kayilācam (p. 96) --கயிலாயம்--கயிலை, s. [prop. கைலாசம்.] The silver mountain or Kylasa, the earthly abode of Siva described as lying south of Meru, சிவபதவி. Wils. p. 25. KAILASA. கயிலாயன்--கயிலையாளி, s. Siva the ruler or lord of Kylasa, சிவன். (p.) 47)

kyili (p. 96) s. [prov.] A checkered cloth worn by Mussulmans, பலவன்னப்புடவையி லொன்று. 48)

kyilaiyiṟkṭungkāri (p. 96) s. One of the one-hundred-and-twenty kinds of ore, மாமி சபேதி. 49)

kyil (p. 96) s. The clasp of a necklace, ஆபரணக்கடைப்பூட்டு. 2. The nape or back of the neck, பிடரி. (p.) 3. [prov.] The half of a cocoanut, தேங்காய்ப்பாதி. அடிக்கயில், s. The bottom piece of a cocoanut shell. கண்கயில், s. The top piece of a cocoanut shell. 50)

kaiyil (p. 144) s. [prov.] The half of a cocoanut, தேங்காய்ப்பாதி. See கயில். 46)

kailācam (p. 144) --கைலாயம் s. Mount Kylasa. See கயிலாசம். Wils. p. 25. KAILASA. 50)

kailai (p. 144) --கயிலை, s. A contraction of கைலாசம். (p.) கைலையாளி, s. Siva, lord of Kylasa. 51) *

tiru (p. 240) s. Lukshmi, as the goddess of felicity, riches, &c., இலக்குமி. 2. Wealth, riches, affluence, செல்வம். 3. Distinction, eminence, மேன்மை. 4. Beauty, அழகு. 5. adj. Divine, sacred, celestial, திவ்விய. திருஅலகு, s. A broom. See அலகு. திருஅலகிட, inf. As அலகிட. 2. As அலகுபோட. திருஉறுப்பு, s. A jewel. See உறுப்பு. திருக்கடைக்காப்பு, s. An invocation in a poem. See கடைக்காப்பு. திருக்கடையாப்பு, s. A series of poems by Sampanthar, one of three famous Saivites. திருக்கடையூர், s. A place sacred to Siva, ஓர்சிவஸ்தலம். திருக்கண், s. Divine eyes. 2. [prov.] A temporary canopy, erected in different places of a main street, in honor of an idol taken in procession; that, in passing under, the god may cast upon it a gracious eye. (c.) திருக்கலியாணம், s. The marriage of a god or idol. திருக்கழுக்குன்றம், s. The name of a mountain sacred to Siva. திருக்காட்சி, s. The sight or appearance of a deity or great person. See காட்சி. திருக்காளத்தி, s. A famous town. See காளத்தி, ஷ்ரீகாளஸ்தி. திருக்குளம், s. The sacred tank of a temple where the idol is bathed. திருக்கூட்டம், s. The fraterity of the worshippers of Siva. திருக்கூத்து--திருநடனம், s. The dancing of Siva, or other deity; or, mystically, the operations of nature. 2. (fig.) Trick, device. திருக்கோணாமலை--திருக்குன்றாமலை, s. [prop. திரிகோணமலை.] Trincomalie. திருக்கோயில் s. A temple, a place of worship, a sacred shrine. திருக்கோலம், s. Splendid decoration, magnificent display. திருச்சபை, s. Among Saivas, a sacred assembly at Madura or Chillumbrum. 2. (Chris. usage.) The church, or society of believers. திருச்சித்தம், s. The divine will; according to the will of your Lordship; as you please. திருச்சிற்றம்பலக்கோவை, s. A poem. See கோவை. திருச்சிற்றம்பலம், s. One of the names of the pagoda of Chillumbrum. திருச்சின்னம், s. A kind of trumpet, usually blown in pairs before a guru, or in a temple. திருச்சுண்ணம், s. Saffron and other powders used at a temple. திருச்சூரணம், s. A paste with which the forehead is marked. திருச்சூரணபரிபாலனம், s. A ceremony among Vaishnuvas on removing a dead body from the house. திருச்செந்தூர்--திருச்சீரலைவாய், s. A town near Ramisseram, one of the six places sacred to Subramanya. திருச்செவி, s. The ear of a great, or divine person. திருத்தொண்டர், s. (plu.) Servants of the deity, especially sixty-three devotees of Siva. திருத்தொண்டு, s. Meritorious services performed to a deity. திருநடனம், s. See திருக்கூத்து. திருநயனம், s. The eyes of deity or a holy person, as திருக்கண். திருநாமக்கத்திரி, s. A kind of snake, ஓர்பாம்பு. திருநாமச்செடி, s. A plant, Artemisia vulgaris, L. திருநாமத்துத்தி, s. A plant, ஓர்செடி. திருநாமப்பாலை, s. A plant, ஓர்பூடு, Periploca tunicata, L. திருநாமம், s. A sacred name, the name of a deity or holy person. 2. The Vaishnuva sectarian mark on the forehead. 3. A divine song. திருநாளைப்போவார், appel. n. One of the sixty-three devotees of Siva. திருநாள், s. A religious festival, a great or special day, a holy day. திருநீலகண்டன், s. A large kind of centiped, ஓர்பூரான். 2. One of the sixtythree devotees of Siva, சிவனடியாரிலொரு வன். 3. A very wicked man. திருநீறு, s. (also விபூதி.) Sacred ashes of burnt cowdung, one of the chief marks of the Saiva sect. திருநீறணிய--திருநீறிட--திருநீறுபூச, inf. To rub sacred ashes on the forehead, breast, &c. திருநீறுசுட--திருநீறுவிளைவிக்க, inf. To make sacred ashes. திருநீற்றுக்காப்பு, s. Sacred ashes rubbed on one's forehead by a great person as a charm or for benefit to the soul. 2. As திருநீறு. திருநீற்றுக்கோயில்--திருநீற்றுப்பை, s. A bag for sacred ashes. திருநீற்றுப்பச்சை--திருநீற்றுப்பத்திரி, s. A species of fragrant ever-green shrub used for perfuming the திருநீறு, also medicinal sweet Basil, உருத்திரசடைப்பூடு, Ocymun basilicum, L. திருநீற்றுப்பழம், s. Balls of sacred ashes. திருநீற்றுமடல், s. A metal stand in a temple with an urn like the sheaths of a pine flower, for sacred ashes. திருநெல்வேலி, s. A town south of Madura, Tinnevelly, ஓர்பட்டணம். திருநெற்றிமாலை, s. A garland for the forehead of an idol. திருநோக்கு, s. The gracious look of the deity, or a great person. 2. The official look of the guru in the administration of the தீட்சை. திருப்படைவீடு, s. Places sacred to Siva, Vishnu, &c., who are supposed to be present with their retinue at their respective shrines. திருப்பணி, s. Service in an idol temple, கோயிற்சேவகம். 2. Work on the temple as masonry, carpentry, &c., கோயில்வேலை. திருப்பணிமுட்டு, s. Materials, &c., for building a temple. திருப்பதி, s. Tripaty, a place sacred to Vishnu. (See வடமலை and திசை.) 2. Any one of the one-hundred and eight Vishnu shrines, விஷ்ணுஸ்தலம். திருப்பரங்குன்று, s. A hill west of Madura, one of the six places sacred to Subramanya, சுப்பிரமணியர்ஸ்தலம். திருப்பரம், s. Boiled rice, சோறு--a word used by brahmans only, குழூஉக்குறி. திருப்பள்ளி, s. A place of repose, especially of an image, சயனதலம். திருப்பள்ளிகொள்ள, inf. To rest, especially spoken of an idol. திருப்பள்ளித்தாமம், s. Garlands for the idol, கோயிற்பூமாலை. திருப்பள்ளியெழுச்சி, v. noun. The early rising of the god--a song daily sung to awaken the god, especially of a festival of ten days in December; also sung by the people on these days to rouse one another to their religious duties, ஓர்பிர பந்தம். திருப்பாடல், s. A hymn, a sacred song. திருப்பாட்டு, s. Hymns or songs in praise of a deity, commonly ancient. 2. [in irony.] A satire, lampoons. திருப்பாவாடை, s. A long cloth on which offerings of rice are presented to idols. திருப்புகழ், s. Songs, odes in praise of a god. திருப்பூட்டு, v. noun. Putting on the wedding badge, as the essential part of marriage, தாலிகட்டுகை. 2. The wedding badge, தாலி. திருமகள்--திருமாது, s. Lukshmi. திருமகண்மைந்தன், s. Kama; [ex மைந் தன், son.] திருமஞ்சனம், s. Daily bathing of the idol, for its purification. திருமஞ்சனமாட்டல், v. noun. Bathing an idol. திருமண், s. Sacred earth used by Vaishnuvas in marking their foreheads, as . திருமயிலை, s. A sacred place, ஓர்ஸ் தலம். திருமரம், s. The sacred fig tree, அரசு. திருமலர், s. The lotus, தாமரை. திருமலை, s. A name of the feigned mountain Kylasa, the chief residence of Siva; கயிலாயமலை. 2. Tripaty, as திருப்பதி. திருமறுமார்பன், s. Vishnu, from his having a mole on his breast, விஷ்ணு. 2. Argha, for the same reason, அரு கன். 4)

teṉ (p. 257) adj. South, southern, தெற்குத் திசை. தென்கடல், s. The southern sea, தெற் குச்சமுத்திரம். தென்கயிலாயம், s. The southern Kaylasa, the feigned favorite abode of Siva. தென்கரை, s. A name for the town of Periacolom, as தென்கரைதாலுகா, (Govt. usage.) தென்கலை, s. Southern literature; i. e. Tamil, தமிழ். 2. As தென்கலையார். தென்கலைத்திருமண், s. A sacred earth used by தென்கலையார், in marking their foreheads,--Note. They extend the middle mark below the other two to the bridge of the nose. தென்கலையார், s. A sect of Vishnuvas who maintain diferent tenets from the வடகலையார். தென்கால்--தென்காற்று, s. The gentle south wind. தென்கிழக்கு--தென்கீழ், s. South-east. தென்கீழ்த்திசை, s. The south-east region. தென்கீழ்த்திசைப்பாலன்--தென்கீழ்த்தி சையிறை, s. The regent of the southeast, அக்கினிதேவன். தென்குமரி, s. A sacred river that disembogues itself near Cape Comorin. ஓர்நதி. 2. Cape Comorin named after the river. தென்கோடு, s. The southern horn of the crescent moon, the word for moon being understood. See வடகோடு. தென்சார்--தென்பக்கம், s. Southern side, parts or region, &c., தென்பரதம், s. One of the four கண் டம், as தென்பாரதம். தென்பாண்டி, s. The district south of Madura. See தமிழ். தென்பாரதம், s. The southern division of India. See பாரதம். தென்பாரிசம்--தென்பால், s. The southern side or region. தென்பாரிசத்தார், s. Inhabitants of the southern regions. தென்புலம், s. The region or world of the deceased, பிதிர்கள்வாழுமிடம். 2. A corn-field lying to the south. தென்புலத்தார், s. The manes or souls of the deceased, supposed to be in the south. தென்புறம், s. As தென்பக்கம். தென்பூமி, s. Southern parts of India, any part south of Mount Meru, மேரு வின்றென்பால். 2. The southern parts of the earth. தென்மதுரை, s. South Madura, as distinguished from வடமதுரை, north Madura, ஆலவாய். தென்மலை, s. The southern mountain Pothiya, supposed to be the residence of Agastia, பொதியம். 2. As சோலைமலை. தென்மலையாளம், s. South Travancore. தென்முகம், s. Facing the south, southern direction. தென்முனை, s. South pole. தென்மேல்--தென்மேற்கு, s. South-west. தென்மேற்றிசை, s. The south-west region. தென்மேற்றிசைப்பாலன், s. The regent of the south-west, நிருதி. தென்விதேகம், s. One of the nine divisions of the known continent. See கண் டம். தென்றமிழ், s. The Tamil language, as peculiar to the south, செந்தமிழ். தென்றல், s. The south wind, as தென் கால். (c.) 2. The wind of the farmer dewy season, முன்பனிபருவத்தின்காற்று. தென்றல்வீசுகிறது--தென்றலடிக்கிறது. The south-wind blows. தென்றல்திரும்புகிறது. The wind shifts to the south. தென்றல்முற்றிப்பெருங்காற்றாயிற்று. The gentle south wind has risen to a hurricane, i. e. a little affair has become a serious quarrel. தென்றற்றேரோன், s. Kama, whose chariot is the south wind, regarded, as favorable to love, காமன். தென்றி, s. South, தெற்கு. 2. The south-wind, தென்றல். (p.) தென்றிசை, s. South region. தென்றிசைக்கோன்-தென்றிசைப்பாலன், s. Yama, king of the southern region and god of death, இயமன். தென்றேசம், s. The southern region. தென்னன், s. A titular name of the Pandyan dynasty of Madura. தென்னிரேபதம், s. One of the nine division of the known continent. See கண்டம். தென்னிலங்கை, s. Lanka, Ceylon as situated to the south of India, இரா வணன்பட்டணம். (p.)

pccai (p. 289) adj. Green, tender, young, unripe, raw, cool; intense; [ex பசுமை.] பச்சைக்கயர்-பச்சைக்கைப்பு, s. [prov.] Extremely astringent, exceedingly bitter. பச்சைக்கருப்பூரம், s. A greenish kind of drug. See கருப்பூரம். பச்சைக்கல், s. Unburnt brick, சுடாத செங்கல். 2. See கல். பச்சைக்கள்ளன், s. [prov.] A desperate thief, cheat, rogue; a villain. பச்சைக்காய், s. Green fruit, fruit unripe or uncooked. பச்சைக்காய்ச்சி, appel. n. [prov.] A tree with green fruit. பச்சைக்கிளி, s. Green parrot. 2. Green grasshopper. பச்சைக்குங்கிலியம், s. Green resin. பச்சைக்குழந்தை, s. A tender new born infant. பச்சைக்கூடு, s. [prov.] The living body, ஸ்தூலதேகம். பச்சைக்கூட்டோடேகயிலாயஞ்சேர்வாய். You will attain kylaya, the lowest leaven (of Siva.) alive, with vigorous health. பச்சைக்கொல்லன், s. [prov, in burles.] A clumsy blacksmith; i. e. beating cold iron. பச்சைச்சடையன், appel. n. An epithet of B'hairave, a form of Siva. பச்சைத்தடி, s. Green sticks, used in making a bier. விறைத்துப்பச்சைத்தடியாய்ப்போயிற்று. He is grown cold and stiff as a stick; said of one in a fit, &c. பச்சைத்தண்ணீர், s. Cold water, unboiled water. பச்சைத்தாள், s. Green stalks, showing immaturity in the corn. பச்சைத்தோல், s. A raw, untanned skin, a felt. 2. New skin formed on a healing sore. பச்சைநஞ்சு, s. Strong poison. 2. [prov.] An atrocious villain, தீயன். பச்சைநாடன்பழம், s. A kind of plantain with greenish streaks (Beschi.) பச்சைநாபி, s. A strong, vegetable poison. See வச்சநாபி under நாபி. பச்சைபழுக்காஅடைத்தல், v. noun. Painting green and yellow. பச்சைபசேரெனல், v. noun. Being very green, all green, verdant, flourishing, மிகுபசுமையாயிருத்தல். மரகதம்பச்சைப்பசேரென்றிருக்கிறது.....The emerald is very green. தோட்டம்பச்சைப்பசேரென்றிருக்கிறது. The garden is all verdant. பச்சைப்பட்டி, s. [prov.] Raw or undried manure, put on land shortly before sowing, எரு. பச்சைப்பதம், s. Immaturity of grain, &c. 2. The state of not being well boiled. பச்சைப்பயறு, s. A kind of pulse for taking the oil from the head. பச்சைப்பாக்கு, s. Unripe or undried areca-nut. பச்சைப்பாம்பு, s. A kind of green snake. பச்சைப்பாலகன்--பச்சைப்பாலன்-பச்சைப்பிள்ளை. s. A new-born infant. பச்சைப்பால், s. Raw milk. பச்சைப்பானை, s. An earthen pot not burnt. பச்சைப்பிள்ளைத்தாய்ச்சி, s. A woman immediately after child-birth. பச்சைப்புண், s. A raw sore. 2. Sore as the body through pain, hard labor in child-birth, &c. சரீரமெல்லாம்பச்சைப்புண். My body is sore all over. பச்சைப்புல், s. Green grass as plucked for cattle. பச்சைப்புழு, s. Green caterpillars, the palmer worm. பச்சைப்புளுகன், s. A great boaster. 2. A notorious liar. பச்சைப்புளி, s. Exceeding sourness. பச்சைப்புறா, s. A green pigeon, or dove. பச்சைப்பெருமாள், s. A kind of paddy that comes to perfection in three months, ஓர்நெல். 2. Vishnu, விஷ்ணு. பச்சைப்பொட்டு, s. A green spot on the forehead, made with a needle and colouring matter. 2. A green spot on the forehead, to which medical properties are ascribed. 3. [fig prov.]A false show; pretension to wealth, learning, piety, &c., பகட்டு. பச்சைப்பொய், s. A downright lie. பச்சைமண், s. Most earth. 2. Tempered clay, as in unburnt pots-opps. to சுட்டமண். See ஒட்டு, (c.) பச்சைமரம், s. A green or living tree. 2. Unseasoned timber. பச்சைமரம்படப்பார்ப்பான். His look would blight even a green tree. பச்சைமா, s. Flour not well prepared for paste, &c. 2. Raw dough, paste. பச்சையிரும்பு, s. Mere iron. 2. Untempered iron. 3. Cold iron. பச்சையீரம், s. Great dampness, as of soiled clothes, &c., அதிகாரம். பச்சையுடம்பு--பச்சையுடல், s. The tender body of an infant, or a woman after-child birth, மெல்லியஉடல். 2. The body of a person recovering from small pox or other disease that fills it with raw sores, புண்ணானஉடல். பச்சையுப்பு, s. Unmixed salt. பச்சையெண்ணெய், s. Oil not heat.... பச்சைவன்னம், s. Green color, green paint. பச்சைவில், s. The rain-bow. பச்சைவிறகு, s. Green or undried firewood. பச்சைவெட்டு, s. Medicinal minerals used raw, not calcined, எரிபடாமருந்து. பச்சைவெண்ணெய், s. Butter churned from unboiled milk.

paṭṭu (p. 291) s. Silk, wove silk, பட்டாடை. 2. Fold, plait, doubling of cloth; a string, a necklace, &c., மடிப்பு. 3. An upper or outer, garment--as a shawl, a scarf or a mantle, மேற்போர்வை. 4. Sack-cloth of Indian hemp, as கோணிப்பட்டு, whence the name 'gunny bags.' 5. An affix to the name of a small town, village, or hamlet, as செங்கல்பட்டு. W. p. 496. PAT'T'A. (சது.) பட்டுகுலைந்தால்பொட்டு, If silk be rumpled, it is spoiled. பட்டுப்போலேதூள். Very fine powder. பட்டுப்போலேதெள்ளுதல். Sifting in a very fine fan. பட்டுக்கயிலி, s. A silk apron. (R.) பட்டுக்கயிறு, s. Silk-cord. பட்டுக்கரை, s. A silk stripe or border; For the compounds, see சோமன். பட்டுக்குஞ்சம், s. Silk tassels, &c. விளக்குமாற்றுக்குப்பட்டுக்குஞ்சம்கட்டினாற்போல். Like silk tassels tied to a broom, i. e. inconsistent finery. பட்டுச்சுருட்டு--பட்டுச்சுருள், s. [also தாபிதாச்சுருட்டி.] A superior kind of silk; a roll of silk. பட்டுநூல், s. Silk-thread, raw silk. பட்டுநூற்காரர், s. Silk-weavers. 2. A caste of weavers, ஓர்சாதி. பட்டுநூற்பூச்சி, s. As பட்டுப்பூச்சி. பட்டுப்பட்டாவளி, s. Various kind of silk, and other valuable stuff. பட்டுப்பருத்தி, s. The silk-cotton tree, on the leaves of which the silk-worm is said to feed. பட்டுப்புடவை, s. Silk cloth or garment. பட்டுப்பூச்சி, s. A silk-worm. 148)