aḷai (p. 33) s. A hole, a hollow in the ground, in a tree, &c., (as a rat's hole or snake's hole,) a hole or cavity at the side of a tank or well, the resort of alligators, வளை. 2. (p.) A cave, a cavern in a mountain or rock, மலைக்குகை. 3. The hole of an anthill, புற்று. 4. A place, இடம். 5. A form of the seventh case, ஏழனுருபு. 6. Curds, curdled milk, தயிர். 7. Whey, buttermilk, மோர். அளைமறிபாப்புப்பொருள்கோள், s. Construction in which the sense begins at the end and goes backward to the beginning--One of the eight பொருள்கோள். அளையெடுக்க--அளைவைக்க, inf. To burrow, வளைசெய்ய. 2. To grow hollow as an ulcer, புரைவைக்க. 38)

uṟu (p. 67) கிறேன், உற்றேன், வேன், உற, v. n. To be, to exist, உண்டாக. 2. To feel, experience, suffer, enjoy, experience sensations--as heat, cold, பரிசிக்க. 3. To be in contact, to join closely, unite with, combine, கூட. 4. To happen, occur, befall -- as a good, or evil, சம்பவிக்க. 5. To accrue--as riches, சேர. 6. To profit, turn to account, பயனுற. 7. To obtain, கிடைக்க. 8. To arrive at, reach, வர. 9. To belong to peculiarly, to be appropriate, பொருந்த. 1. To be situated at, or be in a place, இரு க்க. 11. To dwell, reside, தங்க. (p.)-Note. This word is often joined to verbals or verbal roots to form new verbs, and the infinitive and other parts are used adverbially to express intensity, entireness, &c.--as குழுற்றது, it surrounded; ஊடுறச்சென் றது, it pierced, or penetrated. உறச்சிவந்தது. It is become very red. உறவளைக்கும்வில். A bow bent to the utmost. சுகமுறுநித்திரை. Refreshing sleep. கிலேசமுற்றேன். I became sorrowful. விருப்பமுற்றேன். I have conceived a desire. இன்பமுற்றேன். I was rejoiced. பயமுற்றேன். I grew frightened. நோயுறும்போது. When sickness befalls-பாவியருறும்பழி. The evil endured by the wicked for their sins. (இராமா.) சொல்லலுற்றேன்--சொல்லுற்றேன். I said, I have treated on--a formal or dignified mode of expression among authors. மீகீழிதழுறப்பம்மப்பிறக்கும். The letters ப் and ம் are produced by the contact of the upper and lower lips. (நன்.) முந்தினார்பின்னுறக்கடுகவோடினான். He ran so swiftly that all who started before him were left behind. உறவற்ற, inf. To dry up entirely. உறுந்தருணம்--உறுந்தறுவாய், s. Emergency, exigency, particular juncture. உறுவதுகூறல், v. noun. Giving an indirect answer to a question, எண்வகை விடையிலொன்று. உற்ற, rel. part. Uncommonly devoted, trusty. உற்றசெய்தி, s. True report, true news. உற்றது, appel. n. The thing as it is, the whole of it. உற்றதுசொல்ல, inf. To speak the truth. உற்றதுசொல்லஅற்றதுபொருந்தும். By telling the truth, misunderstandings are adjusted; truth is the surest resource through life. உற்றபண்புரைப்போர், s. Messengers, தூதர். (p.) உற்றமனிதன், s. A fit or proper person to transact an affair, one who can be trusted. உற்றவன், s. A friend, a relation, உறவோன். உற்றவிசேஷம், s. A proper or suitable expression. உற்றளவு, s. An accurate, genuine, fair measure, சரியளவு. 2. Genuine state of things, real news, உள்ளதன்மை. உற்றறிய, inf. To feel by the touch, be sensible to touch--as plants, &c., பரிசித்துணர. 2. To experience, to know by experience, பயின்றறிய. உற்றாண்மை, s. [prov. prop. உற்ற வுரிமை.] Interest as among near relatives and friends. 2. Close or intimate friendship, attachment. உற்றாண்மைபேச, inf. To speak for--as a near relative, or friend interested in one's welfare. உற்றாராய, inf. To investigate deeply, attentively, minutely, &c. உற்றார்--உற்றோர், s. Relations, உறவோர். 2. Friends, சிநேகர். உற்றிடம், s. An emergency, exigency, ஆபத்து. (p.) 2. (Rott.) A refuge, அடைக்காலம். உற்றிடத்துதவ, inf. To help on an emergency. உற்றுக்கேட்க, inf. To listen attentively. உற்றுப்பார்க்க, inf. To look steadfastly. 2. To examine minutely. உற்றுழி, s. Emergency, exigency, time of expected evil, imminent danger, &c., வருத்தமானகாலம். புலம்புற, inf. To utter lamentation. பயமுற, inf. To be afraid. கையுறாப்பொருள், s. A thing which does not come near to hand; i. e. which is obtained with great difficulty. உரனுற, inf. To obtain strength or force. உறல், v. noun. Being near, coming, approaching. உறுபு, v. noun. Costiveness, thickness, narrowness, செறிவு. 2. Abundance, plenty, மிகுதி. உறுவிக்க, inf. To cause to be, &c. 79)

ēri (p. 79) s. A large tank or reservoir for irrigation, a lake, குளம். 2. [also written எரி.] The seventh lunar asterism, புநர் பூசநாள். (p.) 3. [prov.] The hump of a bullock, இடபத்தின்முரிப்பு. 4. [in reproach.] A prominence on the nape of the neck, through corpulence, புரைகுழல். ஏரிநிமிர்ந்தாலிடையனையும்பாராது. If the ox's hump grow too prominent, it will not submit to the herdsman; i. e. if one of low rank becomes great, he will despise his former superiors. அவனுக்கேரிமுற்றிப்போயிற்று. He is become contumacious, unruly, &c.--spoken of a slave boy when grown, &c. ஏரிகரைக்காட்டாமணக்கு, s. A little shrub, Jatropha glauca. ஏரிப்பாய்ச்சலானநிலம், s. A field conveniently situated for being watered from a lake. ஏரிமடை, s. A watering channel from a lake, ஏரிநீர்பாய்மடை. ஏரிவெட்ட, inf. To dig a large tank. 51)

ottpṇpuraippōr (p. 81) s. Messengers delivering communications of the same import. 7)

kntai (p. 93) s. Cloth, சீலை. 2. (சது.) Superior kinds of cloth, நல்லாடை. (p.) 3. A rag, tatters, torn, or patched garments, பீறல் கந்தைபோர்த்துக்கொண்டிருக்கிறான்.... He is clothed in rags. கந்தையுமோடும். In tatters and shells or potsherds. அறுபதுநாளுக்குஎழுபதுகந்தை. Seventy rags for sixty days. கந்தைகட்டி, s. A ragged person. கந்தைத்துணி, s. A torn garment, rags. கந்தைபுரைதல், v. noun. Mending old clothes. 24)

kẕlai (p. 98) s. A wen, a tubercle, excrescence, புரைகுழல். கழலைக்கட்டி, s. A wen. 59)

kātl (p. 104) s. Warm attachment, fondness, love, affection, அன்பு. 2. Desire, longing for, ஆசை. 3. Intentness, earnestness, eagerness, ஆவல். 4. Lustfulness, passion, விரகம். 5. An object of love; emphatically, a son, மகன். 6. A species of poem commonly on divine subject, calculated to move the affections, ஓர்பிரபந்தம். 7. The cry, screech, or chirp of certain birds, &c., considered ominous, ஆந்தை கெ வுளி முதலியவைகளின் ஒலி. காதற்சிறப்புரைத்தல், v. noun. Expression of warm desire or love, as of a lover to his mistress, ஆசை மிகுதியைச் சொல்லல். (p.) காதற்பரத்தை, s. A kept mistress, being the daughter of a சேரிப்பரத்தை. ஆந்தைக்காதல், s. The screeching of an owl. 2. A treatise on divination or sooth-saying by the screech of an owl. பஞ்சபட்சிக்காதல், s. A treatise on sooth-saying by the screech, cry notes of the following five birds; ஆந்தை, an owl. 2. கோழி, a cock. 3. மயில், a peacock. 4. காகம், a crow. 5. வல்லூறு, a hawk. பேரின்பக்காதல், s. A poem in which a person is introduced as expressing his desire after true happiness. காதலன், s. Husband, தலைவன். 2. A lover, a suitor, a suitor, அன்பன். 3. A friend, a dearly beloved person, சினேகன். 4. A son, மகன். 5. A companion, a choice associate, தோழன். (சது.) நெஞ்சத்தார்காதலவர். My lover is in my heart. (குற.) காதலி, s. A wife, தலைவி. 2. A female friend, a beloved associate, தோழி. 3. A daughter, மகன். (சது.) காதலிக்க, inf. To be fond of, warmly attached to, அன்புகூர. 2. To long for, to like, desire, lust after, பேரா சைகூர. காதலித்தோர், s. Associates, friends, சினேகர். 2. Lovers, ஆசையுற்றோர். காதன்மை, s. Affection, attachment, அன்பு. (நீதிநெ.) 20) *

citvl (p. 182) s. The flag of a car or chariot, தேரிடக்கியம். 2. The inner bark of a tree, மாவுரி. (சது.) (p.) 3. [loc. vul.] Clouts, dirty rags, சீலைத்துணி. See சிதலை. 3. [prov.] A running sore, புரையோடுபுண். 34)

cilaiyōṭl (p. 186) v. noun. [loc. prop. செலவோடுதல்.] Running deep--as a fistula or an ulcer, புரையோடல். 2. See சிலையோட under சிலை, Sans. சிலையோடுகிறபுண், s. [vul.] A fistula. 79) *

tōl (p. 264) s. [pl. தோல்கள், தோற்கள்.] Skin, leather, hide, cuticle, membrane, சருமம். 2. Rind, peel, scales or coats of the onion and other bulbous roots, புறணி. 3. Pod, husk of seeds, &c., விதையின்மேற் றோல். 4. Bellows, துருத்தி. (c.) 5. Leathern buckler or shield, தோற்கேடகம். 6. Elephant, யானை. 7. Thin layer, தோற்படலம். 8. (fig.) A thing of no value, பிரயோ சனமில்லாதது. 9. Misfortune, ill luck, loss, அபசயம். 1. Beauty, அழகு. 11. A diffusive style in poetry, as one of the eight beauties of composition, எண்வகைவனப்பினு ளொன்று. 12. Word, சொல். தோலன்-தோலான், s. [prov. தோலுணி.] [fem. தோலான்.] A mean, good-for-nothing person, அற்பன். தோலுரிக்க, inf. To skin, to peel, to flay. தோலூறப்போட, inf. To soak skins as a tanner. தோலைச்சீவ, inf. To scrape off the skin or the coat of a kernel. தோல்சுருங்க, inf. To shrivel, shrink, as skins. தோல்தனம், s. [prov.] Imprudence. தோல்நாய், s. [prov.] A hunting dog, a greyhound, ஓர்நாய். தோல்பதமிட--தோல்பதனிட, inf. To dress or tan leather. தோல்பற்றப்பண்ண, inf. To encrust, cause a crust to form. (R.) தோல்புரைய, inf. To sew or fasten with thongs. தோல்முட்டை, s. An egg laid before the shell is hard. (c.) தோல்வினைஞர்--தோல்வினைமாக்கள், s. (plu.) Workers in leather, சக்கிலியர். (p.) தோல்வைக்க, inf. [prov.] To form new skin as healing sores. தோற்கட்டு, s. Armor for the lower part of the arm, chiefly of leather, கோதை. தோற்கட்டடம், s. Leather band. தோற்கருவி, s. Instruments made of skins, as drums, tabors, &c., one of the five kinds of musical instruments, பஞ்சகருவியிலொன்று. தோற்கவசம், s. A leathern jacket. தோற்குல்லாய், s. A leathern cap. தோற்சித்தை, s. A leathern bottle or vessel. See சித்தை. தோற்செவி, s. Auricle of the ear, புறச்செவி. 2. Creatures having the external ear. தோற்பரம், s. A buckler, a leathern shield, தோற்சேடகம், (சது.) 2. Boots, நெ டுஞ்செருப்பு. தோற்பறை, s. A leather bag. See தோப்பறா. தோற்பனாட்டு, s. [prov.] Thin layers of the juicy substance of palmyra fruit, dried. தோற்பாடி, s. A mean, worthless woman, a strumpet. See தோய்ப்பாடி. தோற்பாய், s. An undressed skin for a seat. தோற்பாவை, s. Lethern puppets. தோற்புரை, s. Pores of the skin, தோ லின்றுளை. 2. [prov.] Any membranous part of the body, சவ்வுள்ளஇடம். தோற்பை, s. A leathern bag of bottle. தோற்பைமுலை--தோப்பைமுலை, s. Flabby breast of a woman. (R.) தோற்பெட்டி, s. A leather trunk. தோற்றானம், s. A leather vessel, சித் தை. 2. A cartouch box, வெடிமருந்துப்பை. தோற்றுன்னர், s. [plu.] Shoe-makers, செம்மார். 2. As தோல்வினைஞர். (சது.) தோற்றேங்காய், s. [prov.] An unhusked cocoa-nut, உரியாததேங்காய். 58)

pṇpu (p. 292) s. Nature, property, natural or essential quality, குணம். (சது.) 2. Mode, state, manner, விதம். 3. Good quality, fitness, suitability, தகைமை. 4. Disposition. temper, சுபாவம். 5. [in gram.] An adjective, (p.)--Note. பண்புப்பெயர், are by some grammarians divided into two classes; குணப்பண்பு, abstract qualities; 2. தொழிற்ப ண்பு, qualities of actions. For ஒலிப்பண்பு, குறிப்புப்பண்பு, சாதிப்பண்பு, see in their places. பண்படி, s. The root of adjectives or words of quality. பண்படியாகப்பிறந்தவினை, s. Verbs derived from abstract nouns. பண்பாகுபெயர், s. [in gram.] Names of qualities, &c. See குணவாகுபெயர். பண்பி, s. A thing or persons possessing a quality. See குணி. (p.) பண்பிற்பகாநிலைப்பதம், s. Uncompounded words denoting quality. பண்புகாட்ட, inf. [prov.] To betray one's nature or descent. See குணங்காட்ட. பண்புச்சொல், s. An adjective or term expressing quality. See உரிச்சொல். பண்புடைமை, s. The quality of adapting one's self to others knowing their character. See உடைமை. (குற.) 2. Condescension in exalted personages. பண்புத்தற்கிழமை, s. One of the தற் கிழமை, a quality considered in relation to that to which or whom it belongs, as பாலின்வெண்மை, whiteness of milk. பண்புத்தொகை, s. A relative term in which the particle ஆகிய is understood. See தொகைநிலை. பண்புபாராட்ட, inf. To extol the good qualities of a person or thing. பண்புருபு, s. The particle, ஆகிய. பண்புரைப்பார், appel. n. [pl.] Messengers, agents, emissaries, தூதுவர். (சது.) பண்புவமை, s. [in rhet.] The comparison of properties, qualities, &c., of different things. See குணவுவமை. 56)

pākku (p. 306) s. Areca-nut, betel-nut, துவர்க் காய், Areca catechu.--The different preparations of areca-nuts are அலகுபாக்கு or சாலியம்பாக்கு, களிப்பாக்கு, கொட்டைப்பாக்கு, வெட் டைப்பாக்கு, கூர்சீவினபாக்கு, தெற்கம்பாக்கு, ஆரங் கம்பாக்கு. பாக்களவு, s. The measure of an areca-nut--small, as to space, time, &c. பாக்களவுகொடுப்பேன். I will, give as much as an areca-nut will hold. பாக்கிடிக்க, inf. As பாக்குத்துவைக்க. பாக்கிலை, s. As பாக்குவெற்றிலை. (R.) பாக்குக்கக்கல், v. noun. [prov.] Chewed betel cast from he mouth. பாக்குக்கடிக்கிறநேரம், s. The measure of time, in which an areca-nut is bitten, meaning quickness. பாக்குக்கட்ட, inf. [prov.] To play with areca-nuts. பாக்குக்கண், s. The eye of an arecanut. பாக்குக்குலை, s. A bunch of arecanuts. பாக்குச்சாரம், s. Juice or essence of areca-nut, betel, &c. பாக்குச்சீவ, inf. To pare and cut in slices an areca-nut, for use. பாக்குச்சீவல்--பாக்குச்செதிள்--செதில், s. Areca-nut parings. பாக்குச்செருக்கல், v. noun. Being dizzy from chewing stupifying arecanuts. See செருக்கு, v. பாக்குத்தம்பலம், s. Chewed betel as spit out. 2. The red spittle of betel. பாக்குத்துவைக்க, inf. To pound areca-nut, betel-leaf, &c., in a mortar for old people. பாக்குப்பறித்தல், v. noun. Snatching betel-nut from the friends of the bridegroom, by a rival lover, at the bride's house; deemed an insult similar to taking away the bride. பாக்குப்பிளவு, s. A slice or arecanut. பாக்குப்புரையேற, inf. To cough from obstructions in the throat, in chewing the areca-nut. பாக்குப்பை--பாக்குவெற்றிலைப்பை, s. A betel-pouch. பாக்குப்போட, inf. To take betel, as தாம்பூலம்போட. பாக்குவெட்டி, appel. n. A kind of scissors for cutting areca-nuts in slices. பாக்குவெற்றிலை, s. Areca-nut, and betel. See பாக்குப்பை. பாக்குவெற்றிலைக்கூட்டு, s. See கூட்டு. பாக்குவைக்க, inf. [also தாம்பூலம் வைக்க.] To invite persons to a wedding by sending them a present of areca-nuts and betel. 12)

purcu (p. 324) s. [sometimes புரைசு.] The பலாசு tree, Butea frondosa. (c.) 44) *

purai (p. 326) s. The hollow of a tube or pipe, உட்டுளை. 2. Separations, or divisions in a bag, மடிப்பு. 3. A deep ulcer, a fistula, குழிப்புண். 4. A small hole in a wall for a lamp, மாடம். 5. A little house or room as சமையற்புரை; in a limited sense, a cell, (Beschi.) 6. Defect, fault, blemish, குற்றம். 7. [fig.] Secrets, internal, or personal matters, இரகசியம். (c.) 8. Height, elevation, உயர்ச்சி. 9. A particle of comparison, உ வமைஉருபு. புரைக்கேற--புரையேற, inf. [v. noun. புரையேற்றம்.] To choke one, as any thing passing into the wind-pipe. புரையோடுதல்--புரைவைத்தல், v. noun. Forming as a hollow in a tumor. புரையோர், s. [pl.] Thieves, purloiners, திருடர். 2)

purai (p. 326) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. a. To sew coarsely with a fibre or thread, to mend a braiding, to fasten up a bag by lacing, தைக்க. 2. To compare, ஒப்பிட. 3. [fig.] To take means to hide a fault, to conceal, மறைக்க. புரைசல், v. noun. Mending or braiding, பொத்தல். 2. Secrets, private affairs, இரக சியம். 3. Difficulty discord, variance, சச்சரவு. 3)