muṟṟu (p. 359) கிறேன், முற்றினேன், வேன், முற்ற, v. n. To become mature, to ripen, முதிர. 2. To become hard, solid, வயிரங்கொள்ள. [improp. முத்து.] (c.) 3. To be finished, completed, முடிய. 4. v. a. To complete, to finish, முடிக்க. 5. To blockade, to shut up a port, வளைக்க. (p.) காய்முற்றிப்போயிற்று. The fruit is ripe. காரியமுற்றிப்போயிற்று. The matter has become aggravated. வியாதிமுற்றிப்போனது. The disease is incurable. முற்ற, inf. [as adv. vul. முட்ட.] Entirely, fully, முடிய. முற்றநனைந்தவனுக்கீரமில்லை. There is no wetting him who is well drenched. வழிமுற்றஎன்கூடவந்தான். He came with me all the way. முற்றமுடிய, as adv. To the close. முற்றவிட, inf. To leave fruits to ripen. முற்றவும், adv. Wholly, as முற்றும். முற்றவுணர, inf. To be deeply impressed. முற்றாய்தம், s. The letter ஃ with its full sound--as distinct from ஆய்தக்கு றுக்கம். முற்றியலுகரம்--முற்றுகரம், s. The letter உ in its full quantity, unabbreviated உ--as distinct from குற்றுகரம், as கடு poison, கதவு, door, and not as in மதகு, sluice, உதடு, lip, &c. முற்றியைபு, s. Rhyming in the last letter in all the feet. See தொடை. முற்றிழை, s. A lady completely adorned. முற்றிழாய். O thou who hast adorned thyself with perfect jewels. (p.) முற்றுகை, v. noun. [com. முற்றிக்கை.] Straitness, distress, want, [vul. முட்டு கை.] 2. [vul. முத்திக்கை.] Blockade, seige. சாப்பாட்டுக்கெனக்குமெத்தமுற்றிக்கையாயிருக்கி றது. I am in-great distress for want of food. பட்டணத்தைமுற்றிக்கைபோட்டார்கள். They beseiged the town. முற்றும், A finite verb, வினைமுற்று, as முடியும். 2. A relative future participle, as முற்றுங்காலத்தில், in ending time. 3. [adverbially.] Wholly, entirely, all, முழு தும். 4. [substantively.] The end, finis, the end of a book, கடை. ஒருநாள்முற்றும்என்னசெய்தாய். What have you been doing a whole day. முற்றல், v. noun. Any thing which has become old and hardened, the core or heart of a tree.--oppos. to இளைசு. 2. Old age, மூப்பு. 3. Ending, முடிதல். 4. As முற்றுகை, 2. கத்தரிக்காய்முற்றலாயிருக்கிறது. The brinjalfruit is over-ripe [hard]. 17)

mūlai (p. 361) s. Corner, angle, கோணம். [Tel. மூல.] 2. A house, வீடு. 3. One of the intermediate points of the compass. மூலையிலிருக்கிறவனைமுற்றத்துக்கிழுக்கப்பார்க்கிறான். He tries to drag one from the house, i. e. into a quarrel. நான்ஒருமூலையிலேமுடக்கிக்கொண்டேன். I took my bed in a corner. [privately.] தென்கிழக்குமூலை. South-east. தென்மேற்குமூலை. South-west. வடகிழக்குமூலை. North-east. வடமேற்குமூலை. North-west. மூலைக்காற்று, s. Wind blowing from an intermediate point. மூலைக்குடா, s. A distant room in a large house, a place or corner in a large field. மூலைக்குமுட்டாயிருக்க, inf. To be fit for nothing, to be cast aside. மூலைக்கை, s. A beam from a corner to the ridge of a roof. மூலைத்திசை, s. Intermediate points of the compass, distinct from பெருந்திசை. மூலைமுடக்கு, s. A crooked way, a nook. மூலையரம், s. A three-sided rasp. மூலையோட, inf. To run out too far as a corner, to run out of square. மூலையோட்டம்--மூலைவாங்கல், v. noun. A diagonal extending out of square. மூலைவாக்கு, s. A diagonal position. மூலைவேர், s. The root which runs in a diagonal direction. 73)

mukuḷ (p. 356) s. An opening bud, மலரும்ப ருவத்தரும்பு. W. p. 663. MUKULA. முகுளம், s. State of being closed, as a flower, முகிழ்க்குந்தன்மை. 43)

muṭvāṭṭukkl (p. 356) s. Bezoar found in sheep, as ஆட்டுக்கல். (R.) 108)

muri (p. 358) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. [also முறி.] To break off, snap off, ஒடிக்க. 2. [in cant.] To manage a business. (c.) முரித்தல்--முரிப்பு, v. noun. Breaking, bruising, cracking from external force. 4)

mukkiyam (p. 356) s. Chief, that which is primary or principal, eminence, superiority, விசேஷம்; [ex முகம்.] W. p. 664. MUKHYA. அதொருமுக்கியமானகாரியமல்ல. It is not an important matter. முக்கியக்கருத்து, s. A chief concern. முக்கியப்பொருள், s. Primary signification, oppos. to கௌணப்பொருள். முக்கியமாய், adv. Especially, chiefly. முக்கியர், s. [pl.] Eminent men, principal men, persons of rank, முதன்மையோர். முக்கியவகங்காரம்--முக்கியாமுக்கியவ கங்காரம், s. See அகங்காரத்திரயம். 51)

mūṭam (p. 361) s. [also மோடம்.] Foolishness, stupidity, மதிகேடு. W. p. 667. MOOD'HA. 2. An obscure or dark sky, மந்தாரம். இன்றைக்குமூடமாயிருக்கிறது......The sky in overcast to-day. மூடகருப்பம், s. A bad presentation of a child at birth, கஷ்டப்பிரசவம். மூடக்கொத்தான், s. [com. முடக்கற்றான் --முடக்கொத்தான்.] A twining plant. மூடதை--மூடத்தனம், s. Stupidity. dulness, ignorance. [Sa. Mood'huta.] மூடர், s. [sing. மூடன்.] Foolish or ignorant persons, stupid persons. 2. Low caste persons, inferiors, கீழ்மக்கள். மூடாத்துமா, s. A dolt, fool, a stupid soul; [ex ஆத்துமா.] மூடாந்தகாரம், s. Excessive mental darkness. நிர்மூடன், s. A great fool. See நிர். 39) *

muṉācp (p. 359) [Arab.] Proper, fit, தகுந்த, முனாசப்தீர்வை. A just or reasonable tax. 19) *

murungku (p. 358) கிறேன், முருங்கினேன், வேன், முருங்க, v.n. To perish, to be destroyed, அழிய. (p.) முருங்கல், v. noun. Perishing; ruin. 11)

muẕaiñcu (p. 358) s. A large mountain-cave, cavern, lair, den, மலையினுட்குகை. (பார.) 37)