aḷvai (p. 33) s. Measure, a definite quantity, அளவு. 2. Bound, limit, எல்லை. 3. A measure, or thing to measure with, அளவுக்கருவி. 4. A medium of knowledge, காட்சிமுதலியபிரமாணங்கள். 5. The name of a logical work, அளவைநூல். 6. Day, நாள். There are eight ways of obtaining the true knowledge of a thing or occurrence; viz.: 1. காட்சி, by the senses, especially the sight--by experiments, பிரத்தியட்சப்பிர மாணம். 2. அனுமானம், by inference, by drawing conclusions from what has been admitted or is supposed true--as நெருப்பிற்கு வியாப்பியம் புகையென்றறிதல், where smoke is, there is fire. 3. ஆகமம், by the testimony or assertions of great men, either orally or in writing, பெரியோர்வாய்ச்சொல். 4. அரு த்தாபத்தி, by deduction established from premises, அந்நியதாவநுபபத்தி--as இரவிலுணவி ல்லாமற் பகலுண்ணாதவனுக்குப் பருத்தல்கூடாதென் னுமுணர்ச்சி. 5. உவமானம், by similarity or likeness, comparison, மரை பசுப்போலென்னுமு ணர்ச்சி. 6. அபாவம், proof of non-existence-as முன்னில்லை, பின்னில்லை, முழுதுமில்லை, ஒன்றி ன்மற்றொன்றில்லை. 7. ஐதீகம், by traditional testimony--as இம்மாத்திற்பேயுளதென்பது, this tree is haunted by the devil. 8. சம்பவம், proof of co-existence--as ஆயிரத்தினூறுண்டெ னல், where a thousand is, there is a hundred. (p.) அளவையாகுபெயர், s. A metonymy in reference to measure, weight, number, &c. In Nannool, four kinds are given, எண்ணலளவையாகுபெயர், எடுத்தல ளவையாகுபெயர், முகத்தலளவையாகுபெயர், and நீட்டலளவையாகுபெயர். 15) *

iṭu (p. 45) கிறேன், இட்டேன், வேன், இட, v. a. To set, put on as ornaments, தரிக்க. 2. To put in, deposit, keep, வைக்க. 3. To give, bestow, grant, devote, appropriate, ஈய. 4. To throw, case, poke out, poke or thrust into, எறிய. 5. To designate, appropriate, assign, allot, destine, dictate, விதிக்க. 6. To pour, shower, சொரிய.--As an expletive, it is joined to the gerunds of other verbs in which, it sometimes gives additional force or emphasis to the action expressed, or serves as a kind of finish, வினையெச்சத்தோடுசேர்ந்தோர்பகுதிநீர்மைத்தா ய்வருவது.--The gerund இட்டு is sometimes used to express cause, instrumentality, &c.--as, அவனையிட்டிந்தப்பழிவந்தது, this disgrace happened through him. மரத்தினிற்பறவைக்கிடுகலேபோலப்பாதகமனைத்துந் தொலைத்திடும். It will drive away every evil, as a stone thrown at birds in a tree puts them to flight. இடுகடை, s. A door or gate where much liberality is exercised, கொடுப்போனில்வாயில். (p.) இடுகறல், s. Fuel, விறகு. (நிக ண்டு.) (p.) இடுகாடு, s. A burying place, பிரே தம்புதைக்குமிடம். 2. A place for burning the dead, சுடுகாடு. இடுகுறி--இடுகுறிப்பெயர், s. Arbitrary names of things, primitive terms. இடுகுறிச்சிறப்புப்பெயர், s. [in grammar.] A specific term or primitive nouns not common to all--as தெ ங்கு, a cocoanut tree. இடுகுறிப்பொதுப்பெயர், s. [in grammar.] A generic term, or primitive common noun--as மரம், tree or trees. இடுதங்கம், s. Refined gold, gold of the best quality, புடமிடுதங்கம். 2. Gold inlaid, set, mounted, &c., கல்நகையிலுள் ளிடுதங்கம். இடுதண்டம், s. A penalty, விதிக் கப்பட்ட ஆக்கினை. 2. A penalty, fine, mulct, அநியாயதண்டம். இடுதிரை, s. A curtain, திரைச் சீலை. இடுமருந்து, s. A philter, வசமாக்க விடுமருந்து. இட்டறுதி, s. A fixed time or limit, நியமித்தவெல்லை. 2. A critical time, இரண்டுக்குற்றகாலம் 3. Destitution, extreme want, வறுமை. இட்டுக்கட்டிக்கொள்ள, inf. To disparage, asperse, to bring reproach upon. முன்னிட்டுப்போக, inf. To go forward. பின்னிட்டுப்போக, inf. To go backward. இடுகை, v. noun. Bestowing, ஈ கை. 2. s. Gift, கொடை. 93)

iṭai (p. 45) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To recede, go out of one's way, ஒதுங்க. 2. To retreat--as before a foe, பின்னிட. 3. To be reduced in circumstances, to become poor, தாழ. கதிரெதிரிருள்போலிடைந்தவப்பொழுதில். While (his army) was scattered before the enemy--as darkness by the sun. 105)

iruṭṭu (p. 50) s. Darkness, dark, cloudiness, இருள். 2. Obscurity of mind, ignorance, அறியாமை. (c.) இருட்டுப்பட, inf. To close in-as the night, to get dark, இருளுண்டாக. இருட்டுமுறை, s. Periodical return of dark nights. முன்னிருட்டுக்காலம், s. The time after the full-moon when it is dark in the first part of the night. பின்னிருட்டுக்காலம், s. The time after the new-moon when it is dark in the latter part of the night. 67)

iẕu (p. 55) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To draw, pull, haul, drag, tug, drag to justice, to drag along the ground, ஈர்க்க. 2. To attract--as a magnet, ஊசி முதலியவீர்க்க. 3. To attract--as a snare, to entice, allure, inveigle, seduce, draw over to one's interests, வசமாக்க. 4. To strain, stretch, lengthen or attenuate by pulling, to draw out, நெடுகச்செய்ய. 5. To drag one into an affair, to cite, force one to court, &c., to drag one's name, &c. in support of an argument or practice, வலிகக. 6. To upbraid, drag out one's faults to view, to cast reproaches, insults, &c., புறத்திலிழு க்க. 7. To draw into, swallow up, engulph --as a stream, a whirl-pool, a whirl-wind, சுழித்துவாங்க. 7. To absorb--as a sponge, to absorb humors from the body, to draw-as a medicine or plaster, உறிஞ்ச. 8. To draw out the voice, lengthen the sound properly in singing, to draw in speaking, reading, &c., நீட்டிப்பேச. 9. To strain muscularly, distort the features or limbs in spasms, &c., to have the cramp, to be convulsed; in this sense, it is often used impersonally, வலியிழுக்க. 1. v. n. To linger, to be protracted, தாமதிக்க. இழுத்துப்பாடு. Sing, dwelling on the notes. தாய்வருமளவும்பேச்சிழுத்தாள். She protracted, continued the conversation, till her mother came. அந்தவழக்குவெகுபணமிழுத்துப்போட்டது. That law-suit has swallowed up a great deal of money. காரியமிழுத்துக்கொண்டுவருகின்றது. The affair is protracted, the business is delayed, being involved in various intricacies. இப்படியிழுத்துக்கொண்டுநின்றாலொன்றுந்தீராது. If you protract the matter so carelessly, you cannot expect a happy result. வழக்கிலேயிழுத்துவிட்டார்கள். They have dragged the matter into court. ஊர்க்காரியங்களையிழுக்க To make a long story, unnecessarily talking of other people's affairs. உன்காரியத்திலென்னையிழாதே. Do not draw me into your affairs, as a witness, party, &c. காரியத்திலிழுத்துக்கொண்டுநிற்கிறார்கள். They pull against or away from each other-as two parties, &c., they dissent, are unsettled (fig.), from the idea of two beasts tied together. இழுத்துக்கொண்டுவர, inf. To put off from day to day. என்கடனைத்தீர்க்காமலிழுத்துக்கொண்டுவருகிறான். He delays to pay the debt he owes me. இழுத்துப்பேச, inf. To speak drawlingly. இழுத்துவலிக்க, inf. To draw in a rope, or cord--as attached to a net, paper-kite, &c. இழுத்துவிட, inf. To put off, to protract, to delay, continue putting off and never fulfilling. 2. To bring into court, indict, prosecute, expose to the public. மடியைப்பற்றியிழுக்க, inf. To seize one's lap and pull him. காலிழுத்துநடக்க, inf. To trail the leg in walking--as a lame man. இழுபறி, s. A scuffle, a struggle, strife, squabble, வாது. இழுப்பு, v. noun. Drawing, pulling, draught, a pull, a tug, a twitch, இழுக் கை. 2. Attracting, attraction, allurement, inviting, engaging. 3. Distortion of the limbs or features by convulsions, cramp, &c. 4. Absorption. 5. Draught or force of a current, wind, &c. 6. Procrastination, tardiness, protraction, suspense, uncertainty. The meanings of the verb generally are applicable also to the verbal noun. அதிலே முன்னிழுப்புப்பின்னிழுப்பில்லை. In that matter, there can be no dispute one way or the other. இழுப்பறை, s. A box in a case, a drawer. இழுப்பாட்டம், s. Tardiness, protraction, procrastination. இழுப்பாட்டியம், s. [prov.] Procrastination, protraction, tardiness, delay--used instead of இழுப்பாட்டம். இழுப்பாணி, s. [prov.] A delayer, postponer, lingerer. 2. A moveable peg that fastens the yoke to the beam of the plough. இழுப்புண்ண, inf. To be drawn unwillingly--as some persons when they are compelled to attend court; to be forced or dragged into an affair. 2. To be allured, seduced, decoyed; to be diverted from the business in hand, be tempted, be led away by lust, be ensnared, சிக்கிக்கொள்ள. இழுப்புப்பறிப்புப்பட, inf. [vul.] To scuffle, struggle, contend. 2. To pull one another--as persons intoxicated, or in play. இழுவல், v. noun. [prov.] The act of drawing. 2. Putting off, lingering, delaying, postponing. 3. One who neglects his own affairs and busies himself with those of others. அவனொரு இழுவல். He is a busy-body, drawn into every one's business. இழுவை, v. noun. A being drawn, draught, இழுப்பு. 2. Any thing drawn-as a draught of thorns, timbers, fishes, &c., இழுக்கப்பட்டவை. 3. A long rope for draught, இழுக்கும்வடம். 4. The mark or point made on the ground by a thing drawn, சுவடு. இழுவைகண்டாலடிப்பார்க்கிறதேன்? When the track in which the thing was dragged is plain, why look for footsteps? 37)

ūṭu (p. 69) s. [as உள்.] The inside, that which is intermediate, between, நடு. (சத. 18.) 2. [vul.] Wool, thread woven across the warp, தார்நூல்.--Note. Commonly ஊடு as an affix governs the dative--as அவர்களுக்கூடேவந்தான், he came between them. இந்தஅலுவல்களுக்கூடேயிதையுமெப்படிச்செய்வே ன். How can I possibly do this in the midst of so much business? கனவூடும். Even in a dream-- (பார.) ஊடறுக்க, inf. To cut through, separate and pass through, cleave, to sunder--as an arrow; to force one's way through people, jungle, beasts, &c., உள்ளறுக்க. 2. To determine between two parties, to decide differences, settle amicably, வழக்குத்தீர்க்க. ஊடாட, inf. To go about--as a domestic in a house, அகத்திலுலாவித்திரிய. 2. To frequent, பலகாற்பயில. 3. To deal, or be familiar with, பழக. 4. To be conversant with a subject--as of science, art, &c., கல்விபயில. பாரைக்கூடாடாதபாறைபசுமரத்தின்வேருக்கூடாடி விடும். A rock that cannot be moved by a crow-bar gives way to the roots of a tree. முட்டரோடாடியநட்புக்கருங்காலிக்கட்டையூடா டியகால். Friendship with the base is like a hard block thrown against the knee. மயிரூடாடாநட்புச்சிறிதுபொருளுடாடக்கெடும்... Friendship so close as not to admit of even a hair-like interruption may be destroyed by pecuniary dealings. ஊடாடிப்பார்க்க, inf. To search, examine, &c., to look into, ஆராய்ந்துபார்க்க. கல்வியிலூடாடிப்பார். Look into learning, learn. ஊடாட்டம், v. noun. Familiarity, intercourse, intimacy, பழகுகை. ஊடாட்டம்பண்ண, inf. To be familiar, have intercourse, with, பயிற்சி பண்ண. ஊடுசெல்ல, inf. To pass through a crowd, a jungle, &c. ஊடுதாக்க, inf. To oppose with firmness, பின்னிடாமலெதிர்நிற்க. 2. To compare two things with each other with regard to their strength. ஒன்றோடொன்றூடுதாக்க, inf. To oppose each other. ஊடுபற்ற, inf. To burn within a lamp--as wick when the oil is out, உள்ளேபற்றியெரிய. ஊடுபோக்க, inf. To run through, cause to pass through, உருவச்செய்ய. 2. To decide between parties, settle amicably, வழக்குத்தீர்க்க. ஊடுருவ, inf. To penetrate--as rays, air, a weapon; to transpierce, உள் ளேயுருவ. 2. v. n. To insinuate itself into, உட்செல்ல. ஊடுருவத்தைக்க, inf. To transpierce, to stitch through. ஊடூடே, adv. Here and there, irregularly interspersed, frequently, often, every now and then. 44)

otungku (p. 82) கிறேன், ஒதுங்கினேன், வேன், ஒதுங்க, v. n. To subside, recede, retreat, retire--as for shelter, drift ashore, to a hedge or wall on one side, &c., to be put into a corner, on one side, to pass one side-ways, with marks of respect, &c., பதுங்க. 2. To walk, pass, go, நடக்க. 3. [used impersonally.] To become furnished, settled, adjusted, to come to an end, தீர. காரியமொதுங்கியிருக்கிறது. The affair is settled. அவருடையபெருமையெல்லாமொதுங்கிப்போயிற்று. All his pride is brought down. செந்தளிரொதுங்கமிளிர்சீறடியொதுங்கி. Walking with her delicate feet, which were so fair that the red young leaves retired at their approach. (ஸ்காந்.) வீட்டிலுள்ளவைகளையொதுங்கவைத்தல். Clearing the house by putting the things out of the way. அனிச்சமேலொதுங்க. Walking upon the அனிச்சம் flower. (நைட.) ஆளொதுங்கிப்போயிற்று. [prov.] The poor wretch is dead. 2. He is grown poor (in body and circumstances). ஒதுக்குக்குடி, s. A family or person lodging in another's house, garden, &c. See ஒட்டுக்குடி. ஒதுங்கிடம், s. Place of retreat, shelter, resort, ஒதுங்குமிடம். ஒதுங்கிநடக்க, inf. To pass sideways as an act of reverence, or as one of the inferior castes. 2. To keep out of the way of an evil person, a wild beast, &c. ஒதுங்கிப்போக, inf. To get out of the way of a person. ஒதுங்கிவர, inf. To turn in. ஒதுக்கம், v. noun. Seclusion, sequestration, separation, ஒதுங்கியிருக்கை. 2. Walking, gait, நடை. 3. Crouching, stooping, humbling one's self, பதுங்குகை. 4. Retiring, receding, retreating--as for shelter, பின்னிடுகை. ஒதுக்கமுள்ளவன், s. A person of modest mien. 6)

kẕuttu (p. 98) s. The neck of a person, brute, thing, &c., கண்டம். கழுத்தடி, s. The lower part of the nape of the neck, தோண்மேல். கழுத்தறுக்க, inf. To cut the throat, to server the wind-pipe. முன்விட்டுப்பின்னின்றுகழுத்தறுக்கலாமோ...... Would you bid one take precedence and then cut his throat? ஒருவன்கழுத்திலேகட்டிவிட. To devolve unpleasant consequences on another. 2. To attribute a crime or blame to a person. 3. To impose on another unsaleable goods, or a woman ineligible for marriage. கழுத்திடுகயிறு, s. Halter for a beast. கழுத்திருத்த, inf. To have the neck pressed down with a heavy load. (c.) கழுத்திலேகயிறுபோட, inf. To threaten self-immolation for the purpose of recovering debts, &c. 2. To be very treacherous, insidious, perfidious. (c.). கழுத்துக்குட்டை, s. A neckcloth, a cravat. (c.) கழுத்துக்கொடுக்க, inf. To lay down the neck for another on the block, to subject one's self to inconvenience or danger. 2. To expose one's life by a commission of crime. 3. To submit to the yoke as bullocks. கழுத்துச்சந்து, s. The joint of the neck. கழுத்துச்சுளுக்கு, s. Straining of the ligaments of the neck by violent turning of the head. கழுத்துத்திருக, inf. To wring off the head of a fowl, &c. 2. To throttle, twist the head. கழுத்துநெடியபானை, s. A longnecked pot. கழுத்துப்பட்டிகை, s. A collar, a cape. கழுத்துப்பட்டை, s. The collar of a cloak. கழுத்துப்பருத்திருக்க, inf. To have a thick neck. கழுத்துப்பொருத்தம், s. One of the ten பொருத்தம் for marriage, மணப்பொருத்தம் பத்திலோன்று. (c.) கழுத்துமுறிக்க--கழுத்தைமுறிக்க, inf. To break the neck--spoken of the power, &c., of demons. வேண்டாமென்றுகழுத்தைமுறிக்கிறான். He absolutely refuses, it is very repugnant to his feelings, &c. கழுத்துவெட்டி, s. A cut-throat, a betrayer, an assassin. (c.) கழுத்தூட்டி, s. The throat. (p.) கழுத்தேறுதண்டம், s. Aggravated or very heavy punishment. கழுத்தைநெரிக்க, inf. To throttle one. கட்டுக்கழுத்தி, s. A married woman. 81)

kāl (p. 105) s. Leg; foot of a person, animal or thing, பாதம். 2. A stake, a post, தூண். 3. A prop, support, stay, தாங்குகால். 4. The stem of a flower, பூந்தாள். 5. A shoot, a sprout, முளை. 6. The lower part, base, bottom, அடிப்பக்கம். 7. The foot or tail of a letter, அட்சரக்கால். 8. A staff, shaft, a pole, கோல். 9. The wheel of a carriage or of a car, தேருருள். 1. A quarter, one-fourth of a whole, காற்பங்கு. 11. [in astronomy and astrology.] A fourth part of a nacshatra, நட்சத்் திரங்களின் கால். 12. A degree of consanguinity, இரத்தக்கலப்பாமுறவு. 13. A channel, வாய்க் கால். 14. An instrument of dry measure --as மரக்கால். 15. Way, road, path, வழி. 16. A place, room, இடம். 17. Time, காலம் --as in கணுங்கால். 18. Minister and attendant of yama, காலன். 19. A turn, time--as ஒருக்கால், once; இருக்கால், twice. 2. Wind, air, any of the vital airs, காற்று. 21. Power, strength, வலிமை, (பிங்.) 22. Darkness, gloom, இருள். (நிக.) 23. A son, மகன். 24. A peg, a pin, குறுந்தறி. 25. [prov.] A measure in the width of cloth, being two குஞ்சம் or two-hundred-and-forty threads of warp, புடைவை அகலத்தின்கால். காலடி, s. The sole of the foot, உள் ளங்கால். 2. The steps or trace of the foot, foot-steps, காற்சுவடு. காலடியிலே, At or near the foot. காலணி, s. Ankle-ornaments, anklerings or bells, காலிலணியுமாபரணம். காலதர், s. (p.) A window, பலகணி; [ex கால், wind, et அதர், way.] காலாட, inf. To be active and industrious, முயல. காலாடி, s. An active, industries man, one who is active in movements, affairs, &c., முயற்சியுடையோன். 2. Wanderer, திரி வோன். 3. Title given to the chief of the Paller caste, பள்ளர்தலைவன். காலாட்டம், s. Activity in business, in duty, and consequent properity, மு யற்சி. காலாட்டமுள்ளமாடு, s. An ox that is brisk and ploughs well. காலாணி, s. A corn on the foot. 2. Pegs in the beams of native houses to support the roof. காலாணியற்றுப்போனவன், s. One who is become weak or poor. காலாயுதம், s. A gallinacious fowl, whose foot is its weapon, கோழி. காலாழி, s. See under ஆழி. காலாள், s. A person on foot; footsoldiers, infantry, பதாதி. காலாற, inf. To rest the foot, நடை யோய்ந்திருக்க. காலாறவிட, inf. To let draught oxen, horses, &c., rest. காலிடற--கால்தடக்க--காறடக்க, inf. To stumble. காலிலி, s. A snake, பாம்பு. 2. Wind, காற்று. 3. The charioteer of the sun, அருணன்; [ex கால், leg, இல், not without legs.] காலில்விழ, inf. To fall prostrate, or do homage at one's feet. காலுழற்சிகையுழற்சி. Distortion of the limbs, by convulsion or otherwise. காலிறால், s. See under இறால். காலுளைவு, v. noun. Soreness, aching or pain in the legs, from cold, walking, &c. காலூன்ற, inf. To set on foot firm on the ground; to become established. காலூன்றிநிற்க, inf. To stand firmly, stand fast. காலூன்றிப்பெய்ய, inf. To rain in torrents--the clouds seeming to rest on the horizon. காலேயரைக்கால், s. A quarter and oneeighth, five-eighths. காலோடேகால்சேர்ந்துநிற்க, inf. To stand with closed legs. கால்கட்டு, s. Inseparableness--as of wife and husband. கால்கட்டுகைகட்டு, Bound hand and foot. 2. (fig.) Confined at home by the sickness of another, by a grown-up daughter, a motherless child, or by urgent business, &c. கால்கழுவ, inf. To wash the feet; metaphorically to clean one's self with water after stool, மலங்கழுவ. கால்கூசுதல், v. noun. Shrinking of the foot in touching rough ground, &c. 2. Recoiling of the legs in stepping into the compound or house of a stranger. 3. Having spasms in the arms, and legs --as in cholera. கால்சீக்க, inf. To root out, exterminate, வேரோடுகளைய. 2. To efface, to obliterate, துடைக்க. 3. To dispel darkness, இருளைஅகற்ற. 4. To scrape with the foot, காலினாற்சீக்க. கால்செய்வட்டம், s. A fan, விசிறி; [ex கால், air, et செய்வட்டம்.] கால்தளர--காறளர inf. To become weak in the limps, by walking, sickness, age, &c. கால்தோல்--காற்றோல் s. [prov.] Leathern defences for toddy-drawers feet in climbing, மரமேறுவோர் காலிலிடுந்தோல். கால்நகம்--கானகம் s. Toe-nail. கால்நடை--கானடை. v. noun. Walking, going on foot--as distinct from riding and driving. 2. s. Sheep and goats; oxen, cattle, ஆடுமாடுகள் அவனுக்குமாட்டில் நூறுகால்நடையுண்டு. He has no-hundred oxen. கால்நடையாய், adv. On foot, a-foot. கால்நடையாய்ப் பிரயாணம்போக, inf. To travel on foot. கால்நோக்கு--கானோக்கு s. One-fourth aspect of a planet, being one of the four aspects. கால்பாவவில்லை. The feet do not seek the ground--recoiling from going. கால்பிடிக்க, inf. To fall at one's feet to ask a favor. 2. To press and rub the legs in order to induce sleep, to shampoo. கால்பின்னிக்கொண்டுநிற்க, inf. To stand cross-legged. கால்பின்னிக்கொள்ள--காலோடேகால் பின்னிக்கொள்ள, inf. To lose the power of walking, legs being crossed. கால்மட்டம், s. [prov.] Use of the feet in walking, by guess or practice--as in the dark or as a blind man. கால்மாடு, s. The foot of a bed, or of a person in bed, காற்பக்கம். கால்மிதி, s. Step in dancing. 2. Footmark, காற்சுவடு. கால்வருட, inf. To shampoo, to stroke the feet, soles, &c. கால்வழி, s. Lineal descent, succession, சந்ததி. 2. Foot-path. கால்வாங்க, inf. To make the leg, foot or tail of a letter--as of கு-து-ர். 2. To slip, to slide in muddy walking. 3. To die. 4. To trip one up, to disappoint, to frustrate one's object. 5. To amputate a foot, a leg, &c. 6. To be drawn up, stiffened, &c.--as a leg by a fall, convulsions, &c. கால்வாசி, s. A fourth part. வேலைகால்வாசிதீர்ந்தது. The fourth part of the work is finished. கால்வாய், s. A channel, a water-course, an aqueduct--commonly வாய்க்கால். கால்விரல், s. A toe. கால்விலங்கு, s. Fetters, காற்றளை. கால்விழுந்துபோக, inf. To be weary of walking. 2. To become paralyzed --as the legs. கால்வைக்க, inf. To step, tread or trample on. 2. To step in dancing. 3. (fig.) To enter upon a practice, a course, &c.; to make a footing. 4. To intermix by marriage. காற்கொட்்டை, s. A small bolster for the legs and feet. காற்சங்கிலி, s. Chains for the feet. காற்சட்டை, s. Trowsers, pantaloons. காற்சரி, s. Foot-ring, a kind of ornament for the feet. காற்சிலம்பு, s. A foot-trinket of silver. காற்சீப்பு, s. The hip-bone, சந்தெலும்பு. காற்படம், s. The fore part of the sole or bottom of the foot, காலின்படம். காற்படி, s. A quarter measure. காற்பரடு, s. The ankles--as கரடு. காற்பிடிப்பு, s. Rheumatic stiffness, contraction, &c., in the legs. காற்றண்டை, s. A tinkling trinket for the ankles. கானடுவிரல், s. The middle toe of the foot. கானொண்டி--கால்நொண்டி s. Lameness of the leg. 2. A lame man. கடைகால், s. The foundation, அஸ்திவா ரம். 2. An excavation for laying the foundation. 3. [prov.] A small iron bucket for drawing water. கிந்துகால், s. A halting or hobbling leg. கிந்துகாலன், s. A hobbler. கீற்றரைக்கால், The contracted form of உ, marked thus ,-- as து, நு. கீற்றுக்கால், The contracted form of ஊ, marked thus --as தூ, நூ. See under கீற்று. குதிகால்--குதிங்கால் s. Heel. குந்துகாலன், (fem. குந்துகாலி.) A hobbler, a limping person. 2. A Squatter, a man sitting on the his knees. குந்துகால், s. Tip-toe. 2. Squat, sitting on the heels--as a man. கொம்புக்கால், s. The two signs for ஒ marked thus ெ-ா, as in கொ,சொ,. தோரணக்கால், s. Poles to which strings or ropes adorned with twigs or leaves are tied, to represent triumphal arches. நாற்காலி, s. Chair. பகுதிக்கால், s. The sign of உ, in certain compound characters marked thus --as சு, பு. பகுதிக்காற்பிறை, s. The sign of ஊ, marked --as பூ, யூ. பவளக்காலி, s. The name of a bird, Erythropus longipes, corallinus. பின்னங்கால், s. Hind leg. புள்ளிக்கால், s. The character ள subjoined to the letter உ, to lengthen it. புறங்கால், s. The upper part of the foot, instep. பொய்க்கால், s. A stilt, a false leg-as a wooden one. பொய்க்கால் கட்டியாட, inf. To go upon stilts. மடிப்பங்கால், s. Legs with folded knees. மடிப்பங்கால்போட. inf. To sit upon the hams with folded knees. மரக்கால், s. Crutches. 2. A wooden leg. 3. [ex கால், a measure.] An instrument of dry-measure. முக்காலி, s. Tripod. முக்கால், s. Three quarters, ??, தெ. முக்காலும். The three times, even three times. முக்காலும்போவேன். I will certainly go, come, &c. முக்காலேமூன்றுவீசமும். Almost, for the greatest part, nearly. முன்னங்கால், s. Fore-leg. வாய்க்கால்--நீர்க்கால், s. Channel, water-course; [ex கால், channel.] இரண்டாங்கால் மூன்றாங்காலுறவுமுறையான்..... One who is of the second or third degree of consanguinity. 19)

kōpam (p. 150) s. [com. கோவம்.] Anger, wrath, rage, fury, சினம். 2. Displeasure, pique, umbrage, dudgeon, வெறுப்பு. 3. Irritation, exasperation, irascibility, waspishness, கோபக்குணம். (c.) 4. Morbid irritation, or exacerbation of any of the three humors of the body, உடம்பெரிச்சல். W. p. 251. KOPA. 5. The cochineal and other insects of the coccus class, இந்திரகோபம். 6. A kind of prepared arsenic, துத்தபாஷாணம். கோபமுங்குறையும். Displeasure and offence. கோபம்பாவம். Anger is sin. கோபக்காரன், s. An irritable, passionate man. கோபங்காட்ட, inf. To be angry, to manifest resentment, to appear displeased. 2. To give place to anger before superiors. 3. To be indolent. கோபங்கொள்ள, inf. To be displeased, to take umbrage at. 2. (fig. prov.) To be inflamed, irritated--as a sore, a wound, &c., to become aggravated--as a disease; to rage--as the sea. கோபஞ்சாதிக்க, inf. To harbor resentment. கோபதாபம், s. Great anger, choler, rage. (c.) கோபமுகம், s. An angry countenance, angry looks. கோபமூள, inf. To be excited, inflamed with anger. 2. To be enraged. கோபமெழுப்ப--கோபமூட்ட, inf. To provoke, to enrage, to incense, to exasperate. கோபம்பாராட்ட, inf. To yield to, or indulge in anger. கோபாக்கினி, s. Hold displeasure, fury, indignation; [ex அக்கினி, fire.] கோபி, s. A passionate, irritable person, one easily enraged; a surly, waspish person, கோபமுடையவன். See கோபிசந்தனம். கோபிஷ்டன், s. A passionate man. தீராக்கோபம், s. Implacable hatred. முன்கோபம், s. Sudden anger from a slight cause, pettishness. 2. Cherished malice. முன்கோபம்பின்னிரக்கம். Soon angry and soon relenting. 61) *

cri (p. 166) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. [lit. to go, move, descend]; hence. To lean, decline from the perpendicular; to recline, to fall on one side, சாய. 2. To flow or roll down --as a stream from a mountain, corn from a heap, சரிந்துசெல்ல. 3. To slip, slide off --as a garment, நழுவ. 4. To roll or fall down a precipice, or from a height--as bricks from a wall, மேலிருந்து கீழுருள. 5. [in reproach.] To recline or lie down, படுக்க. 6. To flock to a place, go in crowds, or a train--as men or beasts, பட்சிமுதலியனகூடிப் போக. 7. To die off, to die, (commonly said in reproach, சாவ.) 8. To decline--as a heavenly body, கிரகஞ்சாய. 9. To be set aslant, to be raised on one side, to be tilted, சரிவா யிருக்க. 1. To give way, to yield, to be defeated--as an army or party, பின்னிட. (c.) பகைவர்படைசரிந்தது. The army of the enemy was defeated. சும்மாசரிந்துகிடவேன். Don't be meddling, (lit.) go and lie down in peace. வெட்டினாலே தோள்சரிந்தது. The wounded shoulder hung down. அநேகர்சரிகிறார்கள். Many people are going in crowds. சரிந்தவெழுத்து, s. Sloping letters, in writing. சரிந்தவயிறு, s. The pendent abdomen --as when the f&oe;tus descends near the time of delivery. 2. A hanging paunch. சரிபொழுது, s. The declining sun. 2. The time of the declining sun. சரிய, [adv.] Slantingly, slopingly--as the declining sun, &c. குடல்சரிதல், v. noun. The gushing or falling out of the entrails. சரிகை, v. noun. Sliding, gliding, leaning, &c. சரிவு, v. noun. Recumbency, slope, declivity, சாய்வு. 2. Sliding, rolling, slipping or flowing down, தானியமுதலிய சரிகை. 3. Declivity, steep sides of a mountain, மலைச்சரிவு. 4. Verge of a town, village, river, &c., border, margin, பக் கச்சரிவு. 5. (Rott.) The protrusion of the intestines when wounded, குடற்சரிவு. Sometimes சரிவல். சரிவாய், adv. Slantingly, slopingly. 75)

cavaṉikkai (p. 172) --சவனிகை, s. A screen or curtain, கட்டுதிரை. 2. [commonly சம னிகை.] A curtain or screen held before actors just ready to advance on the stage, இடுதிரை. W. p. 346. JAVANIKA. 3. The position of players behind the curtain, திரையின்பின்னிற்கை. 4. The hall in which an idol is placed to rest after procession, இளைப்பாறுமண்டபம். (c.) சவனிக்கைத்தரு--சவனிக்கைப்பாட்டு, s. A song on the appearance of an actor. சவனிக்கைப்படிக்க, inf. To sing a stanza when the last player enters and dances round the area. சவனிக்கைப்பிடிக்க, inf. To hold the curtain before actors about to show themselves on the stage. சவனிக்கைமண்டபம், s. The retiring room--as சவனிக்கை, 4. 2)

tirumpu (p. 240) கிறேன், திரும்பினேன், வேன், திரும்ப, v. n. To turn, to turn back, to return, மடங்க. 2. To turn as the mind or will, மாற. 3. To be averted, as an evil; to abate, as a disease; to overcome, as poison, விலக. 4. To be proselyted, converted, as a person, மறுசமயத்திற்புக. 5. To decline, as the sun, சாய. 6. To veer or change, as the wind, மீள. 7. To turn, as an angle; to bend, as a road or river; to be refracted, as light, வளைய. 8. To retrograde, பின்னிட. (c.) வியாதிதிரும்புமுகத்தில்மருந்துகொடுத்தார்கள். They gave medicine, upon the turn of the disease. குழந்தைக்குநாக்குத்திரும்பஇல்லை. The child's tongue does not bend easily--he lisps. காற்றுத்திரும்பிவிட்டது. The wind has reached the head. தலைக்கேறியவிஷந்திரும்புவதுபிரயாசம். It is difficult to overcome poison which has reached the head. திரும்ப, inf. [adverbially.] Again. திரும்பவா--திரும்பிவா. Come again. திரும்பத்திரும்ப. Again and again. திரும்பத்திரும்பச்சொல்லவேண்டுமா. Must I tell you again and again? திரும்பவும், adv. Furthermore, moreover. திரும்பவும்என்ன. What more, what else? திரும்பிப்பார்க்க, inf. To cast a favorable look, to attend kindly to one's application. சித்தந்திரும்ப, inf. To incline favorably, as the mind of a deity or great person. Sometimes used ironically.) 34)

ncukku (p. 267) கிறேன், நசுக்கினேன், வேன், நசுக்க, v. a. To squeeze, to press with the hand, கசக்க. 2. To bruise, squash, crumple by pressing, as a letter or parcel, நசுங்கச்செய்ய. 3. To keep a matter back, to tell it indistinctly, இழுத்தால்போல்பேச. 4. To abject to, to rebut, to try to defeat, தடுக்க. 5. To reduce, as pride, &c., கீழ்ப்படுத்த. (c.) ஒருவனைநசுக்கிவைக்க. To reduce one in circumstances, &c. 2. To keep one back in growth, progress, &c. நசுக்கிச்சொல்ல, inf. To speak indistinctly, to clip words. நசுக்கிப்பிழிய, inf. To press and squeeze out juice. நசுக்கிவிட, inf. As நசுக்கு. 3. நசுக்கு, v. noun. A broise, நெரிவு. நசுக்குத்துர்ச்சனம்பண்ண, inf. To be mettlesome. (R.) நசுக்குணி, appel. n. [prov.] A stunted person, மெலிந்தவன். 2. A loitering, delaying person, பின்னிடுவோன். 3. As நசுக்கான். 12)

nāṇu (p. 273) கிறேன், நாணினேன், வேன், நாண, v. n. To feel bashful, to be modest, or coy, as a woman, கூச. 2. to be shy, to shrink back, as from a forbidding sight; to feel repugnance or dislike, பின்னிட. 3. To acquiesce or yield through regard, அட ங்க. 4. To shrink from the touch, as some vegetables; to yield, as disease to medicine, வாட. 5. To be shy, and run away, as snakes, &c., are said to do when certain herbs or roots are shewn, அஞ்ச. 6. [prov.] To be influenced unfavorably as some trees or plants by nearness to the cocoa; to be uncongenial, to each other, as the red and white lotus, பிணங்க. (c.) மாமியாரைக்கண்டுமருமகள்நாணுகிறதுபோலே..... As the doughter-in-law is embarrassed in presence of her mother-in-law. நாணி, s. A modest person, நாணமுடை யாள். 84)