acangkatam (p. 5) s. [vul.] Dis-respect, dis-esteem, contempt, இகழ்ச்சி. 2. Falsehood, பொய். 3. Irregularity, ஒழுங்கின்மை. 55) *

ikẕ (p. 45) --இகழு, கிறேன், இகழ்ந்தே ன், வேன், இகழ, v. a. To contemn, scorn, defame, reproach, revile, disdain, நிந்திக்க. இகழாவிகழ்ச்சி, v. noun. Irony, satire. இகழ்வார், s. Scorners, gain-sayers, revilers, opponents, நிந்திப்பவர். இகழ்ச்சி, v. noun. Dispraise, censure, contumely, defamation, நிந்தை. 2. Meanness, baseness, inferiority, இழிவு. 3. Forgetfulness, neglect, மறதி. இகழ்ச்சியிற் கெட்டாரையுள்ளுக. Consider how many have been ruined by forgetfulness. இகழ்ச்சிபண்ண, inf. To scorn, despise. இகழ்ச்சியானகாரியம், s. A contemptible thing. இகழ்வு, v. noun. Contempt, scorn, defamation, &c., நிந்தை. 10)

iṉṉā (p. 57) s. Unpleasantness, வெறு ப்பு. 2. Evil, mischief, injury, தீமை. 3. Affliction, distress, suffering, துன்பம். 4. Disgrace, இகழ்ச்சி. 5. adj. Inferior, bad, mean, sordid, low, கீழ்மையான; [ex இன், sweet, et ஆ, negative.] இன்னாசெய்தாரையொறுத்தல். The way of punishing those who have offended. இன்னாநாற்பது, s. The name of a book containing forty stanzas on various evils. இன்னாமுகம், s. An unpleasant countenance. இன்னார், s. Enemies, the unkind, the malevolent, பகைவர். இன்னாரினியார், s. Foes and friends. 64)

iḷi (p. 56) s. Disgrace, degradation, meanness, baseness, contempt, contumely, scorn, இகழ்ச்சி. 2. A token of scorn or contempt, grinning, இகழ்ச்சிக்குறிப்பு. 3. Laughter, சிரிப்பு. 4. Ridicule, derision, silly laughter, அவமதிச்சிரிப்பு. 5. A cerebral tone in singing, one of the seven tones of the gamut, supposed to proceed from the forehead, நெற்றியிற்பிறக்குமிசை. 6. A string of the lute whose sound is in unison with the cerebral tone, யாழிலோர்நரம்பு. 7. Junction, union, இணக்கம். (p.) இளிவரின்வாழாதமானமுடையார். Those who are so sensitive as not to be able to survive disgrace. (குறள்.) இளிபுரிய, inf. To deride, scorn, disgrace, இகழ்ச்சிசெய்ய. 7)

eṉ (p. 75) . Why, wherefore, pronominal interrogative particle, from எ, what, வினாவி னைக்குறிப்பு. 2. A particle or interjection of doubt, ஐயக்கிளவி. 3. Particle of contempt, இகழ்ச்சிக்குறிப்பு. It is the crude form of a symbolic verb of double declension expressing what kind, what manner of person, thing, &c. பிறவினியுரைப்பதென்னே. What more then is there to be said? இவன்றந்தையென்னோற்றான்கொல்லென்னுஞ்சொல். What meritorious deed did the father perform to get such a son? அவையென். What are they? 39)

eṉṉō (p. 76) . An exclamation of pity, இரக்கச்சொல். 2. Surprise, அதிசயவிரக்கச் சொல். 3. Doubt, ஐயக்கிளவி. 4. Contempt, இகழ்ச்சிக்குறிப்பு. See என். 10)

el (p. 74) s. Lustre, splendor, light, ஒளி. 2. The sun, சூரியன். 3. Day--in contradistinction to night, பகல். 4. Day of twentyfour hours, நாள். 5. Night, இரவு. 6. Sunshine. வெயில். 7. An interjection of contempt, இகழ்ச்சிக்குறிப்பு. (p.) எல்லவன்--எல்லோன், s. The sun, சூரியன். (p.) எற்பாடு, s. Sunsetting. 2. One of the divisions of the day from two in the afternoon till sunsetting, சிறுபொழுதி லொன்று. (p.) எற்றோற்றம், s. Sunrising. (p.) 5)

eḷ (p. 75) --எள்ளு, கிறேன், எள்ளினேன், வேன், எள்ள, v. a. To scoff, abuse, contemn, disregard, hold in contempt, despise, நிந் திக்க. 2. To speak contemptuously or disdainfully of any one, இழிவாகப்பேச. 3. To ridicule, deride, laugh at, நகைக்க. 4. (fig.) To reject, தள்ள. எள்ளரிதாகியவில்லினை. The blameless wife. அவனிவனென்றுரைத்தெள்ளி. Theeing and thouing him--speaking disrespectfully and disparagingly. (பார.) தளவையெள்ளுநகை. Teeth surpassing (in beauty) the unblown முல்லை flower. எள்ள. Infinitive used as a particle of comparison, உவமையுருபு. எள்ளல்--எள்ளற்பாடு, v. noun. Reproach, scorn, இகழ்ச்சி. எள்ளல்செய்தெனைப்பற்றி. Insulting and seizing me-- (ஸ்காந்.) 26)

evvm (p. 74) s. Affliction, distress, sorrow, துன்பம். 2. Incurable disease, lingering sickness, தீராநோய். 3. Inferiority, degradation, meanness, இகழ்ச்சி. 4. Lonesomeness, solitude, தனிமை. (p.) இலனென்னுமெவ்வமுரையாமையீதல். Giving without disgracing one's self by complaints of poverty. (குறள்.) எவ்வநோய், s. Incurable disease. (குறள்.)

ē (p. 76) . One of the seven long vowels, நெட்டுயிரிலொன்று. 2. An arrow, அம்பு. 3. A particle of emphasis, &c., இடைச்சொல். In நன்னூல், it is said to have six different uses: 1. பிரிநிலை, a distinguishing particle-as அவனேசொன்னான், it was he who said it. In some cases, it would be used for self or selves in the plural where the connection demanded it--as he himself said it. 2. வினா, interrogative: அவனேகொண் டான், was it he that bought it? 3. எண், enumeration or copulative--as சாத்தனே கொற்றனே இருவரும்வந்தார், Sattan and Kottan both came; கடலே, கரையே, மரமே, மலரே, வளையே, இவ்வைந்து, the sea, the land, the tree, the flower, the conch, these five. 4. ஈற்றசை or அசைநிலை, a terminate expletive --as மல்லலோங்கெழில்யானைமருமம்பாய்ந்தொளித்த தே, (the weapon) lodged itself in the breast of the beautiful and powerful elephant. 5. தேற்றம், certainty, confidence, appeal, emphasis--as இதுள்ளதே, this is really true; முயற்குக்கோடில்லையே, the hare has no horns. 6. இசைநிறை, a poetic expletive for completing the metre--as ஏஏ இவ ளொருத்திபேடி, she is a hermaphrodite; பேடியோவென்றாரே, he said, is she an hermaphrodite? To these the commentator adds 7. எதிர்மறை, negative as implied by the tones and inflections of the speaker rather than expressed by the particle--as அவன்வந்தானே, he came, did he? implying he did not come. Another may also be given. 8. இகழ்ச்சி, an interjection of contempt--as எஏ--வைத்தியகாரா, oh, oh, (or fie, fie), thou stupid fellow. (p.) 5) *

ēcu (p. 78) s. Fault, reproach, blemish, குற்றம். 2. Abuse, scurrilous language, இகழ்ச்சி. (p.) ஏசிலாமறை, s. The spotless vedas. 11)

ēcu (p. 78) கிறேன், ஏசினேன், வேன், ஏச, v. a. To abuse, to reproach, to rail at, to vilify, to insult grossly, இகழ. ஏசாதவர், appel. n. The unimpeachable, the good, நல்லோர். 2. The gods, தேவர். (சது.) (p.) ஏசிக்காட்ட, inf. To reproach one with a wrong he has done; to rail at, twit one. ஏசுகை, v. noun. Reproaching, railery, abuse. ஏச்சு, v. noun. Abuse, affront, insult, scurrility, calling opprobrious names, இகழ்ச்சி. ஓரூர்ப்பேச்சோரூர்க்கேச்சு. Good language of one district is abuse in another. ஏச்சுக்காட்ட, inf. To relate a wrong done by any one, to rail. 12)

ēḷitm (p. 79) s. [vul.] Disgrace, dishonor, contempt, இகழ்ச்சி. ஏளிதமாய்ப்பேச, inf. To speak with contempt, to mock. ஏளிதமாய்ப்போக, inf. To become despised, disgraced, to have one's defects exposed. 77)

ollu (p. 84) கிறது, ஒல்லினது, ம், ஒல்ல, v. n. To unite, join, combine, கூட. 2. To agree, suit, be adapted to, இணங்க. 3. To be able, be possible, be practicable, இ யல. 4. To occur, happen, take place, நே ரிட. 5. v. a. (Rott.) To mend or braid a net, பொத்த. (p.) This verb is rarely used in the past tense. ஒல்லும்வகையாலறவினையோவாதேசெல்லும்வாயெ ல்லாஞ்செயல். According to your ability always perform charity in every possible way. ஒல்வதிறந்து. Exceeding their means-(பழமொழி.) ஒல்லார், s. Foes, enemies, பகை வர். (p.) ஒல்லுநர், s. Friends, associates, partizans, நண்பர். 2. Men of science, நூலுரையுணர்வோர். (p.) ஒல்லல், v. noun. Being able, possible, இயலல். 2. Agreeing, இசைதல். ஒல்லாமை, neg. v. noun. Unsuitableness, incongruity, பொருந்தாமை. 2. Dissatisfaction, dislike, வெறுப்பு. 3. Nonconformity, non-compliance, இசையாமை. 4. Impracticability, inability, இயலாமை. 5. Contempt, இகழ்ச்சி. 3)

caruccai (p. 168) --சர்ச்சை, s. Censure, abuse, இகழ்ச்சி. W. p. 319. CHARCHA. (p.) 2)