nāṭṭu (p. 273) கிறேன், நாட்டினேன், வேன், நாட்ட, v. a. To set up, fix, plant, place in the ground--as a pole; to erect, insert, நட. 2. To establish law, customs, rules, to lay down, as a theory, opinion or assertion, ஸ்தாபிக்க. 3. To eatablish one in life, வாழ்வில்நிறுத்த. 4. To establish fame, or reputation, கீர்த்திநாட்ட. (c.) அவனோடேயிவன்எழுத்தாணிநாட்டமாட்டான். He could not set up writting styles with him; i. e. could not complete on writing. இந்தக்கட்டியிலேகத்திநாட்டப்படாது. The lancet cannot be inserted in this tumer. உலகத்தைநாட்டினவனார். Who established the world? (poetic.) தண்ணீர்நிலத்திலேகாலைநாட்டவொட்டவில்லை..... The water will not allow the foot to touch the ground. கல்யாணக்கால்நாட்டுதல், v. noun. Erecting the first pole of a nuptial booth. 2. Fixing the அரசாணிக்கல், in the parties must pass in certain ceremonies. குடிநாட்ட, inf. To plant a colony. வசைநாட்ட, inf. To bring one's name, family, &c., into ill-repute, to injure one's character. 72)

nīti (p. 277) s. Equity, righteousness, justness, justice, நியாயம். 2. Reasonableness, propriety, தகுதி. 3. Law, பிரமாணம். 4. Right conduct, morality, நன்னெறி. 5. Established custom, முறைமை. 6. Truth, உண்மை. W. p. 484. NEETI. (c.)--For the compounds compare with நியாயம். நீதிகெட்டவன், appel. n. An unjust man. நீதிகேடு, s. Injustice, immorality, unlawfulness, illegality. நீதிகேட்க--நீதிவிசாரிக்க--நீதிவிளங்க, inf. To hear or try cases for judgment. நீதிசாஸ்திரம், s. Law, polity, jurisprudence, &c., as நீதிநூல். நீதிசாரம், s. A work on morals in Sanscrit, ஓர்நீதிநூல். நீதிஸ்தலம், s. Court of justice, judgment seat. நீதித்தப்பு--நீதிவழு, s. Deviation from right, injustice. நீதித்தொழில், s. One's proper, or professional duty. நீதிநியாயம், s. Justice and reason. 2. Law, legislative enactments. 3. Practice in courts of law, rules of justice. நீதிநூல், s. Moral science, ethical writings, அறநூல். 2. Works treating on law, மனுநூல். நீதிநூலன், s. [sometimes நீதிநூலி.] An epithet of Argha, as giver of moral science, அருகன். (சது.) 2. A legislator, நியாயப்பிரமாணிகள். நீதிநெறி, s. Rules of morality. 2. Morality, moral conduct. நீதிநெறிவிளக்கம், s. A treatise on the rules of morality, ஓர்நீதிநூல். நீதிபரன், s. The Supreme Being, the just, கடவுள்; also நீதிபரம். 2. A just king, judge, &c., a just man, நீதியுள்ளஅரசன். நீதிமான், s. A just, righteous, or equitable man. நீதிமானாக்கப்படுதல், v. noun. [in Chris. usage.] Being justified, justification. நீதியதிபதி--நீதியாதிபதி, s.A judge. நீதியர், s. [pl.] The just, நீதியுடையோர். நீதியறிந்தோர், appel. n. [pl.] Ministers of state, மந்திரிகள். நீதியற்றபட்டணம், s. A town where injustice prevails. நீதியற்றபட்டணத்தில்நின்றுமழைபெய்யுமா...... Will rain upon an unjust town? நீதியொழுங்கு, s. Rules of justice, நீதி நெறி. நீதிராசா, s. [prov.] A judge. நீதிவிசாரிக்க, inf. As நீதிவிளங்க. நீதிவிளங்க, inf. To try a case, as நீதி கேட்க. 2. To be justified, appear just, குற்றமற்றுத்தோன்ற. 252) *

niṉṟupyṉiṉmai (p. 277) v. noun. [in gram.] One of the ten faults in a literary composition. see நூற்குற்றம் under குற்றம். 228)

nekiṭi (p. 279) s. (Tel.) Fire lighted to warm one, or keep off wild beasts, தீக்குவை. (c.) 13)

nungkuttṇṇīr (p. 277) s. The water mixed with the palmyra pulp in the kernel. 313)

nirākam (p. 277) s. Incorporeity; [ex நிர், et ஆகம்.] For this irregular combination of Sanscrit and Tamil words, see under நிர். 103)

nirantam (p. 277) s. Being closely pressed by a pursuing enemy, நெருக்கிடை. 90) *

nicā (p. 276) s. Night, இரவு. W. p. 479. NISA.--Note. This retains its Sans. pronunciation in the compounds. நிசாகரன்--நிசாபதி, s. The moon, சந் திரன்; [ex கரன், maker, பதி, lord.] நிசாசரர், s. [sing. நிசாசரன். fem. நிசா சரி.] Asuras, அசுரர். 2. Rakshasas, இராக் கதர்; [ex சரர், who go.] நிசாசரி, s. An owl, as the night-bird, கூகை. (சது.) 2. See நிசாசரர். நிசாந்தம், s. Break of day, விடியற் காலம்; [ex அந்தம்.] 2. House, abode, வீடு. நிசாபுஷ்பம், s. As வெள்ளாம்பல். நிசாமணி, s. The moon as the gem of night, சந்திரன். See தினமணி. 2. A fire-fly, or glow-worm, மின்மினி. நிசாமானம், s. Night-time, period of night, இராத்திரிகாவளவு. நிசார்த்தம், s. [also தினார்த்தம்.] Half the night, பாதிராத்திரி; [ex அர்த்தம், half.] 37) *

ncuncu (p. 267) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. [used com. in the 3rd person neuter.] To waver, to be undecided in speech or action, தடுமாற. 2. To be continually drizzling, தூறிக்கொண்டேயிருக்க. 3. To be damp as a floor, ஈரிக்க. (c.) 4.[prov.] To be yielding to the touch, as நசிந்துகொடுக்க. நசுநசுத்தகுணம், s. Illiberal disposition. நசுநசுத்தபதம், s. A state of adhesiveness and softness. நசுநசுத்தபேச்சு, s. A hesitating speech. நசுநசுப்பு--நசுநசெனல், v. noun. Being damp, tough, wavering, drizzling, &c., as the verb. நசுநசென்றதடிசறுக்கிலறுபடாது. A tough stick is not easily cut. 15)

nākku (p. 273) s. Tongue, &c., as நா, which see. 2. [prov.] Ear of corn, தானியக்கதிர். 3.(Beschi.) Blade of an oar, படகுவலிக்குந் துடுப்பு. For some of the compounds, see நா. நாக்குஅழியப்படாது. One's word should never fail. நாக்குப்புறப்படச்சுமந்தான். He carried a very heavy load; (lit.) so to cause him to thrust out his tongue. நாக்கைப்பிடுங்கிக்கொண்டுசெத்துப்போவேன். I will pluck out my tongue and die. நாக்கையறுத்துப்பாவாடம்போட்டுக்கொண்டான்..... He cut off his tongue, and laid it and himself before a temple--a very solemn and determined vow; often performed at Pulney festival; also used in love or affection. அடநாக்குவிழுவான். You, whose tongue should fall down, being cut off; used in cursing by women. நான்உம்முடையநாக்குக்குநனைந்தஆளோ. Am I one to be insulted by you? நாக்கிலேசுட, inf. To burn the tongue, for purification, or as a punishment. நாக்குத்தடித்தல், v. noun. The tongue growing thick, and stiff. See தடி, v. நாக்குத்தட்டுதல், v. noun. Stammering, stuttering. 2. Derangement of the bolt of a lock. நாக்குத்தப்ப--நாக்குப்புரள, inf. To fail in a promise, பேச்சுத்தவற. 2. To speak falsely, பொய்சொல்ல. நாக்குத்திருந்துதல், v. noun. The tongue becoming trained to speak. See திருந்து, v. நாக்குத்தெறிக்கப்பேச, inf. To insult a superior. நாக்குநீட்ட, inf. To stretch out the tongue. நாக்குப்புரள, inf. To fail in one's word. See நாக்குத்தப்ப. நாக்குப்புறப்படல்--நாக்குத்தள்ளல், v. noun. The tongue being thrust out. நாக்குப்புற்று, s. A kind of disease on the tongue. See நாப்புற்று. நாக்குவழித்தல், v. noun. Scraping the tongue. நாக்குவாங்கிப்போதல், v. noun. [prov.] Drawing in the tongue, to express amazement, as when asked an exhorbitant price, &c. 2. Being dry and parched in the tongue, through thirst. (c.) 36)