aparam (p. 16) s. The end, after part, பிற்பக்கம். 2. The back, முதுகு. 3. The hind quarter, or hind leg of an elephant, யானைப் பின்கால். 4. Variance, discord, பிணக்கு. 5. The west, மேற்கு. Wils. p. 44. APARA. 6. Hell, நரகம். 7. The stern of a ship, கப் பலின்பிற்பக்கம். 8. Coat of mail, கவசம். (p.) அபரசன், s. A younger brother, பின்னோன்; [ex ஜ, born,] also written, அவரசன், which see. அபரஞானம், s. Limited and superficial knowledge obtained by the senses, &c., and subject to interruption, oblivion, &c., பொறிகளாலறியுமறிவு. அபரநாதம், s. One of the five powers or தத்துவம் belonging to Siva. (உப. 157.) அபரபக்ஷம்--அபரபக்கம்--அபர பட்சம், s. The second fortnight of the moon, the moon in its decrease, தேய் பிறை. அபரமுத்தி, s. An inferior heaven, பதமுத்தி. அபரராத்திரம், s. The last watch, கடைச்சாமம். Wils. p. 44. APARARATRA. அபரவயசு, s. Advanced age. (தீ. 229.) அபரவாக்கியம், s. A resulting equation, or correction following a calculation. 2. [in Hindu Astronomy.] The equation of a given tabular number or argument answering to the preceding one. அபரவிந்து, s. One of the five powers or தத்துவம் of Siva. (உப. 157-158, ஞானவா. 33.) அபராசிதன், s. A name of Siva and Vishnu, (lit.) the unsurpassed. Wils. p. 44. APARAJITA. அபராணம், s. The afternoon, the fourth part of the day or from twelve minutes past one till thirty-six minutes past three, பின்னேரம். Wils. p. 44. APARAHNA. 14) *

aril (p. 24) s. Fault, defect, blemish, குற்றம், 2. Dissension, variance, discord, பிணக்கு. (பிங்.) 3. Hatred, பகை. 4. A thicket, small tract of low jungle, சிறுதூறு. (p.) 39)

uṟaiyl (p. 68) s. [as பிணக்கு.] Rancor. (Rott.) 14)

ūṭal (p. 69) s. Feigned dislike--as of a woman to her husband, பிணக்கு. 2. Difference, variance, பிரிவு. (p.) ஊடலாயிருக்க, inf. To be in a state of discord, at variance. ஊடலொழித்தல்--ஊடனீக்கல், v. noun. Removing the feigned dislike of a wife. ஊடறீர்தல், v. noun. Re-union of husband and wife. 42)

kāṭu (p. 103) s. An uncultivated tract of land covered with forest-trees, thick, impenetrable brush wood, creeping plants and coarse, rank, reedy vegetation, a waste, a thicket, வனம். 2. Deserts, forest tracts, ஆரணியம். 3. A desert place for burning the dead, சுடுகாடு. 4. fig. Excessiveness much, closeness, &c., மிகுதி. 5. Wild, rough, uncultivated, unpolished, &c., used as a prefix--as காட்டுப்பசு. 6. A nominal termination to some words of verbal derivation, தொழிற்பெயர்விகுதி--as சாக் காடு. (c.) 7. (p.) A place, இடம். 8. A border, a limit, எல்லை. 9. A town, ஊர். 1. The second lunar asterism, பரணிநாள். 11. Chaff, straw, &c., செத்தை. காடுவாவீடுபோவென்கிற காலம்வந்தது. The time has arrived when the desert says, come, and the house says, go. இந்தவூருக்குக்காடுகொஞ்சம். This village has but little arable land. காடாய்க்கிடக்க, inf. To be covered with jungle or wood. நிலங்காடாய்க்கிடக்கிறது. The ground is uncultivated. கடாய்ப்போக, inf. To become waste, to grow woody. காடாரம்பட்டு, s. A village situated in a wild tract of land near Vedarniam. காடாற்ற, inf. To perform the ceremony of quenching the fire where a corpse has been burnt, gathering the remains and taking them in a new pot to some water representing the Ganges, பாற்றெளிச்சடங்குசெய்ய. காடுகாட்ட, inf. To deceive, disappoint, lit. to show the place of burning the dead. காடுபடுதிரவியம், s. The productions of the desert, காட்டிலுண்டாகுந்திரவி யம். See under திரவியம். காடுபலியூட்ட, inf. To sacrifice to the sylvan nymphs before hunting, காட் டில்வாழுந்தேவர்களுக்குப்பலியிட. காடுவசாதி, s. [prov. prop. காடுவாழ் சாதி.] Savage tribe. காடுவசாதியாய்த்திரிய, inf. To be slovenly, sluttish, &c., to be careless, negligent of one's dress, &c., 2. To be vagrant, idle, &c., as a child for whom no one cares. காடுவாரி, s. [prov.] A rake, ஓர் கருவி. 2. One who scrapes up all he can, சேர்ப்பவன். 3. One who resorts to any kind of labor for support. காடுவாழ்த்து, s. A section of a war poem, extolling the jungle of the sylvan goddess, &c., where the battle occurred, வனதேவதையைவாழ்த்தும்பிரபந்தம். காடுவெட்டி, s. A wood-cutter, a savage, an untaught man. காட்டகத்தி, s. A shrub, வீழி, Cadaba Indica. காட்டத்தி, s. A species of the அத்தி tree, downy mountain ebony, Bauhinia tomentosa. (Mat. Ind.) காட்டழல், s. Jungle fire, kindled by the friction of trees, &c., காட்டுத்தீ. காட்டாள், s. A rustic, rural person, நாகரீகமில்லாதவன். காட்டான், s. The wild cow,காட் டுப்பசு. 2. [prov.] Stranger, பிறன். காட்டிலேபோக, inf. To be lost, to waste. காட்டுக்கடலை, s. A small tree or plant, ஓர்செடி. Rough melastoma, (Melastoma aspera) or Indian current bush. (Mat. Ind.) காட்டுக்கல், s. A rough hard kind of stone, ஓர்வைரமானகல். காட்டுக்கீரை, s. Different kinds of wild greens mixed together. காட்டுச்சீரகம், s. A wild cumin, purple fleabane, ஓர்பூண்டு, Vernonia anthelmintica. காட்டுச்சீரகவள்ளி, s. An esculent creeper--as காட்டுக்காய்வள்ளி. காட்டுச்சேவல், s. The jungle-cock, somewhat different from a woodcock. காட்டுத்தகரை, s. The wild தகரை plant. காட்டுத்தனம், s. Rusticity, uncultivated manners. காட்டுத்தாரா, s. A wild duck. See தாரா. காட்டுத்தாளி, s. A twining plant, Convolvulus muricatus. See தாளி. காட்டுத்தினை, s. Wild millet. காட்டுத்துத்தி, s. A kind of plant, Sida hirta. See துத்தி. காட்டுத்துவரை, s. A kind of துவ ரை plant, Glycine parviflora. காட்டுத்துளசி, s. A Wild species of துளசி; which see. காட்டுநாரத்்தை, s. A kind of நாரத் தை tree, பெருங்குருந்து. காட்டுநெல்லி, s. A kind of நெல்லி tree, Emblica officinalis. காட்டுப்பயிர், s. Vegetables that grow of themselves, தாமாகவிளையும்பயிர். காட்டுப்பருத்தி, s. Wild cotton of spontaneous growth. காட்டுப்பன்றி, s. A wild hog. காட்டுப்பாகல், s. A kind of பாகல் creeper. See பழுபாகல். காட்டுப்பிள்ளை, s. [metap.] A foundling. Besch.. காட்டுப்பீ, s. First black excrement of a new-born child, or calf, meconium. கட்டுப்புத்தி, s. Stupidity, senseless conduct, மூடபுத்தி. காட்டுப்புளிச்சை, s. Wild sour greens, காட்டுக்காய்ச்சுரை, Hibiscus cannabinus. காட்டுப்புறா, s. A dove, a turtledove, கபோதம். காட்டுப்பூனை, s. A species of wild cat, காட்டில்வாழும்பூனை. காட்டுமந்தாரை, s. A tree, ஓர்மரம், Bauhinia acuminata. L. காட்டுமரம், s. Any wild or useless tree, plant, &c. காட்டுமரி, s. A shrub, ஓர்பூடு. See உமரி. காட்டுமருக்கொழுந்து, s. A wild species of மருக்கொழுந்து, not fragrant. காட்டுமல்லிகை, s. A kind of wild jasmine, with red blossoms, வனமல்லிகை. 2. Narrow-leaved jasmine, Jasminum angustifolium. காட்டுமனுஷன், s. A wild man. 2. An uncivilized man. காட்டுமா, s. The wild mango, வன மாமரம், Carbera manghos. 2. Another wild, mango, Spondias mangifera. காட்டுமாமரம், s. The wild mango tree. காட்டுமாவிரை, s. The same as சாரப்பருப்பு. காட்டுமிருகம், s. A wild beast, வனமிருகம். 2. A wild horse, கானக்குதிரை. காட்டுமிருகாண்டி, s. [vul. காட்டு மிறாண்டி.] A clown, rustic, an awkward ill-bred person, முருடன். காட்டுமுருக்கு, s. A thorny wild tree, Erythrina Indica. See முருக்கு. காட்டுமுருங்கை, s. A senna-leaved shrub, வனமுருங்கை, Ormicarpum sennoides. (M. Dic.) காட்டுமுன்னை, s. A shrub, Croton repandum. (Rott.) See முன்னை. காட்டுவள்ளி, s. A plant with a bulbous root, Discorea bulbifera. See வள்ளி. காட்டுவாகை, s. A Mimosa tree. See வாகை. காட்டெருமை, s. A wild buffalo. காட்டெருமைப்பால், Its milk. 2. The milky juice of the Asclepias gigantea, or gigantic swallow-wort, எருக்கம்பா ல். 3. The same as கள்ளிப்பால், the milky juice of the Euphorbia tirucalli. 4. The same as கூகைநீறு, the flour of the root of the Curcuma angustifolia, அங்குசரோசனம். காட்டேரி--இரத்தக்காட்டேரி s. [prop. காடேறி.] A jungle imp, a sylvan nymph, a demoness. புகைக்காடு, s. A great smoke. குடிக்காடு, s. Many houses together, a village, town. பிணக்காடு, s. A field covered with corpses. பருத்திக்காடு, s. A cotton field. நெருப்புக்காடு, s. A large fire. புன்செய்க்காடு, s. High dry land. புல்லுக்காடு, s. Pasture land. வெள்ளக்காடு, s. A general flood. பெருங்காடு, s. Large jungle. பனங்காடு, s. A thick palmyra grove. இடுகாடு--சுடுகாடு s. A place for burying, burning the dead. சுடுகாட்டுக்குப்போனபிணந்திரும்புமோ. Will the corpse which has been carried to the cemetery ever come back again? சுடகாட்டுவைராக்கியம். A good resolution formed on the occasion of a funeral is soon forgotten. சுடுகாட்டுமணிபொறுக்கி, s. A wild dove. 2. A kind of bird. சிறுகாடு, s. A low jungle. கப்பற்காடு, s. A large number of ships, a fleet. வயற்காடு, s. Paddy field. 78)

ciṇukku (p. 182) கிறது, சிணுக்கினேன், வேன், சிணுக்க, v. a. [vul.] To pinch, touch slightly, tease, nettle, சீண்ட. 2. To implicate, entangle, சிக்குப்படுத்த. 3. (fig.) To steal children, பிள்ளைதிருட. சிணுக்கிவிட, inf. To excite a quarrel. சிணுக்கு, v. noun. A pinch, fillip, a rap, a touch, சீண்டுகை. சிணுக்கெல்லாம்பிணக்குக்கிடம். Provocation produces quarrels. (R.) 8)

cuṇkkm (p. 193) s. Cringing, persisting in asking, பிணக்கம்; [ex சுணங்கு, v. (c.) 44)

tuvkku (p. 249) s. Tie, physical or mental attachment, சம்பந்தம். 2. A chain, சங்கிலி. 3. Difference, dispute, பிணக்கு. (சது.) 4. [for. prov.] Gun, firelock, musket, துப் பாக்கி. 36) *

tūkku (p. 252) கிறேன், தூக்கினேன், வேன், தூக்க, v. a. To lift, lift up, raise, take up, hold up, உயர்த்த. 2. To weigh, to balance, நிறுக்க. 3. To hang, as a criminal, to suspend any substance, தூக்கிலேபோட. 4. To hoist a flag, suspend hangings, jewels, &c., to hoist sail, ஏற்ற. 5. To lift one up, help one up, as from a pit, &c., எடுத்துவிட. (c.) 6. To weigh anchor, நங்கூரம்வலிக்க. 7. (fig.) To deliberate, consider, investigate, ஆராய்ச்சிசெய்ய. தூக்கிவினைசெய். Act after proper consideration. சீர்தூக்கிப்பார்த்தான். He considered well. தூக்கித்தூக்கியடிக்க, inf. To cause frequent nodding as sleepiness. 2. To shake as a child in fever. தூக்கிப்பார்க்க, inf. To weigh a thing in the hand or balance. 2. See சீர்தூக்க. தூக்கிப்பிடிக்க, inf. To take up a sick person. 2. To hunt out trivial faults. தூக்கிப்பிடியடாபிணக்காடாய்வெட்டுகிறேன்.... Sirrah, take me up, and I will make them a forest of corpses. தூக்கியெடுக்க--தூக்கிவிட, inf. To save from danger, ruin, &c., to help in emergency. தூக்கியெடுத்துக்கொள்ள, inf. To take up or welcome one with great regard, admiration. தூக்கிரும்பு, s. An iron crook, as துறட் டிரும்பு. (R.) தூக்குகோல்--தூக்குங்கோல், s. Steelyard, balance, scales. தூக்குமரம், s. Gallows, gibbet, (c.) தூக்குபாலம், s. As தூங்குபாலம். தூக்குவிளக்கு, s. A hanging lamp. தூக்கல்--தூக்குதல், v. noun. Lifting up. 10)

piṇkkm (p. 315) --பிணக்கு, s. Entanglement--as in a crowd, pressure, நெருக்கம். 2. Twist, plat, platting, பின்னுகை. 3. (c.) Love-quarrel, disagreement, ஊடல்; [ex பிணங்கு, v. பிணக்கன், s. A quarrelsome person, one who is cross. (நன்.) பிணக்குத்தீர்க்க, inf. To remove illwill and restore friendship. 14)

piṇkku (p. 315) கிறேன், பிணக்கினேன், வேன், பிணக்க, v. a. To tie, fasten, entangle, பின்ன. 15)

piṇm (p. 315) s. Corpse, carcass, சவம். (c.) 2. (சது.) Evil spirit, a devil, vampire, பிசாசம். பிணக்காடு, s. Place of cremation, சுடு காடு. 2. The place of battle where many have been slain, யுத்தகளம். பிணஞ்சுட, inf. To burn a corpse. பிணத்தூக்கம், s. Deep sleep. பிணநாற்றம், s. Bad smell of a corpse. பிணநெய், s. Fat extracted from corpses and used in magic. பிணந்தின்னி, appel. n. One who feeds on corpses. பிணந்தின்னிப்பிச்சி--பிணந்தின்னிப் பேய், s. A puny devil living on corpses. பிணப்பறை, s. A funeral drum, as சாப்பறை. பிணமெடுக்க, inf. To take up a corpse for burning or burying. பிணம்போலேகிடக்க, inf. To be motionless, as a corpse when asleep or feigning sleep. 2. To be indifferent to harsh treatment. பிணம்வீழ்களம், s. A burning or burying place, for the dead, மயானம். 2. As பிணக்காடு, 2. பிணவறையன், s. [prov.] A dull, heavy, lazy person, பருத்தவன். [in displeasure.] பிணவெடில், s. [prov.] As பிணநாற்றம். 17)

piṉṉam (p. 320) s. A break, tear, rent, severance, cut, சிதைவு. 2. Division, detachment, separation. dismemberment, பிரிவு. (See சின்னாபின்னம்.) 3. Unnatural distortion of a limb, disfiguration, deformity, உறுப்புக்குலைவு. 4. [in arthm.] A fraction, கீழ் வாயிலக்கம். W. p. 62 B'HINNA. 5. Change for the worse, degeneracy, deterioration, வேற்றுமை. 6. Frustration, disappointment, மோசம்போகுகை. 7. Rupture, disunion, difference, variance, break, பிணக்கு. 8. Misbehaviour, failure, slip, deviation or severing in a line of duty, முறைகேடு. 9. Perversion, opposition, disagreement. முர ண். (See வின்னம்.) 1. (சது.) Dust, powder as the pollen of flowers, பராகம். பின்னகுணனம், s. [in arithmetic.] Multiplication of fractions, கீழ்வாயிலக்கப்பெ ருக்கு. பின்னசங்கலனம்--பின்னசங்கலிதம், s. [in arithmetic.] addition of fractions, கீழ்வாயிலக்கங்களைக்கூட்டுகை. பின்னபாகாரம், s. [in arith.] Division of fractions, கீழ்வாய்ப்பிரிப்பு. பின்னபேதகம்--பின்னபேதம், s. Failure in performance of a promise, நிறைவேற் றாமை. 2. Difference, disagreement, disharmony, விரோதம். பின்னப்படுதல், v. noun. Being distorted, dismembered, deformed. 2. Being frustrated, disappointed. பின்னப்படுத்துதல், v. noun. Severing, dismembering. 2. Distorting, altering the natural position of any member of the body. 3. Frustrating, disappoint ing. பீ பீக்கருவேல், s. A tree, ஓர்வேலமரம், Mimosa farnesiana. 15)

pulvi (p. 326) s. Feigned dislike of a wife to her husband; sometimes of a husband to his wife, பிணக்கு; [ex புல, v.] புலவிநீட்டம், s. Conjugal shyness, ஊ டல். (p.) 31)

mṟm (p. 346) s. Disagreement, பிணக்கு. 2. Vice, evil, sin, பாவம். 3. Killing, murder, கொலை. 4. Strength, power, வலி. 5. Military exploits, bravery, வீரம். 6. Yama, இயமன். 7. Wrath, சினம். 8. Anger, கோபம். (சது.) 9. Injury, கெடுதி. (p.) மறநிலைப்பொருள், s. [one of the six அரசியல்.] Obtaining revenue and wealth by forced tribute from enemies, and by success in games. மறநிலையறம், s. Punishing soldiers and others who are false to their rice, and refuse to defend their country and recover plundered cattle. See அரசியல். மறநிலையின்பம், s. Having the pleasure connected with obtaining a bride by some brave act, as subduing a bull, or conquering in archery, &c. See அரசியல். மறப்புலி, s. A lion, சிங்கம். (சது.) மறமலி, s. An elephant, யானை. (சது.) 59)