akngkḷikk (p. 1) inf. To be joyous, happy; ex அகம் mind. (p.) அகங்களிப்பு, v. noun. Joy, hilarity, gladness of heart. 15)

aṟu (p. 33) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To cut off, part asunder, cut or break off as a string, வெட்ட. 2. To reap, நென்முதலியனவரிய. 3. To disjoin by cutting or untying--as the marriage string, to separate, sever, நீக்க. 4. To extirpate, exterminate, வேரோடழிக்க. 5. To saw asunder, வாளாலறுக்க. 6. To kill by severing the wind-pipe of beasts, &c., to slay, கழுத் தறுக்க. 7. To burrow, excavate, form subterraneous passages, வளைதோண்ட. 8. To mould bricks, செங்கல்லறுக்க. 9. with கண க்கு.] To settle accounts, தீர்க்க. 1. [with வகை.] To explain, define things clearly, finish a dispute, தீர்மானிக்க. (c.) அறுத்தகோழி துடிக்குமாப்போல். Agitated (with sorrow, anxiety, &c.,) as a fowl with its throat cut. அறுத்தறுத்தப்பேசுகிறான். He speaks distinctly. 2. He speaks decisively. 3. He uses cutting words. தடையறுத்துக்கொடுப்பேன். I will remove the obstacles, obviate objections, break the enchantments which prevent success --as in fishing, &c. வீரனுமவன்றலையறுத்தான். And Veeran cut off his head. இருளறுத்தெழுங்கதிர். The rising sun which exterminates the darkness. அறுமணை, s. An instrument for cutting vegetables, fish, &c. 2. A slut, slatterer. 3. A woman ugly or deformed in features. (c.) அறுவடை, v. noun. The act of reaping the corn. அறுவரி, s. A tax paid at fixed times. அறுவிதி, s. Decision. வழக்கறுக்க, inf. To decide a case. ஆடறுக்க, inf. To slay sheep. அறுப்பு, v. noun. Sundering, separating, cutting a part, reaping, &c., அரிகை. 2. A piece, section, அறுத்ததுண்டு. 3. An imprecation of widowhood--in allusion to the sundering of the marriage ornament at the death of the husband, தாலியறுக்கை. 4. The opening of a wound, an open cut, &c., அறுவாய். 5. The opening made in sawing a piece of timber, மரமுதலியவையினறுவாய். 6. Confutation, refutation of another's arguments, ஆட்சேபிக்கை. அறுப்புக்காலம், s. The time of harvest. அறுப்புண்க, inf. To be cut asunder, to be divided, be severed by cutting. 56)

atungku (p. 12) கிறது, அதுங்கினது, ம், அதுங்க, v. n. To remove to another place, விலக. 2. To be forced out or in by pressure, as matter in a boil, the pulp in a melon fruit, &c., to be pressed, stuffed in, compressed, &c. அமுங்க. (p.) 6) *

aṭr (p. 7) --அடரு, கிறேன், அடர்ந் தேன், வேன், அடர, v. n. To be close together, thick, crowded--as trees, stones, men, &c., நெருங்க. 2. To fight with, பொர. 3. To follow in close succession, நெருங்கித்தொடர. (p.) அடரார், s. Foes, பகைவர். (p.) அடர்ச்சி, v. noun. [impr. அடர்த்தி.] Closeness of trees, the hair, the threads in linen, the lines in a book, &c., நெருக்கம். அடர்த்திப்பலகை, s. [prov.] A thick plank. அடர்ந்தேற்றம்--அடர்ந்தேற்றி, s. [prov.] Great vigor, oppression, force, violence, கொடுமை. அடர்பு--அடர்வு, v. noun. Thickness, closeness, நெருக்கம். 2. Thinness, flatness, being the qualities of a plate of metal, ஐமை. 3. Thin plate of metal, &c., அச்சத்தகடு. 4. Close succession, நெருங்கித் தொடர்கை. அடர்ப்பம், s. [prov.] Thickness, closeness, நெருக்கம். 67)

aviẕ (p. 31) s. A single grain of boiled rice, ஓர்சோறு. (c.) வடித்தபானையிலோரவிழுங்கிடையாது. A single grain of rice will not be found in a well cleaned vessel. கலவுமிதின்றாலோரவிழ்தட்டாதா? If you eat twelve marcals of husks, will not one grain of rice touch (your teeth?) i. e. if you take much trouble, will you not derive some benefit? 11)

antakkaraṇam (p. 14) s. The intellectual faculties-embracing, 1. மனம், The mind or organ of thought; 2. புத்தி, Reason, the organ of consciousness, or apprehension; 3. ஆங்காரம், Energy, any one of the passions; 4. சித்தம், Will, resolution, desire; ex அந்தர், within, et கரணம். (p.) Wils. p. 37. ANTAHKARANA. அந்தக்கரணசாட்சி, s. Conscience. 52)

acukuṇi (p. 6) s. A kind of eruption, chiefly about the ears, ஓர்வகைக்கரப்பன். 2. A Small insect bred in plants and feeding on them, ஓர்பூச்சி. (c.) 29)

alngkl (p. 27) s. A sprout, தளிர். 2. A garland, a wreath, பூமாலை. 31)

arkku (p. 22) --கிறேன், அரக்கினேன், வேன், அரக்க, v. a. To waste or wear away by rubbing, அழிக்க. (பிங்.) 2. To mash with the palm of the hand or the sole of the foot by a wriggling motion, தேய்க்க. 3. [prov.] To push, drag, or otherwise move a heavy body, as the wooden frame of a house, இருப்புவிட்டுப் பெயர்க்க. 4. v. n. (c.) To move in a hitching or wriggling manner or by jerks, hitch along on a seat, crawl as a child or snake, hobble or walk with difficulty, waddle as one drunk, நெளிந்துநடக்க. அரக்கியரக்கிநடக்கிறான். He walks hitching along. அரக்கல், v. noun. The act of rubbing or grinding. 38) *

apimantiraṇam (p. 17) s. Conjuration, enchantment, மந்திரவித்தை. 2. Consecration, பிரதிஷ்டை. Wils. p. 54. AB'HIMANTRANA. அபிமந்திரிக்க, inf. To conjure, enchant by means of incantation with sacred ashes, &c., held by a magician in his hand and afterwards thrown on the person to be enchanted and into his mouth; applied also to cure a disease, or to effect some specific object; to repeat incantations with the reception or administration of medicine, மந்திரவித்தை செய்ய. 2. To consecrate, பிரதிஷ்டை பண்ண. 14) *