irattam (p. 49) s. Red, crimson, சிவ ப்பு. (p.) 2. Blood--as one of the seven தாது, or constituent parts of the body, உதிரம். Wils. p. 69. RAKTA. 3. (p.) Red coral, பவளம். இரத்தகதசுரம், s. A fever affecting the blood. இரத்தகாசம்--இரத்தடசயம், s. Spitting of blood, Hemoptysis, காசவியாதி யிலொன்று. இரத்தக்கட்டி, s. Clot or congelation of blood. இரத்தக்கண்ணன், s. A fierce, irascible man, கோபக்கண்ணன். இரத்தக்கலப்பு--இரத்தவுறவு, s. Consanguinity, இரத்தசம்பந்தம். இரத்தக்கலப்பிலேபெண்கொள்ளல். Taking a wife from among one's kindred. இரத்தக்கவிச்சு, s. [vul.] Offensive smell of blood, இரத்தநாற்றம். இரத்தக்கழிச்சல், s. Dysentery, bloody flux, இரத்தபேதி. இரத்தக்கறை, s. A stain of blood on cloth, dried gore in a wound, &c. 2. Blood extravasated and coagulated on the lungs. 3. A collection of blood in local inflammations, contusions, &c. இரத்தக்கனப்பு, s. Obesity, a full or morbid state of the blood, plethora, இரத்தமீறுகை. 2. (fig.) Pride, arrogance, கருவம். இரத்தக்காட்டேரி, s. A female demon. See காட்டேரி இரத்தக்கிராணி, s. Discharge of blood from the bowels, ஓர்வகையிரத்தபேதி. இரத்தக்கொதி, s. [prov.] Heat of blood in youth inflamed with sexual desires, lasciviousness. 2. Feverish state of blood, such a state of the system as induces anger, venery, derangement, &c., fulness of system, plethora. இரத்தக்கொழுப்பு, s. High mettle, wantonness, the state of being high-fed, voluptuousness, இரத்தபுஷ்டி. 2. (fig.) Pride, arrogance, &c., கருவம். இரத்தக்கோமாரி, s. A disease of cows producing a discharge of blood, மாட்டுக்குவருமோர்நோய். இரத்தங்கக்க, inf. To raise or eject blood whether from disease or injury. இரத்தங்கன்ற, inf. To turn black and hard--as a bruise or contusion. இரத்தங்குத்திவாங்க--இரத்தமெடு க்க, இரத்தம்வாங்க, inf. To bleed, to take blood from. இரத்தங்குபீரிட--இரத்தம்பீரிட, inf. To spring, flow or spout--as blood from a vein. இரத்தசாகம், s. The செங்கீரை plant. இரத்தசாட்சி, s. Martyrdom. (Christian usage.) இரத்தசூலை, s. Swelling in the abdomen from obstruction of the menses, operating as a preventive of pregnancy, சூதகவாயு. இரத்தச்சுரப்பு, s. Local inflammation, இரத்தவூறல். 2. Fulness of blood, இரத்தப்பெருக்கு. 3. Suffusion of blood from a bruise, இரத்தச்செறிவு. 4. (fig.) Insolence, haughtiness, இரத்தக்கொழுப்பு. இரத்தஞ்சாக, inf. To look aghast, appear pallid. இரத்தஞ்சிந்த, inf. To shed blood. 2. (fig.) To kill. இரத்தஞ்சுண்ட, inf. To have the blood dried--as in emaciation. 2. To turn pale by having the feelings wounded or mortified. 3. To be reduced in flesh by hunger, fasting, &c., be emaciated. இரத்தத்துடிப்பு, v. noun. Thrilling of the blood in seeing or hearing a near relation under suffering, also superstitiously supposed to take place on such an event, though not seen or heard of. இரத்தத்தொடர்வு, s. Relation, consanguinity, இரத்தசம்பந்தம். இரத்தநரம்பு, s. Vein, blood-vessel, இரத்தநாடி. இரத்தபலி, s. Libation of blood which it is supposed some of the deities partake, இரத்தஞ்சிந்தும்பலி. 2. Bloody sacrifice, இரத்தத்தோடுசெலுத்தும்பலி. 3. (fig.) Murder, கொலை. இரத்தபாத்தியம், s. Consanguinity, kin. இரத்தபாஷாணம், s. One of the thirty-two kinds of prepared arsenic. இரத்தபித்தம், s. The name of a disease, a vehement casting up or vomiting of blood. இரத்தப்பசப்பு--இரத்தப்பசுமை, Plumpness of body, fulness, sleekness, இரத்தபுஷ்டி. இரத்தப்பழி, s. Blood-guiltiness, revenge for blood-shed. இரத்தப்பிரமியம், s. A urinary passing of blood--as in bad cases of gonorrh&oe;a, ஓர்நோய். இரத்தப்பிரவாகம், s. A flood or deluge of blood, இரத்தப்பெருக்கு. இரத்தப்பிரவை, s. One of the seven hells, ஏழுநரகத்தொன்று. இரத்தப்பிரியன், s. A bloodthirsty man. இரத்தப்பீனசம், s. A species of inflammation in the head with discharges of blood. இரத்தப்புடையன், s. A species of the beaver snake, the bite of which speedily causes hemorrhage from the eyes, nose, mouth and other passages. இரத்தமண்டலி, s. A very venomous kind of snake whose bite causes the blood to issue from the pores. இரத்தமாடன், s. A demon fabled to be dreadfully cruel. இரத்தமாரணம், s. The காவிக்கல் --Reddle, red chalk. இரத்தமூலம், s. Hemorrhoids. இரத்தவலிப்பு, s. Convulsion by too great a fulness of blood. இரத்தவள்ளி, s. A species of red yam. இரத்தவாரி, s. Immoderate flow of menses. See துவாலை. இரத்தவிரியன், s. A species of beaver snake. இரத்தவெறி, s. Wanton cruelty, high mettle. 2. Fury from drinking blood. இரத்தாசயம், s. The heart--as the receptacle of blood. இரத்தாம்பரம், s. Red vestments, blood-colored cloth, சிவப்புச்சீலை; [ex அம் பரம், vesture.] இரத்தோற்பலம், s. The red waterlily, செங்குவளை, Nymph&oe;a rubra; [ex உற்பலம், lily.] Wils. p. 692. RUKTOTPALA. 15) *

kayirikam (p. 96) s. Red ochre, red chalk, காவிக்கல். Wils. p. 197. GAIRIKA. See கைரிகம். 44)

kl (p. 96) s. A stone, gravel, pebble, grit, சிலை. 2. Precious stones, அரதனம். 3. A rock, a crag, பெருங்கல். 4. A brick--also called செங்கல். 5. (p.) A mountain, மலை. கல்நாட்ட, inf. To set up stones to show the limits of provinces, sometimes as a menace to an invading foe. 2. To set up a stone, or build a monument of some deceased person. கல்நாதம்--கல்வீரியம்--கல்வேகம், s. Green vitriol, அன்னபேதி. கல்நார்--கல்லின்காரம்--கற்சத்து-கற்சவளை s. A kind of fossil, an incombustible substance, asbestos--used for decayed gums, &c., ஓர்மருந்து. கல்நெஞ்சு, s. A stony heart, a hard heart, வன்்னெஞ்சு. அவன்நெஞ்சுகல்லாய்ப்போயிற்று. His heart is petrified. கல்நெஞ்சன்--கல்நெஞ்சுள்ளவன், s. A hard hearted, unfeeling, or unrelenting person. கல்மடி, s. [vul.] A hard udder of a cow, காய்மடி. கல்மதம்--கன்மதம், s. Rock alum-one of the one hundred and twenty kinds of minerals. கல்மலை--கன்மலை, s. A rock, கல் வெற்பு, Alum plumosum. கல்மழை--கல்மாரி--கன்மழை, s. Hail, a shower of hailstones. கல்முதிரை, s. The tree yielding satin wood, Chloroxylon swietenia. கல்மொந்தன், s. A species of plantain, ஓர்வாழை. கல்லகம், s. A rocky mountain, மலை. கல்லக்காரம், s. Candied molasses, candy, பனங்கற்கண்டு. கல்லக்காரம்விளைய, inf. To become candied-as the molasses of sweet toddy. கல்லங்காய், s. A fruit which becomes as hard as a stone, கற்காய். கல்லடிக்க, inf. To hew or cut stone. 2. To strike the foot against a stone. கல்லடிமூலம், s. A kind of arsenic, ஓர்பாஷாணம். கல்லடைப்பு, s. Retention of urine by gravel, நீரடைக்குமோர்நோய், Calculus. கல்லளை--கல்வளை, s. A cleft or chasm in a rock or mountain. மலைமுழைஞ்சு. கல்லறுக்க, inf. To make bricks, commonly, கல்லரிய. கல்லறை, s. A vault, a cave hewn out in a rock, sepulchre, a tomb, பிரேதக் குழி. 2. A cavern, குகை. 3. A room with a mortar or stone roof and floor, கல்வீடு. கல்லாங்காசு, s. A small round tile with which children play. கல்லாசாரி, s. A master-mason, an architect, கற்றச்சரின்தலைவன். கல்லிலேநாருரிக்க, inf. To strip fibres from a stone; i. e. to seek for what is unattainable or impossible--an absurdity. 2. To obtain by very great labor. கல்லிழைக்க, inf. To set precious stones, கற்பதிக்க. கல்லீயம், s. A hard kind of lead, pewter, வன்மையானஈயம். கல்லுக்காரர், s. Lapidaries, இரத் தினம்விற்போர். கல்லுக்குத்த, inf. [prov.] To frustrate a business by accusations or underhand representation, காரியத்தைத்தடைசெய்ய. கல்லுதிரி, s. A species of small pox with hard pustules, ஓரம்மை. (See உதிரி.) 2. [prov.] A kind of rice, ஓர்நெல். கல்லுத்தீர, inf. To cut and polish gems. கல்வெட்ட. கல்லுத்தூக்க, inf. To take up the anchor of a dhoney, to weigh anchor, நங் கூரந்தூக்க.--Note. Small boats and catamarans have frequently a stone for an anchor, and hence the preceding form. கல்லுப்பார், s. A rocky stratum, reefs, கற்பார். கல்லுப்பாவ--கற்பாவ, inf. To pave, to floor with stone, flag. கல்லுப்பாவினதரை, s. A pavement, stone floor. கல்லுப்பு, s. A kind of mineral salt, salt in lumps, ஓருப்பு. கல்லுப்பொளிய--கற்பொளிய, inf. [com.] To hew and pick grind stones, கல்லுக்கொத்த. கல்லுப்பொறுக்கி--கற்பொறுக்கி, s. A bird that eats little stones, தூதுணு ம்புறா. கல்லுப்போட, inf. To cast a stoneanchor, நங்கூரம்போட. 2. (fig.) To frustrate a business by accusations or under-hand representations, காரியத்தைத்தடை செய்ய. கல்லுயர்தோள், s. A mountain-like shoulder. கல்லுரல், s. A stone-mortar, கல் லினாற்செய்யப்பட்டவுரல். கல்லுவைக்க, inf. [prov.] To cast anchor. (See கல்லுப்போட.) 2. To apply snake-stones to venomous bites with incantations, &c., விஷக்கல்வைக்க. 3. To set a stone on the forehead as a punishment, the head being bent backward, and the face set toward the sun, நெற்றியிற் கல்லுவைக்க. 4. To crect a stone at a funeral ceremony (a சாச்சடங்கு, personifying a deceased ancestor, whose spirit is supposed to enter and remain in it while the ceremonies are performed. A deification of the soul is supposed to take place and the stone is made an object of worship, சிலைதாபிக்க. கல்லுவைத்துப்பார்க்க, inf. To apply snake-stones to venomous bites with enchantment, incantations, &c. கல்லுளி, s. A stone-cutter's chisel, கல்வெட்டுமுளி. கல்லுளிச்சித்தர், s. A sort of mendicants who carry chains in their hands. கல்லுளித்தச்சன், s. A stone-cutter. கல்லுளியுருக்கு, s. Steel of a very hard kind used for cutting stone. கல்லூசி, s. A medicinal stone. கல்லூற்று, s. A spring in a rocky soil, in wells, கல்லூறுநீரூற்று. கல்லூற்றுத்தண்ணீர், s. Water springing from a rock. கல்லெடுப்பு, v. noun. The bearing of a funeral stone. கல்லெரிப்பு--கல்லெரிப்புமேகம், s. Incontinence of urine, நீர்ச்சுருக்குநோய். (Mat. Ind.) கல்லெறி, v. noun. The throwing of a stone, கல்லெறிகை. 2. s. The distance of a stone's throw, கல்லெறிதூரம். 3. A sling, கவண். கல்லெறிய, inf. To throw or fling a stone, to pelt with stones. கல்லெறிதூரம், s. The distance of a stone's throw. கல்லைநீராக்கி, s. A kind of ore, மாமிசபேதி. கல்லொட்டி, s. A snail, நத்தை, (M. Dic.) கல்வீடு, s. A stone of brick-built house. கல்வெட்டி, s. A stone-cutter, a lapidary. கல்வெட்டுபவன். கல்வெட்டு, s. A stone cutting, engraving in stones, சிலாசாதனம். 2. A stanza, foretelling or commemorating some important event; such stanzas appear sometimes to have been engraven in stone (whence the name), a recorded prediction, அழியாதசொல். 3. [prov.] A stanza commemorative of the death of an ancestor, mentioning the day and hour of the moon when it happened, kept by the descendants to assist in determining the precise time for the annual funeral rites, புகழ்ச்சிசெய்யுள். 4. [prov.] The mane of a well-known stanza, believed to have been written during the period of a Tamil Dynasty in Ceylon, foretelling, as it is interpreted, a succession of different foreign powers, and the final restoration of native rule, in those regions. It is as follows: முன்னைக்குளக்கோட்டன்மூட்டுந்திருப்பணியைப்பின்னைப்பரங்கிபிரிப்பனே--மன்னா கேள்--பூனைக் கண்செங்கண்புகைக்கண்ணனாண்டபின்பு--மரனே வடுகாய்வரும். 'The sacred edifices which the king Koolakottan reared, the Portuguese will demolish, listen O king-after the reign of the cat-eyed, the redeyed and the smoke-eyed, O thou deereyed, the Vaduca will succeed.' There is a different version of the last line, but it does not affect the general meaning-the smoke-eyed are said to be the present dominant power. கல்வெள்ளி, s. A mixture of tin and iron. இரும்பும்வெள்ளீயமுங்கலந்தது. 2. [prov.] Hard inferior silver mixed with much alloy. கல்வேதி, s. A kind of ore, சகஸ் ரபேதி. கற்கட்ட, inf. To build with stones or bricks without cement, to wall a well, &c., கல்லாற்கட்ட. 2. To set stones, enchase, கற்பதிக்க. கற்கட்டுமோதிரம், s. A ring set with a stone. கற்கண்டு, s. Sugar-candy. கற்கருசிலை, s. A plant. கற்கனல், s. A kind of native arsenic. கற்காந்தம், s. A kind of loadstone. கற்காமி, s. The same as அல்மதம். கற்காரம், s. Lapis infernalis, காரக் கல். கற்காவி, s. Ochre, காவிக்கல். கற்குடல், s. Costiveness, constipation, மந்தக்குடல். கற்குவியல்,கற்குவை, s. A heap of stones. கற்குளிக்க, inf. To dive for gems, கடலில்குளித்திரத்தினமெடுக்க. கற்கொத்தி, s. A species of wild pigeon--as கற்பொறுக்கிப்புறா. கற்சட்டி, s. A stone-pot, கல்லி னாற்செய்தசட்டி. கற்சரீரம், s. A hard, stone-like body, whether of men or brutes,வன் மையானவுடல். கற்சாகம், s. Emerald, மரகதம். (M. Dic) கற்சாடி, s. A stone-jar, a stonepitcher, கல்லினாற்செய்தசாடி. கற்சிற்பர், s. Stone masons, bricklayers, stone-cutters, &c., கற்றச்சர். See சிற்பர். கற்சுண்ணாம்பு, s. Stone-lime. கற்சுவர், s. A brick or stone-wall, கல்லினாற்செய்தசுவர். கற்படி, s. A stone-step, or flight of stone-steps. கல்லினாற்செய்தபடி. கற்படுக்க, inf. To pave, கற்பதிக்க. கற்படை--கற்புழை, s. A secret way into a fort, a sally-port, கோட்டையிற் கள்ளவழி. கற்பதிக்க, inf. To pave, கல்லுப் படுக்க. 2. To set precious stones, enchase, மணிபதிக்க. கற்பதித்தவிடம்--கற்படுத்ததரை, s. A paved place. கற்பரன், s. A kind of native arsenic, வெள்ளைப்பாஷாணம். கற்பரிபாஷாணம், s. A kind of arsenic occurring in rocks, அதம்பம். கற்பலகை, s. A slate, a stoneslate. கற்பற்று, s. Stony concretion in chemical preparation, minerals, &c., to be cleared away, கிட்டக்கல். கற்பாசி, s. A dried pale-colored rock moss. கற்பாடு, s. [prov.] Stony ground left uncultivated, கல்லுள்ளவிடம். கற்பாஷாணம், s. A kind of native arsenic. கற்பாவை, s. A figure made of stone, a statue. கற்பாழி, s. A cavern in rock, ம லைக்குகை. கற்பாறை, s. A rock, கற்றிட்டை. கற்பூசரம், s. A mountain containing lead, நாகமலை (M. Dic.) கற்பூமி, s. Stony ground, கல்லுள் ளபூமி. கற்பை, s. [prov.] A merchant's or jeweller's bag of weights, scales, touchstone, &c., நிறைகற்பெய்யும்பை. கற்பொடி, s. Green vitriol,அன்ன பேதி. கற்றச்சன், s. A stone-cutter, a hewer of stone, கல்லடிப்பவன். கற்றளம், s. A floor of stone, a pavement. பருக்கைக்கல்--பருக்காங்கல், s. A gravel stone. பச்சைக்கல், s. Green stone, green quartz, Avanturine. 2. A green stone, Diallage. (Dr. Heyne.) 3. The same as கதிக்கும்பச்சை. விஷக்கல், s. A stone applied to the bite of snakes. குருந்தக்கல், s. The same as கு ருந்தம். நெருப்புக்கல், s. Lapis infernalis, Nitrate of Silver, காடிக்காரம். (M. Dic.) மாக்கல், s. Steatite, Spanish chalk, a whetstone. துருக்கல், s. Iron stone. குழிக்கல், s. The same as கலுவம். கருங்கல், s. Black or blue stone, black Hornblende, Sienite. See Dr. Ainslie's Mat. Med. காய்ச்சுகல், s. A counterfeit gem. தீட்டுகல், s. A whetstone. வெண்கல், s. White stone, quartz. தேய்கல், s. A touchstone. 275)

kānti (p. 104) s. Brightness, lustre, light, glare, ஒளி. 2. Beauty, அழகு. 3. Rays, கிர ணம். Wils. p. 29. KANTI. 4. Hotness, heat, உஷ்ணம். 5. Ochre, காவிக்கல். 6. The cat's eye, வைடூரியம். 7. A stone used as a medicine, சிலாசத்து (M. Dic.) காந்திகொடுக்க, inf. to give out lustre, or appear brilliant; to shine, to sparkle. காந்திகொள்ள, inf. To contract heat --as the system from neglect of bathing, from taking hot medicine, &c. காந்தியதிகமேனி, s. Ochre, காவிக்கல். காந்தியாயெறிக்க, inf. To emit rays of light; to be shining, resplendent, பிர காசிக்க. காந்தியானசரீரம், s. A body of hot temperament--applied to persons in whose system the bilious humor is predominant. காந்தியானபூமி, s. A hot climate. காந்தியானமருந்து, s. Hot medicines-as sulphur, calomel, &c., from their effects on the system. காந்தியெறிக்க, inf. to strike--as the heat of the sun, &c. 2. To fly to, or affect the head or other part--as ardent spirits, hot medicines, &c. காந்தியோனி, s. A kind of arsenic, ஓர்பாஷாணம். 45)

kāvi (p. 105) s. Red-ochre, ஓர்வகைமண், Bole armenic, Bolus. (Mat. Ind.) 2. A reddish colour in garments consequent on frequent dippings in water. 3. (p.) The blue lily, கருங்குவளை.--Note. For குங்குமக்காவி, சந்திர காவி, சீமைக்காவிக்கல், நீர்க்காவி, பூங்காவி, and பற் காவி as different kinds of காவி, see those words. காவிக்கல், s. Reddle, red chalk, ஆ திரவிச்சிலை. காவிதோய்க்க, inf. To dye or tinge with red-ochre. காவிபிடிக்க--காவியேற, inf. To contract a reddish colour, as cloth by daily dipping. காவிபிடித்தபல்--காவிபற்றினபல்--கா விப்பல், s. Teeth colored with black ochre. 2. Teeth stained with betel composition. 3. Soiled teeth. காவிமண், s. Red ochre in powder, or loose earth. காவியேறினவஸ்திரம், s. A cloth made reddish by frequent dipping in water. காவியேற்ற, inf. To deepen the reddish colour by dipping in water. கருங்காவி, s. Indigo in cake, அவுரிம ருந்துண்டை. 2. Brown colour, ஊதாச்சாயம். 3. A plant, கருங்குவளை. கற்காவி, s. A kind of red earth from Persia. 35)

kairikam (p. 144) s. Gold, பொன்; (சது.) Red ochre, காவிக்கல். (நிக.) Wils. p. 297. GAIRIKA. 49) *

cīmai (p. 190) s. [improp. சீர்மை.] Country, territory, empire, தேசம். (c.) W. p. 927. SEEMA. --Note. This word is commonly used for Europe, and especially for Great Britain. சீமைக்காவிக்கல், s. Bole Armenic. (Mat. Ind.) சீமைச்சரக்கு, s. European goods. See சரக்கு. சீமைச்சுண்ணாம்பு, s. Chalk, (lit.) European lime. சீமைப்பற்று, v. noun. Seigniory, jurisdiction. (R.) சீமைப்பிரதானி, s. The manager of a country. (usage.) சீமைப்பிரப்பமரம், s. A tree, Conghas Zeylanica, L. சீமையவரை, s. European beans, a creeper. சீமைத்தக்காளி, s. A plant, Solanum Lycopersicum, L. சீமைநிலவாகை, s. European senna, Cassia. சீமையத்தி, s. A fig tree. Ficus Carica. சீமையையடைமானம்வைக்க, inf. To give a country in pledge. சீமையைக்கட்டிக்கொள்ள, inf. To take possession of a country. சீமையார்--சீமைமனிதர், s. Europeans. சீமையாள, inf. To govern a country, to reign. சீமைவெள்ளரி, s. Melon, a plant. 99)

cengkl (p. 202) s. Burnt brick, இட்டிகை. (c.) 2. Red ochre in lumps, காவிக்கல். செங்கலடுக்க, inf. To pile up bricks. செங்கலறுக்க, inf. To make brick. செங்கல்மங்கல், s. Dim, red, ochre color; or that which is brown, tawny, dingy, dusky, swarthy, ஓர்நிறபேதம். 2. Dimness of the evening twilight, அந்தி வேளை. 3. Dimness, at the time of an eclipse, கிரகணமங்கல். செங்கன்மா, s. Brick-dust, (c.) செங்கல்மாவெள்ளம், s. [prov.] As செங்கல்கல். செங்கற்கட்டளை--செங்கலச்சு, s. A brick mould. செங்கற்சுட, inf. To burn brick. செங்கற்சூளை, s. A brick kiln. செங்கற்பால், s. Brick-dust mixed with, water. (R.) செங்கற்பொடி, s. Brick-bats. 32)

tātu (p. 233) s. (Sa. Dha'tu.) A principle, constituent or elementary part in nature, பூதவணு. 2. (c.) Artery, nerve, pulse, muscle in common, நரம்பு. 3. Any of the seven constituent parts of the body, இரசமாதியேழு. 4. Any one of the five elements, மண்ணாதி யைந்து. 5. The filaments of a flower, பூந் தாது. 6. The தாதுமாதளை tree. (சது.) 7. Red ochre, காவிக்கல். 8. The root of a word in Sanscrit, சொற்பகுதி. 9. Any of the seven metals, பொன்னாதியேழு. (See உலோகம்.) 1. Mineral, a fossil, நிரசவஸ்து. 11. Semen, சுக்கிலம். 12. The tenth year of the Hindu cycle, ஓர்வருஷம். 13. Arsenic in its natural state, in distinction from that which is prepared. See சரக்கு.--Note. The seven constituents of the body, or சத்ததாது, are: 1. இரசம், serum. 2. இரததம், blood. 3. சுக்கி லம், semen. 2. மூளை. brains, marrow. 5. தசை, flesh. 6. எலும்பு, bone. 7. தோல், skin. தாதாட, inf. To dive into the pollen of flowers, as insects; [ex ஆட.] (p.) தாதுகட்ட, inf. To bind or cause absorption, or extinction of the seminal principle in the system, as ascetics; or to promote longevity. தாதுகலிக்க, inf. To be emitted as semen. தாதுநஷ்டம், s. Nocturnal pollution in sleep, by disease, &c. See ஸ்கலிதம். தாதுபார்க்க, inf. To feel the pulse. தாதுபுஷ்டி--தாதுவிருத்தி, s. A healthy state of the semen. (c.) தாதுமாதளை, s. A flowering pomegranate without fruit, பூமாதளை. தாதுமூலசீவன், s. [in divination.] A three fold division of nature, தாது denoting the mineral, மூலம், the vegetable and சீவன், the animal kingdoms, one of which is sent by an applicant to the diviner. தாதுரோகம், s. Scanty flow, or morbid state of the semen. தாதுவாதம், s. Mineralogy, one of the sixty-four கலைஞானம். தாதுவாதி, s. An assayer of metals. தாதுவிழுந்துபோதல், v. noun. Ceasing of the pulse. (c.) தாதுவைரி, s. Sulphur, கந்தம். W. p. 442. DHATUVAIRI. 2. Nutgall, கடுக்காய். 3. Cardamum, ஏலம். 29) *

tungkarikam (p. 245) s. Red ochre. காவிக்கல். [probably from. துங்கம் et ரிகம், heart. the stone being red like that.) See கைரிகம். 13) *

nl (p. 270) --நல்ல, adj. [in combin. before க, ச, த, ப. changed to ற் and commonly before ம to ன்.] Good, excellent, beneficial, eminent, நன்மையான. 2. Acceptable, desirable, agreeable, ஏற்ற. 3. Abundant, copious, மிகுந்த. 4. Much, intence, அதிகமான. 5. Auspicious, propitious, fortunate, நன்னிமித்தமுள்ள.--Note. It is sometimes combined with words of had meaning to show intensity, as நல்லகள் ளன், a consummate thief. நல்லகாயம், s. Severe wound. நல்லகாய், s. Abundant fruit, மிகுகாய். இந்ததடவைநல்லகாய். The crop of fruit this time is abundant. நல்லகாலம், s. A propitious time; also நற்காலம். நல்லகுணம், s. Good temper, a benevolent, amiable disposition; also நற்குணம். நல்லகுணத்தோடேகொடு. Give, or pay freely. நல்லசடம், s. A helthy constitution, சுகசரீரம். நல்லசமயம், s. A good season, a favorable opportunity. நல்லசரக்கு, s. Superior goods, &c. See நற்சரக்கு. நல்லசனனம், s. A good birth. (Meton.) One blessed with a tendency to freedom form transmigration, and who employs his birth, to obtain salvation. நல்லசா, s. A good or auspicious death; not untimely, &c.; also நற்சா. நல்லசாமம், s. Midnight, dead of night, நடுச்சாமம். நல்லசெய்கை, s. A good, approved, or virtuous action. நல்லஞாபகம், s. As நல்லநினைப்பு. நல்லதண்ணீர்--நல்லசலம், s. Fresh, potable water. நல்லதண்ணீர்க்கடல், s. The sea of fresh water. நல்லதம்பிரான், s. [prov.] The hooded snake, regarded as a deity, நல்லபாம்பு. நல்லதரம், s. The first quality. நல்லதனம், s. Friendly, words, mildness, &c. நல்லதனம்பண்ண, inf. To pacify. நல்லது, appel. n. [pl. நல்லவை.] That which is good, well, very well, நன்மை யானது. நல்லதுசொல்ல, inf. To speak in one's favor. 2. To speak kindly. 3. To bid farewell. நல்லதுதீயது--நல்லதுபொல்லாதது, appel. n. Any thing good or evil. நல்லதுபண்ண, inf. To reconcile, gain one's friendship, make friends with one, propitiate one. நல்லதேட்டம், s. Acquisition of property by fair means. நியாயமானசம்பாத்தி யம். 2. Seeking benefits for the soul. ஆத்துமார்த்தம். நல்லத்தை, s. Father's sister. நல்லநடத்தை, s. Good deportment, virtuous conduct. நல்லநாள், s. An auspicious day. நல்லநாள்பெருநாள். A great day, a holy day. நல்லநினைப்பு, s. A good memory. நல்லபழக்கம், s. Good customs, habits, &c. நல்லபாம்பு, s. The female cobra-decapella, a very poisonous snake; the male is called சாரை and is nearly harmless. நல்லபிறப்பு, s. As நல்லசனனம். நல்லபுத்தி, s. Good atate of mind, good sense, good feeling, good understanding; also நற்புத்தி. 2. Polities; prudential, discreet measures; good policy. விவேகம். 3. Good instruction or advice, நற்போதனை. நல்லப்பன், s. [prov.] A paternal uncle. தகப்பனோடுகூடப்பிறந்தவன்; a domestic term. நல்லமத்தியானம், s. Exactly moon. நல்லமரணம்--நன்மரணம், s. See நல்லசா. நல்லமழை, s. Plentiful rain. நல்லமனம், s. A benevolent mind, நன்மனது. 2. Good temper, amiable disposition, a well disposed mind, நற்குணம். 3. Candor; தூயசிந்தை; also நன்மனம். நல்லமாரி, s. [prov.] A good, rainy season. நல்லமுகங்காட்ட, inf. To show a friendly face. நல்லமுட்டாள், s. A blockhead, மந் தன். 2. A hasty, peevish, irritable person, மடையன். நல்லமுருங்கை, s. Hyperanthera, Moringa, whose leaves and fruits are edible. நல்லமை, s. [prov.] Goodness, merit, virtue, நற்குணம். 2. Kindness, civility, friendliness. See நன்மை. நல்லம்மாள், s. [prov.] A maternal aunt, தாயின்சகோதரி. நல்லம்மான், s. A mother's brother, or maternal uncle. நல்லம்மான்பச்சரிசி, s. A plant, Euphorbia hypercifolia, L. நல்லவர், s. [plu.] Friends, மித்திரர். 2. The learned, the holy, சான்றோர். நல்லவழி, s. A good way; the way to heaven, மோட்சவழி. 2. Virtuous conduct, நன்னடக்கை. 3. Good parentage, family, descent, &c., நற்குலம். நல்லவளம், s. A good opportunity, a favorable time, வசதி. நல்லவன், s. [fem. நல்லவள்.] A good man. நல்லவாசனை, s. A fragrant smell, as நற்கந்தம். நல்லவார்த்தை--நல்வார்த்தை, s. Friendly words, இன்சொல், 2. Blessing, benediction, ஆசிவசனம். 3. A word of approbation, உவந்தசொல். நல்லவிளைவு--நல்லவிளைச்சல்--நல்வி ளைவு, v. noun. A good crop, an abundant harvest. நல்லவுடம்பு--நல்லுடம்பு, s. A healthy constitution, a body adapted to different habits. நல்லவெயில், s. A hot sun. நல்லவெல்லம், s. Jaggery. கருப்பங் கட்டி. நல்லவேளை, s. A fortunate hour, a lucky time, அதிஷ்டகாலம். 2. A fortunate occurrence escape, &c., attributed to chance, or more properly divine interposition, நற்சமயம். 3. [also நல்வேளை.] A plant, Cleome pentaphylla, L.--oppos. to நாய்வேளை. நல்லவேளைதப்பித்துக்கொண்டாய்.....You escaped the danger at a lucky time. நல்லவை, s. A learned assembly, நற் சவை; [ex அவை.] 2. (plu.) Good things. நல்லவையோர், s. (plu.) The society of the good, virtuous, learned. (p.) நல்லறம், s. Virtuous life, virtue, morality, நல்நடக்கை. நல்லறிவு, s. Good sence, சுபுத்தி. 2. Pious disposition, ஒழுக்கம். 3. Good instruction. நற்போதனை. 4. The name of a small work of forty verses, ascribed to Avvyar, ஓர்நூல். நல்லன், s. As நல்லவன். (p.) நல்லா--நன்னான், s. A good cow, நற் பசு. (p.) நல்லாவின்கன்று, s. The calf of a good cow. நல்லாங்கு, s. Moral good, good as done to another, நன்மை--oppos. to பொல் லாங்கு. (R.) நல்லாடை, s. Superfine of costly cloth. நல்லாப்பு, s. [prov. vul.] Good as done to another, நன்மை. Compare பொல் லாப்பு. நல்லாய்ச்சி, s. [prov.] A maternal aunt, or wife of a paternal uncle. நல்லார், s. (plu.) The good, the pious-oppos. to பொல்லார். 2. (p.) Women, the fair, மாதர். 3. Learned men, அறிஞர். நல்லாள்--நல்லி, s. A woman, one of the fair sex, அழகுடையோன். 2. A woman, பெண். (p.) நல்லாறு, s. Good conduct, as நன்னெறி; [ex ஆறு, way.] (p.) நல்லீரல், s. The liver, especially of sheep. நல்லுறவு, s. Nearly related, but beyoud the first degree. நல்லெண்ணெய், s. Sesamum oil, as more conducive to health than any other. See under எள். நல்லெழுத்து, s. Good luck, fate or fortune; as destined by heaven. 2. A fair hand. நல்லொழுக்கம், s. Moral conduct-oppos. to தீயொழுக்கம். See ஒழுக்கம். நல்லோர், s. The good, as நல்லார். நல்லோர்பெரியோர். The good are great. நல்வழி, s. A small work by Avvyar, ஓர்நூல். 2. A good method; also நல்ல வழி. நல்வாழ்வு, s. Happy life. 2. Happily married, spoken of a woman, இல் லறநிகழ்ச்சி. நல்விதி, s. Good destiny as நல்லெழுத்து. நல்வினை, s. Good action; the merit of good works in a former birth, enjoyed in the present--oppos. to தீவினை. நல்வினைதீவினை. Good and bad actions; good and bad fate. நற்கதி, s. Bliss, heaven, absorption-oppos. to துர்க்கதி. நற்கந்தம், s. Agreeable odor, as நல் லவாசனை. நற்கருணை, s. [Chris. usage.] Sacrament of the Lord's Supper. See கருணை. நற்கருணைகொடுக்க--நற்கருணைபரிமாற, inf. To adminster the bread and wine at communion. 2. To administer the Lord's Supper. நற்கருணையெடுக்க--நற்கருணைவாங்க, s. To receive the Lord's Supper. நற்கருமப்பயன், s. [in poetry.] Auspicious actions, as ploughing, marrying, &c. See கருமபூமிக்குரிமை. நற்கலிதம்--நற்சங்கலிதம், s. A series of numbers. See சங்கலிதம். நற்கனவு, s. A good dreams. நற்கிரியைகள், s. Good works. நற்கீர்த்தி, s. Good fame, good report, a good name, &c.--oppos. to துர்க்கீர்த்தி. நற்குணம், s. As நல்லகுணம். 2. Good qualities requisite for a person, of which ten are given in சதுரகராதி; four ralating to the mouth, such as--speaking truth, &c.; three, to the body, as worship and penance; asd three to the mind, as gratitude and self restraint. நற்குலம்--நல்லகுலம், s. Good caste. நற்குறி, s. As நற்சகுனம்--opps. to துற்குறி. 2. நற்கோள், s. Benign planets, viz. Mercury (not in conjunction with the son), Venus, Jupiter, and the moon in her increase--oppos. to தீக்கோள். நற்சகுனம், s. A good omen, favorable angury. நற்சமயம், s. Good opportunity. நற்சரக்கு, s. Undamaged goods, &c. See சரக்கு. நற்சலாபம், s. A lucrative pearl-fishery. நற்சாந்து, s. Mortar as distinguished from clay, often used in building. 2. Fine palster, stucco, நற்சந்தனம். நற்சார்பு, s. A virtuous or relagious tendency. See சார்பு. நற்சாளை, s. A superior kind of சாளை fish. நற்சீந்தில், s. A sweetish kind of சீந்தில் creeper. See சீந்தில். நற்சீரகம், s. Good cumin, as distinguished from black. நற்சீர், s. A good state. நற்செங்கல், s. Yellow ochre, used for dying the garments of the Saiva devotee, மஞ்சட்காவிக்கல். (சது.) நற்செய்தி, s. Auspicious tidings, event, &c. நற்பிரியம், s. Good will. 2. (R.) A shrub, ஓர்செடி, Pharniaceum, L. நற்பெண்டு, s. [for நல்லபெண்டு.] A good woman. நற்பெண்டுக்கொருசொல்நன்மாட்டுக்கொருசூடு. One word to a good woman, one branding to a good cow. நற்றாய், s. One's own mother, as பெற்ற தாய். (p.) நன்காடு, s. A burning ground, சுடு காடு. (p.) நன்குரல், s. A well omened sound. நன்கொடை, s. Donation, gratuity, benefaction, present, உபகாரலீகை. நன்செய், s. [vul. நஞ்சை.] A rice field, நெல்விளைபுலம். நன்சொல், s. Compliment, civility in words, இன்சொல். 2. Good advice, profitable discourse, words of comfort. நன்மக்கள், s. Good children, virtuous offspring. 2. The good, the virtuous, the eminent, சான்றோர். (நீதிநெறி.) நன்மச்சான், s. [vul. fem. நன்மச்சினி.] Son of a mother's brother. நன்மச்சினி, s. A female cousin, properly the daughter of a maternal uncle or aunt. நன்மருகன்--நன்மருமகன், s. A man's sister's son, or a woman's brother's son, சொந்தமருமகன். நன்மருகி--நன்மருமகள், s. A man's sister's daughter, or a woman's brother's daughter, சொந்தமருகி. நன்மனம், s. As நல்லமனம். (R.) நன்மாதிரி, s. A good example; a good pattern or specimen, &c. நன்மாமன், s. A maternal uncle. நன்மாமி, s. A paternal aunt. நன்மார்க்கம், s. Virtue, virtuous conduct, morality. நன்முகம், s. Benignity; cheerfulness of countenance, pleasant looks, as நல்ல முகம். நன்மைத்துனன், s. [fem. நன்மைத்துனி.] A male cousin, properly son of a maternal uncle of aunt, நல்லம்மான்புதல்வன். நன்னடை, s. Good conduct, நல்லொ ழுக்கம். நன்னயம், s. Gratifying words, affability, இன்சொல். 2. Civility, politeness, complaisance, உபகாரம். 3. Goodness, நன் மை. (See நயம்.) 4. Thought, நினைவு. (p.) நன்னருக்கல்--நன்னெருக்கல், s. [prov.] Slight, internal pains, as in the first stages of pregnancy, first labor-pains; also from hunger, indigestion, fever, &c., சிறுநோ. (Jaffna usage.) நன்னலம், s. Excellence, eminence, மேன்மை. 2. Beauty. அழகு. (p.) நன்னிலம், s. Good land, நல்லபூமி. 2. A rice field. நன்செய். நன்னிலை, s. Observance of a proper and prescribed couse of conduct, நல் லொழுக்கம். 2. Religious austerities, தவம். 3. The world, உலகம். (சது.) நன்னிறம், s. White, as being the simplest or purest color, வெண்மை. (p.) நன்னிறத்தியல்பெனநாடினர்கொளலே. It must be understand that it is the nature of white color. நன்னுதல், s. A damsel, a lady; (lit.) beautiful forehead, பெண்; [ex நுதல்.] (p.) நன்னுதால், [voc.] O lady! நன்னூல், s. A good book, or moral system. 2. A Tamil grammar by Pavananti, ஓரிலக்கணநூல். நன்னெறி, s. As நலவழி. 2. A moral book of forty stanzas composed by சிவப்பிரகாசன், ஓர்நீதிநூல் நன்னெறிவழாதுநோற்பாள். A female who will not swerve from the right way. 115)

pūrāṉ (p. 331) s. A centiped, பூரம். (c.) 2. [prov.] An edible formation in the palmyra stone or cocoa-nut after the root has shot forth, பனைமுளை.--The kinds of centipeds. are சதங்கைப்பூரான், or இரட்டைப் பூரான், and செவிப்பூரான், which see. பூரான்காவிக்கல், s. A yellow ochre. (Ains.) 15) *