āṇṭi (p. 38) s. A religious beggar of the Siva sect, பண்டாரம். 28)

ārptm (p. 41) s. A beetle, வண்டு. 2. Shade, நிழல். (இரேவணா.) 67)

āyācam (p. 39) s. Fatigue, weariness, faintness, lassitude, languor, weariness of mind, இளைப்பு. Wils. p. 118. AYASA. 2. Dissatisfaction, displeasure, மனவருத்தம். 3. Regret, துக்கம். (c.) நான்சொன்னதுமக்காயாசமாயிருக்கிறதா? Do you feel displeased at what I said? ஆயாசந்தீர, inf. To be relieved after fatigue, to be refreshed. 31)

āṭṭu (p. 38) கிறேன், ஆட்டினேன், வேன், ஆட்ட, v. a. To shake, rock, swing, wave, move, agitate, brandish, joggle, ஆடச்செ ய்ய. 2. To teach or cause to dance, நடிப் பிக்க. 3. To harass, trouble, vex, அலைக்க. 4. To bathe, anoint, நீராட்ட. 5. To spin a top, பம்பரமாட்ட. 6. To grind or triturate --as medicines, sandal wood, &c., அரைக்க; [ex ஆடு, v. ஆட்டி, s. One who causes monkeys, snakes, &c. to play, dance, &c. --as பாம்பாட்டி, a snake-dancer. ஆட்டுக்கல், s. A stone-mortar for grinding. ஆட்டு, v. noun. Dancing, கூத்து. 2. Gesticulation, agitation, அசைப்பு. 3. Power, energy, action, வல்லமை. ஆட்டுவிக்க, inf. To teach or train persons for acting, dancing, &c. in a play. 16)

āvēcam (p. 43) s. A spectre, ghost, ஆவி. 2. The entrance of a spirit or demon into a devotee naturally, or as effected by incantations, for the purpose of uttering oracles, சன்னதம். 3. A paroxysm of religious frenzy, through excessive zeal, மருள். Wils. p. 123. AVESHA. 43) *

āṉai (p. 44) s. An elephant, யானை. 2. (M. Dic.) The அத்தி tree, Ficus racemosa. ஆனைகட்டுந்தறி--ஆனையணைதறி, s. A post to tie an elephant. ஆனைக்கண், s. Round, black spots in fruits, when they are over-ripe, or spoiled. ஆனைக்கண்படுதல்--ஆனைக்கண் வி ழுதல், v. noun. The appearing of spots, or defects in fruits. பலாப்பழமானைக்கண்பட்டுப் போயிற்று. The jack fruit has got a defect or flaw. ஆனைக்கதுப்பு, s. The frontal sinus of the elephant, from which secretion exudes when the animal is in rut. ஆனைக்களிமுளையான், s. A plant, ஓர்பூடு. ஆனைக்கற்றலை, s. A fish, ஓர்மீன். ஆனைக்காயம்--ஆனைப்பெருங்கா யம், s. A kind of assaf&oe;tida given to elephants, &c. See பெருங்காயம். ஆனைக்கால், s. A disease--the elephantiasis or large leg, Cochin leg, வாதக்கால். 2. A big tube fixed on the walls or roofs, for rain-water to pass through, தண்ணீர்க்குழாய். (c.) ஆனைக்காவல், s. Watchers to defend a garden, a field, &c., against elephants. ஆனைக்கூடம், s. An elephant's stall, ஆனைகட்டுமிடம். ஆனைக்கொம்பு--ஆனைக்கோடு--ஆ னைத்தந்தம், s. An elephant's tusks. 2. Ivory. ஆனைக்கொம்பன், s. A kind of rice, ஓர்வகைநெல். 2. A species of plantain--as ஆனைவாழை. ஆனைக்கோடன்சுரை, s. A gourd whose fruit is compared to the elephant's tusks, and is used for a curry, the snake gourd, ஓர்வகைச்சுரை. [Trichosanthes anguina.] ஆனைசேனை, s. A great quantity, abundance, மிகுதி. ஆனைச்சப்பரம், s. A seat on an elephant--as அம்பாரி. ஆனைச்சிலந்தி, s. A kind of scabby disease. ஆனைச்சிரங்கு, s. A kind of itch in large blisters. ஆனைச்சீரகம், s. A plant, ஓர்பூடு. ஆனைச்செவியடி, s. A pricklyleaved plant, ஓர்பூண்டு. 2. The lower part of the elephant's ear. ஆனைத்தடிச்சல், s. A kind of creeping plant with acid juice--used in polishing brass, ஓர்படர்கொடி. ஆனைத்தடிப்பு, s. A plant, ஓர்பூடு. ஆனைத்திசை, s. [in astrology.] North, வடக்கு. ஆனைத்திப்பிலி, s. Pericarps of Pothos officinalis, ஓர்வகைத்திப்பிலி. ஆனைத்தோட்டி, s. An elephant's hook or goad. ஆனைநெருஞ்சில், s. A low plant, a kind of spreading thistle--pricklyfruited Pedalium murex, ஓர்வகைநெருஞ்சில். ஆனைப்படுவன், s. A kind of scabby disease--as the அக்கி. ஆனைப்படை, s. An army of elephants. ஆனைப்பந்தி, s. An elephant's stall. 2. A row of elephants. ஆனைப்பாகன், s. An elephanteer, or one who tames or guides elephants. ஆனைப்பிச்சான், s. A plant, ஓர் பூண்டு. ஆனைப்பேன், s. An insect that lives in the brinjall plant, கத்தரிச்செடியிலு ண்டாகுமோர்பூச்சி. ஆனைமஞ்சள், s. A plant, ஓர்பூடு. ஆனைமதம், s. An elephant's rut. ஆனைமத்தகம், s. An elephant's skull or part of the head, கும்பம். இ. A short letter, similar to I in English, ஓர்குற்றெழுத்து. 2. A demonstrative prefix, சுட்டெழுத்து--as இந்த, this. 3. A termination of the second person singular, முன்னிலையொருமைவிகுதி--as உண்டி, thou hast eaten. 4. An imperative second person singular, முன்னிலையேவலொருமைவிகுதி-as சொல்லுதி, say thou. 5. A feminine appellative termination, பெண்பால்விகுதி-as கூனி, a hump-backed woman. 6. A singular termination, common to the masc. and fem., உயர்திணையொருமைவிகுதி--as மானி, an honorable person--பாவி, a sinner. 7. A termination in the singular, common to each gender, இருதிணைமுக்கூற்றொருமைவிகுதி --as செவியிலி, a man, woman, or animal without ears. 8. An expletive inserted at pleasure, when the preceding word ends with any letter except ய், and the following word begins with ய், சாரியை--as காலியாது, from கால், foot and யாது, which. 9. A termination of some participles, வினையெச்சவிகு தி--as எண்ணி, சொல்லி, &c. 1. A prefix to ஆனைமயிர், s. The hair of an elephant's tail. ஆனைமயிர்க்காப்பு, s. Bracelets of the hair of elephants' tails. ஆனைமலை, s. The name of a mountain in the south near Madura. ஆனைமுகவன்--ஆனைமுகன், s. Ganesa, விநாயகன். 2. An Asoor, கசமுகா சுரன். (p.) ஆனைமுதுகு, s. An elephant's back. ஆனையடி, s. The footsteps of an elephant. ஆனையறுகு, s. A kind of grass, ஓரறுகு. ஆனையறையும்புள்--ஆனையிறாஞ்சி ப்புள்--அனையுண்குருகு, s. A fabulous bird --said to devour the elephant. ஆனையிலத்தி, s. Elephant's dung. ஆனையூர்தி, s. Indra whose vehicle is the elephant, இந்திரன். 2. Ian, ஐயன். (p.) ஆனையேற்றம், s. Learning and practising to ride on an elephant, யானை யேறிப்பழகுகை. ஆனைவணங்கி, s. A kind of plant whose flower is supposed to resemble the trunk of an elephant. It is also fancied to be a preservative against the attack of a wild elephant, which, it is said, will retire abashed at the sight of it, தேட்கொடுக்குப்பூண்டு. ஆனைவாழை, s. A species of plantain, ஓர்வகைவாழை. ஆனைவிழுங்குமீன், s. A large fish --said to devour the elephant, திமிங்கிலம். ஆனைவீரர், s. One of the eight assistants of kings, அரசரெண்வகைத்துணை வரிலோர்வகையார். 19)

āyam (p. 39) s. Gain, profit, income, revenue, ஆதாயம். Wils. p. 117. AYA. 2. Duty, custom, toll. சுங்கம். 3. Dice, கவறு. 4. The cast of dice in a game, சூதாடுந்தாயம். 5. An assembly of women, female attendants on a lady, மாதர்கூட்டம். 6. A female companion, தோழி. 7. Mother, தாய். 8. Bow-string, நாணி. 9. A kind of drum, மல்லரி. 1. Length, extension, நீளம். (p.) ஆயத்துக்குள்ளேமாயம். A small gain in a small traffic. ஆயக்கட்டு, s. A deceitful fabrication, used with மாயக்கட்டு. 2. The total extent of land in a district. (c.) ஆயக்கட்டாகப்பேச, inf. To utter a falsehood so as to deteriorate one's character. ஆயக்காரன், s. A tax-gatherer, a custom-house officer, a publican, சுங்கம்வா ங்குவோன். ஆயத்தலம்--ஆயத்துறை, s. A custom-house, or place where toll is paid. ஆயந்தீர, inf. To pay toll or duty. ஆயம்வாங்க, inf. To take toll. 27)

āriyppāvai (p. 41) s. A curious kind of dance, a puppet-show, ஓர்பாவைக்கூத்து. 27)

ākuḷi (p. 35) s. A small drum, சிறுபறை. (p.) 27)

ācciramam (p. 37) s. Hermitage, the residence of an ascetic, முனிவரிருப்பிடம். 2. Religious condition as prescribed especially for the Brahmans, including four degrees or orders, நிலை; viz.: 1. பிரமசாரி யாச்சிரமம், the state or condition of a bachelor, who, from the time of his investment with the sacred cord, is required to tend the sacred fires and to follow his studies under or in the presence of his preceptor. 2. கிரகஸ்தாச்சிரமம், the state of a house-holder, who, from his marriage, must strictly observe his religious duties, maintain the sacred fires, and liberally practise hospitality for the support of the other three orders. 3. வானப்பிரஸ்தாச் சிரமம், the state of an anchorite or recluse, who, with or without his wife, relinquishes domestic life, retires to the desert feeding on leaves, roots and fruits, or on the hospitality of the second order, and continues to perform his daily rites. 4. சன்னியாசியாச்சிரமம், the state of a religious mendicant who performs no rite whatever and lives only on alms, sometimes appearing in a state of nudity. The fourth order embraces four distinctions and each of the others two. See Ellis. Wils. p. 124. ASHRAMA. (p.) ஆச்சிரமி, s. One who belongs to either of the four religious orders. 22) *