irācacam (p. 50) --இராசதம், s. Pride, arrogance, presumption--the quality or passion, the predominance of which leads to knowledge, valor, &c., முக்குணத்திலொன்று. Wils. p. 72. RAJASA. (p.) இராசதகுணம்--இரசோகுணம், s. A predisposition to pride. See குணம். 12) *

kāngkai (p. 103) s. [prop. காய்கை.] Heat. (c.) காங்கையானசரீரம், s. A warm body, sickly body. காங்கையானபூமி, s. A hot climate. பித்தகாங்கை, s. The predominance of bile in the system. 42)

kānti (p. 104) s. Brightness, lustre, light, glare, ஒளி. 2. Beauty, அழகு. 3. Rays, கிர ணம். Wils. p. 29. KANTI. 4. Hotness, heat, உஷ்ணம். 5. Ochre, காவிக்கல். 6. The cat's eye, வைடூரியம். 7. A stone used as a medicine, சிலாசத்து (M. Dic.) காந்திகொடுக்க, inf. to give out lustre, or appear brilliant; to shine, to sparkle. காந்திகொள்ள, inf. To contract heat --as the system from neglect of bathing, from taking hot medicine, &c. காந்தியதிகமேனி, s. Ochre, காவிக்கல். காந்தியாயெறிக்க, inf. To emit rays of light; to be shining, resplendent, பிர காசிக்க. காந்தியானசரீரம், s. A body of hot temperament--applied to persons in whose system the bilious humor is predominant. காந்தியானபூமி, s. A hot climate. காந்தியானமருந்து, s. Hot medicines-as sulphur, calomel, &c., from their effects on the system. காந்தியெறிக்க, inf. to strike--as the heat of the sun, &c. 2. To fly to, or affect the head or other part--as ardent spirits, hot medicines, &c. காந்தியோனி, s. A kind of arsenic, ஓர்பாஷாணம். 45)

kuṇam (p. 118) s. Quality, attribute, property, பண்பு. 2. Disposition, temper, nature, தன் மை. 3. Good quality, moral or physical; proper temperament, virtue, நற்குணம். 4. Attribute, perfection, excellence--as of a deity, இலட்சணம். 5. Grace, beauty--as of a style or composition; merit, freedom from fault or defect--opposed to குற்றம், மேன்மை. 6. Wholesomeness, healthfulness, சுகம். 7. Soundness of intellect; normal state of the mental feelings, சொஸ்த புத்தி. 8. Indication, symptoms--as of a disease, வியாதியின்குறி. 9. Color--as a quality, நிறம். 1. Smoothness, சீர்மை. 11. Properties; functional powers or principles in nature, operative in all sentient beings; the sourses of the dispositions, &c., தத்துவம். 12. Thread, cord, string, &c., நூல், கயிறு. 13. A bow-string, நாணி. 14. Property, essence, original principle, சத்து. 15. [in physics.] Varicties, modifications, products of bodies, உடற்குணம். Wils. p. 291. GUN'A. 16. A water-pot, a pitcher--as குடம். குணத்தைமாற்றக்குருவில்லை. No guru can change the temper. குணத்தோடேகேள். Hear me with a right spirit and patience. குணநாடிகுற்றமுநாடி. Having examined the excellencies and faults--as of a style, a speech, &c. குணமதுகைவிடேல். Hold to what is good and proper; cease not to show a good disposition. குணமென்னுங்குன்றேறிநின்றார்வெகுளிகணமேயுங் காத்தலரிது. It is hard to divert, even for a moment, the anger of those who stand upon the mountain of virtue; i. e. who excel virtue. (குறள்.) அதிலுமிதுகுணம். This is better than that. அவனுக்குத்தாய்தந்தைகுணம்பிடிபடுகிறது. His parents' disposition and temper begin to be visible in him. குணகுணி, s. [in gram. and log.] Attribute and subject--as in செந்தாமரை, where செம்மை is the attribute, குணம், and தாமரை the subject, குணி. குணகுணிப்பெயர்கள், s. [in gram.] Abstract noun and subjective noun. (நன்.) குணக்ஞன்--குணஞ்ஞன், s. A pleasant, good-natured, agreeable person; one of an excellent disposition, நற்குணமுள் ளவன். Wils. p. 291. GUN'AG'NA. குணக்குன்று, s. A virtuous man; lit. a mountain of excellent qualities. குணக்கேடு, s. Bad temper, bad disposition; disobliging, unkind, கெட்டகுணம். 2. Fatal symptoms in disease, அசாத்தியக் குறி. குணக்கேடன்--குணங்கெட்டவன்--கு ணமில்லாதவன், s. An ill-natured person. குணங்காட்ட, inf. To exhibit natural characteristic qualities, dispositions or propensities. 2. To betray symptoms-as diseases; to indicate good or bad weather--as seasons. 3. To betray mean descent, low caste, &c., by mean behavior. குணங்குறி, s. Disposition, features, characteristics, குணமுங்குறியும். குணங்குறியறிய, inf. To know one's disposition and character. குணங்குறியுள்ளவன், s. A man of good disposition, and other good characteristics. குணசந்தி, s. [in gram.] A form of combining words of Sanscrit origin-as சுர and இந்திரன், make சுரேந்திரன், வடமொ ழிச்சத்தியிலொன்று. குணசாலி, s. A good-natured man or woman; one of an excellent disposition. குணசீலன், s. One abounding in excellent qualities. குணசுபாவம்--குணப்பிரகிருதி, s. Natural disposition. குணஷ்டை, s. Delinquency, defect, flaw, குணதோஷம். 2. Difficulty, trouble, தொந்தரை. குணத்தன்மை, s. [in rhet.] Description of qualities, one of the four subdivisions of தன்மையலங்காரம். குணத்திரயம், s. The three properties in nature--purity, passion and darkness. Wils. p. 291. GUN'ATTRAYA. See முக்குணம். குணத்துக்குவர, inf. To grow better, to amend, to reform. 2. To recover from illness. 3. To be reconciled, இணங்க. குணத்தொகை, s. See பண்புத்தொகை. குணத்தொனி, s. The twang or sound of a bow-string. குணநிதி, s. A benevolent, kind person, நற்குணநிறைந்தவன். 2. the Deity, கடவுள். குணபத்திரன், s. The Deity, கடவுள். 2. The name of the preceptor and guru of மண்டலவன் the author of Nighandu. 3. Argha, அருகன். குணபேதம், s. Change of disposition for the worse, degeneracy, குணவேற்றுமை. 2. Unfavorable symptoms in a disease, வியாதிவேற்றுமைக்குணம். 3. Abnormal state of the mental powers--as idiocy, insanity, &c.; derangement, மாறுபாடான குணம். அவன்குணம்பேதித்திருக்கிறது. He is changed for the worse. குணப்பட, inf. To come to a right state, temper, disposition, &c.; to be changed for the better, to become tractable, docile, சீர்ப்பட. 2. To recover from sickness, to get well, சுகமடைய. 3. To improve --as crops, &c., to recover strength, to grow, to thrive, திறப்பட. 4. To reform, to amend in morals, to improve in disposition, character or habits, நடைதிருந்த. 5. [in Christian usage.] To be converted, to repent, to be penitent, மனந்திரும்ப. குணப்படுத்த, inf. v. a. To improve, to make better, to correct, to reform, to restore to a good state, to health, &c.; to remedy, சீர்திருத்த. 2. To convert, மனந்திரும்பச்செய்ய. குணப்பட்டவன், s. [in Christian usage.] One who has repented; a convert. குணப்பண்பு, s. [in gram.] Sensible qualities of objects--as bitterness, whiteness--as distinguished from குறிப்புப்பண்பு, ideal quality, and தொழிற்பண்பு, acting quality. See பண்பு. குணப்பிழை, s. Ill nature, bad temper or disposition, குணக்கேடு. 2. Ill success, பயனின்மை. 3. Unfavorable signs in disease, &c., அசாத்தியம். குணப்பெயர், s. [in gram.] Names of qualities; abstract nouns; denotative nouns signifying attributes only--as கரு மை, அழகு--opposed to குணிப்பெயர்; பண்புப் பெயர். 2. Names either concrete or connotating, derived from abstractnouns --as கரியன், அழகன். குணமணி, s. One of an excellent disposition. குணமறிய, inf. To know one's disposition. 2. To understand or ascertain the symptoms of a disease. குணமாக்க, inf. v. a. To cure, heal; to restore to health. 2. To reform, to amend, to correct. குணமாயிருக்க, inf. To be whole, well, sound; to be well-conditional. 2. To be gratifying, pleasing, palatable. குணம்மாற, inf. To change--as temper, disposition, character, symptoms, either for the better or worse. குணமுங்குற்றமும், s. Good and bad, virtues and vices, beauties and defects, commendation and censure, &c. குணமுடையவன்--குணமுள்ளவன், s. A kind-hearted, good-natured, generous man. 2. A well-bred man. குணமுற்றவன், s. A good-natured man. குணமுற்றவன் மணமுற்றவன்; குணமற்றவன் மண மற்றவன். A good-natured man will be praised; but an ill-natured man, despised. குணரத்தினாகரன், s. One whose benevolence is like the sea; [ex இரத்தினாகரம்.] குணவதி, s. A very good natured person. Wils. p. 292. GUN'AVATI. குணவந்தன்--குணவான், s. A well-disposed person; one of a good disposition. குணவவநுதி, s. [in rhet.] A kind of அவநூதி figure, in which a prorperty or quality universally predicated of an object is apparently denied, by affirming the opposite, either ironically or ambiguously. குணவாகடம்--குணபாடல், s. A treatise on the signs and symptoms of diseases, ஓர்வைத்தியநூல். குணவாகுபெயர், s. [in gram.] Names of qualities or attributes, used by metonymy for objects possessing those qualities or attributes--as in நீலஞ்சூடினாள். குணவாக்கு, s. Peculiar temper or habit. குணவிலக்கு, s. [in rhet.] Negation of a property or quality in a person or thing from the presence of its opposite, ஓரலங்காரம். குணவுவமம்--குணவுவமை, s. [in rhet.] A species of simile; similitude, of qualities and properties. See பண்புவமை. குணன், s. A man of good qualities, generally found in compounds--as in அறுகுணன், சற்குணன். குணாதீதம், s. Freedom from all properties, குணங்கடந்துநிற்கை. குணாதீதன், s. God, He who is above all attributes; He whose attributes and perfections transcend our comprehension, கடவுள். Wils. p. 292. GUN'ATEE'TA. குணாலயன், s. The deity--as the seat and source of all perfections, கடவுள். இனியகுணம், s. A pleasant temper or disposition. நிர்க்குணன், s. The deity--as void of all properties, கடவுள். Wils. p. 474. NIRGUN'A. சத்துவகுணம், s. The first of the three principles, or properties in nature. 2. Nobleness of mind; magnanimity. 3. The exalted disposition of an ascetic's mind by which he disdains worldly delights, greatness, honors, &c. சற்குணம்--சுகுணம்--நற்குணம், s. A good disposition, kindness, benevolence, virtue. சற்குணன்--சற்குணி, s. A virtuous person; a good-natured person. சாத்தியகுணம், s. [in medi.] The condition or state of being curable; favorable symptoms; hopeful case. குணி, s. One endowed with good qualities, a good-tempered person, நற்குண முடையான். 2. [in gram.] A subject, any thing which possesses attributes or qualities--as distinguished from குணம், also, the names of such things, பண்பி. 3. [ex குணம், bow-string.] A bow, வில். (சது.) குணிப்பெயர், s. [in gram.] Concrete or subjective noun; a denotative name which signifies a subject only and not an attribute or quality--as மதுரை, தாம ரை--opposed to குணப்பெயர். துர்க்குணம்--தீக்குணம், s. Bad disposition, ill-nature, vice. நாய்க்குணம், s. Doggedness, rudeness, cynicalness. பேய்க்குணம், s. Devilishness, foolishness. மழைக்குணம், s. Sign or appearance of rain. நாற்குணம், s. The four prevalent or prominent human qualities. These are subdivided, and four are ascribed to each sex. 1. ஆடூஉக்குணம், the masculine: 1. அறிவு, knowledge, intelligence, clear perception. 2. நிறை, equanimity, self-control. 3. ஓர்ப்பு, fortitude, firmness, deci sion. 4. கடைப்பிடி, confidence, full persuasion, perseverance. II. மகடூஉக்குணம், the feminine: 1. நாணம், shyness, coyness, bashfulness--with regard to the other sex. 2. மடம், simplicity, weakness of intellect, want of clear perception. 3. அச்சம், timidity, fear, diffidence. 4. பயிர் ப்பு, delicacy; modesty; shrinking from what is mean or vile. முக்குணம், s. The three principles in nature, Satva, Raja, and Tama, which are the ultimate source of all quality or character in man, and may be indefinitely developed and expanded. The more generic and prominent development is three-fold, making nine gunas. Satva-guna-- goodness, produces illumination and mildness in thought, word and deed. Operating in these directions, it becomes an 'unfailling and perfect light to the soul, arousing it and making it ready to eat the fruit of its own doings' Raja-guna--passion, produces for the soul the propensity to excessive occupation in thought, word and deed, and asperity in the same. By these means it prepares the soul to receive pleasure and pain, according to its karmma or the law of its fate. Tama-guna brings forth arrogance, that egotistic guna which says 'there is none like me,' &c., and wilfulness or depraved will. By these means it welcomes all sensual objects and brings them to the soul. The first stage in the soul's spiritual progress is a degree of self-knowledge by which it has a view of these gunas and its relations to them. To each of these gunas belong certain peculiar qualifications. I. சத்துவகுணம் or சாத்துவிகம். Ist. ஞானம், wisdom. 2d. அருள், grace. 3d. தவம், penance. 4th. பொறை, patience. 5th. வாய் மை, veracity. 6th. மேன்மை, greatness, excellence. 7th. மௌனம், silence, taciturnity. 8th. ஐம்பொறியடக்கல், restraint of the five senses. The Satva principle is the source of truth, and the predominance of it renders its possessor virtuous, gentle, devout, charitable, chaste, honest, &c. II. இரசகுணம் or இராசதம். 1st. மனவூக்கம், mental exertion. 2d. ஞானம், discretion. 3d. வீரம், fortitude. 4th. தவம், penance. 5th. தருமம், charity. 6th. தா னம், liberality. 7th. கல்வி, erudition. 8th. கேள்வி, inquiry, instruction. The Raja principle is the source of sensual desire, worldly covetousness, pride and falsehood, and is the cause of pain. III. தமகுணம் or தாமதம். 1st. பேருண்டி, rioting or banqueting. 2d. நெடுந்துயில், long sleep. 3d. சோம்பு sluggishness. 4th. நீதிவழு, deviation from justice. 5th. ஒழுக் கவழு, deviation from virtue. 6th. வஞ்சம். deceit. 7th. மறதி, forgetfulness. 8th. பொய், lying, falsehood. 9th. கோபம், anger. 1th. காமம், lust, lasciviousness. 11th. கொலை, murder. The Tama principle is the source of folly, ignorance, mental blindness, worldly delusion, &c.--Note. These three gunas, according to the Agama school, are developed from Prakruti (மூலப்பிரகிருதி,) and constitute all those physical and psychical aspects, which, under the determining power of the will, form the functional qualities of an organized soul. (சிவ-சி.) In the Vedantic, idealist philosophy the gunas are the ideal attributes of Mula-Prakruti which, in its turn, is but an illusion or mistaken representation of Brahm. அறுகுணம்--இச்சுரன்முக்கியகுணம், s. The principal attributes of Isvara or God are six in number. 1. சர்வஞ்ஞத்துவம், omniscience. 2. சர்வேசுரத்துவம், supremacy. 3. சர்வநியந்திருத்துவம், pre-ordination. 4. சர் வாந்தரியாமித்துவம், omnipresence. 5. சர்வகற் பிதத்துவம், unlimited creative power. 6. சர்வ சத்தித்துவம், almightiness. (சது.) Another enumeration is-- 1. தன்வயத்தனாதல், selfexistence. 2. முதலிலனாதல், eternity. 3. உடம்பிலனாதல், immateriality. 4. எல்லாநல முளனாதல், benevolence. 5. எங்கும்வியாபகனா தல், omnipresence. 6. எவற்றிற்குங்காரணனா தல், being the Creator of all things.-Note. The latter enumeration is found in Roman Catholic writings. எண்குணம், s. The eight attributes of the deity. Authors differ in their enumerations and definitions of them. The enumeration of பரிமேலழகர், the commentator of the Cural, as agreeing with the Agamas, is:--1. தன்வயத்தனாதல், self-existence, independence. 2. தூயவுடம்பினனாதல், immaculateness. 3. இயற்கையுணர்வினனாதல், intuitive wisdom. 4. முற்றுமுணர்தல், omniscience. 5. இயல்பாகவே பாசங்களினீங்கிநிற் றல், freedom from the snares and illusions to which a derived intelligence is exposed. 6. பொருளுடைமை, unbounded kindness. 7. முடிவிலாற்றலுடைமை, omnipotence. 8. வரம்பிலின்பமுடைமை, infinite happiness. Another enumeration, as given in Jaina books, is--1. கடையிலாஞானம், infinite wisdom. 2. கடையிலாக்காட்சி, omniscience. 3. கடையிலாவீரியம், omnipotence. 4. கடையிலாவின்பம், boundless happiness. 5. நாமமின்மை, being nameless. 6. கோத்தி ரமின்மை, without descent. 7. ஆயுவின்மை, without age; eternal. 8. அந்தாரயமின்மை, unobstructed. 13)

kumai (p. 123) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. To be over-boiled or boiled soft, or to a mash-as greens, &c., குழையவேவ. 2. To be in a state of confusion, மயங்க. 3. To faint or droop--as one in a swoon, சோர. 4. [local.] To be hot, sultry, வெப்பத்தாற்புழுங்க. 5. [fig. in poetry.] To be destroyed, அழிய. எல்லாம் ஒன்றாய்க் குமைந்துபோய்க்கிடக்கின்றன. The property of several persons, ancestors, &c., has all settled upon one. 2. The things are all in confusion. 3. Several things are mixed together. குமைந்துகுமைந்துமெலிந்துபோகிறான். He faints every time he is taken up. கண்குமைகிறது. The eye-lids close together (from a predominance of heat in the system). குமைந்துபோக, inf. To be boiled into a mash. 21)

caṇam (p. 157) s. A short space of time, a moment--as கணம். (c.) (Sa. Kshan'a.) 2. A token of preference--as a spire or two of sacrificial grass to a brahman, கண்ணியக்குறி. (Sa. Shan'a.) சணம்பித்தம்சணவவாதம். (lit.) The predominance of பித்தம் in one moment and that of the வாதம் in the next moment, i. e. varible and opposite symptoms in a disease; changeableness of circumstances, the vicissitudes of the present state. சணப்பொழுது--சணநேரம், s. A moment, moment's time.

civtai (p. 187) s. A creeping, medicinal plant; a substitute for jalap, ஓர்கொடி. Convolvulus turpethum, L. சிவதைவேர், s. The root of சிவதை. Indian jalap. சிவதைவேர்ச்சூரணம், s. Pulverized medicinal powder prepared of various ingredients, of which சிவதை root is predominant. 19)

cerukku (p. 204) s. Haughtiness, wantonness, pride, vanity, self-conceit, self-importance, self-sufficiency, அகங்காரம். 2. Inflation from pride; intoxication with vanity, wealth, office, &c., கர்வம். 3. Exultation, excessive joy, joviality, elation, களிப்பு. 4. Boldness, daring, mettle, intrepidity, frenzy, arrogance, audacity, presumption, temerity. rashness, wilfulness, ஆண்மை. 5. The feeling or vanity of self-agency, instead of ascribing one's actions, &c., to the deity, ஆணவம். 6. Infatuation, illusion, the diversion of the mental powers from their proper course, or from seeking the supreme good, the predominance of the senses over reason, மயக்கம். 7. High hope, aspiration, sanguine expectation, மனோராச்சியம். (c.) அவன்செருக்குகுலைந்தது. His pride is brought down. செருக்கன்--செருக்குக்காரன், s. A wanton, vain, presumptuous person. செருக்காய்ப்பேச, inf. To speak proudly, to assume too much. செருக்காய்வளர்க்க, inf. To bring up in a delicate manner, செல்லமாய்வளர்க்க. செருக்குக்காட்ட, inf. To show pride, to be vain, self-important, self-conceited. செருக்குப்பண்ண, inf.. To act proudly, arrogantly, wantonly. படைச்செருக்கு, s. Daring intrepidity, high spirits, vaunting and bravado, &c., of the soldier. செருக்கடிக்க, inf. To vaunt with an inarticulate sound. (c.) பணச்செருக்கு, s. Pride of money. கல்விச்செருக்கு, s. Pride of learning. செல்வச்செருக்கு, s. Inflation of wealth. குடிச்செருக்கு, s. A vain conceit of high birth, குடிப்பிறப்பினாணவம். 66)

tattuvam (p. 223) s. W. p. 363. TATVA. The real or essential nature of things (corporeal and spiritual), குணம். 2. The soul of the universe. 3. The soul of man as part of the preceding. 4. Truth, reality, substance, உண்மை. 5. Elementary principles; property, qualities; constituent principles; in nature; operations, whether of deity or of creatures, including elements, bodily and mental organs, faculties; matter, &c., பிருதுவிமுதலியகருவிகள். 6. Physiology, natural philosophy, works treating on physics, தத்துவநூல். 7. Power, authority, அதி காரம். 8. Bodily vigour, strength, சத்தவர். 9. Sexual energy or appetite--differing according to age, constitution, &c., இந்திரி யசத்தி. (c.) 1. [prov.] Letters of administration, &c. (See தத்துவக்கடுதாசி.) 11. Characteristics of persons as regards their bodily powers, color, formation, physiognomy, sexual appetite, &c., on the principles of erotics, குறிப்பு. தத்துவம், 96. The ninety-six qualities, or properties of things; 1. பூதம். 5, the five elements. 2. பொறி, 5, five organs of sense. 3. புலன், 5, five objects of sense. 4. கன்மேந்திரியம், 5, the five organs of action. 5. ஞானேந்திரியம். 5, the five organs of perception. 6. அந்தக்கரணம் or அந்தரிந்திரியம், 4, the four intellectual faculties. 7. அறிவு. 1, intelligence, intellect, one. 8. நாடி, 1, the ten arteries, &c. 9. வாயு, 1, the ten vital airs. 1. ஆசயம், 5, the five receptacles for the humors, &c. 11. கோசம், 5, the five sheaths or investitures of the soul. 12. ஆதாரம், 6, the six fundamental station of the soul. 13. மண்டலம், 3, the three regions in the body in which the sun, moon and fire, have their respective influences. 14. மலம், 3, the three principles of moral evil, as causes of actions, enjoyments and sufferings. 15. தோஷம், 3, the three humors of the body. 16. ஏஷணை, 3, the three chief desires. 17. குணம், 3, the three natural principles. 18. விகாரம், 8, the eight predominant passions. 19. வினை, 2, the two accumulations of moral actions. 2. அவத்தை, 5, the five states or stations of the soul. Authors differ in these divisions. According to the சதுரகராதி. they are as follows: பூதம், 5, five elements. 2. புலன், 5, five organs of sense. 3. ஞானேந்திரியம், 5, five organs of perceptions. 4. கருமேந் திரியம், 5, five organs of action. 5. கரணம், 4, four intellectual faculties. These twenty-four are called ஆன்மதத்துவம் or powers of the soul. 6. நாடி, 1, arteries, nerves. ten 7. அவத்தை, 5 states or stations of the soul, five. 8. மலம், 3, principles of moral evil, as sources of actions, enjoyments and sufferings, &c., three 9. குணம், 3, qualities in nature, three. 1. மண்டலம், 3, regions in which the sun, moon and fire have their respective influence, three. 11. பிணி, 3, humors of the body, three. 12. விகாரம், 8, predominant passions, eight. 13. ஆதாரம், 6, receptacles or stations of the soul, six. 14. தாது, 7, constituent or elementary parts of the body, seven. 15. வாயு, 1, vital airs, ten. 16. கோசம், 5, sheaths or investitures of the soul, five. 17. வாயில், 9, passages, avenues and inlets of the body, nine. For particulars of the above, see the respective terms in their places. தத்துவமறிந்தவன்தவசி. A genuine ascetic is one that knows all physical principles. தத்துவக்கடுதாசி, s. [prov.] Letter of administration. 2. Power of attorney. 3. Warrant. 4. Writ or authority of proxy. (Juffna usage.) தத்துவக்கட்டளை, s. Hindu physiology. தத்துவசாஸ்திரம், s. The philosophy of nature--as a science; physics, physiology, metaphysics, ontology. தத்துவசுத்தி, s. Purifying the faculties, members, organs, &c., by the use of water and incantations. தத்துவஞானம், s. Knowledge of the principles by which the soul is enthralled, and kept from union with the deity. தத்துவஞானி, s. A truly wise man, one acquainted with the ninety-six தத்துவம், and their various modifications. தத்துவதரிசனம், s. Knowledge of the mental, physical and other powers of nature. தத்துவதிரையம், s. A metaphysical trial; God, spirit, matter. (See திரிபதார்த் தம்.) 2. The three classes of faculties or powers. 1st. ஆத்துமசத்துவம். 2d. சிவ தத்துவம். 3d வித்தியாதத்துவம். தத்துவநூல், s. Works treating on physics. தத்துவபேதம், s. Difference of one power or faculty form another. தத்துவபிரகாசம்--தத்துவவிளக்கம், s. Works on metaphysics, physiology, &c. தத்துவவாதம், s. A system of religion that regards nature as god. தத்துவவாதி, s. A professor of the தத்துவவாதம், system. தத்துவன், s. Siva, as lord of all powers, சிவன். 2. Argha of the Jainas, அருகன். தத்துவாகமம், s. A book of physics, chiefly anatomical, அங்காதிபாதம். தத்துவாதி--தத்துவாதிகள், s. A class or division of the brahman caste, பிரா மணரிலொருவகுப்பு, They are commonly called தத்துவாரிப்பிராமணர். தத்துவாதீதன், s. God, as not dependent on powers and faculties, கடவுள்; [ex அதீதம்.] வாலதத்துவம், s. [prov. commonly பா லியதத்துவம்.] Juvenility. இளந்தாரித்தத்துவம், s. Vigor of youth. உடற்கூறானதத்துவம், s. The constituent parts and physical construction of the body. 45)

pittam (p. 315) Bile, gall, bilious humor, முப்பிணியிலொன்று W. p. 356. PITTA. 2. Aberration of the senses, bewilderment, delirium, மயக்கம். 3. A variety of dance, கூத்தின்விகற்பம்.-- Of bile are அருசிப்பித்தம், aversion to food, &c.; இரத்தபித்தம், that which causes the spitting of blood; வறட் சிப்பித்தம், dryness of humors; கரும்பித்தம், black bile. பித்தஉபரி, s. As பித்தாதிகாரம்; used in the south. பித்தகாங்கை--பித்தகாரகம்--பித்தச்சூடு, s. Heat caused by bile. பித்தகாசம், s. A kind of bilious disease, causing great irritation. See காசம். பித்தகாமாலை, s. Jaundice from excess of bile. பித்தகாலம், s. The middle stage of life, when the bilious humor is supposed to be predominant from the age of 33 1/3 to 66 2/3. 2. The second and third of the twelve hours, both by day and night. பித்தகுணம், s. Delirium, slight derangement. பித்தகுன்மம், s. Dispepsia, disease in the stomach from excess of bile. See குன்மம். பித்தக்காய்ச்சல், s. As பித்தசுரம். பித்தக்கிராணி--பித்தகிராணி, s. A looseness of the bowels. See under கிரணி. பித்தக்கிறுகிறுப்பு--பித்தகிறுகிறுப்பு. v. noun. Giddiness in the head, from bilious affections. பித்தக்கொதி, s. [prov.] Feverish state of the system from derangement of the bilious humor. பித்தசரீரம், s. An emaciated body from excess of bile, a bilious temperament. See சரீரம். பித்தசிலேட்டுமம்--பித்தசிலேற்பனம், s. A temperament of body in which bilious and phlegmatic humors prevail. பித்தசுரம், s. Bilious fever. பித்தசூலை, s. Arthritic diseases from bilious humors. See சூலை. பித்தசோகை, s. A bilious heat, Leucophlegmatis, a kind of jaundice. பித்தச்சுழற்சி, s. As பித்தக்கிறுகிறுப்பு. பித்தச்சூடு, s. As பித்தகாங்கை. பித்ததிகாரம்--பித்தாதிகாரம்-பித்தாதிக் கம், s. Preponderance of bile in the system, பித்தஅதிகரிப்பு. பித்தத்தின்வீடு, s. The stomach. (R.) பித்தநாடி, s. The bilious pulse, as felt by the middle finger. See நாடி. பித்தநீர், s. Bilious humor. பித்தபாண்டு--பித்தபாண்டுரு, s. A sallow kind of jaundice, inducing great languor. பித்தமயக்கம், s. Delirium. 2. Giddiness, dizziness. பித்தமிறக்க, inf. [intrans. பித்தமிறங்க.] To reduce bile in the system. See இறக்கு. பித்தமெடுக்க, inf. To cast up bile. பித்தம்பிடித்தவன், appel. n. A deranged person, as பித்தன். பித்தரோகம், s. Bilious disease. பித்தவாயு, s. Wind in the body from heat. பித்தவெடிப்பு, v. noun. A chapping of the hands and feet. பித்தவெறி, s. Intoxication, phrensy. பித்தன், s. [fem. பித்தி, pl. பித்தர், பித்தர்கள்.] a crazy man, a mad man, an idiot. See திரவியம். 2. Siva, as eating intoxicating drugs and dancing with devils, சிவன். 3. Bhairava, வயிரவன். 4. A thief, rogue, robber, கள்ளன். (சது.) பித்தனுக்குத்தன்குணநூலிலுஞ்செம்மை. Even to the mad man, his own wisdom is straighter than a line. பித்தாதிசாரம், s. Vomiting and purging; [ex அதிகாரம்.] 49) *