kṭlklkki (p. 87) s. The பேய்முசுட் டை creeper. 29)

kīẕ (p. 113) s. Place or space, under, below, beneath, downward, low or nether; the bottom, கீழிடம். 2. The east, கிழக்கு. 3. A pit, a hole, பள்ளம். 4. The nether regions, the worlds below, கீழுலகம். 5. Forgetfulness, மறதி. 6. Bridle, reins, bit, கடிவாளம். 7. A low caste, கீழ்மக்கள். (p.) கீணர், s. [கீழ்நர்.] Low, mean people, the base, the vulgar, எளியோர். கீழது, s. That which is under or below; bottom. கீழதுமேலதாக்கிப்போட, inf. To overturn, upset, capsize; to overthrow, to defeat. கீழறுக்க, inf. To burrow, to excavate, to make a subterranean passage, to undermine, பூமியிற் சுரங்கஞ்செய்ய. 2. (fig.) To undermine, to injure by any underhand, clandestine means, சதிசெய்ய. கீழறை, s. An under-ground room, a cellar, நிலவறை. 2. A cavern, a cell, a hole or passage under ground, வளை. கீழாக, inf. To become depressed, to sink--as a stalk, a heap of muck, &c.; to deteriorate, to waste--as the body by use or disease; or as property, &c., தாழ் வடைய. கீழாக--கீழாய s. Under, below, beneath. கீழாயிருக்க, inf. To be below, to be mean, to be inferior. கீழாலவத்தை, s. 'Descending states of the soul.' State and degree of consciousness, commencing with objective sensations and descending to subjective feeling and contemplation, the mind receding farther and farther from objective impressions and associations. Hindu physiologists fancy that the mind descends from its seat in the forehead to its other seats, the neck, breast, umbilicus and terminus rectum. (தத்துவக். சிவ. சி.) கீழிருக்க, inf. To lie under, to be under one's dominion or control. கீழாறு, s. A river under ground, பூமி யினுள்ளோடுமாறு. 2. A river in the Congu country, கொங்குதேசத்தாறு. கீழாறுகொண்டுபோயிற்று. The under ground river has carried it away--said of things lost without knowing how. கீழுக்குப்போக, inf. To be diminishes, to be reduced. அவன்புத்தியுங்கல்வியும்வரவரக்கீழுக்குப்போகி றது. His understanding and knowledge are more and more diminishing. கீழோங்கி, s. [prov.] An inferior class or fishermen--as distinguished from மே லோங்கி, a higher rank. கீழ்நோக்க, inf. To look downward, to tend downward, கீழ்ப்பார்க்க. 2. To be sensual, grovelling, to tend toward secularities, இழிவானதைவிரும்ப. 3. To be on the decline--as to wealth, &c.; to go to ruin, to come to naught, தாழ்வடைய. கீழ்நோக்கித்திட்ட--கீழ்நோக்கியேச inf. To use obscene language, to assail with very indecent speech. கீழ்நோக்கு--கீழ்நோக்கம் v. noun. Looking downward, downward tendency, கீழ்ப்பார்வை. 2. Low or grovelling pursuits, a base inclination; underhand, clandestine purpose. கீழ்மேலாக, adv. Upside down. கீழ்ப்பட, inf. To be subdued, to yield, to be submissive, to become inferior, கீழ்ப்படிய. 2. To be subject, to be subordinate, to submit to, அடங்க. 3. To be degraded, mean, base, இழிவுபட. கீழ்ப்படிய--கீழ்ப்பணிய inf. To submit, to yield, to obey. கீழ்ப்படியாத்தனம்--கீழ்ப்படியாமை, s. Disobedience, insubordination. கீழ்ப்படிவு, v. noun. Submission, obedience, subordination, subjection, கீழ்ப்ப ணிவு. 2. Docility, tractableness, அமைவு. கீழ்ப்படுத்த--கீழ்ப்படியப்பண்ண, inf. To subdue, to subject, to subordinate, to subjugate, to quell, அடக்க. 2. To lower, to bring down, to reduce, தாழ்வுபடு த்த. 3. To degrade, ஈனப்படுத்த. கீழ்நோக்கினநட்சத்திரம், s. [in astro.] A lunar mansion looking downward-opposed to மேனோக்கினநட்சத்திரம். They are twelve in number. (உள்ளமு.) கீழ்நோக்கினராசி, s. [in astrol.] A zodiacal sign which looks downward.-Note. These signs, as well as the கீழ்நோக் கினநட்சத்திரம், are favorable for planting esculent roots and digging wells. கீழ்மேற்றென்வடல், s. The east, west, north and south. 42)

karavākam (p. 96) s. A crow, காக்கை. (p.) 86) *

kṭppārai (p. 87) s. A crow-bar, இரு ப்புப்பாரை. 9)

klm (p. 96) s. A vessel, a hollow utensil --as a cup, plate, &c., பாத்திரம். 2. An eating vessel, commonly brass, உண்கலம். 3. An earthen ware, a vessel, மட்கலம். 4. A dry or liquid measure, ஓரளவு. (c.) 5. (p.) ornaments, jewels, ஆபரணம். 6. A boat, a vessel, கப்பல். 7. A guitar, யாழ். 8. The twenty-seventh or last lunar asterism. See இரேவதி. கலந்தருநர், s. Potters, goldsmiths, braziers. (p.) கலப்பற்று, s. [prov.] Calking for a vessel, படகினீக்கலடைப்பது. கலப்பற்றடிக்க--கலப்பற்றுப்பார் க்க, inf. To calk. கலப்பற்றுக்காரன், s. A calker. கலப்பற்றுத்தோணி, s. A calked dhoney, the seams of which are formed by the joining of the planks without lapping. கலமர், s. Guitar, players, the caste, பாணர். (p.) கலவர், s. Navigators, sailors, கப் பற்காரர். (p.) கடற்குட்டம்போழ்வர்கலவர். Navigators cleave the depth of the ocean. (காரிகை.) கலவடை, s. The mouth of a broken pot or a platted coil of straw used for resting water-vessels, &c., புரியணை. 2. A stone formed to fit the mouth of a mortar to keep the grain within, உர வணை. தொட்டிக்கலவடை, s. The foot of a laver. அருங்கலம், s. A valuable jewel. பழங்கலம், s. Used or old vessels, a row of old vessels. 212)

kiṟākiṟāveṉl (p. 112) --கிறாவுதல், v. noun. Calling--as a peacock, ஒலிக்குறிப்பு. 20)

kṭuppumrm (p. 87) s. [prov.] A kind of oil press, எள்முதலியனவாட்டுமரம். 96)

kāyam (p. 104) s. The body, உடல். Wils. p. 212. KAYA. காயகற்பம், s. Medicines for strengthening the body, சரீரத்தைப்பலப்படுத்துமருந்து. காயசித்தி, s. The power of securing the body by magical medicaments against age and its effects--as loss of teeth, gray hairs, decay of mental or corporal powers, &c., சரீரத்தை நெடுநாளிருக் கச்செய்யுஞ் சித்தி. 2. The art of reducing the body to an atom, or enlarging it at pleasure, அணிமாமகிமாசித்தி. காயசித்திக்கடியான், s. Load-stone, கா ந்தக்கல். (M. Dic.) காயசித்திசுண்ணம், s. Crystalized or foliated gypsum used as a medicine, கரு ப்பூரசிலாசத்து. (M. Dic.) காயசித்தியானோன், s. One who has obtained the power of காயசித்தி. 2. A kind of prepared arsenic, சூதபாஷாணம். (M. Dic.) காயசித்தியுப்பு, s. Urine salt, அமரி யுப்பு. காயத்தையிருத்தி, s. Washerman's earth, பூவழலை. காயத்தையுருக்கி, s. Iron ochre, அஸ் திபேதி. காயப்பெண், s. மோகினி Who appears in dreams. காயவேகம், s. [prov.] Anger, spleen, fretfulness. காயாபுரி--காயாபுரிபட்டனம், s. The body as the tabernacle or dwelling of the soul; also considered a city in miniature. குஷ்மகாயம், s. The spiritual and invisible body. See குக்ஷமதேகம். வச்சிரகாயம், s. A robust body, indestructible body. ஸ்தூலகாயம், s. The gross material body. 86)

kayirikam (p. 96) s. Red ochre, red chalk, காவிக்கல். Wils. p. 197. GAIRIKA. See கைரிகம். 44)

kiṭṭu (p. 109) கிறேன், கிட்டினேன், வேன், கிட் ட, v. n. To approach, approximate, அணுக. 2. To be near--as time or place, அடுக்க. 3. To be close or near--as relationship, உறவு நெருங்க. 4. To be attained, to be attainable, கிடைக்க. 5. v. a. To attack, to come in, attack as warriors, எதிர்க்க. 6. To set or close the jaws--as in tetanus, by hunger, &c., or a lobster, its claws, பூட்ட. 7. To reach, to arrive at, வந்தடைய. 8. To form an alliance, to be on friendly terms with, நண்புகொள்ள. கிட்ட, inf. Nearly, close by, governing the genitive or dative-- as அதின்கிட்ட, அதற்குக்கிட்ட. கிட்டடி--கிட்டம் s. [vul.] Nearness, vicinity, சமீபம். கிட்டத்தட்ட--கிட்டமுட்ட, adv. [vul.]. Nearly, about, ஏறக்குறைய. கிட்டத்தட்டமூன்றுமணிகாணும். It is about three o'clock. கிட்டப்பிடிக்க, inf. To keep near--as a shore, ship, &c. 2. To get near the close of a business, &c. கிட்டப்போக, inf. To approach. கிட்டலர்--கிட்டார். s. Enemies, foes, adversaries, பகைவர். கிட்டவா, Come near. கிட்டவிட, inf. To allow to approach or to allow access. கிட்டாதாகில் வெட்டெனமற. Forget, and abandon at once, your attempt at impossibilities. கிட்டிக்கொள்ள, inf. To get near, to get close by, to be near at hand. 2. To tack--as a robber. கிட்டினமட்டும்்பார். Try as much as you can. கிட்டினர், s. Relations, friends, associates, allies, உறவினர். கிட்டினவுறவு, s. A near relation; close relationship. அவன்கிட்டப்போய்ச்்சொல்லு. Go to and tell him. எனக்குநேரங்கிட்டாது. I have no time for it. என்கிட்ட--எனக்குக்கிட்ட. Near me. என்கிட்டக்காசில்லை. I have no money. என்னூருக்குக்கிட்டினேன். I came near my town. என்னைக்கிட்ட. Near me (rarely used.) சமயங்கிட்டாது. There is no opportunity. நாலுமணிக்குக்கிட்டவந்தது. It (the clock) has almost reached four. பணங்கிட்டவில்லை. I have not been able to get any money. பல்லுக்கிட்டிக்கொண்டது. The teeth are closed (by spasm, &c.) பல்லைக்கிட்டிக்கொண்டான். He has closed his mouth; generally a wilful act. கிட்டல்--கிட்டுதல்,v. noun. Nearness, அணுகல். (Rott.) 2. Meeting, எதிர்த்தல். கிட்டுமானம், s. Nearness, proximity, vicinity, கிட்டம். 34)