angkucrōcṉm (p. 5) s. The flour of the root Curcuma angustifolia, கூகைநீறு. (M. Dic.) 38)

aḷku (p. 33) s. The hen of an owl, fowl, or peacock, கூகை, கோழி, மயில் இவற்றின்பெண். (தொல்காப்.) 2. The hen of a swan, அன்னப் பெடை. (இரகு.) 3. A cock, சேவல். (திரு விளை.) 4. The third lunar asterism, கார்த் திகைநாள். (p.) அன்னமயல்செல அளகுமாடேமேதகா வெறுப்ப. As the cock-swan approached, its hen declined embracing it. அளகைப்பொறித்த கொடியிளையோன். Skanda whose banner is painted with the figure of a cock. 20)

ūmttngkūkai (p. 70) --ஊமைக்கோட் டான், s. [vul.] A very large species of owl, கோட்டான். ஊமத்தங்கூகைமுகம், s. A face like that of an owl. 6)

ūmṉ (p. 70) s. A large kind of owl, commonly ஊமத்தங்கூகை. 2. A dumb person, ஊமை. (p.) சேமமேவேண்டித்தீவினைபெருக்கித்தெரிவைமாருரு வமேமருவியூமனார்கண்டகனவி லும்பழுதாயொழிந்தனக ழிந்தவென்னாள்கள். All my days, even as the dream of a dumb person, have vainly passed away in the desire of pleasure, in multiplying evils and in the embraces of beautiful women. (திருமங்கை.) 9)

etukai (p. 73) s. Initial rhyme, commonly occurring in the second letter of every line in the stanza. (See தொடை.) 2. [vul.] (fig.) Agreement, union, consonance, similarity, பொருத்தம். (p.) தலையாகெதுகை, s. In rhyme, similarity of the first class in which all the letters except the initial of the first foot in each line through the stanza are the same--as சொற்போர்புரிவர்நான்மறை யாறங்கமுணர்ந்ததொழுகுலத்தோர், விற்போர்புரிவர் நெடியசிலையிராமனனையவிறல்வேந்தர், பொற்போர் புரிவர் பிறர்பொருளுந்தம்போற் பேணிப்புரிவணிகர், நெற்போர்புரிவரந்நகரில்வேளாண்குலத்து நெறியி னரே. இடையாகெதுகை, s. Consonance of a medial kind in which the second letter only ryhmes--as அகரமுதலவெழுத் தெல்லாமாதி, பகவன்முதற்றேயுலகு. கடையாகெதுகை, s. Consonance of an inferior order including every kind except the two given above. ஆசெதுகை, s. An exception to the general rule of எதுகை; i. e. when the second letter of the first line is ய, ர, ல, or ழ, it may be omitted in the following lines when necessary. வழியெதுகை, s. The agreement of the second and third letters in the first, second, and sometimes the third feet in every line through the stanza. நெடிலெதுகை, s. The rhyming of the long consonants in a poem--as ஆவாவென்றேயஞ்சினராழ்ந்தாரொருசாரார், கூகூ வென்றேகூவிளிகொண்டாரொருசாரார், மாமாவென் றேமாய்ந்தனர்நீந்தாரொருசாரார், ஏகீர்நாகீரென்செய் துமென்றாரொருசாரார். இனவெதுகை, s. The rhyming of the same class of consonants in a poem. It consists of three kinds: 1. வல்லின வெதுகை, the consonance which occurs when the second letter of each line of a stanza is any one of the வல்லினம் consonants, உ-ம். தக்கார்தகவிலரென்பதவரவ ரெச்சத்தாற்காணப்படும். 2. மெல்லினவெதுகை, the consonance which occurs when the second letter of each line of a stanza is any one of the மெல்லினம் consonants, உ-ம். அன்பீனுமார்வமுடைமையதுவீனுநண்பென் னுநாடாச்சிறப்பு. 3. இடையினவெதுகை, the consonance which occurs when the second letter of each line of a stanza is any one of the இடையினம் consonants, உ-ம். எல்லா விளக்கும் விளக்கல்ல சான்றோர்க்குப் பொய்யாவிளக்கேவிளக்கு. 51) *

ōrai (p. 84) s. A sign of the zodiac equal to thirty degrees, இராசி. 2. A period of five நாழிகை, or two hours commencing with the rising of a zodiacal sign. 3. The rising of a sign, இலக்கினம். Wils. p. 98. HORA. 4. Opportunity, சமயம். 5. A lady's female attendant, தோழி. 6. Female toys, playthings, &c., மாதர்விளையாடுங்கருவிகள். 7. A play ground for females, மாதர்விளையாடுங்களம். 8. A species of owl--the கூகை. 9. Rice and other edibles mixed and boiled, சித்திரான்னம். 11. A concourse of women, மாதர்கூட்டம். 12. Play, விளையாட்டு. (p.) ஓரையோடுமிவளாடுகின்றமலை. A mountain on which she plays with her female attendants. ஏற்றநல்லோரையினெழுந்ததாலன்றோஆற்றெதிர்ப் பட்டனம். it was because we started in an auspicious hour that we have now met in the way. புளியோரை, s. Rice qualified by the addition of acid and other ingredients. எள்ளோரை, s. Rice and sesamum mixed and boiled, சித்திரான்னம். 116)

kāṭu (p. 103) s. An uncultivated tract of land covered with forest-trees, thick, impenetrable brush wood, creeping plants and coarse, rank, reedy vegetation, a waste, a thicket, வனம். 2. Deserts, forest tracts, ஆரணியம். 3. A desert place for burning the dead, சுடுகாடு. 4. fig. Excessiveness much, closeness, &c., மிகுதி. 5. Wild, rough, uncultivated, unpolished, &c., used as a prefix--as காட்டுப்பசு. 6. A nominal termination to some words of verbal derivation, தொழிற்பெயர்விகுதி--as சாக் காடு. (c.) 7. (p.) A place, இடம். 8. A border, a limit, எல்லை. 9. A town, ஊர். 1. The second lunar asterism, பரணிநாள். 11. Chaff, straw, &c., செத்தை. காடுவாவீடுபோவென்கிற காலம்வந்தது. The time has arrived when the desert says, come, and the house says, go. இந்தவூருக்குக்காடுகொஞ்சம். This village has but little arable land. காடாய்க்கிடக்க, inf. To be covered with jungle or wood. நிலங்காடாய்க்கிடக்கிறது. The ground is uncultivated. கடாய்ப்போக, inf. To become waste, to grow woody. காடாரம்பட்டு, s. A village situated in a wild tract of land near Vedarniam. காடாற்ற, inf. To perform the ceremony of quenching the fire where a corpse has been burnt, gathering the remains and taking them in a new pot to some water representing the Ganges, பாற்றெளிச்சடங்குசெய்ய. காடுகாட்ட, inf. To deceive, disappoint, lit. to show the place of burning the dead. காடுபடுதிரவியம், s. The productions of the desert, காட்டிலுண்டாகுந்திரவி யம். See under திரவியம். காடுபலியூட்ட, inf. To sacrifice to the sylvan nymphs before hunting, காட் டில்வாழுந்தேவர்களுக்குப்பலியிட. காடுவசாதி, s. [prov. prop. காடுவாழ் சாதி.] Savage tribe. காடுவசாதியாய்த்திரிய, inf. To be slovenly, sluttish, &c., to be careless, negligent of one's dress, &c., 2. To be vagrant, idle, &c., as a child for whom no one cares. காடுவாரி, s. [prov.] A rake, ஓர் கருவி. 2. One who scrapes up all he can, சேர்ப்பவன். 3. One who resorts to any kind of labor for support. காடுவாழ்த்து, s. A section of a war poem, extolling the jungle of the sylvan goddess, &c., where the battle occurred, வனதேவதையைவாழ்த்தும்பிரபந்தம். காடுவெட்டி, s. A wood-cutter, a savage, an untaught man. காட்டகத்தி, s. A shrub, வீழி, Cadaba Indica. காட்டத்தி, s. A species of the அத்தி tree, downy mountain ebony, Bauhinia tomentosa. (Mat. Ind.) காட்டழல், s. Jungle fire, kindled by the friction of trees, &c., காட்டுத்தீ. காட்டாள், s. A rustic, rural person, நாகரீகமில்லாதவன். காட்டான், s. The wild cow,காட் டுப்பசு. 2. [prov.] Stranger, பிறன். காட்டிலேபோக, inf. To be lost, to waste. காட்டுக்கடலை, s. A small tree or plant, ஓர்செடி. Rough melastoma, (Melastoma aspera) or Indian current bush. (Mat. Ind.) காட்டுக்கல், s. A rough hard kind of stone, ஓர்வைரமானகல். காட்டுக்கீரை, s. Different kinds of wild greens mixed together. காட்டுச்சீரகம், s. A wild cumin, purple fleabane, ஓர்பூண்டு, Vernonia anthelmintica. காட்டுச்சீரகவள்ளி, s. An esculent creeper--as காட்டுக்காய்வள்ளி. காட்டுச்சேவல், s. The jungle-cock, somewhat different from a woodcock. காட்டுத்தகரை, s. The wild தகரை plant. காட்டுத்தனம், s. Rusticity, uncultivated manners. காட்டுத்தாரா, s. A wild duck. See தாரா. காட்டுத்தாளி, s. A twining plant, Convolvulus muricatus. See தாளி. காட்டுத்தினை, s. Wild millet. காட்டுத்துத்தி, s. A kind of plant, Sida hirta. See துத்தி. காட்டுத்துவரை, s. A kind of துவ ரை plant, Glycine parviflora. காட்டுத்துளசி, s. A Wild species of துளசி; which see. காட்டுநாரத்்தை, s. A kind of நாரத் தை tree, பெருங்குருந்து. காட்டுநெல்லி, s. A kind of நெல்லி tree, Emblica officinalis. காட்டுப்பயிர், s. Vegetables that grow of themselves, தாமாகவிளையும்பயிர். காட்டுப்பருத்தி, s. Wild cotton of spontaneous growth. காட்டுப்பன்றி, s. A wild hog. காட்டுப்பாகல், s. A kind of பாகல் creeper. See பழுபாகல். காட்டுப்பிள்ளை, s. [metap.] A foundling. Besch.. காட்டுப்பீ, s. First black excrement of a new-born child, or calf, meconium. கட்டுப்புத்தி, s. Stupidity, senseless conduct, மூடபுத்தி. காட்டுப்புளிச்சை, s. Wild sour greens, காட்டுக்காய்ச்சுரை, Hibiscus cannabinus. காட்டுப்புறா, s. A dove, a turtledove, கபோதம். காட்டுப்பூனை, s. A species of wild cat, காட்டில்வாழும்பூனை. காட்டுமந்தாரை, s. A tree, ஓர்மரம், Bauhinia acuminata. L. காட்டுமரம், s. Any wild or useless tree, plant, &c. காட்டுமரி, s. A shrub, ஓர்பூடு. See உமரி. காட்டுமருக்கொழுந்து, s. A wild species of மருக்கொழுந்து, not fragrant. காட்டுமல்லிகை, s. A kind of wild jasmine, with red blossoms, வனமல்லிகை. 2. Narrow-leaved jasmine, Jasminum angustifolium. காட்டுமனுஷன், s. A wild man. 2. An uncivilized man. காட்டுமா, s. The wild mango, வன மாமரம், Carbera manghos. 2. Another wild, mango, Spondias mangifera. காட்டுமாமரம், s. The wild mango tree. காட்டுமாவிரை, s. The same as சாரப்பருப்பு. காட்டுமிருகம், s. A wild beast, வனமிருகம். 2. A wild horse, கானக்குதிரை. காட்டுமிருகாண்டி, s. [vul. காட்டு மிறாண்டி.] A clown, rustic, an awkward ill-bred person, முருடன். காட்டுமுருக்கு, s. A thorny wild tree, Erythrina Indica. See முருக்கு. காட்டுமுருங்கை, s. A senna-leaved shrub, வனமுருங்கை, Ormicarpum sennoides. (M. Dic.) காட்டுமுன்னை, s. A shrub, Croton repandum. (Rott.) See முன்னை. காட்டுவள்ளி, s. A plant with a bulbous root, Discorea bulbifera. See வள்ளி. காட்டுவாகை, s. A Mimosa tree. See வாகை. காட்டெருமை, s. A wild buffalo. காட்டெருமைப்பால், Its milk. 2. The milky juice of the Asclepias gigantea, or gigantic swallow-wort, எருக்கம்பா ல். 3. The same as கள்ளிப்பால், the milky juice of the Euphorbia tirucalli. 4. The same as கூகைநீறு, the flour of the root of the Curcuma angustifolia, அங்குசரோசனம். காட்டேரி--இரத்தக்காட்டேரி s. [prop. காடேறி.] A jungle imp, a sylvan nymph, a demoness. புகைக்காடு, s. A great smoke. குடிக்காடு, s. Many houses together, a village, town. பிணக்காடு, s. A field covered with corpses. பருத்திக்காடு, s. A cotton field. நெருப்புக்காடு, s. A large fire. புன்செய்க்காடு, s. High dry land. புல்லுக்காடு, s. Pasture land. வெள்ளக்காடு, s. A general flood. பெருங்காடு, s. Large jungle. பனங்காடு, s. A thick palmyra grove. இடுகாடு--சுடுகாடு s. A place for burying, burning the dead. சுடுகாட்டுக்குப்போனபிணந்திரும்புமோ. Will the corpse which has been carried to the cemetery ever come back again? சுடகாட்டுவைராக்கியம். A good resolution formed on the occasion of a funeral is soon forgotten. சுடுகாட்டுமணிபொறுக்கி, s. A wild dove. 2. A kind of bird. சிறுகாடு, s. A low jungle. கப்பற்காடு, s. A large number of ships, a fleet. வயற்காடு, s. Paddy field. 78)

kīccumācceṉl (p. 113) --கீச்சுமூச்சென ல், v. noun. Buzzing, squalling, being noisy --as a house full of children, a hen and her brood, &c., கூக்குரலிடல். 12)

kīrōmārōveṉl (p. 113) v. noun. [prov.] Screaming, squalling--as children or young people, பிள்ளைகள்கூக்குரலிடல். 28) *

kuku (p. 114) s. The moon on the first day of the first quarter when it rises scarcely visible in the East. 2. The hoot of an owl. கூகையொலி. (p.) Wils. p. 238. KUHU. 3. One of the ten tubular vessels of the body, seated in the umbilicus, and extending to the pudendum, தசநாடியிலொன்று. See நாடி. குகுகுகெனல், v. noun. Cooing, or uttering the mournful sound of கூகை owl, ஒலிக்குறிப்பு. 7)

kurl (p. 125) s. (from Sans. Kura, to sound.) Voice, the voice of one person as distinguished from another, மிடற்றாற்பிறக்கும் இசை. 2. A good or clear voice; a singing voice, சந்தம். 3. The voice of birds, beasts, &c., sound; musical sound, tone, ஓசை. 4. (சது.) The throat; trachea, windpipe, மிடறு. 5. The first of the seven musical tunes, prodused from the throat, மிடற்றிசை. (See இசை.) 6. The same tune on the lute or guitar, யாழ்நரம்பினோசை. 7. The first or lowest string of the guitar, யாழின் ஓர்நரம்பு. 8. A tree, பாதிரிமரம். (M. Dic. குரல்காட்ட, inf. To cry aloud, to whoop, roar, bellow, &c. 2. To call a person. 3. To crow--as a cock; to screech--as an owl, &c. குரல்மாறிப்பேச, inf. To speak with a feigned voice. குரல்கம்ம--குரல்கம்மியிருக்க, inf. To he hoarse--as the voice. குரல்கனக்க, inf. To become thick, heavy, masculine, &c.--as the voice. 2. To become hoarse or thick--as the voice by drinking, &c. குரலடைப்பு, v. noun. Hoarseness. குரல்வித்தியாசம், s. Difference in voice. 2. Change in a person's voice. பறவைக்குரல், s. The chirping of birds. நெடுங்குரல், s. A long clamor. நெடுங்குரல்பாய்ச்சியழ--நெடுங்குரல் விட்டழ, inf. To utter long and mournful cries--as at funerals. வெடித்தகுரல், s. A rough, coarse, dissonant voice. 2. A loud thundering voice. வேற்றுக்குரல், s. A strange voice. 2. A sound (of an animal, &c.), that has not been heard before. கூக்குரல், s. A great or loud noise, clamor. See under கூ. குரல்நயம், s. A good, singing voice. குரலோசை, s. The vocal sound, the voice. குரலெடுத்துப்பாட, inf. To lift up the voice and sing. குரலெழும்ப, inf. To rise--as the voice to higher notes, or to a higher pitch. குரல்தெளிய, inf. To become clear--as the voice in singing. குரல்விட்டுப்படிக்க, inf. To sing out, to give vent to the voice in singing or reciting. குரல்குளிற, inf. To jar--as instruments out of tune. நல்லகுரல், s. A fine voice. குரல்வளை, s. The windpipe, the trachea, தொண்டை; [ex வளை, orifice.] குரல்வளையைநெரிக்க, inf. To squeeze one's throat. குரல்வளையையறுக்க, inf. To cut the throat. 9) *

kū (p. 133) A compound letter of க் and ஊ. 2. s. The earth--as கு, பூமி. 3. (Sans. Koo, sounding) Clamor, கூக்குரல். கூகூவென--கூகாவென, inf. To bawl out, to utter loud cries, lamentation, &c. 2. To complain. 3. To be constantly calling, whooping, scolding, driving to work. கூகூவென்றலறியழுதான். He cried with a loud screeching sound. கூக்குரல், s. Whooping, outcry, uproar, bawling, clamor, பேரொலி; [ex குரல்.] கூக்குரலமருகிறது. The great noise ceases. கூக்குரலாய்க்கிடக்கிறது. There is a great clamor, bustle. 2. It is noised. கூக்குரலமர்த்த, inf. To still or quiet the clamor. கூக்குரலிட--கூக்குரல்செய்ய--கூக்குரல் பண்ண, inf. To whoop, clamor, cry out. கூவென, inf. To call, cry out, or bawl, through pain or otherwise. 2. To make a noise; to cry, to whoop--as a signal or answer to one calling; to halloo, to huzza. 3. To utter reiterated cries. 2) *

kūkaṉam (p. 133) s. An occult, indecent term, மறைத்தசொல். (நிக.) (Sans. Goohana, hiding, concealing.) 3)

kūkākm (p. 133) s. The betel-nut tree, கமுகு. (M. Dic.) 4) *

kūkai (p. 133) s. A species of owl; lit. the hooter, பேராந்தை. Wils. p. 31. GHOOKA. 2. Another kind, the கோட்டான். கூகையிரைகிறது. Screech of an owl. கூகைகுளற, inf. To hoot--as an owl. கூகைக்கட்டி--கூகைநீர்க்கட்டி--கூகை வீக்கம், s. A disease--the mumps--as பொன்னுக்குவீங்கி. 5)