payam (p. 295) s. Fear, dread, apprehension, concern, alarm, அச்சம். 2. Reverence, awe, solemnity of mind, ஒடுக்கவணக்கம். W. p. 613. B'HAYA. (c.) பயங்காட்ட, inf. To menace, to threaten, to put in fear. பயங்காளி--பயங்கோளி, s. A coward. பயந்தமனம், s. A fearful mind full of apprehensions. பயந்தவன், appel. One who is afraid. பயந்திருக்க, inf. To be afraid, frightened, alarmed. பயந்தீர--பயந்தெளிய, inf. To be relieved of fear. பயந்து, [gerund of def. verb used in the past.] Feared, as பயந்தேன், I feared. பயபத்தி, s. Reverential awe, devotion and godly fear, solemnity, gravity of mind, பயமும்பத்தியும். பயப்பட--பயங்கொள்ள, inf. To fear, to be fearful. பயப்படுத்த--பயமுறுத்த, inf. To threaten, to terrify or frighten. 2. To upbraid, to rebuke. 3. To discipline, சிட்சிக்க. பயமுறுத்த, inf. See பயப்படுத்த. பயம்பிடிக்க, inf. To be seized with fear, be alarmed. பயப்பாடு, v. noun. Fear, dread, awe, அச்சம். (p.) அக்கினிபயம், s. Dread of fire. மிருகபயம், s. Dread of wild beasts. 17) *

pttṉ (p. 294) s. [loc. pl. பத்தர்.] A goldsmith, as a term of respect, தட்டானுக்குப் பட்டப்பெயர். 60) *

pirāta (p. 317) indec. Morning, dawn, விடியல். W. p. 587. PRATAR. பிராதக்கருமம், s. Morning duties, a form of prayers. பிராதக்காலம், s. Day-break. (சது.) பிராதக்காலபூசை, s. Puja performed at dawn of day. See பூசை. பிராதசந்தி, s. Morning-twilight. 42) *

pāṭakam (p. 307) s. A female foot-ornament, பாதகடகம் W. p. 532 PASHAKA. (c.) 39) *

pintu (p. 315) கிறேன், பிந்தினேன், வேன், பிந்த, v. n. [poet. பின்று.] To go behind, to be behind, to fall in the rear, to go down in a class; to withdraw, retreat, retire, பின் னிட--oppos. to முந்து. 2. To happen afterwards, to be subsequent in time, birth or origin, to be below in rank, be inferior, பின்போக. 3. To be backward, tardy, slow; to loiter, linger, delay; to lag, to lose time --as a clock or watch, விரைவுகுறைய. (c.) பிந்திவருவதைநினை. Consider what will happen hereafter. பிந்திப்போக, inf. To be too late. பிந்திப்போனகாரியம், s. A retarded business. பிந்தியகாலம், s. Late in the afternoon, decline of day 3 or 4 o'clock. பிந்தினகணக்கு, s. The last score, or account. பிந்தினதாரம், s. A subsequent marriage, See தாரம். பிந்தினவன், appel. n. The hindmost person. பிந்தினவிரைப்பு, v. noun. The latter sowing. 60) *

pāṣai (p. 307) s. A language, tongue, speech. W. p. 619. B'HASHA. 2. Secret language; expressive signs or signals, as a mode of communicating ideas, குழூஉக்குறி. 3. Distinctive sounds of birds or beasts, regarded as their language, மிருகமுதலியவற்றின்ஒலிக் குறி. 4. A conditional curse, in which a person binds himself, by oath, to wreak vengeance on his foe, சபதம்.-- The eighteen languages of India are: 1. அங்கம், Bengal proper; 2. அருணம், Agra; 3. கலிங்கம், the Northern cirears, Telinga; 4.கௌசிகம், Cutch, or Carnataca; 5.காம்போசம், Camboja, in the north of India; 6. கொங்கணம், Konkan, on the Malabar coast; 7. கோச லம், Kowsali, or Oude; 8. சாவகம், Javanese, Malacca; 9. சிங்களம், Cingalese; 1. சிந்து, Sind, along the Indus; 11. சீனம், Chinese; 12. சோனகம், Hindustani; 13. திராவிடம். Tamil and its cognate languages. See திரவிடம். 14. துளுவம், the language spoken between the Konkan and Canara; 15. பப் பரம், Gujarathi and Babrea; 16. மகதம், Maghada, a country, South of Behar; 17. மராடம், Mahratta; 18. வங்கம், Bengali. பாஷாந்தரம், s. A foreign language; [ex அந்தரம், difference.] பாஷாந்தரமாக்க--பாஷாந்தரப்படுத்த, inf. To translate into another language. பாஷைகூற--பாஷைசொல்ல, s. To swear, to pronounce an imprecation. பாஷைக்காரர், s. [pl.] Europeans, chiefly Englishmen. 2. The owners of a language. பாஷைபங்கம், s. [prov.] A threat of vengeance under oath. பாஷைபடிக்க--பாஷையைப்படிக்க, inf. To learn a language. பாஷைபேச, inf. To speak English. 2. To speak a foreign language. 3. To speak in an unknown tongue. (colloq.) பாஷைப்படுத்த--பாஷையாக்க, inf. To translate. பாஷைப்போக்கு, v. noun. Idiom or style of a language. பாஷையறிந்தவன், appel. n. One who knows a foreign language. பாஷையிட--பாஷைவைக்க, inf. As பாஷைகூற. 31) *

pīccākktti (p. 320) --பீச்சாங்கத்தி, s. A hand-knife, a jack-knife, சிறியகத்தி. See பிச்சுவா. 26)

piracāṭcayam (p. 316) --பிரசாபதி. See பிர சை. 13) *

pakavaṉ (p. 286) s. The Supreme Being, கட வுள். 2. Argha, அருகன். 3. Siva, சிவன். 4. Vishnu, திருமால். 5. Brahma, பிரமன். 6. Buddha, புத்தன். 7. A guru, குரு; [ex பகம்.] --Note. It is also applied to the regents of the planets, to the gods of the elements, and sometimes to sages, and Rishis. பகவற்பத்தன், s. One devoted to the daity, being one of the six names given to such as are ripe for emancipation, தேவபத்தன். பகவற்கீதை, s. A section of the Mahabarata. See கீதை.

pṉuvl (p. 304) s. Cotton, பஞ்சினூல். 2. Word, discourse, மொழி. 3. The Agamas, or mystic writings of the Saivas, ஆகமம். 4. Science, literature, நூல். (p.) பனுவலாட்டி, s. Sarasvati, as the goddess of science, சரசுவதி. (சது.) 25)