āl (p. 43) s. That species of banian tree which casts roots from its branches-deemed sacred to Vishnu, and commonly regarded as the abode of goblins. Its roots form one of the kinds of sacrificial fuel, ஆலமரம், Ficus indica, L. (c.) ஆல்போற்றழைத்து அறுகுபோல்வேரூன்றி மூங்கில் போற்சுற்ற முசியாமல் வாழ்ந்திருப்பீர். May you flourish as a banian tree, put forth roots and spread as the creeping stems of the arugu grass, and prosper being encircled by kinsmen as thickly crowded bamboos. ஆலமர்கடவுள், s. Siva, சிவன். (p.) ஆலம்விழுது, s. The roots growing down from the branches of the banian tree. ஆலின்மேற்புல்லுருவி or புல்லூரி, s. A mistletoe that destroys the tree on which it grows, even the ஆல், which otherwise is never known to die, as it throws down its roots and continues to spread itself. கல்லால்--குறுவால்--சிற்றால், s. The இத்தி tree, Ficus virens. (p.) 5)

iẕ (p. 55) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To lose, forfeit, to be bereaved of, to suffer loss, இழந்துபோக. இழப்பு, v. noun. Loss, privation, forfeiture, இழந்துவிடுகை. இழப்புணி, s. One who has lost a child, a husband, property, &c. இழவு, v. noun. Loss, deprivation, forfeiture, bereavement, நஷ்டம். 2. Death, மரணம். அந்தவீட்டிலேயிழவுபட்டபாடாயிருக்கிறது...... There is affliction in that house, as if a death had occurred there. இழவுகாத்தல், v. noun. [vul.] Keeping close to the house--as mourners till after the eighth day of the funeral ceremony. இழவுகாரன்--இழவுக்குரியவன், s. The chief mourner at the funeral. இழவுகொடுக்க--இழவுக்கடிக்க, inf. To mourn at a funeral, to condole with, to bewail the dead--as women do, beating their breasts, &c. அப்படிச்செய்துபோட்டு அவனோடே இழவு கொடுக்கிறதார்? Who will expose himself to be troubled by him, for doing so? இழவுகொண்டாடுதல், v. noun. Mourning for the dead, accompained by external gestures, lamentations, beating the breast, &c., either at the funeral, or at stated periods afterwards. இழவுக்குப்போக, inf. To go to condole with. இழவுசொல்ல, inf. To invite to, or notify concerning a funeral. இழவுவிழுதல், v. noun. Dying-a word used in imprecations, &c. அவனுக்கிழவுவிழ. May death fall upon him. இழவுவினவ, inf. To condole with mourners, inquiring after the dead, embracing, &c. இழவுவீடு, s. A house where a death has taken place. இழவோலை, s. A funeral notice or invitation, a funeral letter or ola, சாவோலை. 33)

utai (p. 60) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To kick, காலாலுதைக்க. 2. To discharge, (arrows, &c.), பிரயோகிக்க. 3. To reject advice, அலட்சியம்பண்ண. 4. v. n. To receive a counter impulse as a missile, weapon, or ball, to resile, தாக்க. இளவல்கார்முகமுதைக்கும்வாளிழை. The shower of arrows which the younger brother (of Vigneswera) discharged from his bow. (பாரதம்.) என்பேச்சையுதைத்துத்தள்ளிப்போட்டான். He spurned and rejected my advice. குதிரையுதைக்கிறது. The horse kicks. காலினாலுதைத்துருட்டினான். He kicked and rolled (him) with the foot. உதைத்திழுக்க, inf. To pull with all force. உதைத்துத்தள்ளிவிட, inf. To kick out, to spurn. உதைத்துவிழுத்த, inf. To cause to fall by a kick. குரங்குதேங்காய்க்குலையையுதைத்துவிழுத்தியது. The monkey kicked off the cluster of cocoanuts. உதை, v. noun. A kick, காலெறி. 2. Pressure of the foot--as of one pushing, a prop. &c., காலாலழுத்துகை. 3. A prop set obliquely, முட்டு. உதைகால், s. A prop set against a bending wall, a falling tree, &c., முட்டுக் கால். உதைகால்கொடுக்க, inf. To prop, to put a buttress, முட்டுக்கால்கொடுக்க. உதைகாற்பசு, s. A cow that kicks when she is milked. உதைகொடுக்க, inf. To give a kick, உதைக்க. 2. To set a prop slantingly against a wall, a tree, &c., முட்டுக்கொ டுக்க. 3. [prov.] To push and give impulse to a swing, ஊஞ்சலுதைக்க. உதைகொடுத்துக்கொண்டுநிற்க. To stand with the foot raised and supported on something. 2. (fig.) To resist advice, to be refractory. உதைசுவர், s. A buttress, முட்டுச் சுவர். உதைமானம், s. A prop, a support --as உதைகால். உதையுண்ண, inf. To be kicked. உதையுண்ணி, s. One who deserves to be kicked. உதைப்பு, v. noun. Kicking, striking, உதைக்கை. 2. Rebounding, recoiling, தாக் குகை. 3. Tremor, trepidation, பயம். 25) *

uḷ (p. 67) s. The inside, the interior, that which is intrinsic, private, secret, esoteric, உள்ளிடம், 2. Mind, heart, soul, breast, உள்ளம். 3. Place, இடம். 4. As a nominal affix or postposition, it governs the dative and expresses in, within, among, of, out of, inner, interior, intrinsic, esoteric, ஏழ னுருபு. உள்ளிருந்தார்க்குத்தெரியுமுள்வருத்தம். Those of the household only are acquainted with its secret sorrows. உட்கரணம், s. The intellectual faculties. See இந்திரியம் and கரணம். உட்கருத்து, s. The inmost thought, the real purpose or motive, அகக்கருத்து. 2. Cordial affection, உட்பட்சம். 3. The intrinsic meaning of a passage, &c., கருத்துரை. உட்கருத்தாகப்பேச, inf. To speak with reservation. உட்களவு, s. Guile, deceit, treacherousness, insidiousness, உள்வஞ்சகம். உட்கள்ளம், s. Deep-seated viciousness, dissimulation, உள்வஞ்சகம். 2. Internal, or unsubdued disease, hidden humor or matter--as in a boil, கட்டியினுள் விஷம். உட்காங்கை, s. Caloric, latent heat, உட்சூடு. உட்காந்த, inf. To have internal heat causing emaciation; [ex காந்து.] உட்காய்ச்சல், s. Internal fever, அகச்சுரம். 2. Inward anger, rancor, malice, &c., உள்ளெரிப்பு. உட்கிராந்த, inf. To become emaciated by disease or otherwise. 2. To be firmly rooted--as disease. உட்குத்துப்புறவீச்சு, s. A species of hepatic complaint attended with convulsions, ஓர்நோய். உட்குயிர், s. The Deity regarded as the life, or identified with the life or soul of each individual, உள்ளுயிர். உட்குறிப்பு, s. Aim, object, intention, உள்ளக்குறிப்பு. உட்குற்றம், s. Innate depravity. See உட்பகை. உட்கூதல், s. Internal cold, chill, slight fever. உட்கை, s. Palm of the hand, உள்ளங்கை. 2. A person who is privy to, a secret hand--as in உள்ளுளவு. 3. Turning to the left in dancing or other movements, இடக்கைச்சுற்று. உட்கைச்சுற்று, s. Turning to the left, winding or turning back wards, or contrary to the sun. உட்கொள்ள, inf. To eat as a god, or great personage, உண்ண. 2. To take food that has been consecrated to a deity, தேவப்பிரசாதமுட்கொள்ள. 3. To take food, medicine, to swallow, take in, imbibeas the earth does the rain, &c., விழுங்க. 4. To receive into the mind, meditate, or reflect upon, மனதிற்கொள்ள. 5. To wish for an occurrence, or to express desires mentally--as a deity or holy sage (the thing desired instantly talking place), திருவுளங்கொள்ள. 6. To have a secret object in view, to have in view, உட்கருத. உட்கோபம், s. Interior anger, malice. உட்கோள், s. The will, determination, internal, or inmost thought, உட்கருத்து. 2. Wish of the heart. 3. Opinion, belief, tenet, கோட்பாடு. உட்சங்கம், s. A select society, a committee, அகச்சங்கம். உட்சட்டை, s. An inner vest or tunic. உட்சமயம், s. The six religious systems of the followers of Siva, அகச் சமயம். உட்சாடை, s. The real object of an affair, the real feeling of the heart, உட்கருத்து. 2. Exposure of secrets by one of a party by signs, இரகசியங்களைச்ச மிக்கையாலறிவிக்கை. 3. The meaning, thing, &c., told or known to one's own party and differing from that which is made known to others, குழூஉக்குறி. உட்சீலை, s. An under or inner cloth. 2. The lining of a garment. உட்சவர், s. An inner wall, அகச் சுவர். 2. The interior of a wall, சுவரி னிடை. உட்சுவரிருக்கப்புறச்சுவர்தீற்றுகிறது. To whitewash the outside wall while neglecting the inside; i. e. to be scrupulously exact in external conduct, while the heart is full of wickedness; to attend to things remote while those at hand are neglected. உட்சூத்திரம், s. The main spring in a machine, any internal power or operation concealed from view, மூலசூத் திரம். 2. A clue, or key to an affair, உள்ளுபாயம். 3. The main spring in a business, மூலகாரணம். 4. A skilfully contrived rule in numbers, &c., நுட்பமான வகை. 5. A short, compendious and subtle method of ascertaining, or effecting a thing, இலேசானவகை. 6. (fig.) Internal meaning of a passage, real object in view, உட்குறிப்பு. உட்செல்ல, inf. To enter, insinuate one's self, உள்ளேபோக. உட்டுளை, s. Hollowness--as of a pipe or tube. உட்டுளைப்பொருள், s. Any thing tubular. உட்டெளிவு, s. Cleverness of mind, freedom from doubt, profound knowledge, அகத்தெளிவு. 2. The clear part of the liquid--as poured off from the sediment, வடித்தசாறு. 3. Soundness--as in timber, &c., உள்வைரம். 4. Inner measurment. உட்டேட்டம், s. The secret object or pursuit, as differing from profession, or appearances, மனநாட்டம். 2. Property acquired and kept secretly, உட்சம்பத்து. உட்பகை, s. Internal enmity, hatred or grudge, rancor at heart with professions of friendship. 2. Internal, innate, or secret foes attached to the soul, causing actions, &c., காமாதிக்குற்றங் கள். (For the six உட்பகை, see பகை.) 3. Hatred of a king by his professed friends, civil conspiracy, அரசருட்பகை. எட்பகவன்சிறுமைத்தேயாயினுமுட்பகையுள்ள தாங்கேடு. Though the internal hatred be as the fragment of a grain of rape seed, the consequent evil may be very great. உட்பக்கம், s. Subject of investigation or deduction in things of a mental, mystic, or spiritual character. See பக்கம். உட்பட, inf. To enter, be within, or under--as in age, உள்ளாக. 2. To engage in, be concerned in, to be, or become one of a party, or community; to be involved in, to be subject to, to yield to, to be obedient to, உடன்பட. 3. adv. Together with, inclusive. மூன்றுவயதுக்குட்பட்டபிள்ளை. A child under three years of age. அதுட்பட. That inclusive. மோசத்துக்குட்பட, inf. To fall into danger. உட்படி, s. A make-weight, உட்ப டிக்கல். உட்படுத்த, inf. To cause to enter, to introduce, அகப்படுத்த. 2. To persuade, proselyte, bring one into, or over to one's party, மதத்துக்குள்ளாக்க. 3. To include, involve, entrap, ensnare, சிக்கப்பண்ண. உட்பத்தியம், s. Abstinence from venery as a regimen while taking medicine, &c.; sometimes அகப்பத்தியம். உட்பந்தி, s. The chief row or table of guests, அகப்பந்தி. உட்பலம், s. Property at command, திரவியபலம். 2. Friends, assistants, attendants, &c., துணைவர்பலம். 3. Forces, army, army in reserve, சேனாபலம். 4. Strength, firmness of body, hardness, strength from food, தேகபலம். உட்பற்று, s. Internal attachment, affections of the heart, &c. See அகப்பற்று. உட்பிரவேசம், s. Entrance. உட்பிரவேசிக்க, inf. To enter, உள்ளேபோக, உட்புக.--Note. This and the preceding word are in use, but not, it is thought, on good authority. உட்புக, inf. To enter, engage in. உட்புகுந்துபேச, inf. To make professions of friendship, kindness, concern, &c. உட்புரை, s. The hollow of a tube or pipe, உட்டுளை. 2. The small folds of a garment, உள்மடிப்பு. 3. (fig.) The secret of the matter, internal affair, அந்தரங்கம். உட்புறம், s. The inside, உட்பக்கம். உட்பொருள்--உள்ளர்த்தம், s. The real meaning, தாற்பரியம். 2. The hidden, or secret meaning, உட்கருத்து. சாஸ்திரத்தினுட்பொருள், s. The occult sense of a doctrine. உட்போட, inf. To coax, to wheedle, வசமாக்க. உண்ணா--உண்ணாக்கு, s. The uvula, அண்ணம்; [ex நா, tongue.] உண்ணாட்டம், s. The real or secret object of pursuit, உண்ணோக்கம். உண்ணீரம், s. The moisture within a body or thing; [ex உள், et நீரம்.] உண்ணோக்கல், v. noun. Contemplation. உண்மடை, s. The lower opening of a water-course. 2. Oblations, or offerings of fruits, betel, rice, pastries presented to ferocious deities, inside the temple, அகமடை. See மடை. உண்மட்டைநார், s. [prov.] The bark of the inner side of the palmyra stem, being the best for use. உண்மாசு, s. Corruption of mind-as உபமலம். உண்முடிச்சு, s. Treachery by which one inveigles another, (lit.) an inner knot, உட்கள்ளம். உள்யோசனை, s. Secret object, project, intention, &c., உள்ளாலோசனை. உள்வட்டம், s. Agio, premium in exchange of coins or other money for difference in value. (opp. to வட்டம்.) உள்வணக்கம், s. Mental worship, அகவணக்கம். உள்வயிரம், s. Interior firmness. 2. Malice, internal hatred. See வயிரம். உள்வயிரிப்பு, s. Internal hardness of a boil, &c., உள்வயிரம். 2. (fig.) [prov.] Property possessed, money in hand, கையிருப்பு. உள்வலிப்பு, v. noun. Inward pain or convulsion. உள்வழிகடந்தோன், s. God who is transcendent in knowledge and wisdom. (சது.) உள்வளைய, inf. To bend inwards, உட்கோண. உள்வளைந்தவன், s. A stooping person. உள்வளையல், v. noun. Bending forward, stooping as a person, உள்வளை ந்திருக்கை. உள்வளைவு, s. Inward curvature, concavity, உட்கவிவு. உள்வாரம், s. Secret partiality, leaning, inclination, உள்ளன்பு. 2. The share in the produce of a field which comes to the owner. உள்விழ, inf. To fall in, or with, join a party, &c., உள்ளாக. 2. To assume the appearance of friendship for a sinister object; to pretend kindness, காரியார்த்த மாய்ச்சிநேகிக்க. உள்விழுத்த, inf. v. a. To join a person on professions of friendship in order to deceive and entrap him, &c. உள்வினை, s. Malice, evil in the heart kept secret, long indulged, &c., உட்பகை. 2. Inherited fate, ஊழ்வினை. உள்வீச்சுச்சன்னி, s. See சன்னி. உள்வெக்கை, s. Internal heat of the system, உள்வெப்பு. உள்வெட்டு, s. The marks on a testing piece of gold, for trying the fineness of other pieces, from eight degrees and upwards, உரையாணியினுள் வெட்டு. 2. The higher kinds of gold, உயர்ந்தமாற்று. 3. Inner boards or planks exclusive of the slabs, அகவெட்டு. உள்வெண்டையம், s. A tinkling ring of brass, put as an ornament on the feet of horses mounted by kings and great men-comp. தண்டை, which is the name of another ornament made of silver and commonly placed upon the former. 2. A pad placed between a load and the back of an ox. உள்ளங்கம், s. Symmetry of mind, the internal property or quality. See அகத்துறுப்பு. உள்ளங்கால், s. The sole of the foot. உள்ளங்கை, s. The palm of the hand. உள்ளடங்கிப்போக, inf. To be shut, shut in, to be swallowed up. உள்ளடக்க, inf. To enclose, shut in, shut up in a place. 2. To conceal, to keep secret. உள்ளடக்கம், v. noun. Reservedness, reserve in intercourse. உள்ளடி, s. The sole of the foot, உள்ளங்கால். 2. [vul.] That which is secret, இரகசியம். 3. [prov.] Nearness, vicinity, neighborhood, சமீபம். 4. (fig.) One's own relations, one's own circle, நெருங்கியசுற்றம். உள்ளடியிலே--உள்ளடிக்குள், adv. At home, within doors, near home-spoken in cases of theft, mischief, &c. உள்ளறை, s. An inner room, closet, cabinet, உள்வீடு. 2. A division in a drawer, box, &c.; a separate cell, பெட்டி யினுள்ளறை. உள்ளன்--உள்ளான், s. One of the party or family, a domestic, உள்ளிருக்குமாள். 2. A near acquaintance. 3. The head or middle one of the oxen which thresh the corn. உள்ளனுங்கள்ளனுமாயிருக்கிறான். He is an enemy in the camp. 2. He is an inmate and yet a rogue. உள்ளாக, inf. To enter in, உட்புக. 2. To become subject to, கீழ்ப்பட. 3. To join a party, engage in, சேர. 4. To be involved, to become privy to an affair, உடன்பட. அவனுக்குள்ளானேன். I am on his side, I have taken his part. ஆக்கினைக்குள்ளானவன். One who is doomed to punishment. துரோகத்திற்குள்ளாகாதே. Be not a partaker in treacherous deeds. உள்ளாக்க, inf. To get a person into one's party, or to interest him in one's concerns, வசப்படுத்த. உள்ளாட, inf. To have intercourse with an enemy in order to effect an object, உள்ளேபயில. உள்ளாடுசத்துரு, s. An enemy in the camp, a snake in the grass, a treacherous companion, உட்பகைஞன். உள்ளாந்தரங்கம், s. Internal secrets, private matters. உள்ளாயிருக்க, inf. To be engaged or concerned in an affair, to be one of a party, உடன்பாடாயிருக்க. உள்ளாராய்வு, s. Deep research, thought, insight, a disposition to investigate profoundly, உள்ளாராய்ச்சி. உள்ளாள், s. One who belongs to a particular party, or family--a domestic. உள்ளிட, inf. To include, comprise, உள்ளடக்க. தொல்காப்பியரையுள்ளிட்டபன்னிருவர். The twelve including Tolkappiar. உள்ளிடை, s. Private affairs, intellectual concernments, உட்காரியம். உள்ளிடைபார்க்கவந்துநிற்கிறான். He has come to pry into our secrets, and to ascertain our private affairs. உள்ளிடையானவன், s. One of our compact, party, &c. உள்ளிட்டார், s. Brothers and sisters of an elder brother in a joint contract, inheritance, &c., தாயத்தார். சாத்தனையுமவனுள்ளிட்டாரையுஞ்சேர்ந்தகாணி... Land acquired in the name of Sattan and his brothers and sisters. உள்ளிந்திரியம், s. The intellectual powers. See இந்திரியம். உள்ளிருப்பு, s. Hoarded treasure chiefly in money, வைத்திருக்குமாஸ்தி. உள்ளின்மாசு, s. Corruption of the mind. See உபமலம். உள்ளீடு, s. What is within, உள்ளாயிருக்கிறது. 2. A bond, உள்ளுடன்படிக்கை; [ex இடு.] உள்ளீட்டுக்காரியம், s. A secret thing. உள்ளுக்குக்கொடுக்க, inf. To administer medicine which is to be taken inwardly. உள்ளுக்குச்சாப்பிட, inf. To take internally--as medicine. உள்ளுக்குச்செலுத்த, inf. To administer medicine, poison, &c., by force. 2. To insert, inject, to thrust in. 3. (fig.) To give a bribe secretly. உள்ளுக்குள், adv. Internally. உள்ளுக்குள்ளாயிருந்துமோசம்பண்ணினான். He deceived me under pretence of intimacy. உள்ளுக்குள்ளானகாவல். An inner prison. உள்ளுக்குள்ளேபகையுண்டாகிறது. To arise --as discord, &c. among relatives. 2. To cherish hatred in the heart. உள்ளுடன், s. [prov.] Ingredients inclosed in the interior of a cake, tart, &c., உட்பொதிந்திருப்பது. 2. The matter within, the hidden meaning. உள்ளுடைய, inf. To be heartbroken, to be greatly grieved, to be contrite, மனமுறிய. 2. To decline or fail in energy, ஊக்கமழிய. உள்ளுடைவு, v. noun. Interior, or deep-seated grief, sorrow, contrition, மன ங்கலங்குகை. உள்ளும்புறமும், Internally and externally, அகமும்புறமும். உள்ளும்புறமுஞ்சரியானவன். One whose heart and conduct are alike, a sincere person. உள்ளுயிர், s. Inner life, God. உள்ளுயிர்க்குன்று, s. A snail, நத்தை. உள்ளுறுத்த, inf. To put in, insert, include, instil--as principles, உள்ளிட. உள்ளுறை, s. Secrets of the mind, inward thought, real opinion, உட்கருத்து. 2. Internal, or hidden meaning, மறைபொ ருள். 3. A word or theme given by which to commence a poem, பாடும்படிபுல வர்க்குக்கொடுக்குஞ்சமிசை. உன்னுள்ளுறையேததைச்சொல்லு. Say what you mean. உள்ளுறையுவமம், s. A species of simile brought in by the by, rather indistinctly, and without the usual terms of comparison--opposed to வெளிப்படையு வமம். உள்ளூர், s. The interior of a town, or country, ஊர்நடு. 2. One's own country, town--spoken of when residing in it, one's home, சொந்தவூர். உள்ளூரிலும்பிறவூரிலும். At home and abroad. உள்ளூர்ச்சரக்கு, s. Commodities or productions of one's own country-spoken of while in the country. உள்ளே. In, within, between. அதற்குள்ளே. [vul.] In the mean time. உள்ளேபோட, inf. To get into one's power, get over to one's interests, உள்ளாகவைக்க. உள்ளோசை, s. Internal sounds unheard by others--as beating of the heart, roaring in the ear, or rumbling of the bowels, &c., அகவொலி. 52)

kṭṭi (p. 88) s. A clod, a lump, a clot, a consolidation, grain, a globule, a crystalization, a concretion, congelation, formation, மண்கட்டிமுதலியன. 2. The f&oe;tus, கருப்பிண் டம். 3. A hard boil, பரு. 4. Sugar-candy, சருக்கரைக்கட்டி. 5. Jaggary, coarse sugar, கருப்புக்கட்டி. 6. A bird, ஓர்புள். 7. (p.) Inward pleasure, அகமகிழ்ச்சி. கட்டிபடுதல், v. noun. Becoming lumpy, clotty--as milk, gruel, &c., as flour in some food through neglect-being broken in clods--as land in ploughing, &c. கட்டிமுட்டி, s. Clot and loose mould in newly ploughed clayey soil; clots, looseness in stools, large and small loose bundles in a bag, &c. கட்டிவிழுதல், v. noun. Suffering abortion, கருவழிந்துவிழுதல். 34)

kīrai (p. 113) s. Pot-herbs, greens, vegetables, இலைக்கறி. கீரைத்தண்டு, s. The stalk of greens. கீரைப்பாம்பு--கீரைப்பூச்சி, s. [prov.] An intestinal worm, நாக்குப்பூச்சி, Lumbrioides. அரிகீரை--அறைக்கீரை, s. Greens which sprout again after being cut, Amaranthus tristis, L. இளங்கீரை, s. Young greens, முளைக் கீரை. எலிச்செவிக்கீரை, s. A species of greens. கலவைக்கீரை, s. Sundry pot-herbs or greens mixed together. குப்பைக்கீரை, s. Amaranthus polystachyus, L. குமட்டிக்கீரை, s. A kind of greens, Celosia nodiflora, L. கோழிக்கீரை, s. A plant, Portulacca, L. சகலாத்துக்கீரை, s. Sorrel. சிறுகீரை, s. Small greens, Amaranthus gangeticus, L. செங்கீரை, s. Red greens. 2. [in பிள் ளைத்தமிழ் poem.] Voluntary exertion of a child to crawl about. See பிள்ளைத்தமிழ். தண்டங்கீரை, s. Species greens with large stalks. துடுப்புக்கீரை, s. Cleome monophylla, L. பருப்புக்கீரை, s. Chenopodium album, L. பறட்டைக்கீரை, s. Justicia madurensis, L. பனங்கீரை, s. [corruption of பண்ணக் கீரை.] A species of greens. பிண்ணாக்குக்கீரை, s. Melochia corchorifolia, L. புளிச்சாக்கீரை--காய்ச்சுரைக்கீரை s. A plant, Hibiscus cannabinus. பெருங்கீரை, s. A species of greens. மான்கீரை, s. Amaranthus augustifolius, L. முடிக்கீரை--முளைக்கீரை, s. Greens, pot-herbs, especially when they are young or tender. முட்கீரை--முள்ளங்கீரை--முள்ளிக் கீரை--முள்ளுக்கீரை, s. Prickly greens, Amaranthus spinosus. வள்ளைக்கீரை, s. A species of greens. விழுதிக்கீரை, s. Cleome fruticosa. அகத்திக்கீரை--ஆரைக்கீரை--குறிஞ் சாக்கீரை--சாரணத்திக்கீரை--சொக்காக்கீரை-தும்பைக்கீரை--தைவேளைக்கீரை--தொய்யி ற்கீரை-நெருஞ்சிக்கீரை--முருங்கைக்கீரை, are varieties of leaves used as vegetable food. கீரைக்காய், s. [local.] A kind of cucumber. கீரைக்குத் தண்ணீரிறைத்தல், v. noun. Swinging a child by the arms and legs, in imitation of throwing water for irrigation, ஓர்விளையாட்டு. கீரைநார்ப்பட்டு, s. [vul.] A kind of silk, sometimes worn during the performance of religious duties,ஓர்பட்டு. 27)

cīrmōṭā (p. 190) s. A shrub, விழுதி. Cleome, L. Stroemia. (M. Dic.) 2. Cloth made of the fibres of bark, &c., நார்ச்சீலை. 3. Milk of the wild buffalo--as க்ஷீரம், காட்டெருமைப் பால். 114) *

cuṭr (p. 193) s. Light, brilliance, brightness, lustre, ஒளி. (c.) 2. The sun, சூரியன். 3. The moon, சந்திரன். 4. Fire, நெருப்பு. 5. A burning lamp, விளக்கு. 6. The flame of a candle, தீச்சிகை. (சது.) சுடர்விளக்காயினுந் தூண்டுகோல் ஒன்று வேணும். Though a lamp burn brightly, it will need a wick-pricker, i. e, the best require stirring up. சுடரெறிய, inf. To radiate, gleam, sparkle--as some precious gems. சுடரெண்ணெய், s. Drops of burning oil from a lamp. 2. Oil burnt in drops for medicinal purposes. 3. Margosa oil extracted by fire. சுடரோன், s. The sun, சூரியன். சுடர்கால, inf. To emit rays--as the sun. (p.) சுடர்க்கடை, s. Fire fly, மின்மினி. (p.) சுடர்க்கொடி, s. Incense of burnt camphor, ஆரதிகர்ப்பூரம். சுடர்ச்செலவு, s. [in astrol.] A division of the rising sign into two equal parts, for casting nativities. See இலக்கி னம். சுடர்த்தகழி, s. A small candelabria. சுடர்நிலை, s. A candlestick, விளக்குத் தண்டு. (p.) சுடர்மழுங்க, inf. To grow dim as the sun or moon in an eclipse, or when overcast. 2. To become dim as a lamp. சுடர்மௌலியர், s. The Devas, or supernals, as radiantly crowned with divine gems, or a halo of glory, வானோர். சுடர்விட--சுடர்விட்டெரிய, inf. To burn brightly or cast a long flame, as a lamp. (c.) சுடர்விழ, inf. To drop, as burning flames from a lamp. சுடர்விழுத்த, inf. [prov.] To cause burning oil to fall in drops by setting fire to a cloth suffused with it. சுடர்விழியோன், s. Virabadra, a form of Siva, வீரபத்திரன். முச்சுடர், s. The sun, moon and fire, as representing the three eyes of Siva, சூரியசந்திர அக்கினி. சொரூபானந்தச்சுடர், s. An epithet of deity. See சொரூபம். 23)

cevi (p. 205) s. Ear, காது. 2. Hearing, audience, கேள்வி. 3. Auricle of the ear, காதுத் துவாரம். செவியுஞ்செவியுமறியாமல். Not known to different ears; a secret. செவிகிள்ள, inf. To pinch the ear. செவிகொடுக்க, inf. To give ear, attend, listen. (c.) செவிகொள்ள, inf. To take into one's ears, to listen. (p.) செவிக்கின்பம், s. That which is pleasant to the ear, as gratifying sounds, good discourse, &c. செவிக்குணவு, v. noun. That which is pleasant to the ear, as instructive discourse, &c. (lit.) food for the ear. (குற.) செவிக்குத்து, s. Pain in the ear. செவிக்கெட்ட--செவிக்கேற, inf. To come to one's ears, to be heard. செவிசாய்க்க--செவிதாழ்த்த, inf. To hear; (lit.) to incline the ear. செவிச்செல்வம், s. The felicity obtained be hearing; i. e. knowledge, science, &c. (குற.) செவிதின்கிறவன், appel. n. A whisperer, a troublesome person, an evil speaker, ஒண்டிக்கேட்கிறவன். (R.) செவிபடுவாதம், s. One of eighty kinds of flatulence. (R.) செவிபிடிக்க, inf. To seize one by the ear, as in play of balls, &c., in token of victory. செவிபடுத்த, inf. To bring to the ears. 2. To utter the initiatory incantations in the ear, மந்திரம்உபதேசிக்க. (p.) செவிப்பாம்பு--செவிப்பூரான், s. An ear worm, காதுப்பூச்சி. செவிப்புண், s. A sore in the ear, செ விக்குள்வரும்ரணம். See காதெழுச்சி. செவிப்புலன், s. The sense of hearing. செவிப்புற்று, s. A kind of eruption about the ears. See புற்று. செவிமந்தம்--செவிமத்திபம், s. Dullness of hearing. செவிமலர், s. [prov.] A kind of female ear ornament, ஓர்காதணி. செவிமுறுக்க, inf. To twist the ears. செவியடி, s. The back of the cheek, the part about the front of the ear. செவியடிக்க, inf. To flap the ears--as an elephant. செவியடைப்பு, v. noun. Temporary and slight deafness. செவியறிவுறுத்த, inf. To give good advice, as a guru, a parent, a great person; or as the minister to his king, &c. (p.) செவியறிவுறூஉ--செவியறிவுறூஉமருட் பா, s. A kind of poem containing moral or spiritual advice, &c., ஓர்பிரபந்தம். செவியறை--செவியிலி, appel. n. one divested of ears, காதில்லாதவன். 2. A deaf person, செவிடன். (p.) செவியிலேதைக்க, inf. To hit one's ear; i. e., to be heard. (c.) செவியிலேவிழுத்த, inf. To listen, hearken. செவியிலேவிழ--செவியிலேபட, inf. To be heard. (c.) செவியிலேபேசுகிறான்--செவியோடேபேசுகிறா ன். He whispers in one's ear. 28)

tāyam (p. 234) s. Appropriation; a portion, an inheritance, உரித்து. W. p. 45. DAYA. 2. Affinity, relationship (chiefly paternal), தந்தைவழிச்சுற்றம். 3. Cubical pieces in the play of dice; also the backgammon board, சூதாடுகருவி. 4. A fall of the dice, &c., also a good or lucky fall, நற்பந்தை யம்விழுகை. 5. A play with tamarind stones, &c., புளியங்கொட்டைத்தாயம். (c.) 6. Good opportunity, juncture, சமயவாய்ப்பு. 7. (com. தவதாயம்.) Affliction, distress, துன்பம். 8. A delay, a stop, தாக்காட்டு. (Beschi.) தாயக்கட்டை, s. [prov.] Dice, a cubical piece in the play of dice. தாயங்கிடைக்க, inf. To get a good opportunity. தாயத்தார், s. (plu.) Paternal kinsmen, heirs; those on whom it devolves (if there be no son) to perform funeral rites, தாயாதிகள். தாயத்துக்குவைக்க, inf. To place the dice according to the fall. தாயபாகம், s. A division of an estate. தாயமாட, inf. To play dice. 2. To be tardy, தாமதஞ்செய்ய. தாயம்போட, inf. To cast dice, to throw dice in draughts, or any similar game. தாயம்விழுதல், v. noun. The lucky falling of dice, &c. தாயவிதைப்பு, v. noun. [prov.] Seasonable sowing. 18) *

toṭittlaiviẕuttṇṭiṉār (p. 262) s. One of the forty-nine professors of the Madura college, whose encomiastic stanza on the Cural has preserved his name from oblivion, சங்கப்புலவரொருவர். 37)

nñcu (p. 267) s. Poison, venom, விஷம். (சது.) (c.) 2. [adjectively in combin.] Malignant, baneful, pernicious, fatal, தீமை. 3. (fig.) The after-birth, as நஞ்சுக்கொடி. நஞ்சுடனேஒருநாளும்பழகவேண்டாம். Never keep company with a mallignant person. அவன்படுநஞ்சு. He is rank person. நல்லுறவில்நஞ்சுகலக்க. To sow discord among friends. நஞ்சன், s. A malignant person. நஞ்சுகக்க, inf. To eject or infuse poison, as a snake, &c.,விஷம்கக்க. நஞ்சுகரந்த அமுதம், s. Something good covering what is bad. 2. (fig.) One with pleasant words, but a malevolent heart. நஞ்சுகரையல். v. noun. Dissolving of the secundiness without parturition, which is fatal to the mother. நஞ்சறுப்பான், s. A medicinal creeper. See நச்சறுப்பான். நஞ்சிட, inf. To make of infuse poison into food, &c. 2. To poison a person or animal. 3. To imbue a weapon with poison. 4. To do evil to one secretly. நஞ்சிட்டுக்கொல்ல, inf. To kill one by giving him any mixture of poison. நஞ்சுகலந்தஅமுதம், s. [sometimes. நஞ் சுபொதிந்தஅமுதம்.] Nectar impregnated with poison; i. e. fair professions with malicious designs. நஞ்சுகழலல், v. noun. Exuding as the poison of a snake from its fangs. நஞ்சுக்கொடி, s. The cord of the secundines. 2. After-birth, secundines. (c.) நச்சுக்கொடியும், s. The funicle and secundines. நஞ்சுடைமை, s. Having poison. (மூது ரை.) நஞ்சுண்டோன்--நஞ்சுண்ணி, appel. n. Siva, as swallowing poison. See ஆல கண்டன். நஞ்சுதின்ன, inf. To take poison. நஞ்சுதின்றுசாக, inf. To die by poisoning one's self. (c.) நஞ்சுபற்றுதல், v. noun. The taking effect of poison in the body; attack of poison on the brain, விஷமேறுதல். 2. The producing of ill effects by retention of the after-birth. நஞ்சுமுறிக்க, inf. As நஞ்செடுக்க. நஞ்சுமுறிச்சான், appel. n. [vul.] A நஞ்சறுப்பான். நஞ்சுவிழுதல், v. noun. The coming away of the after-birth. (c.) நஞ்சுவைக்க, inf. To insert poison, for killing, &c., as நஞ்சிட. நஞ்சூட்ட, inf. To imbue with poison as a weapon. நஞ்செடுக்க, inf. To counteract poison, neutralize its effects. 31)

nṭu (p. 268) கிறேன், நட்டேன், வேன், நட, v. a. To plant, to set trees, to place seeds, நாற்று நட. 2. To set up a pillar, pole or mast; to erect, நாட்ட. 3. (fig.) To establish a person, as a patron, ஸ்தாபிக்க. (c.) நடுகல்--நட்டகல், s. A sepulchral stone or monument; a pillar set up in token of victory, or other achievement. நடுகூலி, s. See நடவுகூலி. நட்டுக்கொண்டுநிற்றல், v. noun. Standing on the head. 2. Standing erect. 3. (fig.) Presisting improperly in a request or assertion. (c.) நட்டுவிழல். Nodding, one of the five ungraceful positions, ஐங்குற்றத்தொன்று. 2. Standing on the head and tambling, தலைகீழாய்விழுதல். நட்டுவைத்தல். Establishing one as a patron. 2. Setting up a stone, pillar, &c., for a mark or token. நட்டுவைத்தவன், appel. n. A patron. நட்டுவைத்தெலும்பு, s. The leg, thigh bone from the hip downwards. (ஞான வெட்டி.) நடவு, v. noun. Planting, transplanting, as grain, நாற்றுநடுகை. நடவுக்குத்தெளிநரலத்தொன்று. Rice sown yields but a fourth of that planted. நடவுகாரிகள், s. (fem.) Planters of grain. நடவுகாலம், s. Time for planting rice. நடவுகூலி--நடுகூலி, s. Wages for planting. நடவுநட, inf. To plant grain, to transplant. நடவுபயிர், s. Transplanted corn, நட்ட பயிர். நடல், v. noun. As நடுகை. 2. Fixing as of a stake or pile, ஊன்றல். (Beschi.). நடுகை, v. noun. Planting of trees, &c., நாட்டுகை. 2. Transplanted grain, plants, &c., நடவுநடுகை. 21)

nuti (p. 277) s. Tip, point, top, end, sharp point, முனை. (சது.) 2. [in astrom.] Octennial variation of the longitude of the moon as given for 248 days, which happens after the rotation of twelve cycles of the period, called Panchanka Vakiam. நுதித்தோல், s. The foreskin, as நுனித் தோல். (R.) நுதிவிழுதல், v. noun. A correction, sometimes required in the use of பஞ்சாங் கவாக்கியம். 344)

ney (p. 279) s. Grease, fat, unctuousness, oiliness, நிணம். 2. Ghee, clarified butter, கிருதம். (c.) 3. (சது.) Blood, உதிரம். 4. The fourteenth lunar asterism, சித்திரைநாள். நெய்யாமழுவாத்தீர்த்துக்கொள்ளுதல். Getting a matter decided by the ordeal. கையிலிருக்கநெய்யிலேகையிடுவானேன். When the thing stolen is found in the hand, why put the hand in (hot) oil? நெய்க்கடல், s. [also சர்ப்பிசமுத்தி ரம்.] One of the seven oceans, that of ghee. See கடல். நெய்க்கலசம், s. A ghee-pot. நெய்க்குடம்--நெய்ப்பானை, s. A large ghee-pot. நெய்குடமுடைந்ததுநாய்க்குவேட்டை. The breaking of the ghee-pot is food for the dog; One's loss is another's gain. நெய்க்கொட்டை, s. See நெய்க்கொட் டான். நெய்க்குழம்பு, s. Thick broth seasoned with ghee. 2. Thick ghee. நெய்ச்சட்டி, s. A chatty for frying. நெய்சாடி, s. A ghee-jar. நெய்ச்சாதம்--நெய்ச்சோறு, s. [poet. நெய்யலி.] Rice boiled in ghee, &c. நெய்ச்சிக்கு, s. Indigestion caused by eating ghee, it adhering to the bowels. நெய்ச்சுண்டு, s. A small portion of ghee sticking to the pot. See சுண்டு. 2. A small vessel for measuring ghee. நெய்த்திரி, s. A wick inserted in ghee and burned in the temple, or waved for a light before the idol. நெய்த்துடுப்பு, s. A kind of spatula. See துடுப்பு. 2. (R.) A vessel for oil; used by torch bearers. நெய்பூசுதல், v. noun. Smearing a vessel with ghee and holding it in the fire for purification. (p.) நெய்ப்பற்று--நெய்ப்பிடி--நெய்ப்பிடி ப்பு. v. noun. Greasiness, stickiness of ghee, &c. 2. Being fat or corpulent, as a person. நெய்ப்பீர்க்கு, s. A creeping plant. See நுரைப்பீர்க்கு. நெய்மீன், s. A fish, Peixe serra. நெய்யாடுதல், v. noun. A woman daubing herself with ghee. See நெய்விழா. நெய்யிலேவேகவைக்க, inf. To boil in ghee. நெய்விழா, s. A ceremony in which women daub themselves with ghee, before bathing, after child birth. (p.) நெய்விழுது, s. Butter, as first prepared from cream. நெய்விளக்கு, s. A lamp with ghee-in the temple, &c. நெய்வைத்தல், v. noun. Making medicated ghee, கிருதம்வைக்குதல். 2. Forming, as fat in the body, கொழுப்பேறுதல். பன்றிநெய், s. Lard. 77)