uṭmpai (p. 59) s. Troubled or turbid water, கலங்கனீர். (சது.) (p.) உடம்பையினுகளுங்கயலினம். Fishes leaping in agitated water. 81)

uṉ (p. 69) --உன்னு, உன்னுகிறேன், உன் னினேன், உன்னுவேன், உன்ன, v. a. To think, consider, exercise volition, to be anxious, நினைக்க. 2. To exert force--as in rising, leaping, &c., விரைந்தெழும்ப. 3. To pull, இழுக்க. 4. [prov.] To propel a swing by the joint effort of two persons stationed on opposite sides, உந்த. குதிரையுன்னிப்பாய்ந்தது. The horse sprang and leaped. பேசவுன்னுகிறான். He is just on the point of speaking (his mouth open, the words on his tongue, &c.). ஊ, s. One of the long vowels, நெட்டுயிரெழுத்திலொன்று. 2. A termination of the gerund in poetry, வினையெச்சவிகுதி-as உண்ணூ. 3. Flesh, meat, தசை. (p.) 4. (c.) An exclamation--as of pain, ஓரொ லிக்குறிப்பு.

etir (p. 73) s. That which is opposite, in front, before, in presence of, over against, முன். 2. That which is opposed, is adverse, hostile, முரண். 3. Similitude, comparison, ஒப்பு. 4. Futurity, வருங்காலம். 5. Rivalry, competition, எதிரிடை. எதிரதுபோற்றல், v. noun. An author's adopting what is authorized by good usage though modern. See உத்தி. எதிரறை, s. An opposite room. எதிராக--எதிரே, adv. Before, opposite to, in front, &c. எனக்கெதிரே. Before me. சத்துருவிற்கெதிராகப்போதல். Encountering or meeting an enemy. எதிராளி--எதிரி, s. Opponent, adversary, antagonist, பகைஞன். 2. The defendant in a lawsuit, எதிர்வழக்காளி. 3. A rival, a competitor, எதிரிடைக்காரன். எதிரிட, s. To meet, எதிர்ப்பட. 2. To oppose in battle, எதிர்க்க. எதிரிடை, v. noun. Opposition, encounter, counteraction, எதிர்க்கை. 2. Contrariety, விரோதம். 3. Rivalry, competition, எதிரித்தனம். 4. That which is equivalent, சமமாயிருப்பது. எதிரிடைகட்ட, inf. To rival, to vie with, compete with, எதிர்க்க. 2. [prov.] To act in opposition, விரோதிக்க. எதிரிடைகாரன், s. Competitor, rival, antagonist, விரோதஞ்செய்வோன். எதிரிடைச்சீட்டு--எதிரிடைமுறி, s. A counter bond. எதிரிடையாய்ப்பேச, inf. To dispute or contradict. எதிருத்தரம்--எதிர்மொழி, s. An answer, a reply, a rejoinder, a retort, பிரதியுத்தரம். எதிருரை, s. Answer, retort, எதிர் மொழி. 2. Cavil, dispute, வாது. எதிருரைக்க, inf. To oppose, to disobey, to be contumacious, எதிர்த்துப் பேச. 2. To answer, retort, மறுமொழிசொ ல்ல. 3. To cavil, dispute, to be petulant, morose, cross, வாதுசெய்ய. எதிரூன்ற, inf. To take a firm position--as an army, உறுதியாய்நிற்க. 2. To resist, oppose, withstand, எதிர்த்துநிற்க. எதிரெடுக்க, inf. To vomit, eject from the stomach, சத்திசெய்ய. எதிரேற்றல், v. noun. Counteracting a magical evil, எதிரேவல். 2. Counteracting evil in general, தடுத்தல். 3. Attacking, opposing or resisting--as an enemy, எதிர்த்தல். 4. Receiving in one's own person the weapons discharged by a foe out of bravery, or to save a friend, பிறன்மேல்வருவதைத்தானேற்றல். எதிரேற்று, v. noun. Counter magic, magic resorted to in retaliation, sorcery, &c., எதிரேவல். எதிரொலி, s. Echo, reverberation of sound. பிரதித்தொனி. எதிரொலித்தல், v. noun. Echoing, resounding. எதிர்கொள்ள--எதிர்கொண்டழைக் க, inf. To meet and receive a guest, a great person, a wedding party, &c., coming to one's house, சந்திக்க. எதிர்கோள், v. noun. Meeting in the way, meeting or receiving a person, எதிர்கொள்ளுகை. விருந்தெதிர்கோடல், v. noun. Inviting guests, or devotees, religious mendicants, &c.--one of the duties enjoined on a householder as the condition of his own participation of the good things of providence. See இல், house. (சிலப்பதிகாரம்.) எதிர்க்கடை, s. An opposition bazaar. கீரைக்கடைக்குமெதிர்க்கடைவேண்டும். An opposition stall is necessary even among green grocers. [prov.] எதிர்க்கட்சி, s. An opposite party, எதிரானகூட்டம். எதிர்க்காற்று, s. Contrary wind. எதிர்க்கை, s. A slanting timber forming a continued line with the ridge and uniting in an angle formed by the slanting hip-rafters on either end of a hipped or bungalo roof. எதிர்ச்சாட்சி, s. Counter testimony; a witness brought to disprove previous testimony, மாறானசாட்சி. எதிர்ச்செட்டு, s. Competition in trade, ஒருவன்விற்பதற்குமாறாகவிற்கை. 2. [prov.] Trading at second hand, buying and selling again directly at a small profit. எதிர்நடை, s. The act of doing perversely. 2. Opposite course. எதிர்நடைக்கணக்கு, s. A register or account kept by each partner in a concern, that one may be examined by the other. எதிர்நிரைநிறை--எதிர்நிரனிறை, s. An arrangement of a series of verbs, &c. in the contrary order to that in which their nouns occur. See முறை நிரனிறை. எதிர்நிலை, s. Resistance, opposition, எதிர்நிற்கை. எதிர்நிலையகத்திணை, s. [in amatory verse.] The rule for elucidating a circumstance by the opposite case, contrast. எதிர்நிற்க, inf. To stand before one, முன்னிற்க. 2. To oppose, to be perverse, or contumacious, மாறுபட்டுநிற்க. 3. To stand against, withstand, cope with, போர்செய்ய. எதிர்நோக்குநட்சத்திரம், s. A nutchattra whose influence has respect to movements and interests in the different points of the compass, not an astrological, but a common phrase; the same as எதிர்நாள், or more properly, பக்கநாள். எதிர்பார்க்க, inf. To wait for an expected person, வரவுபார்த்திருக்க. 2. To expect, to look forward, காத்திருக்க. இருகாரியத்திற்கெதிர்பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறது. To hope for a thing, to be in expectation of it. எதிர்போக, inf. To go against, oppose, meet as an army, assail, எதிராய் போக. எதிர்ப்பட, inf. To meet as in the way, சந்திக்க. 2. To happen, occur, தோன்ற. எதிர்ப்படுத்த, inf. To confront, எதிராக்க. 2. To stir up strife, cause opposition, பகையாக்க. எதிர்ப்பாடு, v. noun. Meeting, எதிர் ப்படுகை. எதிர்ப்பாய்ச்சல், s. A contrary current; leaping in a contrary direction. எதிர்மறை, s. [in grammar.] The negative forms of expression, மறை--அ, அந், ந், கி, கு, வி, &c. are Sanscrit prefixes expressing negation. எதிர்மறைவினை, s. [in grammar.] The negative verb, மறைவினை. எதிர்முகம், s. Face to face, முகா முகம். 2. Presence, சன்னிதி. 3. Front, முன். அதற்கெதிர்மகமாக. Opposite to it. எதிர்வர, inf. To come against, to oppose, விரோதமாகவர. 2. To meet as one on leaving home meets a person (considered ominous), எதிராகவர. எதிர்வழக்கு, inf. A counter lawsuit, instituted out of revenge, எதிர்வியாச் சியம். எதிர்வாதம், s. reply, a dispute. எதிர்வாதி, s. Defendant in law, repliant, respondent, பிரதிவாதி. எதிர்வினை, s. [not com.] Negative verbs, மறைவினை. 2. Effects of the deeds of former births to be experienced, வருவினை. எதிர்வினைவிலக்கு, v. noun. [in rhetoric.] Preventing a person doing a thing by pointing out its evil consequences, ஓரலங்காரம். 46)

oṭukku (p. 81) கிறேன், ஒடுக்கினேன், வே ன், ஒடுக்க, v. a. To reduce, compress, bring into a narrower compass, condense, to lessen, bring down--as another's pride, to keep down, keep under, அடக்க. 2. To press, oppress, tyrannize, vex, வருத்த. 3. To reduce the system by medicine or a sparing diet, உடம்பையொடுக்க. 4. To involve one in another--as the elements, cause to disappear--as the worlds, &c., at the close of an age, பூதங்களைலயிக்கச்செய்ய. 5. To close, to finish as a work, the harvest, &c., முடிக்க. 6. To pack in, to put in, to put things close in a bag, a box or other receptacle, செறிக்க. உலகப்பற்றையொவ்வொன்றாயொடுக்க. To relinquish worldly attachments one by one. ஒடுக்கிக்கட்ட, inf. To compress and tie a thing close. 2. To tuck up the skirts and fasten the end behind-as in wet weather. 3. To hem an ola basket, fan, &c. ஒடக்கித்தட்ட, inf. To make a metal utensil thicker and narrower by beating. ஒடுக்கித்தைக்க, inf. To make a garment smaller. ஒடுக்கிவெட்ட, inf. To hew timber reducing the breadth. ஒடுக்குவாய், s. Distorted mouth, கோணல்வாய். வீட்டையொடுக்கிக்கட்ட, inf. To build a house narrow. உடம்பையொடுக்க, inf. To reduce the body by eating sparingly. 2. To contract the body--as a tiger, a cat, &c., to reduce the body to a smaller compass --as in a leaping, sneaking, or creeping posture. செலவையொடுக்க--செலவையொ டுக்கிப்பிடிக்க. inf. To retrench expenses. 2. To live frugally, sparingly, &c. வயிற்றையொடுக்க, inf. To restrain the appetite, to reduce the quantity of food in order to save money. புலனையொடுக்க, inf. To restrain the senses--as ascetics or otherwise; to mortify the senses, passions, &c. 2. To call home the thoughts and fix them on divine things. ஒடுக்கு, v. noun. Contracting, closing, compression, narrowness, அடக் கம். 2. s. A corner to creep into, இடுக்கு. ஒடுக்கிடம், s. A corner, a narrow or confined place, மூலை. 2. A recess, a hiding place, மறைவிடம். ஒடுக்குச்சீட்டு--ஒடுக்குத்துண்டு, s. A receipt given by government for money, வரிச்சீட்டு. பணவொடுக்கு, v. noun. [prov.] A remittance of money. 48)

kvṭi (p. 97) s. A small sea-shell used in Bengal as coin, a cowry, பலகறை. 2. A kind of play, leap-frog, ஓர்விளையாட்டு. கவடிபாய, inf. To play at leap-frog and other leaping games. 5)

kuti (p. 120) க்கிறேன், ப்பேன், க்க, v. n. To jump, leap, spring, bound, skip; to leap from, to rebound, பாய. 2. To spirt out, splash up--as water; to spring, to be brisk or active--as quicksilver, இரச முதலியனருசிக்க. 3. (fig.) To be boisterous, frolic, haughty, arrogant, பெருமையிலேதுள்ள. 4. v. a. to pass over, to leap over, கடக்க. 5. To surpass, overcome, to escape from, கடந்துபோக. குதித்துக்குதித்துமாவிடித்தாலும்புழுக்கைக்கொருகொ ழுக்கட்டையே. Though the poor maidservant beat flour ever so hard and briskly, she will have but a small கொழுக்கட்டை cake. குதித்துப்பாய, inf. To leap over, to leap down from a carriage, &c. 2. (fig.) To be insolent or wanton, to be unjust, cruel, &c. குதித்துவிழ, inf. To jump into, to plunge, to dive. 2. To jump down from a height. குதி, v. noun. A jump, a leap, jumping, குதிப்பு. 2. Energy, exertion, முயற்சி. குதிகொள்ள, inf. To frisk, to leap, to play about, to revel, sport, frolic, &c., through intoxication or excessive mirth; to be jolly, high-spirited, ஆனந்தக்கூத் தாட. 2. To dwell and sport with one-as the goddess of prosperity; to abound--as prosperity, felicity, செல்வமுதலியதேங்க. 3. To be excessive, to exceed bounds, to overflow, அளவுகடக்க. கூற்றங்குதித்தலுங்கைகூடும். It is possible even to overcome the god of death. (p.) குதிப்பு--குதியன், v. noun. Jumping, leaping; a jump, குதிக்கை. 2. (fig.) A display of haughtiness and arrogance. மற்றையர்க்கெல்லாம் வெஞ்சமற்குதிப்பரிது.... Others will find difficult to escape from the cruel Yama. 2)

kuntāḷi (p. 121) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To leap for joy. Compare கும்மாளம். குந்தாளித்துத்திரிய--குந்தாளித்துவிழ, inf. To dance and skip for joy. குந்தாளிப்பு, v. noun. Exultation, leaping for joy. குந்தாளிப்்்்பாயோட, inf. To bound, to skip--as a deer, calf, &c., வையாளிபோட. 22) *

kummṭṭi (p. 123) s. [prov.] Romping, jumping about, leaping, moving about; often, a kind of rustic dance, குதிகொண்டுவிளையாடல். (a corruption of கும்மாளம்). 2. A drum--as கும்மட்டம். கும்மட்டிகுத்த--கும்மட்டியடிக்க, inf. To jump and romp about. கும்மட்டிக்கூத்து, s. The கும்மட்டி dance. 44)

kūttu (p. 134) s. (from Sans. Goorda, play, Wils. p. 239.) Dance, dancing; action, performance; ball, நடனம். 2. Dramatic play, comedy, நாடகம். 3. Dance or sport of the deity--as the creation, preservation, and destruction of the universe are considered by Hindu philosophers, திருக் கூத்து. 4. Expression or exhibition of the feelings of the soul in its conscious states, as manifested in the actions and organic functions of the body, according to Hindu psychologists, ஆத்துமசேட்டை. 5. Frolicking, leaping and frisking about, like young boys and girls, விளையாட்டு. 6. Display, pomp, parade, &c.--as viewed by ascetics, பிரபஞ்சநடிப்பு. 7. A strange event or phenomenon, நூதனசெய்கை. 8. Presumption, assumption, vanity--as of young persons--one new in office, &c., spoken in contempt, கோலாகலம். 9. A droll or ludicrous action or performance--as a pantomime, &c., பரிகாசக்கூத்து. 1. (fig. little used.) The instigating or moving cause of an action, தூண்டுகாரணம். கூத்துக்குமீசைசிரைக்கவா. Why shave off the mustaches for mere play; i. e. why do a thing without an object? ஏதேனுங்கூத்துநடக்கும். [prov.] Some disastrous event will happen--said after a bad omen. நாலுநாட்கூத்து. A four day's dance-spoken of worldly prosperity, elevation to office, &c. கூத்தன், s. Dancer, actor, performer, comedian, &c., நாடகன். 2. Soul, life, spirit--as the directing cause of the various corporeal functions and actions, உயிர், ஆத்துமா. (நாலடி.) 3. The deity--as the operating cause in the universe, கட வுள். (p.) கூத்தாட, inf. To dance or play, to exhibit pranks, to take a part in play, நடனஞ்செய்ய. 2. To persist in an improper request, &c., சோலிபண்ண. 3. To be elated by promotion, wealth, &c.; to assume too much, &c., பெருமைகாட்ட. 4. (little used.) To act merely for form's sake, in religion, civilities, mourning, &c., ஒப்புக்குச்செய்ய. கூத்தாடி, s. (fem. கூத்தாடிச்சி.) A dancer, player, an actor, a comedian, நடன். 2. A pole-dancer, கழைக்கூத்தன். கூத்தாட்டு--கூத்தாட்டம், v. noun. Dancing, acting, playing, &c., நடிப்பு. கூத்தாட்டுச்சிலம்பம் படைவெட்டுக்குதவாது. The fencing of the actor will not do in battle. கூத்தி--கூத்திச்சி, s. A female actor or dancer; a dancing girl, நாடகப்பெண். 2. A courtezan, a strumpet, a prostitute, வேசி. 3. A concubine, கூத்தியார். கூத்துக்களரி, s. The area or hall for play; a ball room; a theatre; a circus, &c., நடனசாலை. கூத்துக்காரன், s. (fem. கூத்துக்காரி.) An actor, a dancer, கூத்தாடுவோன். 2. A dancing master, கூத்தாட்டுவோன். 3. A buffoon; a ludicrous, comical person; a mimie, விகடக்காரன். கூத்துப்பயிலிடம், s. A dancing school; a place where dancing is practised. கூத்துப்பாட்டு, s. Dancing tunes, and songs. கூத்துவகை--கூத்தின்விகற்பம், s. The two divisions of dancing, commonly by woman. 1. தேசிகம், modes of dancing in different countries. 2. மார்க்கம், modes of dancing--as laid down in the shastras. கூத்துப்பண்ண, inf. To make fun, sport, &c. 2. To do a droll, funny, action. 3. To confound; to derange. கூத்துவிட, inf. To introduce the actors in a play. 2. [prov.] To say something odd, or droll; to do a funny, humorous thing, pleasing to a company. கூத்துவைக்க, inf. To give a dance, or ball--modern. 7)

cuṟā (p. 198) s. A genus of fishes--squalus Carcharias--including sharks, the sword fish, &c., probably all the cartilaginous class, சுறவு. (c.) 2. Capricorn of the Zodiac, மகரராசி. 3. [loc. vul.] The filth or dirtiness of the body, தேகஅழுக்கு. சுறாப்பிடித்திருக்கிறது. It is dirty or filthy. சுறாக்கவடி, s. [prov.] A kind of play, prison-bars, ஓர்விளையாட்டு. (c.) சுறாக்களிறு--சுறாவேறு, s. A male shark. சுறாக்குட்டி, s. A young shark. சுறாக்கொம்பு, s. The blade of the sword fish. சுறாச்சிறை, s. Shark-fins--an article of commerce. சுறாமுள், s. Shark-bones, sometimes of monstrous size. ஓங்கிற்சுறா, s. Tunny-fish, which swims leaping, Thynnus. குரங்கன்சுறா, s. Simiolus Carcharias. See குரங்கம். கொம்பன்சுறா, s. The sword fish. See கொம்பு. பாற்சுறா, s. An edible சுறா. மட்டிச்சுறா, s. A round and edible shark. வழுவன்சுறா, s. A smooth kind, not edible. வேளாச்சுறா, s. A grampus, cetaceus Carcharias, L. 99)

tttu (p. 223) s. Springing forward, or hopping. moving by jerks--as cockroaches, or cattle tied by the fore-feet, பாய்தல். 2. Peril, misfortune, மோசம். 3. [in astrol.] Reckoning, for the horoscope, the transition of a planet from one point to another, omitting the signs which portend in one's life, as shewn by the horoscope, ஆபத்து. 5. [improp. for தத்தம்.] Adoption, சுவிகாரம். (c.) பெரியதத்திலேயிருக்கிறது. It is in great danger. காலமோதத்தோ. Is it the appointed time? (for death)--asked of an astrologer when consulted, concerning one bitten by a snake. இந்தத்தத்துக்குத்தப்பித்துக்கொண்டான். He has narrowly escaped the danger. தத்துக்கல், s. A stone obstructing water in a fall, from which it leaps anew. தத்துக்கிளி. A grasshopper, a locust. 2. A chattering parrot. தத்துப்புரட்சி, v. noun. Passage of a planet from one point to another, leaving several signs between and another immediately following. தத்துப்பூச்சி, s. A brown spotted, leaping insect, with long antenn&ae;, in form like a cockroach. தத்துமீள, inf. To out-live a juncture indicated as critical in one's horoscope. 2. [prov.] To save one, as a doctor, at a critical period. தத்தெறிய, inf. To make ducks and drakes, on water by skimming the surface with a stone. (c.) 2. To cast up waves as the sea. 43)

tvvu (p. 229) s. [prov.] A hole in a board, துவாரம். 2. v. noun. Shrinking, perishing, decay, ruin, கெடுதல். 3. (c.) Jumping, leaping, பாய்ச்சல்; [ex தவ்வு.] தவ்வறுத்துத்தைக்க, inf. To perforate, and fasten a thing. 3)

tāvu (p. 235) s. One of the paces of a horse, a gallop, குதிரைநடை. 2. Support, a staff, பற்றுக்கோடு. 3. Shelter, secure place for vessels, &c., ஒதுக்கிடம். (c.) 4. Hostility, hostile attack, பகை. 5. Pain, distress, anguish, suffering, வருத்தம். 6. Strength, valor, power, வலி. 7. Jumping, leaping, பாய்கை. 8. (Tel.) Resting place, lodging place, உறைவிடம். நல்லதாவு. A convenient resting place. 7)

tuḷḷu (p. 251) s. A leap, jump, spring, frisk, commonly without progress, குதிப்பு. (c.) துள்ளடங்க, inf. [in burlesque.] To be reduced, as arrogance, &c. துள்ளாட்டம், v. noun. Sprightfulness, arrogance, haughtiness, assumption, overbearing airs. துள்ளாட்டம்பண்ண, inf. To be arrogant, overbearing, unruly, refractory. துள்ளுக்காளை, s. An ungovernable person; (lit.) untamed bullock. துள்ளுப்பூச்சி, s. A kind of leaping insect destructive to grain. 11)

tuḷḷu (p. 251) கிறேன், துள்ளினேன், வேன், துள்ள, v. n. To spring up, leap up, jump up, frisk in play, commonly not proceeding, forward; to leap out of water, as fishes, குதிக்க. 2. To trip along in a frolicksome way, குதித்துச்செல்ல. 3. [in burlesque.] To be haughty, arrogant, கருவிக்க. (c.) துள்ளித்தொப்பென்றுவிழுகிறான். He is very insubordinate; (lit.) capers and falls. துள்ளுகிறமாடுபொதிசுமக்கும். An unruly bullock throwing off its load will have a greater burden, that is, disobedient persons will not escape punishment. துள்ளுகுட்டி, s. A frisking, young animal. 2. A young animal, plump, strong, and lively. 3. (fig.) A stout, lively boy. (c.) துள்ளல், v. noun. Frisking, leaping, குதித்தல். 12)