ūṟṟāl (p. 72) s. The fourth lunar mansion, உரோகணிநாள். (p.) 2. A wicker basket for catching fish, or covering chickens, ஓர்கூடு. ஊற்றால்கவித்தல், v. noun. Setting a wicker basket for catching fish. 4)

otukku (p. 82) கிறேன், ஒதுக்கினேன், வே ன், ஒதுக்க, v. a. To cause to recede or retire, to take or put on one side or out of the way, as the hair--as cattle, &c., meeting one in the road, to drift floating or other bodies to the shore, to push into a corner, to one side, to a hedge, &c.--as dry leaves, &c., to shove away, ஒதுங்கச்செய்ய. 2. To take under shelter as a protege or one needing aid, to protect, to shelter as a bird its young. to brood, சேர்க்க. 3. To gather or tuck up the clothes--as in pass ing through a river, &c., வஸ்திரத்தையொ துக்க. 4. To despatch a business, to settle an affair, or thing in hand so as to get it out of the way, to pay arrears, make a final settlement, to settle amicably, கடன்தீர்க்க. சேவல்சிறகொதுக்குகின்றது. The cock shows its gallantry by walking round the hen with one wing extended to the ground. அவனெல்லாவற்றையுமொதுக்கிப்போட்டான். He squandered all his property. பட்சிசிறகுகளைக்கோதிக்கோதியொதுக்கும். Birds adjust their feathers with their beaks. திரைமுத்துக்களையொதுக்கிற்று. The waves washed the pearls ashore. என்பயிருக்குந்தண்ணீரொதுக்கு. Make the water run into my field also. கப்பலைக்குடாக்கடலிலொதுக்கினான். He ran the ship into harbor. காரியத்தைத்தங்களிலொதுக்கிக்கொண்டார்கள்..... They have settled the affair amicably without going to law. கோழிகுஞ்சுகளைச்செட்டைகளுக்குள்ளொதுக்குகின் றது. The hen protects its chickens under its wings. காற்றொதுக்கிக்கொண்டுபோயிற்று. The wind has drifted or driven it away to a corner, a hedge, the shore, &c. ஒதுக்கிப்போட, inf. To settle. ஆடுமாடொதுக்க, inf. To take cattle to shelter from rain. 2. To separate flocks of cattle which have been feeding. மயிரையொதுக்க, inf. To adjust the hair with the hand, smoothing it back, out of the way. 2. To shave the margin of the hair. புடவையொதுக்க, inf. To tuck or gather up the clothes. ஆள்களையொதுக்க, inf. [in com. usage.] To kill people. 2. To impoverish. பொருளையொதுக்க, inf. To get away one's property by unfair means, by little and little. முன்றானையொதுக்க, inf. To gather up the front of the cloth--as a woman. கரையிலொதுக்க, inf. To cast on shore. 5)

krppu (p. 96) s. [prov.] A conical kind of basket for catching fish, a weel--also used as a hen coop, மீன்கூடு. கரப்பிலடைதல், v. noun. Cooping fowls of chickens. கரப்புக்குடில், s. [prov.] A very small hut, சிறுகுடில். கரப்புக்குத்த, inf. To catch fish with a basket dazzling them by a strong light and thrusting the weel upon them. 81)

kiyyām (p. 109) s. (local.) The cry of chickens. கிய்யாங்கிய்யாமென்றுகத்த, inf. To cry --as a chicken. கிய்யாங்கிய்யாமென்றுமிழிக்க, inf. To look about with shame and confusion-as a thief who has been caught. 68) *

kīkkīyeṉl (p. 113) v. noun. Peeping--as chickens; chirping, பறவைப்பார்ப்பின்குரல். 2. Screeching, screaming--as parrots, கிளிகுரல் காட்டல். 3) *

kuru (p. 125) s. A guru, a spiritual teacher, a priest, ஆசான்.--Note. According to the shastras, the guru is to be regarded by the disciple as the personification of the deity; and to be worshipped with divine honors. In his presence, the disciple is exonerated from his accustomed rites, and devotions, and addresses him by appellatives, used in addressing the deity of his sect. 2. the planet Jupiter, regarded as the guru or priest of Swerga, &c., வியாழன். 3. Heaviness, weight, பாரம். 4. Consequence, importance, moment, காத்திரம். 5. Greatness, eminence, excellence, exaltedness, பெருமை. 6. [in music.] The quantity of a long vowel, or a long note. இருமாத்திரை. 7. [in gram.] A long vowel, நெடில். 8. [in the Agamas.] The deity Siva--as illuminator of souls, சி வன். 9. Divinity, திவ்வியம். Wils. p. 293. GURU. 1. A kind of native arsenic,, பலண் டுறுகம். 11. [in medi. &c.] Blue vitriol, துருசி. 12. [in alchy.] A compound medicine, formed of different metals; phylosopher's powder, உலோகங்களை வேதிக்குங்சிந்தூரமுதலியவை. 13. [in chem.] Mercury, இரதம்.--Note. In the last three senses, the word Guru has its technical meanings, derived however from its literal meaning of precepter and director. 14. Brilliancy, lustre, effulgence, பிரகா சம். Wils. p. 31. GHRU. 15. The name of one of the nine sons of அங்கீதிரன், who was the first monarch of Jambu Dwipa, அங்கீதிரன்புதல்வரில் ஒருவன். (காந்.) 16. One of the nine division or var'shas of Jambu Dwipa which fell to the share of the prince Kuru, being the most northern portion beyond the Sringa range of mountains, குருவருடம். 17. The name of a prince of the lunar race, famous in the Bharata, from whom the family was called குருகுலம் and the descendants, கௌரவர்; குரு குலவம்சத்து முதல்அரசன். (பார.) 18. A country near Delhi, over which Kuru of the lunar race was once a sovereign, குருபூமி. (பார.) 19. prickly heat, வேர்க்குரு; Wils. p. 232. KURU. 2. Pustule, blister; hence, any eruptive disease--as the small-pox, chicken-pox, measles, &c., குருவியாதி. குருஆரால்மூக்குப்போலிருக்கின்றது. The smallpox is like the nose of a lamprey. குருநாதன், s. The name of Skanda-as having explained to his father Siva the mystic word ஓம். 2. Siva. 3. A guru--as the lord of the disciple. குருபரன்--குருமூர்த்தி, s. The deity in human form, appearing for the instruction of a devoted person of the சக லர், especially spoken of Siva. குருகடாட்சம், s. The gracious or benign look of the guru on his disciple, dispelling sin, imparting spiritual wisdom, and preparing the soul for emancipation. குருகற்பனை, s. Precept or the guru-deemed sacred. குருசந்தானம், s. A regular succession of priests, or gurus. குருசம்பாவனை, s. Blessing or favor of the guru. 2. Worship or honor due to the guru. குருசம்பிரதாயம், s. Oral instruction in the secret meaning of the mantras, &c., handed down from generation to generation, in the line of the guru, and by him communicated confidentially to his advanced disciples. குருசன்னிதானம், s. The presence of the guru. குருசேடம், s. Remains of a guru's food--considered sacred, குருப்பிரசாதம். குருசேவை, s. Civilities, duties, worship, &c., paid to a guru, குருஉபசரணை. குருதக்கணை--குருதட்சிணை, s. Fees or presents to the guru, commonly in money, given with due homage, &c. குருதீட்சை--குருதீக்கை, s. The initiation of a disciple by a guru to certain privileges of his religion, or afterwards to a more advanced degree, குரூபதேசம். குருத்திரவியம், s. Property or treasure of the guru. குருத்துரோகம், s. Treachery towards a guru, or injury of one. குருநிந்தை, s. Indignity to the priest. குருத்துவம், s. Priesthood, or the dignity, power, honor, &c., of a guru, குருத்தன்மை. 2. Honor, respectability, கனம். Wils. p. 293. GURUTVA. குருபத்தி--குருவிசுவாசம், s. Dutiful love, piety, &c., towards the guru, குருவி னிடத்திலன்பு. குருபத்தினி--குருபன்னி, s. The wife of a guru, குருவின்மனைவி. குருபாரம்பரியம், s. Ancestral priesthood in regular succession; the lineage or genealogy of a guru,குருபாரம்பரை. குருபீடம், s. The dignified seat, or office of a guru, குருஸ்தானம். குருபுத்திரன், s. A son of a guru, குரு புதல்வன். 2. An obedient disciple, உண் மையானசீஷன். குருபூசை, s. Pujah or worship, offered to a guru, by an advanced disciple competent to do it, குருவுக்குச்செய்யுமாராதனை. 2. Food, &c., given to Brahmans, religious mendicants, &c., by the disciples of a deceased guru, in rememberence of him as deifled, இறந்துபோனகுருவைக்குறித்துச்செய் யும்பூசை. குருபோதனை, s. The instruction of the guru. குருப்பட்டம், s. The office, authority of dignity of a guru, குருத்துவம். குருப்பட்டம்பெற, inf. To receive priesty authority, ordination, &c. குருப்பட்டாபிஷேகம், s. The ordination of a guru. குருப்பிரசாதம், s. The favor, grace, or blessing of the guru; gift from the guru, குருவருள். 2. Remains of a guru's food, குருவுண்டசேஷம். குருமரியாதை, s. Reverence for the guru. குருமுகமாய்க்கேட்க--குருமுன்னிலை யாயறிய--குருவாக்கியமாய்க்கேட்க inf. To learn viva voce, so as to attain certainty in doubtful matters. குருமுறை, s. A guru's teaching, குரு சொல்லியமுறை. குருமுன்னிலையாய், In the presence of the guru, குருவின்முன்னிடம். 2. By means or favor of the guru, குருமூலம். குருமை, s. Dignity, superiority, பெ ருமை. குருமூர்த்தம், s. The manifestation of a deity as a guru for the instruction of disciples; especially spoken of Siva, குரு வடிவம். குருலிங்கசங்கமம், s. An aggregate of the spiritual guru--Siva under the phallic emblem--and the devotees of Siva, குருவுஞ் சிவமுந் திருக்கூட்டமும். குருமொழி--குருவசனம்--குருவாக்கியம் --குருவாக்கு, s. The precepts, instructions, &c., of a guru. குருவுக்குநாமம்வைக்கிறவன், s. One who out-schemes, and out-wits, his guru, teacher or superior. குருவுபதேசம்--குரூபதேசம்,s. The initiation of a disciple by the guru. சற்குரு, s. A divine guru, the heavenly teacher. குருசந்திரயோகம், s. The conjunction of Jupiter and the moon in the same sign--considered auspicious. குருசாரபலம், s. [in astrol.] Good and ill results, derived from the progress of the planet Jupiter through the signs, வியாழபலன். குருவாரம், s. Thursday, வியாழக்கிழ மை. குருக்கொடுக்க, inf. [prov.] To instigate, ஏவிவிட. 2. To persuade, incite, commonly to a bad action, கொடுமைசெய் யத்தூண்ட. 3. To assume to teach, give advice &c., in the presence of the learned, புத்திசொல்ல. குருக்கொள்ள, inf. To assume to teach, give advice, &c., above one's age. இராசநீதி குருக்கொண்டு முதிர்ந்தனையோ. Do you take upon you to teach jurisprudence? (பார.) குருதுரியம், s. [in the Agamas.] The highest degree in the சுத்தம் state of souls; that next to absorption. குருபதம், s. The bliss of the deity, சதானந்தம். 2. Liberation from births, and absorptiom in the deity, பிறவிநீக்கம். குருமுடிக்க, inf. To combine ingredients with medicines to make them active, or to neutralize poisonous qualities, &c., இரசவாதகுருமுடிக்க. குருகுலம், s. The Kuru dynasty; the patronymic is commonly applied to the sons and descendants of Dhrutarashtra, குருவமிசம். குருகுலத்தரசர்--குருகுலவேந்தர், s. Kings of the Kuru race. குருநிலம், s. The territory of the king Kuru. குருக்கேத்திரம்--குருக்ஷேத்திரம், s. The country near Delhi, the scene of the great battle between the Kurus and Pándavas, described in the Bharata. Wils. p. 242. KURUKSHETRA. குருக்கேத்திரன், s. The name of a king in mythology, ஓர்வீரன். குருவருடம், s. One of the nine portions or divisions of the central continent, or Jambu Dwipa, ஓர்கண்டம். See வருடம். குருநாள், s. The eighth lunar asterism, பூசம். குருநாடிவிதி, s. A treatise on the ten tubular vessels in the system, and for the ascertainment of diseases by feeling the pulse, நாடிச்சாத்திரம். குருபாலப்பிரபோதிகை, s. One of the commentaries on the Sanscrit Amara Cosha. குருநோய்--குருவியாதி, s. The smallpox, வசூரி. குருபுறப்பட-குருக்காண-குருவார்க்க, inf. To take the small-pox. குருப்பிக்க, inf. v. n. [prov.] To shoot forth; to break out--as pimples, &c. குருமுகறன்--குருமூஞ்சி, s. [vul.] One whose face in pock-pitted. குருவண்டு--குருப்பூச்சி, s. A kind of spotted wasp, ஓர்குளவி. குருவெறும்பு, s. A kind of large, red ant. See எறும்பு. குருவேர், s. A plant, the roots of which are very fragrant, ஓர்செடியின்வேர். 24)

kettu (p. 138) கிறேன், கெத்தினேன், வேன், கெத்த, v. a. [prov.] To rive by inserting and turning the instrument--as in spilitting a stick. 2. To chop, mince, cut across and athwart in chopping. 3. To make incisions--as in fish; to hack. 4. To chuckle--as a hen, calling her chickens. 9)

koppuḷm (p. 146) s. A blister, blain, pustule, vesicle of small or chicken pox, &c. 88)

koppuḷi (p. 146) க்கிறது, த்தது, க்கும், க்க, v. n. To rise in blisters, கொப்புளங்கொள்ள. 2. To drip, dribble, துளிக்க. 3. v. a. To spill, shed, சொரிய. (p.) 4. [With a personal termination.] To gargle the mouth or throat and cast out the liquid, உமிழ. கொப்புளிப்பான், s. The chicken pox; also, measles, சிறுவசூரி. 89)

kōẕi (p. 151) s. The gallinaceous fowl whether cock or hen--especially the hen, குக்குடம். 2. The name of the capital of Chola, from the story of a cock there at tacking an elephant, உறையூர். கருங்கோழி--கானாங்கோழி--கின்னிக்கோழி--சம் பங்கோழி--வான்கோழி, are different kinds of fowls; which see. கோழிக்கரணம், s. One of the eleven astrological கரணம், named பத்திரவம். See கரணம். கோழிக்கல்--கோழியீரற்கல், s. [loc.] A stone used polishing iron, குறிஞ்சிக்கல். கோழிக்காரம், s. A medicine in which fowl--dung is used; also, a medicinal broth from boiled fowl. 2. [prov.] Fowl-dung used in manuring soil for the கஞ்சா plants; [ex காரம், stimulant.] கோழிக்காரன், s. One who feeds the chickens. (c.) கோழிக்கீரை, s. A kind of greens. See கீரை. கோழிப்பசளை, s. A variety of பசளை herbs. See பசளை. கோழிக்காற்புல், s. A kind of grass. See புல். கோழிக்குஞ்சு, s. A chicken. கோழிக்குடாப்பு, s. As கோழிக்கூடு. 1. கோழிகூவல், v. noun. Crowing of a cock. கோழிக்கூடு, s. A hen-coop, a fowlhouse. 2. The town of Calicut. கோழிக்கூட்டுப்பழம், s. [prov.] A species of plantain fruit. கோழிக்கொடி, s. As கோழியவரை. (Little used.) 2. The banner of Skanda, on which the figure of a cock is drawn. கோழிக்கொடியோன், s. Skanda whose banner is a cock, முருகன். 2. (திவா.) Ayanar. கோழிக்கொண்டை--கோழிச்சூடன், s. [prov.] A plant with a red flower called the cox-comb, Celosia cristata. கோழிச்சாறு--கோழியாணம், s. Fowlbroth; soup. கோழிச்சேவல், s. [Sometimes கோழிச் சாவல்.] A cock. கோழிப்பறவை, v. noun. [prov.] A short distance, (lit.) the flight of a fowl. கோழிப்புடம், s. A mode of sublimating medicines--as குக்குடபுடம். கோழிமுட்டை, s. Hens's eggs. கோழிமுட்டைத்தயிலம், s. A medicinal oil extracted from fowl eggs used in cases of fits, spasms, &c. கோழிவேந்தன், s. Any king of the Chola dynasty who ruled at Kozhi, சோழன். அறுபதாங்கோழி, s. [loc.] A hen laying eggs every two months. காட்டுக்கோழி, s. A jungle fowl, a wild hen. 43)

cicciluppāṉ (p. 181) --சிச்சிலுப்பை, s. A kind of eruption, chicken-pox, ஓர்வசூரி. (c.) 78)

trā (p. 225) s. A mixed dark metal of copper and spelter; or copper and zinc, one of the seven metals, செம்புங்காரீயமுங்கலந்தவுலோகம். (c.) 2. (com. திராய்.) A low spreading bitter herb resembling chick-weed, ஓர்கசப்புக்கீரை. 3. A chank, சங்கு. 4. The eighth lunar asterism, பூசநாள். (சது.) தராபற்று, v. noun. Alloy of தரா, in bell metal or brass. தராமலை, s. A mountain where zinc is found. 25) *

tērai (p. 259) s. A kind of frog, or toad, ஓர்வகைத்தவளை, (c.) 2. A free gift. (R.) கருப்பைக்கு முட்டைக்குங் கல்லுட்டேரைக்கும்-வி ருப்பட்டமுதளிக்குமெய்யன்-உருப்பெற்றால்-ஊட்டிவ ளர்க்கானோ ஓகெடுவாயன்னாய், வாட்டமுனக்கேன்மகிழ். Since God takes care of the f&oe;tus in the womb, the chicken in the egg, the frog in the stone, will be not provide? Why art thou troubled, O mother!--rejoyice A stanza ascribed to a sister of the author of the Cural, as uttered when he was born. பாம்பின்வாய்த்தேரைபோல். Like a toad in the mouth of a snake; having no way of excape. ஆயிரம்பாம்புக்குள்ளொருதேரைபோல. As a frog among a thousand serpents. தேரைக்காலும்தேரைக்கையும். A slender leg and arm. தேரைக்குண்டி, s. Flat buttocks. தேரைபாய, inf. To become emsciated about the buttocks, limbs, &c. 2. To leap, as a frog, on a pregnant woman, supposed to cause leanness, or emaciation in the child. தேரைமோக்க, inf. [prov. தேரைகுடிக்க.] To be blighted as some cocoa-nuts. தேரைமோந்ததேங்காய்--தேரைமுகர்ந்த காய், s. An imperfect cocoa-nut. தேரைவிழுந்தபிள்ளை, s. An emaciated child, attributed to தேரைபாய்தல், (c.) 12)

toppai (p. 262) s. Belly, abdomen, paunch, commonly large, தொந்தி. 2. [in combin. prov.] Blisters in the chicken-pox, itch, &c., கொப்புளம். (c.) தொப்பைவாடுகிறது. The belly is sunk in. தொப்பைக்கணபதி--தொந்திவிநாயகன், s. Ganesa, the belly-god. தொப்பைக்காரி, s. (fig.) A wealthy woman. See under கப்பல். தொப்பைமிளகாய், s. Large, plump chillies, net very pungent. தொப்பைவயிறு--தொந்திவயிறு, s. A large paunch. 83)

pyṟi (p. 295) s. The chicken-pox, as resembling small grain, ஓரஸ்போடகம்; [ex பயறு.] 22)