ayr (p. 22) கிறேன், ந்தேன், வேன், அயர, v. a. To do, perform, execute, discharge duties, rites, &c., exercise, practise, செய்ய. In this meaning it seems commonly, associated with pleasant and gratifying sensations, as, விருந்தயர, to perform the rites of hospitality. 2. v. n. To faint, swoon, languish, தளர. 3. To lose the power of consciousness, as in faintness, drowsiness, sleep, &c., சோர. 4. To become weary, droop, இளைக்க. விளையாட்டயர்ந்தான். He has played. அவன்கண்ணயர்ந்ததைப்பார்த்து. Seeing him drowsy. (பஞ். 8.) அயரப்போட--அயரவிட, inf. To let rest for a better opportunity, as thieves, till persons are less on their guard, or as persons in a law suit. அயர்ந்தநித்திரை, s. Deep sleep, profound sleep. அயர்ச்சி, v. noun. Forgetfulness, மறதி. 2. Languor, faintness, spiritlessness, உணர்வழிவு. 3. Laziness, drowsiness, சோம்பு. 4. Weakness, பலவீனம். 5. Distress, affliction, வருத்தம். 6. Disgust, வெறுப்பு. அயர்தி, v. noun. Fainting, swooning, languor, weariness, drowsiness, stupor, சோர்வு. 2. Forgetfulness, forgetting, liability to forget, மறதி. (c.) அயர்வு, v. noun. Fainting, languor, weariness, drowsiness, தளர்வு. 2. Affliction, distress, pain, வருத்தம். 3. (fig.) Disgust, hatred, வெறுப்பு. 4. Dulness, stupor, உன்மத்தம். 5. Laziness, சோம்பு. 6. Breadth, அகலம். அயர்வுயிர்த்தல், v. noun. Rousing from languor, stupor, distress, &c., வருத் தந்தீர்தல். 6)

ayr (p. 22) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To forget, மறக்க. அயர்ப்பு, v. noun. Forgetfulness, liability to forget, மறதி. (c.) 7)

ikẕ (p. 45) --இகழு, கிறேன், இகழ்ந்தே ன், வேன், இகழ, v. a. To contemn, scorn, defame, reproach, revile, disdain, நிந்திக்க. இகழாவிகழ்ச்சி, v. noun. Irony, satire. இகழ்வார், s. Scorners, gain-sayers, revilers, opponents, நிந்திப்பவர். இகழ்ச்சி, v. noun. Dispraise, censure, contumely, defamation, நிந்தை. 2. Meanness, baseness, inferiority, இழிவு. 3. Forgetfulness, neglect, மறதி. இகழ்ச்சியிற் கெட்டாரையுள்ளுக. Consider how many have been ruined by forgetfulness. இகழ்ச்சிபண்ண, inf. To scorn, despise. இகழ்ச்சியானகாரியம், s. A contemptible thing. இகழ்வு, v. noun. Contempt, scorn, defamation, &c., நிந்தை. 10)

iẕukku (p. 55) s. A fault, defect, deficiency, blemish, ஈனம். 2. Slackness, தளர்தல். 3. A failure, deviation, obliquity, defection, blunder, mistake, folly, தவறு. 4. (p.) Forgetfulness, மறதி 5. Baseness, meanness, degradation, தாழ்வு. 6. Disgrace, reproach, taunt, நிந்தை. 7. Falsehood, பொய். இழுக்குடையபாட்டிற்கிசைநன்று. A good metre will set off an indifferent poem. தன்குலத்துக்கிழுக்குவைத்தான். He has brought disgrace on his family or caste. இழுக்கற, inf. [used adverbially.] Free from imputation. இழுக்குச்சொல், s. Reproach, taunt. 2. Faulty expression, incorrect phraseology. இழுக்குடையான், s. A worthless or mean person. 39)

ivṟu (p. 55) கிறேன், இவறினேன், வேன், இவற. v. a. and n. To desire, long for, lust for, ஆசைகூர. 2. To covet, be penurious, உலோபஞ்செய்ய. 3. To forget, be forgetful or indifferent, மறக்க. (p.) இவறல்--இவறன்மை, v. noun. Desire, intense desire, ஆசை. 2. Covetousness, avarice, penuriousness, உலோ பகுணம். 3. Forgetfulness, negligence, carelessness, மறதி. (p.) 31)

ūngku (p. 69) s. Abundance, greatness, importance, மிகுதி. 2. There, that place (intermediate), உவ்விடம். (p.) அறத்தினூங்காக்கமுமில்லையதனைமறத்தலினூங்கில் லைக்கேடு. There is no greater source of good than the practice of virtue, nor a greater source of evil than the forgetfulness of it. 32)

kīẕ (p. 113) s. Place or space, under, below, beneath, downward, low or nether; the bottom, கீழிடம். 2. The east, கிழக்கு. 3. A pit, a hole, பள்ளம். 4. The nether regions, the worlds below, கீழுலகம். 5. Forgetfulness, மறதி. 6. Bridle, reins, bit, கடிவாளம். 7. A low caste, கீழ்மக்கள். (p.) கீணர், s. [கீழ்நர்.] Low, mean people, the base, the vulgar, எளியோர். கீழது, s. That which is under or below; bottom. கீழதுமேலதாக்கிப்போட, inf. To overturn, upset, capsize; to overthrow, to defeat. கீழறுக்க, inf. To burrow, to excavate, to make a subterranean passage, to undermine, பூமியிற் சுரங்கஞ்செய்ய. 2. (fig.) To undermine, to injure by any underhand, clandestine means, சதிசெய்ய. கீழறை, s. An under-ground room, a cellar, நிலவறை. 2. A cavern, a cell, a hole or passage under ground, வளை. கீழாக, inf. To become depressed, to sink--as a stalk, a heap of muck, &c.; to deteriorate, to waste--as the body by use or disease; or as property, &c., தாழ் வடைய. கீழாக--கீழாய s. Under, below, beneath. கீழாயிருக்க, inf. To be below, to be mean, to be inferior. கீழாலவத்தை, s. 'Descending states of the soul.' State and degree of consciousness, commencing with objective sensations and descending to subjective feeling and contemplation, the mind receding farther and farther from objective impressions and associations. Hindu physiologists fancy that the mind descends from its seat in the forehead to its other seats, the neck, breast, umbilicus and terminus rectum. (தத்துவக். சிவ. சி.) கீழிருக்க, inf. To lie under, to be under one's dominion or control. கீழாறு, s. A river under ground, பூமி யினுள்ளோடுமாறு. 2. A river in the Congu country, கொங்குதேசத்தாறு. கீழாறுகொண்டுபோயிற்று. The under ground river has carried it away--said of things lost without knowing how. கீழுக்குப்போக, inf. To be diminishes, to be reduced. அவன்புத்தியுங்கல்வியும்வரவரக்கீழுக்குப்போகி றது. His understanding and knowledge are more and more diminishing. கீழோங்கி, s. [prov.] An inferior class or fishermen--as distinguished from மே லோங்கி, a higher rank. கீழ்நோக்க, inf. To look downward, to tend downward, கீழ்ப்பார்க்க. 2. To be sensual, grovelling, to tend toward secularities, இழிவானதைவிரும்ப. 3. To be on the decline--as to wealth, &c.; to go to ruin, to come to naught, தாழ்வடைய. கீழ்நோக்கித்திட்ட--கீழ்நோக்கியேச inf. To use obscene language, to assail with very indecent speech. கீழ்நோக்கு--கீழ்நோக்கம் v. noun. Looking downward, downward tendency, கீழ்ப்பார்வை. 2. Low or grovelling pursuits, a base inclination; underhand, clandestine purpose. கீழ்மேலாக, adv. Upside down. கீழ்ப்பட, inf. To be subdued, to yield, to be submissive, to become inferior, கீழ்ப்படிய. 2. To be subject, to be subordinate, to submit to, அடங்க. 3. To be degraded, mean, base, இழிவுபட. கீழ்ப்படிய--கீழ்ப்பணிய inf. To submit, to yield, to obey. கீழ்ப்படியாத்தனம்--கீழ்ப்படியாமை, s. Disobedience, insubordination. கீழ்ப்படிவு, v. noun. Submission, obedience, subordination, subjection, கீழ்ப்ப ணிவு. 2. Docility, tractableness, அமைவு. கீழ்ப்படுத்த--கீழ்ப்படியப்பண்ண, inf. To subdue, to subject, to subordinate, to subjugate, to quell, அடக்க. 2. To lower, to bring down, to reduce, தாழ்வுபடு த்த. 3. To degrade, ஈனப்படுத்த. கீழ்நோக்கினநட்சத்திரம், s. [in astro.] A lunar mansion looking downward-opposed to மேனோக்கினநட்சத்திரம். They are twelve in number. (உள்ளமு.) கீழ்நோக்கினராசி, s. [in astrol.] A zodiacal sign which looks downward.-Note. These signs, as well as the கீழ்நோக் கினநட்சத்திரம், are favorable for planting esculent roots and digging wells. கீழ்மேற்றென்வடல், s. The east, west, north and south. 42)

kuṇam (p. 118) s. Quality, attribute, property, பண்பு. 2. Disposition, temper, nature, தன் மை. 3. Good quality, moral or physical; proper temperament, virtue, நற்குணம். 4. Attribute, perfection, excellence--as of a deity, இலட்சணம். 5. Grace, beauty--as of a style or composition; merit, freedom from fault or defect--opposed to குற்றம், மேன்மை. 6. Wholesomeness, healthfulness, சுகம். 7. Soundness of intellect; normal state of the mental feelings, சொஸ்த புத்தி. 8. Indication, symptoms--as of a disease, வியாதியின்குறி. 9. Color--as a quality, நிறம். 1. Smoothness, சீர்மை. 11. Properties; functional powers or principles in nature, operative in all sentient beings; the sourses of the dispositions, &c., தத்துவம். 12. Thread, cord, string, &c., நூல், கயிறு. 13. A bow-string, நாணி. 14. Property, essence, original principle, சத்து. 15. [in physics.] Varicties, modifications, products of bodies, உடற்குணம். Wils. p. 291. GUN'A. 16. A water-pot, a pitcher--as குடம். குணத்தைமாற்றக்குருவில்லை. No guru can change the temper. குணத்தோடேகேள். Hear me with a right spirit and patience. குணநாடிகுற்றமுநாடி. Having examined the excellencies and faults--as of a style, a speech, &c. குணமதுகைவிடேல். Hold to what is good and proper; cease not to show a good disposition. குணமென்னுங்குன்றேறிநின்றார்வெகுளிகணமேயுங் காத்தலரிது. It is hard to divert, even for a moment, the anger of those who stand upon the mountain of virtue; i. e. who excel virtue. (குறள்.) அதிலுமிதுகுணம். This is better than that. அவனுக்குத்தாய்தந்தைகுணம்பிடிபடுகிறது. His parents' disposition and temper begin to be visible in him. குணகுணி, s. [in gram. and log.] Attribute and subject--as in செந்தாமரை, where செம்மை is the attribute, குணம், and தாமரை the subject, குணி. குணகுணிப்பெயர்கள், s. [in gram.] Abstract noun and subjective noun. (நன்.) குணக்ஞன்--குணஞ்ஞன், s. A pleasant, good-natured, agreeable person; one of an excellent disposition, நற்குணமுள் ளவன். Wils. p. 291. GUN'AG'NA. குணக்குன்று, s. A virtuous man; lit. a mountain of excellent qualities. குணக்கேடு, s. Bad temper, bad disposition; disobliging, unkind, கெட்டகுணம். 2. Fatal symptoms in disease, அசாத்தியக் குறி. குணக்கேடன்--குணங்கெட்டவன்--கு ணமில்லாதவன், s. An ill-natured person. குணங்காட்ட, inf. To exhibit natural characteristic qualities, dispositions or propensities. 2. To betray symptoms-as diseases; to indicate good or bad weather--as seasons. 3. To betray mean descent, low caste, &c., by mean behavior. குணங்குறி, s. Disposition, features, characteristics, குணமுங்குறியும். குணங்குறியறிய, inf. To know one's disposition and character. குணங்குறியுள்ளவன், s. A man of good disposition, and other good characteristics. குணசந்தி, s. [in gram.] A form of combining words of Sanscrit origin-as சுர and இந்திரன், make சுரேந்திரன், வடமொ ழிச்சத்தியிலொன்று. குணசாலி, s. A good-natured man or woman; one of an excellent disposition. குணசீலன், s. One abounding in excellent qualities. குணசுபாவம்--குணப்பிரகிருதி, s. Natural disposition. குணஷ்டை, s. Delinquency, defect, flaw, குணதோஷம். 2. Difficulty, trouble, தொந்தரை. குணத்தன்மை, s. [in rhet.] Description of qualities, one of the four subdivisions of தன்மையலங்காரம். குணத்திரயம், s. The three properties in nature--purity, passion and darkness. Wils. p. 291. GUN'ATTRAYA. See முக்குணம். குணத்துக்குவர, inf. To grow better, to amend, to reform. 2. To recover from illness. 3. To be reconciled, இணங்க. குணத்தொகை, s. See பண்புத்தொகை. குணத்தொனி, s. The twang or sound of a bow-string. குணநிதி, s. A benevolent, kind person, நற்குணநிறைந்தவன். 2. the Deity, கடவுள். குணபத்திரன், s. The Deity, கடவுள். 2. The name of the preceptor and guru of மண்டலவன் the author of Nighandu. 3. Argha, அருகன். குணபேதம், s. Change of disposition for the worse, degeneracy, குணவேற்றுமை. 2. Unfavorable symptoms in a disease, வியாதிவேற்றுமைக்குணம். 3. Abnormal state of the mental powers--as idiocy, insanity, &c.; derangement, மாறுபாடான குணம். அவன்குணம்பேதித்திருக்கிறது. He is changed for the worse. குணப்பட, inf. To come to a right state, temper, disposition, &c.; to be changed for the better, to become tractable, docile, சீர்ப்பட. 2. To recover from sickness, to get well, சுகமடைய. 3. To improve --as crops, &c., to recover strength, to grow, to thrive, திறப்பட. 4. To reform, to amend in morals, to improve in disposition, character or habits, நடைதிருந்த. 5. [in Christian usage.] To be converted, to repent, to be penitent, மனந்திரும்ப. குணப்படுத்த, inf. v. a. To improve, to make better, to correct, to reform, to restore to a good state, to health, &c.; to remedy, சீர்திருத்த. 2. To convert, மனந்திரும்பச்செய்ய. குணப்பட்டவன், s. [in Christian usage.] One who has repented; a convert. குணப்பண்பு, s. [in gram.] Sensible qualities of objects--as bitterness, whiteness--as distinguished from குறிப்புப்பண்பு, ideal quality, and தொழிற்பண்பு, acting quality. See பண்பு. குணப்பிழை, s. Ill nature, bad temper or disposition, குணக்கேடு. 2. Ill success, பயனின்மை. 3. Unfavorable signs in disease, &c., அசாத்தியம். குணப்பெயர், s. [in gram.] Names of qualities; abstract nouns; denotative nouns signifying attributes only--as கரு மை, அழகு--opposed to குணிப்பெயர்; பண்புப் பெயர். 2. Names either concrete or connotating, derived from abstractnouns --as கரியன், அழகன். குணமணி, s. One of an excellent disposition. குணமறிய, inf. To know one's disposition. 2. To understand or ascertain the symptoms of a disease. குணமாக்க, inf. v. a. To cure, heal; to restore to health. 2. To reform, to amend, to correct. குணமாயிருக்க, inf. To be whole, well, sound; to be well-conditional. 2. To be gratifying, pleasing, palatable. குணம்மாற, inf. To change--as temper, disposition, character, symptoms, either for the better or worse. குணமுங்குற்றமும், s. Good and bad, virtues and vices, beauties and defects, commendation and censure, &c. குணமுடையவன்--குணமுள்ளவன், s. A kind-hearted, good-natured, generous man. 2. A well-bred man. குணமுற்றவன், s. A good-natured man. குணமுற்றவன் மணமுற்றவன்; குணமற்றவன் மண மற்றவன். A good-natured man will be praised; but an ill-natured man, despised. குணரத்தினாகரன், s. One whose benevolence is like the sea; [ex இரத்தினாகரம்.] குணவதி, s. A very good natured person. Wils. p. 292. GUN'AVATI. குணவந்தன்--குணவான், s. A well-disposed person; one of a good disposition. குணவவநுதி, s. [in rhet.] A kind of அவநூதி figure, in which a prorperty or quality universally predicated of an object is apparently denied, by affirming the opposite, either ironically or ambiguously. குணவாகடம்--குணபாடல், s. A treatise on the signs and symptoms of diseases, ஓர்வைத்தியநூல். குணவாகுபெயர், s. [in gram.] Names of qualities or attributes, used by metonymy for objects possessing those qualities or attributes--as in நீலஞ்சூடினாள். குணவாக்கு, s. Peculiar temper or habit. குணவிலக்கு, s. [in rhet.] Negation of a property or quality in a person or thing from the presence of its opposite, ஓரலங்காரம். குணவுவமம்--குணவுவமை, s. [in rhet.] A species of simile; similitude, of qualities and properties. See பண்புவமை. குணன், s. A man of good qualities, generally found in compounds--as in அறுகுணன், சற்குணன். குணாதீதம், s. Freedom from all properties, குணங்கடந்துநிற்கை. குணாதீதன், s. God, He who is above all attributes; He whose attributes and perfections transcend our comprehension, கடவுள். Wils. p. 292. GUN'ATEE'TA. குணாலயன், s. The deity--as the seat and source of all perfections, கடவுள். இனியகுணம், s. A pleasant temper or disposition. நிர்க்குணன், s. The deity--as void of all properties, கடவுள். Wils. p. 474. NIRGUN'A. சத்துவகுணம், s. The first of the three principles, or properties in nature. 2. Nobleness of mind; magnanimity. 3. The exalted disposition of an ascetic's mind by which he disdains worldly delights, greatness, honors, &c. சற்குணம்--சுகுணம்--நற்குணம், s. A good disposition, kindness, benevolence, virtue. சற்குணன்--சற்குணி, s. A virtuous person; a good-natured person. சாத்தியகுணம், s. [in medi.] The condition or state of being curable; favorable symptoms; hopeful case. குணி, s. One endowed with good qualities, a good-tempered person, நற்குண முடையான். 2. [in gram.] A subject, any thing which possesses attributes or qualities--as distinguished from குணம், also, the names of such things, பண்பி. 3. [ex குணம், bow-string.] A bow, வில். (சது.) குணிப்பெயர், s. [in gram.] Concrete or subjective noun; a denotative name which signifies a subject only and not an attribute or quality--as மதுரை, தாம ரை--opposed to குணப்பெயர். துர்க்குணம்--தீக்குணம், s. Bad disposition, ill-nature, vice. நாய்க்குணம், s. Doggedness, rudeness, cynicalness. பேய்க்குணம், s. Devilishness, foolishness. மழைக்குணம், s. Sign or appearance of rain. நாற்குணம், s. The four prevalent or prominent human qualities. These are subdivided, and four are ascribed to each sex. 1. ஆடூஉக்குணம், the masculine: 1. அறிவு, knowledge, intelligence, clear perception. 2. நிறை, equanimity, self-control. 3. ஓர்ப்பு, fortitude, firmness, deci sion. 4. கடைப்பிடி, confidence, full persuasion, perseverance. II. மகடூஉக்குணம், the feminine: 1. நாணம், shyness, coyness, bashfulness--with regard to the other sex. 2. மடம், simplicity, weakness of intellect, want of clear perception. 3. அச்சம், timidity, fear, diffidence. 4. பயிர் ப்பு, delicacy; modesty; shrinking from what is mean or vile. முக்குணம், s. The three principles in nature, Satva, Raja, and Tama, which are the ultimate source of all quality or character in man, and may be indefinitely developed and expanded. The more generic and prominent development is three-fold, making nine gunas. Satva-guna-- goodness, produces illumination and mildness in thought, word and deed. Operating in these directions, it becomes an 'unfailling and perfect light to the soul, arousing it and making it ready to eat the fruit of its own doings' Raja-guna--passion, produces for the soul the propensity to excessive occupation in thought, word and deed, and asperity in the same. By these means it prepares the soul to receive pleasure and pain, according to its karmma or the law of its fate. Tama-guna brings forth arrogance, that egotistic guna which says 'there is none like me,' &c., and wilfulness or depraved will. By these means it welcomes all sensual objects and brings them to the soul. The first stage in the soul's spiritual progress is a degree of self-knowledge by which it has a view of these gunas and its relations to them. To each of these gunas belong certain peculiar qualifications. I. சத்துவகுணம் or சாத்துவிகம். Ist. ஞானம், wisdom. 2d. அருள், grace. 3d. தவம், penance. 4th. பொறை, patience. 5th. வாய் மை, veracity. 6th. மேன்மை, greatness, excellence. 7th. மௌனம், silence, taciturnity. 8th. ஐம்பொறியடக்கல், restraint of the five senses. The Satva principle is the source of truth, and the predominance of it renders its possessor virtuous, gentle, devout, charitable, chaste, honest, &c. II. இரசகுணம் or இராசதம். 1st. மனவூக்கம், mental exertion. 2d. ஞானம், discretion. 3d. வீரம், fortitude. 4th. தவம், penance. 5th. தருமம், charity. 6th. தா னம், liberality. 7th. கல்வி, erudition. 8th. கேள்வி, inquiry, instruction. The Raja principle is the source of sensual desire, worldly covetousness, pride and falsehood, and is the cause of pain. III. தமகுணம் or தாமதம். 1st. பேருண்டி, rioting or banqueting. 2d. நெடுந்துயில், long sleep. 3d. சோம்பு sluggishness. 4th. நீதிவழு, deviation from justice. 5th. ஒழுக் கவழு, deviation from virtue. 6th. வஞ்சம். deceit. 7th. மறதி, forgetfulness. 8th. பொய், lying, falsehood. 9th. கோபம், anger. 1th. காமம், lust, lasciviousness. 11th. கொலை, murder. The Tama principle is the source of folly, ignorance, mental blindness, worldly delusion, &c.--Note. These three gunas, according to the Agama school, are developed from Prakruti (மூலப்பிரகிருதி,) and constitute all those physical and psychical aspects, which, under the determining power of the will, form the functional qualities of an organized soul. (சிவ-சி.) In the Vedantic, idealist philosophy the gunas are the ideal attributes of Mula-Prakruti which, in its turn, is but an illusion or mistaken representation of Brahm. அறுகுணம்--இச்சுரன்முக்கியகுணம், s. The principal attributes of Isvara or God are six in number. 1. சர்வஞ்ஞத்துவம், omniscience. 2. சர்வேசுரத்துவம், supremacy. 3. சர்வநியந்திருத்துவம், pre-ordination. 4. சர் வாந்தரியாமித்துவம், omnipresence. 5. சர்வகற் பிதத்துவம், unlimited creative power. 6. சர்வ சத்தித்துவம், almightiness. (சது.) Another enumeration is-- 1. தன்வயத்தனாதல், selfexistence. 2. முதலிலனாதல், eternity. 3. உடம்பிலனாதல், immateriality. 4. எல்லாநல முளனாதல், benevolence. 5. எங்கும்வியாபகனா தல், omnipresence. 6. எவற்றிற்குங்காரணனா தல், being the Creator of all things.-Note. The latter enumeration is found in Roman Catholic writings. எண்குணம், s. The eight attributes of the deity. Authors differ in their enumerations and definitions of them. The enumeration of பரிமேலழகர், the commentator of the Cural, as agreeing with the Agamas, is:--1. தன்வயத்தனாதல், self-existence, independence. 2. தூயவுடம்பினனாதல், immaculateness. 3. இயற்கையுணர்வினனாதல், intuitive wisdom. 4. முற்றுமுணர்தல், omniscience. 5. இயல்பாகவே பாசங்களினீங்கிநிற் றல், freedom from the snares and illusions to which a derived intelligence is exposed. 6. பொருளுடைமை, unbounded kindness. 7. முடிவிலாற்றலுடைமை, omnipotence. 8. வரம்பிலின்பமுடைமை, infinite happiness. Another enumeration, as given in Jaina books, is--1. கடையிலாஞானம், infinite wisdom. 2. கடையிலாக்காட்சி, omniscience. 3. கடையிலாவீரியம், omnipotence. 4. கடையிலாவின்பம், boundless happiness. 5. நாமமின்மை, being nameless. 6. கோத்தி ரமின்மை, without descent. 7. ஆயுவின்மை, without age; eternal. 8. அந்தாரயமின்மை, unobstructed. 13)

kaimṟti (p. 142) s. Forgetfulness of the hand. 15)

cōngku (p. 212) s. A heron, நாரை. 2. [prov.] A boat, a ship, a vessel, a dhoney or junk, மரக்கலம். (Compare சலங்கு.) 3. Forgetfulness, oblivion, மறதி. 4. [prov.] A gunstock, துப்பாக்கிக்கட்டை. 5. A place among hills thickly clustered with trees, and watered by streams or cataracts, மலையின் கண்சோலை. 6. [improp for கோங்கு.] The silk-cotton, இலவசம். சோங்குவெட்டு, v. noun. [prov.] Cutting in the rough, as rafters, &c., making a slant at the end, &c., சரிந்தவெட்டு. 36)

cōr (p. 212) --சோரு, கிறேன், ந்தேன், வேன், சோ ர, v. n. To languish, droop; to be prostrate of lifeless, as the limbs in sleep; to be weary, tired, exhausted, faint, தரை. 2. To faint, swoon, களைக்க. 3. To be infatuated or love-sick, மதிமயங்க. 4. To slip off, slip down as clothes, to become uncovered--as a person asleep, சீலைசோர. 5. To trickle down silently, and copiously-as tears, blood, milk, &c., கண்ணீர்முதலிய சொரிய. 6. To flow or glide down--as fluids; to ooze out, நீர்சொரிய. 7. To falter, as words, சொற்சோர. 8. To gush out, shoot or flow out; protrude, பிரிட்டோட. 9. To fall, drop, be dropped, விழ. 1. To become loose, as rings, சுழல. 11. To fade, wither, வாட. 12. To be faulty, blameable, குற்றஞ் செய்ய. 13. To be dejected, dispirited, melancholy, மனஞ்சோர. 14. To grow slack, loose, &c.--as a rope, அவிழ. 15. To fall-as rain in a shower, சொரிய. 16. [improp. for சுவறு, (v.)] To be absorbed in the system as oil, &c. (c.) சோர்ந்துகிடக்கிறான். He is fainting or languishing. சோரப்போட, inf. To let an affair the still. 2. To let a commodity lie. in hopes of getting it cheaper. 3. To appear careless, as an adversary, till an opportunity offer. சோரத்தேய்க்க, inf. To rub oil well in. See சுவறத்தேய்க்க. சோரப்பெய்ய, inf. To rain profusely. சோரவிட, inf. To go slack--as a rope. 2. To let slip, literally or figuratively. காரியத்தைச்சோரவிடாதே. Do not let the business drop. சோர்ந்துபோக, inf. To become weary, faint; to droop, &c., to despond. 2. To be stolen, pilfered. 3. To be cheated. கைசோர்ந்துபோக, inf. To be paralyzed, or weary in the arms. சோர்ந்துவிழ, inf. To faint and fall, to slip off. சோர்வாதம், s. [prov.] Loss of life or power in a limb, &c., அயர்ச்சி. கைகால்சோர, inf. To droop--as to the limbs. சொற்சோர, inf. To falter in voice. 2. To fall in a promise. சோரல், v. noun. Drooping, fainting. சோர்தல். சோர்--சோர்பு, v. noun. Sadness. 2. Lassitude. சோர்வு, v. noun. Languishing, drooping, swooning, சோர்தல். 2. Weakness, failure in strength or mental powers, மெலிவு. 3. Carelessness, listlessness. inattention, negligence, remissness in duty, மறதி. 4. Dropping, falling off, slipping off--as clothes, trickling down, சீலைமுதலியனசோர்கை. 5. That which is lost by theft, or embezzlement, இழந்து விடுகை. 6. Moral blemish, fault, failure, ஒழுக்கஞ்சோர்கை. 7. Dejection, despondency, மனத்தளர்ச்சி. 8. Growing slack or loose, சுழலுகை. சோர்வறப்படித்தவன், appel. n. One who has learned thoroughly. சோர்வாய்ப்போக, inf. To be lost, to disappear. சோர்வில்லாமுயற்சி, s. Indefatigable energy and application. சோர்வுபார்க்க, inf. To spy, watch for opportunity, in order to pilfer. Compare வேவுபார்க்க. சொற்சோர்வு, v. noun. Faltering in speech. See சொல். 118)

tṭumāṟu (p. 222) கிறேன், தடுமாறினேன், வேன், தடுமாற, v. n. [improp. தடமாடு.] To be puzzled, perplexed, disconcerted, bewildered, கலங்க. 2. To be displaced, to be deranged, to be disordered, கலைய. 3. To doubt, to hesitate, to be in suspense, சந்தேகிக்க. (c.) மனந்தடுமாறேல். Be not perplexed. (Avv.) தடுமாறித்திரிய, inf. To roam, as a vagabond. தடுமாறியிடமொழிக்க, inf. To manage business without method or order. (R.) தடுமாறிவிழ, inf. To slip and fall. தடுமாற்றம், v. noun. [improp. தடமாட் டம்.] Perplexity, perturbation, bewiderment. கலக்கம். 2. Doubt, hesitancy, suspense, சந்தேகம். 3. Mistake, proneness to mistake, தவறுகை. 4. Aberration of mind, delirium, மயக்கம். (c.) அவனுக்குத்தடுமாற்றமாயிருக்கிறது. He is confused. தடுமாற்றக்காரன், s. A person with a confused mind, one perplexed, puzzled. 2. A forgetful person, மறதிக்காரன். 20)

nṉṟi (p. 272) s. [vul. நண்ணி.] Goodness, நன் மை. 2. A good, a benefit, a kindness, a favor, பட்சம். 3. Gratitude, செய்நன்றி; [ex நல்.] (c.) நன்றிகெட, inf. To be ungrateful. நன்றிகெட்டவன்--நன்றியற்றவன்--நன் றியில்லாதவன். appel. n. An ungrateful man. நன்றிகொல்லுதல்-நன்றிகோறல், v. noun. Being ungrateful, (lit.) slaying benefits, செய்நன்றிமறத்தல். (p.) See கொல், v. நன்றிசொல்ல, inf. To acknowledge benefits, to thank. நன்றிநினைக்க, inf. To remember benefits, to be grateful. நன்றிமறத்தல், v. noun. Forgetting benefits. நன்றிமறப்பதுநன்றன்றுநன்றல்லதன்றேமறப்பது நன்று. To forget a benefit is bad; to forget an injury is good. நன்றிமறவேல். Forget not a benefit. (Avu.) நா நாவெடுக்கவில்லை. He did not presume to answer. நாவெழவில்லை--நாவெழும்பவில்லை. My tongue did not move to retort. எடுத்தநாபடுத்துரைக்கவில்லை. He moved his tongue but spake not; i. e. was silenced (by my arguments). தீயினாற்சுட்டபுண்ணுள்ளாறுமாறாதே நாவினாற்சுட்ட வடு. The blister from a burn will heal, the brand of the tongue is indelible. நன்றியறிதல், v. noun. Being grateful, நன்றியுணர்தல். நன்றியில்செல்வம், s. Riches not used in doing good. (p.) நன்றியீனம், s. Ingratitude. நன்றியுள்ளவன், s. A grateful man. 15)

niṉai (p. 277) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To consider, reflect, கருத. (p.) நினைவு, v. noun. Thought, &c., as நி னைப்பு. (c.) நினைவாயிருக்கிறது. There is recollection. எனக்குநினைவில்லை. I do not remember it; I cannot call it to mind. நினைவுகூர, inf. To recollect. See கூர், v. நினைவுகேடு, v. noun. Loss of memory, forgetfulness, மறதி. 2. Loss of consciousness, as in sleep, swooning, drunkenness, &c., கருத்தழிவு. நினைவுதடுமாற்றம், v. noun. Delirium, derangement. நினைவுத்தப்பு--நினைவுமோசம், s. A mistake in thought, forgetting. நினைவுவைக்க, inf. To apply the mind, to fix the thoughts on the Deity, or any object, மனம்வைக்க. 2. To hanker after, to desire, இச்சிக்க. 3. To think of one, நினைக்க. 4. To remember with gratitude, or affection, ஞாபகஞ்செய்ய. நினைவோட, inf. To occur as a train of thought, to be pursued, as an object in the mind. 210)

pāl (p. 313) s. Milk, பசுவின் பால்முதலியன. 2. Milky juice in plants, trees and fruits--as the eocoa-nut, மரமுதலியவற்றின்பால். 3. Lymph, matter, fluid in pustules, &c., அம்மைப்பால். 4. (சது.) Whiteness, வெண்மை. [a contraction of Sa. Palana, milk of a cow recently calved.]--Note. In combination the final ல் is changed by rule to ற், sometimes to ன், பாலுக்குங்காவல்பூனைக்குந்தோழன். A guard to the milk, but a friend to the cat. பாலும்வெள்ளைமோரும்வெள்ளை. Milk is white, whey is white--spoken of persons or things apparently similar, but really very different. பால்வார்த்துமுழுகுவான். He will bathe, putting milk on his head (in token of his joy at your death, &c.). பாலடை, s. A shell for a milk-ladle, பாலடைச்சங்கு. [loc.] 2. A shrub, பால டைச்செடி, Hallia sororia. பாலடைய, inf. As பால்கொள்ள. பாலவரை, s. A whitish species of pulse. See அவரை. பாலாடை--பாலேடு, s. Cream of milk. பாலாறு, s. The river Palar. பாலிறங்குதல்--பால்வடிதல், v. noun. Pustule becoming dry. 2. The flowing down of milk. பாலுண்ணி, s. A kind of wart. See உண்ணி. பாலுமறுகுந்தப்பித்தோய, inf. [prov.] To bathe after putting milk and sacrificial grass on the head--as a bride and bridegroom before marriage, before marriage, to obtain progeny. பாலும்பழமும்கொடுக்க, inf. To give milk and plantains as done by a bride and bridegroom to each other, after the marriage ceremony. (c.) பாலுறட்டி, s. [prov.] A kind of pastry, made with cocoa-nut milk. பாலூட்டி, inf. To suckle a child. பாலொலிக்க, inf. [prov.] To keep back milk as a cow for its calf. பால்கட்ட--பால்வைக்க, inf. To innoculate, to vaccinate. பால்குடிக்க, inf. To suck milk as a babe. 2. To take milk. பால்குடிக்கிறகுழந்தை. A child at the breast. பால்குடிமறந்தபிள்ளை, A wanted child. பாலனும்பால்குடியான் Even the suckling ceases to suck--a phrase expressive of fear from oppression. பால்கொள்ள, inf. To form a milky consistence, as in young kernels, or pustules. பால்சுரக்குதல், v. noun. The forming of milk in the breast or udder. பால்சொரிதல், v. noun. Flowing out of milk. See சொரி, v. பால்தெளித்தல், v. noun. A funeral ceremony, See பாற்றெளி. பால்தோய்தல். The curdling of milk, by itself. பால்நண்டு, s. The white crab. See நண்டு. பால்நரம்பு--பானரம்பு, s. Blue veins as they appear in a young mother who is suckling a child. பால்பாய்தல், v. noun. [prov.] Exuding of milky juice from a tapped or wounded tree. பால்பிடிக்க, inf. As பால்கொள்ள. பால்பிடிபதம், s. The stage of grain when they newly formed kernels are of a milky consistency. பால்பிழிய, inf. To press out cocoa-nut milk. பால்பெயர்தல், inf. The forming of milk in the breast or udder. பால்பொழிய, inf. To give milk freely, as cows, &c. 2. (fig.) To be prosperous. பால்மடி, s. An udder teeming with milk. பால்மணம், s. Smell of milk. 2. Smell of rice gruel at a proper stage for taking it from the fire. 3. Milky smell of a sucking child's breath. பால்மரம், s. Any tree with a milky sap. பால்மறக்க, inf. To wean. பால்மறுத்துப்போகுதல், v. noun. [improp. பால்மறத்துப்போகுதல்.] Cow ceasing to give milk. பால்மீன், s. The milk-fish, Clupea cyperinoides. பால்முடங்கி, appel. n. A kind of medicinal plant. பால்முட்டான், s. A kind of fish. பால்மோடிக்கா, s. A plant, Panicled bendweed. Convolvulus arvensis, L பால்வடி, s. [prov.] A kind of basket used as a cullender for straining milk. பால்வீதிமண்டலம், s. [in astron.] The galaxy or milky way. பால்வெடிபதம், s. A stage in the growth of corn, when, if pressed, milk gushes out. பால்வெள்ளி, s. Pure silver. பால்வைக்க, inf. As பால்கட்ட. பாற்கடல், s. The sea of milk. See கடல். பாற்கடற்பிறந்தாள், appel. n. Lukshmi, as born in பாற்கடல், இலக்குமி. பாற்கடற்றுயில்வோன், appel. n. Vishnu as sleeping in the sea of milk, விஷ்ணு. பாற்கட்டுப்பயிர், s. Grain in the milk. See பயிர். பாற்கலயம், s. A small pot for milking. பாற்கவடி, s. Chowries, very white small shells used in Bengal for money, வெள்ளைப்பலகறை. பாற்காய், s. Unripe fruits which abound in milky juice, பால்பற்றியகாய். பாற்காரன், s. A milk-man. பாற்காரி, s. A woman who sells milk. 2. A wet nurse. பாற்காவடி, s. Milk, carried with ceremony under a canopy to be presented to an idol. This is commonly done at the Palney festivals. See காவடி. பாற்குழந்தை, s. A sucking child. பாற்குழம்பு, s. Milk, thickened from being well boiled. பாற்கெண்டை, s. A fish, as பால்மீன். பாற்கொவ்வை, s. A species of கொவ் வை, with white flower. பாற்சுண்டு, s. Sediment of milk adhering to a vessel by boiling in it from day to day. 2. See சுண்டு. பாற்சுறா, s. A whitish kind of சுறா fish. பாற்சொறி, s. Scabbiness from want of milk. பாற்சோட்டை, s. [prov.] Desire after milk as an infant. பாற்சோறு, s. Boiled rice and milk. பாற்பல், s. Milk-teeth, white teeth. பாற்பள்ளயம், s. Offerings of milk, and cooling fruits, in time of disease, to the afflicting goddess. See பள்ளயம். பாற்பாக்கியம், s. The happiness of having cows and milk. பார்பீர்க்கு, s. A whitish kind of gourd. See பீர்க்கு. பாற்பொங்கல், v. noun. Boiling rice in milk, as a religious ceremony. பாற்றுத்தம், s. White vitriol, sulphate of zinc. See துத்தம். பாற்றெளி, v. noun. A funeral ceremony in which milk is poured upon the bones of the deceased. பாற்றேங்காய், s. A large kind of cocoa-nut yielding delicious milk. 18)