDA. 5. The tenth yoga (regulus) or one of the twentyseven portions of a circle on the plane of the ecliptic, ஓர்யோகம். 6. An elephant's cheek and neck, யானைக்கழுத்து. Wils. p. 278. GANDA. 7. A bell, மணி. Wils. p. 381. GHANDA. 8. A piece cut or broken off, fragment, slice, cutting, chop, parcel, por tion, slip, துண்டு. 9. Jaggary, வெல்லம். 1. A short sword, கைப்பிடிவாள். 11. A small saw, சிறுவாள். 12. A style for writing, எழுத்தாணி. 13. Any of the nine divisions of the known continent, நவகண்டம். They are கீழ்விதேகம். மேல்விதேகம், வடவிதேகம், தென்விதேகம், வடவிரேபதம், தென்னிரேபதம், வட பரதம், தென்பரதம், மத்திமகண்டம். 14. A curtain, திரைச்சீலை. 15. A country, நாடு. (பிங்.) 16. Boundary, எல்லை. 17. A coat-of mail, கவசம். 18. The root of the குன்றிவேர், Abrus precatorius, L. 19. Factitious cinnabar, சாதிலிங்கம். 2. Disaster, catastrophe, calamity, malignity of evil planets in astrology, as experienced in its effects, in adversity, straits, critical periods in a person's horoscope. fatal days, &c., தத்து. 21. [in astronomy.] The days in a yoga, remaining after subtracting a certain number of mean revolutions, a measure resorted to to shorten the process of calculation. 22. A complete army, அக்குரோணி. (p.) கண்டந்தப்பிப்பிழைத்தல். Outliving the fatal day or period of one's maturity. இந்தக்கண்டத்துக்குத்தப்பித்துக்கொண்டான். He has outlived the calamity. வெட்டொன்று கண்டமிரண்டு. One stroke severs; i. e. plain dealing without mincing matters--speaking with decision. கண்டகோடரி, s. A kind of hatchet carried on the shoulder by a class of ascetics. 2. A kind of battle-axe--the weapon of Parasurama, மழு. கண்டக்கரப்பன், s. A disease, humors in the throat causing irritation, itching, hoarseness, &c., ஓர்கரப்பன். கண்டக்கருவி, s. The throat--as one of the five instruments of musical sound, பஞ்சவாத்தியத்திலொன்று. கண்டக்காறை, s. A golden neck ornament, கழுத்திடுகாறை. கண்டக்கிரந்தி, s. An ulcer in the throat causing hoarseness, கழுத்துக்கிரந்தி. கண்டங்கண்டமாயரிய, inf. To cut in pieces. கண்டசரம், s. A necklace worn by men on festive occasions, கழுத்தணியி லொன்று. கண்டசூலை, s. A glandular disease in the neck, ஓர்சூலை. கண்டதுண்டம், s. Many pieces, carnage, havoc, piece-meal, பலதுண்டம். கண்டதுண்டப்பட, inf. To be shivered, broken in many pieces. கண்டதுண்டப்படுத்த--கண்டதுண் டம்பண்ண, inf. To break to shivers. கண்டத்தலம், s. The neck, கழுத்து. கண்டநாளம், s. The gullet, தொண் டைக்குழி. கண்டஸ்நானம், s. Bathing as high as the neck, or without wetting the head, கழுத்துவரையிற்செய்யும்ஸ்நானம். கண்டபூர்த்தி, s. Much, abundance, satiety, நிறைவு. கண்டபூர்த்தியாகச்சாப்பிட்டான். He ate to satiety, he was satiated. கண்டப்புற்று, s. A disease in the throat, ஓர்நோய். கண்டமாலை, s. A disease appearing in tumors in the neck, inflammation of the glands, scrofula, கழுத்தில்வரும்புண். கண்டாமணி, s. A large bell, பெரு மணி. 2. A bell attached to the neck of an elephant, யானைக்கழுத்திற்கட்டுமணி. 3. A warrior's ankle rings or bells, வீரக்கழல். அமாவாசைக்கண்டம், s. A critical period occurring at the new moon. உப்புக்கண்டம், s. Salted meat. தண்ணீர்க்கண்டம், s. Accident by water. 20)

kl (p. 96) --கல்லு, கிறேன், கல்லினேன், கல்லுவேன், கல்ல, v. a. To work away earth, pebbles, &c., gradually, அகழ. 2. To dig out by little and little--as a hole, a tank, &c., to hollow, தோண்ட. 3. To scoop out --as a nut, துருவ. 4. To wash away earth, &c., by little and little-- as following water, நீர்கல்ல. 5. To eat away--as caustic, அரிக்க. 6. [prov.] To catch and tear up the fibre in an ola when writing--as a style by being too sharp. எழுத்தாணிக்கூர்கல்ல. இக்காரங்கல்லிக்கல்லியெடுத்துப்போடும். This caustic will eat away (the proud flesh). மலைகல்லியெலிபிடிக்க. To excavate a mountain to catch a rat; i. e. to take great pains or be at great expense for little profit. கல்லிக்கல்லிப்பாய, inf. To wash away in flowing. கல்லல், v. noun. The act of digging, தோண்டல். 2. s. The noise issuing from a crowd, பேசலாலெழுமொலி. 277)

korikkm (p. 146) s. The எழுத்தாணிப்பூண்டு plant. (M. Dic.) 103)

tēr (p. 259) s. A car, a chariot, இரதம், (c.) 2. The fourth lunar mansion, உரோகிணி. --There are different kinds of care as எடுப் புத்தேர், a car borne on the shoulders; கட் டுத்தேர், temporary car; இழுப்புத்தேர், சக்க ரத்தேர், a wheeled car; கிண்ணித்தேர், a car ornamented with brass; செய்கைத்தேர், a car for processions; நிலைத்தேர், a fixed car. தேரடி, s. The place where the idolcar is kept, தேர்முட்டி. (c.) தேராள்--தேரோன், s. A chariot-warrior, இரதவீரன். தேரிடக்கியம், s. A flag or benner in a car. See இடக்கியம். தேரிழுக்க, inf. To draw the car at a festival. தேருட்பரப்பு--தேர்ச்சார்பலகை, s. Place in the car for the seat of the idol. தேருருளை--தேருருள்--தேர்க்கால், s. Wheel of a car or chariot. தேருமச்சி, s. A kind of snail with a turbinated shell. See ஊமச்சி. தேரெழுத்தாணி, s. A style shaped at top like a car or tower. See எழுத்தாணி. தேரோட, inf. To run or be drawn, as a car. தேரோடிநிலையிலேநின்றது. The car has run and stopped in its place; i. e. a prosperous course has come to an end. தேரோடும்வீதி, s. The outer road around a temple along which the car is drawn. தேரோட்டம், v. noun. [prov. தேரோட் டு.] The running or drawing of a car, especially at the temple festival. 2. The moving of a chariot. 3. (R.) Defeat of charioteers in war. தேரோட்டுவோர், appel. n. See தேர்க் கொற்றர். தேர்க்கவி, s. A kind of poem so constructed as to be written in the form of a car, இரதபந்தம். தேர்க்காரன், s. Charioteer, சாரதி. தேர்க்குடம், s. Brass knobs in the form of inverted pots, as ornaments to a car. தேர்க்கூம்பு--தேர்மொட்டு, s. Pinnacle of a car. தேர்க்கொடி, s. Pennon or streamer of a car. தேர்க்கொடுங்கை, s. The outside arches of a car, binding it together. (c.) தேர்க்கொற்றர், s. (plu.) Car-drawers, enjoing immunities from the state as a recompense for their services, தே ரோட்டுவோர். தேர்ச்சக்கரம்--தேர்ச்சில்--தேர்ச்சில்லு, s. A wheel of a car of chariot. தேர்ச்சார்பலகை, s. See தேருட்பரப்பு. தேர்ச்சீலை, s. Bright colored clothes with which the idol-car is ornamented. தேர்ச்சுவடு--தேர்த்தடம், s. The track of a car. தேர்த்தட்டு, s. Middle loft of a car, as தேர்ச்சார்பலகை. தேர்த்தானை, s. The chariot-force of an army; also தேர்ச்சேனை. 2. As தேர்ச் சீலை. தேர்த்திருநாள், s. A festival when a temple-car is drawn, தேர்த்திருவிழா. (c.) தேர்த்துகள், s. Dust rising from a car in motion. 2. A measure of length, being the eighth part of a பஞ்சிற்றுகள், and equal to eight கதிரெழுதுகள். தேர்நிலை, s. Stopping place of a car, as தேர்முட்டி. தேர்ப்பந்தல், s. An ornamental shed in the form of a car. தேர்ப்பாகன், s. A car-driver, a charioteer, சாரதி. 2. The planet Mercury, புதன். தேர்ப்பார், s. [prov.] The floor of a car on which the idol is placed, இரதப்பார். தேர்முட்டி, s. A building in which the car is kept, தேர்விடுமிடம், (c.) தேர்மொட்டு, s. See தேர்க்கூம்பு. தேர்வடம், s. Cable with which a car is drawn. (c.) ஓராழித்தேரோன், appel. n. The sun, as having a car of one wheel. (p.) 14)

nāṭṭu (p. 273) கிறேன், நாட்டினேன், வேன், நாட்ட, v. a. To set up, fix, plant, place in the ground--as a pole; to erect, insert, நட. 2. To establish law, customs, rules, to lay down, as a theory, opinion or assertion, ஸ்தாபிக்க. 3. To eatablish one in life, வாழ்வில்நிறுத்த. 4. To establish fame, or reputation, கீர்த்திநாட்ட. (c.) அவனோடேயிவன்எழுத்தாணிநாட்டமாட்டான். He could not set up writting styles with him; i. e. could not complete on writing. இந்தக்கட்டியிலேகத்திநாட்டப்படாது. The lancet cannot be inserted in this tumer. உலகத்தைநாட்டினவனார். Who established the world? (poetic.) தண்ணீர்நிலத்திலேகாலைநாட்டவொட்டவில்லை..... The water will not allow the foot to touch the ground. கல்யாணக்கால்நாட்டுதல், v. noun. Erecting the first pole of a nuptial booth. 2. Fixing the அரசாணிக்கல், in the parties must pass in certain ceremonies. குடிநாட்ட, inf. To plant a colony. வசைநாட்ட, inf. To bring one's name, family, &c., into ill-repute, to injure one's character. 72)

nāracam (p. 275) s. An iron pin, rod, wire, skewer, சலாகை. 2. An iron arrow, ஓரம்பு. 3. The pin passed through an ola book to keep it firm, இருப்பாணி. W. p. 462. NARASA. 4. A narrow straight lane, at right angles to a street, நேரொழுங்கை. 5. An iron style, எழுத்தாணி. நாராசபாணம், s. A kind of arrow, ஓரஸ்திரம். நாராசமேற்றுதல், v. noun. Passing the pin through an ola-book. 2. [also நாரா சம்பாய்ச்சுதல்.] Thrusting an iron rod into one's ears as a punishment. காதிலேநாராசமேற்றினதுபோலேயிருந்தது. As if an iron rod had been thrust into my ears; i. e. the hearing of it wha very painful. 6) *

muṉai (p. 359) s. Point, sharpened end, tenon, edge, front, நுனி. [Tel. குனை, கொனை.] 2. A cape, or head-land-projection, நீண்டுகூரிய நிலம். 3. Battle, fight, war, யுத்தம். 4. Hatred, பகை. 5. Superiority, eminence, priority, முதன்மை. 6. Boldness, audacity, துணிவு. 7. Dislike, aversion, வெறுப்பு. 8. As முனை, 6. முனைவிழுந்துபோயிற்று. The point is fallen off. 2. Valor has become prostrate. முனையாய்வருகிறது. Coming up boldly, or with spirit. அந்தமுனையிலிருந்துஇந்தமுனைமட்டும்வருகிறான்..... He comes from that point to this. இவன்கத்திமுனையில்நிற்கிறான். He stands on the point of a sword; is in haste to fight. முனை, 5. The five different ways of procuring a livelihood, சீவனமுனை: 1. வா ள்முனை, by the sword; 2. கொழுமுனை, by the plough; 3. எழுத்தாணிமுனை, by the style or pen; 4. கதிர்முனை, by the distaff and weaving; 5. ஊசிமுனை, by the needle. முனைகாரன்-முனையுள்ளோன், s. A courageous person, a valiant or brave man, தைரியவான். முனைகுலைய, inf. To be dispirited. See குலை, v. முனைகேடு, v. noun. Disrespect, disgrace, shame, insult. முனைப்பதி, s. An encampment or a lodging place for an army. (சது.) முனைமழுங்குதல், v. noun. Becoming blunt, as the edge of an instrument. 2. Becoming dispirited, losing courage. முனைமுகம், s. The front in battle, as படைமுகம். முனைமுகத்துநில்லேல். Stand not in the van [in battle.] (Avv.) முனையிடம், s. A city, town, or village in a barren country, பாலைநிலத்தூர். (சது.) 2. Battle-field, போர்க்களம். 25)

mokkai (p. 367) s. [Tel. மொக்கு.] Ignominy, shame, disgrace, வெட்கம். 2. Bulkiness, பருமை. 3. [loc.] A notch in a knife. 4 Bluntness of an iron style, கூரின்மை. மொக்கையானஎழுத்தாணி. A blunt style. மொக்கைகுலைய, inf. To be disgraced, to suffer reproach. மொக்கைபண்ண, inf. To injure one, அவமானப்படுத்த. 2. To use a knife injuriously--notching its edge, or breaking the point, ஆயுதங்களைமழுக்க. மொக்கைபோக, inf. To be disgraced or deceived. 2. To be notched as a knife, sword, &c. 5)