kuṇam (p. 118) s. Quality, attribute, property, பண்பு. 2. Disposition, temper, nature, தன் மை. 3. Good quality, moral or physical; proper temperament, virtue, நற்குணம். 4. Attribute, perfection, excellence--as of a deity, இலட்சணம். 5. Grace, beauty--as of a style or composition; merit, freedom from fault or defect--opposed to குற்றம், மேன்மை. 6. Wholesomeness, healthfulness, சுகம். 7. Soundness of intellect; normal state of the mental feelings, சொஸ்த புத்தி. 8. Indication, symptoms--as of a disease, வியாதியின்குறி. 9. Color--as a quality, நிறம். 1. Smoothness, சீர்மை. 11. Properties; functional powers or principles in nature, operative in all sentient beings; the sourses of the dispositions, &c., தத்துவம். 12. Thread, cord, string, &c., நூல், கயிறு. 13. A bow-string, நாணி. 14. Property, essence, original principle, சத்து. 15. [in physics.] Varicties, modifications, products of bodies, உடற்குணம். Wils. p. 291. GUN'A. 16. A water-pot, a pitcher--as குடம். குணத்தைமாற்றக்குருவில்லை. No guru can change the temper. குணத்தோடேகேள். Hear me with a right spirit and patience. குணநாடிகுற்றமுநாடி. Having examined the excellencies and faults--as of a style, a speech, &c. குணமதுகைவிடேல். Hold to what is good and proper; cease not to show a good disposition. குணமென்னுங்குன்றேறிநின்றார்வெகுளிகணமேயுங் காத்தலரிது. It is hard to divert, even for a moment, the anger of those who stand upon the mountain of virtue; i. e. who excel virtue. (குறள்.) அதிலுமிதுகுணம். This is better than that. அவனுக்குத்தாய்தந்தைகுணம்பிடிபடுகிறது. His parents' disposition and temper begin to be visible in him. குணகுணி, s. [in gram. and log.] Attribute and subject--as in செந்தாமரை, where செம்மை is the attribute, குணம், and தாமரை the subject, குணி. குணகுணிப்பெயர்கள், s. [in gram.] Abstract noun and subjective noun. (நன்.) குணக்ஞன்--குணஞ்ஞன், s. A pleasant, good-natured, agreeable person; one of an excellent disposition, நற்குணமுள் ளவன். Wils. p. 291. GUN'AG'NA. குணக்குன்று, s. A virtuous man; lit. a mountain of excellent qualities. குணக்கேடு, s. Bad temper, bad disposition; disobliging, unkind, கெட்டகுணம். 2. Fatal symptoms in disease, அசாத்தியக் குறி. குணக்கேடன்--குணங்கெட்டவன்--கு ணமில்லாதவன், s. An ill-natured person. குணங்காட்ட, inf. To exhibit natural characteristic qualities, dispositions or propensities. 2. To betray symptoms-as diseases; to indicate good or bad weather--as seasons. 3. To betray mean descent, low caste, &c., by mean behavior. குணங்குறி, s. Disposition, features, characteristics, குணமுங்குறியும். குணங்குறியறிய, inf. To know one's disposition and character. குணங்குறியுள்ளவன், s. A man of good disposition, and other good characteristics. குணசந்தி, s. [in gram.] A form of combining words of Sanscrit origin-as சுர and இந்திரன், make சுரேந்திரன், வடமொ ழிச்சத்தியிலொன்று. குணசாலி, s. A good-natured man or woman; one of an excellent disposition. குணசீலன், s. One abounding in excellent qualities. குணசுபாவம்--குணப்பிரகிருதி, s. Natural disposition. குணஷ்டை, s. Delinquency, defect, flaw, குணதோஷம். 2. Difficulty, trouble, தொந்தரை. குணத்தன்மை, s. [in rhet.] Description of qualities, one of the four subdivisions of தன்மையலங்காரம். குணத்திரயம், s. The three properties in nature--purity, passion and darkness. Wils. p. 291. GUN'ATTRAYA. See முக்குணம். குணத்துக்குவர, inf. To grow better, to amend, to reform. 2. To recover from illness. 3. To be reconciled, இணங்க. குணத்தொகை, s. See பண்புத்தொகை. குணத்தொனி, s. The twang or sound of a bow-string. குணநிதி, s. A benevolent, kind person, நற்குணநிறைந்தவன். 2. the Deity, கடவுள். குணபத்திரன், s. The Deity, கடவுள். 2. The name of the preceptor and guru of மண்டலவன் the author of Nighandu. 3. Argha, அருகன். குணபேதம், s. Change of disposition for the worse, degeneracy, குணவேற்றுமை. 2. Unfavorable symptoms in a disease, வியாதிவேற்றுமைக்குணம். 3. Abnormal state of the mental powers--as idiocy, insanity, &c.; derangement, மாறுபாடான குணம். அவன்குணம்பேதித்திருக்கிறது. He is changed for the worse. குணப்பட, inf. To come to a right state, temper, disposition, &c.; to be changed for the better, to become tractable, docile, சீர்ப்பட. 2. To recover from sickness, to get well, சுகமடைய. 3. To improve --as crops, &c., to recover strength, to grow, to thrive, திறப்பட. 4. To reform, to amend in morals, to improve in disposition, character or habits, நடைதிருந்த. 5. [in Christian usage.] To be converted, to repent, to be penitent, மனந்திரும்ப. குணப்படுத்த, inf. v. a. To improve, to make better, to correct, to reform, to restore to a good state, to health, &c.; to remedy, சீர்திருத்த. 2. To convert, மனந்திரும்பச்செய்ய. குணப்பட்டவன், s. [in Christian usage.] One who has repented; a convert. குணப்பண்பு, s. [in gram.] Sensible qualities of objects--as bitterness, whiteness--as distinguished from குறிப்புப்பண்பு, ideal quality, and தொழிற்பண்பு, acting quality. See பண்பு. குணப்பிழை, s. Ill nature, bad temper or disposition, குணக்கேடு. 2. Ill success, பயனின்மை. 3. Unfavorable signs in disease, &c., அசாத்தியம். குணப்பெயர், s. [in gram.] Names of qualities; abstract nouns; denotative nouns signifying attributes only--as கரு மை, அழகு--opposed to குணிப்பெயர்; பண்புப் பெயர். 2. Names either concrete or connotating, derived from abstractnouns --as கரியன், அழகன். குணமணி, s. One of an excellent disposition. குணமறிய, inf. To know one's disposition. 2. To understand or ascertain the symptoms of a disease. குணமாக்க, inf. v. a. To cure, heal; to restore to health. 2. To reform, to amend, to correct. குணமாயிருக்க, inf. To be whole, well, sound; to be well-conditional. 2. To be gratifying, pleasing, palatable. குணம்மாற, inf. To change--as temper, disposition, character, symptoms, either for the better or worse. குணமுங்குற்றமும், s. Good and bad, virtues and vices, beauties and defects, commendation and censure, &c. குணமுடையவன்--குணமுள்ளவன், s. A kind-hearted, good-natured, generous man. 2. A well-bred man. குணமுற்றவன், s. A good-natured man. குணமுற்றவன் மணமுற்றவன்; குணமற்றவன் மண மற்றவன். A good-natured man will be praised; but an ill-natured man, despised. குணரத்தினாகரன், s. One whose benevolence is like the sea; [ex இரத்தினாகரம்.] குணவதி, s. A very good natured person. Wils. p. 292. GUN'AVATI. குணவந்தன்--குணவான், s. A well-disposed person; one of a good disposition. குணவவநுதி, s. [in rhet.] A kind of அவநூதி figure, in which a prorperty or quality universally predicated of an object is apparently denied, by affirming the opposite, either ironically or ambiguously. குணவாகடம்--குணபாடல், s. A treatise on the signs and symptoms of diseases, ஓர்வைத்தியநூல். குணவாகுபெயர், s. [in gram.] Names of qualities or attributes, used by metonymy for objects possessing those qualities or attributes--as in நீலஞ்சூடினாள். குணவாக்கு, s. Peculiar temper or habit. குணவிலக்கு, s. [in rhet.] Negation of a property or quality in a person or thing from the presence of its opposite, ஓரலங்காரம். குணவுவமம்--குணவுவமை, s. [in rhet.] A species of simile; similitude, of qualities and properties. See பண்புவமை. குணன், s. A man of good qualities, generally found in compounds--as in அறுகுணன், சற்குணன். குணாதீதம், s. Freedom from all properties, குணங்கடந்துநிற்கை. குணாதீதன், s. God, He who is above all attributes; He whose attributes and perfections transcend our comprehension, கடவுள். Wils. p. 292. GUN'ATEE'TA. குணாலயன், s. The deity--as the seat and source of all perfections, கடவுள். இனியகுணம், s. A pleasant temper or disposition. நிர்க்குணன், s. The deity--as void of all properties, கடவுள். Wils. p. 474. NIRGUN'A. சத்துவகுணம், s. The first of the three principles, or properties in nature. 2. Nobleness of mind; magnanimity. 3. The exalted disposition of an ascetic's mind by which he disdains worldly delights, greatness, honors, &c. சற்குணம்--சுகுணம்--நற்குணம், s. A good disposition, kindness, benevolence, virtue. சற்குணன்--சற்குணி, s. A virtuous person; a good-natured person. சாத்தியகுணம், s. [in medi.] The condition or state of being curable; favorable symptoms; hopeful case. குணி, s. One endowed with good qualities, a good-tempered person, நற்குண முடையான். 2. [in gram.] A subject, any thing which possesses attributes or qualities--as distinguished from குணம், also, the names of such things, பண்பி. 3. [ex குணம், bow-string.] A bow, வில். (சது.) குணிப்பெயர், s. [in gram.] Concrete or subjective noun; a denotative name which signifies a subject only and not an attribute or quality--as மதுரை, தாம ரை--opposed to குணப்பெயர். துர்க்குணம்--தீக்குணம், s. Bad disposition, ill-nature, vice. நாய்க்குணம், s. Doggedness, rudeness, cynicalness. பேய்க்குணம், s. Devilishness, foolishness. மழைக்குணம், s. Sign or appearance of rain. நாற்குணம், s. The four prevalent or prominent human qualities. These are subdivided, and four are ascribed to each sex. 1. ஆடூஉக்குணம், the masculine: 1. அறிவு, knowledge, intelligence, clear perception. 2. நிறை, equanimity, self-control. 3. ஓர்ப்பு, fortitude, firmness, deci sion. 4. கடைப்பிடி, confidence, full persuasion, perseverance. II. மகடூஉக்குணம், the feminine: 1. நாணம், shyness, coyness, bashfulness--with regard to the other sex. 2. மடம், simplicity, weakness of intellect, want of clear perception. 3. அச்சம், timidity, fear, diffidence. 4. பயிர் ப்பு, delicacy; modesty; shrinking from what is mean or vile. முக்குணம், s. The three principles in nature, Satva, Raja, and Tama, which are the ultimate source of all quality or character in man, and may be indefinitely developed and expanded. The more generic and prominent development is three-fold, making nine gunas. Satva-guna-- goodness, produces illumination and mildness in thought, word and deed. Operating in these directions, it becomes an 'unfailling and perfect light to the soul, arousing it and making it ready to eat the fruit of its own doings' Raja-guna--passion, produces for the soul the propensity to excessive occupation in thought, word and deed, and asperity in the same. By these means it prepares the soul to receive pleasure and pain, according to its karmma or the law of its fate. Tama-guna brings forth arrogance, that egotistic guna which says 'there is none like me,' &c., and wilfulness or depraved will. By these means it welcomes all sensual objects and brings them to the soul. The first stage in the soul's spiritual progress is a degree of self-knowledge by which it has a view of these gunas and its relations to them. To each of these gunas belong certain peculiar qualifications. I. சத்துவகுணம் or சாத்துவிகம். Ist. ஞானம், wisdom. 2d. அருள், grace. 3d. தவம், penance. 4th. பொறை, patience. 5th. வாய் மை, veracity. 6th. மேன்மை, greatness, excellence. 7th. மௌனம், silence, taciturnity. 8th. ஐம்பொறியடக்கல், restraint of the five senses. The Satva principle is the source of truth, and the predominance of it renders its possessor virtuous, gentle, devout, charitable, chaste, honest, &c. II. இரசகுணம் or இராசதம். 1st. மனவூக்கம், mental exertion. 2d. ஞானம், discretion. 3d. வீரம், fortitude. 4th. தவம், penance. 5th. தருமம், charity. 6th. தா னம், liberality. 7th. கல்வி, erudition. 8th. கேள்வி, inquiry, instruction. The Raja principle is the source of sensual desire, worldly covetousness, pride and falsehood, and is the cause of pain. III. தமகுணம் or தாமதம். 1st. பேருண்டி, rioting or banqueting. 2d. நெடுந்துயில், long sleep. 3d. சோம்பு sluggishness. 4th. நீதிவழு, deviation from justice. 5th. ஒழுக் கவழு, deviation from virtue. 6th. வஞ்சம். deceit. 7th. மறதி, forgetfulness. 8th. பொய், lying, falsehood. 9th. கோபம், anger. 1th. காமம், lust, lasciviousness. 11th. கொலை, murder. The Tama principle is the source of folly, ignorance, mental blindness, worldly delusion, &c.--Note. These three gunas, according to the Agama school, are developed from Prakruti (மூலப்பிரகிருதி,) and constitute all those physical and psychical aspects, which, under the determining power of the will, form the functional qualities of an organized soul. (சிவ-சி.) In the Vedantic, idealist philosophy the gunas are the ideal attributes of Mula-Prakruti which, in its turn, is but an illusion or mistaken representation of Brahm. அறுகுணம்--இச்சுரன்முக்கியகுணம், s. The principal attributes of Isvara or God are six in number. 1. சர்வஞ்ஞத்துவம், omniscience. 2. சர்வேசுரத்துவம், supremacy. 3. சர்வநியந்திருத்துவம், pre-ordination. 4. சர் வாந்தரியாமித்துவம், omnipresence. 5. சர்வகற் பிதத்துவம், unlimited creative power. 6. சர்வ சத்தித்துவம், almightiness. (சது.) Another enumeration is-- 1. தன்வயத்தனாதல், selfexistence. 2. முதலிலனாதல், eternity. 3. உடம்பிலனாதல், immateriality. 4. எல்லாநல முளனாதல், benevolence. 5. எங்கும்வியாபகனா தல், omnipresence. 6. எவற்றிற்குங்காரணனா தல், being the Creator of all things.-Note. The latter enumeration is found in Roman Catholic writings. எண்குணம், s. The eight attributes of the deity. Authors differ in their enumerations and definitions of them. The enumeration of பரிமேலழகர், the commentator of the Cural, as agreeing with the Agamas, is:--1. தன்வயத்தனாதல், self-existence, independence. 2. தூயவுடம்பினனாதல், immaculateness. 3. இயற்கையுணர்வினனாதல், intuitive wisdom. 4. முற்றுமுணர்தல், omniscience. 5. இயல்பாகவே பாசங்களினீங்கிநிற் றல், freedom from the snares and illusions to which a derived intelligence is exposed. 6. பொருளுடைமை, unbounded kindness. 7. முடிவிலாற்றலுடைமை, omnipotence. 8. வரம்பிலின்பமுடைமை, infinite happiness. Another enumeration, as given in Jaina books, is--1. கடையிலாஞானம், infinite wisdom. 2. கடையிலாக்காட்சி, omniscience. 3. கடையிலாவீரியம், omnipotence. 4. கடையிலாவின்பம், boundless happiness. 5. நாமமின்மை, being nameless. 6. கோத்தி ரமின்மை, without descent. 7. ஆயுவின்மை, without age; eternal. 8. அந்தாரயமின்மை, unobstructed. 13)

tiri (p. 239) --திரீ, s. A woman, wife. See ஸ்திரீ. திரிகடகசங்கலிதம், s. The summation of சங்கலிதம், சங்கலிதசங்கலிதம், and வர்க்க சங்கலிதம். திரிகடுகம்--திரிகடுகு, s. The three special stimulants. (See கடுகம்.) 2. A poem in which each verse has three things for its theme, முச்சொல்லலங்காரம்-as ஆறுநேராகிவூரும் அரசனோடேறுமாறானகுடியும் புருஷனோடுதாறுமாறானமனைவியும்இம்மூன்றும்நீறுநீறா கிவிடும், a town near a river, subjects in rebellion against their king, a wife disobedient to her husband; these three will go to ashes. திரிகண்டகம், s. A three thorned plant, நெஞ்சில், Tribulus, L. திரிகத்தம், s. A country, in the northwest of India, apparently part of Lahore, ஓர்தேயம். (Sa. Trigartta.) திரிகந்தம், s. The three aromatics. See கந்தம். திரிகரணம், s. The three constituent parts of a person, as employed in divine worship. See முப்பொறி. திரிகாலசந்தி, s. The three daily seasons or worship. See காலசந்தி. திரிகாலச்சக்கரம், s. A chronology. (R.) திரிகாலம், s. The past, present and future. See காலம். திரிகாலோசிதம், s. The Kusa grass, தர்ப்பை; [ex உசிதம்.] திரிகுணம், s. The three qualities or principles in nature. See முக்குணம், under குணம். திரிகூடம், s. A sacred mountain, ஓர் மலை. திரிகோணமலை, s. (com. திருக்கோணா மலை.) Trincomalic. திரிகோணம், s. A triangle. See under கோணம். திரிகோணமிதி, s. Trigonometry; [ex மிதி, measure, knowledge.] திரிசங்கு, s. The name of a king, ஓரர சன். திரிசங்குமண்டலம், s. The constellation named after திரிசங்கு, the father of அரிச்சந்திரன், being the southern cross. திரிசா, s. Tabular radius. (Sa. Trijya.) திரிசாரம், s. The three kinds of salt, viz.: 1. Solder, நவக்ஷாரம். 2. Alkaline salt, எவக்ஷாரம். 3. Another kind of salt, சத்திசாரம். திருசிரபுரம்--திரிசிராப்பள்ளி, s. Trichinopoly, so called, it is said, from a Rakshasa who first dwelt in the place, and had three heads. திரிசூலம், s. The trident, முத்தலைவேல். See பினாகம். திருச்சிரமம், s. The three daily devotional exercises, முக்காலானுட்டானம். திரிதண்டம்--திரிதண்டு, s. Three staves in one, carried by a Vaishnuva mendicant. திரிதண்டசந்நியாசி, s. See சன்னியாசி. திரிதண்டி, s. As திரிதண்டசந்நியாசி. appel. n. An ascetic who has acquired the command over his mind, body and speech, கரணமூன்றுமடக்கினோன். திரிதிகை--திரிதியை, s. The third day of the moon, either in its increase or decrease, மூன்றாந்திதி. திரிதீர்க்கம், s. One of the ten points in the horoscope of the bride and the bridegroom. See தசப்பொருத்தம். திரிதேகம், s. Three kinds of bodies. See சரீரத்திரயம். திரிதோஷம், s. The three humors of the body, முப்பிணி. 2. Vitiation of the three humors, as the cause of diseases, ஓர்நோய். திரிதோஷசன்னி, s. A fit from the above disease. திரித்துவம்--திரியத்துவம், s. (Chris. usage.) The Trinity. திரிநேத்திரன், s. Siva, the three-eyed, சிவன். Compare முக்கண்ணன். திரிபங்கி, s. A curiously wrought poem, one of the மிறைக்கவி, a stanza which may be turned into three others, and give three different meanings. See சித் திரகவி. திரிபதார்த்தம், s. The three eternal unoriginated things in the universe. as treated of in the சித்தாந்தம் philosophy, viz.: 1. பசு, soul; 2. பதி, deity; 3. பாசம், natural or moral evil. Among Vedantists சித்து, அசித்து, ஈச்சுரன். திரிபதகை, s. The Ganges, fancied to run through three worlds கங்கை. திரிபதாகி, s. One of the மிறைக்கவி, or curious poems. திரிபதாகை, s. A mode of using the hands in dancing. See காலட்சணம். திரிபலம்--திரிபலை, s. The three Myrobalan or medicinal fruits, often used in Indian medicines, 1. கடுக்காய், gallnuts, Terminalia chebula; 2. நெல்லிக் காய், Phyllanthus emblica; 3. தான்றிக்காய், Terminalia bellerica. திரிபலையேனாதி, s. An electuary compounded of the three fruits and other ingredients. திரிபழுகம், s. The three delicacies, milk, பால்; clarified butter, நெய்; and honey, தேன். திரிபாகி, s. One of the மிறைக்கவி, a curious poem in which a word of three letters when taken regularity gives one meaning, and when the first, second or third letter is taken away will give in each case a different meaning. திரிபுசம், s. Triangle. (Sa. Tribhaja.) திரிபுடி, s. The three qualities, 1. ஞாதுரு, soul, ஆன்மா; 2. ஞானம், wisdom. knowledge, அறிவு; 3. ஞேயம், that which is known, அறியப்படுபொருள். திரிபுடை--திரிபுடைதாளம், s. A mode of beating time, &c. திரிபுண்டரம், s. The three lined mark of the Saiva sect, three streaks of ashes on the forehead, நெற்றியில்விபூதி. திரிபுரம், s. [in mythol.] The three cities, or castles, severally of iron, silver, and gold, floating in the sky one above another; destroyed by Siva for embracing the Jaina tenets, முப்புரம். The chiefs of the castles were, கமலன், கமலாட் சன், and விச்சுவமாலி. திரிபுரசுந்தரி, s. Parvati, பார்வதி. திரிபுரதகனன், s. (St.) Siva, சிவன்; [ex தகனன், who burnt.] திரிபுரமல்லிகை, s. (St.) A medicinal plant, apparently a kind of jasmine. திரிபுரமெரித்தான், appel. n. Siva, who burnt and destroyed திரிபுரம், சிவன். 2. A tree, நொச்சி, Vitex. 3. The மாவிலிங்கு tree. திரிபுராந்தகன், s. Siva, as destroyer of the three cities, சிவன்; [ex அந்தகன்.] திரிபுரி, s. A plant. See சாரணை. (R.) திரிபுரை, s. Parvati, பார்வதி; [ex புரம், town. திரிபுவனம், s. The three worlds. See திரிலோகம். திரிமஞ்சள், s. The three kinds of மஞ் சள், 1. Turmeric, மஞ்சள்; 2. Amomum, கஸ்தூரிமஞ்சள்; 3. A medicinal wood, மர மஞ்சள். திரிமனம், s. The three faculties of the soul. 1. நினைவு, thought; 2. புத்தி, understanding; 3. அறிவு, knowledge. திரிமூர்த்தி, s. The Indian triad, Brahma, Vishnu and Siva. திரிமூலம், s. Three kinds of medicinal roots, 1. திப்பிலிமூலம், of long-pepper; 2. சித்திரமூலம், of plumbago; 3. கண்டு மூலம், of a medicinal plant. திரியத்துவம்--திரியேகத்துவம்--திரியே கம். s. (Chris. usage.) Triune, trinity. திரியம்பகன், s. Siva, as the threeeyed, சிவன்; sometimes Vishnu; [ex அம் பகம், eye.] திரியவத்தை--திரியாவஸ்தை, The Three states of the mind. See அவத்தை. திரியாங்கம், s. A calendar embracing three parts or members, out of the five given in the native calendars; viz.: திதி, வாரம், நட்சத்திரம். See பஞ்சாங்கம். திருயேககடவுள்--திரியேகன், s. (Chris. usage.) God the Father, the son, and the Holy Ghost, which three are one. திரிலிங்கம், s. A mode of using the hands in dancing. (See காலட்சணம்.) 2. [in gram.] The three genders, 1. புல்லிங் கம், the masculine; 2. ஸ்திரீலிங்கம், the feminine; 3. நபுஞ்சலிங்கம், the neuter. திரிலோகம், s. The three worlds--the earth, the etherial regions, and the world of the gods, பூமி, அந்தரம், சுவர்க்கம். 2. Three metals--gold, பொன், silver, வெள்ளி, and copper, செம்பு. திரிலோகசிந்தூரம், s. A chemical preparation of three metals--of load-stone, iron and copper; or gold, silver and copper, ஓர்மருந்து. திரிலோகாதிபதி, s. Indra, இந்திரன். திரிலோகி, s. A plant, விஷ்ணுகரந்தை. (R.) திரிவிக்கிரமன், s. Vishnu, as striding over two worlds at two steps, and crushing the giant Bali to the nether regions by the third, விஷ்ணு. W. p. 391. TRIVIKRAMA. திரிவிதகரணம், s. See கரணம். திரிவிதசரீரம், s. The three kinds of body, ஸ்தூலம், சூட்சுமம் and கரணம். திரிவேணி--திரிவேணிசங்கமம், s. The confluence of three sacred rivers near Benares, a place of great resort for bathing, &c., கங்கை, யமுனை, சரசுவதி; என்னு மூன்றாறுகளுங்கூடுமிடம். See சங்கமம். 39)

mṟ (p. 346) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To forget, அயர்க்க. 2. To be diverted from a course of conduct, so as to cease from it, விட்டுவிட. 3. To neglect, disregard, அசட் டைபண்ண. 4. [with முலை.] To be weaned, முலைமறக்க. (c.) நான்மறந்துபோனேன். I have forgotten. மறந்துதூங்குகிறது. Sleeping soundly. 2. Being unoccupied. மறந்துபோகாதே--மறவாதே. Don't forget. மறதி--மறப்பு, v. noun. Forgetfulness. 2. Obscuration or beclouding of the understanding or the spiritual faculties; oblivion as to the events of a former birth. See முக்குணம். அசதிமறதியாயிராதே. Be not careless and negligent. மறதிக்காரன், s. A forgetful person. 56)

mu (p. 356) num. adj. [contrac. of மு or மூன்று.] Three, third--used in combination. Most of the compounds may be referred to திரி. முக்கடுகம்--முக்கடுகு, s. Three spices, as திரிகடுகம். முக்கணன்--முக்கண்ணன், s. [lit. threeeyed one.] An epithet of Siva, சிவன். 2. Vinayaga, விநாயகன். 3. Virabadra, வீரபத்திரன். (சது.) முக்கணி--முக்கண்ணி, s. [fem.] An epithet of the sakti of Siva--as Kali, காளி, and Parvati, பார்வதி. (சது.) 2. A cocoa-nut, தேங்காய். முக்கரணம், s. The three classes of faculties, as திரிவிதகரணம். See கரணம். முக்கலம், s. Three kalams, or thirtysix markals. முக்கனி, s. The three special fruits. See முப்பழம். முக்காணி, s. A fraction, the 3/5 of a மாகாணி. முக்காதலர், s. [pl.] The triple friends, usually husband, a male friend, and a son; [ex காதலன்.] (சது.) முக்காதவழி, s. See காதம். முக்காலம், s. The three divisions of time. 2. The three tenses in grammar. These are இறந்தகாலம், நிகழ்காலம், எதிர்கா லம். See காலம். முக்காலமறிந்தவன், appel. n. An epithet of the Deity, as knowing the past, present, and future, கடவுள். முக்காலி, s. A three-footed stool, a tripod, as distinguished from நாற்காலி. முக்காலும், s. Three times. See கால், and குளி, v. முக்கால், s. Three fourths, 3/4. See under கால். முக்கால்நோக்கு--முக்கானோக்கு, v. noun. One of the four planetary aspects. See நோக்கு. முக்காழி, s. See காழி. முக்குடுமி, s. A trident, சூலம். (சது.) 2. A triple lock of hair. See சிலுப்பா, பக்கக் குடுமி. முக்குடை, s. [appel. முக்குடைச்செல் வன்.] The three umbrellas peculiar to Argha, viz.; சந்திரவட்டம், சகலபாசனம், நித் தியவினோதம். முக்குணம், s. Three principles in nature, Satva, Raja and Tama. See குணம். முக்குலம், s. The three races of kings: 1. Solar, or the race of the sun; 2. Lunar or the race of the moon; 3. Agni, the race of fire. முக்குலைச்சு, s. [prov. in cant numbers.] Three quarters, முக்கால். 2. A technical word used by certain tribes. முக்குழிச்சட்டி, s. A triple-holed-pan for baking cakes. (Madura usage.) மு முக்குளம், s. The name of a village 2. Three reservoirs reputed to unite the rivers Jumna, Sarasvati and Ganges. 3. The twentieth lunar mansion, பூராடம். முக்குற்றம், s. The three kinds of guilt. See under குற்றம். முக்குற்றங்கடிந்தோன், appel. n. God, Deity, கடவுள். 2. B'uddha, புத்தன். (சது.) முக்கூட்டு, s. The second lunar mansion. 2. Oven, hearth. See அடுப்பு. முக்கூட்டெண்ணெய், s. A medicinal oil. See under கூட்டு, v. முக்கோணம், s. A triangle, as திரிகோ ணம். See கோணம். முக்கோல், s. The three united staves, as திரிதண்டம். 2. (சது.) The twentysecond lunar mansion. See திருவோணம். முக்கோற்பகவர், s. [pl.] Those who carry three staves tied together. See திரிதண்டசன்னியாசி, under சன்னியாசம். முச்சகம், s. Three worlds, as திரிலோ கம். முச்சங்கம், s. The three colleges of learning which existed formerly at Madura. See சங்கம். முச்சதுரம், s. Three angled or three sided figure. முச்சத்தி, s. Three Saktis. See சத்தி. முச்சந்தி, s. Three periods of the day. See திரிசந்திகாலம், under காலம். 2. See சந்தி. முச்சிரம், s. Trident, சூலம். (p.) முச்சீரடி, s. a metrical line of three feet, சிந்தடி. முச்சுடர், s. The three lights. See சுடர். முச்சுழி, s. The three curled letter ண். முச்செயல், s. Three kinds of divine actions, as முத்தொழில். முச்சை, s. [prov.] Three strings tied to a paper-kite, in a triangular form, to which the line is attached. முச்சொல்லலங்காரம், s. A rhetorical figure, a word or phrase capable of three meanings, as மாதங்கன், a possessor of an elephant; possessor of gold; an epithet of Siva as possessor of Parvati. முத்தண்டு, s. Three staves. See திரி தண்டு. முத்தமிழ், s. Three different kinds of Tamil. See தமிழ். முத்தமிழுரியோன், appel. n. Agastya, அகத்தியன். 2. Bhairava, வைரவன். (சது.) முத்தரம், s. Three kinds, or degrees. 2. Three heads--as in முத்தரத்தார், three persons. முத்தரையர், s. [pl.] Wealthy persons, செல்வர். (நாலடி.) முத்தலை, s. The three points or heads of a lance, சூலம். முத்தலைவேலோன், appel. n. Bhairava, வைரவன். (சது.) முத்தானம், s. The three ways of bestowing gifts. See தானம். முத்தீ, s. The three household fires. See தீ. முத்தொகைவினா, s. [in arithm.] The rule of three, rule of proportion. முத்தொழில், s. The three kinds of divine operation. See பஞ்சகிருத்தியம், under கிருத்தியம். முத்தொழிற்பகவன். God--as creating, preserving and destroying. முத்தொழிலோர், s. [pl.] Three classes of people--agriculturists, traders and herdsmen, வைசியர்ப்பொது. (சது.) முத்தொள்ளாயிரம், s. A kind of popular poetry embracing three sections of different metres, each containing ninehundred stanzas, ஓர்காப்பியம். முத்தோஷம், s. Three humors of the body. 2. Three defects in composition. See தோஷம். முந்நாழி, s. Three measures. See நாழி. முந்நீர், s. The sea as containing three different kinds of water--rain, riverwater, and that of the abyss; and as having three different qualities--to produce, preserve, and destroy, கடல். முந்நூல், s. The three kinds of sacred learning. See நூல். 2. A brahman's sacred thread, the poita, பூணூல். (p.) முந்நூறு, s. Three-hundred. முப்பது, s. Thirty; [ex பது=பஃது.] முப்பகை, s. The three enemies. See பகை. முப்பலம்--முப்பலை, s. The three medicinal fruits. See திரிபலை. முப்பழம், s. The three chief kinds of fruit, வாழை, plantain; வருக்கை, jack, and மா, mango. முப்பழமும்சோறும்போடுகிறது. Serving up rice and the best fruits; i. e. treating hospitably. (c.) முப்பழச்சாறு, s. The juice of the three kinds of fruit. முப்பாட்டன், s. [fem. முப்பாட்டி.] A grand-father's grand-father. (c.) முப்பால், s. The three genders, as திரிலிங்கம். 2. Three kinds of subjects, as அறத்துப்பால், பொருட்பால், காமத்துப்பால். முப்பாவினம், s. The three classes of poems. See பாலினம், under இனம். முப்பாழ், s. [in Hindu Metaphysics.] Three vacua in the human body, said to be in three different parts. முப்பான், s. Thirty; [ex பான்.] (p.) முப்பிணி, s. The three kinds of temperament. See பிணி. முப்புடி, s. The three qualities, as திரி புடி. முப்புடைக்காய், s. Cocoa-nut, தேங் காய். (p.) முப்புரம், s. [also மூவெயில்.] The three cities. See திரிபுரம். முப்புரி, s. The three strands of a cord. 2. The three cities, as முப்புரம். முப்புரிக்கயிறு. A three stranded string, a three-fold cord. (c.) முப்புரிநூல், s. A three-threaded-cord, brahmanical cord, பூணூல். முப்புரிநூலோர். Brahmans, those who wear the three-fold-cord, பார்ப்பார். (p.) முப்புள்ளி, s. The letter ஃ, ஆய்தஎ ழுத்து. (சது.) முப்பூரம், s. The three distinct lunar mansions, பூரட்டாதி, பூரம், and பூராடம். (p.) முப்பேதம், s. The three differences. See பேதம். முப்பொருள், s. Trimurti, &c. See பொருள். முப்பொறி, s. The three organs of sense as instruments of worship. See பொறி. மும்மடங்கு--மும்மடி, s. Three times over, three-fold. See மடங்கு. (c.) மும்மடியாகுபெயர், s. A species of nouns of secondary signification, by three steps of application, as காரறுக்கப் பட்டது, the rainy season's harvest is gathered. In this கார், black--applied to clouds--is used for the rainy season; the crop gathered is of that season. மும்மணிக்கோவை, s. A necklace of three strings of beads. 2. A poem of thirty stanzas, divided into three parts of ten stanzas, the verses of each ten, containing different stanzas, and in each ten, the classification is diverse from the rest. See பிரபந்தம். மும்மணிமாலை, s. A poem of thirty stanzas, of three different kinds of verse, வெண்பா, கலித்துறை, and அகவல், with the அந்தாதி termination. மும்மண்டலம், s. The three parts in the human body. See மண்டலம். மும்மலம், s. The three evil passions. See மலம். மும்மாரி, s. Raining thrice. See திங் கள். மும்மீன், s. The fifth lunar mansion. See மிருகசீரிடம். (சது.) மும்மூர்த்தி, s. The Hindu Triad, as திரிமூர்த்தி. மும்மூன்று, s. Three times three. 2. Three by three, by threes, மூன்றுமூன்று. மும்மை, s. Three different states of existence: 1. உம்மை, the former birth; 2. இம்மை, the present state, &c.; 3. அம் மை, or மறுமை, futurity; [ex மை.] (p.) மும்மொழி, s. Three sorts of speech. See மொழி. 3)