angkikri (p. 5) --அங்கீகரி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To accept, receive, approve, welcome, ஏற்றுக்கொள்ள. 27)

angkikārm (p. 5) --அங்கீகாரம், s. Acceptance, approval, ஏற்றுக்கொள்ளுகை. Wils. p. 11. ANGEKARA. அங்கீகாரஞ்செய், Receive me, gratify me. 28) *

angkucpicāri (p. 5) --அங்குசவி, s. Horse gram. Glycine, L. கொள். (M. Dic.) 36) *

aṭkku (p. 7) கிறேன், அடக்கினேன், வேன், அடக்க, v. a. To subject, control, curb, bring to order--as foes, &c., compress, coerce, restrain, tame, break--as a horse--constrain, repress, cause to recede, bring one to terms, to still, compose, கீழ்ப் படுத்த. 2. To reduce, lessen, condense, abbreviate, குறைக்க. 3. To deposit, conceal, stow away, cover, inter, infold, புதைக்க. 4. To contain, hold, கொள்ள. 5. To encroach upon, seize unjustly, கவர. 6. To engross, monopolize, கைவசஞ்செய்ய. 7. To embody, incorporate, திரட்ட. அடக்கி, s. A taciturn person, one who conceals his real circumstances, ability, &c. 55)

aṭi (p. 7) s. Source, origin, bottom, foundation, beginning, basis, ஆதி. 2. Lower part of a tree, mountain, page, &c., மரமுத லியவற்றினடி. 3. Lineage, ancestry, stock or family, descent, வமிசவழி. 4. Root or primitive of a word, the radical, முதனிலை. 5. A line in poetry, செய்யுளினோருறுப்பு. (See உறுப்பு). 6. A man's foot, கால். 7. A measure, twelve inches the length of a person's foot, also of a pace, step, ஓர்வகையளவு. 8. The print of a foot-step, foot-print, vestige, காற்சுவடு. 9. The sole of a sandal, shoe, &c., மிதியடியினடி. 1. Vicinity, neighborhood, nearness, proximity, சமீபம். 11. Underside, lower part, கீழ். (பஞ். 24.)-Note. There are five kinds of அடி as a metrical line. 1. குறளடி. 2. சிந்தடி. 3. அளவடி, or நேரடி. 4. நெடிலடி. 5. கழிநெடிலடி which see. அடிகொள்ள, inf. To begin, originate, be founded, தொடங்க. அடிகோல, inf. To lay a foundation for any building, அஸ்திவாரம்போட. 2. To take measures, undertake, make preparations, முயற்சிசெய்ய. அடிக்கடி, adv. Frequently, often repeatedly, reiteratedly, பலமுறை. அடிக்குடி, s. Suburbs; ex குடி, village. அடிக்குடில், s. The suburb of a town, 2. A village of the Vedda people. அடிக்குள்ளே. Within a moment, in the same moment, before the next step is taken. அடிச்சால், s. The first furrow in ploughing. அடிச்சீப்பு, s. The first formed and best plantains of the bunch. அடிச்சூடு, s. Heat felt in the sole of the foot when walking. அடிச்சேரி, s. Suburbs. See சேரி. அடிதலை, s. Order, regularity, வர லாறு. 2. Upside down, கீழ்மேல். 3. Beginning and end, ஆதியந்தம். அடிதலைதடுமாற்றம், s. Confusion, derangement, முற்றுந்தடுமாற்றம். அடித்தட்டு, s. The lowermost deck of a ship. அடித்தலம், s. Principal place, மு தலிடம். 2. Lower part, கீழிடம். 3. Foundation of a wall, அஸ்திவாரம். அடித்தழும்பு, s. The print of a footstep, vestige, காற்சுவடு. 2. The mark of a stripe, points of a rod, அடிபட்டதழும்பு. அடித்தளம், s. A ground-floor, தள வரிசைபோட்ட நிலம். 2. Lower part or foundation of a well, அடிப்பார். 3. Lower stratum or laying of a pile, அடிவரிசை. 4. The rear of an army, பின்னணி. அடிநா, s. The root or lower part of the tongue, நாவினடி. அடிபணிய, inf. To fall at one's feet, reverence, submit, obey, நமஸ்காரஞ்செய்ய. அடிபிடிக்க, inf. To get a clue to a thing, மூலத்தைப்பற்ற. 2. To pursue, பின்றொடர. 3. To discover one's footstep, காலடையாளம்பார்க்க. அடிபெயர, inf. To start, take a step, move from the spot where one stands, பேர. அடிப்பட, inf. To be in subjection, கீழ்ப்பட. அடிப்படுத்த, inf. To subdue, subject a country, a foe, bring into possession, கீழ்ப்படுத்த. அடிப்படை, s. The chief division of an army. 2. The first layer in a well, &c. அடிப்பட்டகாந்தி, s. one of the thirty-two kinds of prepared arsenic. அடிப்பட்டசாந்தி, s. Great meekness. அடிப்பட்டசான்றோர், s. Ancient sages. அடிப்பதற, inf. To tremble as the feet, கானடுங்க. 2. (fig.) [prov.] To fail in business, lose a situation, wife or property. 3. To be perplexed in consequence of failure, &c. அடிப்பந்தி, s. Head of the table or row of guests. அடிப்பலம், s. The first benefit or advantage received by a person, முதற்பலன். அடிப்பற்ற, inf. To be scorched-as rice by heat with want of water, &c., சுண்டுபற்ற, 2. To stick to the bottom of a vessel when boiling, அடியிலொட்ட. அடிப்பாடு, s. Path, way, beaten path, பாதை. 2. Usage, custom, பழக்கம். அடிப்பாய, inf. To leap as a child over a mark, play at leap-frog, தாண்ட. அடிப்பாரம், s. Ballast, the first layer of goods in a vessel. அடிப்பார்க்க, inf. To deliberate, think how to act யோசிக்க. 2. To measure time by the shadow, நிழலளந்து பொ ழுதுகுறிக்க. அடிப்பினை, s. Sand mixt with lead, வங்கமணல். அடிப்போட, inf. To begin, undertake, make the first effort, effect an object, தொடங்க. அடிமடக்கு, s. [in prosody.] Repetition of a word or words with different meanings in the beginning of a line, or the repetition of a line in a verse with different meanings, சித்திரக்கவியி லொன்று, as, ஆகங்கண்டகராலற்றவாடவர், ஆகங் கண்டகராலற்றவன்பினர். அடிமடி, s. A secret place in the waistcloth, உள்மடி. அடிமடை, s. The commencement of a water channel, முதல்மடை. அடிமண், s. The earth adhering to one's feet, taken for enchantments against him (வசியம்) or for witchcraft, காலிலொட்டியமண். அடிமயக்கு, s. Transposing the lines of a verse without destroying the sense, அடிமாற்றுகை. 2. A verse so formed, ஓர்பா, as, அங்கண்மதியமரவின்வாய்ப்பட்டென்ப, பூசல்வாயாப்புலம்புமனைகலங்கி. அடிமறிமண்டிலவாசிரியப்பா, s. One of the four kinds of ஆசிரியம், the lines of which are interchangeable at pleasure, the meaning remaining the same, ஓர்வகையாசிரியப்பா. அடிமறிமாற்றுப்பொருள்கோள், s. Construction in which the lines of a stanza are interchangeable, the harmony and meaning remaining the same, or the harmony only slightly affected. See பொருள்கோள், as, சுரையாழவம்மிமிதப்பவரையனை ய, யானைக்குநீத்துமுயற்குநிலையென்ப கானகநாடன் சுனை. அடிமுகனை, s. [vul.] Beginning-as of a story, &c. அடிமுடி, s. Order, regularity, வர லாறு. 2. From beginning to end, ஆதியந் தம். 3. Upside down, கீழ்மேல். 4. Head and foot, காலுந்தலையும். அடிமுரண்டொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which the first word of a line has a meaning opposite to that of the next, செய்யுட்டொடை யிலொன்று, as, இருள்பரந்தன்னமாநீர்மருங்கின், நிலவுகுவித்தன்னவெண்மணலொருசிறை, where darkness and moonlight are opposite. அடிமோனைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhyme in which each line begins with the same letter, ஓர் வகை மோனைத்தொடை. அடியடியாக, adv. [prov.] In succession, as the descent of title, &c., தலைமுறை தலைமுறையாக. அடியந்தாதி, s. A repetition in verse. See அந்தாதி. அடியளபெடை, s. Prolonging the sounds of long vowels at the beginning of every line, தொடைவிகற்பத்தொன்று. அடியறுக்கி, s. A flat piece of wood by which the potter marks his work and cuts it from the wheel below, மட்கலமறுக்குங்கருவி. அடியனாதி, s. Time immemorial, antiquity, தொன்றுதொட்டுள்ளகாலம். அடியார், s. [sing. அடியான்--அடி யாள்.] Slaves, servants as applied to devotees in reference to their deity, and used by persons of themselves in addressing superiors, to show respect, obedience or submission, தொண்டர். அடியிட, inf. To set on foot, commence an undertaking, a law suit, &c., தொடங்க. 2. To make a beginning in braiding--as the bottom of a basket, the first end of a mat, &c., பாய்முதலியவை முடைதற்கு அடியிட. அடியுரம், s. [prov.] Ancestral property, original stock. 2. Crop of a past year reserved for the sustenance of the following. 3. Manure put on the soil round a tree, &c., எரு. 4. Strength from food, power of wealth, &c.; ex உரம், strength. அடியெடுத்துவைக்க, inf. To begin to walk as children. அடியெதுகைத்தொடை, s. One of the forty-three kinds of rhymes in which the second letters of each line are of the same class, ஓரெதுகைத்தொடை. அடியேன், s. I your slave, your humble servant. அடியோடுகெட, inf. To be destroyed utterly, extirpated. அடியோட்டி, s. A triangular instrument with spikes, which, however placed, has one spike upward to pierce the feet of men or cattle; used in war, &c., a caltrop. அடிவயிறு, s. The lower part of the belly, the abdomen, கீழ்வயிறு. அடிவரலாறு, s. Source, principle, cause, காரணம். 2. Beginning, origin, bottom of a thing, தொடக்கம். 3. Ancient lines of ancestry, வமிசவரலாறு. அடிவரலாறாகத்தெரிதல். Understanding from the first. அடிவருட, inf. To chafe, stroke, or shampoo the legs of another. அடிவாரம், s. The foot of a hill, சாரல். அடிவானம், s. Horizon, திகாந்தம். அடிவிட--அடிவிரிய--அடிவிள்ள, inf. [prov.] To be cracked as the bottom of a chatty, &c. by use, அடியுடைய. அடிவைக்க, inf. To step, set a step, காலடிவைக்க. 2. To begin to walk as a child, நடக்கத்தொடங்க. 3. To intrude one's self into an affair, தலையிட. 4. To begin a work, ஆரம்பிக்க. மலையடிப்பட்டி, s. A village at the foot of a hill. சிற்றடி, s. A small or delicate foot.

aṭi (p. 8) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To beat, lash, smite, scourge, stamp, blow or beat as wind, வீச. 2. To defeat, overcome, wash away, carry away as waves, flowing water, &c., to flap, (as with wings) மோத. 3. [vul.] To kill, slay, slaughter, கொல்ல. 4. To fasten, make firm, drive in, அறைய. 5. To act with force and energy, make thorough work of, முயற் சியுடன்செய்ய. 6. v. n. To emit as a scent, வாசனையடிக்க--Note. This word joined to other verbs increases their intensity, as, மழையடித்துப்பெய்கிறது, It rains very hard. பேச்சிலேயடித்துவிட்டான், He confuted by argument,--spoke with fluency and overwhelming eloquence. அடித்துச்சொல்லிக்கொண் டுபோ, Speak fast, forcibly, fluently, &c. Added to neuter infinitives, it makes them active, as, சிதறடிக்க, to disperse. அடிகாற்று, s. [prov.] A very powerful wind, a strong gale, a tempest. அடித்துக்கொள்ள, inf. To beat one's self. அவனுக்கு அதிஷ்டம் அடிக்கிறது. Good fortune abounds to him. 4)

aṭimai (p. 8) s. Slavery, bondage, service, தொண்டுபடுந்தன்மை. 2. Slave, servant, devotee, தொண்டானவன். (c.) அடிமைகொள்ள, inf. To receive, or use one as a slave, or servant. அடிமைபூண, inf. To become the bond-servant of the deity, &c. (p.) அடிமைப்பட, inf. To become a slave. அடிமைப்படுத்த, inf. To enslave. 7)

aṭu (p. 8) கிறேன், அட்டேன், வேன், அட, v. a. To cook, dress food, boil, roast, fry, &c., தீயிற்பாகமாக்க. 2. To destroy, kill, கொல்ல. 3. To conquer, subdue, subject, suppress as the passions, senses, &c., மேற் கொள்ள. (கு. 14. 3.) (p.) அடுகளம், s. Field of battle, போர் க்களம்; ex களம், area. அட்டாலும்பால்சுவையிற்குன்றாது. Though milk be boiled, its flavour does not diminish. (ஔவை.) அட்டு, v. part. of அடு, (used substantively.) [prov.] Cooked or prepared provisions, சமைக்கப்பட்டது. 8)

aṇai (p. 9) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To embrace, hold, clasp in the arms, adhere to, தழுவ. 2. To join, bring or put to--as earth to a tree, the calf to the cow, &c., அணையச்செய்ய. 3. To get or win over persons to one's side or party, to influence, சேர்த்துக்கொள்ள. 4. To brood over, gather, சிறகின்கீழ்ச்சேர்க்க. 5. To quench, extinguish, அவிக்க. (c.) மரத்துக்குமண்ணணைத்தான், He put earth round the tree. சத்துருவைத்தன்னுடனணைத்தான். He won over his enemy. அணைகயிறு, s. The cord with which a calf is tied to the cow's forefoot, when she is to be milked. அருகணைத்து, v. part. Closely embracing. யானையணைதறி, s. The pillar or post to which they tie elephants. அணைக்கை--அணைத்தல்--அணை ப்பு, v. noun. Embracing, an embrace. 46)

atr (p. 10) s. Way, path, வழி. 2. A way made by beasts in jungles, &c., விலங் குசெல்வழி. 3. Fine sand, நுண்மணல். 4. Dust, புழுதி. 5. A kind of wattle or excrescence, sometimes hanging under the neck of goats and sheep; a dew-lap, ஆட் டின்கழுத்தினதர். p. 6. [prov.] A lengthened excavation, for a hedge or foundation, நீளக்கிடங்கு. அதர்கொளல்--அதர்கோள், v. noun. Highway robbery, வழிப்பறித்தல். அதர்பறிக்க--அதர்வெட்ட, inf. To dig a ditch, moat, trench. 29) *

aṉuppu (p. 33) கிறேன், அனுப்பினேன், வேன், அனுப்ப, v. a. To send, despatch, send away, dismiss, remit, போகச்செய்ய. 2. To accompany one a little way out of respect, வழியனுப்பிவிட. (c.) அனுப்பிவிட, inf. To send away, to dismiss. அனுப்புவித்துக்கொள்ள, inf. To bid farewell, to take leave. செய்தியனுப்ப, inf. To send a message. வழியனுப்ப, inf. To accompany one a little way. ஆளனுப்ப, inf. To send a messenger. 118) *

apakari (p. 15) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To seize by fraud, dispossess, defraud, usurp, steal, வஞ்சனையாய்க்கவர. 2. To bereave, deprive of, plunder, கொள்ளை யிட; [ex அபகாரம்.] 18) *

apikāram (p. 16) s. Robbing, கொள்ளை யிடுகை. 2. Attack, வருத்துகை. 3. Taking up arms, படையெழுச்சி. Wils. p. 56. AB'HIHARA. 36) *

amṭṭu (p. 19) கிறேன், அமட்டினேன், வேன், அமட்ட, v. a. To reprimand, upbraid, அதட்ட. 2. To inveigle, entrap, ensnare, சிக்குப்படுத்த. 3. To hector, bully, overpower by sophistry, உறுக்க. 4. To move tiles, &c., புரட்ட. 5. To overcome one, as sleep, மேற்கொள்ள. 6. v. n. To wabble, turn aside, be unsteady as a bench with uneven legs, புரள. என்னைத்தூக்கமமட்டுகிறது. Sleep overcomes me. அமட்டு--அமட்டுகை, v. noun. Threatening, threat, menace. 8)

arvṇai (p. 23) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To embrace, fondle, தழுவிக் கொள்ள. (c.) 28) *