ayaṉ (p. 22) s. Brahma, பிரமன். 2. The son of Raghu, and father of Dasharatha, தசரதன்றந்தை. Wils. p. 12. AJA. 3. Argha, god of the Samanar, அருகன். (p.) அயனாள், s. The fourth lunar mansion, உரோகணிநாள். 2. The age of Brahma, பிரமன்வாழ்நாள். அயனூருவிலுதித்தோர், s. Those who proceeded from the thigh of Brahma, the agricultural and mercantile tribes, வைசியர். அயன்பதத்திலுதித்தோர், s. Those who sprang from the feet of Brahma-Sudras, the sevile tribe, சூத்திரர். அயன்மனைவி, s. Saraswati, the wife of Brahma, சரச்சுவதி. அயன்முகத்துதித்தோர், s. Those who came from the face of Brahma-Brahmans, பிராமணர். அயன்றோளுதித்தோர், s. Those who came from Brahma's shoulders-the military tribe, க்ஷத்திரியர். 14)

āriyam (p. 41) s. The country extending from the eastern to the western sea, and bounded on the north and south by the Hymalaya and Vindia mountains, ஓர்தேயம். 2. Beauty, அழகு. 3. The Sanscrit language, சமஸ்கிருதம். 4. Wealth, treasure, பண்டம். (p.) ஆரியப்பிராமணர், s. A class of brahmans. ஆரியமொழி, s. A Sanscrit word. 29)

kongkaṇam (p. 145) s. The Konkan country and language, ஓர்தேயம். Wils. p. 25. KONGKAN'A. கொங்கணப்பிராமணர், s. A tribe of brahmans. கொங்கணர், s. The people of the Konkan country, கொங்கணதேசத்தார். 2. A sect of Hindu devotees, ஓர்வகைச்சித்தர். 17)

cattiriyaṉ (p. 159) s. [plu சத்திரியர்.] The second of the four general divisions of castes, the royal or military class, அரசர். See சாதி. W. p. 261. K'SHATTRIYA. சத்திரியப்பிராமணர், s. Brahmans of Kshattriya origin. (c.) சத்திரியநாமி, s. The royal antidote to the வசநாபி poison. 66) *

cāti (p. 176) s. Sex, tribe, caste--as Hindu castes, குலம். 2. Lineage, race, family, மரபு. 3. Kind, class, sort, species, இனம். 4. Nutmeg, the tree, சாதிக்காய்மரம். 5. The right kind or best of the class, &c., சாதியி லுயர்ந்தது. (c.) 6. One of the ten modes of beating time, தாளப்பிரமாணம்பத்தினொன்று. W. p. 347. JATI. 7. (சது.) A tree in general, மரப்பொது.--Note. Hindu caste in the time of Menu. according to the சூடாமணிநிகண்டு was as follows 1. பிராமணர், Brahmans, the sacerdotal caste--reputed to have sprung from the face of the god Brahma; 2. சத்திரியர் or க்ஷத்திரியர், the royal or military caste--said to have sprung from his shoulders; 3. வைசியர், Vaisya caste as sprung from his thighs. This class is threefold; (a) கோவைசியர், herdsmen. (b) தனவைசியர், the mercantile caste including செட்டிகள். (c.) பூவைசியர், the agriculturalists embracing வேளாளர். 4. சூத்தி ரர், Sudra caste, embracing artificers and other servile tribes, supposed to have sprung from Brahma's feet. Of these eighteen are named, but the number is much greater. See குடிமை.--Note. 2. All the Tamil authorities, except the Nighandu, make the கோவைசியர் and பூவைசியர் including the வேளாளர் as the fourth or சூத் திரர் caste, and all inferior to these as சங்கர சாதி or mixed caste.--Note. 3. Brahmans call the கோவைசியர் and the பூவைசியர், சற்சூத்தி ரர் or superior Sudras, and the சூத்திரர் they call தற்சூத்திரர் or real Sudras. எந்தச்சாதியாடுவேணும். What kind of sheep do you want? நான்குபதினெட்டுச்சாதி. A mixture of the castes, high and low, (lit.) the four and eighteen castes intermixed, in contempt. சாதிக்குத்தக்கபுத்தி. The different degrees of intellect that characterize the respective castes; commonly spoken of inferiors. சாதியந்தப்புத்திகுலமந்த ஆசாரம். Every caste, has its degree of intellect, and every tribe its peculiar habits, usages, &c.-spoken when one of low caste does wrong. சாதிகுலம், s. [prov.] High caste. 2. Caste. சாதிகெட்டவன், s. One of low caste. 2. One degraded from caste. சாதிக்கட்டு, s. Customs of caste. See கட்டு. சாதிக்கலப்பு, v. noun. A mixed caste. 2. See கல. v. a. சாதிக்கலாபம், s. Caste disturbance, commonly, the quarrel between இடங்கை and வலங்கை; the right and left hand castes. சாதிக்காரன், s. A person of good caste, of unmixed descent. 2. A genuine European, or one of pure European descent. அன்னியசாதி, s. Foreigners, low castes, tribes, &c. 2. (அள.) Foreign species, not of its own species, பிறவினம். கீழ்சாதி, s. Low caste. மேல்சாதி, s. High caste. ஈனசாதி, s. Degraded caste. See ஈ னம். தீண்டாச்சாதி, s. A degraded low caste person, not to be touched. தின்னாச்சாதி, s. Castes in whose houses, one of a better caste will not eat. பலபட்டடைச்சாதி, s. Mixed caste, mixed multitude of low castes. மிருகசாதி, s. The brute creation. 2. Stupid tribes, அறிவிலார். மடையசாதி--மடைச்சாதி, s. Ignorant people. 2. Low and ignorant tribes. சாதிகம்--சாதீகம், s. Customs peculiar to a tribe or caste. (p.) சாதிக்குணம், s. Habits, characters, disposition, &c., peculiar to a caste. சாதிசனம், s. Tribe and kindred. (c.) சாதிசாங்கரியம், s. Mixture of caste by marriage, சாதிக்கலப்பு. (p.) சாதிதருமம், s. Peculiar and prescribed duties, practices, employments, &c., of the respective castes, &c. See தருமம். சாதித்தலைமை, s. The chieftaincy over the tribe. 2. The chief, chieftain, &c. சாதிக்காரை, s. [prov.] Worthiness, competency, fitness, &c., in a disciple for a high degree of the illuminating தீட்சை of the Guru. (Limited.) சாதிப்பிரஞ்சகரம், s. Breaking caste, departure from caste-rules--one of the nine sins for which atonement is to be made; [ex பிரஞ்சம், injury.] (p.) சாதிபேதம்--சாதிவித்தியாசம்--சாதிவேற் றுமை, s. Diversity of castes, difference of caste. 2. The different castes. 3. Different kind, sorts, classes. சாதிப்பகை, s. Rancor or implacable hatred between different tribes, parties, &c. சாதிப்பண்பு, s. Traits, characteristics of a caste--commonly in a bad sense. சாதிப்பிரஷ்டத்துவம், s. Declension from the rules of caste--as சாதிப்பிரஞ்ச கரம், சாதிமுறைதப்பல். (p.) சாதிப்பிரஷ்டன், s. One of mixed caste, an out-caste, சாதியீனன். சாதிமார்க்கம்--சாதிசுபாவம், s. The manners of a tribe or nation. (R.) சாதிமானம், s. Regard for one's own caste, sympathy among those of the same caste; [ex மானம்.] சாதிமுறை--சாதிமுறைமை, s. The laws, usages, rules, &c., of a caste. சாதிமான், s. One of a superior caste. சாதியாசாரம், s. Habits, customs, manners, professions, &c., of the caste. சாதியீனன், s. One of low caste, an out-caste. சாதியையிழுக்க, inf. To expatiate or dwell upon the low parentage of another. சாதியைவிட, inf. To break caste. சாதிவருணாச்சிரமம், s. [com. சாதிவ ருணாச்சிரம்.] The caste, class, religious order, &c.,--Note. This word is sometimes used as synonymous with சாதியா சாரம். சாதிநீலம், s. A genuine sapphire.-Note. All the gems, metals, &c., are in like manner distinguished. சாதிக்குதிரை, s. A horse of fine breed. சாதிக்காய், s. Nutmeg, (lit.) the nut of the சாதி tree. சாதிக்காய்த்தயிலம், s. Oil of nutmeg. சாதிச்சரக்கு, s. Good commodities. See சரக்கு. சாதிப்பூ, s. Mace, சாதிக்காய்ப்பூ. சாதிமணி, s. A genuine gem. (p.) சாதிமரம், s. The nutmeg tree, as சாதி. சாதிமல்லிகை, s. An excellent kind of Jasmine. Jasminum grandiflorum, L. சாதிவெள்ளைக்காரன், s. A pure European. 9) *

civaṉ (p. 188) s. Siva, the third of the Indian Triad, in the character of destroyer, or reducer of things to their primitive atoms. By his votaries he is considered the supreme god. the other deities being subject to him, சங்கரன். சிவகணம், s. The attendant demi-gods of Siva, commonly in companies, சிவன் சேனை. சிவசமயம், s. The Siva religion. சிவசிந்தை, s. Divine contemplation, meditation on Siva--as சிவத்தியானம். சிவஞானசித்தியார்--சிவஞானசித்தி, s. A commentary on சிவஞானபோதம். See சித்தி யார். சிவஞானபோதம், s. A celebrated work consisting of twelve rules translated from the ரௌரவம், or the sixteenth Agama, being almost the only part of the Agamas known in Tamil. It is regarded as divine, without origin, and as not to be read unless the person has attained a competent degree in the religion. Other works--as சித்தியார், சிவப்பி ரகாசம், தத்துவப்பிரகாசம், &c., are commentaries on this or other treatises in support of its doctrines, ஓராகமநூல். சிவஸ்தலம்--சிவஸ்தானம்--சிவதலம், s. Temples, places, &c., sacred to Siva; Saiva temples. சிவதத்துவம், s. Degrees of religious power or attainment derived from Siva, of which five are specified--as 1. சத் தவித்தை. 2. ஈச்சுரம். 3. சாதாக்கியம். 4. சத்தி. 5. சிவம், which see severally. சிவதரிசனம், s. Sight or knowledge of Siva. 2. Pilgrimage to holy places of Siva. 3. A treatise containing a representation of the deity according to the Agamas, ஓர்நூல். சிவதர்மம்--சிவதன்மம், s. Meritorious or virtuous works performed in reference to Siva, as distinguished from actions of benevolence to creatures, பதி தர்மம். 2. One of the eighteen secondary Puranas, ஒருபுராணம். சிவதர்மோத்தரம்--சிவதன்மோத்தரம், s. The Uttera Candum (உத்தரகாண்டம்.) or the last part of the சிவதன்மபுராணம். சிவதீட்சை, s. The initiatory ceremony on entering the Saiva sect. சிவதீர்த்தம், s. A sacred tank within the precincts of the great temple at Ramisseram. சிவதொண்டு, s. Service of Siva. சிவதொண்டர், s. Devotees or votaries of Siva. சிவத்தாபனம்--சிவஸ்தாபனம், s. An edifice sacred to Siva, a large shrine. சிவத்தியானம், s. Contemplation of Siva in silent devotion, an image being formed in the mind as an object of worship. சிவத்துரோகம், s. Sin against Siva; a profanation of sacred things. சிவநிந்தை, s. Blasphemy or contempt of Siva. சிவபஜனை, s. Praising Siva by lyrics. சிவபத்தர்--சிவபத்திக்காரர்--சிவமதஸ்தர், s. Worshippers or devotees of Siva as distinguished from விட்டுணுபத்தர். சிவபத்தி, s. The religion of Siva. 2. The profession of the Siva religion. 3. Adherence, attachment, or devotedness to Siva. சிவபுண்ணியம், s. Deeds of merit, performances in reference to Siva--as சிவதர்மம். சிவபூசை, s. The worship of Siva as practised in the temple or by the கிரியை க்காரன்; the Siva-pujah, consisting of the offering of flowers, milk, boiled rice, fruits, &c., waving incense and light-reciting mantras and praises, prostrating, before the idol, &c., 2. Mental worship of Siva, in which there is an idol ceremony corresponding to what is mentioned above. சிவபூசைவேளையிலே கரடியைவிட்டாட்டுகிறதா. Is it proper to exhibit a dancing bear during the Siva-pujah--i. e. to trifle on a solemn occasion? சிவபுராணம், s. The Siva-Puranas, forming ten out of the eighteen. See புராணம். சிவபுரி, s. The abode of Siva, or city in the Siva-logam, கைலாசபுரி. 2. The city of Benares, as sacred to Siva, காசி முதலியநகரிகள். சிவபோகம், s. Enjoyment of the soul in union with Siva. (தத்.) சிவப்பிரகாசம், s. A work on the Agama philosophy, exhibiting in a condensed view the doctrines inculcated in சித்தியார், and other cognate works. சிவப்பிரதிட்டை--சிவப்பிரதிஷ்டை, s. The consecration of a temple or image of Siva. சிவப்பிராமணர், s. Brahmans, குருக்கள் who adhere to the Siva or Agama doctrines and practices, as distinguished from those who profess the வைதீகம். சிவப்பிரீதி, s. That which is acceptable, agreeable and pleasing to Siva--as fruits, &c. 2. May it be acceptable to Siva, --spoken by the receiver as an acknowledgement of a gift, an act of reverence, &c. சிவமயம், s. A term of invocation; also of benediction--meaning happiness, prosperity, and success, சுபமஸ்து. சிவமுந்திருக்கூட்டமும், s. See under கூட்டம். சிவமூர்த்திபேதங்கள், s. The different forms assumed by the deity, the gods. சிவராத்திரி, s. (Sometimes சிவநிசி.) The night preceding the new moon in February, kept as a watchnight in honor of Siva. சிவவாக்கியம், s. A poem on theism, wholly condemning polytheism, ஓர் நூல். சிவவாக்கியர், s. The name of a celebrated saint, the author of the poem சிவவாக்கியம். சிவலிங்கம், s. The Linga, as the chief image and material object of worship in the Saiva religion. சிவலோகம், s. The world of Siva, being the upper of the seven superior worlds. See சிவபுரி. சிவவேடம், s. The habiliments, or other badges characteristic of the worshippers of Siva--as red vestments, sacred beads, ashes, the linga, &c. சிவனடியார், s. Votaries of Siva. 2. The sixty-three special votaries of Siva mentioned in Periya Purana. சிவாகமம், s. The Agamas as the scriptures of the Siva sect, being twentyeight; of these the சிவஞானபோதம், a part of the ரௌரவம் and the வாதுளம், are translated into Tamil. The twenty-eight Agamas are the following: 1. காமிகம். 2. யோகசம். 3. சிந்தியம். 4. காரணம். 5. அசிதம். 6. தீபதம். 7. சூக்குமம். 8. சகத்திரம். 9. அஞ்சுமான். 1. சுப்பிரபேதகம். 11. விசயம். 12. நிசுவாசம். 13. சுவாயம்புவம். 14. அனலம். 15. வீரம். 16. ரௌ ரவம். 17. மகுடம். 18. விமலம். 19. சந்திர ஞானம். 2. விம்பம். 21. புரோற்கிதம். 22. இல ளிதம். 23. சித்தம். 24. சந்தானசருவோத்தம். 25. பாரமேச்சுரம். 26. கீரணம். 27. பேதம். 28. வாதுளம். சிவாதனம்--சிவாசனம், s. The place for an image of Siva used for daily worship; [ex ஆதனம்.] சிவாயநம, s. The famous five lettered incantation called the மூலமந்திரம்--as being the foundation of spiritual wisdom and all religion, and the means prescribed and proper for obtaining liberation, from births and union with the supreme. சிவார்ச்சனை, s. The worship of Siva with flowers, incantation, &c.; [ex அர்ச் சனை, worship.] See சிவபூசை. சிவார்ப்பணம்--சிவாற்பணம், s. An oblation to Siva. See அற்பணம். சிவாஸ்திரம், s. A missile weapon or dart said to be given by Siva; [ex அஸ்தி ரம்.] சிவாலயம், s. Saiva temple. சிவானுபவம், s. The bliss of union with Siva; [ex அனுபவம்.] 5)

cōẕiyṉ (p. 212) s. One from the சோழம் country. (c.) 2. [prov.] A broad, strong kind of hoe, பெரியமண்வெட்டி. சோழியர், s. A class from several castes, named perhaps from their country சோழம், பிராமணர்வேளாளர்முதலியவர்களிலோர் பிரிவினர்--as சோழியப்பார்ப்பார், சோழியவேளாளர், &c. சோழியப்பல்லு, s. [prov.] A tooth like a hoe. (spoken in derision.) சோழியவணம்--சோழியாவணம், s. A term used in Coromandel for 2, betel nuts. See அவணம், அமணம். 131) *

tattuvam (p. 223) s. W. p. 363. TATVA. The real or essential nature of things (corporeal and spiritual), குணம். 2. The soul of the universe. 3. The soul of man as part of the preceding. 4. Truth, reality, substance, உண்மை. 5. Elementary principles; property, qualities; constituent principles; in nature; operations, whether of deity or of creatures, including elements, bodily and mental organs, faculties; matter, &c., பிருதுவிமுதலியகருவிகள். 6. Physiology, natural philosophy, works treating on physics, தத்துவநூல். 7. Power, authority, அதி காரம். 8. Bodily vigour, strength, சத்தவர். 9. Sexual energy or appetite--differing according to age, constitution, &c., இந்திரி யசத்தி. (c.) 1. [prov.] Letters of administration, &c. (See தத்துவக்கடுதாசி.) 11. Characteristics of persons as regards their bodily powers, color, formation, physiognomy, sexual appetite, &c., on the principles of erotics, குறிப்பு. தத்துவம், 96. The ninety-six qualities, or properties of things; 1. பூதம். 5, the five elements. 2. பொறி, 5, five organs of sense. 3. புலன், 5, five objects of sense. 4. கன்மேந்திரியம், 5, the five organs of action. 5. ஞானேந்திரியம். 5, the five organs of perception. 6. அந்தக்கரணம் or அந்தரிந்திரியம், 4, the four intellectual faculties. 7. அறிவு. 1, intelligence, intellect, one. 8. நாடி, 1, the ten arteries, &c. 9. வாயு, 1, the ten vital airs. 1. ஆசயம், 5, the five receptacles for the humors, &c. 11. கோசம், 5, the five sheaths or investitures of the soul. 12. ஆதாரம், 6, the six fundamental station of the soul. 13. மண்டலம், 3, the three regions in the body in which the sun, moon and fire, have their respective influences. 14. மலம், 3, the three principles of moral evil, as causes of actions, enjoyments and sufferings. 15. தோஷம், 3, the three humors of the body. 16. ஏஷணை, 3, the three chief desires. 17. குணம், 3, the three natural principles. 18. விகாரம், 8, the eight predominant passions. 19. வினை, 2, the two accumulations of moral actions. 2. அவத்தை, 5, the five states or stations of the soul. Authors differ in these divisions. According to the சதுரகராதி. they are as follows: பூதம், 5, five elements. 2. புலன், 5, five organs of sense. 3. ஞானேந்திரியம், 5, five organs of perceptions. 4. கருமேந் திரியம், 5, five organs of action. 5. கரணம், 4, four intellectual faculties. These twenty-four are called ஆன்மதத்துவம் or powers of the soul. 6. நாடி, 1, arteries, nerves. ten 7. அவத்தை, 5 states or stations of the soul, five. 8. மலம், 3, principles of moral evil, as sources of actions, enjoyments and sufferings, &c., three 9. குணம், 3, qualities in nature, three. 1. மண்டலம், 3, regions in which the sun, moon and fire have their respective influence, three. 11. பிணி, 3, humors of the body, three. 12. விகாரம், 8, predominant passions, eight. 13. ஆதாரம், 6, receptacles or stations of the soul, six. 14. தாது, 7, constituent or elementary parts of the body, seven. 15. வாயு, 1, vital airs, ten. 16. கோசம், 5, sheaths or investitures of the soul, five. 17. வாயில், 9, passages, avenues and inlets of the body, nine. For particulars of the above, see the respective terms in their places. தத்துவமறிந்தவன்தவசி. A genuine ascetic is one that knows all physical principles. தத்துவக்கடுதாசி, s. [prov.] Letter of administration. 2. Power of attorney. 3. Warrant. 4. Writ or authority of proxy. (Juffna usage.) தத்துவக்கட்டளை, s. Hindu physiology. தத்துவசாஸ்திரம், s. The philosophy of nature--as a science; physics, physiology, metaphysics, ontology. தத்துவசுத்தி, s. Purifying the faculties, members, organs, &c., by the use of water and incantations. தத்துவஞானம், s. Knowledge of the principles by which the soul is enthralled, and kept from union with the deity. தத்துவஞானி, s. A truly wise man, one acquainted with the ninety-six தத்துவம், and their various modifications. தத்துவதரிசனம், s. Knowledge of the mental, physical and other powers of nature. தத்துவதிரையம், s. A metaphysical trial; God, spirit, matter. (See திரிபதார்த் தம்.) 2. The three classes of faculties or powers. 1st. ஆத்துமசத்துவம். 2d. சிவ தத்துவம். 3d வித்தியாதத்துவம். தத்துவநூல், s. Works treating on physics. தத்துவபேதம், s. Difference of one power or faculty form another. தத்துவபிரகாசம்--தத்துவவிளக்கம், s. Works on metaphysics, physiology, &c. தத்துவவாதம், s. A system of religion that regards nature as god. தத்துவவாதி, s. A professor of the தத்துவவாதம், system. தத்துவன், s. Siva, as lord of all powers, சிவன். 2. Argha of the Jainas, அருகன். தத்துவாகமம், s. A book of physics, chiefly anatomical, அங்காதிபாதம். தத்துவாதி--தத்துவாதிகள், s. A class or division of the brahman caste, பிரா மணரிலொருவகுப்பு, They are commonly called தத்துவாரிப்பிராமணர். தத்துவாதீதன், s. God, as not dependent on powers and faculties, கடவுள்; [ex அதீதம்.] வாலதத்துவம், s. [prov. commonly பா லியதத்துவம்.] Juvenility. இளந்தாரித்தத்துவம், s. Vigor of youth. உடற்கூறானதத்துவம், s. The constituent parts and physical construction of the body. 45)

pṉvr (p. 304) s. Brahmans, பிராமணர். 17)

pirāmaṇaṉ (p. 317) s. [fem. பிராமணத்தி, பிரா மணி.] A brahman, பார்ப்பான். W. p. 69. BRAHMAN'A. பிராமணர்போசனப்பிரியர். Brahmans are fond of good food. பிராமணனுக்குப்பின்புத்தி. The wit of a brahman comes afterwards. பிராமணகுலம்--பிராமணசாதி, s. The brahman caste. பிராமணநாகம்--பிராமணப்பாம்பு, s. A cobra. See பார்ப்பாரநாகம். பிராமணபீசம், s. The seed of a brahman. பிராமணபோசனம், s. Providing materials for a feast for brahmans; they cooking the food. பிராமணப்பிறப்பு, s. Brahman lineage or birth. பிராமணவாளி, s. A kind of small female ear-ornament, ஓர்காதணி. பிராமணாதிக்கிரமம், s. Reproach or contumely of a brahman; [ex அதிக்கிரமம்.] பிராமணிக்கம்--பிராமணத்துவம், s. Brahmanhood, the caste, office, or dignity of a brahman. 56) *

pū (p. 329) s. The earth, பூமி, a place. W. p. 622. B'HOO. 2. Birth, production, பிறப்பு. பூகம்பம்--பூக்கம்பம்--பூக்கம்பனம், s. An earthquake, பூமியதிர்ச்சி. See கம்பம். பூகர்ணம்--பூகன்னம், s. Radius of the earth's equator. W. p. 622. B'HOOKARN'A. பூகாமி--பூமிகாமி, s. A horse going well on land. See சலகாமி. (p.) பூகோளம், s. The terrestrial globe, the earth. See கோளம். பூகோளசாஸ்திரம், s. Geography. பூசுதன்--பூமகன், s. Mars; (lit.) son of the earth, செவ்வாய். பூசுதை--பூபுத்திரி, s. Sita the wife of Rama, சீதை; [ex கதை, or புத்திரி.] பூசுத்தி, s. Cleaning or smearing a place, ஸ்தலசுத்தி. பூசுரர்--பூதேவர், s. [pl.] Brahmans as gods of earth, பிராமணர், [ex சுரர்.] பூச்சக்கரம், s. The earth. See சக்கரம். 2. (St.) The equinoctial line. 3. A kind of whirling rocket, சக்கரவாணம். பூச்சக்கரவாளம், s. A range of mountains supposed to encircle the earth. See சக்கரவாளம். பூச்சக்கரன், s. A king, a prince, அரசன். பூச்சாயை, s. The shadow of the earth, பூமிநிழல். பூச்சாரம்--பூசாரம், s. A mineral substance, as பூநீறு. 2. The quality or characteristic of a soil, நிலத்தன்மை. பூநாகம், s. A worm, an earth-worm. 2. Snake, நாகம். பூநாதம், s. Salt-petre, or nitrate of potash, வெடியுப்பு. பூநீர், s. Dew as the moisture of the earth, பனி. பூநீறு--பூவழலை, s. Washerman's or fuller's earth, as நிலவீரம். பூநீற்றிலெடுக்கிறஉப்பு, s. Salt from the earth impregnated with soda. பூபதி, s. A king, as lord of the earth, அரசன். 2. A kind of pill, ஓர்குளிகை. (சது.) பூபரிதி, s. The equinoctial line. 2. The circumference of the earth. W. p. 624. B'HOOPARID'HI. பூபன், s. A sovereign, one who protects the earth, அரசன். W. p. 624. B'HOOPA. பூபாலன், s. [pl. பூபாலர்.] A king, a sovereign, அரசன் 2. An agriculturist, one who cherishes the earth, வேளாளன்; [ex பாலன்.] பூப்பிரவேசம், s. Visiting one's field, &c. See பூமிப்பிரவேசம். பூமகள்--பூமின், s. The goddess of earth, பூமிதேவி. பூமகண்மைந்தர், s. [pl.] Husbandmen, as belonging to the soil, வேளாளர். பூமண்டலம், s. The earth, the world, பூச்சக்கரம்; [ex மண்டலம்.] பூருகம், s. A tree, as originating from the earth, மரம்; [ex ருகம்=உருகம், origin.] பூருண்டி, s. A kind of sun-flower, ஓர்பூ, W. p. 625. B'HURUNDI. பூவசியர்--பூவைசியர், s. Ploughmen, உழவர். 2. Farmers, களமர். (சது.) பூவலயம்--பூவுலகம்--பூவுலகு--பூலோகம், s. The earth, the world. பூவிந்துநாதம், s. Mica, அப்பிரகம். பூவினம், s. Native arsenic, கற்பாஷா ணம். 4) *

makā (p. 338) adj. Great, high, exalted, dignified, noble, honorable, பெருமையான. 2. Immense, prodigious, stupendous, monstrous, extreme, அளவற்ற. 3. Superior, greater, paramount, superlative, உயர்ந்த. 4. Intense, மிகுந்த.--Note. This particle is sometimes repeated to express intensity, as மகாமகாப் பட்ட, the greatest. (Beschi.) Also sometimes contracted to மக, and மா, as மகராசா, மாசனங்கள்; [ex மகத்து.] அதுமகாஅரிது. It is very difficult. அதுமகாஅபூர்வம். It is very rare. மகராசன், s. A king, அரசன். 2. A rich or great or good man, சீமான். மகராசா, s. The king, the sovereign. மகராசி, s. A rich or benevolent lady; (lit.) a queen. மகரிஷி, s. An exalted Rishi, மகாரிஷி. மகாஅவதானி, s. A person who has excellent memory. மகாகருவம்--மகாகர்வம், s. Much arrogance. 2. Ten billions. மகாகற்பம், s. The great Kalpa, consisting of a vast period, probably the life time of Bramha, or 155,52,,, solar years, after which there will be a universal destruction.--Note. By analogy it would be only 1 கற்பம் of 4,32,, each or 43,2,, years; but கற்பம் is used very indefinitely. மகாகாசம்--மகாகாயம், s. The air, or ether at large; as distinguished from கடாகாசம், or air in a pot, the atmosphere, பெருவெளி. மகாகாலம், s. A great and long period of time, sometimes used for eternity, நெடுங்காலம். மகாகிதி--மகாக்ஷிதி, s. A certain number, one thousand trillions. மகாகோணி--மகாக்ஷோணி, s. Ten trillions. மகாகோரம், s. A division of hell, or Tartarus, நரகத்தினோரிடம். மகாசகை, s. A plant bearing an unfading flower, Gomphr&oe;na globosa, வாடா மல்லிகை. W. p. 652. MAHASAHA. மகாசங்கம், s. A hundred billions. 2. As மகாநாடு. மகாசங்காரம், s. The universal destruction. மகாசத்தி, s. The great and universally pervading female energy of deity. மகாசமுத்திரம், s. A number, usually one-hundred billions. 2. As மகோததி. மகாசனம், s. Great people, noble persons of high rank, உயர்ந்தோர். 2. Brahmans, பிராமணர். மகாசீனம், s. China proper. (adopted.) மகாசூரன், s. A very valiant man. மகாசேனன், s. A general, the commander of a large force, சேனாபதி. 2. Skanda, கந்தன். 3. Argha, அருகன். மகாசோபம்--மகாக்ஷோபம், s. A hundred-thousand trillions. மகாஸ்தலம்--மகாதலம், s. A sacred place. 2. Head quarters, the chief place, the court, நீதிஸ்தலம். மகாஞானி, s. One who has attained to the highest degree of religion. மகாண்டு, s. The Hindu cycle of sixty years; [ex ஆண்டு.] மகாதலம், s. The sixth of the nether worlds. See கீழுலகம். 2. As மகாஸ்தலம். மகாதிசை, s. Aggregate influence of the planets, counted according to the natal asterism for the horoscope. மகாதீவு, s. The Maldive islands, said to have been, in ancient times, one island. மகாதேவன், s. God, கடவுள். 2. Siva --as supreme, சிவன். 3. Epithet of god among various votaries, தெய்வம். 4. A god of the sea or waters, வருணன். மழையும்பிள்ளைப்பேறும்மகாதேவருக்குந்தெரியாது. Rain and child-birth are mysterious even to the gods. மகாதேவி, s. Parvati as the great goddess, பார்வதி. மகாதோஷம், s. Very great sin. மகாதோரை, s. A large number, ஓரெண். மகாத்தியாகம், s. [appel. n. மகாத்தியாகி.] Total and absolute abandonment of secularities, for abstract devotion and ultimate union with the deity. மகாத்துமா, s. [com. மகத்துமா.] An excellent man, (lit.) a great soul. மகாத்துமாக்களுடையலீலை, s. Superhuman exploits of Rishis. See இலீலை. மகாநசம். See மகானசம். மகாநவமி, s. The ninth phasis of the increasing moon in the month of September. See ஆயுதபூசை. மகாநாடு, s. The great council of a nation. மாநாடுகூடுதல், v. noun. Assembling --as the chiefs of a nation. மகாநிகற்பம், s. An inconceivable length of time, probably one-thousand கற்பம். மகாநிதி, s. One of Kuvera's treasures. See நிதி. மகாநுபாவன், s. [com. மானபாவன்.] An illustrious person. 2. A magnanimous liberal man. W. p. 649. MAHANUB'HAVA. 3. One who has advanced to the highest degree in religion, மகாத்துமன். மகாபதுமம், s. A thousand billions, ஓரெண். 2. See நிதி. மகாபதுமன், s. One of the eight serpents that support the earth. See அஷ்ட நாகம், under நாகம். மகாபலன், s. A strong person, பலாஷ் டிகன். 2. Air, wind, காற்று. W. p. 65. MAHABALA. மகாபலி, s. [com. மாபலி, மாவலி.] A king dethroned by Vishnu in his Dwarf Avatar. See பலி. மகாபாதகம்--மகாபாவம், s. Crime of the highest magnitude. See பஞ்சமாபாத கம். மகாபாரதம், s. Mahab'harat, the great epic poem; so called from its having outweighed the four Vedas, when weighed by the Rishis in a scale. புகாபுண்ணியம், s. Great religious merit. மகாபுத்திமான், s. A very wise man. மகாபுருஷன், s. One who is distinguished for peculiar personal qualities. மகாபூதம், s. Elementary principles. மகாபூரி, s. Ten quintillions, ஓரெண். மகாபோகம், s. Great enjoyment, enjoyment of affluence and luxury. மகாப்பிரகாசசத்தி, s. Mica, as அப் பிரகம். மகாப்பிரதோஷம், s. The thirteenth evening from the new and full moon, a time in which the Saivas, expect particular benefits from their religious exercises. See பிரதோஷம். மகாப்பிரபு, s. A very great, illustrious, or holy person. மகாப்பிரபுக்கள்சபை, s. House of lords. (adopted.) மகாப்பிரளயம், s. The great deluge which destroys the universe at the end of each great Kalpa See பிரளயம். 2. (fig.) A number, ஓரெண். மகாமகம், s. [com. மாமகம்--colloq. மாமா ங்கம்.] The occurrence of the full moon in or about the asterism, மகம், with other astronomical incidents, which occur once in twelve years. Peculiar rites in honor of Siva, are then performed. The time is auspicious for bathing, especially at Combaconum. மகாமண்டபம், s. An open large court of temple, the fourth from the shrine. மகாமந்திரம், s. [com. மூலமந்திரம்.] An appropriate name of Deity. மகாமந்திரமூர்த்திகள், s. A class of souls of a superior order, consisting of seventy-five millions. Of these, thirty-five millions attain liberation when the work of creation is finished. மகாமந்திரி, s. The prime minister. மகாமாயி--மகாமாரி, s. [com. மகமாயி.] A name of Durga, துர்க்கை. மகாமாயை, s. Mother of the king of the Asuras, சூரபன்மன்தாய். 2. As மாமாயை. மகாமிருகம், s. The elephant, யானை. மகாமுத்திரை, s. One of the symbols of the Yoga system, யோகமுத்திரை. மகாமுனி--மகாரிஷி, s. A great Muni. 2. A name of Agastya, அகஸ்தியன். மகாமேரு--மகமேரு, s. The great Meru, or golden mountain, thought to be in the middle of the Central continent. மகாயக்கியம்--மகாயாகம், s. The first order of sacrifices. It is of five kinds; 1. பிரமம், or வேதமோதல், reading and learning Vedas; 2. தெய்வம், or ஓமம்வ ளர்த்தல், kindling a sacrificial fire; 3. பூதம், or பலியீதல், fragments of food left at an oblation; 4. பிதிர், or தர்ப்பணமுடித் தல், presenting water to the manes of persons deceased; 5. மானுடம், or இரப் போர்க்குணவீதல், gifts to beggars. மகாயுகம், s. The great age, the aggregate of the four ages, 4,32, years. மகாயோசனை, s. A large number. மகாரணியம், s. A very large forest, பெருங்காடு; [ex ஆரணியம்.] மகாரதன்--மாரதன், s. A charioteer commanding 11, chariots; any warrior of note, 11,--ந்தேருக்குத்தலைவன். மகாராசன்--மகாராசா, s. A great king, a monarch. W.p. 651. MAHARAJA. 2. An epithet of Kuvera. 3. One who possesses elephants, யானைகட்டிவாழ்பவன். மகாராட்டிரம், s. [Tamil மராடம்.] The original Maharatta country. See தேசம். 2. The Maharatta language. See பாஷை. மகாலட்சுமி, s. The great Lukshmi, goddess of felicity. மகாலயம், s. The world of Brahma, பிரமனுலகம். 2. A temple, கோயில். மகாலுத்தன்--மகாலோபி, s. A very great niggard. மகாலோகம்--மகலோகம், s. One of the seven upper worlds. See மேலுலகு. மகாவராகம், s. Vishnu in the hogincarnation, விஷ்ணு. மகாவற்புதம், s. A large number, ஓர் பேரெண்; [ex அற்புதம்.] மகாவாக்கியம், s. A mystic word in the Vedanta, a religious formule among the Saivas and others. மகாவிசுவம்--மகாவிஷீவம்--மகாவிடு வம், s. [in astron.] The moment of the sun's entering Aries, the vernal equinox, but varying several days from the European computation, மேடத்திற்சூரி யன்வருகை. W. p. 651. MAHAVISHUVA. மகாவியாகிருதி, s. The three mystical words, Bhur, Bhuva and Swer, the essential part with ஓம், of the Gayatri of the Brahmans, in their daily incantations, காயத்திரிமந்திரம். மகாவிந்தம், s. A number probably one thousand billions, ஓரெண். 2. A certain city, நளனுடையநகரம். 3. A residence of Vishnu, வைகுந்தம். மகாவிந்து, s. Mica or talc, as அப் பிரகம். மகாவிரதம்--மாவிரதம், s. One of the six approved or orthodox sects of the Saiva religion, சைவசமயத்தொன்று. மகாவிரதர், s. [sing. மகாவிரதி.] Professors of the above sect, சைவர்கள். மகாவெள்ளம், s. A great flood. 2. (fig.) A great number, ஓரெண். மகேசன்--மகேசுரன்--மகேசுவரன்-மகேச்சுரன்--மகேச்சுவரன், s. Siva--as Mahasuran, or obscurer of souls. See பஞ்ச கர்த்தாக்கள். His consort is called மகேசு வரி. மகேந்திரசாலம், s. Astonishing supernatural appearances by magic. See கலை ஞானம், சாலம். மகேந்திரம், s. A range of mountains. See சத்தகுலாசலம். W. p. 658. MAHENDRA. 2. A mountain, மலை. 3. [in mythol. also மகேந்திரபுரி.] A famous town said to have been inhabited by the Asuras but afterwards submerged in the southern ocean, ஓர்நகரம். மகேந்திரன், s. Indra, இந்திரன். மகைசுவரியம், s. [also மகதைசுவரியம்.] Great opulence. மகோததி, s. The ocean, the great sea, கடல்; [ex உததி, sea.] 2. [prov. also இரத் தினாகரம்.] The northern sea, from its connection with India; and the Ganges as being north of Ramisseram. மகோதயம், s. Final beatitude, emancipation from vitality, and absorption into the divine essence, முத்தியிற்கலப்பு. W. p. 653. MAHODAYA. 2. The rising of the sun and moon in conjunction, on a Monday, the sun being in Capricorn, in the month of January, and the moon in the twenty-second lunar asterism, in the seventh யோகம்--regarded as a most auspicious moment for sacred bathing; such is called மகோதயதீர்த்தம். Compare அத்தோதயம். மகோதரம், s. Dropsy of the belly, ascites, ஓர்நோய். 2. A large belly, பெரு வயிறு; [ex உதரம், belly.] மகோதரன், s. [in mythol.] The minister of Ravana; (lit.) the big bellied, இராவ ணன்மந்திரி. மகோபநிஷதம், s. One of the Upanishads. See உபநிடதம். மகோற்சவம், s. A great festival. மகோன்னதபலசாலிகள், s. Gigantic men, giants; [ex உன்னதம்.] 64)

mṟai (p. 346) s. A speck or speckle, spot, blemish, கறை. (c.) 2. A secret thing, concealment, secresy, இரகசியம். 3. A divine precept, the sacred writings, the Vedas, வேதம். 4. Silent repetition of an incantation, மந்திரம். 5. Word, சொல். 6. A shield, பரிசை. (சது.) 7. Refuge, shelter, அடைக்கலம். 8. [Tel. மர.] The spiral winding of a screw, திருகுமறை. 9. [Prov. ex மறு, v.] The second ploughing, மறுஉழவு. மறைமறையாயிருக்கிறது--மறைவிழுந்திருக்கிறது. It is spotted, black and white; spoken of an animal. நான்மறை. The four Vedas. மறைக்கொடியோன், s. Brahma, பிரமன். 2. Dhronacharia as the veda-bannered. துரோணாசாரியன். 3. [pl. மறைக்கொடியோர்.] A brahman, பிராமணன். மறைசை, s. A name of வேதாரணியம். மறைத்தலைவி, s. Lukshmi, இலக்குமி. மறைபுகல், v. noun. Taking refuge; [ex புகு.] மறைப்பொருள், s. The deep treasures of the Vedas. மறைமுடிவு, s. The substance of the Vedas, the Vedanta. மறைமுதலி--மறைமுதல், s. An epithet of the deity, கடவுள். 2. Siva, சிவன். மறைமொழி, s. Incantation, மந்திரம். 2. The Vedas, வேதம். மறையவர்--மறையோர், s. [sing. மறை யவன், மறையோன்.] Brahmans, பிராமணர். 2. Learned sages, முனிவர். மறையன், s. [prov. fem. மறைச்சி.] A spotted bullock, dog, &c., மறுவுடையது. மறையாணி, s. A screw, as திருகாணி. மறையிலார், appel. n. [pl.] The ignorant, the low, இழிந்தோர். (p.) மறையோன், s. Brahma, பிரமன். 2. Jupiter, preceptor of the celestials, வியா ழன். See குரு. 3. See மறையவர். 81)

mā (p. 348) adj. [contrac. of Sa. Mahat.] Great, பெரிய. See மகா. மாகண்டம், s. One of the twenty-seven sections of the lunar path, as அதிகண்டம். மாகனன், s. [prov.] A brahman, பிரா மணன். மாகாளம், s. A place celebrated for the worship of Siva, ஓர்சிவஸ்தலம். மாகாளி, s. Durga. (சது.) மாகேந்திரம், s. [in astrol.] See தசப் பொருத்தம். மாசனம்--மாசனங்கள், s. Excellent or great persons,பெரியோர். 2. Brahmans, பிராமணர். மாசாந்தம், s. Great patience. மாசாலம், s. Whining, cant, சிணுங்கு கை. 2. Using affectation, playing tricks. மாசாலக்கள்ளி, s. A dissimulating woman. See கள்ளம். மாசேனன், s. A name of Argha, அரு கன். 2. The deity, கடவுள். (சது.) 3. The god Subramanya, முருகன். மாதண்டம், s. A principal road, king's high-way, இராசவீதி. (சது.) மாதவம், s. Great austerities. மாதவர், s. [pl.] Ascetics, Rishis, இருஷிகள். மாதறி, s. A large timber, விட்டம். (R.) மாதிசை, s. [prop. மாதசை, in astrol.] Aggregate influence of the planets, as மகாதிசை. மாதிசை, 9.. The nine planetary influences. They are, சூரியமாதிசை, சந்திரமா திசை, செவ்வாய்மாதிசை, இராகுமாதிசை, சனிமா திசை, கேதுமாதிசை, புதன்மாதிசை, சுக்கிரன்மா திசை; embracing in all one hundred and twenty years. மாதுரோகம், s. [appel. மாதுரோகி.] Great treachery. மாதேவன், s. Siva, சிவன், as மகாதே வன். (சது.) 2. See உருத்திரர். மாதேவபட்டணம், s. A town so called in the extreme south, ஓரூர். மாதேவி, s. Parvati,பார்வதி. மாத்தகை, s. Superfineness, splendor, மிகுசிறப்பு. (நீதி.) மாத்தியாகி, s. A very liberal person or prince. மாநடன், s. Siva, சிவன். (சது.) மாபலன், s. Wind, காற்று. See மகா பலன். மாபலி--மாபலிவாணன், s. Mahabali. See மகாபலி. மாபலிபுரம்--மாவலிபுரம், s. A town. 2. The seven pagodas near Sadras. மாபுலி, s. A lion, சிங்கம்; used also in contempt. மாபாவி, s. A very wicked person. மாபுற்பாகம், s. External Saiva-puja, வெளியரங்கசிவபூசை. மாபூதி, s. One of the seven hells. See நாகம். மாப்பிரயத்தனம், s. A great effort. மாப்பிளை--மாப்பிள்ளை, s. A bridegroom. 2. A husband. 3. A son-inlaw. 4. The Moplas in the Malayalim country. மாமகம், s. A Hindu festival, as மா மாங்கம். மாமகக்குளம், s. A sacred reservoir at Combaconum. மாமணி, s. A gem, as மாணிக்கம். மாமருத்துநூலோர்--மாமாத்திரர், s. [pl.] Physicians, வைத்தியர். (சது.) மாமலை, s. Any great mountain. (p.) மாமல்லபுரம், s. As மாபலிபுரம், 2. மாமாங்கம், s. [colloq. for மாமாகம்.] A festival celebrated every twelve years at Combaconum. See மகாமகம். 2. [in the Malayalam country.] Period of the reign of a subordinate king under the Raya dynasty of Vijayanagaram. இவன்நாலுமாமாங்கம்கண்டவன். He is about fifty years old; (lit.) one who has seen four such festivals. மாமரங்கமானாற்பார்க்கக்கூடாது. Brothers and sisters who have not visited each other during a மாமாங்கம், should not meet without a propitiatory offering. மாமாத்திரர். See மாமருத்துநூலோர். மாமாயை, s. [also மகாமாயை.] A form of Maya, the maternal principle, or the chief cause of all things. மாமாலம், s. Great deceitfulness. மாமுகில், s. Thick clouds. மாமுனி, s. An epithet of Argha, அரு கன். 2. The sage Vasisht'a, வசிஷ்டன். மாமேரு, s. Maha Meru. See மகா மேரு. மாரதம், s. One of the four kinds of war chariots. See இரதம். மாரதன். See மகாரதன். மாவலி, s. Mahabali. See மகாபலி. மாவிரதம், s. A religious system of the Saivas. See மகாவிரதம். மாவிரதியர், s. Saivas. See மகாவிரதியர். மாவீரன், s. A great hero, champion. மாவுரம், s. Strength; [ex உரம்.] (சது.) 4)

vṭ (p. 374) adj. Northern; [ex வடக்கு.] வடகரை, s. The north-bank of river, &c. வடகலை, s. A religious mark of the Vaishnuvas. See தென்கலைத்திருமண். 2. Sanscrit literature, வடநூல். வடகாற்று, s. The north wind, வாடை. வடகாற்றடிக்கவந்ததுமழையே. The northwind blows; there will be rain. வடகிரி, s. The north or gold-mountain, Maha-Mêru. வடகிழக்கு--வடகீழ்த்திசை, s. Northeast, வடகிழக்குத்திக்கு. வடகீழ்்திசைப்பாலன், s. Siva as the guardian of the north-west, ஈசானன். வடகைலாயம், s. The northern Kaylasa, or heaven of Siva. வடகோடு, s. The northern horn of the cresent moon. வடகோடை, s. The north-west wind, குன்றுவாடை. வடதிசைப்பாலன், s. Kuvêra, the guardian of the north, குபேரன். வடதேசம், s. Northern countries. வடநடைப்பகுபதம், s. A Sanscrit word formed by a root with a termination--as நீதிமான், a just man; நீதி is the root and மான் the termination. வடநூல், s. A Sanscrit book, சமுஸ்கி ருதசாஸ்திரம். வடநூலோர், s. [pl.] Those learned in Sanscrit, சமுஸ்கிருதசாஸ்திரிகள். வடந்தை, s. North-wind, வடகாற்று. வடபரதம், s. Northern India, See பரதம். வடபாரிசம்--வடபுறம், s. [poet. வட பால்.] Northern side or quarter. வடபாரிசத்தார், s. [poet. வடபாலார்.] People of the north, வடக்கித்தியார். வடமர், s. [pl.] A class of Brahmans, ஓர்வகைப்பிராமணர்; [ex மன்.] வடமலை, s. The mountain called திரு ப்பதி, sacred to Vishnu. 2. Mount Meru, மகாமேரு. வடமலைவாணன்--வடமலைவாண்டன்-வடமலையான், s. A kind of rice-corn, ஓர்வ கைநெல். 2. Vishnu as residing in this mountain, திருப்பதிப்பெருமாள். வடமீன், s. A small star in Ursa Major, as அருந்ததி. வடமுகம், s. The northern quarter, வடபாரிசம். 2. [prov.] Head of a watercourse, in watering garden-beds, நீர்க்கால டைப்பு. வடமேரு, s. The mountain called Maha-Meru, மகாமேரு. வடமேற்றிசைப்பாலன், s. Vayu the guardian of the north-west, வாயு. வடமொழி, s. [in gram.] Sanscrit words, or derivatives from them. வடவேங்கடம், s. The mountain Tirupati, வடமலை, as distinguished from தென்வேங்கடம் or அழகர்மலை, near Madura. See வேங்கடம். வடவேங்கடந்தென்குமரியாயிடை. In that place, between வடவேங்கடம் and தென்குமரி. (தொல்காப்.) 78) *