aṟu (p. 33) கிறது, ந்தது, ம், அற, v. n. To be parted, detached, separated; to break as a rope, அறுபட. 2. To cease, become extinct, perish, end, vanish, அழிய. 3. To be decided, ended, தீர. (c.) அற, inf. [used adverbially.] With a verb it expresses; 1. Wholly, entirely, quite, முழுதும். 2. Intensely, excessively, மிகவும். 3. Negation, being without, as குற்றமற, without fault. அறச்செட்டுமுழுநஷ்டம். Selling things too dearly will cause entire loss; i. e. avarice causes loss. அறப்படித்தான். He has learnt all perfectly. எழுத்தறவாசி. Read with distinct articulation. அறக்கட்ட, inf. To tie tightly, இறுகக்கட்ட. 2. To monopolize, ஒருமிக்கக் கொள்ள. அறக்காய, inf. To be over-dried, over-boiled, over-heated. அறக்கூட்ட, inf. To sweep clean or thoroughly. அறக்கூர்மை, s. Excessive sharpness as of a writing style. அறச்சிவப்பு, s. Deep red, extremely red. அறச்சிறியது, appel. n. The smallest. அறப்பாடல், v. noun. [commonly, அறம்பாடல்.] Composing poetry containing imprecations or spells.--Note. Verses of this kind are supposed sometimes to be made without design, and thus to injure the maker and others. அறப்பார்க்க, inf. To examine thoroughly, sift. 2. To take measures to defeat, ruin or injure one by defamation. அறமிகுந்தால், v. part. At most, at the utmost, by any means, with the greatest effort. அறமிகுந்துவந்தாலும்வரட்டும். If it must come (if no effort will avert it) let it come. அறவிளக்க, inf. To polish thoroughly. அறவூத--அறவைக்க, inf. To refine metals by fire, புடமிட. அறாவிலை, s. An exorbitant price. அறுகுறை, s. A headless body, கவந்தம். அறுந்தருணம், s. Emergency, exigency. அறுந்தொகை, s. A sum, number, &c. in dividing, in which there is no remainder. அறுவாய், s. The parting made in sawing a piece of timber. 2. The opening of a cut or wound. 3. A junction, a conjunction of two periods of time, extremity, end. 4. Deficiency, what is wanted to complete a whole; [ex அறு, parted, et வாய், opening.] அறுவாய்நிறைந்தவயிர்மதி. The bright moon whose waning is restored. அற்றறுதி, s. A complete end, entire ruin. அற்றறுதிபற்றறுதியாய்விட்டது. All communion is withdrawn. அற்றான், s. A poor man, தரித் திரன், 2. A sage, முனிவன். அற்றுப்போக, inf. To be lost, to cease to be. தடையற, inf. [used adverbially.] Without impediment. அறவு, v. noun. Cessation, ceasing, extinction. 2. Parting, separation, breach. அறவுளி, s. Incantations performed over a sick person in order to restore him. 2. Cessation, end, முடிவு. அறுதல், v. noun. Finishing, liquidating a debt. 2. s. A broken thread, string, rope, bandage, &c. அறுந்திருப்பது. 3. A mean, despicable or faulty person, உதவாதவன் அந்த அறுதலையிங்கேவரவிடலாகாது, You must not allow that vagabond to be here. தாம்புமறுதல் தோண்டியும்பொத்தல். A broken rope and a leaky water-pot. அறுதலி, s. A widow, கைம்பெ ண்; [ex அறுதல், being plucked off (the marriage jewel), et இ, fem. termination; or அறு, torn off, et தலி, contracted from தாலி, the badge of marriage.] அறுதலிமகனுக்கங்கமெல்லாஞ்சேஷ்டை. The son of a widow is mischievous throughout his whole frame. அறுதி, v. noun. End, close, termination, முடிவு. 2. Decision, decisiveness, determination--as a decisive sale, entire renunciation of a title to landed property, தீர்ப்பு. 3. s. The purchaser's possession or title to property purchased, விற்கிரயச்சீட்டு. 4. Absence, non-existence, இல்லாமை. 5. Death, சாவு. அறுதியாய்ப்போயிற்று. It is settled, completed, ended. அறுதியிட்டுச்சொன்னான். He spoke decisively. நமக்குக்கிடைத்தது நமக்கறுதி. Thus much is realized and we shall not have to part with it. அந்தப்பழக்கத்தையறுதியாய்விட்டுவிட்டேன். I have relinquished that custom entirely. அறுதிக்கரை, s. The proper and just division or distribution of land. அறுதிச்சாதனம்--அறுதியுறுதி, s. A deed of transfer, அறுதிச்சீட்டு. அறுதிச்சொல், s. A decisive word or sentence. அறுதிப்பங்கு, s. What is given in full of all demands, a final allotment. அறுதிப்பாடு, s. Being accomplished, finished, decided. அறுதியிட, inf. To determine, to point a day, &c. 55)

alaṭciyam (p. 27) v. noun. [priv. அ.] Undistinguishableness, undefinableness, வி யப்பின்மை 2. Meanness, contempt, கனவீனம். Wils. p. 73. ALAKSHYA. அலட்சியம்பண்ண, inf. To despise, contemn. 42)

ikẕ (p. 45) --இகழு, கிறேன், இகழ்ந்தே ன், வேன், இகழ, v. a. To contemn, scorn, defame, reproach, revile, disdain, நிந்திக்க. இகழாவிகழ்ச்சி, v. noun. Irony, satire. இகழ்வார், s. Scorners, gain-sayers, revilers, opponents, நிந்திப்பவர். இகழ்ச்சி, v. noun. Dispraise, censure, contumely, defamation, நிந்தை. 2. Meanness, baseness, inferiority, இழிவு. 3. Forgetfulness, neglect, மறதி. இகழ்ச்சியிற் கெட்டாரையுள்ளுக. Consider how many have been ruined by forgetfulness. இகழ்ச்சிபண்ண, inf. To scorn, despise. இகழ்ச்சியானகாரியம், s. A contemptible thing. இகழ்வு, v. noun. Contempt, scorn, defamation, &c., நிந்தை. 10)

irā (p. 49) s. Night. See இரவு. இராக்கண்பகற்கண்விழிததுத்தேட. To get a living, property, &c., by working day and night. இராப்பகலாப்பிரயாசப்பட்டும் பிரயோசனமொன்று மில்லை. I labored day and night but gained nothing. இராவில்நடந்துவிட்டான். He slipt away taking advantage of the night. 2. He travelled by night. இராக்கதிர், s. The moon, சந்திரன். இராக்காய்ச்சல், s. Fever occurring only by night. இராக்காலம், s. Night-time. இராத்தங்க, inf. To pass the night, tarry or lodge a night. See தங்கு. இராப்பகல், s. Night and day. இராப்பாடு--இராமாறு, s. Nighttime. 2. adv. Nightly, by night. இராப்பிச்சை, s. Begging by night--considered despicable. இராப்போசனம், s. The Lord's supper. (Christian usage.) இராமானம், s. The length of the night in different months--used in astronomy, இராநாழிகை. இராமுகுர்த்தம், s. An auspicious hour occurring in the night. இராவழி, s. Travelling by night. இராவிடிய, inf. [used adverbially.] At day-break.

iẕi (p. 55) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To lower, let down, put down, hand down, unburden, unlade, இறக்க. 2. To degrade, lower in office, rank or character, to disgrace, debase, இழிவுபடுத்த. 3. To cause to fall down or below, relatively, தாழ்த்த. இழிப்பு, v. noun. Degradation, disgrace, meanness, இழிவு. 2. Contempt, despising, நிந்தை. 3. [in rhetoric.] Disgust--as one of the passions transformed to poetry. See இரசம். 35)

uṭmpu (p. 59) s. Body, உடல். 2. The body as assumed by the soul in its transmigrations according to the deeds of former births, உயிர்க்கிருப்பிடம். 3. (p.) A consonant, மெய்யெழுத்து. உடம்பைத்தேற்றிக்கொண்டன்றோயோகத்திலேபோ கவேண்டும். To engage in the austerities of a Yogi, one must strengthen himself by medicine. உடம்புதேற, inf. To be strengthened, to grow strong--as a convalescent person from food, exercise, &c. உடம்புநன்றாயிருக்க, inf. To be well, to be in health. உடம்பெடுக்க, inf. To take a body, to be born, சரீரமெடுக்க. பரிகாசம்பண்ணவும் நிந்திக்கவுமுடம்பெடுத்தான்.. He is born to be mocked and despised. கள்ளனென்றுடம்பெடுத்தவன். One who is born a rogue. உடம்புபுரட்டல், v. noun. [prov.] Rolling or turning about--as infants before they begin to creep. 2. Rubbing off dirt or duct from the body. ஆணுடம்பு, s. The penis. பெண்ணுடம்பு, s. [vul.] Pudendum muliebra. 80)

eṇ (p. 73) s. Thought, imagination, conjecture, intention, எண்ணிக்கை. 2. Deliberation, counsel, care, விசாரம். 3. Number, enumeration, calculation, computation, இலக்கம். 4. Astronomical computation, astronomy, சோதிடநூல். 5. Estimation, esteem, honor respect, worthiness, மதிப்பு. 6. Strength, வலி. 7. Total measure, வரை யறை.--Note. Seven is regarded as the most lucky number, after which five and the other odd numbers have precedence. 8. Lowness in state or rank, inferiority, pitiableness, or despicableness, எளிமை. 9. Easiness of accomplishment, acquisition, access, &c.; what is not difficult, இலேசு. 1. A kind of rape, the plant or seed, எள்ளு. (p.) எண்ணுக்குள்ளடங்காதது. That which is innumerable. 2. That which is incomprehensible. எண்ணுமெழுத்துங்கண்ணெனத்தகும். Arithmetic and grammar may be regarded as eyes. எண்ணெழுத்திகழேல். Think not lightly of numbers and letters, do not neglect reading and cyphering. எண்பொருளவாகச்செலச்சொல்லி. Communicating your thoughts in language easy to be understood-எண்சாத்திரம், s. The science of numbers, arithmetic, mathematics, கணி தம். எண்கூட்டல், s. Addition. எண்சுவடி, s. The multiplication table either of whole numbers, or fractions, ஓர்சுவடி. 2. An account book, கணக்குப்புஸ்தகம். எண்செய்யுள், s. A poem celebrating the country, town, names, titles, &c. of a hero. It consists of any number of verses from ten to onethousand inclusive. and is named from the number of verses it contains, ஓர்பிர பந்தம். See பிரபந்தம். எண்ணர், s. Astronomers, கணிதர். ஏரணங்காணென்பரெண்ணர். Astronomers will call this a treatise of arithmetic. (கோவை.) எண்ணிட, inf. To count, reckon, calculate. எண்ணிடஇடமொன்றியின்றியெங்கணும்நிறைந்த தன்றே. (The army) crowded the whole field so that there was hardly any room left--not so much as even to hold a rape seed. எண்ணில்கண்ணுடையோன், s. God, கடவுள். 2. Budha, புத்தன். (p.) எண்ணில்காலம், s. Incalculable time, அளவில்லாதகாலம். (சத.) எண்ணிறக்க, inf. To exceed computation, conception, அளவிறக்க. எண்ணின்வகுப்பு, s. The tamil enumeration table which consists of thirty-six digits; viz.: 1. ஏகம், units. 2. தசம், tens. 3. சதம், hundreds. 4. சகஸ் திரம், thousands. 5. அயுதம், ten thousands. 6. நியுதம், hundred thousands, &c. எண்ணும்மை, s. A numerical connective. See உம். எண்ணுறுத்த, inf. To prove, establish, உறுதிப்படுத்த. 38)

eṇmai (p. 73) s. [a contr. of எளிமை.] Lowness of rank, inferiority, despicbleness, poverty. 2. Pitiableness, a state deserving of, or calling forth pity, பரிதாப நிலை. 3. Easiness of acquisition, access, accomplishment, facility, இலேசு. (p.) உவனைப்பொருவதுவுமெண்மையதுவோ. Is it easy to contend with him in battle? (ஸ்காந்.) எண்மையன், s. An easy, or docile person, one easy to manage, இலேசான வன். 2. One of no importance, or weight of character, of no ability, &c., எளியவன். 43) *

eḷimai (p. 75) s. Despicableness, meanness, lowness of rank, circumstances, character, &c., நீசத்துவம். 2. Pitiableness, exciting compassion, இரங்கப்படத்தக்கதன்மை. 3. Weakness, பலவீனம். 4. Easiness, facility, being easy to effect, acquire, attain, endure, to be understood; easiness of access, எளிது. 5. Solitariness, தனிமை; [ex எள்.] எளிஞர்--எளியர்--எளியார்--எளி யோர், s. The low, mean, destitute, the poor, தரித்திரர். எளிதரவு, [impr. for. எளிவரல்.] Indigence, poverty, despicableness, cringing, தரித்திரம். 2. Lowness, humility, தாழ்மை. எளிது, s. [impr. எளிசு.] Being easy of execution, acquisition, &c., இலேசு. எளிதானகாரியம், s. A trifling thing, a trivial affair, a thing easily understood. எளியகுடி, s. Poor, destitute inhabitants. 2. A family low in rank. எளியகொடை, s. Unworthy gifts, presents unsuitable to the persons to whom they are made. எளியது, s. That which is despicable, low trifling, &c., எளிமையானது. எளியவன்--எளியன், s. A man of low caste, a person poor, destitute, mean, &c. எளியவன்பெண்டாட்டியெல்லாருக்கும்மைத்துன ச்சி. The wife of a poor man is free of access to every body. எளியாரைவலியார்கேட்பின் வலியாரைத்தெய்வங் கேட்கும். If the powerful oppress the weak, the deity will require it of them. எளியவிலை, s. Low price. எளியவேலை, s. Low, menial work. கைக்கெளியது, s. That which is portable, small, easily carried, stolen, secreted, managed, as a child, &c. தாளையேதரமறிகிலாதெமக்கெளிதருசிவப்பிரகாசன். The guru (Sivaprakasa) who readily admits us to his feet; i. e., he is ready to grant our desires (சத.) 24)

eḷ (p. 75) --எள்ளு, கிறேன், எள்ளினேன், வேன், எள்ள, v. a. To scoff, abuse, contemn, disregard, hold in contempt, despise, நிந் திக்க. 2. To speak contemptuously or disdainfully of any one, இழிவாகப்பேச. 3. To ridicule, deride, laugh at, நகைக்க. 4. (fig.) To reject, தள்ள. எள்ளரிதாகியவில்லினை. The blameless wife. அவனிவனென்றுரைத்தெள்ளி. Theeing and thouing him--speaking disrespectfully and disparagingly. (பார.) தளவையெள்ளுநகை. Teeth surpassing (in beauty) the unblown முல்லை flower. எள்ள. Infinitive used as a particle of comparison, உவமையுருபு. எள்ளல்--எள்ளற்பாடு, v. noun. Reproach, scorn, இகழ்ச்சி. எள்ளல்செய்தெனைப்பற்றி. Insulting and seizing me-- (ஸ்காந்.) 26)

eḷku (p. 75) கிறேன், எள்கினேன், வேன், எள்க, v. a. To despise, contemn, இகழ. (p.) Used only in the verbal participial form. 27)

ēri (p. 79) s. A large tank or reservoir for irrigation, a lake, குளம். 2. [also written எரி.] The seventh lunar asterism, புநர் பூசநாள். (p.) 3. [prov.] The hump of a bullock, இடபத்தின்முரிப்பு. 4. [in reproach.] A prominence on the nape of the neck, through corpulence, புரைகுழல். ஏரிநிமிர்ந்தாலிடையனையும்பாராது. If the ox's hump grow too prominent, it will not submit to the herdsman; i. e. if one of low rank becomes great, he will despise his former superiors. அவனுக்கேரிமுற்றிப்போயிற்று. He is become contumacious, unruly, &c.--spoken of a slave boy when grown, &c. ஏரிகரைக்காட்டாமணக்கு, s. A little shrub, Jatropha glauca. ஏரிப்பாய்ச்சலானநிலம், s. A field conveniently situated for being watered from a lake. ஏரிமடை, s. A watering channel from a lake, ஏரிநீர்பாய்மடை. ஏரிவெட்ட, inf. To dig a large tank. 51)

ēḷitm (p. 79) s. [vul.] Disgrace, dishonor, contempt, இகழ்ச்சி. ஏளிதமாய்ப்பேச, inf. To speak with contempt, to mock. ஏளிதமாய்ப்போக, inf. To become despised, disgraced, to have one's defects exposed. 77)

kuccitam (p. 115) s. Contemptibleness, despicableness, vileness, loathsomeness, அரோ சிகம். Wils. p. 229. KUTSITA. குச்சிக்க, inf. To contemn; to loathe. See குற்சிக்க. 22)

kuṇam (p. 118) s. Quality, attribute, property, பண்பு. 2. Disposition, temper, nature, தன் மை. 3. Good quality, moral or physical; proper temperament, virtue, நற்குணம். 4. Attribute, perfection, excellence--as of a deity, இலட்சணம். 5. Grace, beauty--as of a style or composition; merit, freedom from fault or defect--opposed to குற்றம், மேன்மை. 6. Wholesomeness, healthfulness, சுகம். 7. Soundness of intellect; normal state of the mental feelings, சொஸ்த புத்தி. 8. Indication, symptoms--as of a disease, வியாதியின்குறி. 9. Color--as a quality, நிறம். 1. Smoothness, சீர்மை. 11. Properties; functional powers or principles in nature, operative in all sentient beings; the sourses of the dispositions, &c., தத்துவம். 12. Thread, cord, string, &c., நூல், கயிறு. 13. A bow-string, நாணி. 14. Property, essence, original principle, சத்து. 15. [in physics.] Varicties, modifications, products of bodies, உடற்குணம். Wils. p. 291. GUN'A. 16. A water-pot, a pitcher--as குடம். குணத்தைமாற்றக்குருவில்லை. No guru can change the temper. குணத்தோடேகேள். Hear me with a right spirit and patience. குணநாடிகுற்றமுநாடி. Having examined the excellencies and faults--as of a style, a speech, &c. குணமதுகைவிடேல். Hold to what is good and proper; cease not to show a good disposition. குணமென்னுங்குன்றேறிநின்றார்வெகுளிகணமேயுங் காத்தலரிது. It is hard to divert, even for a moment, the anger of those who stand upon the mountain of virtue; i. e. who excel virtue. (குறள்.) அதிலுமிதுகுணம். This is better than that. அவனுக்குத்தாய்தந்தைகுணம்பிடிபடுகிறது. His parents' disposition and temper begin to be visible in him. குணகுணி, s. [in gram. and log.] Attribute and subject--as in செந்தாமரை, where செம்மை is the attribute, குணம், and தாமரை the subject, குணி. குணகுணிப்பெயர்கள், s. [in gram.] Abstract noun and subjective noun. (நன்.) குணக்ஞன்--குணஞ்ஞன், s. A pleasant, good-natured, agreeable person; one of an excellent disposition, நற்குணமுள் ளவன். Wils. p. 291. GUN'AG'NA. குணக்குன்று, s. A virtuous man; lit. a mountain of excellent qualities. குணக்கேடு, s. Bad temper, bad disposition; disobliging, unkind, கெட்டகுணம். 2. Fatal symptoms in disease, அசாத்தியக் குறி. குணக்கேடன்--குணங்கெட்டவன்--கு ணமில்லாதவன், s. An ill-natured person. குணங்காட்ட, inf. To exhibit natural characteristic qualities, dispositions or propensities. 2. To betray symptoms-as diseases; to indicate good or bad weather--as seasons. 3. To betray mean descent, low caste, &c., by mean behavior. குணங்குறி, s. Disposition, features, characteristics, குணமுங்குறியும். குணங்குறியறிய, inf. To know one's disposition and character. குணங்குறியுள்ளவன், s. A man of good disposition, and other good characteristics. குணசந்தி, s. [in gram.] A form of combining words of Sanscrit origin-as சுர and இந்திரன், make சுரேந்திரன், வடமொ ழிச்சத்தியிலொன்று. குணசாலி, s. A good-natured man or woman; one of an excellent disposition. குணசீலன், s. One abounding in excellent qualities. குணசுபாவம்--குணப்பிரகிருதி, s. Natural disposition. குணஷ்டை, s. Delinquency, defect, flaw, குணதோஷம். 2. Difficulty, trouble, தொந்தரை. குணத்தன்மை, s. [in rhet.] Description of qualities, one of the four subdivisions of தன்மையலங்காரம். குணத்திரயம், s. The three properties in nature--purity, passion and darkness. Wils. p. 291. GUN'ATTRAYA. See முக்குணம். குணத்துக்குவர, inf. To grow better, to amend, to reform. 2. To recover from illness. 3. To be reconciled, இணங்க. குணத்தொகை, s. See பண்புத்தொகை. குணத்தொனி, s. The twang or sound of a bow-string. குணநிதி, s. A benevolent, kind person, நற்குணநிறைந்தவன். 2. the Deity, கடவுள். குணபத்திரன், s. The Deity, கடவுள். 2. The name of the preceptor and guru of மண்டலவன் the author of Nighandu. 3. Argha, அருகன். குணபேதம், s. Change of disposition for the worse, degeneracy, குணவேற்றுமை. 2. Unfavorable symptoms in a disease, வியாதிவேற்றுமைக்குணம். 3. Abnormal state of the mental powers--as idiocy, insanity, &c.; derangement, மாறுபாடான குணம். அவன்குணம்பேதித்திருக்கிறது. He is changed for the worse. குணப்பட, inf. To come to a right state, temper, disposition, &c.; to be changed for the better, to become tractable, docile, சீர்ப்பட. 2. To recover from sickness, to get well, சுகமடைய. 3. To improve --as crops, &c., to recover strength, to grow, to thrive, திறப்பட. 4. To reform, to amend in morals, to improve in disposition, character or habits, நடைதிருந்த. 5. [in Christian usage.] To be converted, to repent, to be penitent, மனந்திரும்ப. குணப்படுத்த, inf. v. a. To improve, to make better, to correct, to reform, to restore to a good state, to health, &c.; to remedy, சீர்திருத்த. 2. To convert, மனந்திரும்பச்செய்ய. குணப்பட்டவன், s. [in Christian usage.] One who has repented; a convert. குணப்பண்பு, s. [in gram.] Sensible qualities of objects--as bitterness, whiteness--as distinguished from குறிப்புப்பண்பு, ideal quality, and தொழிற்பண்பு, acting quality. See பண்பு. குணப்பிழை, s. Ill nature, bad temper or disposition, குணக்கேடு. 2. Ill success, பயனின்மை. 3. Unfavorable signs in disease, &c., அசாத்தியம். குணப்பெயர், s. [in gram.] Names of qualities; abstract nouns; denotative nouns signifying attributes only--as கரு மை, அழகு--opposed to குணிப்பெயர்; பண்புப் பெயர். 2. Names either concrete or connotating, derived from abstractnouns --as கரியன், அழகன். குணமணி, s. One of an excellent disposition. குணமறிய, inf. To know one's disposition. 2. To understand or ascertain the symptoms of a disease. குணமாக்க, inf. v. a. To cure, heal; to restore to health. 2. To reform, to amend, to correct. குணமாயிருக்க, inf. To be whole, well, sound; to be well-conditional. 2. To be gratifying, pleasing, palatable. குணம்மாற, inf. To change--as temper, disposition, character, symptoms, either for the better or worse. குணமுங்குற்றமும், s. Good and bad, virtues and vices, beauties and defects, commendation and censure, &c. குணமுடையவன்--குணமுள்ளவன், s. A kind-hearted, good-natured, generous man. 2. A well-bred man. குணமுற்றவன், s. A good-natured man. குணமுற்றவன் மணமுற்றவன்; குணமற்றவன் மண மற்றவன். A good-natured man will be praised; but an ill-natured man, despised. குணரத்தினாகரன், s. One whose benevolence is like the sea; [ex இரத்தினாகரம்.] குணவதி, s. A very good natured person. Wils. p. 292. GUN'AVATI. குணவந்தன்--குணவான், s. A well-disposed person; one of a good disposition. குணவவநுதி, s. [in rhet.] A kind of அவநூதி figure, in which a prorperty or quality universally predicated of an object is apparently denied, by affirming the opposite, either ironically or ambiguously. குணவாகடம்--குணபாடல், s. A treatise on the signs and symptoms of diseases, ஓர்வைத்தியநூல். குணவாகுபெயர், s. [in gram.] Names of qualities or attributes, used by metonymy for objects possessing those qualities or attributes--as in நீலஞ்சூடினாள். குணவாக்கு, s. Peculiar temper or habit. குணவிலக்கு, s. [in rhet.] Negation of a property or quality in a person or thing from the presence of its opposite, ஓரலங்காரம். குணவுவமம்--குணவுவமை, s. [in rhet.] A species of simile; similitude, of qualities and properties. See பண்புவமை. குணன், s. A man of good qualities, generally found in compounds--as in அறுகுணன், சற்குணன். குணாதீதம், s. Freedom from all properties, குணங்கடந்துநிற்கை. குணாதீதன், s. God, He who is above all attributes; He whose attributes and perfections transcend our comprehension, கடவுள். Wils. p. 292. GUN'ATEE'TA. குணாலயன், s. The deity--as the seat and source of all perfections, கடவுள். இனியகுணம், s. A pleasant temper or disposition. நிர்க்குணன், s. The deity--as void of all properties, கடவுள். Wils. p. 474. NIRGUN'A. சத்துவகுணம், s. The first of the three principles, or properties in nature. 2. Nobleness of mind; magnanimity. 3. The exalted disposition of an ascetic's mind by which he disdains worldly delights, greatness, honors, &c. சற்குணம்--சுகுணம்--நற்குணம், s. A good disposition, kindness, benevolence, virtue. சற்குணன்--சற்குணி, s. A virtuous person; a good-natured person. சாத்தியகுணம், s. [in medi.] The condition or state of being curable; favorable symptoms; hopeful case. குணி, s. One endowed with good qualities, a good-tempered person, நற்குண முடையான். 2. [in gram.] A subject, any thing which possesses attributes or qualities--as distinguished from குணம், also, the names of such things, பண்பி. 3. [ex குணம், bow-string.] A bow, வில். (சது.) குணிப்பெயர், s. [in gram.] Concrete or subjective noun; a denotative name which signifies a subject only and not an attribute or quality--as மதுரை, தாம ரை--opposed to குணப்பெயர். துர்க்குணம்--தீக்குணம், s. Bad disposition, ill-nature, vice. நாய்க்குணம், s. Doggedness, rudeness, cynicalness. பேய்க்குணம், s. Devilishness, foolishness. மழைக்குணம், s. Sign or appearance of rain. நாற்குணம், s. The four prevalent or prominent human qualities. These are subdivided, and four are ascribed to each sex. 1. ஆடூஉக்குணம், the masculine: 1. அறிவு, knowledge, intelligence, clear perception. 2. நிறை, equanimity, self-control. 3. ஓர்ப்பு, fortitude, firmness, deci sion. 4. கடைப்பிடி, confidence, full persuasion, perseverance. II. மகடூஉக்குணம், the feminine: 1. நாணம், shyness, coyness, bashfulness--with regard to the other sex. 2. மடம், simplicity, weakness of intellect, want of clear perception. 3. அச்சம், timidity, fear, diffidence. 4. பயிர் ப்பு, delicacy; modesty; shrinking from what is mean or vile. முக்குணம், s. The three principles in nature, Satva, Raja, and Tama, which are the ultimate source of all quality or character in man, and may be indefinitely developed and expanded. The more generic and prominent development is three-fold, making nine gunas. Satva-guna-- goodness, produces illumination and mildness in thought, word and deed. Operating in these directions, it becomes an 'unfailling and perfect light to the soul, arousing it and making it ready to eat the fruit of its own doings' Raja-guna--passion, produces for the soul the propensity to excessive occupation in thought, word and deed, and asperity in the same. By these means it prepares the soul to receive pleasure and pain, according to its karmma or the law of its fate. Tama-guna brings forth arrogance, that egotistic guna which says 'there is none like me,' &c., and wilfulness or depraved will. By these means it welcomes all sensual objects and brings them to the soul. The first stage in the soul's spiritual progress is a degree of self-knowledge by which it has a view of these gunas and its relations to them. To each of these gunas belong certain peculiar qualifications. I. சத்துவகுணம் or சாத்துவிகம். Ist. ஞானம், wisdom. 2d. அருள், grace. 3d. தவம், penance. 4th. பொறை, patience. 5th. வாய் மை, veracity. 6th. மேன்மை, greatness, excellence. 7th. மௌனம், silence, taciturnity. 8th. ஐம்பொறியடக்கல், restraint of the five senses. The Satva principle is the source of truth, and the predominance of it renders its possessor virtuous, gentle, devout, charitable, chaste, honest, &c. II. இரசகுணம் or இராசதம். 1st. மனவூக்கம், mental exertion. 2d. ஞானம், discretion. 3d. வீரம், fortitude. 4th. தவம், penance. 5th. தருமம், charity. 6th. தா னம், liberality. 7th. கல்வி, erudition. 8th. கேள்வி, inquiry, instruction. The Raja principle is the source of sensual desire, worldly covetousness, pride and falsehood, and is the cause of pain. III. தமகுணம் or தாமதம். 1st. பேருண்டி, rioting or banqueting. 2d. நெடுந்துயில், long sleep. 3d. சோம்பு sluggishness. 4th. நீதிவழு, deviation from justice. 5th. ஒழுக் கவழு, deviation from virtue. 6th. வஞ்சம். deceit. 7th. மறதி, forgetfulness. 8th. பொய், lying, falsehood. 9th. கோபம், anger. 1th. காமம், lust, lasciviousness. 11th. கொலை, murder. The Tama principle is the source of folly, ignorance, mental blindness, worldly delusion, &c.--Note. These three gunas, according to the Agama school, are developed from Prakruti (மூலப்பிரகிருதி,) and constitute all those physical and psychical aspects, which, under the determining power of the will, form the functional qualities of an organized soul. (சிவ-சி.) In the Vedantic, idealist philosophy the gunas are the ideal attributes of Mula-Prakruti which, in its turn, is but an illusion or mistaken representation of Brahm. அறுகுணம்--இச்சுரன்முக்கியகுணம், s. The principal attributes of Isvara or God are six in number. 1. சர்வஞ்ஞத்துவம், omniscience. 2. சர்வேசுரத்துவம், supremacy. 3. சர்வநியந்திருத்துவம், pre-ordination. 4. சர் வாந்தரியாமித்துவம், omnipresence. 5. சர்வகற் பிதத்துவம், unlimited creative power. 6. சர்வ சத்தித்துவம், almightiness. (சது.) Another enumeration is-- 1. தன்வயத்தனாதல், selfexistence. 2. முதலிலனாதல், eternity. 3. உடம்பிலனாதல், immateriality. 4. எல்லாநல முளனாதல், benevolence. 5. எங்கும்வியாபகனா தல், omnipresence. 6. எவற்றிற்குங்காரணனா தல், being the Creator of all things.-Note. The latter enumeration is found in Roman Catholic writings. எண்குணம், s. The eight attributes of the deity. Authors differ in their enumerations and definitions of them. The enumeration of பரிமேலழகர், the commentator of the Cural, as agreeing with the Agamas, is:--1. தன்வயத்தனாதல், self-existence, independence. 2. தூயவுடம்பினனாதல், immaculateness. 3. இயற்கையுணர்வினனாதல், intuitive wisdom. 4. முற்றுமுணர்தல், omniscience. 5. இயல்பாகவே பாசங்களினீங்கிநிற் றல், freedom from the snares and illusions to which a derived intelligence is exposed. 6. பொருளுடைமை, unbounded kindness. 7. முடிவிலாற்றலுடைமை, omnipotence. 8. வரம்பிலின்பமுடைமை, infinite happiness. Another enumeration, as given in Jaina books, is--1. கடையிலாஞானம், infinite wisdom. 2. கடையிலாக்காட்சி, omniscience. 3. கடையிலாவீரியம், omnipotence. 4. கடையிலாவின்பம், boundless happiness. 5. நாமமின்மை, being nameless. 6. கோத்தி ரமின்மை, without descent. 7. ஆயுவின்மை, without age; eternal. 8. அந்தாரயமின்மை, unobstructed. 13)