kūṭṭu (p. 133) s. Combination, union, conjunction, confluence, connexion, சேர்க்கை. 2. Companionship, fellowship, friendship, சம் பந்தம். 3. Concubinage, illicit intercourse, தொடுப்பு. 4. Relationship, consanguinity, உறவு. 5. Partnership, company in trade, பங்கு. 6. Fitness to associate with, கூடத் தகுந்தது. 7. Likeness, similarity, ஒப்பு; [ex கூடு, unite, associate, &c.] கூட்டற்றவன், s. One unfit for company, business, &c., தகாதவன். 2. A useless person, உதவாதவன். 3. One unequal to rank, an out-cast; one rejected from a family, tribe, or society, ஆசாரங்குலைந்த வன். கூட்டாளி, s. An associate, a companion, சிநேகிதன். 2. A partner in trade, co-partner, பங்காளி. 3. The fellow--as one of a yoke of oxen, a pair of horses, &c., சோடானது. அவனுமிவனுமொருகூட்டு. That man and this are in the most intimate terms. அவனோடேகூட்டாகாது. It will not be right to associate with him. கூட்டுக்குநிற்கிறாயா. Will you be a partner in it? கூட்டுறவு, s. Friendship, alliance, social relation. 2. Metrimonial love. 3. Concubinage. 29)

kūrkēvu (p. 135) s. White mustard, வெண்க டுகு. (M. Dic) 10)

kūmrai (p. 134) s. A tree producing a silken kind or cotton, கோங்கு. (M. Dic.) 15)

kū (p. 133) A compound letter of க் and ஊ. 2. s. The earth--as கு, பூமி. 3. (Sans. Koo, sounding) Clamor, கூக்குரல். கூகூவென--கூகாவென, inf. To bawl out, to utter loud cries, lamentation, &c. 2. To complain. 3. To be constantly calling, whooping, scolding, driving to work. கூகூவென்றலறியழுதான். He cried with a loud screeching sound. கூக்குரல், s. Whooping, outcry, uproar, bawling, clamor, பேரொலி; [ex குரல்.] கூக்குரலமருகிறது. The great noise ceases. கூக்குரலாய்க்கிடக்கிறது. There is a great clamor, bustle. 2. It is noised. கூக்குரலமர்த்த, inf. To still or quiet the clamor. கூக்குரலிட--கூக்குரல்செய்ய--கூக்குரல் பண்ண, inf. To whoop, clamor, cry out. கூவென, inf. To call, cry out, or bawl, through pain or otherwise. 2. To make a noise; to cry, to whoop--as a signal or answer to one calling; to halloo, to huzza. 3. To utter reiterated cries. 2) *

kūrmāṇṭar (p. 135) s. A Rudra or manifestation of Siva, being the chief of a class of Rudras in one of the lower regions. The name is sometimes applied to the whole class, ஓர்வகைஉருத்திரர். (from Sans. Kushmand'a) (காந்.) 20)

kūtḷm (p. 133) s. The கூதாளி shrub. 2. the musk-melon, வெள்ளரி. 3. The three-lobed night-shade, தூதுளை. 33)

kūrmaikkrivāḷ (p. 135) s. Soap, சவக்கா ரம். 22)

kūttu (p. 134) s. (from Sans. Goorda, play, Wils. p. 239.) Dance, dancing; action, performance; ball, நடனம். 2. Dramatic play, comedy, நாடகம். 3. Dance or sport of the deity--as the creation, preservation, and destruction of the universe are considered by Hindu philosophers, திருக் கூத்து. 4. Expression or exhibition of the feelings of the soul in its conscious states, as manifested in the actions and organic functions of the body, according to Hindu psychologists, ஆத்துமசேட்டை. 5. Frolicking, leaping and frisking about, like young boys and girls, விளையாட்டு. 6. Display, pomp, parade, &c.--as viewed by ascetics, பிரபஞ்சநடிப்பு. 7. A strange event or phenomenon, நூதனசெய்கை. 8. Presumption, assumption, vanity--as of young persons--one new in office, &c., spoken in contempt, கோலாகலம். 9. A droll or ludicrous action or performance--as a pantomime, &c., பரிகாசக்கூத்து. 1. (fig. little used.) The instigating or moving cause of an action, தூண்டுகாரணம். கூத்துக்குமீசைசிரைக்கவா. Why shave off the mustaches for mere play; i. e. why do a thing without an object? ஏதேனுங்கூத்துநடக்கும். [prov.] Some disastrous event will happen--said after a bad omen. நாலுநாட்கூத்து. A four day's dance-spoken of worldly prosperity, elevation to office, &c. கூத்தன், s. Dancer, actor, performer, comedian, &c., நாடகன். 2. Soul, life, spirit--as the directing cause of the various corporeal functions and actions, உயிர், ஆத்துமா. (நாலடி.) 3. The deity--as the operating cause in the universe, கட வுள். (p.) கூத்தாட, inf. To dance or play, to exhibit pranks, to take a part in play, நடனஞ்செய்ய. 2. To persist in an improper request, &c., சோலிபண்ண. 3. To be elated by promotion, wealth, &c.; to assume too much, &c., பெருமைகாட்ட. 4. (little used.) To act merely for form's sake, in religion, civilities, mourning, &c., ஒப்புக்குச்செய்ய. கூத்தாடி, s. (fem. கூத்தாடிச்சி.) A dancer, player, an actor, a comedian, நடன். 2. A pole-dancer, கழைக்கூத்தன். கூத்தாட்டு--கூத்தாட்டம், v. noun. Dancing, acting, playing, &c., நடிப்பு. கூத்தாட்டுச்சிலம்பம் படைவெட்டுக்குதவாது. The fencing of the actor will not do in battle. கூத்தி--கூத்திச்சி, s. A female actor or dancer; a dancing girl, நாடகப்பெண். 2. A courtezan, a strumpet, a prostitute, வேசி. 3. A concubine, கூத்தியார். கூத்துக்களரி, s. The area or hall for play; a ball room; a theatre; a circus, &c., நடனசாலை. கூத்துக்காரன், s. (fem. கூத்துக்காரி.) An actor, a dancer, கூத்தாடுவோன். 2. A dancing master, கூத்தாட்டுவோன். 3. A buffoon; a ludicrous, comical person; a mimie, விகடக்காரன். கூத்துப்பயிலிடம், s. A dancing school; a place where dancing is practised. கூத்துப்பாட்டு, s. Dancing tunes, and songs. கூத்துவகை--கூத்தின்விகற்பம், s. The two divisions of dancing, commonly by woman. 1. தேசிகம், modes of dancing in different countries. 2. மார்க்கம், modes of dancing--as laid down in the shastras. கூத்துப்பண்ண, inf. To make fun, sport, &c. 2. To do a droll, funny, action. 3. To confound; to derange. கூத்துவிட, inf. To introduce the actors in a play. 2. [prov.] To say something odd, or droll; to do a funny, humorous thing, pleasing to a company. கூத்துவைக்க, inf. To give a dance, or ball--modern. 7)

kūrccu (p. 135) s. [improp. கூச்சு.] A sharp pointed stick, a stake--as குச்சு. Wils. p. 239. KOOACHCHA. கூர்ச்சுக்கட்டையாய்ப்போயிற்று. [local.] The pointed stick is become blunt. 15)

kūviram (p. 136) s. [prop கூவரம்.] A chariot or car, தேர். 2. The hemispherical top or upper part of a car, தேர்க்கொடிஞ்சி. 3. The streamers or banners of a car, தேரிடக்கியம், Wils. p. 24. KOOVARA. 2) *