aṇngku (p. 9) s. An inferior deity, a divinity not supreme, தெய்வம். 2. A female deity, goddess, a female inhabitant of Svarga, தெய்வப்பெண். 3. Women in general, பெண்கள். 4. Beauty, அழகு. 5. Desire, ஆசை. 6. Pain, affliction, suffering, வருத்தம். 7. Disease, நோய். 8. Killing, கொலை. 9. Fear, அச்சம். 1. A species of devil-dancing to obtain the aid of a deity to remove sickness, தேவர்க்காடுங்கூத்து. 11. Dance to Skanda, வேலனாடல். (திவா.) (p.) அணங்காட, inf. To be possessed by a spirit so as to utter oracles, attended with various gestures and actions, சன்னதம். அணங்காட்டு, v. noun. Possession with its accon panying gestures, வெறி யாட்டு. 20)

arivai (p. 24) s. A woman, lady, damsel, பெண்பொது. 2. A woman from the age of twenty to twenty-five, இருபத்தைந்துவ யதுப்பெண். 3. A beautiful woman, divine woman, தெய்வப்பெண். (p.) 42)

īṉam (p. 58) s. Deficiency, want, privation, destitution, குறைபாடு. 2. Mutilation, அங்கவீனம். 3. Disgrace, degradation, meanness, இழிவு. 4. Detriment, injury, harm, கேடு. Wils. p. 976. HEENA.--Note. Affixed to other words, ஈனம் is a privative and gives them an opposite meaning. ஈனமானநாயைத்தோண்மேலெப்படிக்கொண்டுவரு கிறாய்? How can you carry a vile dog on your shoulders? கோடரிக்காம்புகுலத்துக்கீனம். The handle of an axe (being of wood) is inimical to its own species. [prov.] ஈனசாதி, s. Low or degraded caste, barbarous caste. ஈனமிலணங்கு, s. A goddess, தெய்வப்பெண். (p.) புத்தியீனம், s. Dullness, foolishness. புத்தியீனன், s. A foolish, unwise or stupid man.

kaṉṉi (p. 102) s. A virgin, a maiden, a young unmarried woman, குமரி. 2. Virgo, a sign of the zodiac, ஓரிராசி. Wils. p. 187. KANYA. 3. [in mythology] A river that flows into the sea at Cape Comorin, regarded as a sacred virgin, ஓராறு. (c.) 4. (p.) Youthfulness, tenderness, juvenility, இளமை. 5. Virginity, கற்புக்கெடாமை. 6. A woman, பெண். 7. The thirteenth lunar asterism, அத்தநாள். 8. The wild or Socotrine aloe, an evergreen, கற்றாழை. Aloe perfoliata. 9. A wild creeper, the காக்கணம். 1. Unfading, imperishable, eternal youth, freshness, vigor, evergreen, அறிவில்லாமை. 11. A female ascetic, தவப்பெண். 12. A female possessing eternal youth--spoken of the goddesses or celestial females, தெய்வப்பெண். 13. Durga, துர்க்கை. 14. A plant, காவிளை. (Rott.). கன்னிகழியாதஆண்பிள்ளை, s. A chaste youth. கன்னிக்கால், s. The first post set up in the wall of a new house facing south, decked with cloth, in imitation of a female, முதல்நாட்டுத்தம்பம். See கலியாணம். கன்னிக்கால்நாட்ட, s. To set up the first post in a large building. 2. To plant the first marriage post. கன்னிக்குட்டி, s. [prov.] The first kid of lamb. கன்னிக்கோழி, s. A pullet nearly arrived at maturity. கன்னிச்சவ்வு--கன்னிமுத்திரை, s. The hymen. கன்னித்திங்கள்--கன்னிமாதம், s. The month of September when the sun is in the sign virgo, புரட்டாசிமாதம். கன்னித்தீட்டு, s. The catamenia of a young woman, deemed impure in a higher degree than afterward. கன்னித்துவம்--கன்னிமை, s. Virginity, virgin age, கன்னித்தன்மை. கன்னிபுதன், s. Mercury in the sign virgo indicating learning in one born under its influence. கன்னிப்பருவம், s. The age of mature virginity. கன்னிப்பிள்ளைத்தாய்ச்சி, s. [prov.] A woman in her first pregnancy. கன்னிமதில், s. Imperishable fortress walls. கன்னிமார், s. Virgins, deified females who were pious virgins on earth, afterward born in deified forms, in the supernal worlds in some one of the three lower states of bliss, கன்னியர். கன்னிமையழித்தல்--கன்னியழித் தல், s. The crime of deflouring a virgin. 2. The guilt of suffering a virgin to be defloured. கன்னிமையழிய--கன்னியழிய, inf. To lose virginity, to be be defloured, கன்னிமைகெட. கன்னியழியாதபெண், s. A girl that has not lost her virginity. கா, A syllabic letter, the consonant க் and long vowel, ஆ, ஓரெழுத்து. 2. s. A pole with ropes attached on the shoulder, for carrying common burdens, or gifts to a temple, &c., காவடி. (c.) 3. (p.) A lever or beam for a well-sweep, also the lever of steel yards, scales, &c., துலாக்கோல். 4. A grove, சோலை. 5. A flower garden, பூந் தோட்டம். 6. A poetic expletive, அசைச்சொல். இவளிவட்காண்டிகா. See her here. (நன்னூ லுரை.) காக்காரர், s. [prop. காவுவோர்.] Bearers of palankeens, pole-burdens, &c., persons who carry burdens suspended from a pole on the shoulders. காத்தாடி--காத்தண்டு, s. A pole for carrying burdens, காவடித்தண்டு. காமரம், s. [prov.] A pole for carrying on the shoulder, the one used for heavy timber, காவடித்தண்டு. கற்பகக்கா, s. Indra's paradise. திருவானைக்கா, s. The name of a celebrated pagoda on the island of Sreerungam near Trichinopoly, lit. the grove of the holy elephant. 81)

cūr (p. 200) s. Suffering, affliction, துன்பம். 2. Disease, distemper, நோய். 3. Fear, அச் சம். 4. Malignant demons, Sylvan gods, nymphs, வனதேவதை. 5. Any female deity, தெய்வப்பெண். 6. God, தெய்வம். (சது.) 7. (a contracted form of சூரன்.) An Asura. 8. Pepper, மிளகு. 9. Cubebs, Piper cubeba, வால்மிளகு. சூர்ப்பகை--சூர்ப்பகைவன், s. Skanda, as the foe and destroyer of சூரன், முருகன். சூர்மகள், s. A female fiend. See யோ கினி. 49)

teyvam (p. 256) s. God, the Godhead, Deity, thus used in the neuter by good writers, கடவுள். 2. Fate, destiny, or the influence of actions performed in previous births, pursuing the soul and impelling to actions good or bad, ஊழ். 3. One of the eight kinds of marriage, எண்வகைமணத்தி லொன்று. W. p. 425. DAIVA. 4. A year, வருடம். (சது.) 5. One of the five யாகம், ஐவ கையாகத்தொன்று. தெய்வஞ்சீறில்கைதவமாளும். When the god is angry the penance is nullified. தெய்வகளை, s. Lustre of countenance a from the indwelling of Deity. See களை. தெய்வகற்பனை, s. Divine order or injunction, especially as attended by an oracle. தெய்வகாரியம், s. Divine or sacred things, concerns of religion, &c. தெய்வக்காவல், s. Divine protection. தெய்வசகாயம், s. Divine assistance. தெய்வசபை, s. The divine presence. See தேவசபை. தெய்வசாட்சி, s. God as witness. 2. the deity as all pervading. 3. Appeal to the Deity, oath. தெய்வசிந்தனை, s. Divine meditation, contemplations on the deity, &c., pious thoughts. தெய்வசுரபி--தெய்வப்பசு, s. The cow of the gods, காமதேனு. தெய்வசோதனை, s. Providential trials. தெய்வச்சாயல், s. Divine likeness, as in the countenance of a devout or holy person, chaste matrons, &c. தெய்வச்செயல், s. Providential occurrence, divine providence. தெய்வதத்துவம், s. Divine power. See தேவதத்துவம். தெய்வதுரோகம், s. Sin immediately against the Deity, as profanation, blasphemy, sacrilege, &c., apostasy, &c. தெய்வதூஷணம், s. Insult offered to the Deity, blasphemy, &c., See தேவதூ ஷணம். தெய்வத்தாபனம்--தெய்வஸ்தாபனம், s. Inspiring an image with the god represented. தெய்வத்தீர்வை, s. Divine judgement. தெய்வஸ்துதி, s. Divine praise. தெய்வத்துவம், s. The Godhead, Deity, the divine neture. See தேவத்துவம். தெய்வநாஸ்திகன், s. An atheist, but applied by the orthodox Hindus to any one who denies the divine authority of the Vedas, or doubts that of the Puranas. தெய்வநிந்தனை, s. Offence or insult offered to the Deity, blasphemy, &c. தெய்வநியமம், s. Judgement from heaven, divine decree, providential occurrence. தெய்வபத்தி, s. Devotedness, piety, religious zeal, trust in God for a good or bad destiny. தெய்வபூசை, s. Puja to a god. தெய்வப்பசு, s. See தெய்வசுரபி, தெய்வப்புலமை, s. Divinely inspired poetry--applied often to the குறள் and இராமாயணம். தெய்வப்பெண், s. A female of Swerga. தெய்வப்பெயர்த்தொகுதி, s. A classification of the names of the gods, and whatever is regarded divine, or celestial, &c., as given in நிகண்டு. தெய்வமணம், s. One of the eight kinds of marriage. See மணம். 2. Geateful odors, as திவ்வியமணம். தெய்வமத்தியஸ்தம், s. God being judge, a solemn appeal to the Deity. தெய்வமந்திரி, s. The planet Jupiter, as instructor of the gods, வியாழன். தெய்வமுனி, s. Munis of the race of Devas, as நாரதர், சூதர், &c. தெய்வமுனிவு, s. Divine indignation. தெய்வமுன்னிலை, s. Divine presence spoken woth a conscientious regard to God. தெய்வம்வழிபடல், v. noun. Worshiping of God, divine worship. தெய்வயானை, s. [improp. தெய்வானை.] A female of Swerga nurtured by the elephant ஐராவதம், and afterwards married to the god Skanda. தெய்வயானைகாந்தன், s. Skanda as husband of Devayanai. தெய்வவணக்கம், s. Divine worship. 2. Invocation, &c., of some god at the beginning of a treatise. தெய்வவிசுவாசம், s. Confidence or faith in God. 2. Belief in the divine existence, providences, &c. தெய்வவிமானம், s. An serial ear, said to move through, the sky at the pleasure of the occupier, திவ்வியவிமானம். தெய்வவிரதன், s. Bhishma, வீடுமாசா ரி. See தேவவிரதன். தெய்வாதீனம், s. Divine right, disposal, or direction தேவசுவாதீனம். 2. Divine providence, தெய்வச்செயல். தெய்வாதீனமாய்வருவது. That which happens providentially. தெய்வேத்தினம்--தேவேத்தினம், s. Divine providence. 2. Destiny or the influence of actions in a former birth. தெய்வோபாசனை, s. (St.) Divine worship, divine service. See உபாசனை. 54) *

tēvam (p. 259) s. Deity, Godhead, See தெய்வம். 2. Fate; ued only adjectively. தேவகங்கை, s. The celestial Ganges, ஆகாயகங்கை. தேவகடாட்சம், s. Divine favor. தேவகட்டளை, s. Divine injuction, command of God. தேவகணம், s. The class of the inferior gods, or celestials. See கணம். தேவகாந்தாரி, s. A kind of tune, ஓர்பண். See காந்தாரி. தேவகானம், s. Divine melody, tune, &c., தெய்வப்பண். தேவகிரி, s. A place sacred to Skanda near the Himalaya range, ஓர்மலை. தேவகிருபை, s. Divine grace, merey, compassion. தேவகுமாரன்--தேவசுதன், s. The son of a deity. 2. [in Chris. usage.] Jesus Christ. தேவகுரு, s. The planet Jupiter, or its regent, priest of the celestials, வியா ழன். தேவகுருவஞ்சம்--தேவகுருவம், s. A place of bliss, one of the போகபூமி, which see. (சது.) தேவகுலம், s. The race of gods, தே வசாதி. 2. (சது.) A temple, கோயில். தேவகூத்தியர், s. (plu.) Courtesans of the gods of Swerga, தேவகணிகையர். தேவகோட்டை, s. Name of a town in the Madura District, the principal residence of நாட்டுக்கொட்டையார். தேவக்கிரியை, s. The providence of God, தெய்வச்செயல். 2. One of the thirtytwo tunes in singing. See இராகம். தேவசபை, s. The divine presence, &c., as தேவசமூகம். 2. The assembly in the temple. See சபை. தேவசமூகம், s. Divine presence, the presence of a deity, idol, &c., spoken in reverence of the interior of a temple. தேவசன்னிதானம்--தேவசன்னிதி, s. The divine presence. 2. A temple as the abode of a deity. See திருமுன். தேவசாயுச்சியம், s. Beatification. See சாயுச்சியம். தேவசாட்சி, s. An oath, ஆணை. (சது.) தேவசித்தம், s. Divine will. See திரு வுளம். தேவசிந்தனை, s. Divine meditation. See சிந்தனை. தேவசீகிருதம், s. That which belongs to God, தேவசம்பந்தமுடையது, (Beschi.) தேவசுபாவம், s. Nature, attributes, qualities of the Deity. தேவசேவை, s. Attendance at the temple, ministering to and worshipping the idol, தெய்வஊழியம். 2. Having the appearance of the deity, his vision, his form, &c., தெய்வதரிசனம். தேவசேனாதிபதி, s. Skanda, as general of the Devas in the expedition against the Asuras, கந்தன். தேவடியாள், s. A dancing woman of the temple. (c.) See தேவதாசி. தேவடியாள்மகன், s. A bestard; spoken in contempt. தேவதச்சன்--தெய்வத்தச்சன், s. The architect of the gods, Visvakarma, விச் சுவகர்மன். தேவதத்துவம், s. Divine power. தேவதரு, s. See தேவதாரம். தேவதலம்--தேவஸ்தலம்--தேவஸ்தா னம், s. A sacred shrine, a temple, &c., கோயில். தேவதாசன், s. A devotee, a servant of a deity, தொய்வத்தொண்டன். 2. The son of Arichandra, one of the six monarchs of India, அரிச்சந்திரன்மகன். தேவதாசி, s. (St.) A dancing and singing girl of a temple, commonly a courtesan, தேவடியாள்.--Note. The courtesans of the gods are உருவசி, மேனகை, திலோத்தமை and அரம்பை. தேவதாரம், s. Any of the five famous trees in Swerga, ஐந்தருவிலொன்று. 2. A medicinal, fragrant tree, செம்புளிச்சை. 3. A kind of pine tree, ஓர்மரம், Erythroxylon aureolatum, L. தேவதாரி--தேவதாரு, s. A kind of pine tree, as தேவதாரம். 3. தேவதாருவனம், s. A forest celebrated in the Skanda Purana, in which fortyeight thousand Rishis resided. தேவதாளி, s. A kind of plant, a Convolvulus, a kitchen herb, ஓர்பூண்டு. தேவதுந்துமி, s. The drums of the gods, தெய்வப்பறை. தேவதூஷகன்--தேவதூஷணக்காரன், s. A blasphemer, one who reviles God, or sacred things. தேவதூஷணம், s. Blasphemy. தேவதூதன், s. [fem. தேவதூதி.] A divine messenger. 2. [in Chirs. usage.] An angel. See தூதன். தேவதேவன், s. Deity, the Suprems Being--applied by each one to the object of his higest worship. தேவஸ்தானம், s. See தேவதலம். தேவஸ்திரி, s. Divine females of Swerga. தேவத்தொண்டு, s. Service to a deity, temple, &c., திருப்பணி. தேவத்தொண்டன், s. A devotee, as தே வதாசன். தேவத்தன்மை, s. Divine nature. தேவத்துவம், s. Divinity; as தெய் வத்துவம். தேவநகர், s. A temple, கோயில். (சது.) 2. The city of the gods, தேவர்நகரம். தேவநாகரம், s. [sometimes தேவநாகரி.] The Nagari character of the Sanscrit language, சமுஸ்கிருதத்தோர்வகையட்சரம். தேவநாயகன், s. The Supreme Being, கடவுள். 2. Any superior deity, தேவர்த லைவன். தேவநாயகன்பட்டணம், s. A town near Cuddalore. தேவநிலம், s. The proper site of a house determined by divination, being one-sixth of a square plot divided and apportioned to the several deities. லதேவநீதி, s. Divine justice. தேவபதம், s. Heaven, the firmament, ஆகாயம். 2. Royal presence, இராசசமுகம். தேவபதி--தேவராசன், s. Indra, இந்தி ரன். தேவபாடை--தேவபாஷை, s. The Sanscrit language as that of the celestials, சமுஸ்கிருதம். தேவபூசை, s. Puja as offered to an idol. தேவபூமி, s. The region or mansion where the gods dwell, தேவர்வாழிடம். தேவபோதனை, s. Divine instruction. தேவப்பிறப்பு, s. A birth entitling a soul to the rank of a god. See தெய் வப்பிறப்பு. தேவப்பிரமா, s. A name of the Muni Narada, நாரதன். தேவப்பிராமணன், s. A divine Brahman. தேவயோனி, s. Divine birth or origin, தெய்வப்பிறப்பு. (p.) தேவரூபி, s. [also தேவசொரூபி.] A divine person, as தேவதாசொரூபி. தேவப்பெண், s. A goddess. தேவமாதா--தேவமாதுரு, s. Mother of the gods, as அதிதி. 2. [R. C. usage.] The Virgin Mary, கன்னிமரியாள். தேவயத்தினம், s. [sometimes தேவேத் தினம்.] Divine providence. தேவயாத்திரை, s. A pilgrimage to some fane. 2. An idol procession. தேவயானம்--தேவரதம், s. (St.) A car or vehicle of a god, திவ்வியவிமானம். தேவயானி, s. (St.) Daughter of சுக்கி ரன், teacher the Asuras, சுக்கிரன்புத்திரி. தேவரம்பை, s. Females of Swerga, தெய்வப்பெண். 2. One of the courtesans of the gods, தேவதாசிகளிலொருத்தி. தேவரனுசரிப்பு, s. Supplication (R.) தேவராசன், s. Indra, இந்திரன். தேவராதன், s. A king of Mit'hila. தேவராளன், s. [fem. தேவராட்டி.] One supposed to be possessed so as to utter oracles. சன்னதக்காரன். தேவரிஷி, s. A Rishi of the celestial class. தேவரீர், Your lordship, (2d person plu. of a symbolic verb.] தேவருணவு--தேவரூண், தேவவுணவு, s. Nectar, ambrosia, amrita, அமுதம். தேவர்--தேவர்கள், s. [pl. of தேவன்.] Gods, celestials, deities, objects of worship, gods of Swerga or any other inferior class, சுரர். 2. Honorable persons, as a guru or priest, உயர்ந்தோர்.--Note. According to the Saiva sect the superior gods, or forms of the first order assumed by the Deity are five, viz.: 1. Brahma, பிரமா. 2. Vishnu, விட்டுணு. 3. Rudra or Siva, உருத்திரன். 4. Mayesvara, மயேச்சுரன். 5. Sathasiva, சதாசிவன், These are called, பஞ்சமூர்த்திகள்; the five Murtis, or பஞ்சகர்த்தாக்கள்; five lords. தேவர்கோயில், s. A temple, தேவால யம். தேவர்கோன்--தேவேந்திரன், s. Indra. தேவர்க்காடல், v. noun. Demoniac possession, dancing after certain sacrifices to devils, as சன்னதம், which see. தேவர்வகை, s. The gods of Swerga, 33,,, are divided into four classes, with a chief for each கோடி, or 1,,, as follows. 1.துவாதசாதித்தர், the twelve Adityas. ஆதித்தர், (lit.) the twelve suns, chiefs of their class numbering with them, 12,,, 2. ஏகாதசருத்திரர், the eleven Rudras. உருத்திரர், lords of their companies. comprising in all, 11,,, 3. அஷ்டவசுக்கள், the eight Vasus. their classes, including themselves, containing 8,,. 4. மருத்துவர், the two Asvinis, அச்சுவினிகள், the two physicians, the whole class being 2,,. தேவலகன், s. A brahman who attends on an idol, அர்ச்சகப்பிராமணன். W. p. 423. DEVALAKA. தேவலோகம், s. World of the gods, Swerga, the third of the secven upper worlds, of which Indra is king, the lowest heaven of mortals, who assume the form of gods for a residence in it. The enjoyments are all sensual, and the period of their continuance depends on the merit of the persons while on earth. When this is exhausted, they return for another period of probation; or go to a place of suffering for the expiration of previous demerit. This is the only heaven presented to the hope of the multitude, and generally the highest bliss they anticipate, சுவர் க்கம். தேவவசனம்--தேவவாக்கு, s. The word of God, the divine, word, கடவுள்வாக்கு. தேவவசீகரம், s. [R. Cathol. usage] Transubstantiation. See வசீகரணம். தேவவருஷம்--தேவவருடம், s. A year of the gods. See தேவாண்டு. தேவவிரதன், s. (St.) Bishma, வீடுமன். 2. A pious or religious person, கடவுளைவழி படுவோன். W. p. 434. DEVAVRUTA. தேவவிருட்சம், s. Any of the five species of trees in Swerga, பஞ்சதரு. W. p. 424. DEVAVRUKSHA. தேவவெளிப்படுத்தல், s. (Chirs. usage.) Divine revelation. தேவவைத்தியம், s. Superior medical preparations requiring a knowledge of chemistry, and regarded as of divine origin. See வைத்தியம். தேவன், s. A Deity, a god, a divine being, கடவுள். W. p. 421. DEVA. 2. A title given to அகம்படியர் caste. 3. A title given to some among Maravars. 4. (சது.) The name of Argha, அருகன். தேவாங்கம், s. Silk cloth, பட்டுச்சீலை. தேவாசனம், s. [in chris. usage.] The throne of god, an altar, கடவுளிருக்கை. தேவாசுவம்--தேவாஸ்வம், s. The horse of Indra, இந்திரன்பரி; [ex அசுவம்.] தேவாண்டு--தேவஆண்டு, s. A year of the gods of Swerga, being three hundred and sixty-five yaers of mortals, திவ்வியவருஷம். தேவாதாயம்--தேவதாயம், s. Allowance for the support of heathen temples. தேவாதி, s. God, கடவுள், (சது.) தேவாதிதேவன், s. The God of gods. தேவாதியர், s. [com.தேவாதிகள்.] The gods of Swerga and other celestials. தேவாதீனம், s. Properties, peculiar rights, prerogative, &c., of a deity. 2. Divine providence. See தெய்வாதீனம். தேவாத்திரம்--தேவாஸ்திரம், s. A divine missile-weapon from the gods. தேவாமிர்தம்--தேவாமுதம், s. The ambrosia of the gods, the food of immortality, தேவருணவு. தேவாரம், s. Divine praises, songs, &c., chanted by an assistant of the priest others, after the performance of the puja in the Saiva temples. They were made by the three celebrated servants of Siva, அப்பர், சம்பந்தர் and சுந்தரர், and are called the Tamil Vedas, being considered divine. தேவாலயம், s. A temple, a place of worship, any sacred shrine, கோயில். W. p. 424. DEVALAYA. 2. (சது.) The golden mountain Naha Meru, as the favorite resort of the gods, மேருகிரி. See ஆலயம். தேவாலயத்தினுடைமை, s. Temple property, கோயிற்சொத்து. தேவானுட்டிப்பு, v. noun. Religious practice, duties, exercise, worship, &c., [ex அனுஷ்டிப்பு, observance.] தேவி, s. A goddess. 2. Parvati, பார் வதி. 3. Durga, துர்க்கை. 4. Kali. காளி. 5. A queen, the wife of a prince, or nobleman, a term of respect to a married women, சீமாட்டி. 6. A wife, மனைவி--as அண்ணன்தேவி. elder brother's wife. தேவிகோட்டம், s. Any temple of Kali. காளிகோயில்; [ex கோட்டம்.] 2. A town, ஓ ரூர். W. p. 424. DEVIKOD'D'A. தேவிபட்டனம், s. The town of Devipatam, ஓரூர். தேவீகம்--தேவிகம், s. [com தெய்வீ கம். Divinity. தேவேந்திரன், s. Indra, இந்திரன். தேவோக்கித்தம்--தேவோக்தம், s. Divine revelation, தேவவெளிப்படுத்தல்; [ex Sa. Ukta, spoken. (Beschi.) தேவோத்தியானம், s. A flower-garden for the gods, also a garden to produce flowers for the idols; [ex உத்தியானம்.] 25)

nīr (p. 277) s. Water, சலம், 2. Juice, liquid, succulence, liquor, fluid, இரசம். 3. Wateriness, moisture, wetness, humidity, ஈரம். 4. Humors of the body, serum, lymph, புண்பொழிநீர். 5. Urine, மூத்திரம்; modeste. 6. (p.) The twentieth lunar asterism, பூரா டம். 7. Nature, property, disposition, குணம். 8. State, condition, நிலை.--Of நீர், water, are இளநீர், உமிநீர், கண்ணீர், குடிநீர், குளி நீர், சிறுநீர், செந்நீர், செயநீர், சேற்றுநீர், தண் ணீர், வெந்நீர், &c., which see in their places. நீரையடித்தால்நீர்விலகாது. If water be beaten it will not divide; i. e. relations, though offended with each other, will reunite. நீர்முகத்தழுக்கில்லை. Where there is water, there is no impurity. நீரடிமுத்து--நீரெட்டிமுத்து, s. A medicinal nut, Jatropha Montana. (Willd.) நீரடைப்பு, v. noun. Stoppage, or suppression of urine, strangury. நீரத்தி, s. A kind of fig-tree. See கொடியத்தி. நீரரண், s. Security of a fortification surrounded by water. See அரண். நீர்மகளிர், s. Nymphs of the waters, நீரில்வாழுந்தெய்வப்பெண்கள். நீரருகல், v. noun. Passing urine with interruptions, and strangury, சிறுநீரருகி யியிறங்கல். நீரலரி, s. A kind if oleander. See அவரி. நீரழிவு--நீரிழிவு, s. [sometimes நீர்க்க ழிவு.] Diabetes. நீராகாரம், s. Water strained from cold rice kept over night for breakfast. நிராசனம்--நீராஞ்சனம், s. [also நிராஞ் சனம்.] Holding a lighted wick in water in which turmeric and lime are dissolved, and margosa leaves placed; and waving it round the idol, ஓர்ஆலாத்தி. 2. Waving lighted, sacrificial grass around ghee, and casting it into the sacred fire; (some give other definitions), சுத்திக ரிக்குமோர்சடங்கு. நீராடல், v. noun. Bathing, playing in water, ஸ்தானஞ்செய்தல். 2. A ripening cocoa-nut in which the water sounds when shaken; also நீராடற்றேங்காய். 3. One of the ten parts of juvenile poetry of the female class. See பிள்ளைத்தமிழ். நீராடற்பதம், s. That stage in the ripening of a cocoa-nut in which when shaken the water sounds. நீராட்ட, inf. To bathe another, bathe an idol, a beast, a corpse, &c., ஸ்நானஞ் செய்விக்க. நீராணிக்கன், s. One who takes care of the sluice of a public tank; used in the Congu country. நீராமைக்கட்டு, s. [sometimes நீராமம்.] A kind of dropsical disease in the abdomen, ஓர்நோய். நீராமை, s. A sea-turtle. 2. As நீரா மைக்கட்டு. நீராம்பல், s. The water-lily. See ஆம் பல். 2. A kind of dropsy, Anasarca, ஓர்நோய். நீராரம்பம், s. Land dependent on irrigation--oppos. to கரடாரம்பம், wild cultivation. நீராரை--நீருளாரை, s. A water-plant, Marsilea. See ஆரை. நீராவி, s. A tank or well, கேணி. 2. Steam, புகை; [ex ஆவி.] நீராவியந்திரம், s. A steam engine. நீராவிமரக்கலம், s. A steamer. நீராழி, s. The sea, as ஆழி, கடல். நீராழிமண்டபம், s. A choultry in the middle of a tank, குளத்தினடுவேகட்டியமண் டபம். நீராளம், s. [prov.] Liquid food, நீரு டன்கலந்தஉணவு. 2. [used in the south.] Mixed sweet toddy, மயக்கமில்லாதகள். நீராளமாயுருக, inf. To melt freely. 2. To melt, as the heart. நீராளமாய்விட்டுச்சாப்பிட, inf. To eat rice mixing freely liquid curry, curds, broth, &c. நீரிட, inf. To pass urine, as நீர்விட. (R.) நீரிலாநிலம், s. Barren ground, a desert tract, &c., as பாலை. நீரிறங்குதல், v. noun. Passing of urine. 2. Forming as watery humors in any parts of the body except the head. நீருடும்பு, s. A kind of lizard, a newt. நீருமரி, s. A plant, ஓர்பூடு, Tamarix articulata, Vahl. நீருள்ளி, s. An onion, வெண்காயம். நீரூற்று, s. A spring, a fountain. நீரெடுப்பு, v. noun. Flowing tide, current, swelling, நீர்ப்பெருக்கு. நீரெட்டிமுத்து, s. A medicinal nut. See நீரடிமுத்து. நீரெரிப்பு, s. Dysury, as நீர்க்கடுப்பு. நீரெலி, s. [prov.] A water rat. நிரேற்றம், s. Flood, tide, flow, swell, நீர்ப்பெருக்கு. 2. Catarrh, சலதோஷம். 3. A dropsical swelling caused by derangement of the humors, ஓர்நோய். நீரொட்டி, appel. n. [com. நீராரை.] An edible water plant. நீரோசை, s. [prov.] Festivity, joviality. 2. Delight, joy, enjoyment, gratification, மகிழ்ச்சி. (Jaffna.) நீரோடி, appel. n. A gutter, sluice, conduit, மதகு. 2. A timber in a roof forming a channel to carry off water. நீரோடை, s. A water-course. நீரோட்டம், A water-flood, a current, stream, torrent, நீரொழுக்கு. நீரோட்டத்திற்போனான். He went with the current. நீர்கொள்வான்-நீர்கொள்ளுவான், appel. n. Chicken pox, ஸ்போடகம். நீர்கொள்ள--நீர்கோக்க, inf. To be imbibed--as moisture on the surface of the body, causing colds, சீதளிக்க. 2. To imbibe moisture, as sores, causing irritation, &c., நீரைக்கவர. நீர்க்கடம்பு, s. A tree growing near water, ஓர்மரம். See கடம்பு. நீர்க்கடன், s. A ceremony of pouring water mixed with rape seed. See திலோ தகம் under உதகம். நீர்க்கடுப்பு--நீர்ச்சுறுக்கு, v. noun. Strangury or urinary discharges attended with pain. See கடுப்பு. நீர்க்கட்ட, inf. To form, as blisters, கொப்புளமுண்டாக. நீர்க்கட்டு, s. Stoppage of urine. See கட்டு. 2. A kind of dropsy, as நீரேற்றம். (Beschi.) நீர்க்கணம், s. One of the eight classes in poetry. See அட்டகணம் under கணம். நீர்க்கமல்லி, s. A water plant as அல்லி. (R.) நீர்க்கரை, s. The water's edge, bank of a river, tank, &c. நீர்க்காகம்--நீர்க்காக்கை, s. [vul. நீர்க் காக்காய்.] A kind of diving water-bird. See காக்காய். நீர்க்காசம், s. Asthma, phthisic, humoral asthma aggravated by cold. நீர்க்கால், s. A water-channel. நீர்க்காவி, s. A kind of reddish color in cloth, பூங்காவி. See காவி. 2. A water plant, கருங்குவளை. நீர்க்கிராம்பு, s. A water plant, Jussiena repens, L. நீர்க்கீரை, s. Any eatable water plant. நீர்க்கீழ், s. [in astrol.] The fourth from the rising sign as நீர்த்தானம். நிர்க்குடம், s. A pot full of water with other things, one of the ensigns of royalty. See இராசசின்னம். நீர்க்குடி, s. [prov.] Drink, drinking, குடிக்குநீர். நீர்க்குஷ்டம்--நீர்க்குட்டம், s. A kind of leprosy. நீர்க்குண்டி, s. A shrub, வெண்ணொச்சி. நீர்க்குமிழி, s. A water bubble as குமிழி. நீர்க்குழிபோலநிலையற்றஉடம்பு. The body as transient as a bubble. நீர்க்குளிரி, s. A water plant. See குளிரி. நீர்க்குறிஞ்சா, s. A plant, Asclepias asthmatica, Willd. நீர்க்கூலி, s. The price of fresh water. (R.) நீர்க்கொதி--நீர்க்கொதிப்பு, s. [prov.] Hot and painful urinary discharges. நீர்க்கைக்கதவு, s. A sluice, மதகு. (R.) நீர்க்கொப்பரை, s. A large vessel for water. நீர்க்கொழுந்து, s. Head or flow of a current or stream, head of a tide, நீர்முகம், (p.) நிர்க்கொழும்பு, s. A town in Ceylon, Negumbo, ஓரூர். நீர்க்கொள்ள, inf. As நீர்கொள்ள. நீர்க்கோத்தை, s. [prov.] A water-snake, ஓர்வகைத்தண்ணீர்ப்பாம்பு. நீர்க்கோவை, s. Dropsy, tymphany. நீர்க்கோழி, s. A kind of water bird. நீர்ச்சங்கு, s. A plant as சங்கு, Monetia, L. நீர்ச்சலவை, s. Bleaching cloth, &c. See சலவை. நீர்ச்சாணை, s. A kind of hone. See சாணை. நீர்ச்சாரை, s. A rat-snake. See தண் ணீர்ச்சாரை. நீர்ச்சால், s. A large pot for washermen, or for drink for travellers, &c., தண்ணீர்ச்சால். 2. A bucket as சால். நீர்ச்சாவி, s. Grain blighted from excess of water. See சாவி. நீர்ச்சிக்கு, s. Strangury as நீரடைப்பு. நீர்ச்சிரங்கு, s. [prov. com. சேற்றுப்புண்.] Soreness between the toes, caused by walking on muddy ground. நீர்ச்சின்னி, s. A plant, Urtica glomerata, L. நீர்ச்சிறுப்பு, v. noun. Scanty discharge of urine, நீரருகல். நீர்ச்சீலை, s. A piece of cloth for covering the privities in bathing. நீர்ச்சுண்டி, s. One of the class of sensitive plants. See சுண்டி. நீர்ச்சுழல்--நீர்ச்சுழி, s. Eddy, whirlpool, vortex, gulph. நீர்ச்சுனை, s. Water-pools, natural wells, holes made for getting water. நீர்ச்சூலை, s. Hydrocele, commonly அண்டவாயு. நீர்ச்செம்பை, s. A tree, Coronilla aculiata, L. See செம்பை. நீர்ச்செறிவு, s. A collection, expanse or sheet of water as நீர்ப்பாப்பு. நீர்ச்சேம்பு, s. A plant. See சேம்பு. நீர்ச்சோறு, s. [also பழஞ்சோறு.] Boiled rice mixed with water and kept over night to be eaten in the morning. நீர்தூவுந்துருத்தி, s. [also நீர்சிதறுந்துருத் தி.] A squirt-gun, or instrument for throwing water. நீர்த்தாகம், s. Thirst, as தண்ணீர்த்தா கம். நீர்த்தாரை, s. Jet or spout of water, a conduit, &c., as சலதாரை. 2. Rainy streaks in the clouds, or from the sun after setting. See மழைத்தாரை. 3. [modeste.] membrum virile. நீர்த்தானம், s. The fourth from the rising sign, உதயத்திற்குநாலாமிடம். நீர்த்திவலை--நீர்த்துளி, s. A water drop, globule of water. நீர்த்துறை, s. [also தண்ணீர்த்துறை.] The entrance to a tank, river, &c., See துறை. நீர்த்தூம்பு, s. A spout, மதகு. நீர்நாய், s. The sea-dog. See நாய். நீர்நாள், s. The twentieth lunar asterism, பூராடம். (p.) நீர்நிலை, s. A tank, குளம். (சது.) 2. Depth of water, நீரளவு. நீர்நொச்சி, s. A species of the நொச்சி plants Vitex trifolia, L. See நொச்சி. நீர்பெய்கலன், s. A water vessel used by asceties, கமண்டலம். (p.) நீர்ப்பகண்டை, s. A species of the ப கண்டை plant, Stemodia aquatica. Willd. நீர்ப்பஞ்சு, s. A sponge, கடற்காளான். நீர்ப்படுவன், appel. n. A kind of disease, as நீர்ப்பாடு. நீர்ப்பரப்பு, v. noun. An expanse or sheet of water, நீர்விரிவு. நீர்ப்பறவை, s. Any kind of water-bird. நீர்ப்பனை, s. A kind of plant, புல்லா மணக்கு, Melanthium Indica. நீர்ப்பாக்கு, s. Areca-nut steeped in water. See ஊறற்பாக்கு. நீர்ப்பாடு, v. noun. Violent diarrh&oe;a, sudden and often fatal, விஷக்கிராணி. 2. Diabetes, especially of women, நீரழிவு. 3. Drought, want of rain, நீர்க்குறைவு. (Beschi.) நீர்ப்பாடுமெய்யானாற்கௌபீனந்தாங்குமோ. If a man has a violent diarrh&oe;a, can be keep on his flap-cloth? i. e. can the weak contend with the mighty? நீர்ப்பாடானபயிர், s. Vegetables injured by drought. நீர்ப்பாட்டுச்சன்னி, s. A fit in the நீர்ப் பாடு disease. நீர்ப்பாம்பு, s. A water-snake. See தண்ணீர்ப்பாம்பு. நீர்ப்பாய்ச்சல், s. A flow of water, a stream, current, torrent. 2. Discharge of serum from a sore or of water from the eyes, mucus from the nose, &c., சீப்பாய்தல். நீர்ப்பாய்ச்சலானநாடு. A country abounding with mountain streams, rivers, rivulets, &c. நீர்ப்பாய்ச்சுமானியம், s. Land held free of tax, in whole or in part, irrigated from a public reservoir. [ Gov. usage.] நீர்ப்பிடி-நீர்ப்பிடிப்பு, v. noun. Quantity of water. 2. Watery humors in the body, juiciness of some kinds of fruit or vegetables. See தண்ணீர்ப்பிடி. நீர்ப்பிரமியம், s. Strangury, especially of men. See நீர்ப்பாடு. நீர்ப்பிளவை, s. A kind of ulcer. See பிளவை. நீர்ப்பீனசம், s. A kind of inflammation in the head, with offensive discharges of mucus. See பீனசம். நீர்ப்படையன், s. A poisonous kind of water-snake, ஓர்பாம்பு. நீர்ப்பூ, s. One of the four kinds of flowers, a water-flower, நால்வகைபபூவி னொன்று. நீர்ப்பூலா--நீர்ப்பூல், s. A kind of shrub, a species of the பூல், Phyllanthus multiflorus. Willd. நீர்ப்பெருக்கு, v. noun Flow of tide, சலப்பெருக்கு. நீர்மட்டம், s. Water-level. நீர்மறிப்பு, v. noun. Stoppage of urine, நீரடைப்பு. நீர்மாங்காய், s. Managoes soaked in water, and dried, forming a kind of pickle, மாங்காயடைகாய். நீர்மீட்டான்--நீர்விட்டான், appel. n. A kind of medicinal creeper. See தண்ணீர் விட்டான். நீர்முகம், s. A ford, a place in a river for bathing, getting water, &c., இறங்கு துறை. 2. Head of the tide or current at the mouth of a river, where it flows into the sea, நீர்ப்பெருக்கின்முனை. (p.) நீர்முட்ட, inf. To make water (urine) சிறுநீர்முட்ட. (School usage.) 2. To be short of water. நீர்முட்டுகிறகண்கள். Watery eyes. நீர்முள்ளி, s. One of the முள்ளி plants, Barleria longifolia. L. நீர்மேலெழுத்து, s. An inscription on the water. See எழுத்து. நீர்மேல்நெருப்பு, s. A kind of herb, cool to the touch, but causing blisters afterwards, கல்லுருவி, Ammonia debilis, also used figuratively to persons. நீர்மோர், s. Thin watery butter-milk, with other ingredients, used as a beverage. நீர்வஞ்சி, s. A kind of ratan, ஓர்வகை ப்பிரம்பு. நீர்வண்டு, s. A water-fly. நீர்வல்லி, s. The betel-creeper, வெற் றிலைக்கொடி. நீர்வழுக்கை, s. A kind of water-plant, ஓர்நீர்ப்பூடு, Myriophyllum foliosum, L. நீர்வளம், s. Abundance of water, நீர் நிறைவு. நீர்வள்ளி, s. A medicinal creeper, தண் நீர்மீட்டான். 2. As நீர்வல்லி. நீர்வற்ற, inf. To dry up, as water, &c. நீர்வற்றம், v. noun. Ebb of tide. நீர்வற்றல், s. Any thing in which the juice is evaporated by drying, சாரம்வற்றி யது. நீர்வாத்து, s. A kind of fen-duck, or water-bird, ஓர்தாரா, Anas boschos. நீர்வாரம், s. Rice that grows by tanks or in marshy ground, குளநெல். Compare நீவாரம். நீர்வாழுஞ்சாதி, s. Aquatic creatures, நீர்வாழ்வன. 2. Fishermen, those who live by the sea, நெய்தனிலமாக்கள். நீர்வாழ்வன, appel. n. [pl.] Creatures that live in water, aquatics. நீர்விட்டான், s. See நீர்மீட்டான். நீர்விட்டுப்போக, inf. To become watery, thin, &c., by keeping too long, by fermentation, as honey, நீர்த்துப்போக. நீர்விழ, inf. To exist as water in a gem, giving it lustre; shade of color, ரத்னகாந்திதளம்ப. நீர்விளையாட, inf. To play in water. நீர்வேட்கை, v. noun. Thirst, நீர்த்தாகம். 266)

māyavaḷ (p. 350) s. An evil being, இடாகினி. 2. A maid-servant of Kali, காளியேவல்செய் மகள். 3. Goddess in general, தெய்வப்பெண். (சது.) 15) *

vañcaṉai (p. 374) s. Deceit, as வஞ்சனம். 2. A lie. falsehood, as பொய். 3. Hypocrisy, dissimulation, as மாயம். (c.) 4. An oath, a vow, ஆணை. 5. A goddess, தெய்வப்பெண். வஞ்சனைபண்ண, inf. To cheat, to deceive. வஞ்சனையாளன், s. A deceiver. 72)

varūtiṉi (p. 376) s. An army, படை. (Sa. Varut'hinee.) 2. The name of a goddess, ஓர்தெய்வப்பெண். (சது.) 162)

vrai (p. 376) s. Measure, limit, அளவு. 2. A hill or mountain, மலை. 3. A shore, bank, margin, கரை. 4. A small ridge, as சிறுவ ரம்பு. 5. The lines in the finger, விரலிறை. 6. The bambû, மூங்கில். (சது.) 7. A furrow of the forehead, a wrinkle in the face, வரி. 8. Marriage, விவாகம். அதுவரையிற்போ. Go as far as that [place]. நாளதுவரைக்கும். Up to the present time. வரைசிறகரிந்தோன், appel. n. An epithet of Indra, இந்திரன். (சது.) வரைபகவெறிந்தோன், An epithet of Kumara, குமரன். (சது.) வரைபொருட்பிரிதல், v. noun. Departing to get means for an intended marriage. வரையரமகளிர், s. Goddesses residing in mountains, மலைவாழ்தெய்வப்பெண். (p.) வரையற, inf. [as an adv.] Without remainder, exactly. 2. Abundantly. வரையறத்தீர்த்துப்போட்டேன். I cleared his account. வரையறக்கொடுப்போன், appel. n. One who gives abundantly. வரையறவு--வரையறை, v. noun. Limit, measure, bound, எல்லை. 2. Strictness, exactness, rigidity, திட்டம். 3. Economy, frugality, provident care, மட்டானசெலவு. வரையறுக்க, inf. To find out, determine or specify a number, or a meaning, மதிக்க. 2. To determine in order the tenses, &c., in grammar. 3. To settle, decide, determine, define, limit, ascertain, எல்லைப்படுத்த. 4. To surround, encircle, வளைக்க. வரையறுத்தபாட்டியல், s. The name of a composition, ஓர்நூல். வரையாடு, s. A kind of mountain-sheep. வரையுறுத்த, inf. To bend, to crook or make crooked, வளைக்க. (p.) வரையோடு, s. [prov.] The mouth of a broken pot placed on the top of a mortar to keep the grain from scattering. 163)