avikāram (p. 30) s. [priv. அ, et விகாரம், change.] Sameness, unchangeableness, விகாரமின்மை. 2. [in grammar.] That which is not varied from its original form, எழு வாய். Wils. p. 83. AVIKARA. அவிகாரன்--அவிகாரி, s. One free from the desires of sense, one not subject to change, modification, as the deity, கடவுள். 22) *

īr (p. 58) s. A nit, மயிரிற்பற்றுமீர். (c.) 2. The termination of verbs in the second person plural, முன்னிலைப்பன்மைவிகுதி. 3. Two a modification of இரு from இரண்டு; which see. ஈர்கொல்லி--ஈர்கோலி--ஈர்வலி-ஈர்வாரி, s. [vul. ஈருளி.] A kind of wooden comb for clearing the hair of nits. ஈர்கொல்லிக்கொடி, s. A kind of climbing plant, ஓர்கொடி, Pentatropis microphylla. ஈர்ப்பி, s. [vul.] Nits, scurf, dandruff in the hair, ஈர். ஈர்ப்பிவைக்க, inf. To be formed --as nits, or scurf in the hair. ஈர்வலித்தல், v. noun. Combing out nits, ஈர்வாரல். 26)

um (p. 63) . A connective particle variously used, ஓரிடைச்சொல். 1. எதிர்மறையும்மை, the use of உம் with an affirmative, or negative expressing probability, possibility, &c., and implying the possibility, &c., of the contrary--as, சாத்தன்வருதற்குமுரியன், Sattan may perhaps come; அவன்வரவுங்கூடும், It is possible that he may come. 2. சிறப்பும்மை, the உம் of speciality, including உயர்வுசிறப் பும்மை, or superiority and இழிவுசிறப்பும்மை, or inferiority--as, ஞானிகளுமறியார்கள்சித்திரநதிமூல ம், Even the sages are unacquainted with the source of the சித்திரம் river; இவ்வூர்ப்பூனை யும்புலாறின்னாது, Even the cats of this place will not eat flesh (so sacred is it, so vile is the practice); பார்ப்பானுங்கள்ளுண்டான், Even a Brahman has been drinking toddy; இவனைநாயுந்தேடாது, Even a dog will not regard him. 3. ஐயவும்மை, the உம் in doubt, uncertainty, indecision, equivocal forms, probability, possibility--as, அவர்பத்தாயினுந் தருவார்பதினைந்தாயினுந்தருவார், Perhaps he may give ten or he may give fifteen; மழை பெய்தாலும்பெய்யும், It may perhaps rain; பத் தானுமெட்டானுங்கொடு, Give ten, or eight, ten would be preferred, but eight may do; வரினும்வருவான், It is probable that he may come. The உம் is often suppressed. 4. எச்சவும்மை, இறந்ததுதழீஇயவெச்சவும்மை, எதிரதுதழீ இயவெச்சவும்மை, the use of உம் implying another person, thing, or event, understood, and meaning likewise, too, even--as, அவனும் வந்தான், He also is come (implying that another is come or expected); நாம்பாடவும் வேண்டும், We must sing also (as well as dance, &c.); கேட்டும்படிக்கவேண்டும், By inquiry also we must learn (as well as by other means). 5. முற்றும்பை, indicating the whole of a number or series, universality, totality--as, ஒருவருக்குமையமில்லை, None can doubt; எங்குமில்லை, no where; இருகண்ணுஞ் சிவந்தன, both eyes reddened; எவ்விடமும், every where; இரண்டையுங்கொண்டுவா, Bring them both; எல்லாரும், எவரும், ஆரும்வந்தார், all, whoever, &c. came; மிகுந்தநாலுபணத்தை யுந்தா, Give me the remaining four fanams; மூவரும், all the three persons. 6. எண்ணும் மை, a numeral connective, corresponding with, and commonly repeated with each word of the series; நீயுமவனும்வந்தீர்கள், You and he came. The particle is sometimes joined to the last only--as, சாத்தன், கொற்றன், பூதனும் வந்தார்கள், Sattan, Kottan and Poodan came. Sometimes it is wholly omitted, and a pronoun including the series used instead--as, சாத்தன்கொற்றன்இவர்கள்வந்தார்கள். Sometimes the last noun in the series is used in the plural--as, சாத்தகோற்றவர்வந்தார்கள். 7. தெரிநிலையும்மை, the உம் of ascertainment, clear perception, or decision, used of three or more things concerning which doubt has been entertained, but which is now cleared up--as, ஆணுமன்றுபெண்ணுமன்று, It is neither male nor female (but in hermaphrodite); அவருண்பதுசோறுமல்ல, பணிகாரமுமல் ல, சாகமூலபலாதிகள், His food is neither rice nor cakes, but leaves, roots and fruits, &c. 8. ஆக்கவும்மை, உம் expressive of a change of state--as, பாலுமாயிற்று, This milk became medicine also; வலியனுமாயினான், He has become even a strong man. The above eight are given in நன்னூல். 9. உம் joined to an infinitive implies விரைவு, the immediate occurrence of the event--as, துரைகட்டளையிடவுங்காரியஞ்செய்துமுடிந்தது, As soon as the magistrate gave the order, the thing was done; அவர்சொல்லவுமுலகங்களுண் டாம், As soon as he speaks worlds appear. The உம் is often omitted, but then it is less expressive--as, நானிதைச்செய்யெனச்செய்கிறான், I say this and he does it. 1. உம் added to a verbal noun in poetry, sometimes gives it a gerund-like succession of the event--as, காண்டலுமிதுவேசொல்வான், Seeing him he spoke thus; வருதலுந்தழுவிக் கொண்டான், As soon as he came he embraced. 11. உம் is associated to the social ablative with the same meaning--as, கடுங்கணைதொடுத்தலோடும், As soon as the swift arrows were shot. 12. உம் added to the infinitive serves for optative, especially in epistolary usage but not in good style--as, தாங்கள்மறுமொழியனுப்பவும், May you please to send an answer; இப்படிச்செய்யவும், May you do so, I wish you to do so. 13. உம் added to the following forms of a verb, செய்து, செய்யின், செய்தால், has the force of though, although--as, அவனறிந்தும்வரவில்லை. Though he knew, he did not come; சொல்லி னும் or சொன்னாலும்அவன்கேளான், Though you may tell him he will not listen. 14. உம் added to இல் or இன் forms of the fifth case gives the force of the comparative degree --as, கந்தனினும்வலியனே, He is even stronger than Skanda. 15. A token of reproof, menace, anger, &c., also of attention, assent, doubt, non-compliance, &c., (see ஊம்)--as, உம்மெனத்தெழித்துரப்ப, He reproved his rashness by uttering the menacing sound உம் (ஸ்காந்தம்); கதைசொல்லுகி றேன்உம்கொட்டிக்கேள், I am going to tell you a story, show that you listen by saying உம்; உம்மெனுமார்பைத்தட்டும், The guilt of Brahmanicide manifested in a phantom threatened by saying உம் and striking on its breast (திருவிளையாடல்). 16. A termination of the imperative plural, முன்னிலைப்பன்மைவி குதி-- as, நீவிர்சொல்லும், say ye. It is often used honorifically in imperative singular --as, கடவுளேநீரிரங்கும், God be merciful. 17. A termination of verbs third pers. pres. or fut. tense sing. number, also of neut. plurals--as அவன்செய்யும், He does or will do it; சிங்கங்கள்முழங்கும், The lions roar, or will roar, செய்யுமென்முற்றுவிகுதி. 18. A modification of the pronoun நீர் when it is declined in the different cases--as, உம்மை, உம் மால், &c. 19. The termination of the future relative participle, எதிர்காலப்பெயரெச்ச விகுதி--as, உலகாளும்அரசர், Kings who govern the world. 2)

kiruttiyam (p. 111) s. Act, actions, performances, operation, தொழில். 2. Moral actions good or bad, involving future retributions, கன்மக்கிரியை. 3. A course of conduct, நடக்கை. 4. Work, business, employment, லௌகிகவேலை. 5. Religious rules, prescribed duties, கடமை. 6. Rites, ceremonies, &c., religious acts or practice, சடங்கு. 7. The operations of the deity--popularity in the characters of creator, preserver and destroyer; but in the mystic parts of the Agama system, the works of obscuring and enlightening the soul are superadded. Wils. p. 243. KRUTYA. தன்கிருத்தியந்தான்பார்க்கவேண்டும். Each one must perform his appropriate duties, personal, social, relative, civil, &c. கிருத்தியகர்த்தா, s. An operating deity, or a god who performs either of the five great operations in the universe. கிருத்தியகர்த்தாக்கள், s. (pl.) Agents who carry on operations in the universe; also, those of the விஞ்ஞானகலர் and பிர ளயாகலர் class of souls that have advanced so as to be cleansed from மலம், and permitted to be operative. கிருத்தியப்பிழை, s. Misdeeds, misbehaviour. 2. Failure or transgression in the performance of prescribed rites, ceremonies or other duties. கிருத்தியமில்லாதவன், s. One who does not practise the rites of the religion. ஒருகிருத்தியமுமில்லாதவன். One unemployed. கிருத்தியமுடிக்க, inf. To perform prescribed duties--as religious rites, ceremonies, &c. கிருத்தியம்பண்ண--கிருத்தியம்நடத்த inf. To perform the works of creation, &c..--as a deity, ஐந்தொழில்செய்ய. The direct object of this work is fancied to be; 1. To cleanse the soul from its moral defilements. 2. To cause it to experience the fruit of former actions. 3. To give it a temporary rest. 4. To produce an equilibrium between the good and evil actions of the soul. 5. To emancipate it from the பாசம் entanglements. (சிவ. சி.) 2. To perform works, rites, &c., சடங்குசெய்ய. 3. To perform the duties of one's calling, தொழில்செய்ய. 4. To perform the funeral rites for a deceased ancestor, உத்தரகிரியைசெய்ய. பஞ்சகிருத்தியம், s. The five operations of deity under various names, forms and modifications, viz.: 1st. சிருட்டி or படை த்தல், the work of creating or transforming matter, evolving it from the primitive Maya, producing words, furnishing the soul with its appropriate body, according to its actions in a previous birth, &c. In the popular system, this office is ascribed to Brahma. 2d.திதி or காத்தல், the work of preserving, usually ascribed to Vishnu. 3d. சங்காரம் or அழித்தல், the work of destroying, or of reducing the universe to the primitive Maya, through numerous involutions, --as earth into water, water into fire, &c. This office is ascribed to உருத்தி ரன், who by his worshippers is identified with Siva whom they consider supreme. 4th. திரோபவம் or மறைத்தல், the work of obscuration, or the veiling of the soul in moral darkness, and beclouding the understanding, so that the divine being cannot be perceived, while the mind attracted and illuded by visible and sensual objects, is excited to the performance of new actions, by which absolute liberation from பாசம் entanglements is prevented, and connection with Maya and its consequent transmigrations--except where the sanchita (சஞ்சிதம்) of former births is exhausted --is indefinitely prolonged. This is ascribed to மயேச்சுரன். 5th. அனுக்கிரகம் or அருளல், this is a work of benevolence as exerted for the benefit of the soul in furnishing it with appropriate bodies by which to expiate the guilt of former actions, though obscuring it with திரோ பவம், while it is thus working itself clear, at length withdrawing the veil and showing it that all visible and sensual objects are illusory and deceptive; also annihilating the passions and exciting disgust toward the objects of sense, and utter indifference to all mundane affairs, and thus causing entire cessation from physical and moral actions, and maturing it for final emancipation, and union with the Supreme. It is ascribed to சதாசிவம். சமுசாரகிருத்தியம், s. Domestic affairs, household business. 10) *

kuṇam (p. 118) s. Quality, attribute, property, பண்பு. 2. Disposition, temper, nature, தன் மை. 3. Good quality, moral or physical; proper temperament, virtue, நற்குணம். 4. Attribute, perfection, excellence--as of a deity, இலட்சணம். 5. Grace, beauty--as of a style or composition; merit, freedom from fault or defect--opposed to குற்றம், மேன்மை. 6. Wholesomeness, healthfulness, சுகம். 7. Soundness of intellect; normal state of the mental feelings, சொஸ்த புத்தி. 8. Indication, symptoms--as of a disease, வியாதியின்குறி. 9. Color--as a quality, நிறம். 1. Smoothness, சீர்மை. 11. Properties; functional powers or principles in nature, operative in all sentient beings; the sourses of the dispositions, &c., தத்துவம். 12. Thread, cord, string, &c., நூல், கயிறு. 13. A bow-string, நாணி. 14. Property, essence, original principle, சத்து. 15. [in physics.] Varicties, modifications, products of bodies, உடற்குணம். Wils. p. 291. GUN'A. 16. A water-pot, a pitcher--as குடம். குணத்தைமாற்றக்குருவில்லை. No guru can change the temper. குணத்தோடேகேள். Hear me with a right spirit and patience. குணநாடிகுற்றமுநாடி. Having examined the excellencies and faults--as of a style, a speech, &c. குணமதுகைவிடேல். Hold to what is good and proper; cease not to show a good disposition. குணமென்னுங்குன்றேறிநின்றார்வெகுளிகணமேயுங் காத்தலரிது. It is hard to divert, even for a moment, the anger of those who stand upon the mountain of virtue; i. e. who excel virtue. (குறள்.) அதிலுமிதுகுணம். This is better than that. அவனுக்குத்தாய்தந்தைகுணம்பிடிபடுகிறது. His parents' disposition and temper begin to be visible in him. குணகுணி, s. [in gram. and log.] Attribute and subject--as in செந்தாமரை, where செம்மை is the attribute, குணம், and தாமரை the subject, குணி. குணகுணிப்பெயர்கள், s. [in gram.] Abstract noun and subjective noun. (நன்.) குணக்ஞன்--குணஞ்ஞன், s. A pleasant, good-natured, agreeable person; one of an excellent disposition, நற்குணமுள் ளவன். Wils. p. 291. GUN'AG'NA. குணக்குன்று, s. A virtuous man; lit. a mountain of excellent qualities. குணக்கேடு, s. Bad temper, bad disposition; disobliging, unkind, கெட்டகுணம். 2. Fatal symptoms in disease, அசாத்தியக் குறி. குணக்கேடன்--குணங்கெட்டவன்--கு ணமில்லாதவன், s. An ill-natured person. குணங்காட்ட, inf. To exhibit natural characteristic qualities, dispositions or propensities. 2. To betray symptoms-as diseases; to indicate good or bad weather--as seasons. 3. To betray mean descent, low caste, &c., by mean behavior. குணங்குறி, s. Disposition, features, characteristics, குணமுங்குறியும். குணங்குறியறிய, inf. To know one's disposition and character. குணங்குறியுள்ளவன், s. A man of good disposition, and other good characteristics. குணசந்தி, s. [in gram.] A form of combining words of Sanscrit origin-as சுர and இந்திரன், make சுரேந்திரன், வடமொ ழிச்சத்தியிலொன்று. குணசாலி, s. A good-natured man or woman; one of an excellent disposition. குணசீலன், s. One abounding in excellent qualities. குணசுபாவம்--குணப்பிரகிருதி, s. Natural disposition. குணஷ்டை, s. Delinquency, defect, flaw, குணதோஷம். 2. Difficulty, trouble, தொந்தரை. குணத்தன்மை, s. [in rhet.] Description of qualities, one of the four subdivisions of தன்மையலங்காரம். குணத்திரயம், s. The three properties in nature--purity, passion and darkness. Wils. p. 291. GUN'ATTRAYA. See முக்குணம். குணத்துக்குவர, inf. To grow better, to amend, to reform. 2. To recover from illness. 3. To be reconciled, இணங்க. குணத்தொகை, s. See பண்புத்தொகை. குணத்தொனி, s. The twang or sound of a bow-string. குணநிதி, s. A benevolent, kind person, நற்குணநிறைந்தவன். 2. the Deity, கடவுள். குணபத்திரன், s. The Deity, கடவுள். 2. The name of the preceptor and guru of மண்டலவன் the author of Nighandu. 3. Argha, அருகன். குணபேதம், s. Change of disposition for the worse, degeneracy, குணவேற்றுமை. 2. Unfavorable symptoms in a disease, வியாதிவேற்றுமைக்குணம். 3. Abnormal state of the mental powers--as idiocy, insanity, &c.; derangement, மாறுபாடான குணம். அவன்குணம்பேதித்திருக்கிறது. He is changed for the worse. குணப்பட, inf. To come to a right state, temper, disposition, &c.; to be changed for the better, to become tractable, docile, சீர்ப்பட. 2. To recover from sickness, to get well, சுகமடைய. 3. To improve --as crops, &c., to recover strength, to grow, to thrive, திறப்பட. 4. To reform, to amend in morals, to improve in disposition, character or habits, நடைதிருந்த. 5. [in Christian usage.] To be converted, to repent, to be penitent, மனந்திரும்ப. குணப்படுத்த, inf. v. a. To improve, to make better, to correct, to reform, to restore to a good state, to health, &c.; to remedy, சீர்திருத்த. 2. To convert, மனந்திரும்பச்செய்ய. குணப்பட்டவன், s. [in Christian usage.] One who has repented; a convert. குணப்பண்பு, s. [in gram.] Sensible qualities of objects--as bitterness, whiteness--as distinguished from குறிப்புப்பண்பு, ideal quality, and தொழிற்பண்பு, acting quality. See பண்பு. குணப்பிழை, s. Ill nature, bad temper or disposition, குணக்கேடு. 2. Ill success, பயனின்மை. 3. Unfavorable signs in disease, &c., அசாத்தியம். குணப்பெயர், s. [in gram.] Names of qualities; abstract nouns; denotative nouns signifying attributes only--as கரு மை, அழகு--opposed to குணிப்பெயர்; பண்புப் பெயர். 2. Names either concrete or connotating, derived from abstractnouns --as கரியன், அழகன். குணமணி, s. One of an excellent disposition. குணமறிய, inf. To know one's disposition. 2. To understand or ascertain the symptoms of a disease. குணமாக்க, inf. v. a. To cure, heal; to restore to health. 2. To reform, to amend, to correct. குணமாயிருக்க, inf. To be whole, well, sound; to be well-conditional. 2. To be gratifying, pleasing, palatable. குணம்மாற, inf. To change--as temper, disposition, character, symptoms, either for the better or worse. குணமுங்குற்றமும், s. Good and bad, virtues and vices, beauties and defects, commendation and censure, &c. குணமுடையவன்--குணமுள்ளவன், s. A kind-hearted, good-natured, generous man. 2. A well-bred man. குணமுற்றவன், s. A good-natured man. குணமுற்றவன் மணமுற்றவன்; குணமற்றவன் மண மற்றவன். A good-natured man will be praised; but an ill-natured man, despised. குணரத்தினாகரன், s. One whose benevolence is like the sea; [ex இரத்தினாகரம்.] குணவதி, s. A very good natured person. Wils. p. 292. GUN'AVATI. குணவந்தன்--குணவான், s. A well-disposed person; one of a good disposition. குணவவநுதி, s. [in rhet.] A kind of அவநூதி figure, in which a prorperty or quality universally predicated of an object is apparently denied, by affirming the opposite, either ironically or ambiguously. குணவாகடம்--குணபாடல், s. A treatise on the signs and symptoms of diseases, ஓர்வைத்தியநூல். குணவாகுபெயர், s. [in gram.] Names of qualities or attributes, used by metonymy for objects possessing those qualities or attributes--as in நீலஞ்சூடினாள். குணவாக்கு, s. Peculiar temper or habit. குணவிலக்கு, s. [in rhet.] Negation of a property or quality in a person or thing from the presence of its opposite, ஓரலங்காரம். குணவுவமம்--குணவுவமை, s. [in rhet.] A species of simile; similitude, of qualities and properties. See பண்புவமை. குணன், s. A man of good qualities, generally found in compounds--as in அறுகுணன், சற்குணன். குணாதீதம், s. Freedom from all properties, குணங்கடந்துநிற்கை. குணாதீதன், s. God, He who is above all attributes; He whose attributes and perfections transcend our comprehension, கடவுள். Wils. p. 292. GUN'ATEE'TA. குணாலயன், s. The deity--as the seat and source of all perfections, கடவுள். இனியகுணம், s. A pleasant temper or disposition. நிர்க்குணன், s. The deity--as void of all properties, கடவுள். Wils. p. 474. NIRGUN'A. சத்துவகுணம், s. The first of the three principles, or properties in nature. 2. Nobleness of mind; magnanimity. 3. The exalted disposition of an ascetic's mind by which he disdains worldly delights, greatness, honors, &c. சற்குணம்--சுகுணம்--நற்குணம், s. A good disposition, kindness, benevolence, virtue. சற்குணன்--சற்குணி, s. A virtuous person; a good-natured person. சாத்தியகுணம், s. [in medi.] The condition or state of being curable; favorable symptoms; hopeful case. குணி, s. One endowed with good qualities, a good-tempered person, நற்குண முடையான். 2. [in gram.] A subject, any thing which possesses attributes or qualities--as distinguished from குணம், also, the names of such things, பண்பி. 3. [ex குணம், bow-string.] A bow, வில். (சது.) குணிப்பெயர், s. [in gram.] Concrete or subjective noun; a denotative name which signifies a subject only and not an attribute or quality--as மதுரை, தாம ரை--opposed to குணப்பெயர். துர்க்குணம்--தீக்குணம், s. Bad disposition, ill-nature, vice. நாய்க்குணம், s. Doggedness, rudeness, cynicalness. பேய்க்குணம், s. Devilishness, foolishness. மழைக்குணம், s. Sign or appearance of rain. நாற்குணம், s. The four prevalent or prominent human qualities. These are subdivided, and four are ascribed to each sex. 1. ஆடூஉக்குணம், the masculine: 1. அறிவு, knowledge, intelligence, clear perception. 2. நிறை, equanimity, self-control. 3. ஓர்ப்பு, fortitude, firmness, deci sion. 4. கடைப்பிடி, confidence, full persuasion, perseverance. II. மகடூஉக்குணம், the feminine: 1. நாணம், shyness, coyness, bashfulness--with regard to the other sex. 2. மடம், simplicity, weakness of intellect, want of clear perception. 3. அச்சம், timidity, fear, diffidence. 4. பயிர் ப்பு, delicacy; modesty; shrinking from what is mean or vile. முக்குணம், s. The three principles in nature, Satva, Raja, and Tama, which are the ultimate source of all quality or character in man, and may be indefinitely developed and expanded. The more generic and prominent development is three-fold, making nine gunas. Satva-guna-- goodness, produces illumination and mildness in thought, word and deed. Operating in these directions, it becomes an 'unfailling and perfect light to the soul, arousing it and making it ready to eat the fruit of its own doings' Raja-guna--passion, produces for the soul the propensity to excessive occupation in thought, word and deed, and asperity in the same. By these means it prepares the soul to receive pleasure and pain, according to its karmma or the law of its fate. Tama-guna brings forth arrogance, that egotistic guna which says 'there is none like me,' &c., and wilfulness or depraved will. By these means it welcomes all sensual objects and brings them to the soul. The first stage in the soul's spiritual progress is a degree of self-knowledge by which it has a view of these gunas and its relations to them. To each of these gunas belong certain peculiar qualifications. I. சத்துவகுணம் or சாத்துவிகம். Ist. ஞானம், wisdom. 2d. அருள், grace. 3d. தவம், penance. 4th. பொறை, patience. 5th. வாய் மை, veracity. 6th. மேன்மை, greatness, excellence. 7th. மௌனம், silence, taciturnity. 8th. ஐம்பொறியடக்கல், restraint of the five senses. The Satva principle is the source of truth, and the predominance of it renders its possessor virtuous, gentle, devout, charitable, chaste, honest, &c. II. இரசகுணம் or இராசதம். 1st. மனவூக்கம், mental exertion. 2d. ஞானம், discretion. 3d. வீரம், fortitude. 4th. தவம், penance. 5th. தருமம், charity. 6th. தா னம், liberality. 7th. கல்வி, erudition. 8th. கேள்வி, inquiry, instruction. The Raja principle is the source of sensual desire, worldly covetousness, pride and falsehood, and is the cause of pain. III. தமகுணம் or தாமதம். 1st. பேருண்டி, rioting or banqueting. 2d. நெடுந்துயில், long sleep. 3d. சோம்பு sluggishness. 4th. நீதிவழு, deviation from justice. 5th. ஒழுக் கவழு, deviation from virtue. 6th. வஞ்சம். deceit. 7th. மறதி, forgetfulness. 8th. பொய், lying, falsehood. 9th. கோபம், anger. 1th. காமம், lust, lasciviousness. 11th. கொலை, murder. The Tama principle is the source of folly, ignorance, mental blindness, worldly delusion, &c.--Note. These three gunas, according to the Agama school, are developed from Prakruti (மூலப்பிரகிருதி,) and constitute all those physical and psychical aspects, which, under the determining power of the will, form the functional qualities of an organized soul. (சிவ-சி.) In the Vedantic, idealist philosophy the gunas are the ideal attributes of Mula-Prakruti which, in its turn, is but an illusion or mistaken representation of Brahm. அறுகுணம்--இச்சுரன்முக்கியகுணம், s. The principal attributes of Isvara or God are six in number. 1. சர்வஞ்ஞத்துவம், omniscience. 2. சர்வேசுரத்துவம், supremacy. 3. சர்வநியந்திருத்துவம், pre-ordination. 4. சர் வாந்தரியாமித்துவம், omnipresence. 5. சர்வகற் பிதத்துவம், unlimited creative power. 6. சர்வ சத்தித்துவம், almightiness. (சது.) Another enumeration is-- 1. தன்வயத்தனாதல், selfexistence. 2. முதலிலனாதல், eternity. 3. உடம்பிலனாதல், immateriality. 4. எல்லாநல முளனாதல், benevolence. 5. எங்கும்வியாபகனா தல், omnipresence. 6. எவற்றிற்குங்காரணனா தல், being the Creator of all things.-Note. The latter enumeration is found in Roman Catholic writings. எண்குணம், s. The eight attributes of the deity. Authors differ in their enumerations and definitions of them. The enumeration of பரிமேலழகர், the commentator of the Cural, as agreeing with the Agamas, is:--1. தன்வயத்தனாதல், self-existence, independence. 2. தூயவுடம்பினனாதல், immaculateness. 3. இயற்கையுணர்வினனாதல், intuitive wisdom. 4. முற்றுமுணர்தல், omniscience. 5. இயல்பாகவே பாசங்களினீங்கிநிற் றல், freedom from the snares and illusions to which a derived intelligence is exposed. 6. பொருளுடைமை, unbounded kindness. 7. முடிவிலாற்றலுடைமை, omnipotence. 8. வரம்பிலின்பமுடைமை, infinite happiness. Another enumeration, as given in Jaina books, is--1. கடையிலாஞானம், infinite wisdom. 2. கடையிலாக்காட்சி, omniscience. 3. கடையிலாவீரியம், omnipotence. 4. கடையிலாவின்பம், boundless happiness. 5. நாமமின்மை, being nameless. 6. கோத்தி ரமின்மை, without descent. 7. ஆயுவின்மை, without age; eternal. 8. அந்தாரயமின்மை, unobstructed. 13)

cattam (p. 159) s. Sound in general, clamor, ஒலி. 2. Tone in music, இசை. 3. Voice, குரல். (c.) 4. A word, a vocable, மொழி. 5. Inspired or revealed sayings, பெரியோர்மொ ழி. [உபநிட]. 6. The declension of Sanscrit nouns. W. p. 829. S'ABDA. 7. [vul. loc.] Cartage, cart hire, &c., மாடுமுதலியவ ற்றிற்குக்கொடுக்குங்கூலி. சத்தபரிசரூபரசகந்தம். Sound, touch, form, taste, smell--as the objects of the five senses. See தன்மாத்திரை. சத்தங்காட்ட, inf. To give a signal with the voice, &c. to call, to halloo. 2. To cry out, clap hands, &c., in order to scare away snakes, wild beasts, &c. 4. To cry out, as a signal in cases of danger. சத்தங்கேட்க, inf. [loc.] To propose a price for cartage. சத்தசங்கிரகம், s. A combination of of sounds. 2. A glossary. (p.) சத்தசாத்திரம், s. Philology; especially the Etymology of Sanskrit words. 2. Phonics, acoustics. சத்ததன்மாத்திரை, s. The archetype of sound. See தன்மாத்திரை. சத்தப்பட, inf. To sound, &c., ஒலியுண் டாக. 2. To clang, tinkle, sound, ஒலிக்க. 3. To be uttered--as the sound of a letter, எழுத்தொலியுண்டாக. சத்தப்படாமல். Without noise. 2. Without one's knowledge. சத்தப்பிரதி, s. [prov.] Knowing only by hearsay. (Limited.) சத்தப்பிரமம், s. Inspired writings, the Vedas as the voice of deity. 2. The system which maintains that sound is god, சத்தமேபிரமமென்க. 3. Directions for the modification of sound; one of the sixty-four கலைஞானம்; which see. சத்தப்பிரமமுள்ளிருக்கத்தொள்ளைச்செவியனாலுண ருஞ்சத்தப்பிரமமென்றோதுஞ்சளப்பேய். While the holy divinity dwells within, there are certain cavilling fools (devils) who teach that sound perceived by the ears is Brahm. சத்தப்பிரமவாதம், s. A system which regards the Vedas as deity, or sound as god. சத்தப்பிரமாணம், s. Inspired sayings, as one of the eight laws ascertaining truth, See பிரமாணம். சத்தமாய், adv. Audibly or aloud. சத்தம்பறிய, inf. To make a load report--as of a cannon. சத்தமிட--சத்தம்போட--சத்தம்வைக்க, inf. To make a noise. 2. To cry out. (c.) சத்தார்த்தம், s. The literal meaning of a word; [ex அர்த்தம்.] (p.) சத்திக்க, inf. To sound, make a noise, ring, ஒலிக்க. (p.) 2. See under சத்தி. சத்தித்தல், v. noun. Sounding. 45) *

camayam (p. 162) s. A convenient, suitable or proper time; leisure, convenience, opportunity, தருணம். 2. Time, season, occasion, juncture of time; emergency, extremity, காலம். 3. Any religious persuasion, faith or system, மார்க்கம். (c.) W. p. 894. SAMAYA. --Note.. There are twelve principal religious systems, of which six are approved and six rejected by the Saiva sect. 1. உட் சமையம், or the six systems considered orthodox by the Saivas are. 1. வைரவம், making Bhairava supreme. 2. வாமம், regarding the female principle in nature, as the primeval form of deity, and teaching the worship of the generative female organ. 3. காளாமுகம், similar to the வாமம். 4. மாவிரதம், teaching that the deity is a pure spirit. 5. பாசுபதம், similar to மாவிரதம். 6. சைவம், Saivism, which teaches that the deity is both spirit and matter; assuming forms for accomplishing his purposes. II. புறச்சமயம், or the six heterodox systems; viz.:-- 1. உலகாயதம். A species of Atheism regarding sensual gratifications as the chief good, as taught by the atheistical school of Charvaka. 2. புத் தம். Bhuddism, which rejects the notion of a Supreme being, maintains that all material existences proceed from a fortuitous combination of the four primitive elements, (earth, water, fire, and air,) and that mental phenomena are the mere results of organization. It regards Bhudd as a deified teacher and object of worship. 3. சமணம். The Jaina system which is a modification of Bhuddism, and regards Argha as the deified preceptor and object of worship. 4. மீமாஞ்சை. A system that regards Brahm as the soul of the universe. 5. பாஞ்சாரத்திரம். A system taught by Vishnu, during five successive nights. 6. பாட்டாசாரியம். The system of Battacharya whose followers regard the Vedas as god, and consider that virtuous actions of themselves result in felicity. III. Other systems derived from these twelve or in some respects similar to them are very numerous, some of them are கபாலம், சவுத்திராந்திகம், யோகசாரணம், ஆத்துமிகம், வைபாடிகம், நிகண்டவா தம், நையாயிகம், வைசேஷிகம், பதஞ்சலியம், சாங்கியம், சித்தாந்தம், வேதாந்தம், &c. The six orthodox systems among the Vaishnuvas are 1. யாதவம், that of Yádava Misra. 2. மாயாவாதம், that by Sankarachárya. 3. இரணியகர்ப்பம், that by Hiranyagarbha. 4. இராமானுசீயம், that by Rámánuja. 5. பாஸ்கரம், that by Bhaskara. 6. தத்துவவாதம், that by Mádhavácharya. சமயகருமம், s. Rites and duties of religion, மார்க்காசாரம். சமயகாரியம், s. Questions, matters, &c., of theology; religious concerns, subjects, &c. சமயக்கட்டு, s. Religious obligation. See கட்டு. சமயக்கொள்கை--சமயக்கோட்பாடு, s. Religious opinions, tenets, &c. சமயசாத்திரம், s. The theology of a sect. 2. Religious writings or shastras. சமயதீட்சை, s. The ceremony of initiating a disciple in the mantras, &c., peculiar to the sect. See தீட்சை. சமயத்தார், s. The followers of a religious system. சமயங்கடக்க, inf. To transcend all religions--as the supreme being. (p.) சமயநிந்தை, s. Scoffing at religion, profaneness, blasphemy, &c. சமயநிலை, s. The commands, tenets of a religion. 2. Religion as observed, believed, practised, &c., by its professors. சமயநூல், s. The religious writings of a sect. சமயப்பற்று, v. noun. Attachment to a religion. சமயபத்தி, s. Religious devotedness to a creed. சமயபேதம், s. Heresy, heterodoxy. 2. Diversity of religions. 3. Schism. 4. (c.) Unseasonableness. சமயபேதி, s. A heretic. 2. Schismatic. 3. One of another religion. சமயப்போலி, s. A spurious system of religion. (p.) சமயப்போக்கு, v. noun. The substance, scope, &c., of a religion. (Little used.) சமயமதம், s. Bigotry, enthusiasm, conceit in religion. சமயமதங்கொண்டாட, inf. To be enthusiastic, to act the bigot. சமயமானம், s. A natural regard to one's own religion. (c.) 2. (Rott.) Constancy or firmness in a religion. சந்நியாசிக்குஞ் சாதிமானஞ் சமயமானம்விடாது.... The ascetic who has relinquished every thing will not relinquish his caste or sect. சமயவாதம், s. Religious controversy. சமயவாதி, s. A disputant for religion. 2. A professor of religion. சமயாசாரம், s. The rites and ceremonies, of a religion according to a prescribed institute. 2. Religious practice, observance of rites. (c.) சமயாதீதன், s. The supreme Being-as transcending all religions, சமயங்கடந்த கடவுள். (p.) சமயி, s. [com. சமயத்தான்.] A religionist, a sectarian, the follower of any religion, sect, &c., a sectary. (p.) சமயமாயிருக்கையில், [adverbially.] At a particular juncture, in an emergency. சமயங்கடத்த, inf. [prov.] To while away time, to loiter. சமயங்கிடைக்க, inf. To obtain an opportunity. (c.) சமயங்கெட்டவேளை, s. An unseasonable time. (Limited usage.) சமயத்துக்குதவ, inf. To help in an emergency. சமயம்பார்க்க--சமயந்தேட, inf. To watch an opportunity. சமயாசமயம், s. Urgent or pressing occasion, unfavorable opportunity. (c.) தற்சமயம், s. The very juncture or moment. 2. A special opportunity. நற்சமயம், s. A good opportunity. சமயந்தப்பிவந்தான். He came unseasonably. சமயத்திலே கையைவிரித்தான். He refrained from helping in time of need. 2) *

cālam (p. 179) s. Magic, conjuration, மாயா வித்தை. 2. Trick, artifice, deception, வஞ்ச கம். (c.) 3. Multitude, company, assemblage, கூட்டம். 4. A flock, herd, shoal, விலங்கின்கூட்டம். 5. A net, வலை. 6. A latticed window, a looplet, பலகணி. 7. A flower bud, இளம்பூவரும்பு. W. p. 348. JALA. 8. Pride, arrogance, இறுமாப்பு. 9. A surrounding wall, a fortress, &c., அரண். 1. The ஆச்சா tree. 11. A tree in general, மரப்பொது. W. p. 921. SALA. 12. Variety, modifications in the form assumed by the deity in the evolutions of nature, &c., combination, சத்திசாலம். 13. (R.) The science of medicine--as சித்தர்நூல். 14. A shrub, செடி. 15. The கடம்பு tree. சாலக்காரன், s. A deceiver, a hypocrite. சாலமாலம், s. [prov.] Tricks, artifice, deception, evasion. சாலம்பண்ண, inf. To deceive. சாலவித்தை, s. Sorcery, magic. 2. The exercise of the சாலம் art. பதிசத்திசாலங்கள், s. The various combinations of the male and female principles of deity. See பதி. பாசசாலம், s. The innumerable entanglements of the soul. See under பாசம். இந்திரசாலம், s. Deception of the sense, spectral illusion, false perception, கண்ணுக்குமாயம். 2. Conjuration, legerdemain, jugglery; [ex இந்திரம், sentient organ.] W. p. 132. INDRAJALA. (c.) மகேந்திரசாலம், s. The art of producing wonderful appearances in the heavens. See under மகா. 46)

ciruṭṭi (p. 185) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To make, create, produce; to evolve, படைக்க. 2. To produce manifestations in nature, உருவாக்க; [ex சிருட்டி, s.] சிருட்டித்தாலும்உன்னாலேமுடியாது. You cannot effect this, though you strive. (lit. create.) சிருட்டிப்போன், s. The creating deity. சிருட்டி, v. noun. Creating, creation, evolution of matter from its primitive elements; transformation, modification, படைப்பு. சிருட்டிகர், s. The creator, the evolver of matter from its primitive Maya. சிருட்டிகர்த்தா, s. The creator, Brahma, பிரமன். சிருட்டிகாலம், s. The time of creation. சிருட்டிதிதிசங்காரம், s. Creating or evolving, preserving and destroying; as the work of the Hindu Triad-Brahma, Vishnu and Siva. சிருட்டித்தொழில், s. The office of creating. சிருட்டிப்பு, v. noun. Creating or evolving, படைப்பு. 2. A thing created, or evolved, a production, சிருட்டிப்பொருள். 78)

cēṭṭai (p. 207) --சேஷ்டை, s. Coming into existence, or operation; production, evolution, appearance, or modification in nature, இயக்கம். 2. Moving, motion, gesture, gesticulation, அசைகை. 3. Action, operation, doing, performance, செய்கை, W. p. 331. CHE'SHTA. 4. (c.) Useless, o idle habits--as carrying the head on one side, shaking the leg, &c., making faces. grimace, அங்கச்சேட்டை. 5. Unpleasant, disagreeable or indecent actions, habits, gestures, liberties taken, &c., கோரணி. 6. Trouble, annoyance, தொந்தரவு. 7. Caprice, whim, fancy, freak, மனச்சேட்டை. 8. Fanciful trick, prank, antic, gambol, குதி ப்பு. 9. (p.) Elder sister, அக்காள். 1. The goddess of misfortune, மூதேவி. 11. A matron, a lady, a woman of distinction, பெரு மையிற்சிறந்தவள். 12. The sixteenth lunar asterism, விசாகநாள். 13. The eighteenth lunar asterism, கேட்டைநாள். 14. (R.) A winnowing fan, முறம். சேஷ்டாதேவி, s. The goddess மூதேவி. சேஷ்டைகல்லி, s. Different gesticulation of young children, as in fondling. (Rare.) Compare சஷ்டகல்லி. குரங்குச்சேட்டை, s. Mimicry. See குரங்கு. கைச்சேட்டை, s. Ungraceful gestures of the hand. See கை. தருமச்சேட்டை, s. A fan full of corn, set aside at the threshing floor in order to be given to the poor. (R.) மரணசேஷ்டை, s. Convulsions at the approach of death. சேட்டைக்காரன், s. A man full of tricks, gestures, &c. 2. One of indecent gestures, &c. 3. One who plays roughly, &c., 4. A caperer, one who makes ludicrous gestures, &c. சேட்டைபண்ண, inf. To make idle or indecent gestures. 2. To play pranks, to caper, gambol, gesticulate. 3. To play roughly with a disease. 5. To trouble, annoy. 6. To form, create, produce, evolve--as words, from primituve matter. வியாதியடிக்கடிசேட்டைபண்ணுகிறது. The disease shows itself, or annoys, again and again. சேட்டைப்பட, inf. To be formed or created, to rise, or come into existence --as the universe; be evolved out of primitive atoms. (தீ. 176.) 32)

tattuvam (p. 223) s. W. p. 363. TATVA. The real or essential nature of things (corporeal and spiritual), குணம். 2. The soul of the universe. 3. The soul of man as part of the preceding. 4. Truth, reality, substance, உண்மை. 5. Elementary principles; property, qualities; constituent principles; in nature; operations, whether of deity or of creatures, including elements, bodily and mental organs, faculties; matter, &c., பிருதுவிமுதலியகருவிகள். 6. Physiology, natural philosophy, works treating on physics, தத்துவநூல். 7. Power, authority, அதி காரம். 8. Bodily vigour, strength, சத்தவர். 9. Sexual energy or appetite--differing according to age, constitution, &c., இந்திரி யசத்தி. (c.) 1. [prov.] Letters of administration, &c. (See தத்துவக்கடுதாசி.) 11. Characteristics of persons as regards their bodily powers, color, formation, physiognomy, sexual appetite, &c., on the principles of erotics, குறிப்பு. தத்துவம், 96. The ninety-six qualities, or properties of things; 1. பூதம். 5, the five elements. 2. பொறி, 5, five organs of sense. 3. புலன், 5, five objects of sense. 4. கன்மேந்திரியம், 5, the five organs of action. 5. ஞானேந்திரியம். 5, the five organs of perception. 6. அந்தக்கரணம் or அந்தரிந்திரியம், 4, the four intellectual faculties. 7. அறிவு. 1, intelligence, intellect, one. 8. நாடி, 1, the ten arteries, &c. 9. வாயு, 1, the ten vital airs. 1. ஆசயம், 5, the five receptacles for the humors, &c. 11. கோசம், 5, the five sheaths or investitures of the soul. 12. ஆதாரம், 6, the six fundamental station of the soul. 13. மண்டலம், 3, the three regions in the body in which the sun, moon and fire, have their respective influences. 14. மலம், 3, the three principles of moral evil, as causes of actions, enjoyments and sufferings. 15. தோஷம், 3, the three humors of the body. 16. ஏஷணை, 3, the three chief desires. 17. குணம், 3, the three natural principles. 18. விகாரம், 8, the eight predominant passions. 19. வினை, 2, the two accumulations of moral actions. 2. அவத்தை, 5, the five states or stations of the soul. Authors differ in these divisions. According to the சதுரகராதி. they are as follows: பூதம், 5, five elements. 2. புலன், 5, five organs of sense. 3. ஞானேந்திரியம், 5, five organs of perceptions. 4. கருமேந் திரியம், 5, five organs of action. 5. கரணம், 4, four intellectual faculties. These twenty-four are called ஆன்மதத்துவம் or powers of the soul. 6. நாடி, 1, arteries, nerves. ten 7. அவத்தை, 5 states or stations of the soul, five. 8. மலம், 3, principles of moral evil, as sources of actions, enjoyments and sufferings, &c., three 9. குணம், 3, qualities in nature, three. 1. மண்டலம், 3, regions in which the sun, moon and fire have their respective influence, three. 11. பிணி, 3, humors of the body, three. 12. விகாரம், 8, predominant passions, eight. 13. ஆதாரம், 6, receptacles or stations of the soul, six. 14. தாது, 7, constituent or elementary parts of the body, seven. 15. வாயு, 1, vital airs, ten. 16. கோசம், 5, sheaths or investitures of the soul, five. 17. வாயில், 9, passages, avenues and inlets of the body, nine. For particulars of the above, see the respective terms in their places. தத்துவமறிந்தவன்தவசி. A genuine ascetic is one that knows all physical principles. தத்துவக்கடுதாசி, s. [prov.] Letter of administration. 2. Power of attorney. 3. Warrant. 4. Writ or authority of proxy. (Juffna usage.) தத்துவக்கட்டளை, s. Hindu physiology. தத்துவசாஸ்திரம், s. The philosophy of nature--as a science; physics, physiology, metaphysics, ontology. தத்துவசுத்தி, s. Purifying the faculties, members, organs, &c., by the use of water and incantations. தத்துவஞானம், s. Knowledge of the principles by which the soul is enthralled, and kept from union with the deity. தத்துவஞானி, s. A truly wise man, one acquainted with the ninety-six தத்துவம், and their various modifications. தத்துவதரிசனம், s. Knowledge of the mental, physical and other powers of nature. தத்துவதிரையம், s. A metaphysical trial; God, spirit, matter. (See திரிபதார்த் தம்.) 2. The three classes of faculties or powers. 1st. ஆத்துமசத்துவம். 2d. சிவ தத்துவம். 3d வித்தியாதத்துவம். தத்துவநூல், s. Works treating on physics. தத்துவபேதம், s. Difference of one power or faculty form another. தத்துவபிரகாசம்--தத்துவவிளக்கம், s. Works on metaphysics, physiology, &c. தத்துவவாதம், s. A system of religion that regards nature as god. தத்துவவாதி, s. A professor of the தத்துவவாதம், system. தத்துவன், s. Siva, as lord of all powers, சிவன். 2. Argha of the Jainas, அருகன். தத்துவாகமம், s. A book of physics, chiefly anatomical, அங்காதிபாதம். தத்துவாதி--தத்துவாதிகள், s. A class or division of the brahman caste, பிரா மணரிலொருவகுப்பு, They are commonly called தத்துவாரிப்பிராமணர். தத்துவாதீதன், s. God, as not dependent on powers and faculties, கடவுள்; [ex அதீதம்.] வாலதத்துவம், s. [prov. commonly பா லியதத்துவம்.] Juvenility. இளந்தாரித்தத்துவம், s. Vigor of youth. உடற்கூறானதத்துவம், s. The constituent parts and physical construction of the body. 45)

pati (p. 294) s. Master, owner, தலைவன். 2. A husband, கொழுநன். W. p. 497. PATI. 3. Lord, chief, sovereign, king, emperor, அர சன். 4. The Supreme Being, எப்பொருட்கு மிறைவன். 5. An elder, a superior, மூத் தோன். 6. A spiritual teacher, குரு. 7. One of the three original principles. See திரிபதார்த்தம். பதிசத்திசாலங்கள், s. The endless modifications of the பதி and சத்தி principles. See சாலம். பதிசாத்திரம்--பதிநூல், s. Works treating on the attributes of the Deity. பதிசேவை, s. Obedience of submission of wives to their husbands, கணவனுக்குக் கீழ்ப்படிகை. பதிஞானம், s. The knowledge of the Supreme Being. See சிவஞானம், சொரூபஞானம். பதிநிச்சயம்--பதிநிண்ணயம்--பதிநிர் ண்ணயம்-பதிநிதானம்--பதிநியமம், s. Gertain knowledge of the existence, character, &c., of the Deity. பதிப்பிரஞ்ஞன், s. One who knows the way, வழியறிந்தவன். பதிப்பிராணை, s. A faithful wife, பதிவி ரதை. பதிவிரதம், s. Fidelity of a wife; sometimes பதிவிரதைத்தன்மை. (c.) பதிவிரதாதருமம்-பதிவிரதாபுண்ணியம், s. The virtue or religious merit of a faithful wife. பதிவிரதாபத்தினி-பதிவிரதி-பதிவிரதை, s. A chaste and-virtuous wife. 18)

parācatti (p. 297) s. The first modification of the female energy of deity, நிட்களசிவன், as it exists having operations; i. e. creation, in view to the benefit of souls, பஞ்சசத்தியி னொன்று.--It is differently analyzed by the learned. 52) *

pariṇāmam (p. 299) s. Change, variation, modification--as in the elements, or in the forms of deity arising one out of another, வேறுபாடு. W. p. 59. PARIN'AMA. பரிணாமசரீரம், s. Changeable bodies. See சரீரம். 3)

pētam (p. 335) s. Difference, dissimilarity, வேற்றுமை. 2. Disagreement, variance, disaffection, பிரிவினை. 3. Diversity, variety, திரிபு. 4. Subdivision, sect, division, பகுப்பு. 5. Discord among confederates. See உபா யம். 6. Variation, modification, alteration, விகற்பம். 7. Incongruity, inconsistency, இணக்கமின்மை. W. p., 627. B'HEDA. 8. One of the twenty-eight Saiva Agamas. See சிவாகமம். பேதம், 3. The three differences. These are: 1. சுகதபேதம், difference between the head and its ramifications, &c.; 2. சுசாதிபேதம், difference in the different species, as between one tree and another; 3. விசாதிபேதம், difference in things unlike, as between trees and stones. பேதம், 6. A six-fold division. This is as follows: 1. சாதிபேதம், division, distinction of caste or tribe; 2. சமய பேதம், or மதபேதம், differences of religion; 3. மந்திரபேதம், varieties of incantations; 4. மனப்பேதம், difference of disposition, thought, taste, or inclination; 5. சாத்திர பேதம், difference in science, doctrine, &c.; 6. உலகபேதம், varieties of worlds. For some other differences as இடப்பேதம், காலபேதம், சொற்பேதம், பொருட்பேதம், முகபே தம், see in their places. பேதக்காரர், s. Schismatics, heretics. பேதசைவம், s. One of sixteen divisions of the Saiva system. See சைவம். பேதம்பண்ண, inf. To make a difference. 2. To sow discord, cause alienation between parties. பேதாதிபேதம், s. Very great difference, மிகுபேதம். பேதாபேதம், s. Diversity, variety, multiformity, பலபேதம். 2. Similarity and dissimilarity, agreement and disagreement, வேற்றுமையும், ஒற்றுமையும். 3. The union of separate things--as of the soul and body. 40)