apa (p. 15) prep. A particle--prefixed to Sanscrit words--implying inferiority, privation, separation, contrariety, &c. ஒருப சர்க்கை. Wils. p. 42. APA. அபகரணம், s. Impropriety, illtreatment, injury, தீயொழுக்கம். Wils. p. 42. APAKARANA. அபகாரம், s. Ingratitude, ungrateful acts, நன்றியற்றசெய்கை. 2. Injury, offence, effrontery, insult, mischief, தீமை; opp. to உபகாரம். Wils. p. 42. APAKARA. அபகாரி, s. An ingrate, நன்றி கெட்டவன். 2. A defrauder, cheat, எத்தன். 3. One who does evil to another, an evildoer, துஷ்டன். Wils. p. 42. APAKARIN. அபகீர்த்தி, s. Infamy, disgrace, dishonor, disrepute, கனவீனம். Wils. p. 42. APAKIRTI. அபகீர்த்திபெற்றவன். One who is dishonored. அபக்கியாதி, s. Disrepute, disesteem. See அவக்கியாதி; opp. to பிரக் கியாதி. அபக்கியாதியானகாரியம், s. A shameful, ignominious thing. அபக்கிரோசம், s. Reviling, abusing. Wils. p. 42. APAKROSHA. அபசகுனம், s. A bad omen, துர்க்குறி. அபசத்தம், s. Ungrammatical language, வழூஉமொழி. 2. Vain talk, வீண் பேச்சு. 3. Inauspicious expression, அசு பமொழி. Wils. p. 45. APASHABDA. அபசயம்--அபசெயம், s. Defeat, vanquishment, தோல்வி. அபசயப்பட, inf. To be defeated, தோற்க. See படு, v. அபசரணம், s. Departure, egress, புறப்பாடு. Wils. p. 46. APSARANA. அபசரிதம்--அபசரிதை, s. History of bad transactions, துர்ச்சரித்திரம். 2. Improper conduct, துன்னடை. அபசவ்வியம், s. The right side, வலதுபக்கம். Wils. p. 46. APASAVYA. அபசாரம், s. Incivility, disrespect, affront, irreverence, impropriety, உபசார மின்மை. 2. Non-conformity to the Shasters, wrong conduct, misbehavior, குற் றம்; [ex சர, to move, go.] Wils. p. 42. APACHARA. உபசாரஞ்செய்தவர்க்கபசாரம்பண்ணுகிறது. To return civility with incivility. உமக்கென்னாலென்ன அபசாரம்வந்தது? What injury have I done you? or what reproach have I brought upon you? அபசாரி, s. An impolite man, one who deviates from the Shasters, a bad man, மரியாதையில்லான். Wils. p. 42. APACHARIN. அபச்சாயை--அவச்சாயை, s. A shadowless being, as a deity or celestial being, சாயையற்றது. 2. An unlucky shadow, ஓர்மரணக்குறி. 3. Deduction according to the time of the year from the length of the person's shadow, cast by the sun or moon, in calculating the hour of the day or night, தள்ளுபடிநிழல்; [ex சாயா, shadow.] (p.) Wils. p. 42. APACHCHAYA. அபதேசம், s. Evasion, prevarication, disguise by dress, &c., pretence, contrivance, தந்திரம்; [ex திச, to show.] (p.) Wils. p. 43. APDESHA. அபமிருத்து, s. Sudden death, dying of some casualty, not of sickness or decay, அகாலமரணம். Wils. p. 43. APAMRITYU. அபரூபம், s. Deformity, ugliness அவலட்சணம். (p.) Wils. p. 45. APARUPA. 2. Scarceness, அருமை. (c.) அபவருக்கம், s. Final beatitude, deliverance from births, exemption from farther transmigration, முத்தி; [ex வரு, to leave.] Wils. p. 45. APAVARGA. அபவாகம், s. Inference, deduction, அருத்தாபத்தி. Wils. p. 45. APAVAHA. அபவாதம், s. Censure, abuse, reproach, பழிச்சொல். 2. Defamation, slander, scandal, பொய்ச்சாட்டு. 3. Contradiction, opposition, ஒவ்வாப்பேச்சு. Wils. p. 45. APAVADA. 4. Defence, (in law) replication, பிரதிவாதம்; [ex வாத, speech.] 5. Comprehending fully without mistake, உள்ளபடியறிகை. புலி மனிதனை யடித்துத்தின்கிறதென்று லோகா பவாதம். It is a common saying that tigers kill and eat people. (பஞ். 31.) அபவாரணம், s. Concealment, disappearance, மறைவு. Wils. p. 45. APAVARANA. அபாகரணம், s. Liquidation of a debt, கடனிறுக்கை. Wils. p. 46. APAKARANA. அபாங்கம், s. The outer corner of the eye, கடைக்கண். Wils. p. 47. APANGA. 2. A side glance, கடைக்கண்பார்வை. அபாதானம், s. The meaning of the fifth case denoting removal, ஐந்தாம் வேற்றுமையினெல்லைப்பொருள். Wils. p. 47. APADANA. அபாமார்க்கம், s. The plant நாயு ருவி, Achyranthes, L. Wils. p. 47. APAMARGA. அபாயம், s. Loss, injury, நஷ்டம். 2. Disaster, mishap, calamity, dilemma, இடையூறு. Wils p. 47. APAYA. 3. An unforeseen danger, jeopardy, an unexpected evil, சடுதியாய்வருமாபத்து. 4. A trick, stratagem, scheme, mischievous device, சதியோசனை. அபாயதந்திரம், s. Artifice, trick. அபாயம்பண்ண, inf. To deceive, defraud, act treacherously. அபாயோபாயம், s. Expedient, shift, what is done by hook or by crook, by any means direct or indirect. அபானம், s. The anus, குதம். 2. One of the te vital airs, தசவாயுவினொன்று; as, அபானன்; [ex அந, to breathe.] Wils. p. 47. APANA. அபானவாயு--அபானன், s. Wind from the anus. 17) *

aẕku (p. 31) s. Beauty, comeliness, handsomeness, elegance, propriety, fineness, யௌவனம். (c.) 2. The beauties or graces of language or style, நஙலின்பத்தழகு. These as given in the பாயிரம் of நன்னூல், are ten; viz.: 1. சுருங்கச்சொல்லல், speaking concisely. 2. விளங்கவைத்தல், treating a subject clearly and plainly. 3. நவின்றோர்க் கினிமை, acceptableness to the educated. 4. நன்மொழிபுணர்த்தல், using elegant words, suitable expressions. 5. ஓசையுடைமை, being pleasant to the ear with a good rhythm and cadence. 6. ஆழமுடைத்தாதல், being comprehensive, profound. 7. முறையின்வைப்பு, systematic arrangement, method. 8. உலக மலையாமை, being without obscurity or contrariety. 9. விழுமியதுபயத்தல், giving a good sense, as allegorical, &c. 1. விளங்குதார ணத்ததாகுதல், having common examples of as to be understood by all. 3. One of the eight வனப்பு, in composition, the proper choice of words. (See வனப்பு.) 4. Jaggary, coarse sugar சருக்கரை. (M. Dic.) (p.) அழகன், s. [fem. அழகி.] A handsome man. 2. [Per antonomasia.] The god Vishnu, honorifically, அழகர். அழகர்மலை, s. One of the hundred and eight places sacred to Vishnu. 2. One of the six places sacred to Subramania. அழகாரம், s. Brilliancy of expression, சித்திரமாகப்பேசுகை. 2. Mere, empty compliment, வீண்புகழ்ச்சியாகப்பே சுகை. (p.) அழகுகாட்ட, inf. To display one's beauty, ornaments, make a parade of dress, &c., 2. To make odd gestures, as children, &c., mimic, mock by gestures, கரகஞ்செய்ய. (c.) அழகுத்தேமல், s. A beauty spot. See தேமல். 35)

ikl (p. 45) s. Enmity, hatred, opposition, contrariety, hostility, பகை. 2. Battle, war, warlikeness, போர். 3. Valor, strength, prowess, வலி. (p.) இகலன், s. An old jackal, கிழநரி. 2. A jackal, நரி. (p.) இகலாட்டம், s. Diversity of opinions, controversy, disputation, altercation, போராட்டம். 2. Competition, contention, vieing, rivalry, shifting a duty on another, முரணுகை. எந்நேரமுமிகலாட்டமாயிருக்கிறவன். He who is always disputing. இகலார்--இகலோர், s. Foes, enemies, adversaries, rivals, competitors, பகைவர். (p.) 7)

iṭkku (p. 45) s. Incivility, rudeness in answers, contumely, சேஷ்டை. 2. Indecent words, இழிசொல். 3. Opposition, contrariety, non-compliance, முருட்டுத்தனம். 4. Cavil, pugnaciousness, captiousness, குதர்க்கம். (c.) இடக்குச்சொல்லுகிறான். He uses subterfuges, he opposes, speaks against, &c. அவன்செய்கிறதெல்லாமிடக்கு. His conduct is all contrary, unyielding. இடக்கன், s. A rude, saucy, disrespectful person, தாறுமாறுசெய்பவன். இடக்குப்பண்ண, inf. To deal knavishly, fraudulently, to do wrong. இடக்குப்பேச, inf. To cavil, speak unmannerly, use indecent language. இடக்குமடக்கு, s. Trouble, difficulty. 2. Cavil. 54)

tāṟuāmṟu (p. 236) s. (Tel.) Confusion, derangement, disorder, ஒழுங்கின்மை. 2. Perverseness, contrariety, untractableness, stubbornness, முருட்டுத்தன்மை. 3. Impropriety. transgression, disorderly conduct, அதிக கிரமம். 4. Insolence, இறுமாப்பு. (c.) தாறுமாறாய்ப்பேச, inf. To give indirect answers. 2. To contradict one's self, to prevaricate. 3. To talk nonsence, to speak absurdities. 4. To abuse, to use affronting words, insuiting language. தாறுமாறானநடக்கை, s. Perverse, insolent, or disorderly conduct. தாறுமாறுக்காரன், s. A perverse, insolent, disorderly person. 9) *

niyāyam (p. 277) s. Law, rule, precept, நீதி. 2. Place, இடம். (சது.) 3. Reason, propriety, fairness, equity, justice, right, நடு. 4. Argument, reasoning, வாக்குவாதம். 5. Morality, ethics, நன்னெறி. 6. A law-suit, வழக்கு. 7. Ground, foundation, principle, ஆதாரம். 8. Logic, logical conclusion, தருக் கம். 9. The Nyaya philosophy, one of the six religious systems of the north, நையா யிகம். 1. Constitution, கட்டுப்பாடு. 11. Plea, excuse, apology, போக்கு. W. p. 489. NYAYA. (c.) நியாயஇலக்கணம், s. Elements of logic. நியாயக்காரன், s. A moral man, a man of equity, a just dealer, &c., நீதிமான். 2. Judge, justice, நியாயாதிபதி. 3. A lawyer, வழக்குப்பேசுவோன். நியாயக்கேடு--நியாயத்தப்பு, v. noun. Unreasonableness, unfairness, injustice அநியாயம். நியாயங்காட்ட--நியாயங்கொடுக்க--நி யாயஞ்சொல்ல. inf. To show reason, adduce argument, to account for a thing. நியாயங்கேட்க, inf. To hear a complaint, to try a case. நியாயசபை--நியாயஸ்தலம், s. Court of justice, a tribunal. நியாயசாஸ்திரம், s. Jurisprudence, law, ethics, நீதிசாஸ்திரம். 2. Logic, dialectics, தருக்கம். நியாயசாஸ்திரி, s. A logician, a follower of the Nyaya philosophy. நியாயதுரந்தரன், s. [in law.] An advocate, a proctor, a lawyer, நியாயவாதி. 2. A pleader, a defendant, a reasoner, நியா யம்பேசுவோன். 3. A maintainer of justice, one just in his dealings, நீதியுள்ளவன். See துரந்தரன். நியாயத்தப்பு--நியாயத்தவறு--நியாய ப்பிழை, s. Unfairness, injustice, நீதிக்கேடு. நியாயத்தீர்ப்பு, v. noun. Judgment--of which are mentioned: 1. குருட்டுநியாயத் தீர்ப்பு, a judgment passed by an incompetent person. (lit.) blind. 2. மர்க்கடநியா யத்தீர்ப்பு. a corrupt judgment, (lit.) monkey's. 3. மார்ச்சாலநியாயத்தீர்ப்பு, a partial judgment, (lit.) cat's 4. பித்திகா மார்ச்சாலநியாயத்தீர்ப்பு, a dubious judgment, (lit.) of a cat upon a wall. 5. பிபீலிகா நியாயத்தீர்ப்பு, a correct judgment (lit.) of ants, i. e. in order. நியாயத்தீர்ப்புகொடுக்கிறவன், appel. n. One who gives judgment, a judge. நியாயத்தீர்ப்புநாள், s. [in Chris. usage.] The judgment-day. நியாயநிஷ்டூரம், s. Injustice, unreasonableness, severity, அநியாயம். நியாயநூல், s. A code of laws, நீதி நூல். 2. Ethies, morality as a science, தருமநூல். நியாயந்தீர்க்க, inf. To decide a case, to judge. நியாயபரிசோதகர், s. A Competent judge. ) நியாயபோதனை, s. A precept. நியாயபோதினி, s. A work on logic, ஓர் தருக்கநூல். நியாயப்படி--நியாயமானபடி, adv. Agreeably to justice, justly, equitably. 2. Reasonably, fairly. நியாயப்பிரமாணம், s. Law, divine or human, நீதிச்சட்டம். 2. Edicts, statues, code of laws, as நியாயநூல். நியாயப்பிரமாணி--நியாயப்பிரமாணிக் கன், s. An upright man, conformed to the law. நியாயமுத்தரிக்க, inf. To argue, &c. See உத்தரி. நியாயம்பார்க்க, inf. To observe equity in conduct. 2. To examine the justness or propriety of a thing. நியாயம்பார்த்துநடக்க, inf. To act with due regard to justice. நியாயம்பேச, inf. To discuss a lawsuit. 2. To give judgment as a friend between contending parties. நியாயம்பிடிபட, inf. To be comprehended as the merits of a case. நியாயவாதி, appel. n. A pleader, an advacate, வழக்குப்பேசுவோன். நியாயவான், s. A moral, equitable, just man, நீதிமான். 2. [prov.] A judge, நியாயாதிபதி. 3. A lawyer, வழக்குப்பேசு வோன். நியாயவிசாரணை, s. Judicial trial, inquiry, examination, &c. நியாயவிதாயகன்-நியாயம்விதிக்கிறவன், s. A law-giver. நியாயவிரோதம், s. Violation of justice contrariety to reason. நியாயாசனம், s. Judgment-seat, tribunal. See ஆசனம். நியாயாதிபதி, s. A judge. 80) *

pkai (p. 287) s. Hatred, enmity, dislike, repugnance, abhorrence, வெறுப்பு. 2. A foe, an enemy, an opponent, a rival, a competitor, பகைஞன். 3. Disagreement, counteraction, heterogeneousness, contrariety, as of light to darkness, or of medicine to the disease, விரோதம். 5. One of the five situations of a planet. See கிரகநிலை. (c.) முப்பகை, s. The three enemies are: பைசாசு, the devil; 2. உலகு, the world; 3. உடல், the body or flesh. (சது.) உட்பகை, 6, s. The six internal foes attached to the soul: காமம், lust; 2. குரோதம், anger; 3. உலோபம், avarice; 4. மோகம், sensuality; 5. மதம், pride; 6. மாச்சரியம், envy or malice. பகைமுன்னெதிரேறல். Facing an enemy. பகைமேற்செல்லல். Going against an enemy. முற்பகைசெய்யிற்பிற்பகைவிளையும். He who hates will be hated in return. (Avv.) இருளுக்குசூரியன்பகை. The sun is the foe of darkness. பகைசாதிக்க, inf. To gratify one's anger. See சாதி, v. பகைஞர், s. [sing. பகைஞன்.] Enemies. foes. (சது.) பகைத்தானம், s. One of the five situations of a planet. See தானம். பகைத்திறந்தெரிதல், v. noun. Knowing an enemy's strength. (குற.) பகைத்தொடை, s. [in gram.] The composition of words of opposite meaning, as முரண்டொடை. பகைப்படல், v. noun. Being displeased with, being at variance. பகைமன்னர், s. [pl.] Hostile kings. பகையகம், s. Battle-field, போர்க்களம்; [ex அகம், place.] (சது.) பகையாளி, s. A foe, an enemy. (c.) பகையாளிக்குடியைஉறவாடிக்கெடுக்கிறது. Destroying the habitation of an enemy by feigning friendship. பகைவர், s. [sing. பகைவன்.] Enemies. பகைவர்அரண்வளைத்தல். Besieging an enemy's fort. 27)

pirati (p. 316) . [part. and prefix.] Instead of, in lieu of, equivalent to; also பிரத்தி. W. p. 562. PRATI. 2. s. A substitute, a deputy, &c., contrariety, opposition, exchange, எதிர். 3. Copy, transcript, likeness, counterpart, duplicate, எழுதிச்சேர்க்கும்பிரதி. (c.) பிரதிகருமம், s. Retaliation, retribution, மாற்றுச்செய்கை. பிரதிகாந்தி, s. The reflection of any shining object. பிரதிகாயம், s. Wounds received in return. பிரதிகாரம், s. Revenge, பழிவாங்குகை. பிரதிகிரகணம், s. Taking a mortgage or pledge, ஈடுவாங்குகை. பிரதிகூலம், s. Ill-success, unpropitiousness, unsuccessfulness, untowardness, adverseness--oppos. to அனுகூலம், கைகூடாமை. பிரதிகூலியம், s. Opposition, எதிரிடை. பிரதிகொடுக்க, inf. To give an equivalent. பிரதிக்கினை, s. Confession, acknowledgment, solemn declaration, profession, அறிக்கையிடுகை. (c.) 2. Promise, pledge, engagement, firm resolution, வாக்குத்தத்தம். 3. [in logic, also பிரதிஞ்ஞை.] The proposition, or assertion to be proved, தாஷ் டாந்தம். W. p. 563. PRATIGNA. பிரதிக்கினைசெய்ய--பிரதிக்கினைப்பண்ண, inf. To promise, to purpose firmly, to resolve. 2. To confess, acknowledge. பிரதிசத்தம்--பிரதிதொனி--பிரதிநாதம், s. Echo, reverberation. பிரதிசாபம், s. A counter-curse. பிரதிசாயை--பிரதிபலம், s. Reflection as from water, a looking glass, &c., பிரதிபிம்பம். பிரதிசிகுவை, s. The uvula, உண்ணாக்கு. பிரதிசூரியன், s. A mock-sun, a sundog, சூரியப்பிரதிபிம்பம். பிரதிச்சீட்டு, s. A bond given in return. 2. A copy of a bond. பிரதிட்டை--பிரதிஷ்டை, s. Consecration, dedication, by which a god is supposed to be brought into an image, ஆவாகனம். See பிராணப்பிரதிஷ்டை. (c.) 2. Fame, glory, renown, கீர்த்தி. W. p. 567. PRATISHT'HA.--Note. There are different kinds of பிரதிஷ்டை, of a linga, as தே வப்பிரதிஷ்டை, cousecration by a deity; 2. ஆரிஷப்பிரதிஷ்டை, by a Rishi; 3. நரப் பிரதிஷ்டை, by an ordinary man. பிரதிஷ்டைபண்ண--பிரதிஷ்டையாக்க, inf. To consecrate, devote, dedicate. பிரதிதானம்--பிரதியுபகாரம், s. Remuneration, benefits in return for favors received; return of a deposit, கைம்மாறு. 2. Gifts given in expectation of a return, எதிர்க்கொடை. பிரதிதினம், s. Day by day நாளுக்குநாள். பிரதிதுரை, s. [Tel.] A deputy governor, உதவித்தலைவன். பிரதிநிசம்--பிரதிராத்திரம், s. Night by night, இரவோடிரா; [ex நிசம்=நிசி.] பிரதிபட்சன், s. An opponent, an antagonist, எதிரி. பிரதிபதம், s. A synonyme, பரியாயச் சொல். பிரதிபத்தி, s. Great confidence, in one whose good will has been experienced, மிகநம்பிக்கை. பிரதிபந்தகம்--பிரதிபந்தம், s. Obstacle, impediment, தடை. பிரதிபாதிக்க, inf. To determine, to define, to conclude. (Rare.) பிரதிபாலனம், s. Guard, protection, as பரிபாலனம், காப்பு. பிரதிபிம்பம், s. As பிரதிவிம்பம். பிரதிபோதம், s. Instruction, teaching, கற்பிப்பு. பிரதிமண்டலம், s. Circumference, சுற் றளவு. 2. An eccentric orbit. பிரதிமூர்த்தி, s. A likeness, image, resemblance, picture, தோற்றம். 2. Representation, பாவனை. 3. A transcript, பெ யர்த்தெழுதுகை. பிரதிமை, s. [also. பதிமை, vul. பதுமை.] Likeness, resemblance, portrait; puppet; figure, effigy, statue, விக்கிரகம். W. p. 565. PRATIMA. பிரதியாக, inf. [adverbially.] Instead of in lieu of, in return for. பிரதியுத்தரம், s. An answer, மறுமொழி. பிதியெழுத, inf. To copy, to depict, to follow in imitation, பெயர்த்தெழுத. பிரதிலோமகன்--பிரதிலோமன், s. A son of a father and mother of different castes. See அந்தராளன். பிரதிவசனம்--பிரதிவாக்கியம், s. Answer, reply, மறுமொழி. பிரதிவாதம், s. Defence, replicand, respondent in a controversy. பிரதிவாதிப்பு, v. noun. A reply. (R.) பிரதிவிம்பம், s. Resemblance, or counterpart of real form--as a picture, image, shadow, reflection. பிரதிவிம்பர், s. [pl.] Reflectors, representatives, as the evolve, or secondary forms of the deity, உபதேவர். பிரதிவிம்பிக்க, inf. To be reflected, as images in a mirror, to be cast as a shadow, to be presented as the counterpart of real forms, to appear as the deity in any of the forms assumed as creator, preserver, &c., பிரதிபலிக்க. 29) *

vittiyācam (p. 394) s. [contrac. of வியத்தியா சம்.] Difference, contrariety, வேறுபாடு. (c.) அதற்கிதுவித்தியாசம். This differs from that. வித்தியாசமானவார்த்தைகள். Abusive language. 33) *

viprītm (p. 394) s. Strangeness, uncommonness, excessiveness, அதிசயம். 2. Discordance, contrariety, perversity, வேறுபாடு. (தத்.) [Sa. Viparîta.] விபரீதம்பிறந்தது. An adverse event has arisen. விபரீதஅர்த்தம், s. A strange meaning. விபரீதகாலம், s. An adverse time. விபரீதபுத்தி, s. Incongruity, hetrogeniousness. 69) *