iṉm (p. 57) s. Kindred, relations, connections, affinity, relationship, சுற்றம். 2. Class, kind, species, caste, sort, குலம். 3. Association (with persons), union, fellowship, சம்பந்தம். 4. A company, collective body, a society, association, கூட்டம். 5. Flock, herd, shoal, swarm, திரள். 6. Attendants of kings, royal household, அரசர்க் குறுதிச்சுற்றம். See உறுதிச்சுற்றம். இனக்கட்டு, s. Family ramifications, connections, உறவின்முறை. 2. Bond of union between relations, பந்துக்கட்டு. 3. Subordination, due respect, &c. among the several branches of a family, relative bonds, முறைமை. இனஞ்சனம்--இனத்தார்சனத்தார், s. Relations, kindred and connexions, சுற்றத்தார். இனமொழிவிடை, s. One of the five kinds of இறைபயப்பது--an indirect answer. இனமோனை, s. A rhyme where the letters which begin a line or foot are not the same as those of the next line or foot, but of the same class, இன வெழுத்தால்வருமோனை. If the letters are of the வல்லினம் class, the rhyme is called வல்லினமோனை; if of the மெல்லினம் class, the rhyme is மெல்லினமோனை; if of the இடையினம் class, the rhyme is இடையின மோனை. இனம்பிரிக்க, inf. To divide into classes. இனம்பிரிய, inf. To be separated from the company. இனவழி, s. Descent from the same line or ancestry. 2. Being related to the same breed of cattle. இனவெதுகை, s. A species of rhyme in which the second letters of each stanza are of the same class; it is of three kinds, வல்லினவெதுகை, மெல்லின வெதுகை and இடையினவெதுகை. இனவெழுத்து, s. Relative letters --as the hard letters are to their respective nasals, or vice versa; also letters formed from the same sources which in the consonants run in couplets through the alphabet, and the long vowels to the short, and vice versa, இன மாயுள்ளவெழுத்துக்கள். பாவினம், s. The three classes of poems which partake of the nature of each of the four out of five classes of poems called, தாழிசை, துறைவிருத்தம். 1. Those that have some of the properties of வெண்பா are வெண்டாழிசை or வெள்ளொத் தாழிசை, வெண்டுறை and வெளிவிருத்தம். 2. Those of ஆசிரியம் are ஆசிரியத்தாழிசை, ஆசிரி யத்துறை and ஆசிரியவிருத்தம். 3. Those of கலிப்பா are கலித்தாழிசை, கலித்துறை and கலி விருத்தம். 4. Those of வஞ்சிப்பா are வஞ் சித்தாழிசை, வஞ்சித்துறை and வஞ்சிவிருத்தம். மூவினம், s. The three classes of consonants--as வல்லினம், the six hard sounding consonants--as க், ச், ட், த், ப், ற். 2. மெல்லினம், the six soft sounding consonants--as ங், ஞ், ண், ந், ம், ன். and 3. இடையினம், the six middle sounding conconsonants--as ய், ர், ல், வ், ழ், ள். 43)

imir (p. 47) கிறது, ந்தது, இமிரும், இமிர, v. n. To sound, hum, buzz, &c., ஒலிக்க. 2. To rush, swarm, crowd, to be thick together, மொய்க்க. (p.) வண்டிமிர்கோதை. A garland of flowers in which bees swarm. 13)

kapilai (p. 94) s. Tawny, brown, swarthy, dim color, கருமைகலந்தபொன்மை. 2. A dimcolored cow, காராம்பசு. 3. (p.) Cow in general, பசுப்பொது. 4. The cow of Swerga, தெய்வப்பசு. 5. Female elephant of the south-east quarter, தென்கீழ்த்திசையானைக்குப் பெண்யானை. Wils. p. 188. KAPILA. 13)

kilukilukk (p. 111) inf. To rattle; to make a tinkling, crackling sound; to ring, கிலுகி லென்றொலிக்க. கிலுகிலுப்பை, s. The name of a plant whose seeds rattle in the legumen, when ripe and dry, ஓர்செடி, Crotolaria labumifolia, L. 2. A kind of child's rattle, ஓர் விளையாட்டுக்கருவி. கிலுகிலுப்பைக்குட்டான், s. [prov.] A child's basket-rattle. வட்டக்கிலுகிலுப்பை--வெள்ளைக்கிலுகிலு ப்பை, s. A species of the கிலுகிலுப்பை plant, Crotolaria verrucosa. கிலுகிலெனல், v. noun. Rattling--as seed, &c., ஒலிக்குறிப்பு. 2. Sounding, buzzing--as flies swarming; swarming, collecting thick together--as maggots in a sore, crawling one over another, &c., தேனீமுதலியமூசல். ஈசல் கிலுகிலென்றெழும்புகின்றது. The winged white-ants are swarming, and flying up with a buzz. சனங்கள் கிலுகிலென்றுவந்துவிழுந்தார்கள். The people thronged or flocked rapidly one after another. 28)

kilumoleṉl (p. 111) v. noun. Running in numbers, crowding, swarming--as vermin in the head, maggots in a carcass, &c., ஒலிக்குறிப்பு. 2. Buzzing, humming, வண்டுமுதலியனஇரைதல். 32) *

kuṭi (p. 116) s. A household, a family, குடும் பம். 2. A tribe; race; lineage, கோத்திரம். 3. A subject; subjects of a king, inhabitants of a kingdom, குடியானவன். 4. Inhabiting, residing, the act of living in a place, குடியிருப்பு. 5. A town, a village, ஊர். 6. An agricultural village, மருதநிலத்தூர். 7. A house, habitation, வீடு. 8. A house-wife, மனைவி. 9. The body--as the tenement of the soul, உடம்பு. Wils. p. 226. KUT'I. See under the verb குடி. குடிசெயல்வகை. Exertions to increase the honor of a family. குடிதழைக்கின்றது. The family is thriving or flourishing. குடிகனத்தவூர், s. A populous village, a densely-inhabited town. குடிகுலத்திலுள்ளவன், s. A person of good caste, family, &c. குடிகெடுதல், v. noun. Being ruined, undone or destroyed. குடிகெடுக்க--குடியைக்கெடுக்க, inf. TO destroy or ruin a family. குடிகேடன்--குடிகேடி, s. One who ruins a family. 2. the ruiner of a family, being one of the number. குடிகேடு, s. Ruin to a family; an unavoidable ruin. குடிகொள்ள, inf. To inhabit, dwell; to take possession of the mind--as a deity or devil; or of a house--as a demon; also--as bats, snakes, &c.; to be seated or eatablished--as a lingering or chronic disease. என்னுளங்குடிகொண்டகுலதெய்வமே. Thou, Oh household god, who dwellest in my heart. முகத்திலேமூதேவிகுடியிருக்கிறாள். The goddess of misfortune has taken possession of his face; i. e. he looks gloomy. குடிக்காடு, s. Towns in general, ஊர்ப் பொது. 2. Agricultural towns or villages, மருதநிலத்தூர். (சது.) குடிக்கூலி, s. House-rent, கொடைக் கூலி. குடிக்கூலிக்கிருக்க, inf. To live in a house for hire. குடிக்கூலிக்குவாங்க--குடிக்கூலிக்கெ டுக்க, inf. To hire a house. குடிக்கூலிக்குவிட, inf. To let a house. குடிசனங்கள், s. Inhabitants; subjects. குடித்தனம், s. A family, a household; domestic life, குடிவாழ்க்கை. 2. Domestic economy, domestic order or propriety, management of a family, குடிமுறை. குடித்தனக்காரன், s. Householder, குடி யானவன். 2. Cultivator, agriculturist, பயி ரிடுவோன். குடித்தனத்துக்குட்பட, inf. To be married, to enter on the state of matrimony; to begin to keep house. குடித்தனப்படுதல், v. noun. [prov.] Being married; the state of matrimony, விவாகம்பண்ணல். குடித்தனப்பாங்கு, s. Domestic order; domestic economy. குடித்தனம்பண்ண--குடித்தனம்நடத்த, inf. To manage a family. குடித்தனவுறுப்பு, s. [prov.] Chattels, furniture, slaves, servants, cattle, &c., for a family. குடிநாசம், s. The destruction or ruin of a family. குடிநாசமாயிற்று. The family is ruined or destroyed. குடிநாசம்பண்ண, inf. To ruin or destroy a family. குடிநிலம், s. Land for a dwelling house --as distinguished from gardens, fields, &c.; house-premises. குடியிருக்குநிலம். 2. [prov.] Land appropriated to buildings --as an item in a dowry, குடியிருக்கச்சீதனங் கொடுத்தநிலம். குடிபுக, inf. To commence occupying a new house with appropriate ceremonies. 2. To find and occupy a vacant or undisturbed residence. 3. To settle and colonize --as beasts, insects, &c. குடிபோக, inf. To remove from a house. 2. To go to a new place of abode. 3. To emigrate. 4. To swarm and depart --as bees. 5. To evaporate, escape --as essential oils, camphor, &c. குடிபோய்விட, inf. To evaporate--as camphor, essential oils, &c. குடிபோனவீடு, s. A vacated house. குடிப்படை, s. Militia. குடிப்பழுது, s. Stigma on a family, disgrace, disrepute. குடிப்பாங்கு, s. The habits of a cultivator, or an agriculturist. குடிப்பிறப்பு, s. High birth; being born of a distinguished family. குடிப்பெண், s. The lawful wife--as distinguished from a concubine. குடிப்பெயர், s. Family name. 2. [in gram.] Nouns of family names--as in ஊர்கிழான். குடிமகன், s. A feudatory, or a man of the servile tribe in relation to the families (குடி) of superior caste, to which under certain restrictions he is subject. The connexion is commonly hereditary. 2. A barber, அம்பட்டன். குடிமக்கள், s. Servile castes in relation to their feudal chiefs, eighteen in number: 1. வண்ணான், washerman. 2. நாவி தன், barber. 3. குயவன், potter. 4. தட்டான், gold or silver-smith. 5. கன்னான், brazier. 6. கற்றச்சன், mason. 7. கொல்லன், blacksmith. 8. தச்சன், carpenter. 9. எண்ணெ ய்வாணிகன், oil-monger. 1. உப்புவாணிகன், salt-dealer. 11. இலைவாணிகன், betel-seller. 12. பள்ளி. 13. பூமாலைக்காரன், garlandmaker. 14. Grave-digger, commonly a பறையன். 15. கோவிற்குடியான், [prop.] பணி செய்வோன், chank-blower. 16. ஒச்சன், pujari at a temple of பிடாரி. 17. வலையன், fisherman. 18. பாணன், tailor. The special servants in the above are the barber, washerman, black-smith, carpenter and grave-digger. குடிமதிப்பு, s. Assessment, valuation of property for taxation. குடிமார்க்கம்--குடிமுறை, s. Domestic life. 2. Proper conduct as a householder. குடிமிராசி--குடிமிராசு, s. The right or privilege of a hereditary occupant. குடிமிராசிகொடுக்க, inf. To endue with particular மிராசு privileges. குடிமை, s. Customs or manners of the higher classes, மேற்குலத்தார்நடக்கை. 2. Lineage, family, descent. குடிவரலாறு. 3. Vassalage, servitude, feudal dependence, feudal right or cunnexion; a feudatory in reference to his chief. (See குடிமக்கள்.) --Note. The chief is entitled to the service of his feudatory whenever required, and the latter to a proportion of the produce of the land, to perquisites at weddings, funerals, &c. 4. Domestic life, family economy, குடிச்செயல். 5. A king in relation to his subjects, அரசன். (குற.) குடியரசு-குடியாட்சி, s. Democracy, government by the people. குடியிறை, s. Tax, impost--as collected from the subjects, குடிவரி. குடிவாரம், s. Share of produce to the inhabitant or cultivator--as distinguished from மேல்வாரம். குடியழிக்க, inf. v. a. To ruin a family. குடியழிய, inf. v. n. To be buried or ruined--as a family. குடியழிவு, v. noun. Ruin of a family. 2. A great evil, often hyperbolically used. குடியானவன், s. An inhabitant; emphatically a caste man, one not of a low caste. குடியியல்பு, s. Domestic life, family management. 2. Domestic order, domestic rules of management. குடியிருப்பு, s. Living--as a family, or an inhabitant; residing, குடியிருக்கை. 2. An inhabited, settled, or populated place, a village, கிராமம். 3. The parts of a village inhabited by different castes respectively. The name of the caste is commonly prefixed --as செட்டிகுடியிருப்பு, a chitties' village. குடியிறங்க, inf. To settle, tarry or halt --as a family or a tribe. குடியிற்பிறந்தவன், s. One born of a good family. குடியிற்பிறந்து குரங்காட்டமாடுதல். Being born of a good family, and falling into disgrace by bad conduct. குடியிற்பிறந்து செடியில்விழுந்தான். He was born of a good family, but married low; lit. fell into the bush. குடியெழும்ப, inf. To evacuate a house, village, &c., commonly from some unlucky and disastrous event, or anticipation. குடிவாங்க--குடிவாங்கிப்போக, inf. To remove from a place--as a family; to abandon a dwelling. 2. To migrate, to emigrate--as a family. குடியேற, inf. To settle in a new country, to colonize, to people. குடியேற்ற, inf. v. a. To settle people in a country, to stock with inhabitants, to people, to populate. குடிவாழ்க்கை, v. noun. Domestic economy, house-keeping. 2. Regulation of a household. குடிவிளங்கப்பண்ண, inf. To render a family illustrious' and prosperous. குடிவைக்க-குடியிருத்த, inf. To settle or establish a family. 2. To provide a family with the means of sustenance. சிறந்தகுடி, s. A family in prosperous circumstances. சுகவாசிக்குடி, s. A tenant; a renter or cultivator--as distinguished from மூரிக் குடி. See மூரிக்குடி. நல்லகுடி, s. A good or well-ordered family. 2. A well-settled family, a family in prosperous circumstances. நைந்தகுடி, s. An impoverished family. பசுங்குடி, s. Husbandmen. பயிர்க்குடி, s. Husbandmen, tillers. வந்தேறுகுடி, s. A new settler. குடியோட்டி, s. A kind of thistle, ஓர் பூண்டு, Argemone mexicana, L. 46)

kuẕām (p. 128) s. A society, company, association, band, கூட்டம். 2. A herd, flock, swarm, shoal, திரள். Compare குழு. 25)

kuẕu (p. 129) s. Class, society, band; company of the same trade, profession, &c., கூட்டம். 2. A lady's female retinue or companions; a company of females, மாதர்கூட்டம். 3. Flock, herd, swarm, shoal, ஆடுமாடுமுதலியவ ற்றின்கூட்டம். 4. (Sans. Ghusha.) Wit, ingenuity; witty expressions, fanciful or shrewd intimations, விரகு. --Note. In Jaffna, this word is sometimes used for கொழு--as in குழுக்கடா, குழுக்காலி, &c. குழுவன், s. An attendant on a fowler, குறவனின்பாங்கன், (See குளுவன்.) 2. A witty person, விரகுடையவன். குழுவிட, inf. To use witty or humorous expressions or mimicking gestures, &c. 6)

kūṭṭm (p. 133) v. noun. Junction, combination, meeting, union, contact, confluence, கூடு கை. 2. Crowd, multitude, assembly, company; collection of persons, animals or things; flock, herd, clump, swarm, group, திரள். 3. Association, society, party, confederation; சனக்கூட்டம். 4. Class, kind, series, set, pair, brace, species, genus, தொகுதி. 5. Copulation, conjugal life, ஸ்திரீபுருஷசஞ்சாரம். 6. Kindred, relations, connexions, race, tribe, caste, இனம். 7. Battle, engagement, fighting, போர். 8. Friendship, intimacy, companionship, சினேகம். 9. Multiplicity of a family or tribe, numerousness, மிகுதி. 1. [in gram.] Coalescence, combination --as of letters, &c., மயக்கு; [ex கூடு, collect, unite, &c.] 11. (சது.) Cakes of the refuse of cocoanuts, rape-seed, illupy-seed, &c., after pressing out the oil, பிண்ணாக்கு. கூட்டங்கூட்டமாய். In crowds, in companies, in flocks, &c. அவன்என்கூட்டமல்ல. He is not my relation; he is not of my caste. இந்துவோடிரவிகூட்டம், s. Conjunction of the moon with the sun; the new moon, அமாவாசை. (நிக.) கூட்டங்கூட, inf. To assemble, or crowd together, to meet. 2. To hold a meeting. கூட்டத்தார், s. Relations, persons of the same family, tribe, &c. 2. Partisans, members of the same society or class. 3. Companions, friends, associates. 4. Society, association. 5. A class of demons moving in companies. கூட்டநாட்டம், v. noun. Associating, keeping company with, &c. 2. Holding society, assemblage. கூட்டமாயிருக்க, inf. To be crowded. ஒன்றன்கூட்டம், s. [in gram.] An aggregate of things of the same kind. 28)

cattiram (p. 159) s. An alms--house where food is given to travellers, brahmans, mendicants, &c.; a A choultry, அன்னசாலை. (c.) 2. A sacrifice,--especially an oblation on the field of battle, to secure the aid of the goddess of victory, யாகம். W. p. 884. SATTRA. 3. A weapon used in close combat--as a sward, spear, &c., one of the two classes of hand weapons. கைவிடாப்படை. (Compare அத்திரம்.) 4. (c.) A surgeon's knife or lancet, சத்திரக்கத்தி. 5. A lance, கைவேல். W. p. 854. S'ASTRA. 6. Surgery, இரணவைத்தியம். 7. An arrow, பாணம். 8. W. p. 333. CH'HATRA. A parasol, an umbrella, குடை. 9. A white parasol, an emblem of royalty, வெண்குடை. 1. The தும்பை plant. 11. The கவிழ்தும்பை plant. சத்திரக்கத்தி, s. (in surgery.) A lancet. சத்திரசாலை, s. An alms-house--as சத்திரம், 1. 2. An arsenal, ஆயுதசாலை. (p.) சத்திரஞ்செய்ய--சத்திரமிட--சத்திரம் வைக்க, inf. To make an incision, to open a tumor, &c. சத்திரப்பிரயோகம், s. Surgical operation. (p.) சத்திரயாகம், s. A sacrifice-as சத்திரம், 2. சத்திரவிதி, s. A treatise on surgery. 2. The art of surgery, surgical rules. (Modern.) சத்திரவித்தை--சத்திரவைத்தியம்; s. [prov.] Surgery. 64)

cūkai (p. 198) s. A kind of emmet, சூகை யெறும்பு. (c.) 2. [loc.] The back part of a house, வீட்டின்பின்புறம். 3. (சது.) An elephant, யானை. 4. [prov.] Swimming of the head, dizziness, தலைசுற்றல். என் குகையோரத்திலே வந்தகிடந்தது தெரியாதா? Do you not know that you have lived upon my bounty? சூகைக்கண், s. [prov.] A kind of near sightedness, causing one to keep the eyes nearly shut. சூகையாட, inf. [prov.] To be dizzy. சூகைமொய்க்க, inf. To swarm as the சூகை ants. சூகையொண்டிக்கேட்டல், v. noun. Listening at the back of the house, as an eaves-dropper. 124) *

cengkl (p. 202) s. Burnt brick, இட்டிகை. (c.) 2. Red ochre in lumps, காவிக்கல். செங்கலடுக்க, inf. To pile up bricks. செங்கலறுக்க, inf. To make brick. செங்கல்மங்கல், s. Dim, red, ochre color; or that which is brown, tawny, dingy, dusky, swarthy, ஓர்நிறபேதம். 2. Dimness of the evening twilight, அந்தி வேளை. 3. Dimness, at the time of an eclipse, கிரகணமங்கல். செங்கன்மா, s. Brick-dust, (c.) செங்கல்மாவெள்ளம், s. [prov.] As செங்கல்கல். செங்கற்கட்டளை--செங்கலச்சு, s. A brick mould. செங்கற்சுட, inf. To burn brick. செங்கற்சூளை, s. A brick kiln. செங்கற்பால், s. Brick-dust mixed with, water. (R.) செங்கற்பொடி, s. Brick-bats. 32)

tokuti (p. 262) s. A series or class of persons, things, &c., கூட்டம். 2. A Society, association, மக்கட்குழு. 3. A flock, herd, swarm, &c., விலங்கின்குழு. 4. Genus, aggregate, பிண்டம். 5. A quantity, collection, accumulation, திரட்சி. (p.) தொகுதிப்பெயர், s. A noun of multitude, குழுஉப்பெயர். 6)

nri (p. 270) s. A jackal, a fox, ஒரி. 2. [in cant, குழூஉக்குறி.] A tiger, புலி; குட்டிநரி, a young jackal; குள்ளநரி; a short jackal; பெருநரி, a tiger; குழிநரி, நுழைநரி, வளைநரி, a fox. நரிவாலைக்கொண்டோகிணறாழம்பார்க்கிறது. Can a well be fathomed with the tail of a jackal? இவனுக்குஅவன்நரிகாட்டுகிறான். He acts the fox toward him. எங்கும்நரிஓடுகிறது. It is over-run with jackals, i. e. desolate. நரிநிறமாயிருக்கிறான். He is shy, insincere. நரிக்காய்ச்சி, s. [prov.] A palmyra tree bearing fruit of a dim colour, ஓர்வ கைப்பனை. நரிக்குழி--நரிவளை, s. A fox-hole. நரிக்கொம்பு, s. Small bud-like horns in a jackal, of rare occurance-said to be very efficacious in magic. இவன்கையில்நரிக்கொம்பிருக்கிறது. He has in his hand a jackal's horn; i. e. he fascinates. நரிக்கொன்றை, s. A shrub, Cassia javanica, L. நரிப்பயம், s. Dread of a tiger. நரிப்பயறு, s. A wild kind of peaPasecolus trilobates. L. நரிப்பய்யன், s. A little boy. (R.) நரிப்பள்ளம், s. Holes in a river. 2. Pools in the bed of a river whose stream is dry. நரிப்பாகல், s. A kind of winding plant with bitter fruit, Momordica charantia. See பாகல். நரிமருட்டி--நரிமெருட்டி, appel. n. A shrub, கிலுகிலுப்பை. Crotalaria. நரிமிரட்டுதல், v. noun. Smiling as small babes in sleep, attributed to a jackal's diversion. (c.) நரிமுருக்கு, s. An inferior kind of Erithrina. 2. A kind of paddy, நெல். நரியனெல், s. A kind of paddy, ஓர்வ கைநெல். நரியன், s. A cunning fox, சூதன். 2. A swarf, குள்ளன். நரியிலந்தை, s. A tree, a variety of இலந்தை, Zizyphus. நரிவாற்புல், s. A grass, Dactylis spicata, Koen. நரிவிளா, s. [com. குட்டிவிளா.] A shrub Feronia--as நிலவிளா. நரிவெங்காயம், s. A plant, Erythronium Indica. 82)

nirai (p. 277) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. a. To be or form, in a row, column, &c., நிரை யாக. (சது.) 2. To become arranged; to be regular, orderly, வரிசைப்பட. 3. To crowd, swarm, திரளாய்வர. 4. v. a. (c.) To hedge, fold, to plait sticks, twigs, thorns, &c., together, வேலியடைக்க. 5. To place in rows, ஒழுங்காக்க. 6. [prov.] To make full, to crowd, fill up by adding thing to thing, நிரப்ப. எழுதிநிரைந்துபோட்டான். He has written it out fully. நிரைந்துகாட்ட, inf. To explain in order or detail. 133)