aklu (p. 2) --அகல், கிறேன், அகன்றேன், வேன், அகல, v. n. To leave, yield to, retire from, நீங்க. 2. To prosper, increase, அதிகரிக்க. 3. To remove from, become distant, பிரிய. 4. To spread, widen, extend, பரவ. 5. To escape, get away, விலக; ex அகல், width. அகலநிற்றல். Standing afar off. அகலர், s. Low persons, out-casts, persons excluded from society, சண் டாளர். (p.) அகலல்--அகறல், v. noun. The state of being removed or separated. 2. A going or wearing off. அகலுகை--அகல்கை, v. noun. Going out of the way, stepping aside, retirement. அகல்வு, s. Wideness, extension, expanse. அகல்வோர், s. Out-casts who must keep at a distance. அகன்றவறிவு, s. Extensive knowledge. கள்ளமகன்றின் சொல்லைக்காத்தவர், they who observe a courteous address without guile. அழுக்கற்றகன்றாருமில்லை, the envious will not prosper, (குறள்.) 43)

acai (p. 7) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To shake, move, stir, agitate, ஆட்ட. 2. To tie, bind, fasten with a tie, bandage, &c., கட்ட. 3. To warble in singing, lengthen the sound quaveringly, modulate the voice, ஓசையெடுக்க. 4. To transact, perform, operate in nature and in all sentient beings, as the deity the sole spring and operator in all their movements and actions; to cause action, growth, &c. throughout the universe, இயக்க. அசைத்தல்--அசைப்பு, v. noun. Shaking, moving, ஆட்டுகை. 2. Tying, binding, கட்டுகை. 3. Speaking, சொல்லு கை. 4. s. (fig. prov.) Arrogance, இறு மாப்பு. 4) *

aṭi (p. 8) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To beat, lash, smite, scourge, stamp, blow or beat as wind, வீச. 2. To defeat, overcome, wash away, carry away as waves, flowing water, &c., to flap, (as with wings) மோத. 3. [vul.] To kill, slay, slaughter, கொல்ல. 4. To fasten, make firm, drive in, அறைய. 5. To act with force and energy, make thorough work of, முயற் சியுடன்செய்ய. 6. v. n. To emit as a scent, வாசனையடிக்க--Note. This word joined to other verbs increases their intensity, as, மழையடித்துப்பெய்கிறது, It rains very hard. பேச்சிலேயடித்துவிட்டான், He confuted by argument,--spoke with fluency and overwhelming eloquence. அடித்துச்சொல்லிக்கொண் டுபோ, Speak fast, forcibly, fluently, &c. Added to neuter infinitives, it makes them active, as, சிதறடிக்க, to disperse. அடிகாற்று, s. [prov.] A very powerful wind, a strong gale, a tempest. அடித்துக்கொள்ள, inf. To beat one's self. அவனுக்கு அதிஷ்டம் அடிக்கிறது. Good fortune abounds to him. 4)

aṭu (p. 8) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. [used with the accusative.] To approach, approximate, come in contact with, கிட்ட. 2. To be near, close, adjacent, proximate, to propinquate, சேர. 3. To adhere, unite with, apply for protection, சார. 4. v. n. (with dative.) To belong, pertain, relate to, be fit for, suitable to, deserving of, conformable to, becoming, உரித்தாக. 5. To happen, occur, சம்பவிக்க. எனக்கடுத்தவர்கள், The people associated with or belonging to me, out own people, kindred. அவள் இவனுக்கடுத்தபெண். She is a suitable woman for him. ஒரு சொல்லிரண்டுமூன்று நான்கெல்லை முறைய டுக்கும். The same word will be repeated twice, thrice, or four times. (Nun.) அடாதது, appel. n. That which is improper, unfit. அவனுன் வீட்டிலே வால் அடாது. It is bad for you to have him come to your house. அடாநிந்தை, s. Injustice, unfounded reproach. அடுகிடை--அடுகிடைபடுகிடை, v. noun. [prov.] Lying down at a person's house determined not to leave till the thing asked is obtained, எழும்பாக்கிடை. அடுக்க, inf. [used adv.] Near, near at hand. அடுத்தடுத்துச்சொல்ல, inf. To reiterate. அடுத்ததண்டனை, s. Deserved punishment. அடுத்ததின்றன்மையான்மாவாகும். The associations of the soul determine its character. (In வீராகமம்.) அடுத்தவீடு, s. The next house. அடுத்தார், s. Adherents, relations, சேர்ந்தார். அடுத்தாற்போலே. Very high, next to, near. அடுத்திருந்து கழுத்தறுக்க, inf. To kill one by treachery. அடுத்துவர, inf. To follow closely, come immediately after, in time or place, நெருங்கிவர. 9)

aṭṭi (p. 9) s. (Tel.) Hinderance; impediment, procrastination, delay, தடை, (பஞ். 82.) 2. Licorice, அதிமதுரம், (திவா.) 3. Red Sandal wood, செஞ்சந்தனம். (சது.) See மதுகம். அட்டிசொல்ல, inf. [used with the dative.] To put off, postpone, prolong, procrastinate, speak in disapprobation of, தடைசொல்ல. 13)

atir (p. 11) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்கv. n. To thunder, roar as the sea, குமுற. 2. To shout in order to alarm, to intimidate, &c., ஆரவாரிக்க, 3. v. a. To cause to shake, அதிரச்செய்ய. 4. To speak, dictate, சொல்ல. (In பிங்கலந்தை.) 5. To rebuke, menace, அதட்ட. (p.) அதிர்த்தல், v. noun. Reproof. 2. Dictation. 30)

attai (p. 14) s. A lady, a woman of rank or eminence, தலைவி. 2. The wife of a priest, குருவின்மனைவி. 3. A mother, a matron, தாய். 4. A father's sister, a motherin-law, மாமி. 5. A poetic expletive joined to the second person, முன்னிலையசைச் சொல். சொல்லியரத்தைநின்வெகுளி. Pour out thine anger. உள்ளிச்செல்லத்தை. Go thoughtfully. 11)

aṉu (p. 33) s. [sans. அநு.] The jaws, mandibles, கதுப்பு. Wils. p. 968. HANU. 2. prep. Following close, succeeding, together, தொடர்ச்சி. 3. Alliteration in poetry. மோனை. 4. Like, equal to, சமம். 5. A prefix to words from the Sanscrit implying after, like, in the same manner, with, together with, severally, each by each, &c. Wils. p. 31. ANU. (p.) அனுகமனம், s. Accompanying, உடன்போகுதல். Wils. p. 31. ANUGAMANA. அனுகரணம், s. Imitation, doing a thing like another, ஒன்றுபோற்செய்கை. Wils. p. 31. ANUKARAN'A. அனுகரணவோசை, s. Imitative sound. அனுகூலம், s. Favor, auspices, kindness, propitiousness, விக்கினமின்மை. 2. Success, prosperity, the accomplishment of an object, a happy issue, consummation, காரியசித்தி. Wils. p. 31. ANUKOOLA. இரண்டுபேருக்கு மனுகூலம்போலே தோன்றி. Appearing favorable to both parties. அனுகூலப்பட, inf. To succeed, be successful. அனுகூலன், s. Patron, benefactor. 2. (சுவைக்கொத்து.) A husband who does nothing in breach of his faith to his wife-one of the four சிங்காரநாயகர். அனுகூலி, s. Patron, benefactor. அனுகோதம், s. (Anat.) Cerebellum. அனுக்கிரகம், s. Favor, grace, benignity, அருள். Wils. p. 32. ANUGRAHA. 2. Illumination of souls,--one of the five acts ascribed to Siva, பஞ்சகிருத்தியத்தொ ன்று. See கிருத்தியம். அனுக்கிரககர்த்தா, s. The gracious Creator. அனுக்கிரகஞ்செய்ய--அனுக்கிரகம் பண்ண, inf. To exercise favor, be merciful. அனுக்கிரகாங்குரம், s. The sprouting of grace. அனுக்கிரகிக்க, inf. To be gracious, benignant, to bestow favor, show kindness, grant, be propitious, அருள்செ ய்ய. அனுக்கிரகிப்பு, v. noun. Favoring, aiding. அனுக்கிரமம், s. Order, regularity, train, கிரமம். Wils. p. 31. ANUKRAMA. அனுசந்தானம், s. Search, inquiry, investigation, ஆராய்வு. 2. Meditation, contemplation (on an image of the deity) in the mind, விடாயோகம். Wils. p. 36. ANUSAND'HANA. அனுசந்தானம்பண்ண, inf. To fix an arrow in the bow, வில்லிலம்புபூட்ட. அனுசந்திக்க, inf. To contemplate, meditate, விடாதுதியானிக்க. 2. To attach constantly as the arrow to the bow, அம்பிடைவிடாமற்பிரயோகிக்க. அனுசரணம்--அனுசரணை, s. Custom, habit, usage, comformity to usage, as, அனுசாரம். 2. Cleaving unto, பற்றி நடக்கை. 3. Attention, kindness, உபசாரம். Wils. p. 36. ANUSARAN'A. அனுசரன்--அனுசாரி, s. A follower, adherent, சார்ந்தோன். 2. A companion, assistant, உதவிக்காரன். Wils. p. 32. ANUCHARA and ANUCHARIN. அனுசரிக்க, inf. To follow, practise, adhere to (a friend, a deity, religious opinion, &c.,) பின்பற்ற. 2. To worship, serve, reverence, வழிபட. 3. To celebrate, observe, keep a day, rite, &c., கொண்டாட. 4. To apply, wait upon, make persevering application to, சார. 5. To join one's party, embrace one's opinion, unite with one, become a proselyte to, சேர.--Note. Perseverance is always implied; [ex அனுசாரம்.] இராசாவை யனுசரித்துய்யப் பெற்றேன். By continual application to the king, I have obtained promotion. அனுசரிக்கை--அனுசரிப்பு, v. noun. Following, celebrating, worshipping, &c. அனுசன்--அனுசாதன், s. A younger brother, தம்பி. Wils. p. 32. ANUJA and ANUJATA. (p.) அனுசாரம், s. Adherence to custom, following after, accompanying, &c., தொடர்தல். Wils. p. 36. ANUSARA. 2. Retrogression of a planet, வக்கிரம். அனுட்டானம்--அனுஷ்டானம் s. Exercise of prescribed daily duties, performance of religions rites, அனுட்டி ப்பு; [ex அநு, according to, et ஸ்தா, to stay.] Wils. p. 36. ANUSHTANA. அனுட்டானச்செம்பு, s. A pure pot used in the daily worship. அனுட்டிக்க, inf. To perform religious rites and ceremonies--as fasting, penance, bathing, repeating incantations, &c. விரதமுதலியவனுசரிக்க. 2. To practise, habituate one's self, observe, விடாதுதொடர. துராசாரமனுட்டித்துக் கெட்டுப்போனான். By an evil course of life he was ruined. அனுட்டிப்பு, v. noun. Performing, practising, (religious rites, &c.) observance. அனுதினம் Daily, எப்பொழுதும். Wils. p. 32. ANUDINA. அனுதினமும், Day by day, every day. அனுபந்தசதுஷ்டயம்--அனுபந்தம், s. Union, connection, இயைபு. Wils. p. 34. ANUBUND'HA. The four அனுபந்தம் or properties of a book to be mentioned in the preface are, விடயம். contents; சம்பந்தம், order; பிரயோசனம், object; and அதிகாரி, persons for whom intended. அனுபல்லவி, s. The stanza immediately following the chorus in the species of verse called பதம். See முத்திரைப்பல் லவம். அனுபவம், s. Feeling, experience, enjoying or suffering the results of actions done in former births. Wils. p. 34. ANUB'HAVA. அனுபவப்பட, inf. To be realized, 2. To be attended with success. அனுபவிக்க, inf. To enjoy, suffer, experience good or evil, enjoy or suffer the effects of actions performed in former births, enjoy the benefit of, துய்க்க; [ex அனுபவம்.] சுகதுக்கங்களிரண்டையுமனுபவிக்கிறோம். We experience both joy and sorrow. ஒருவன்வீட்டைப்பிறனொருவன் பத்தாண்டளவும் யாவருமறியவனுபவித்தால் அவ்வீடவனதே. If any one have the possession of the house of another for ten years, and this be generally known, the house becomes his. அனுபவிப்பு, v. noun. Enjoying, suffering, experiencing. அனுபாகம், s. (Anat.) Maxillary portion; [ex ஹநு, jaw.] அனுபானம், s. A fluid vehicle in medicine, drink taken with or after medicine. 2. An ingredient to take with, or after medicines, as sugar, &c. Wils. p. 33. ANUPANA. அனுபூதி, s. A boon or blessing obtained from the Supreme Being connected with or leading to final bliss, divine knowledge, favor, grace in reference to divine things. 2. Superhuman knowledge ascribed to or obtained from Siva. Wils. p. 34. ANUB'HOOTI. 3. Sentiment, சிந்தனை. அனுபோகம், s. Experience, practice, அப்பியாசம். 2. Enjoyment or suffering, அனுபவம். 3. Delight, mutual delight, இன்பம். 4. Venery, புணர்ச்சி. அனுபோகிக்க, inf. To enjoy, have mutual delight, sexual intercourse, experience good or evil. அனுமதி, s. Assent, approbation, consent, சம்மதி. 2. Order, command, கட் டளை. Wils. p. 34. ANUMATI. அவருடைய அனுமதிப்படி. By his order or in his name. அனுமரணம், s. The voluntary death of a widow on the funeral pile with the deceased husband, உடன்கட்டையேறுகை. Wils. p. 34. ANUMARAN'A. 2. A system of architecture. See சிற்பநூல். அனுமானம், s. Inference, illation-one of the modes in logic of arriving at a conclusion, as from smoke to infer the presence of fire, காரியத்தாற்காரணமறிகை. Wils. p. 34. ANUMANA. Some reckon the following four kinds; viz.: 1. தன்பொருட் டனுமானம். 2. பிறர்பொருட்டனுமானம். 3. அன் னுவயவனுமானம். 4. வெதிரேகவனுமானம். In அளவை the four are; 1. ஏதுவனுமானம், inference of an existing cause from sight of the effect, as of fire from the appearance of smoke. 2. பொதுவனுமானம், inference of the existence of a thing or reality of a thing by the presence of another, which is not wholly conclusive but probable and consistent. 3. எச்சவனு மானம், inference of a past cause from a present effect--as fishes in the rivers show that torrents have fallen on the mountains. 4. முதலனுமானம், inference of a future effect from a present cause-as that rainy clouds will bring rain. Another. 1. பூர்வக்காட்சி, inference of a thing from previous knowledge of its properties--as when we see a flower, we identify it from its smell. 2. அனுமானவ னுமானம், inference from an inference--as when we infer that a man is learned from his mode of treating a subject. 3. ஆகமவனுமானம், inference from the rules of Agamas--as the punishment is owing to former deeds. 2. Doubt, hesitancy uncertainty, conjecture, சமுசயம். அனுமானப்பிரமாணம், s. one of the eight laws of evidence, inference, காரியத்தாற்காரணத்தைக்காட்டுவது. அனுமானிக்க, inf. To neigh as a horse, குதிரைகனைக்க. 2. To doubt, hesitate, சந்தேகிக்க. 3. v. a. To imagine, infer, understand or determine by inference, காரியத்தாற்காரணமறிய. அனுமானிதம், v. noun. The neighing of a horse. அனுமேயம், s. The thing sought to be known as fire which is infered from smoke. Wils. p. 34. ANUMEYA. அனுமை, s. [in logic.] Inference, conclusion from premises, அர்த்தாபத்தி. Wils. p. 34. ANUMA. 2. Front of the temples close to the back of the eye, கண்ணிமையினடி. அனுராகம், [ex ரஞ்ச, desire.] Attachment, fondness, faithful love of a husband and wife. Wils. p. 35. ANURAGA. அனுராகபோகம், s. Sexual enjoyment. அனுராகமாலை, s. A poem. அனுரூபம், s. Likeness, resemblance. Wils. p. 35. ANUROOPA. அனுலோமசன்--அனுலோமன், s. The child or descendant of a high caste father by a low caste mother; [ex லோய, hair of the body.] Wils. p. 35. ANULOMAJA. அனுவக்கிரம், s. The transit of a planet in retrogression into the preceding sign. அனுவக்கிரேஷ்டம், s. The quantity expressed by இஷ்ட, 3°ree; 2. அனுவதிக்க, inf. To repeat what has been said before, திரும்பச்சொல்ல. அனுவாதம், s. Repetition of a reason or argument--opposed to புரோவா தம், வழிமொழிகை. 2. Abuse, reviling, நிந்தி க்கை; [ex வத, to speak.] Wils. p. 35. ANUVADA. அனூர்த்துவாஸ்தி, s. (Anat.) Upper maxillary bone. 102)

aṉucitam (p. 33) s. [priv. அந், et உசிதம், fitness.] Impropriety, unfitness, தகுதியின் மை. Wils. p. 32. ANUCHITA. 2. Uncleanness, ceremonial impurity, abhorrence, அசுத்தம். 3. Falsehood, untruth, பொய். அவர்சொல்லுங்காரிய மனுசிதமாயிருக்கையால் நாமெ வ்வாறுடன்படலாம்? How can we agree to the impropriety which he proposes? 109) *

aṉṉuvayam (p. 34) s. [in logic.] The connection of cause and effect, of proposition and conclusion, தொடர்ச்சி. 2. Syntactical construction of words, சொல்லியைபு. Wils. p. 41. ANVAYA. அன்னுவயம்பண்ண, inf. To parse syntactically. 15)

apippirāyam (p. 17) s. object, internal design, real purpose, intention or motive, உட்கருத்து. 2. The main object, design or scope of a writer, நோக்கம். 3. The real or hidden meaning, மறைபொருள். (உப. 389.) 4. Opinion, judgment, advice, counsel, எண்ணம். Wils. p. 54. AB'HIPRAYA. இந்தவார்த்தைக்கபிப்பிராயமென்ன. To what does this word allude. உன் மனதிலிருக்கிறவபிப்பிராயத்தைச் சொல்லு. Speak from the heart, disclose your thoughts. 12) *

aruḷ (p. 26) --அருளு, கிறேன், அருளி னேன், வேன், அருள, v. a. To be gracious to, favor, grant, bestow, கிருப்பைசெய்ய. 2. To create, உண்டாக்க. 3. To preserve, காக்க. 4. To say, சொல்ல. 5. (fig.) To command, permit, உத்தரவுபண்ண. (p.)--Note. It is used also as an auxiliary to other verbs, as செய்தருளும், graciously do it. 21) *

aṟivu (p. 33) s. Knowledge, wisdom, learning, science, erudition, one of the four ஆடூஉக்குணம், ஞானம். 2. Intelligence, intellect, reason, புத்தி. 3. Feeling, perception, comprehension, உணர்வு. 4. The senses as the medium of knowledge or knowledge acquired by them, பொறியுணர்வு. 5. Instruction, advice, போதனை. (c.) அறிவழி, s. Toddy or other inebriating liquor, கள். 2. A devil, பிசா சம்; [ex அழி, to ruin.] (p.) அறிவழிய, inf. To lose one's reason, be bereft or sense, be under a delusion, be infatuated. அறிவறை, s. One destitute of spiritual knowledge. 2. Destitution of spiritual knowledge, delusion, infatuation, illusion; [ex அறை, bereft.] (p.). அறிவறைபோயினர். They became bewildered. அறிவன், s. A wise man, a skilful or learned person, அறிவுடையோன். 2. An artificer, கம்மாளன். 3. The planet Mercury, புதன். 4. The twenty-sixth lunar mansion, உத்திரட்டாதிநாள். 5. The planet Mars, செவ்வாய். 6. God, கடவுள். 7. Argha, அருகன். 8. Vishnu, விட்டுணு. 9. Siva, சிவன். (p.) அறிவனாள், s. The twenty-sixth lunar mansion. அறிவாகரன், s. A person of profound erudition; [ex ஆகரம், seat.] (p.) அறிவாளன்--அறிவாளி, s. A wise, skilful or intelligent person. அறிவிலான்--அறிவிலி--அறிவில் லான்--அறிவீனன், s. An ignorant person, one without spiritual knowledge. அறிவில்லாமை--அறிவின்மை--அ றிவீனம், neg. v. noun. Ignorance. அறிவுகொடுக்க--அறிவுகொளுத்த, inf. To impart instruction, teach, instruct. 2. To allow a lucid interval, as to a dying person after a season of stupor, delirium, &c. அறிவுகொடுத்துக் கொல்லும். (Death, disease, &c.) will allow a lucid interval and then kill (him.) அறிவுசொல்ல, inf. To communicate instruction, give good advice, exhort. அறிவுடைமை, v. noun. Knowledge, the possession of knowledge. அறிவுணர்த்த--அறிவுபயிற்ற--அறி வுறுத்த, inf. To instruct, communicate instruction. அறிவுதிக்க, inf. To dawn as wisdom. அறிவுபிறக்க, inf. To dawn as knowledge in the mind, to become instructed, enlightened, informed. 2. To be restored as the senses, consciousness, &c. அறிவுப்பயிற்சி, s. Education. அறிவுமயக்கம், s. Loss of consciousness. அறிவுமயங்க, inf. To faint, lose consciousness either by swooning, fits, sleep, or the approach of death, &c. 2. To be surprised. அறிவுள்ளவன், s. A wise or skilful person. 2. A grateful person. அறிவொப்புக்காண்டல், v. noun. Questioning to ascertain if another's views correspond with one's own. (p.). நுண்ணறிவு, s. Minute or exact knowledge. பேரறிவு, s. Perfect knowledge. சிற்றறிவு, s. Imperfect knowledge. 53)

aṟai (p. 33) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. a. To slap, strike with the open hand or with any thing flat, அடிக்க. 2. To hammer a nail, &c. கடாவ. 3. To beat a drum, முழங்க. 4. To beat as wind, also as a wave, to dash as a mountain torrent, மோத. 5. (p.) To speak, say, declare, சொல்ல. ஆணியறைய, inf. To drive a nail. பறையறைய, inf. To beat a tomtom. கன்னத்திலறைய, inf. To beat on the cheek. அறை, v. noun. A slap with the hand, a blow with a hammer, &c., அடி. 2. A gust of wind, காற்றடிக்கை. 3. The dashing of a wave or of a mountain torrent, அலையடிக்கை. 4. The beating of a drum, பறையடிக்கை. அறையுண்ண, inf. To be struck. மண்ணறை, s. Smearing clay on a wall, daubing as plaster, throwing or clapping on, &c. 62)

aḷḷu (p. 33) கிறேன், அள்ளினேன், வேன், அள்ள, v. a. To take up a handful, lade, bale, take up in the hollow of the hand-as water, sand, grain, &c., கையான்முகக்க. 2. To sweep away as a flood, carry off in large quantities or great numbers as an epidemic, famine, thief, &c., to ravage, plunder, pillage, spoil, devastate, வாரிக் கொள்ள. (c.) அள்ளாதுகுறையாது சொல்லாது பிறவாது. If nothing be taken, nothing will be wanting; if nothing be spoken, nothing will be rumored; i. e. there is no rumor however vague, but has some truth in it. அரிசியள்ளுகிறகாகம்போலே திரிகிறான். He wanders about as greedy (of gain) as the crow is of the rice which it steals. கையையள்ளிப்போட்டது. It has grazed or taken off the skin of my hand (whether a bow, hot iron, or any thing else.) அள்ளிக்கொட்ட, inf. To take up from a quantity and shoot down elsewhere. 2. To give liberally. அள்ளிருள், s. Thick darkness, or darkness so dense that it may be grasped. அள்ளுகொள்ளை, s. Great waste, profusion, extravagance or taking more than what is right, பெருங்கொள்ளை. அள்ளு, v. noun. A handful of grain, &c., given to the man who measures, அளவுகூலித்தானியம். அள்ளெடுக்கிறவன், s. The man who receives the handful of grain for measuring. அள்ளுதல், v. noun. Being narrow, close, நெருங்கல். 2. Taking up a handful of water, rice, grain, &c., getting water in a basket, pot, &c., taking out rice, milk, &c., by a spoon from a cup, &c., அள்ளுகை. 43)