acurar (p. 6) s. (sing. அசுரன்.) A class of evil demi-gods the foes of the Devas, அவுணர். Wils. p. 96. ASURA. அசுரகுரு, s. The planet Venus, சுக்கிரன். அசுரசந்தி, s. Afternoon, evening, சாயங்காலம். (c.) அசுரநாள், s. The nineteenth lunar asterism, மூலநாள், Which is the natal nakshatra of the demons, and therefore considered very unlucky. (p.) அசுரமணம், s. One of the eight kinds of marriage. See மணம். (p.) அசுரமந்திரி--அசுரர்மந்திரி, s. The planet Venus, or its regent, being the Guru of the Asuras, as Brahaspata is of the Suras, சுக்கிரன். 42) *

cāyam (p. 177) s. [always in combination.] Evening, afternoon, சாயங்காலம். W. p. 92. SAYAM. 2. (c.) Color, tinge, tint, hue in cloth, leather, paper, &c., நிறம்; [ex Sa. Ch'haya, lustre, color.] 3. The chaya root used as a dye, சாயவேர். சாயங்காலம், s. Evening just before sunset, the close of day, அந்திப்பொழுது. சாயங்காலவந்தனை, s. Evening devotion. (R.) சாயசந்தி, s. Evening twilight. சாயந்தரம், s. [vul.] Evening, close of day, afternoon. சாயரட்சை, s. [prov.] The evening sacrifice, a puja performed at sun-set. See பூசை. 2. [com. சாயலட்சை.] The evening, சாயங்காலம். சாயக்காரர், s. Dyers, stainers. சாயங்காய்ச்ச--சாயந்தீர--சாயந்தோய்க் க--சாயமேற்ற--சாயம்போட, inf. To dye, imbue, stain, tinge, color, tincture. சாயப்பணி, s. Work in dying with red as distinguished from நீலப்பணி. சாயச்சால், s. A vat for dying. சாயச்சேலை, s. A dyed சேலை cloth. சாயப்பொல், s. [prov.] A painted cane, staff, &c. சாயத்துக்குப்போட, inf. To be given for dying. (c.) சாயம்பிடிக்க, inf. To take or imbibe a dye. சாயவேர், s. The chaya-root. சாயவேர்ச்சக்களத்தி, s. A plant. See இம்பூறற்சக்களத்தி. சாயவேர்குத்திகள், s. [prov.] Chayaroot diggers. சாயவோலை, s. Stained, dyed olas or rushes for the ear, for matting, &c. அரைச்சாயம்--இளஞ்சாயம், s. A faint dye. முதுசாயம், s. [loc.] A deep dye. எண்ணெய்ச்சாயம், s. An oil-color. உடற்சாயம், s. [loc.] A partial dye, the middle part of the cloth being left white. காரச்சாயம், s. [prov.] A compound color for dying. சப்பங்கிச்சாயம், s. Color or dye from சப்பங்கி root. முழுச்சாயம், s. A deep and thorough dye. மகரச்சாயம்--பூஞ்சாயம், s. Ruddy, dark color. See மகரம். வேர்ச்சாயம், s. Tinge, dye from chaya roots, &c. 72)

piṉ (p. 320) . [adv. and prepo.] After, afterward பிற்காலம். 2. Behind, hinderpart, backward, பின்னிடம். 3. (சது.) Succeeding, following, subsequent, கடை.--oppos. to முன். (c.) 4. [poetice.] A form of the seventh case, as கண், or இடத்தில், ஏழனுருபிலொன்று; thus காதலிபின்சென்றதம்ம. 5. s. Cause, source, கார ணம். 6. Greatness, eminence, பெருமை. 7. Way, road, வழி. அவன்போனபின். After he had gone. பிற்காரியம், s. That which is to come. பிற்காலம், s. After-times, பிற்படுசமயம். 2. Succeeding times, after one's decease. வருங்காலம். பிற்கூறு, s. The latter part or stage of any process or act, பின்பங்கு. பிற்கொழுங்கோல், s. The twenty-sixth lunar asterism, உத்திரட்டாதி. (சது.) பிற்சாமம், s. The fourth or last watch of the night, நான்காஞ்சாமம். பிற்பகல், s. Afternoon. பிற்பக்கம், s. The back side, as பின் பக்கம். பிற்படுதல், v. noun. Getting behind, commonly in time, sometimes in place. பிற்படை, s. Rear of an army, as பின் படை. பிற்பாடு, adv. After, afterwards, பிறகு. பின்கட்டு, s. The hands pinioned behind, also பின்கட்டுமாறாய்க்கட்டுதல். 2. The second or back apartment of a house, வீட்டின்பின்புறம். See கட்டு. பின்கட்டுதல்--பின்கொடுத்தல், v. noun. Turning the back going away--sometimes in displeasure, புறங்காட்டல். 2. Turning the back to a foe; yielding in games of competition, in dispute, &c., தோற்றுப்போகுதல். பின்கூரை, s. The hinder part of a roof, வீட்டின்பின்பக்கத்துமேற்புறம். பின்கொக்கி, s. A clasp for the neck fastened behind. பின்கொம்பு, s. The hinder pole of a palankeen, தண்டிகையின்பிற்புறத்துக்கொம்பு. பின்சந்ததி, s. Posterity. பின்சந்து, s. Back part of the hips, இடுப்புச்சந்து. 2. The hinder part of rump of a beast. 3. The back street. பின்சரிவு, s. Afternoon, decline of the sun, பின்னேரம். பின்செல்ல, inf. To follow another. 2. To be obedient, submissive, வழிபட. 3. To entreat, to supplicate in a cringing manner. கெஞ்ச. பின்தட்டு--பின்றட்டு, s. Short beams across the stern of a dhoney. 2. Stern of a vessel. 3. Back strap of a harness. பின்தலை--பின்றலை--பிற்றலை, s. The stern of a ship. பின்தளை--பின்றளை, s. Fetters for the hind legs of a cow when milking. பின்பக்கம்--பிற்பக்கம், s. The back side, the rear. 2. Period of the decreasing moon. அபரபக்ஷம். 3. Latter part, latter stage, கடைப்புறம். பின்பத்தி, s. The latter row. See பத்தி. பின்பற்றுதல், v. noun. Following one. 2. Imitating. 3. As பின்றொடர்தல். பின்பனி--பின்பனிக்காலம், s. The latter dewy season, in February and March. See பருவம். பின்பிறந்தாள், appel. n. A younger brother, தம்பி. பின்புத்தி, s. Want of wisdom, folly, indiscretion. 2. After-thought, recollection when it is too late. See பிராமணன். பின்புறணி, s. Slander, speaking ill of a person in his absence. பின்புறம், s. Hinder side, the rear, back part. பின்போடுதல், v. noun. Putting off, postponing, deferring, தாமதித்தல். பின்மடி, s. The hinder part of an udder, ஆவின்பின்மடி. 2. Any thing tied or folded in the cloth behind, உண்மடி. பின்மழை--பின்மாரி, s. Latter rains; latter part of the rainy season. பின்முடிச்சு, s. Any thing tied up in the corner of the cloth, and tucked in behind. பின்முடுகுவெண்பா, s. A வெண்பா, which has a quick measure in the last two feet. See முடுகு. பின்வரி, s. The next line. பின்வருகிறது, appel. n. That which will happen in after-times. 2. That which follows. பின்வருநிலை, s. A figure of speech, ஓரலங்காரம். பின்வருவிளக்கணி, s. A figure of speech, ஓரலங்காரம். பின்வாங்கல்--பின்வாங்குதல், v. noun. Receding, drawing back, retiring, பின் போதல். 2. Retreating in battle, giving way in a contest, declining as a competitor, flinching, தோற்குதல். 3. Declining a bargain, engagement or enterprize, பின்னிடுதல். 4. [Chris. usage.] Backsliding, ஒழுக்கங்குன்றல். பின்வைத்தல், v. noun. Leaving behind --as a widow or orphans, விட்டுவிடல். 2. Deferring, postponing, delaying, தாமதப்படுத்தல். 3. Excluding, excepting, omiting in giving invitations; deserting. தள்ளல். பின்றொடரி, appel. n. A thorny shrub. See தொடரி. பின்றொடர்தல், v. noun. Following, pursuing, as பின்பற்றுதல். பின்றோன்றல், s. A young brother, தம்பி; [ex தோன்றல்.] (சது.) பின்னங்கால், s. The hind leg, or foot, of a beast. 2. The hinder part of the foot. பின்னடி, s. Latter part--as of a book, a season, time or a thing; that which is subsequent, கடைசி. 2. Future time, futurity, வருங்காலம். [com. பின்னாடி.] 3. Posterity, சந்ததி. பின்னடிக்குத்தெரியும். You will see hereafter. பின்னடியார், s. Descendants, posterity. பின்னடைப்பன், appel. n. Obstruction of urine in cattle, பசுவினோயினொன்று. பின்னணி, s. Rear. See அணி. பின்னணியம், s. The hinder part or the stern of a ship or vessel, தோணியின் பின்புறம். பின்னணை, s. The back-yard house. 2. (c.) The child next after the eldest. See முன்னணை. பின்னதுநிறுத்தல், v. noun. [in literary works.] One of the thirty-two rules of criticism, முப்பத்திரண்டுத்தியினொன்று. பின்னந்தலை, s. Back of the head. பின்னந்தொடை, s. Hinder part of the thing; hind quarter of mutton, &c. பின்னரை, s. The latter half of the stars in a sign of the Zodiac; [ex அரை.] பின்னர், adv. After, afterward, subsequently, பின்பு. (p.) பின்னர், s. As பின்னவர். பின்னவர், s. [pl.] Those who come after. 2. The caste of Sudras, சூத்திரர். (சது.) பின்னவன், s. A younger brother, தம்பி. (சது.) பின்னவையகத்திணை, s. The rule for foretelling consequences See அகப்பாட் டுறுப்பு. பின்னனை, s. One's mother's sister, or a step-mother, சிறியதாய்; [ex அனை.] பின்னாக--பின்னாலே, adv. Afterwards. 2. Moreover. 3. And again. பின்னாலே ஆகட்டும். Let it be done afterwards. பின்னிட, inf. To retire, to go back. 2. To retreat. 3. To get behind. 4. To yield, to be defeated. 5. To be reluctant. 6. To recoil, rebound. 7. To be past, to be too late. பின்னிடைய, inf. To flinch, to fall back, to retreat; to yield. பின்னிரக்கம், s. Relenting from previous anger, &c. பின்னிருட்டு--பின்னிருட்டுக்காலம், s. Dark only in the latter part of the night. See இருட்டு. பின்னிலவு, s. The moon in its decrease. பின்னிளவல், s. A younger brother, தம்பி--as இளவல். (சது.) பின்னிற்றல், v. noun. Standing back, being reluctant to give, or to contend, பிறகிடல். 2. Begging humbly and cringing, கெஞ்சல். 3. Yielding, submitting, தாழ்தல். பின்னுக்குவருதல். Coming after, or late. பின்னும், adv. Afterwards. 2. Moreover. 3. Again, as இன்னும். பின்னே, adv. After, afterward; behind in time or place, பிறகே. பின்னேரம், s. Afternoon, சாயங்காலம். பின்னை, s. A younger sister, தங்கை. 2. Lukshmi as younger sister, இலக்குமி. 3. A younger brother, இளையவன். (சது.) 4. adv. Moreover, besides, furthermore. consequently. 5. After, afterward, பிறகு. பின்னையென்ன. What further? பின்னைகேள்வன்--பின்னைபிரான், s. Vishnu as husband of Lukshmi, விஷ்ணு. பின்னைநாள், s. The next day. பின்னையும், adv. Moreover. பின்னோடே, adv. Presently, afterwards. 2. Behind. பின்னோக்குதல், v. noun. Looking or turning back; retreating. பின்பார்த்தல். பின்னோன், s. [pl. பின்னோர்.] A younger brother, தம்பி. (சது.) 2. One of the Sudra caste. 3. (நன்.) A close imitator of an original work, வழிநூல்செய்வோன். 7)

pūcai (p. 329) s. Worship, homage to superiors, or adoration of the gods, with the proper ceremonies, ஆராதனை. W. p. 548. POOJA. 2. Food, eatables, given to religious mendicants, மயேசுரபூசை. 3. [ironically.] A good flogging, அடி.-- Note. பூசை is two-fold: 1. அந்தரியாகபூசை, internal or mental worship; 2. பகிரியாகபூசை, external worship. The four special seasons for the கிரியாபூசை, at the temples are பிராதக் காலம், at dawn; 2. மாத்தியானிகம், at midday; 3. சாயங்காலம், at sunset; 4. அர்த்த சாமம், at midnight. Two other seasons are observed in some temples, at nine in the morning, and nine at night. பூசாகாலம், s. Time of offering puja, ஆராதனைவேளை. பூசாசாரி, s. A priest, one who offers puja, at small fanes not Brahmanical; an exorcist. See பூசாரி. பூசாபலம்--பூசாபலன், s. Merit of puja. பூசாபலன்பண்ணினவன், appel. n. One who receives in the present life, the reward of merit in a former state. பூசாமுகம்--பூசைமுகம், s. Presence of the puja. பூசாவிதி, s. A directory for puja. பூசைகாண, inf. To attend on or be present at, the performance of puja. பூசைகொடுக்க, inf. To give eatables to religious mendicants. 2. [in irony.] To give a good flogging. பூசைத்திரவியம், s. Materials for puja. பூசைநைவேத்தியம், s. puja and oblations. பூசைபண்ண, inf. To perform puja. பூசைபுனர்சமஸ்காரம், s. A repetition of a ritual ceremony. பூசைபோட, inf. To offer puja to the cruel gods or goddesses. 2. To give one a flogging. 3. To consume food, &c. பூசைப்பரிசாரகன், s. An assistant to the officiating priest. பூசைப்பெட்டி, s. A basket for puja utensils. பூசைமணி, s. A hand bell, rung during the performance of puja. பூசைமேடை--பூசைக்குறடு, s. A raised place for the idol when puja is performed. பூசைவேளை, s. Time of offering puja. 25)