aṇṭacam (p. 9) s. Animals produced from eggs or spawn, oviparous animals, முட்டையிற்பிறப்பன, viz. 1. All kinds of lizards from the newt to the alligator, பல்லி, ஓணான், அரணைமுதலியன. 2. The turtle, ஆமை. 3. Frogs, தவளை. 4. Crabs, நண்டு. 5. Birds, பறவை. 6. Snakes, பாம்பு. 7. Fishes, மீன். 8. Shell fish and others, இப்பியும்பிறவும். See தோற்றம்; ex ஜ, what is born. Wils. p. 15. ANDAJA. 55)

aṉu (p. 33) s. [sans. அநு.] The jaws, mandibles, கதுப்பு. Wils. p. 968. HANU. 2. prep. Following close, succeeding, together, தொடர்ச்சி. 3. Alliteration in poetry. மோனை. 4. Like, equal to, சமம். 5. A prefix to words from the Sanscrit implying after, like, in the same manner, with, together with, severally, each by each, &c. Wils. p. 31. ANU. (p.) அனுகமனம், s. Accompanying, உடன்போகுதல். Wils. p. 31. ANUGAMANA. அனுகரணம், s. Imitation, doing a thing like another, ஒன்றுபோற்செய்கை. Wils. p. 31. ANUKARAN'A. அனுகரணவோசை, s. Imitative sound. அனுகூலம், s. Favor, auspices, kindness, propitiousness, விக்கினமின்மை. 2. Success, prosperity, the accomplishment of an object, a happy issue, consummation, காரியசித்தி. Wils. p. 31. ANUKOOLA. இரண்டுபேருக்கு மனுகூலம்போலே தோன்றி. Appearing favorable to both parties. அனுகூலப்பட, inf. To succeed, be successful. அனுகூலன், s. Patron, benefactor. 2. (சுவைக்கொத்து.) A husband who does nothing in breach of his faith to his wife-one of the four சிங்காரநாயகர். அனுகூலி, s. Patron, benefactor. அனுகோதம், s. (Anat.) Cerebellum. அனுக்கிரகம், s. Favor, grace, benignity, அருள். Wils. p. 32. ANUGRAHA. 2. Illumination of souls,--one of the five acts ascribed to Siva, பஞ்சகிருத்தியத்தொ ன்று. See கிருத்தியம். அனுக்கிரககர்த்தா, s. The gracious Creator. அனுக்கிரகஞ்செய்ய--அனுக்கிரகம் பண்ண, inf. To exercise favor, be merciful. அனுக்கிரகாங்குரம், s. The sprouting of grace. அனுக்கிரகிக்க, inf. To be gracious, benignant, to bestow favor, show kindness, grant, be propitious, அருள்செ ய்ய. அனுக்கிரகிப்பு, v. noun. Favoring, aiding. அனுக்கிரமம், s. Order, regularity, train, கிரமம். Wils. p. 31. ANUKRAMA. அனுசந்தானம், s. Search, inquiry, investigation, ஆராய்வு. 2. Meditation, contemplation (on an image of the deity) in the mind, விடாயோகம். Wils. p. 36. ANUSAND'HANA. அனுசந்தானம்பண்ண, inf. To fix an arrow in the bow, வில்லிலம்புபூட்ட. அனுசந்திக்க, inf. To contemplate, meditate, விடாதுதியானிக்க. 2. To attach constantly as the arrow to the bow, அம்பிடைவிடாமற்பிரயோகிக்க. அனுசரணம்--அனுசரணை, s. Custom, habit, usage, comformity to usage, as, அனுசாரம். 2. Cleaving unto, பற்றி நடக்கை. 3. Attention, kindness, உபசாரம். Wils. p. 36. ANUSARAN'A. அனுசரன்--அனுசாரி, s. A follower, adherent, சார்ந்தோன். 2. A companion, assistant, உதவிக்காரன். Wils. p. 32. ANUCHARA and ANUCHARIN. அனுசரிக்க, inf. To follow, practise, adhere to (a friend, a deity, religious opinion, &c.,) பின்பற்ற. 2. To worship, serve, reverence, வழிபட. 3. To celebrate, observe, keep a day, rite, &c., கொண்டாட. 4. To apply, wait upon, make persevering application to, சார. 5. To join one's party, embrace one's opinion, unite with one, become a proselyte to, சேர.--Note. Perseverance is always implied; [ex அனுசாரம்.] இராசாவை யனுசரித்துய்யப் பெற்றேன். By continual application to the king, I have obtained promotion. அனுசரிக்கை--அனுசரிப்பு, v. noun. Following, celebrating, worshipping, &c. அனுசன்--அனுசாதன், s. A younger brother, தம்பி. Wils. p. 32. ANUJA and ANUJATA. (p.) அனுசாரம், s. Adherence to custom, following after, accompanying, &c., தொடர்தல். Wils. p. 36. ANUSARA. 2. Retrogression of a planet, வக்கிரம். அனுட்டானம்--அனுஷ்டானம் s. Exercise of prescribed daily duties, performance of religions rites, அனுட்டி ப்பு; [ex அநு, according to, et ஸ்தா, to stay.] Wils. p. 36. ANUSHTANA. அனுட்டானச்செம்பு, s. A pure pot used in the daily worship. அனுட்டிக்க, inf. To perform religious rites and ceremonies--as fasting, penance, bathing, repeating incantations, &c. விரதமுதலியவனுசரிக்க. 2. To practise, habituate one's self, observe, விடாதுதொடர. துராசாரமனுட்டித்துக் கெட்டுப்போனான். By an evil course of life he was ruined. அனுட்டிப்பு, v. noun. Performing, practising, (religious rites, &c.) observance. அனுதினம் Daily, எப்பொழுதும். Wils. p. 32. ANUDINA. அனுதினமும், Day by day, every day. அனுபந்தசதுஷ்டயம்--அனுபந்தம், s. Union, connection, இயைபு. Wils. p. 34. ANUBUND'HA. The four அனுபந்தம் or properties of a book to be mentioned in the preface are, விடயம். contents; சம்பந்தம், order; பிரயோசனம், object; and அதிகாரி, persons for whom intended. அனுபல்லவி, s. The stanza immediately following the chorus in the species of verse called பதம். See முத்திரைப்பல் லவம். அனுபவம், s. Feeling, experience, enjoying or suffering the results of actions done in former births. Wils. p. 34. ANUB'HAVA. அனுபவப்பட, inf. To be realized, 2. To be attended with success. அனுபவிக்க, inf. To enjoy, suffer, experience good or evil, enjoy or suffer the effects of actions performed in former births, enjoy the benefit of, துய்க்க; [ex அனுபவம்.] சுகதுக்கங்களிரண்டையுமனுபவிக்கிறோம். We experience both joy and sorrow. ஒருவன்வீட்டைப்பிறனொருவன் பத்தாண்டளவும் யாவருமறியவனுபவித்தால் அவ்வீடவனதே. If any one have the possession of the house of another for ten years, and this be generally known, the house becomes his. அனுபவிப்பு, v. noun. Enjoying, suffering, experiencing. அனுபாகம், s. (Anat.) Maxillary portion; [ex ஹநு, jaw.] அனுபானம், s. A fluid vehicle in medicine, drink taken with or after medicine. 2. An ingredient to take with, or after medicines, as sugar, &c. Wils. p. 33. ANUPANA. அனுபூதி, s. A boon or blessing obtained from the Supreme Being connected with or leading to final bliss, divine knowledge, favor, grace in reference to divine things. 2. Superhuman knowledge ascribed to or obtained from Siva. Wils. p. 34. ANUB'HOOTI. 3. Sentiment, சிந்தனை. அனுபோகம், s. Experience, practice, அப்பியாசம். 2. Enjoyment or suffering, அனுபவம். 3. Delight, mutual delight, இன்பம். 4. Venery, புணர்ச்சி. அனுபோகிக்க, inf. To enjoy, have mutual delight, sexual intercourse, experience good or evil. அனுமதி, s. Assent, approbation, consent, சம்மதி. 2. Order, command, கட் டளை. Wils. p. 34. ANUMATI. அவருடைய அனுமதிப்படி. By his order or in his name. அனுமரணம், s. The voluntary death of a widow on the funeral pile with the deceased husband, உடன்கட்டையேறுகை. Wils. p. 34. ANUMARAN'A. 2. A system of architecture. See சிற்பநூல். அனுமானம், s. Inference, illation-one of the modes in logic of arriving at a conclusion, as from smoke to infer the presence of fire, காரியத்தாற்காரணமறிகை. Wils. p. 34. ANUMANA. Some reckon the following four kinds; viz.: 1. தன்பொருட் டனுமானம். 2. பிறர்பொருட்டனுமானம். 3. அன் னுவயவனுமானம். 4. வெதிரேகவனுமானம். In அளவை the four are; 1. ஏதுவனுமானம், inference of an existing cause from sight of the effect, as of fire from the appearance of smoke. 2. பொதுவனுமானம், inference of the existence of a thing or reality of a thing by the presence of another, which is not wholly conclusive but probable and consistent. 3. எச்சவனு மானம், inference of a past cause from a present effect--as fishes in the rivers show that torrents have fallen on the mountains. 4. முதலனுமானம், inference of a future effect from a present cause-as that rainy clouds will bring rain. Another. 1. பூர்வக்காட்சி, inference of a thing from previous knowledge of its properties--as when we see a flower, we identify it from its smell. 2. அனுமானவ னுமானம், inference from an inference--as when we infer that a man is learned from his mode of treating a subject. 3. ஆகமவனுமானம், inference from the rules of Agamas--as the punishment is owing to former deeds. 2. Doubt, hesitancy uncertainty, conjecture, சமுசயம். அனுமானப்பிரமாணம், s. one of the eight laws of evidence, inference, காரியத்தாற்காரணத்தைக்காட்டுவது. அனுமானிக்க, inf. To neigh as a horse, குதிரைகனைக்க. 2. To doubt, hesitate, சந்தேகிக்க. 3. v. a. To imagine, infer, understand or determine by inference, காரியத்தாற்காரணமறிய. அனுமானிதம், v. noun. The neighing of a horse. அனுமேயம், s. The thing sought to be known as fire which is infered from smoke. Wils. p. 34. ANUMEYA. அனுமை, s. [in logic.] Inference, conclusion from premises, அர்த்தாபத்தி. Wils. p. 34. ANUMA. 2. Front of the temples close to the back of the eye, கண்ணிமையினடி. அனுராகம், [ex ரஞ்ச, desire.] Attachment, fondness, faithful love of a husband and wife. Wils. p. 35. ANURAGA. அனுராகபோகம், s. Sexual enjoyment. அனுராகமாலை, s. A poem. அனுரூபம், s. Likeness, resemblance. Wils. p. 35. ANUROOPA. அனுலோமசன்--அனுலோமன், s. The child or descendant of a high caste father by a low caste mother; [ex லோய, hair of the body.] Wils. p. 35. ANULOMAJA. அனுவக்கிரம், s. The transit of a planet in retrogression into the preceding sign. அனுவக்கிரேஷ்டம், s. The quantity expressed by இஷ்ட, 3°ree; 2. அனுவதிக்க, inf. To repeat what has been said before, திரும்பச்சொல்ல. அனுவாதம், s. Repetition of a reason or argument--opposed to புரோவா தம், வழிமொழிகை. 2. Abuse, reviling, நிந்தி க்கை; [ex வத, to speak.] Wils. p. 35. ANUVADA. அனூர்த்துவாஸ்தி, s. (Anat.) Upper maxillary bone. 102)

apṭkai (p. 16) s. One of the lower poisonous fangs of a snake, பாம்பின் நச்சுப் பல்லினொன்று. 2) *

āli (p. 42) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To be joyous, cheerful, களிக்க. (p.) ஆலிக்குமந்தணர் வாழ்கின்றதில்லை. Chillumbrum where brahmans rejoice. (திருப்பல்லா ண்டு.) 23) *

iṭukku (p. 45) s. The claws of a lobster, scorpion, &c., கொடுக்கு. 2. A small hole, nook or corner--as the parting between the fingers or teeth, the arm-pit, any parting where a thing becomes infixed, confined, pressed, &c., a recess, சந்து. 3. Narrowness, trouble, துன்பம். பல்லிடுக்கிலேயகப்பட்டுக்கொண்டது. It has stuck between the teeth. இடுக்கணி, s. [prov.] A corner, nook where a thing may be held--as under the arms, between the fingers, under the hams, or where a person or thing may become confined, jammed in, wedged in, &c. இடுக்குமரம், s. A narrow passage through posts to a field, for men, which cattle cannot pass, கடவைமரம். இடுக்குமுடக்கு--இடுக்குமுடுக்கு, s. A close, confined place, a narrow corner, முட்டுச்சந்து. 2. Straits, difficult circumstances, embarrassment, difficulty, சங்கடம். (c.) இடுக்குவழி, s. A narrow way or lane. இடுக்குவாசல், s. A strait gate. 96)

irattiṉam (p. 49) s. A jewel, a gem, precious stone, மாமணி. Wils. p. 695. RATNA. The nine gems are, 1. கோமேதகம் gomada. 2. நீலம், sapphire. 3. பவளம், coral. 4. புட்பராகம், topaz. 5. மரகதம், emerald. 6. மாணிக்கம், ruby. 7. முத்து, pearl. 8. வைடூ ரியம், lapis-lazuli. 9. வைரம், diamond. இரத்தினக்கம்பளம்--இரத்தினக்கம் பளி, s. A kind of carpet of various colors, probably studded with gems in ancient times, சித்திரக்கம்பளம். இரத்தினச்சுருக்கம், s. A book of comparisons by புகழேந்தி, உறுப்புவமைநூல். 2. A medical boo of Agastiar, ஓர்வாகடம். இரத்தினபரிட்சை, s. Acquaintance with gems, the art or practice of examining precious stones, இரத்தினசோத னை--one of the sixty-four கலைஞானம். இரத்தினப்பல்லக்கு, s. A palankeen ornamented with precious stones. இரத்தினமயம், s. That which is like, made of or adorned with gems, the nature or appearance of precious stones. Wils. p. 695. RATNAMAYA. இரத்தினமாலை, s. A garland of gems. இரத்தினாகரம், s. The ocean, கடல். Wils. p. 695. RATNAKARA. (p.) 2. [prov.] The sea north of Ramisseram. See மகோததி. நவரத்தினம், s. The nine kinds of gems. See இரத்தினம். 19) *

irākam (p. 50) s. Love, desire, affection, passion--as a power of the soul in operation while in connection with matter, ஆசை. 2. Connubial love, sexual desire, மோகம். 3. Color, tint, dye, நிறம். 4. Redness, சிவப்பு. (p.) 5. A tune or musical mode, இன்னிசை. Wils. p. 699. RAGA. Of this mode, four classes are given, இராகத்தகுதி, ச. viz.: I. இடம், tunes appropriate to different districts of country--as maritime, agricultural and mountainous, அவ்வத்திணை க்குரியவிராகம். Of these there are five, viz.: 1. குறிஞ்சி. 2. பஞ்சுரம். 3. சாதாரி. 4. மருதம். 5. செவ்வழி. II. செய்யுள், tunes applicable to different kinds of poetry--as to வெண் பா, சங்கராபரணம்; to அகவல், தோடி; to கலிப்பா, பந்துவராளி; to கலித்துறை, பைரவி. III. குணம், tunes suited to peculiar occasions--as நாட்டை, martial music; காம்போதி, சாவேரி, and தன்னியாசி, dancing tunes, or tunes for festive occasions; ஆகரி, கண்டாரவம், நீலாம்புரி, பியாகடம் and புன்னாகவராளி, for condolence. IV. காலம், tunes adapted to seasons--as to the spring, அசாவேரி, &c.; the morning, இந்தோளம், இராமகலி, &c.; noon, சாரங்கம், தே சாட்சரி, &c.; evening, கன்னடம், கலியாணி; night, ஆகரி. Others are applicable to all times. There are thirty-two tunes mentioned; viz.: 1. பைரவி. 2. தேவக்கிரியை. 3. மேகவிரஞ்சி. 4. குறிஞ்சி. 5. பூபாளம். 6. வேளா வளி. 7. மலகரி. 8. பௌளி. 9. சீராகம். 1. இந்தோளம். 11. பல்லதி. 12. சாவேரி. 13. பட மஞ்சரி. 14. தேசி. 15. இலலிதை. 16. தோடி. 17. வசந்தம். 18. இராமக்கிரியை. 19. வராளி. 2. கைசிகம். 21. மாளவி. 22. நாராயணி. 23. குண்டக்கிரியை. 24. கூர்ச்சரி. 25. பங்காளம். 26. தன்னியாசி. 27. காம்போதி. 28. கௌளி. 29. நாட்டை 3. தேசாட்சரி. 31. காந்தாரி. 32. சா ரங்கம். Of these, 1, 5, 9, 13, 17, 21, 25, 29, are male tunes, and the three following each of them respectively are their wives. Of these, 1-5 are appropriated to Brahmans; 9-13 to kings; 17-21 to merchants; 25-29 to tradesmen and laborers. The deity of the 1st is ஈசன்; of the 2d திருமால்; of the 3d சரச்சுவதி; of the 4th இலக்குமி; of the 5th சூரியன்; of the 6th நாரதன்; of the 7th விநாயகன்; and of the 8th தும்புரு வன்--the wives being joined with each. இராகங்கலக்க--இராகங்கலைய, inf. To run into another tune. இராகத்தின்படிபாட, inf. To sing agreeably to the tune. இராகந்தப்ப, inf. To fall out of tune. இராகபரிட்சைக்காரன், s. One skilled in music. இராகப்பயிற்சி, s. The practice of vocal or instrumental music, the knowledge of melody or music in general, இசைபயில்கை. இராகமெடுக்க, inf. To pitch a tune, இராகமாலாபிக்க. இராகம்பாட, inf. To sing. இராகவிராகம், s. Secular passions and pursuits, and the contrary, விருப்பு வெறுப்பு. 2) *

iḷi (p. 56) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To grin, show the teeth--as in cringing, craving, &c., பல்லிளிக்க. 2. To laugh in a silly manner, to simper, giggle, களகளவெனச்சிரிக்க. 3. v. a. To ridicule, scorn, deride, பரிகாசஞ்செய்ய. 4. To disgrace, contemn, அவமதிக்க. (c.) இளித்தவாய்ப்பட்டம், s. Notoriety for grinning, இளிச்சவாயனெனப்படுகை. 2. The character of a sauntering idler. 3. The state or character of one baffled or defeated in his projects. குரங்குபோலிளித்தவாயன். One who grins like a monkey. பல்லையிளிக்க, inf. To laugh foolishly. இளிச்சற்கண், s. Blear eyes, eyes sore with rheum. இளிப்பு--இளிவு, v. noun. Grinning, simpering, tittering, பல்லிளிக்கை. 2. Ridicule, scorn, derision, இழிவு. 3. Disgrace, நிந்தை. நாயையடித்துப்பல்லிளிவுபார்க்கிறதினாலேயென் ன? What will it avail to strike a dog and then look at its grin? [prov.] எள்ளினிளிவாமென்றெண்ணி. Considering that it would be disrespectful to neglect him. (குறள்.) 8)

īṟu (p. 58) s. End, termination, extremity, முடிவு. 2. Death, extermination, மரணம். 3. The gums, பல்லீறு. 4. (p.) Brackish land, உப்பளம். ஈற்றிலிப்படிமுடிந்தது. At last it has thus ended. பிள்ளைக்கீறிட்டிருக்கிறது. The child is teething. ஈறாந்தம், s. Final end, utmost limit, ஆகமுடிவு. ஈறிலான்--ஈறிலி, s. The Deity, he who has no end, கடவுள். (p.) ஈறுகரைய, inf. To waste away--as the gums. ஈறுகெடுதல், v. noun. The elision of a final letter or letters, ஈறழிதல். ஈற்றசை, s. An expletive at the end of a letter, word, &c., ஈற்றிலசையாய் வருமிடைச்சொல். ஈற்றயல், s. Penultimate, கடை யயல். ஈற்றெலும்பு, s. The Os sacrum or pelvis of a cow, கடையெலும்பு. ஈற்றெழுத்துக்கவிபாடல், v. noun. [prov.] An exercise in singing, in which after one has sung a verse, another must find out a verse beginning with one of the letters of the last word in that just sung, கூறியபாட்டின்கடையெழுத்தை முதலெழுத்தாகக்கொண்டகவிபாடல். 36)

uṭai (p. 59) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To break a vessel, &c.; to burst, break open, break a bank, &c.; to break lumps, clods, &c.; to break a boil, a blister, the skull or any other flat, solid or massive substance; to split, fracture, தகர்க்க. 2. To break the ranks of an enemy, to defeat, discomfit, disperse, rout, put to flight, இரிக்க. 3. To ruin, impoverish one, கெடுக்க. 4. To untwist, untwine, முறுக்கவிழ்க்க. 5. v. n. To break--as a boil, கட்டியுடைக்க.-Note. உடைய and உடைக்க are not applicable to the breaking of a tree, a branch, an arm or any other long and cylindrical body that is broken off short or asunder. For this meaning see முரிக்க, ஒடிக்க, &c. தண்ணீருடைத்துப்பாய்கிறது. The water has broken (the dam) and flows out. பல்லுடைப்பேனென்றான். He said, I will break your teeth. கட்டுடைக்க, inf. To burst an embankment--as water. பெண்மையுடைக்கும்படை, s. The weapon that dissolves female continency. தலையுடைக்க, inf. To take much pains, mentally--as in abstruse calculations, intricate business. உடைப்பு, v. noun. A breaking, a breach, the bursting of a bank, உடை க்கை. 2. s. A channel out or broken through a dam in a field, disruption, உடைந்தஅறுவாய். 3. Weakness, தளர்ச்சி. தலையுடைப்பு, v. noun. A trouble, some intricate employment. 102)

uḷai (p. 67) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To ache or suffer pain in the limbs from weariness, cold, rheumatism, நோவ. 2. To gripe, suffer pain--as persons with dysentery, வயிறுளைய. 3. To ache--as the gums in teething, பல்லுவலிக்க. 4. To suffer--as in bringing forth young, சூலுளைய. 5. To suffer either in mind, or body; to be in a state of suffering, வருந்த. In most of the meanings, a dragging or moving pain is implied. உனக்குமுதுகுளைகிறதா? Does your back ache? i. e. why do you behave so as to incur punishment? உளைந்துளைந்துபேச, inf. To express regret again and again from revolving in mind an injury received. மூக்குளைய, inf. To ache--as the nose. இடுப்புளைய, inf. To feel pain in the hips-as in child-bearing, or as persons in some diseases, or after a long walk. மனமுளைய, inf. To be pained in mind from unkind conduct or expressions. கால்கையுளைய, inf. To suffer pain in the arms and legs. வாயுளைய, inf. To be tired as the mouth by constant talking. வாயுளையுமளவுமலட்டினான். He chattered till his mouth ached. வயிறுளைய, inf. To suffer as in bringing forth young. 2. To suffer with dysentery. குடவளையினங்கள்வயிறுளைந்தீன்றகுருமணி. The bright pearls produced from the round conchs-- (நைட.) உளைமாந்தை, s. [vul.] An internal imposthume, கடுநோய். உளைவு, v. noun. Griping pain, throbbing, வலிப்பு. 2. Hard pain in the limbs, &c.--as from rheumatism, weariness, cold, &c., குடைவு. உளைவுகொள்ள, inf. To ache--as the limbs, with weariness, &c., வலிப்புற. உளைவெடுக்க, inf. To be attacked with griping, or rheumatic pains, வலிப் பெடுக்க. காலுளைவுகையுளைவு, s. Pains in the limbs--as from walking, labor, &c. பல்லுளைவு, s. Supposed distress in the teeth of a snake, or other animal, from the want of opportunity to gratify the disposition to bite, to discharge venom, &c. வயிற்றுளைவு, s. Dysentery. 49)

ūttai (p. 70) s. Filth connected with the teeth, body, &c., excrement, excretion, &c.; any ceremonial uncleanness especially from catamenia, சரீரவழுக்கு. 2. Filth in general, dirt, foulness, stain, tarnish, அழுக்கு. 3. (p.) Butcher's meat, flesh, fish, ஊன். ஊத்தைக்குவிளாங்காய்சேர்ந்தாற்போலிருக்கிறது... The union of a person with another as bad as himself is like eating wood apple with unclean teeth. ஊத்தைபோகக்குளித்தவனுமில்லைப்பசிபோகத்தின் றவனுமில்லை. None washes himself so as not to require it again, nor does any one eat so as not to hunger again. ஊத்தைகுடியன், s. A kind of goblin, ஓர்பிசாசு. ஊத்தைச்சீலை, s. Menstruous cloth, சூதகச்சீலை. 2. Dirty cloth, or clothes, அழுக்குச்சீலை. ஊத்தைதாங்க, inf. To bear dirt, &c.--as cloth without showing it. ஊத்தைதேய்க்க--ஊத்தைபுரட்ட, inf. To rub the body in bathing. ஊத்தைநாறி, s. A dirty slut, துர்க்கந்தமுடையவள். [vul.] 2. A tree, பீ நாறி. ஊத்தைபுரள, inf. To be dirtied-as clothes, &c. ஊத்தைப்பல்லன், s. A man with dirty teeth. ஊத்தைப்பாண்டம், s. An unclean vessel, அழுக்குப்பாத்திரம். 2. (Met.) The body, உடல். ஊத்தைப்பிணம், s. A putrid corpse or carcass, நாறியபிணம். 2. The vile body (as spoken of by ascetics, &c.), உடம்பு. ஊத்தைப்பிணமாய்நாறுகிறது. It stinks like a corpse. ஊத்தையெடுக்க, inf. To remove the tarnish from jewels, a stain from a silk or other cloth. 2)

kṭkṭttl (p. 87) --கடகடெனல், v. noun. Clattering, rattling, rumbling, clicking, கடகடென்றொலித்தல். 2. Shaking, tottering, a word imitative of sound and motion, கடகடவென்றுபோதல். கடகடென்றுபாடஞ்சொன்னான். He repeated his lesson without hesitation. பல்லுக்கடகடென்றாடுகிறது. My tooth is loose. பெட்டிக்குள்ளேயாதோவொன்று கடகடென்கிறது. Something rattles in the box. கடகடென்றோட, inf. To run at a rattling rate. கடகடப்பு, v. noun. A clatter, a rattling, rumbling, a clicking, ஈரடுக்கொ லிக்குறிப்பு. 3) *

kṭi (p. 87) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To bite, bite off, crop, gnaw, nibble, grasp with, or hold in the mouth, to champ, பல்லாற்கறிக்க. 2. To hurt, pinch, gall --as new shoes, a new ring, &c., செருப்புமு தலியகாலையழுத்த. காதையிந்தக்கடுக்கன்மிகக்கடிக்கிறது. This earring pinches my ear very much. காலைச்செருப்புக்கடித்துப்போட்டது. The sandal has galled my foot. கையைக்கடியாமலிருக்கப்பார்க்கிறார். He takes care that the expense shall not fall on himself. சற்றுப்பல்லைக்கடித்துக்கொண்டிரு. Be patient, hold still a little, lit. bite your teeth and be still. ஒருமனிதனைக்கடித்துப்பிடுங்கலாமோ. Should one fall foul on a person and compel him? முயிறுகடித்துப்பிடித்துக்கொண்டது. The red ant is biting me, has laid fast hold of me. கடிநாய், s. A vicious, snappish dog, கடிக்கிறநாய். 2. (fig.) A surly person, a cynic, துஷ்டன். கடிப்பான், s. Condiment, a sauce, கறி. கடிவாளம், s. A bridle, கலினம். கடிவாளம்போடுதல்--கடிவாளம்மா ட்டுதல், v. noun. Bridling a horse. கடிவாளம்வாங்க--கடிவாளங்கழற்ற, inf. To unbridle. கடிவாளம்வெட்டுதல், v. noun. Slackening and pulling in the reins. கடிவாளவார், s. Reins of a bridle. கடி, v. noun. Biting, கடிக்கை. 2. A bite, கடித்தவடு. கடிபிடி, v. noun. [vul.] Scuffle, snarling, biting, &c. கடிவாய், s. The lips of a wound occasioned by a bite. கடிவாய்வடு, s. The scar remaining after a wound caused by a bite, a cicatrice. காணாக்கடி, s. The bite of an insect, &c., concealed. பொய்க்கடி, s. A bite which does not hurt--as that of a dog in play. 48)

kaṉakam (p. 102) s. Gold, பொன். Wils. p. 186, KANAKA.. (p.) கனகக்கொடியோன், s. A name of a king, having a golden banner, See கன்னன். (சது.) கனகசபை, s. The golden hall, one of the sacred apartments of Chithambram temple, பொன்னம்பலம். கனகதண்டிகை--கனகபல்லக்கு, s. A palankeen studded with gold, பொற் சிவிகை. கனகதண்டிகைவேந்தர்--கனகபல் லக்குத்துரை, s. A gentleman or king worthy to ride in a golden palankeen--used by Pariars in flattery. கனகபரிட்சை, s. Acquaintance with precious metals--one of the sixtyfour கலைஞானம். கனகமாரிபொழிய, inf. To bestow liberally, lit. to rain gold. கனகமாரிபொழிந்ததுபோலே. As bountiful as if it rained gold. கனகன், s. An Asoor, இரணியன். கனகாசலம், s. Mount Meru, மேரு மலை. Wils. p. 186. KANAKACHALA.. கனகாசனம், s. A golden seat, throne, &c., பொன்னாசனம். கனகாபிஷேகம், s. Pouring out gold on the head of an idol or otherwise, in imitation of anointing, சொர்னாபிஷேகம். இப்படிச்செய்தாற்கனகாபிஷேகம்பண்ணுவாரா. If I did so, would he shower gold on me? கனகாமிர்தம், s. Silver. 33)