aṟu (p. 33) கிறது, ந்தது, ம், அற, v. n. To be parted, detached, separated; to break as a rope, அறுபட. 2. To cease, become extinct, perish, end, vanish, அழிய. 3. To be decided, ended, தீர. (c.) அற, inf. [used adverbially.] With a verb it expresses; 1. Wholly, entirely, quite, முழுதும். 2. Intensely, excessively, மிகவும். 3. Negation, being without, as குற்றமற, without fault. அறச்செட்டுமுழுநஷ்டம். Selling things too dearly will cause entire loss; i. e. avarice causes loss. அறப்படித்தான். He has learnt all perfectly. எழுத்தறவாசி. Read with distinct articulation. அறக்கட்ட, inf. To tie tightly, இறுகக்கட்ட. 2. To monopolize, ஒருமிக்கக் கொள்ள. அறக்காய, inf. To be over-dried, over-boiled, over-heated. அறக்கூட்ட, inf. To sweep clean or thoroughly. அறக்கூர்மை, s. Excessive sharpness as of a writing style. அறச்சிவப்பு, s. Deep red, extremely red. அறச்சிறியது, appel. n. The smallest. அறப்பாடல், v. noun. [commonly, அறம்பாடல்.] Composing poetry containing imprecations or spells.--Note. Verses of this kind are supposed sometimes to be made without design, and thus to injure the maker and others. அறப்பார்க்க, inf. To examine thoroughly, sift. 2. To take measures to defeat, ruin or injure one by defamation. அறமிகுந்தால், v. part. At most, at the utmost, by any means, with the greatest effort. அறமிகுந்துவந்தாலும்வரட்டும். If it must come (if no effort will avert it) let it come. அறவிளக்க, inf. To polish thoroughly. அறவூத--அறவைக்க, inf. To refine metals by fire, புடமிட. அறாவிலை, s. An exorbitant price. அறுகுறை, s. A headless body, கவந்தம். அறுந்தருணம், s. Emergency, exigency. அறுந்தொகை, s. A sum, number, &c. in dividing, in which there is no remainder. அறுவாய், s. The parting made in sawing a piece of timber. 2. The opening of a cut or wound. 3. A junction, a conjunction of two periods of time, extremity, end. 4. Deficiency, what is wanted to complete a whole; [ex அறு, parted, et வாய், opening.] அறுவாய்நிறைந்தவயிர்மதி. The bright moon whose waning is restored. அற்றறுதி, s. A complete end, entire ruin. அற்றறுதிபற்றறுதியாய்விட்டது. All communion is withdrawn. அற்றான், s. A poor man, தரித் திரன், 2. A sage, முனிவன். அற்றுப்போக, inf. To be lost, to cease to be. தடையற, inf. [used adverbially.] Without impediment. அறவு, v. noun. Cessation, ceasing, extinction. 2. Parting, separation, breach. அறவுளி, s. Incantations performed over a sick person in order to restore him. 2. Cessation, end, முடிவு. அறுதல், v. noun. Finishing, liquidating a debt. 2. s. A broken thread, string, rope, bandage, &c. அறுந்திருப்பது. 3. A mean, despicable or faulty person, உதவாதவன் அந்த அறுதலையிங்கேவரவிடலாகாது, You must not allow that vagabond to be here. தாம்புமறுதல் தோண்டியும்பொத்தல். A broken rope and a leaky water-pot. அறுதலி, s. A widow, கைம்பெ ண்; [ex அறுதல், being plucked off (the marriage jewel), et இ, fem. termination; or அறு, torn off, et தலி, contracted from தாலி, the badge of marriage.] அறுதலிமகனுக்கங்கமெல்லாஞ்சேஷ்டை. The son of a widow is mischievous throughout his whole frame. அறுதி, v. noun. End, close, termination, முடிவு. 2. Decision, decisiveness, determination--as a decisive sale, entire renunciation of a title to landed property, தீர்ப்பு. 3. s. The purchaser's possession or title to property purchased, விற்கிரயச்சீட்டு. 4. Absence, non-existence, இல்லாமை. 5. Death, சாவு. அறுதியாய்ப்போயிற்று. It is settled, completed, ended. அறுதியிட்டுச்சொன்னான். He spoke decisively. நமக்குக்கிடைத்தது நமக்கறுதி. Thus much is realized and we shall not have to part with it. அந்தப்பழக்கத்தையறுதியாய்விட்டுவிட்டேன். I have relinquished that custom entirely. அறுதிக்கரை, s. The proper and just division or distribution of land. அறுதிச்சாதனம்--அறுதியுறுதி, s. A deed of transfer, அறுதிச்சீட்டு. அறுதிச்சொல், s. A decisive word or sentence. அறுதிப்பங்கு, s. What is given in full of all demands, a final allotment. அறுதிப்பாடு, s. Being accomplished, finished, decided. அறுதியிட, inf. To determine, to point a day, &c. 55)

icai (p. 45) s. A sound, noise, ஒலி. 2. Praise, புகழ். 3. A word, சொல். 4. A tune, melody, மிடற்றாற்பிறக்குமிசை. 5. Instrumental music, நரம்பிற்பிறக்குமிசை. 6. Sound, harmony in music, a harmonious or musical sound, tone, note, &c., இசைப்பாட்டு. Also a term common to the different parts in music. (p.) (சது.)--The seven principal sounds or notes in the vocal and instrumental music of the Hindus are called, சுரம், in singing, and நரம்பு, on stringed instruments; they are, 1. குரல், the guttural sound, the sound coming from the throat, மிடற்றாற்குரல். 2. துத்தம், the second tone of the gamut, or நி modulated by the tongue, நாவினாற்றுத்தம். 3. கைக்கிளை, the sound caused by the palate, அண்ணத்தாற்கைக்கிளை. 4. உழை, the cerebral, or the sound coming from the head, சிரத்தாலுழை. 5. இளி, that which proceeds from the forehead, நெற்றியாலிளி. 6. விளரி, the pectoral, or that which proceeds from the breast, நெஞ்சால்விளரி. 7. தாரம், that from the nose, or nasal, மூக் காற்றாரம்.--These sounds, they compare: 1. With those of animals--as that of a peacock, a bull, a sheep, &c. 2. With the different tastes of milk, honey, &c. 3. With the different scents of jasmin, nymph&oe;a, &c.--The letters (அட்சரம்.) by which they express these notes are as follow: 1. ஆஅ. 2. ஈஇ. 3. ஊஉ. 4. ஏஎ. 5. ஐஇ. 6. ஓஒ. 7. ஔஉ.--The time or measure, (மாத்திரை,) of these notes is as follows:The 1st note குரல் contains 4 measures நான்கு குரல். 2d துத்தம் contains 4 measures நான்குதுத்தம். 3d கைக்கிளை ,, 2 ,, இரண்டுகைக்கிளை. 4th உழை ,, 3 ,, மூன்றுழை. 5th இளி ,, 4 ,, நான்கிளி. 6th விளரி ,, 3 ,, மூன்றுவிளரி. 7th தாரம் ,, 2 ,, இரண்டுதாரம். From the combinations of these notes or sounds, are formed seven different kinds of airs or tunes; (பாலை) viz.: 1. செம்பாலை, or the air in which the first note is doubled, குரலேகுரல். 2. படுமலைப் பாலை, the air in which the second and first notes are compounded, துத்தமேகுரல். 3. செவ்வழிப்பாலை, the air in which the third and the first notes are compounded, கைக்கிளையேகுரல். 4. அரும்பாலை, the air in which the fourth and the first notes are compounded, உழையேகுரல். 5. கொடி ப்பாலை, the air in which the fifth and first notes are compounded, இளியேகுரல். 6. விளரிப்பாலை, the air in which the sixth and first notes are compouned, விளரியே குரல். 7. மேற்செம்பாலை, the air in which the seventh and first notes are compounded, தாரமேகுரல்.--The differences of these tunes are as follow; viz.: 1. கொ டிப்பாலை, a tune higher than செம்பாலை. 2. விளரிப்பாலை and மேற்செம்பாலை, tunes higher than கொடிச்செம்பாலை.--The three different parts in music are: 1. மந்தவிசை, bass, or the lowest pitch--also called, மந்தரம் or காகுளி. 2. மத்திமலிசை, tenor or medium--also called, மதுரம் or சமன். 3. தாரவிசை, treble or the highest pitch-also called, உச்சம் or வல்லிசை.--The different parts are not sung together, but one after another in succession--மந்த விசை, takes its pitch in the key note of the bass--the மத்திமவிசை, in the fifth-and the உச்சம், in the octave. The term is also applied to the several notes or sounds of the octave--also called சுரம்-as the first சுரம், the second சுரம், &c., and the whole are called the சரளி or gamut. இசைகேடு, s. Dissonance, discord, want of harmony, சுரபேதம். 2. Dishonor, disgrace, ill-fame, அவகீர்த்தி. 3. Want of opportunity, inconvenience, inauspiciousness--as of a day, ஒத்துக்கொள் ளாமை. 4. [prov.] Reduced state, emaciated state, இடைந்துபோனநிலைமை. இசைகொள்ள, inf. To be renowned, கீர்த்திபெற. இசைக்குழல், s. A musical windinstrument, ஊதுகுழல். இசைத்தமிழ், s. One of the three kinds of Tamil odes, or other poetry adapted to song--also the various changes made to accommodate language to music, முத்தமிழினொன்று. இசைத்திரிபு, s. A change of tune by mistake, ஓசைப்பிறழ்வு. 2. Variation in music, இசைமாறுகை. 3. A different enunciation of the same terms, according to the different senses they are intended to convey, இசையறுத்துக்கூறுகை-as செம்பொன்பதின்கழஞ்சு, may be செம்பு ஒன் பதின்கழஞ்சு, the copper is nine கழஞ்சு--or செம்பொன் பதின்கழஞ்சு, the fine gold is ten கழஞ்சு. So குறும்பரம்பு may be குறும்பர் அம்பு, the army of territorial chiefs-or குறும் பரம்பு, a short board used for smoothing ploughed fields. இசைநாள், s. The twenty-fifth, also the twenty-sixth lunar mansions, பூரட்டாதி and உத்திரட்டாதி. இசைநிறை, s. [in poetry.] The use of a letter, or word to fill the measure-an expletive, ஓரிடைச்சொல்; as ஏஎ யிவ ளொருத்திபேடி. Heh! This is a hermaphrodite. இசைநூல், s. The science of music. இசைப்பாட்டு, s. A melody, tune, song, காந்தாரம். இசைமடந்தை, s. Sarasvati, the wife of Brahma; the goddess of speech, of music, fame, praise, &c., சரச்சுவதி. (p.) இசையுள்ளான், s. A man of fame or praise. இசையெச்சம், s. [in grammar.] Ellipsis or omission of a word, சொல் லெச்சம். இசையெடுக்க, inf. To pitch or begin a tune. இசைவல்லோர்--இசைவாணர். s. Proficients in music, சங்கீதபாடகர். 2. Heavenly choristers, கந்தருவர். 39)

uccri (p. 59) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To pronounce, enunciate, utter, articulate, உரைக்க. உச்சரிப்பு--உச்சாரணம்--உச்சார ணை, v. noun. Pronunciation, utterance, articulation, உச்சரிக்கை. (p.) 2. Uttering or reciting incantations, மந்திரோச்சா ரணை. உச்சாரம், s. Pronunciation. 52) *

oruvu (p. 83) கிறேன், ஒருவினேன், வேன், ஒருவ, v. a. To leave, avoid, recede from, relinquish, abandon, renounce, நீக்க. 2. v. n. To be excepted, to fail, vary, தவிர. 3. To go or turn aside, விலக. (p.) ஒருவாதுதனிவருமாய்விடின். If invariably it occurs alone-இறைமகன்கோதொரீஇக்கொள்கைமுதுக்குறைவு. It is wise in a prince to receive the allegations of his subjects, rejecting, nevertheless all that is false. ஒரூஉமோனை, s. One of the fortythree kinds of rhyme. See தொடை. ஒருவு, v. noun. Leaving, receding, avoiding, separation, renunciation, நீங் குகை. 21)

kṭṭḷai (p. 88) s. An order, a command, law, precept, direction, appointment, institute, denunciation, injunction, warrant, charge, கற்பனை. 2. A mould for making bricks, செங்கலச்சு. 3. A rule or measure temporarily constructed for cutting ola leaves, &c., so as to make them of the right width, அளவோலை. (c.) 4. (p.) Balance, scales, நிறையறிகருவி. 5. Libra of the zodiac, துலாவிராசி. 6. Weight, நிறை. 7. A touch-stone, உரைகல். (பெரிய.) 8. Similitude, likeness, simile, உவமை. 9. Regularity, order, rule, ஒழுங்கு. 1. Restraint, restriction, தடை. 11. The matrix in general in which any thing is cast, or receives its form, a model, a symbol, a cast, a form, உருவங்கள்வார்க்குங்கருவி. தெரிவைமாருக்கோர்கட்டளையெனச்செய்ததிருவே. Oh! Lukshmi, who art created as the model of women. கட்டளைகேட்க, inf. To obey an order, to execute a commission, to listen or to attend to the issuing of orders. கட்டளைகொடுக்க, inf. To give permission, to grant privileges, warrant. கட்டளைக்கல், s. A touchstone, உரைகல். 2. Weight, நிறைகல். கட்டளைக்குரு--கட்டளைச்சுவாமி, s. The principal priest for the time being--so used by the Romanists. கட்டளைசொல்ல, inf. To give or publish an order, to publish a notice. கட்டளைச்சட்டம், s. Regulations, enactments, edicts, statutes. கட்டளைத்தம்பிரான், s. One of a religious order who acts as an overseer or burser in a temple, or charitable institution, receiving the rents and dues, making disbursements and seeing that the services are properly conducted. வாரக்கட்டளைத்தம்பிரான், s. An overseer of a religious order who is gratuitously fed by the community, receiving food from the same family every seventh day. கட்டளைபண்ண, inf. To command, direct, order. கட்டளைபிடித்துவார, inf. [prov.] To cut ola by a rule. கட்டளைப்படிவர, inf. To come regularly. 2. To come according to order. கட்டளைமீற, inf. To break or violate an order. கட்டளையிட, inf. To order, command, direct, decree, prescribe, charge. 2. To grant, bestow. 3. To pass a law or edict, to utter a decision. நமக்கீசனிட்டகட்டளையிதுதான். This is just what God has allowed us. வாரக்கட்டளைமடம், s. An hotel where boiled rice is distributed weekly. 27)

keṭṭi (p. 137) s. (Tel.) Firmness, robustness, strength, உறுதி. 2. Cleverness, expertness, ingenuity, skilfulness, சாமர்த்தியம். 3. Close-fistedness, உலோபகுணம். கெட்டி--கெட்டிதான். Well done, bravo! கெட்டிக்காரன், s. A clever, capable person; a smart, active man, &c. கெட்டிக்காப்பு, s. A braccelet not hollow but solid. கெட்டிச்சரீரம், s. A robust body. கெட்டித்தனம், s. Cleverness, dexterity, capableness. 2. (litle used.) Parsimony, close-fistedness. கெட்டிபண்ண, inf. To make firm, to harden. 2. To sublimate. 3. To strengthen medicines, liquors, &c. 4. To transact an affair, or conclude a business advantageously. கெட்டிபத்திரம், adv. Very secure, under lock and key, &c. 2. [as an order.] Be very careful, take great care. கெட்டிப்பாகு, s. Thick syrup. கெட்டியாய்ச்சோதிக்க, inf. To search or examine strictly. கெட்டியாயுச்சரிக்க, inf. To articulate distinctly, to pronounce correctly and loudly; to enunciate with proper inflection, emphasis and modulation. கெட்டியானவேலை, s. Skilful, nice work; nice workmanship. கெட்டி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To harden, strengthen; to make firm or compact--as by ramming the load of a gun, உரமாக்க. 12)

caṉṉiyācam (p. 174) s. Asceticism, abandonment of all worldly possessions and attachments, being the highest and last of the four brahmanical states. See ஆச் சிரமம். 2. Relinquishment, renunciation, துறவு; [ex சம், entirely, et நியாசம், casting away.] W. p. 891. SANNYASA. சன்னியாசந்தரிக்க, inf. To assume the state and garb of the சன்னியாசி. சன்னியாசமார்க்கம், s. The order of சன்னியாசி. 2. The perpetual bachelorhood of a person of good morals. சன்னியாசமுத்திரை, s. The distinctive marks of the சன்னியாசி, viz.: the staff, the waterpot, an unshaven beard, dishevelied locks, ochred clothes, &c. *சா, A compound letter composed of ச் and ஆ. 2. s. [ex Sa. Jya, to decay.] Death, mortality, மரணம். 3. Devil, பேய். 4. [in astron.] The chord of an arc; but commonly used for அர்த்தச்சா--the sine of an arc. 5. An equation of the centre--as மந்தச்சா. 6. The annual parallax, of a planet. See கற்கிச்சா and மகரச்சா. W. p. 355. JYA. சாக்காடு, s. Mortality, death, மரணம்; [ex காடு, a verbal affix.] சாக்காட்ட--சாக்காக்க, inf. [prov.] To wait on the dying, affording aid, performing appropriate ceremonies, &c. சாக்குருவி--சாகுருவி, s. A night-bird, sometimes a screech owl, whose hoot is supposed to portend death. சாக்குறி, s. Omens or presages of death. சாச்சடங்கு, s. Funeral ceremonies performed within the first week, especially, cooking and taking congy on the third day, and rice on the eighth.--Note. In some places food is sent by the relatives for three days. சாசங்காரம், s. The completing of an equation. சாபலம், s. [in astron.] Equation to the centre for any given time. சாபறை--சாப்பறை, s. A kind of drum for funerals. சாபிள்ளை, s. A still-born child. (c.) சாமுகுர்த்தம், s. [in astrol.] The முகு ர்த்தம் time, when several of the planets are in unfavorable situations. சாமூஞ்சி, s. A dismal, ghastly countenance, a death-like look. சாமூஞ்சிபட, inf. To be ghastly, as the face of a sick person. சாமேளம், s. A funeral-drum; the mode of beating a drum for a funeral. சாவறுதி, s. The point of death, the last extremity. 2. [prov.] Slightness, want of force and vigour; [ex அறுதி.] சன்னியாசம்பண்ண, inf. To renounce social or secular life for the wandering life of the ascetic. 2. To abandon earthly associations, worldliness, secularity, &c. சமுசாரசன்னியாசம், s. Celibacy. See under சமுசாரம். 3) *

camucāram (p. 163) s. The family state, as tending to promote earthly attachments, இல்வாழ்க்கை. 2. Family, குடும்பம். (c.) 3. Worldly attachments or connections, secularity--as distinguished from abstract devotion; earthliness, worldliness, உலகப் பற்று. 4. Mortal or corporeal existence; the state of being in connexion with and subject to births, பிறவிக்கேதுவானவை. W. p. 876. SAMSARA. 5. [little used.] The world --as the habitation of mortals or corporeal beings, உலகசஞ்சாரம். 6. [vul.] A wife, மனைவி. சமுசராஞ்சரலதுக்கம். Matrimony has many sorrows. சமுசாரம்விழுந்துபோயிற்று. The wife is dead. சமுசாரத்திலடிபட்டவன். One who has experienced the troubles, accompanying the matrimonial state, and house-keeping. சமுசாரகிருத்தியம், s. House-hold duties. சமுசாரக்காரன், s. A married man. 2. A man who has children. சமுசாரசன்னியாசம், s. Renunciation of matrimonial life, celibacy. சமுசாரத்தொல்லை, s. Cares and vexation of a family. சமுசாரநாசம், s. The ruin of a family. 2. (p.) Annihilation of the passions; overcoming earthly attachments--as an ascetic. சமுசாரபாரம், s. The burden and responsibility of a family, &c.--as குடும்ப பாரம். சமுசாரமார்க்கம், s. Conjugal life; the family state, as distinguished from the state of the bachelor or ascetic. 2. Domestic duties. (c.) சமுசாரம்நடத்த--சமுசாரம்பண்ண, inf. To manage a family. சமுசாரவாளி, s. [vul.] A married man. சமுசாரவாழ்வு, s. Conjugal life, conjugal felicity. சமுசாரம்பெருத்தவன், appel. n. One who has a large family. சமுசாரவிருத்தி, s. Increase of family. 2. [prov.] Family cares, concerns, affairs, சமுசாரத்தனம். சமுசாரி, s. A married person--man or woman, கிரகஸ்தன். (c.) 2. (fig.) One involved in the results of actions, transmigration, secularities, &c., பந்தமுடைய வன். 3. [loc.] A husband-man, a tiller; a farmer, குடியானவன். சமுசாரித்தொழில், s. Husbandry. சமுசாரிமார்க்கம், s. [loc.] Nuptial or matrimonial state; a chaste, honest course of life. சமுசாரிமகன், s. A man of virtuous life. (c.) பாரிசமுசாரம்--பாரிக்குடும்பம், s. A large family. (c.) See பாரி. 50)

caruvam (p. 168) --சர்வம், s. [numeral and plural.] Universality, entireness, the whole, அனைத்தும். W. p. 98. SARVVA.--Note. All the derivatives are very commonly written சர், and not சரு. சருவகாரியமும்--சர்வகாரியமும். Every thing. சருவத்திராளும். All people universally; [ex திராள், a Sans. plu. affix.] சருவமும். Universality, entireness. சருவகர்த்தருத்துவம், s. Omnipotence; [ex கர்த்தருத்துவம், agency.] சருவகாருண்ணியர், s. The universally benevolent Being. சருவகாரணர், s. The Author or Cause of all things. சருவகொள்ளை, s. Plundering the whole. சருவக்கியத்துவம்--சருவஞ்ஞத்துவம் --சருவக்கியானம்--சருவஞானம், s. Omniscience. (Sa. Sarvvagnatva.) சருவஞானி, s. The omniscient deity, கடவுள். 2. A sage who by devotion is supposed to have obtained omniscience. சருவசங்கப்பரித்தியாகம், s. Relinquishing all society. See under சங்கம். சருவசங்காரம், s. The entire destruction of the universe. சருவசங்காரகாலம், s. The time of the universal destruction. சருவசனவசீகரன், s. One who by good deportment, fair speech, enchantment, or other means, secures the good will of all. சருவசாட்சி, s. God--as the witness of all things, the searcher of all. சருவசித்தி, s. The eight superhuman powers, அஷ்டமாசித்தி. 2. Power to succeed in every thing. See சித்தி. சருவசீவதயாபரன், s. God--as benevolent to all creatures. சருவசீவர்கள், s. All created living beings. சருவஞ்ஞன், s. The omniscient, the deity--oppo. to கிஞ்சிஞ்ஞன். சருவதப்பறை, s. Full of errors. சருவதப்பறைப்பஞ்சாங்கத்துக்கு அறுபதுநாழிகை யுந்தியாச்சியம். A miscalculated almanac makes the whole sixty native hours of the day as rejected time.--Note. There are three or four நாழிகை in every day deemed inauspicious for entering on any good action. சருவத்தியாகம், s. Giving up all things, total and absolute renunciation of the world, the will, &c., from religious motives, முற்றுந்துறத்தல். சருவநாசம், s. Entire destruction. (c.) சருவபரிபூரணர், s. God--as filling all things, the all-pervading. சருவபூஷணம், s. As சர்வாலங்காரம். சருவமானியம், s. Fields, &c., exempted from taxes; a privilege granted by the ruling powers, இறையின்றிக்கொ டுக்கப்பட்டபூமி. சருவலோகம், s. All worlds, the universe. சருவவல்லமை, s. Almightiness, omnipotence. சருவவல்லவர், s. The almighty, the omnipotent. சருவவியாபகம், s. Ubiquity, omnipresence. See வியாபகம். சருவவியாபி, s. The deity--as allpervading. சருவாங்கம், s. All the parts or members of the body. 2. The whole body, all the body; [ex அங்கம், body.] (c.) சருவாங்கசவுரம்--சருவாங்கசவுளம், s. Shaving the whole body. சருவாங்கசுத்தி, s. Entire purity, purification of the whole body. சருவாங்கதகனம், s. Burning the whole. 2. A whole burnt offering. சருவாங்கதகனபலி, s. A whole burnt sacrifice. சருவாணி, s. A name of Parvati, பார்வதி; [ex சருவம், Siva, et ஆணி, fem. affix.] W. p. 911. SARVVAN'EE. சருவாதிகாரம், s. All power, universal power. சருவாந்தரியாமி, s. God--as all pervading and omnipresent, கடவுள்; [ex அந் தரியாமி.] சருவாயுதம், s. A complete set of arms and armor. Sometimes சர்வாயுதவர்க் கம். சருவாலங்காரம், s. A complete set of ornaments. சருவானுகூலம், s. Success in all things. சருவேசுரன்--சருவேசுவரன்--சருவேச் சுரன், s. The Supreme Being. See ஈசு ரன். 14) *

cittam (p. 182) s. Will, volition, one of the four faculties of the mind, உட்கரணநான்கி னொன்று. 2. Purpose, determination, resolution, pleasure, choice, உள்ளக்கருத்து. (c.) 3. The mind or heart as the seat of affection, காருண்ணியமனம். W. p. 325. CHITTA. 4. An established truth; a tenet or doctrine maintained by certain authorities, சித்தாந் தம். 5. Truth, certainty, உண்மை. 6. One of the twenty-seven astrological Yogas, யோகமிருபத்தேழிலொன்று. W. p. 924. SIDD'HA. 7. One of the twenty-eight Saiva Agamas, ஆகமமிருபத்தெட்டிலொன்று. உம்முடையசித்தம். According to your pleasure, as you please. சித்தத்தின்படி--சித்தமானபடி. According to one's pleasure, choice, &c. தங்கள் சித்தமெங்கள்பாக்கியம். Your pleasure is the source of our happiness; if you will it, we are made happy. சித்தசமாதானம், s. Certainty or steadfastness of mind in religion. 2. Peace of mind, tranquility, calmness. சித்தசமுசயம், s. Doubt of mind, hesitation, indetermination. (p.) சித்தசாந்தி, s. Stoical tranquility of mind, extinction of volitional feeling, &c., as attained by the ஞானி. (p.) சித்தசலனம், s. Agitation of mind, perturbation, disgust. See சலனம். சித்தஸ்வாதீனம், s. Command of one's will, self-control. சித்தஞ்செய்ய, inf. To settle, decide, give a final judgement, தீர்மானிக்க. 2. To will, desire; to direct, command; to be pleased, ஆக்கியாபிக்க. 3. To make ready, தயார்பண்ண. (Colloq.) சித்தத்தியாகம்--சித்தநிவர்த்தி, s. [prov.] Renunciation, entire subjection or extinction of the will and of secular purposes, resolves, desires, &c.,--as attained by severe abstract devotion in one ripening for liberation from births; absolute quiescence. See தியாகம். சித்தத்திற்கொள்ள, inf. To will, resolve, purpose, choose, prefer. சித்தந்திரும்ப--சித்தம்வர, inf. To be pleased to do, &c. (c.) சித்தப்பிரமை, s. Aberration of mind, infatuation, fascination, stupefaction, bewilderment, மனமயக்கு. 2. Derangement, madness; [ex பிரமை, stupor.] சித்தமாக, inf. To will, to desire; to purpose, resolve. (c.) சித்தமிரங்க, inf. To condescend, to be pleased, to do a favor, &c. சித்தயோகம், s. [in astrol.] A conjunction of the lunar constellations with the days of the week and of the phases of the moon,-- not deemed very favorable; the twenty-first of the twenty-seven yogas, யோகமிருபத்தேழிலொ ன்று. 2. One of the three யோகம் neither favorable, nor unfavorable. See யோகம். சித்தலயம், s. Extinction of the will and identification of the soul with the Supreme, as obtained by the ascetic; [ex இலயம்.] சித்தவிலாசம், s. Increase of volitions or of yielding to desires after earthly objects--oppo. to சித்தலயம். சாத்திரசித்தம், s. The sentiment or meaning of the shastras. 2. Tenets, opinions, &c., inculcated in the shastras. திடச்சித்தம், s. A firm, resolute mind. 60) *

cupakkam (p. 194) --சுபட்சம், s. One's own side of an argument; the views, doctrines and sentiments of one's sect or party, சொந்தப்பட்சம். 2. That part of the சித்தியார் treatise which enunciates the dogmas of the Saiva sect, சித்தியாரிலோரத்தியாயம். 15) *

tḷḷu (p. 229) s. Pushing, rejecting, a shove, propulsion, தாக்கு. (c.) 2. Deduction, discount, கழிவு. 3. Dismission, discharge, banishment, divorcement, protrusion, நீக்கு. 4. Abandonment, renunciation, relinguishment, கைவிடல். தள்ளுண்ண--தள்ளுப்பட, inf. To be dismissed, தள்ளப்பட. தள்ளுண்டவன், appel. n. A rejected person, an out-caste, a reprobate. தள்ளுப்புள்ளு--தள்ளுமெள்ளு, s. [vul.] A scuffle, இழுபறி. தள்ளுப்புள்ளுப்பட, inf. To be in a scuffle, pushing, pulling, &c. தள்ளுமட்டம், s. A young elephant when unable to walk, which is pushed forward by the old once, யானையிளங்குட்டி. 65)

tāraṇai (p. 234) s. Stability, steadiness, firmness, establishment, fixture, உறுதி. 2. One of the eight அங்கயோகம் of the silent, motionless devotee; fixing the mind, constantly on a member of the body as an expedient for keeping the thoughts from wandering. 3. Construction, arrangement, order, system, principles, established order of things either natural or artificial. See நவதாரணை. (Sa. Dha'ran'a.) நவதாரணை, The nine classes of things; existing or established by art; 1. நாமதாரணை, names appellations. 2. வச் சிரதாரணை,(probably) terms of architecture. 3. மாயாதாரணை, things formed by மாயை, as words, appearance of things created. 4. சித்திரதாரணை, paintings or sculpture. 5. செய்யுட்டாரணை, poems, poetry, compositions. 6. நிறை வு குறைவாகிய எண்பொருட்டாரணை, perhaps abstract numbers. 7. சத்ததாரணை, contrivance for the formation or modulation of sounds, as bells, musical instruments. 8. வஸ்துதாரணை, productions of art in general. 9. சதுரங்கதாரணை, a complete army of four kinds of forces. (See சதுரங்கம்.) II. The nine forms of worship practised by the Saiva Yogis. Their classification is: 1. நாமதாரணை, the worship of the Omnipresent God in the form of an image, to which is given his name. அளவிடப்படாதபிர மத்தைநாமத்தினால்வரையறைப்படுத்தல். 2. மாயாதா ரணை, worshipping the Supreme Being, who is unlimited, and without form, by the use of he formule, Maha Vakya (the great speech), accompanied by the entire renunciation of the world. This accords with the practice of the Adwita class of Vedantists, விகாரங்களில்லாதபாமரன் மாவினிடத்தில்புனைந்துரைக்கப்பட்ட பிரபஞ்சவியா பாரமாயையைத்துறப்பதற்குக்கருவியானமகாவாக்கியத் தைப்பொளுணர்ச்சியோடுஉச்சரித்தல். 3. பேததார ணை, an exercise of the Yogi to restrain his bodily affections, by uniting the vital air in the heart, பிராணன், in the podex, அபானன், in the body generally, வியானன், and in the throat, உதானன், these four, with that in the navel, சமானன்; and thus with the inward recital of the mystic O'm, to alter the position of his heart, supposed to be like a lotus flower with eight petals hanging downwards, பலமுறைஇயமாதிகள்செய்து, பிராணன், அபாணன், வியானன், உதானன் என்கிறவாயுக் களைச்சமானவா யுவுடனேசேர்த்து, கீழ்முகமாயிருக்கிற உள்ளக்கமலத் தைமேல்முகமாக்குகை, 4. மந்திரதாரணை, worshipping Siva by the famous five lettered incantation, நமசிவாய--rejecting the mystic O'm--ascribing to him the supremacy, and recognizing the universe as only the manifestation of Siva. Such as do this reject the primitive system, and believe in an all pervading soul of the universe, called Siva, எல்லாவற்றிற்கும் அதிஷ் டானமாய்எவையுமாகிறவன்சிவனேயென்று, பௌ ராணிகமந்திரங்களால்சிவத்தியானஞ்செய்தல். 5. சது ரங்கதாரணை, meditating on the Supreme Being, as one who having purified himself, and suspended his breath, unites the faculties of the mind with the four constituents of the body--earth, water, fire and wind--in the cavity of the crown of the head. This is done when the reason represented by fire; reflection by the wind; the will by water, are joined with resolution or passion, represented by earth, and all co-operate to fix the mind in the air, the seat of Brahma, காய சோதனம்பண்ணுகிறவன் நிலம், நீர், தீ, கால் என் னுஞ்சதுரங்கமாகிய அகங்காரசித்த புத்திமனசென்கிற வைகளைமுறையாக அடக்கி, பின்பு கால்வடிவானம னசை ஆகாயமாகியபிரமத்தானத்தில் சேரும்படிதியா னித்தல். 6. சத்ததாரணை, continual meditation of an ascetic in an immoveable posture, uttering the sounds of அ, உ, ம், or O'm. which represent the deity. This is done while closing the eyes and restraining all the external senses. By the mystic syllable, the வாதநாடி pulse is said to be purified, and its pulsation may be beard. (See கும் பகம்.) பிரமத்தையுணர்த்துகிற பிரணவத்தைத்தியான தாரணசமாதிகளால்அடைந்து, புறக்காணச்செய்கை யற்று, கும்பகத்தானமானவாதநாடியைச்சுத்திபண் ணி, நாதானுசந்தானத்தையடைதல். 7. வஸ்துதார ணை, the mental perception of Brahm, obtained by the firm power of thought, separated from external things, which unites the reason with the will, These combined, produce action or passion, Passion, reason and will are condensed in reflection, by which Brahm is perceived, பிறபொருளையடையாமல்அசைவற்றிருக்கிற மனமானதுபுத்தி, சித்தம், அகங்காரங்கள்மூன்றையு முறையேசேர்த்துக்கொண்டபின், அம்மனத்தால்பிரம த்தைத்தரித்தல். 8. வச்சிரதாரணை, rendering homage to Siva only in the Lingam. rejecting the lower positions which represent Brahma and Vishnu; and renouncing passion, and the corporeal senses, contemplating the divine essence with a fixed mind, பிரமன்வடிவாகியபீடத் தையும், திருமால்வடிவாகியவிவரத்தையும்நீக்கி, இலி ங்கத்தைமாத்திரம்பூசித்தல்என்றால்--அகங்காரத்தை யுஞ்சீவத்துவத்தையும்துறந்து, பரத்துவத்தையேதியா னித்தலாம், 9. சித்திரதாரணை, becoming ripe for absorption and approaching assimilation to the deity, by gaining a knowledge of the twenty-six properties of the body, the soul, and the Supreme Being (ஷட்விம்சகபாவம்). This is obtained by entirely forgetting the austerities practised, repeating continually the மகா வாக்கியம், solely contemplating the benefit to be derived, and then renouncing even that; the soul thus dominates over the immerging principle, arrives at a pure, spiritual knowledge and is merged in the Divinity, சத்தஉச்சரிப்பா லாகியமந்திரப்பிரயோகத்தைநீக்கி, பொருளையே ம னதில் அனுசந்தானம்பண்ணிக்கொண்டு, ஷட்விம் சகபாவத்தையடைந்து, பிராரப்தம் என்கிற கர்மபயன் களைமறந்து, சத்தார்த்தங்களையும்விட்டு, அறிவுமயமாயே இருத்தல். 32) *

tuṟ (p. 251) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To leave, relinguish, desert, reject, discard, கைவிட. 2. To renounce matrimony, and secular things, for an ascetic life, இல்லறந்துறக்க. 3. To neglect, dispense with, omit, avoid, தவிர்க்க. (p.) தாய்சொற்றுறந்தால்வாசகமில்லை. There is no excuse for slighting a mother's word, (Avv.) அதைத்துறந்து, v. participle. Leaving this, besides this. துறந்துள்ள, inf. To renounce one's relations. துறந்தார்-துறந்தோர், s. (plu.) Ascetics, recluses, those that have renounced the world for an ascetic life, sannyasis, நீத் தோர். துறப்பு--துறவு, v. noun. Relinquishment, rejection, விடுகை. 2. Renunciation of matrimony and social life, for a life of austerities, of wandering and dependence an charitable gifts for support; or retirement to the desert, சன் னியாசம். 3. The principles of abstraction, or renunciation of secularities, as seated and operative in the mind of the devout ascetic, leading to corresponding actions. துறவர்--துறவோர், s. (plu.) Munis, asceties, recluses, முனிவர். துறவறம், s. Celibacy of the recluse, or of the strict devotee, in the வானப்பி ரஸ்தம். state--oppos. to இல்லறம். (See ஆச்சிரமம்.) 2. See அறம். துறவி, appel. n. An ascetic, a recluse, சன்னியாசி. துறவுநிலை, s. The standing, degree, profession or state of the ascetic. துறவுபூண, inf. To become an ascetic. துறவொழுக்கம், s. The proper course and rules of ascetic life. 14) *

toṭr (p. 262) கிறேன், ந்தேன், வேன், தொடர, v. a. To succeed each other reciprocally as the tree and seed, the body and its actions, and vice versa. பீசவிருட்சநியாயமாத் தொடர. 2. To proceed or succeed each other--as letters in the formation of words, &c., எழுத்துமுதலியதொடர. 3. To follow continually, to continue, இடையறாதுவர. 4. To insist, to engage with energy, முயல. 5. To follow, to attend as on a great man, to pursue, பின்செல்ல. 6. To seek, to go in quest of to apply to from day to day, தேட. 7. To follow in order, in unbroken succession, &c., தொடர்ந்துநிற்க. 8. To prosecute, to claim in law, to sue வழக்காட. (c.) 9. To connect, to tie, to bind, கட்ட. 1. to assail, to attack, தாவ. கருமத்திற்றொடர்ந்துநிற்கிறான். He perseveres in his undertakings. தொடராமுறி, s. A deed of renunciation or relinquishment, an agreement not to prosecute to law, விடுதலைப்பத்திரம். (c.) தொடரி, appel. n. A kind of thorny shrub whose fruit is edible, Rhamnus circumissus, L. See முன்றொடரி and பின்றொடரி. தொடரெழுத்து, s. A letter elided or changed in the combination of words according to the rules of permutation, தொடர்ந்துநிற்குமெழுத்து, as அவனிருந்தான், for அவன் இருந்தான், and வந்தடித்தான்--for வந்து அடித்தான். தொடர்நிலைச்செய்யுள், s. A poem in which several connected actions are related, epic poetry, ஓர்வகைச்செய்யுள். தொடர்ந்தஅன்பு, s. Continued love, (R.) தொடர்ந்தார்--தொடர்ந்தோர், appel. n. (plu.) Friends, companions, மித்திரர். தொடர்ந்துதிரிய, inf. To be constantly about with one. 2. To pursue an object with unremitted application. (c.) தொடர்நதுபழிசெய்ய, inf. To injure one without provocation. தொடர்ந்துபிடிக்க, inf. To overtake, 2. To seek diligently and find. தொடர்ந்துபேச, inf. To continue speaking. தொடர்ந்துபோக, inf. To pursue, follow after one. தொடர்ந்தேற்றி, s. [prov.] Perseverance, persistence, repetition, விடாமுயற்சி. தொடர்ச்சி, v. noun. Pursuit, continuance. (met.) effect or consequence. (Beschi.) 2. Claim in law-suit, வழக்குத் தொடர்ச்சி. 3. Cluster of flowers, bunch of flowers, பூங்கொத்து. 4. Perseverance, முயற்சி. 5. Demoniacal possession, பேய்த் தொடர்ச்சி. For other meanings, See தொ டர்பு. (c.) எனக்கும்அவருக்கும்ஒருதொடர்ச்சியுமில்லை. I have no connexion with him, I have no claim on him. தொடர்ச்சிக்காரன், s. [in law.] A claimant, a prosecutor, a plaintiff. தொடர்ச்சிபண்ண, inf. To prosecute in law, to claim, to sue. தொடர்ச்சியானகாரியம், s. An actionable matter. தொடர்ச்சியாய்ச்செய்துவர, inf. To persevere in an undertaking. தொடர்பு--தொடர்வு, v. noun. Continuance, succession, தொடர்ச்சி. 2. Series, tissue, train, range, chain, சங்கிலித்தொடர். 3. Friendship, constancy in friendship, attachment, சிநேகம். 4. Relationship, connexion by consanguinity, or affinity. உறவு. 5. Antiquity, hereditary suecession. 6. Lineal descent, பரம்பரைத்தொ டர்பு. 7. Regular succession following one another, முறைமை. 8. Reciprocal succession, as the tree and its seed, and the countrary, பீசவிருட்சநியாயமாய்த்தொடர்கை. 9. Connexion, as of liquid particles, &c., ஒட்டுகை. (c.) 1. Verse, poetry, பா. தொடர்மொழி, s. Compound words. See தொடர்ச்சொல். 33)