appirakam (p. 18) s. Mica or talc, ஓர்வகைலோகக்கல். Wils. p. 59. AB'HRAKA. Of this are five kinds:- 1. பொன் னப்பிரகம், gold-colored mica. 2. வெள்ளி யப்பிரகம், silver-colored mica. 3. தேனப் பிரகம், honey-colored mica. 4. கிருஷ்ணாப் பிரகம், black-colored mica. 5. கெந்தகாப் பிரகம்; yellow-colored mica. அப்பிரகசிந்தூரம், s. Red oxide of tale. அப்பிரகத்தகடு, s. A plate or lamina of mica. அப்பிரகநவநீதம், s. Mica made into an ointment. அப்பிரகபற்பம், s. Oxide of talc. அப்பிரகபாஷாணம், s. One of the thirty-two kinds of arsenic in its natural state. 25) *

amprai (p. 20) s. Bismuth, நிமிளை. அம்பரைநாதம், s. Mica, as அப் பிரகம். 53)

ēmam (p. 79) s. Gold, wealth, பொன். Wils. p. 979. HEMA. (p.) ஏமத்தின்வடிவுசான்ற. Having the shape of gold. (ஸ்காந்.) ஏமத்தி, s. An arsenic prepared in a gold cup, பொற்றொட்டிப்பாஷாணம். ஏமமணல், s. Gold in a state of powder. ஏமாப்பிரகம், s. A metal-like matter resembling gold, பொன்னப்பிரகம். 30)

kiruṭṭiṇam (p. 110) --கிருஷ்ணம், s. Blackness, darkness, a dark-blue color, கறுப்பு. 2. (சது.) The second or dark half of the moon, சந்திரன் அபரபக்கம். Wils. p. 245. KRISHN'A.-Note. Krishna is spelt in Tamil in different ways--as கிருட்டிணன், கிட்டிணன், கிருஷ் ணன், கண்ணன், கிருட்டினன், கிட்டினன், கிட் ணன், கிஷ்ணன். கிருட்டிணசருப்பம், s. A black species of snake, கரும்பாம்பு. கிருட்டிணசிங்குவாததோஷம், s. A kind of diseas, terminating in most cases fatally, ஓர்நோய். கிருட்டிணபக்கம், s. The dark half of the moon, அபாபட்சம். கிருட்டிணமிருகம், s. A black deer, கரியமான். கிருட்டிணவர்ணம், s. Iron-sand, இரும் புமணல். கிருட்டிணமூர்த்தி, s. The incarnate Krishna. கிருட்டிணன், s. Krishna, the most celebrated incarnation of Vishnu, கண்ணாவ தாரம். 2. Arjuna, அருச்சுனன். 3. The rishi Vyasa, வியாசன். கிருட்டிணாநதி--கிருட்டிணை, s. The river Krishna or Kritna, ஓர்நதி. கிருட்டிணாப்பிரகம், s. Mica, ஓர்அப் பிரகம். 16)

cattinātam (p. 159) s. Golden color, பொன் னிறம். 2. (M. Dic.) Bismuth of a golden color, பொன்னிமிளை. Compare சத்தி. 3. Mica of a yellow color, ஏமாப்பிரகம். 59) *

carakku (p. 166) s. Curry-stuffs, கறிச்சரக்கு. 2. Drugs, spices, &c., சம்பாரச்சரக்கு. 3. Goods, commodities, articles of merchandize, wares, வியாபாரச்சரக்கு. 4. [loc.] Arrack, liquor, சாராயம். 5. Minerals used for medicine, especially arsenic, of which the Hindus reckon sixty four kinds, half in their native state and half prepared; also alkalis and salts used in the chemical preparation of medicines, மருந்துச்சரக்கு. (c.) (Sa. Sarga.)--Note. The alkaline, or salifiable base, is called ஆண்சரக்கு (masculine drug) or உப்புவிந்து (Seminal salt), and any acid which readily combines with a salifiable base is called பெண்சரக்கு (feminine drug) or புளிச்சுரோணிதம் (acidulated uterine blood), the chemical affinities being supposed to resemble the male and female properties in union throughout. The following are some of the alkaline bases and acids: உப்பு, ஆண்சரக்கு. புளி, பெண்சரக்கு. வெடியுப்பு... ... ... படிக்காரம். கல்லுப்பு... ... ... பழப்புளி. சூடன்... ... ... துருசி. கடனுரை... ... ... கற்சன்னநீர். சூதம்... ... ... கந்தி. காந்தம்... ... ... கரடி. இரும்பு... ... ... எரியாலமெண்ணெய். பேதி... ... ... பொன்னம்பர். |புளியறணை. தொட்டிப்பாஷாணம்... ... ... |புளிநறளை. மாமிசபேதி... ... ... கல்மதம். வீரம்... ... ... புளியாரை. அப்பிரகம்... ... ... காய்ச்சருக்கு. கௌரி... ... ... புளிமாங்காய். வெள்ளைப்பாஷாணம்... ... பனங்கள்ளு. வைக்கிராந்தம்... ... நிமிளை தங்கம்... ... ... மனோசிலை. சாரம்... ... ... வெண்காரம். பச்சைக்கர்ப்பூரம்... ... இந்துப்பு. வீரம்... ... ... நரகம். கல்லுப்பு... ... ... இலிங்கம். சிலாசத்து... ... ... செம்பு. அசற்சரக்கு, s. A production of nature, as distinguished from artificial compounds, பிரகிருதியானது. (p.) ஆடுஞ்சரக்கு, s. Minerals which evaporate on the fire--as mercury, sulphur, &c., (R.) 2. Drugs, ingredients, &c., in common use. ஆடிநெருப்பிற்குநில்லாமலோடுஞ்சரக்கு, s. Minerals which, on being exposed to the action of fire, disappear; said to be the case with fictitious cinnabar, yellow sulphuret of arsenic, &c., Sixtyfour kinds are reckoned. (R.) உருகியாடியெழும்பிப்போகுஞ்சரக்கு, s. Minerals which first melt in a crucible, and then are gradually sublimated-as sulphur, mercury, &c. சரக்குச்சுண்ணம், s. As சவ்வீரம். சரக்குத்தட்டு, s. [loc.] A salver, tray or basket in which the dealer places his seeds, &c., for sale. சரக்கிறக்க, inf. See இறக்கு, v. சரக்குப்பண்ண, inf. To regard or esteem. (p.) 2. [prov.] To dry in the sun, உலர்த்த. கடைச்சரக்கு, s. See கடை. கப்பற்சரக்கு, s. Ship-goods, commodities of a ship, cargo. கள்ளச்சரக்கு, s. See கள்ளம். உள்ளூர்ச்சரக்கு, s. Productions of the country. See under உள். கிடையாச்சரக்கு, s. A rare article, that which cannot be had. கட்டுச்சரக்கு, s. Consolidated drugs. See கட்டு. சாதிச்சரக்கு--உயர்ந்தசரக்கு, s. A superior kind of merchandise, the most valuable drugs. சீமைச்சரக்கு, s. European goods or commodities. தாழ்ந்தசரக்கு, s. Articles of an inferior quality. நற்சரக்கு, s. Spices and other commodities of a superior kind and undamaged. நாட்பட்டசரக்கு, s. Old goods. நாட்சரக்கு, s. [prov.] Drugs bought on a fortunate day against a woman's lying in. பலசரக்கு, s. Drugs, curry-stuffs, minerals, &c. பொற்சரக்கு, s. The most valuable or superior drugs. (lit.) Golden drugs. (p.) வைப்புச்சரக்கு, s. Artificial drugs, medicines. 27)

ciknātm (p. 181) s. Mica, அப்பிரகம். (M. Dic.) 12)

pira (p. 316) . [Sans. part. and prefix.] Forth, forward, as பிரகரணம், பிரயோகம். 2. Very, much, exceeding, பிரக்கியாதி, பிரசண்டம். 3. Appearance, manifestation, as பிரகடம், பிர காசம். W. p. 556. PRA. பிரகடம், s. That which is unfolded or manifested, பிரசித்தமானது. W. p. 556. PRAKAT'A. பிரகண்டம், s. [anat.] Os brachii, புய வென்பு. W. p. 558. PRAGAN'DA. பிரகண்டபுரபேசி, s. Brachialis anticus. பிரகதி, s. Brinjal plant, கத்தரிச்செடி. பிரகஸ்தம், s. The expanded hand, விரித்தகை. W. p. 584. PRAGAMANA. பிரகம்பிதமுகம்--பிரகம்மிதமுகம், s. Shaking the head in token of wonder or amazement, one of the fourteen expressions of he countenance, பதினான்முகத் திலொன்று; [from Sa. Prakampa, shaking.] (சது.) பிரகரணம், s. Introduction, prologue, prelude, முகவுரை. 2. Chapter, section, அத்தியாயம். 3. Place of stopping or pausing, ஓர்விஷயமுடிவு. W. p. 556. PRAKARAN'A. 4. Opportunity, occasion, சமயம். 5. A certain class of books of a mystic character, ஞானநூல். 6. Destruction, கொல் லுகை. பிரசுரிக்க, inf. To destroy, சங்கரிக்க. பிரகாசம், s. Brightness, shining, splendor, radiance, reflected light, lustre, களை. 2. Sunshine, வெயில். 3. Illustriousness, conspicuousness, celebrity, கீர்த்தி. W. p. 537. PRAKAS'A. 4. Nature, quality, character, குணம். பிரகாசங்காட்ட, inf. To shine, to yield a radiance. பிரகாசமாய்த்தெரிய, inf. To appear clearly, as a body, a meaning, &c. பிரகாசன், s. One full of light--physical, mental or spiritual, ஒளியுடையோன். 2. The soul liberated from births, illumined by, and identified with, the deity, முத்தாத்துமா. பிரகாசி, appel. n. [mas. and fem.] One who shines. 8)

pū (p. 329) s. The earth, பூமி, a place. W. p. 622. B'HOO. 2. Birth, production, பிறப்பு. பூகம்பம்--பூக்கம்பம்--பூக்கம்பனம், s. An earthquake, பூமியதிர்ச்சி. See கம்பம். பூகர்ணம்--பூகன்னம், s. Radius of the earth's equator. W. p. 622. B'HOOKARN'A. பூகாமி--பூமிகாமி, s. A horse going well on land. See சலகாமி. (p.) பூகோளம், s. The terrestrial globe, the earth. See கோளம். பூகோளசாஸ்திரம், s. Geography. பூசுதன்--பூமகன், s. Mars; (lit.) son of the earth, செவ்வாய். பூசுதை--பூபுத்திரி, s. Sita the wife of Rama, சீதை; [ex கதை, or புத்திரி.] பூசுத்தி, s. Cleaning or smearing a place, ஸ்தலசுத்தி. பூசுரர்--பூதேவர், s. [pl.] Brahmans as gods of earth, பிராமணர், [ex சுரர்.] பூச்சக்கரம், s. The earth. See சக்கரம். 2. (St.) The equinoctial line. 3. A kind of whirling rocket, சக்கரவாணம். பூச்சக்கரவாளம், s. A range of mountains supposed to encircle the earth. See சக்கரவாளம். பூச்சக்கரன், s. A king, a prince, அரசன். பூச்சாயை, s. The shadow of the earth, பூமிநிழல். பூச்சாரம்--பூசாரம், s. A mineral substance, as பூநீறு. 2. The quality or characteristic of a soil, நிலத்தன்மை. பூநாகம், s. A worm, an earth-worm. 2. Snake, நாகம். பூநாதம், s. Salt-petre, or nitrate of potash, வெடியுப்பு. பூநீர், s. Dew as the moisture of the earth, பனி. பூநீறு--பூவழலை, s. Washerman's or fuller's earth, as நிலவீரம். பூநீற்றிலெடுக்கிறஉப்பு, s. Salt from the earth impregnated with soda. பூபதி, s. A king, as lord of the earth, அரசன். 2. A kind of pill, ஓர்குளிகை. (சது.) பூபரிதி, s. The equinoctial line. 2. The circumference of the earth. W. p. 624. B'HOOPARID'HI. பூபன், s. A sovereign, one who protects the earth, அரசன். W. p. 624. B'HOOPA. பூபாலன், s. [pl. பூபாலர்.] A king, a sovereign, அரசன் 2. An agriculturist, one who cherishes the earth, வேளாளன்; [ex பாலன்.] பூப்பிரவேசம், s. Visiting one's field, &c. See பூமிப்பிரவேசம். பூமகள்--பூமின், s. The goddess of earth, பூமிதேவி. பூமகண்மைந்தர், s. [pl.] Husbandmen, as belonging to the soil, வேளாளர். பூமண்டலம், s. The earth, the world, பூச்சக்கரம்; [ex மண்டலம்.] பூருகம், s. A tree, as originating from the earth, மரம்; [ex ருகம்=உருகம், origin.] பூருண்டி, s. A kind of sun-flower, ஓர்பூ, W. p. 625. B'HURUNDI. பூவசியர்--பூவைசியர், s. Ploughmen, உழவர். 2. Farmers, களமர். (சது.) பூவலயம்--பூவுலகம்--பூவுலகு--பூலோகம், s. The earth, the world. பூவிந்துநாதம், s. Mica, அப்பிரகம். பூவினம், s. Native arsenic, கற்பாஷா ணம். 4) *

poṉ (p. 337) s. Gold, சொர்ன்னம். 2. Lukshmi--as of gold-color, இலக்குமி. 3. Beauty, elegance, comeliness, அழகு. 4. Metal in general. See கரும்பொன், செம்பொன். 5. Jupiter--the gold-like planet, வியாழம். 6. Portliness, grandeur, magnificence, பொ லிவு. (சது.) 7. A small gold-coin, பொற்காசு. 8. Lustre, splendor, brilliance, பிரகாசம். 9. The sun, சூரியன்.--In composition, ன் may be changed to ற், before க், ச், த், ப், as பொற் கம்பி, பொற்சங்கிலி, &c. பொன்னானமருமகளானாலும்மண்ணாலேயாகிலுமொரு மாமியார்வேண்டும். Though a daughter-in-law be of gold, she needs a mother-in-law even of earth. பொன்கத்தியென்றுகழுத்தறுத்துக்கொள்ளலாமா..... Would any one cut his throat because the knife was of gold? பொன்னுக்குப்பொடியாயிருக்கிறது. It is extremely dear; (lit.) a particle for a goldcoin. இதிலேபொன்விளையும். Gold is produced in this, i. e. it is a rich soil. பொற்கட்டி, s. A lump of gold in the mass. பொற்கணக்கு, s. Table of weights for the precious metals, troy-weight, பொன் னிறையளவு. பொற்கண்டை--பொற்கெண்டை--பொற் சரிகை, s. Threads of gold. See கெண்டை. பொற்கலசம், s. [Chris. usage.] A golden vial. பொற்கலம்--பொற்கலன், s. A golden salver. 2. A golden ornament. பொற்காசு, s. Gold-coin. பொற்குடம், s. A golden pot. பொற்சங்கிலி, s. Golden chain. பொற்சரக்கு, s. Most excellent goods. See சரக்கு. பொற்சரடு, s. Gold-wire. See சரடு. பொற்சரிகை, s. Gold-fringe. பொற்சீந்தில், s. [also நற்சீந்தில்.] A plant. See சீந்தில். பொற்சுண்ணம், s. Gold-dust strewed on persons upon great occasions. [poet. usage.] பொற்பணிதி, s. Gold-jewels. பொற்பாதம், s. The golden feet, in reverence. பொற்பாளம், s. Bars of gold, bullion. See பாளம். பொற்பூ, s. Golden flowers. See சுவர் ணபுஷ்பம். பொற்பூச்சு--பொன்முலாம், s. Gilding. See முலாம். பொற்பூச்சுப்பூச, inf. To gild. பொற்றகடு, s. Gold-plate. பொற்றட்டார்--பொன்செய்கொல்லர், s. [pl.] Goldsmiths. See தட்டார். பொற்றலைக்கையாந்தகரை--பொற்றாது, (s.) A plant. See கையாந்தகரை. பொற்றாமரை, s. The golden lotus of Swerga, சொர்னதாமரை. 2. [vul. பொய்த்தா மரை.] A sacred tank at the temple in Madura, ஓர்தீர்த்தம். பொற்றாலி, s. A golden wedding-badge. See தாலி. பொற்றொடி, s. A golden bracelet. 2. See தொடி. பொற்றொட்டி, s. A golden vessel. See ஏமத்தி. பொற்றோடு, s. A kind of golden ornament for the ear. See தோடு. பொற்றோள், s. A golden shoulder; i. e. ornamented with gold. (p.) பொன்செய்கொல்லர், s. [pl.] As பொன் வினைமாக்கள். பொன்பூண, inf. To wear gold-ornaments. (p.) பொன்மணல், s. Sand containing gold. பொன்மணி, s. Gold-beads. பொன்மயம், s. Golden lustre, as சுவர் ணமயம். பொன்மலை, s. The golden mountain, Maha Meru, மகாமேரு. 2. [also தாயுமான வர்மலை.] The rock in Trichinopoly. பொன்மழை--பொன்மாரி, s. Golden rain, said to be showered down by a class of clouds. பொன்முளை, s. A mark, a stamp on a gold-coin, பொற்காசின்முத்திரை. பொன்மெழுகு, s. [also உரைமெழுகு.] A darkish kind of wax, used by goldsmiths. பொன்மை, s. The color of gold, பொன்னிறம். பொன்வகை--பொன்விகற்பம், 4. The four species of gold. They are: ஆடகம். 2. கிளிச்சிறை. 3. சாதரூபம். 4. சாம்பூநதம், which see. பொன்வண்டு, s. Gold-colored beetles, or flies, cantharides, சந்திரகம். பொன்வண்ணத்தந்தாதி, s. A treatise by சேரமான்பெருமான். பொன்வாய்ப்புள், s. A kind of bird, as சிச்சிலிக்குருவி. (சது.) பொன்விலை, s. A very high price, (lit.) as the price of gold. பொன்விலைமகளீர், s. Prostitutes, வே சையர். (p.) பொன்விளைவிடம், s. A gold-mine. பொன்வினைமாக்கள்--பொன்செய்கொல் லர், s. [pl.] Goldsmiths, as பொற்றட்டார். பொன்னகர், s. Swerga--the golden city, சுவர்க்கம்; [ex நகர்.] பொன்னகர்க்கிறைவன், s. Indra, இந் திரன். (சது.) பொன்னகை--பொன்னாபரணம், s. Golden jewels; [ex நகை.] பொன்னத்துப்பெட்டி, s. [prov.] The basket in which the wedding jewel is carried. பொன்னப்பிரகம், s. Yellowish mica. See அப்பிரகம். போ. A syllabic letter of ப் and ஒ. 2. A poetic expletive of rare occurrence, as அன்றில்பிரியின்வாழாதென்போ, the nightingale of India will not survive its mate, ஓரசைச் சொல்.

makā (p. 338) adj. Great, high, exalted, dignified, noble, honorable, பெருமையான. 2. Immense, prodigious, stupendous, monstrous, extreme, அளவற்ற. 3. Superior, greater, paramount, superlative, உயர்ந்த. 4. Intense, மிகுந்த.--Note. This particle is sometimes repeated to express intensity, as மகாமகாப் பட்ட, the greatest. (Beschi.) Also sometimes contracted to மக, and மா, as மகராசா, மாசனங்கள்; [ex மகத்து.] அதுமகாஅரிது. It is very difficult. அதுமகாஅபூர்வம். It is very rare. மகராசன், s. A king, அரசன். 2. A rich or great or good man, சீமான். மகராசா, s. The king, the sovereign. மகராசி, s. A rich or benevolent lady; (lit.) a queen. மகரிஷி, s. An exalted Rishi, மகாரிஷி. மகாஅவதானி, s. A person who has excellent memory. மகாகருவம்--மகாகர்வம், s. Much arrogance. 2. Ten billions. மகாகற்பம், s. The great Kalpa, consisting of a vast period, probably the life time of Bramha, or 155,52,,, solar years, after which there will be a universal destruction.--Note. By analogy it would be only 1 கற்பம் of 4,32,, each or 43,2,, years; but கற்பம் is used very indefinitely. மகாகாசம்--மகாகாயம், s. The air, or ether at large; as distinguished from கடாகாசம், or air in a pot, the atmosphere, பெருவெளி. மகாகாலம், s. A great and long period of time, sometimes used for eternity, நெடுங்காலம். மகாகிதி--மகாக்ஷிதி, s. A certain number, one thousand trillions. மகாகோணி--மகாக்ஷோணி, s. Ten trillions. மகாகோரம், s. A division of hell, or Tartarus, நரகத்தினோரிடம். மகாசகை, s. A plant bearing an unfading flower, Gomphr&oe;na globosa, வாடா மல்லிகை. W. p. 652. MAHASAHA. மகாசங்கம், s. A hundred billions. 2. As மகாநாடு. மகாசங்காரம், s. The universal destruction. மகாசத்தி, s. The great and universally pervading female energy of deity. மகாசமுத்திரம், s. A number, usually one-hundred billions. 2. As மகோததி. மகாசனம், s. Great people, noble persons of high rank, உயர்ந்தோர். 2. Brahmans, பிராமணர். மகாசீனம், s. China proper. (adopted.) மகாசூரன், s. A very valiant man. மகாசேனன், s. A general, the commander of a large force, சேனாபதி. 2. Skanda, கந்தன். 3. Argha, அருகன். மகாசோபம்--மகாக்ஷோபம், s. A hundred-thousand trillions. மகாஸ்தலம்--மகாதலம், s. A sacred place. 2. Head quarters, the chief place, the court, நீதிஸ்தலம். மகாஞானி, s. One who has attained to the highest degree of religion. மகாண்டு, s. The Hindu cycle of sixty years; [ex ஆண்டு.] மகாதலம், s. The sixth of the nether worlds. See கீழுலகம். 2. As மகாஸ்தலம். மகாதிசை, s. Aggregate influence of the planets, counted according to the natal asterism for the horoscope. மகாதீவு, s. The Maldive islands, said to have been, in ancient times, one island. மகாதேவன், s. God, கடவுள். 2. Siva --as supreme, சிவன். 3. Epithet of god among various votaries, தெய்வம். 4. A god of the sea or waters, வருணன். மழையும்பிள்ளைப்பேறும்மகாதேவருக்குந்தெரியாது. Rain and child-birth are mysterious even to the gods. மகாதேவி, s. Parvati as the great goddess, பார்வதி. மகாதோஷம், s. Very great sin. மகாதோரை, s. A large number, ஓரெண். மகாத்தியாகம், s. [appel. n. மகாத்தியாகி.] Total and absolute abandonment of secularities, for abstract devotion and ultimate union with the deity. மகாத்துமா, s. [com. மகத்துமா.] An excellent man, (lit.) a great soul. மகாத்துமாக்களுடையலீலை, s. Superhuman exploits of Rishis. See இலீலை. மகாநசம். See மகானசம். மகாநவமி, s. The ninth phasis of the increasing moon in the month of September. See ஆயுதபூசை. மகாநாடு, s. The great council of a nation. மாநாடுகூடுதல், v. noun. Assembling --as the chiefs of a nation. மகாநிகற்பம், s. An inconceivable length of time, probably one-thousand கற்பம். மகாநிதி, s. One of Kuvera's treasures. See நிதி. மகாநுபாவன், s. [com. மானபாவன்.] An illustrious person. 2. A magnanimous liberal man. W. p. 649. MAHANUB'HAVA. 3. One who has advanced to the highest degree in religion, மகாத்துமன். மகாபதுமம், s. A thousand billions, ஓரெண். 2. See நிதி. மகாபதுமன், s. One of the eight serpents that support the earth. See அஷ்ட நாகம், under நாகம். மகாபலன், s. A strong person, பலாஷ் டிகன். 2. Air, wind, காற்று. W. p. 65. MAHABALA. மகாபலி, s. [com. மாபலி, மாவலி.] A king dethroned by Vishnu in his Dwarf Avatar. See பலி. மகாபாதகம்--மகாபாவம், s. Crime of the highest magnitude. See பஞ்சமாபாத கம். மகாபாரதம், s. Mahab'harat, the great epic poem; so called from its having outweighed the four Vedas, when weighed by the Rishis in a scale. புகாபுண்ணியம், s. Great religious merit. மகாபுத்திமான், s. A very wise man. மகாபுருஷன், s. One who is distinguished for peculiar personal qualities. மகாபூதம், s. Elementary principles. மகாபூரி, s. Ten quintillions, ஓரெண். மகாபோகம், s. Great enjoyment, enjoyment of affluence and luxury. மகாப்பிரகாசசத்தி, s. Mica, as அப் பிரகம். மகாப்பிரதோஷம், s. The thirteenth evening from the new and full moon, a time in which the Saivas, expect particular benefits from their religious exercises. See பிரதோஷம். மகாப்பிரபு, s. A very great, illustrious, or holy person. மகாப்பிரபுக்கள்சபை, s. House of lords. (adopted.) மகாப்பிரளயம், s. The great deluge which destroys the universe at the end of each great Kalpa See பிரளயம். 2. (fig.) A number, ஓரெண். மகாமகம், s. [com. மாமகம்--colloq. மாமா ங்கம்.] The occurrence of the full moon in or about the asterism, மகம், with other astronomical incidents, which occur once in twelve years. Peculiar rites in honor of Siva, are then performed. The time is auspicious for bathing, especially at Combaconum. மகாமண்டபம், s. An open large court of temple, the fourth from the shrine. மகாமந்திரம், s. [com. மூலமந்திரம்.] An appropriate name of Deity. மகாமந்திரமூர்த்திகள், s. A class of souls of a superior order, consisting of seventy-five millions. Of these, thirty-five millions attain liberation when the work of creation is finished. மகாமந்திரி, s. The prime minister. மகாமாயி--மகாமாரி, s. [com. மகமாயி.] A name of Durga, துர்க்கை. மகாமாயை, s. Mother of the king of the Asuras, சூரபன்மன்தாய். 2. As மாமாயை. மகாமிருகம், s. The elephant, யானை. மகாமுத்திரை, s. One of the symbols of the Yoga system, யோகமுத்திரை. மகாமுனி--மகாரிஷி, s. A great Muni. 2. A name of Agastya, அகஸ்தியன். மகாமேரு--மகமேரு, s. The great Meru, or golden mountain, thought to be in the middle of the Central continent. மகாயக்கியம்--மகாயாகம், s. The first order of sacrifices. It is of five kinds; 1. பிரமம், or வேதமோதல், reading and learning Vedas; 2. தெய்வம், or ஓமம்வ ளர்த்தல், kindling a sacrificial fire; 3. பூதம், or பலியீதல், fragments of food left at an oblation; 4. பிதிர், or தர்ப்பணமுடித் தல், presenting water to the manes of persons deceased; 5. மானுடம், or இரப் போர்க்குணவீதல், gifts to beggars. மகாயுகம், s. The great age, the aggregate of the four ages, 4,32, years. மகாயோசனை, s. A large number. மகாரணியம், s. A very large forest, பெருங்காடு; [ex ஆரணியம்.] மகாரதன்--மாரதன், s. A charioteer commanding 11, chariots; any warrior of note, 11,--ந்தேருக்குத்தலைவன். மகாராசன்--மகாராசா, s. A great king, a monarch. W.p. 651. MAHARAJA. 2. An epithet of Kuvera. 3. One who possesses elephants, யானைகட்டிவாழ்பவன். மகாராட்டிரம், s. [Tamil மராடம்.] The original Maharatta country. See தேசம். 2. The Maharatta language. See பாஷை. மகாலட்சுமி, s. The great Lukshmi, goddess of felicity. மகாலயம், s. The world of Brahma, பிரமனுலகம். 2. A temple, கோயில். மகாலுத்தன்--மகாலோபி, s. A very great niggard. மகாலோகம்--மகலோகம், s. One of the seven upper worlds. See மேலுலகு. மகாவராகம், s. Vishnu in the hogincarnation, விஷ்ணு. மகாவற்புதம், s. A large number, ஓர் பேரெண்; [ex அற்புதம்.] மகாவாக்கியம், s. A mystic word in the Vedanta, a religious formule among the Saivas and others. மகாவிசுவம்--மகாவிஷீவம்--மகாவிடு வம், s. [in astron.] The moment of the sun's entering Aries, the vernal equinox, but varying several days from the European computation, மேடத்திற்சூரி யன்வருகை. W. p. 651. MAHAVISHUVA. மகாவியாகிருதி, s. The three mystical words, Bhur, Bhuva and Swer, the essential part with ஓம், of the Gayatri of the Brahmans, in their daily incantations, காயத்திரிமந்திரம். மகாவிந்தம், s. A number probably one thousand billions, ஓரெண். 2. A certain city, நளனுடையநகரம். 3. A residence of Vishnu, வைகுந்தம். மகாவிந்து, s. Mica or talc, as அப் பிரகம். மகாவிரதம்--மாவிரதம், s. One of the six approved or orthodox sects of the Saiva religion, சைவசமயத்தொன்று. மகாவிரதர், s. [sing. மகாவிரதி.] Professors of the above sect, சைவர்கள். மகாவெள்ளம், s. A great flood. 2. (fig.) A great number, ஓரெண். மகேசன்--மகேசுரன்--மகேசுவரன்-மகேச்சுரன்--மகேச்சுவரன், s. Siva--as Mahasuran, or obscurer of souls. See பஞ்ச கர்த்தாக்கள். His consort is called மகேசு வரி. மகேந்திரசாலம், s. Astonishing supernatural appearances by magic. See கலை ஞானம், சாலம். மகேந்திரம், s. A range of mountains. See சத்தகுலாசலம். W. p. 658. MAHENDRA. 2. A mountain, மலை. 3. [in mythol. also மகேந்திரபுரி.] A famous town said to have been inhabited by the Asuras but afterwards submerged in the southern ocean, ஓர்நகரம். மகேந்திரன், s. Indra, இந்திரன். மகைசுவரியம், s. [also மகதைசுவரியம்.] Great opulence. மகோததி, s. The ocean, the great sea, கடல்; [ex உததி, sea.] 2. [prov. also இரத் தினாகரம்.] The northern sea, from its connection with India; and the Ganges as being north of Ramisseram. மகோதயம், s. Final beatitude, emancipation from vitality, and absorption into the divine essence, முத்தியிற்கலப்பு. W. p. 653. MAHODAYA. 2. The rising of the sun and moon in conjunction, on a Monday, the sun being in Capricorn, in the month of January, and the moon in the twenty-second lunar asterism, in the seventh யோகம்--regarded as a most auspicious moment for sacred bathing; such is called மகோதயதீர்த்தம். Compare அத்தோதயம். மகோதரம், s. Dropsy of the belly, ascites, ஓர்நோய். 2. A large belly, பெரு வயிறு; [ex உதரம், belly.] மகோதரன், s. [in mythol.] The minister of Ravana; (lit.) the big bellied, இராவ ணன்மந்திரி. மகோபநிஷதம், s. One of the Upanishads. See உபநிடதம். மகோற்சவம், s. A great festival. மகோன்னதபலசாலிகள், s. Gigantic men, giants; [ex உன்னதம்.] 64)

mukam (p. 356) s. The mouth, வாய். 2. Face, countenance, visage, mien, வதனம். 3. Entrance to a house, a harbor or river, வாயில். 4. Commencement, தொடக்கம். 5. Aspect, look, appearance, தோற்றம். 6. Prospect--as the front of an army, படை முகம். 7. Head--as of a street, or point, முனை. 8. Design, object, purpose, நோக்கம். 9. Chief, முதன்மை. W. p. 663. MUK'HA. 1. Place, இடம். 11. State or condition, as காரியம்நல்லமுகத்தைக்கொள்ளுகிறது. (Beschi.) அபிமுகம். Presence. அதோமுகம். A down-cast look. அறிமுகம். Acquaintance. சிரீமுகம்--சீமுகம்--ஷ்ரீமுகம்--திருமுகம்..... A letter from a guru. புதுமுகம். An unknown person; (lit.) a new face. என்வீட்டுமுகமாய்த்திரும்பும். Please turn towards my house. அவர்கள் ஒரு முகமாய்நிற்கிறார்கள். They are all on one side. காற்றுமுகத்திலேதூற்றிவிடு. Winnow [the corn] before the wind. கிழக்குமுகமாயிரு. Sit towards the east. முகத்துக்குமுகங்கண்ணாடி. Personal inquiry is as a perspective. சுவாலாமுகம்--சுவாலாமுகி, s. A place, where subterraneous fires break forth, venerated by the Hindus.--Note. A celebrated Jvalamukhi exists in Lahore, to which pilgrimages are made. The soil abounds with carburetted hydrogen, which takes fire on coming in con tact with the external air, especially if a light be applied. Vents are made; and a light being brought near the orifice, a flame is kindled, which is fed by the escaping stream of gas. The tongue of Parvati is said to have fallen at this place, அக்கினிகக்குமிடம். W. p. 357. JVALAMUK'HEE. முகம், 2. Two aspects of Brahma as given in the Agamas: 1. அந்தர்முகம், knowing from within; 2. பாகிர்முகம், knowing from without. முகம். 14. Fourteen expressions of the face shewing various emotions and passions. They are: 1. அஞ்சிதமுகம். 2. அதோமுகம். 3. ஆகம்பிதமுகம். 4. பிரகம்பிதமுகம். 5. ஆலோலிதமுகம். 6. உலோலிதமுகம். 7. உத்து வாகிதமுகம். 8. கமமுகம். 9. சௌந்தரமுகம். 1. உத்துதமுகம். 11. விதுதமுகம். 12. பராவிருத்த முகம். 13. பரிவாகிதமுகம். 14. திரச்சீனமுகம், which see in their places. முகக்கடுப்பு, s. An austere or harsh countenance. முகக்கட்டை, s. [com. மோவாய்க்கட் டை.] The chin. முகக்களை, s. Shining of the countenance. முகக்கிளர்ச்சி, v. noun. Cheerfulness of the countenance, as முகமலர்ச்சி. முகக்குறி--முகக்குறிப்பு, s. [in medi.] A symptom expressed by the countenance. See குறி. 2. See குறிப்பு. முகக்கோட்டம், v. noun. Expression of grief in the countenance; (lit.) crookedness of the face. See கோடு, v. முகங்கழுவுதல். Washing the face before eating. முகங்காட்டுதல். Shewing one's self for mere ceremony, as at a feast, &c., for a short time. 2. Shewing one's self in order to be known. 3. Shewing the face, as a person standing within doors and calling. 4. Shewing the face as a courtezan to allure paramours. முகங்குப்புற--முகங்கவிழ, inf. To incline the face towards the ground-used adverbially. Compare குப்புற. முகங்குறாவுதல், v. noun. Being of a sad countenance. முகங்கொடுத்தல். Granting a kind hearing. 2. Fondling or treating with great indulgence, பட்சங்காட்டல். பிள்ளைக்குமுகங்கொடாதே. Indulge not a child. முகங்கொள்ளல். Shooting forth, as a boil, &c., பருமுகங்காணல் முகங்கோடுதல்--முகங்கோணுதல். Being down-cast as the countenance. See கோடு, v. அவன்முகங்கோணிப்போனான். He went away dissatisfied. முகச்சரக்கு, s. Commodities for show. [limited.] முகச்சவரம்--முகச்சௌரம்--முக வேலை, s. Shaving the face. முகச்சாடை, s. A winking or slight notice. a pretended half notice, கண்டுங் காணாமை. 2. As முகச்சாயல். முகச்சாயல், s. One's features or likeness. See சாயல். அவனுடையமுகச்சாயலாயிருக்கிறான். This one is like the other. முகச்சாய்ப்பு, v. noun. A slight aversion, or half willingness, anger, விருப்பின்மை. முகச்செழிப்பம்--முகச்செழிப்பு, v. noun. Cheerfulness of countenance. முகஞ்சின்னம்போதல், v. noun. Being put out of countenance, or made ashamed, வெட்கப்படுதல். முகஞ்சுண்டுதல். Looking sullen. முகத்தைச்சுண்டிக்கொண்டிருக்கிறான். He has contracted his face; looks sullen. முகஞ்சுளித்தல், v. noun. Frowning, looking angry. முகஞ்சூம்பிப்போதல், v. noun. The face becoming wan. முகஞ்செத்துப்போகிறது. The countenance fades; (lit.) dies. முகஞ்செழித்தல், v. noun. Appearing with a cheerful countenance. முகதரிசனம், s. The propitious sight of a majestic countenance, or of one much loved. முகதலை, s. The first end of a cloth, that which was fastened to the weaver's beam--oppos. to சவதலை. 2. (R.) Confrontation. முகதலை, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To confront, to face. எங்களைமுகதலைத்துவிடும். Bring us face to face. முகதலைப்பு, v. noun. Confrontation, as முகதலை, 2. முகத்தழகு--முகவெட்டு, s. Beauty of countenance, comeliness, perfection. முகதாட்சிணியம்--முகதாட்சிணை--முக தாக்ஷிணை, s. [vul. முகத்தாச்சிணை.] Respect of persons, complaisance, as முகமாட்டம். முகத்தாராளம்--முகபூரணம், s. Cheerfulness, as முகச்செழிப்பு. முகத்தாலடிக்க, inf. To repulse by the countenance. முகத்திரியக்குநாடி, s. [in anat.] Transverse facial artery. முகத்திலரும்ப--முகத்திலரும்பிறங்க-முகத்திலரும்புபுறப்பட, inf. [com. முகத்திலருப்ப மிறங்க, அருப்பம்புறப்பட, sometimes முகத்தில்கரி க்கோடிட.] To sprout as the hair on the upper lip of a young man. முகத்திலிரத்தந்தெறிக்கப்பேசுகிறது. Speaking as one enraged, see தெறி, v. முகத்திலீயாடவில்லை. A fly will not touch [his] face; i. e. it is is distorted with anger, &c. முகத்தில்விட்டெறிந்துபோடுகிறது. Casting a reflection, (lit.) throwing in the face. முகத்திலேசீலைபோட்டுக்கொண்டழுகிறது. Covering the face with one's cloth, and weeping. முகத்துக்குமுன்னேசொல்லுகிறது. Speaking in one's presence. முகத்தைக்காட்டுகிறது. Pouting; being angry. முகத்தீடு, s. A cloth to cover the face of a dead person, மரித்தோர்முகமூடிச்சீலை. முகத்துதி--முகஸ்துதி, s. Flattery, (lit.) praise to the face. முகத்துவாரம், s. [loc.] The mouth of a frith, or arm of the sea, கழிமுகம். முகத்தெளிவு, v. noun. Placidity or serenity of countenance. 2. A symptom of death. See தெளிவுகொடுக்க. முகத்தேங்காய், s. [prov.] Upper part of a cocoa-nut next the stem. (Jaff.) முகநட்பு, s. Appearance of friendship, simulation of kindness. முகநாடி, s. Appearance of the face, a symptom revealed by the countenance, முகக்குறி. முகபங்கம், s. Shame-facedness, இ லச்சை. முகபடாம், s. A cloth to cover the face of an elephant. முகபாடம், s. [com. வாய்ப்பாடம்.] That which one has memoriter, or knows by heart. முகப்பணி, s. Shaving the face, முக வேலை. (p.) முகபரிச்சயம்--முகப்பழக்கம், s. [com. முகப்பரிச்சை.] Acquaintance. முகப்பரு, s. A pimple on the face. முகப்பாக்கு, s. [prov.] The upper part of an areea-nut. முகப்பிரியம், s. Respect of persons, as முகமாட்டம். முகப்பூச்சு, v. noun. A kind of paint used by dancers. 2. [fig.] Ostentatious appearance, வெளித்தோற்றம். முகப்பொருத்தம், s. Outward agreeableness, as முகநட்பு. முகப்போதரவு, s. [vul.] Coaxing, flattery, இச்சகம். முகமண்டலம், s. The circumference or orb of the face, the face, முகவட்டம். முகமலர்ச்சி--முகமலர்தல், v. noun. Glow of countenance; cheerfulness. முகமதைத்தல். Swelling of the face. முகமறிதல். [neg. முகமறியாமை.] Knowing, being acquainted with a person. மகமறியாதவனிடத்தில்எப்படிப்பேச. How can I talk with a stranger? முகமறுத்தல். Speaking impartially, or accurately. முகமறுத்துறவாடு. Make friendship without partiality. முகமாட்டம். Shewing the face. 2. Partiality, respect of persons, பாரபட்சம். முகமாயம், s. Confusion of mind, in presence of a fascinating woman. முகமாயக்காரி. A fascinating, handsome woman. முகமுகமாய், adv. [com. முகாமுகமாய்.] Face to face, personally. முகமுறிக்க--முகத்தைமுறிக்க, inf. [intrans. முகமுறிய, v. noun முகமுறிவு.] To disoblige, speak or act so as to wound the feelings, break the heart, alienate, &c. ஒருவனைமுகமுறியப்பேசாதே. Don't speak so as to offend one. முகமுன்னிலை, s. One's presence. முகமூடி, appel. n. A coat or covering often found on the face of children when born, பிறக்கையில்முகமூடியிருக்கும்பை. முகமூடிவஸ்திரம், s. A cloth to cover the face, a veil, முக்காட்டுச்சீலை. முகமொட்டுதல், v. noun. [prov. in cockfight.] Shewing the face of one cock to another, to rouse them. முகம்பார்த்தல். Being kind, or gracious, (lit.) looking in the face. 2. Regarding persons. முகம்பார்த்துப்பேசு. Look [me] in the face, when you speak. அவருடையமுகத்தைப்பார்த்து. For his sake. முகரூபம், s. Features of countenance, likeness. முகவசிகரம், s. Bloom or beauty of the face. முகவசியம், s. Faseination of the countenance, as முகமாயம். முகவணை, s. A preface, as முகவுரை. (p.) முகவணைக்கல், s. A stone placed at top across the pillars of a gate, உத்திரம் படிகல். முகவாசல், s. The front-gate, as தலை வாசல். முகவாசை, s. Partiality, முகப்பிரியம். முகவாடல்--முகவாட்டம், v. noun. A sad countenance. முகவாதம்--முகவாதசன்னி, s. A kind of disease, ஓர்நோய். See சன்னி. முகவாத்தியம், s. Playing on the month, by striking it with the hand. 2. See முகவீணை. முகவிச்சகம், s. Adulation; [ex இச்ச கம்.] முகவிச்சை, s. Desire excited by the countenance; [ex இச்சை.] முகவிலாசம், s. Openness, fairness, brightness of countenance, முகத்தெளிவு. முகவீணை, s. A musical instrument played with the mouth. முகவுரை, s. Introduction. preliminary remarks, as பாயிரம்; [ex உரை.] முகவெள்ளைப்பருந்து, s. A species of white-faced kite, ஓர்பருந்து. முகவேலை, s. Shaving the face, as முகப்பணி. முகாமுகமாய். Personally. See முக முகமாய். துவாரமுகம், s. Entrance, door-way, வாசல். துறைமுகம், s. A haven. See துறை. நதிமுகம், s. Mouth of a river. 11)