ūtu (p. 69) கிறேன், ஊதினேன், வேன், ஊத, v. a. To blow--as with the mouth, to blow the fire, to puff and blow--as with hard labor, வாயாலூத. 2. To blow a musical instrument--as a trumpet, துளைக்கருவியி சைக்க. 3. To blow with a bellows, a blowpipe, &c., துருத்திமுதலியவற்றாலூத. 4. To gnaw or bore holes--as a beetle, to injure--as a moth, வண்டுமுதலியவூத. 5. v. n. To be puffed up with wind, to be inflated, வீங்க. 6. To be bloated, swollen--as the belly after eating, to swell or puff up--as a corpse, or carcass in water, &c., சரீரம்வீங்க. 7. To blow softly--as wind, காற்றுநொய்தாய்வீச. 8. To blow--as bees, beetles, &c., in getting out honey from flowers, வண்டிரைய. அவன்முகம்ஊதிக்கொண்டிருக்கிறது. His face is swollen. உடலூதியிருக்கின்றது. The stomach is puffed up with wind. ஊதிடுகொம்பு--ஊதுகொம்பு, s. A horn used as a trumpet. ஊதிப்பார்க்க, inf. To try a windinstrument. 2. To attempt a cure by enchantment consisting in part of blowing into the patient's body. ஊதிப்போக, inf. To be puffed up. ஊதிப்போட--ஊதிவிட, inf. To blow away, blow out, extinguish. ஊதினபொன், s. Refined gold, gold refined in the fire. வண்டூதினபுடைவை, s. A garment injured by insects, moths. வண்டூதினமரம், s. A timber or beam gnawed or pierced by beetles. வண்டூதினவோலை, s. An ola book, &c., eaten by insects. அந்தூதினநெல், s. Insect-eaten rice. ஊதுகட்டி, s. [vul.] Silver of the purest kind, சொக்கவெள்ளி. ஊதுகரப்பன், s. A kind of disease resulting from bad humors in the system and attended with eruptions. ஊதுகாமாலை, s. A kind of jaundice in which the body swells. ஊதுகுழல், s. A pipe, a gold smith's blow-pipe. ஊதுமா, s. A kind of hastypudding. ஊதுமாந்தம், s. A disease of children, ஓர்நோய். ஊதுமுகம், s. A bloated face. ஊதுவழலை, s. A kind of snake. ஊதுவிரியன்--ஊதுபாம்பு, s. A kind of viper, ஓர்பாம்பு. எக்காளமூத, inf. To sound a trumpet. 58)

ekkcckkm (p. 73) s. [vul.] Confusion, jumble, huddle, disorder, தாறுமாறு. 2. (Tel. எக்கஸக்கஎமு.) Unevenness, irregularity, ஒழுங்கின்மை. 3. Difference, Disparity, வித்தியாசம். 4. Scorn, derision, நிந்தை. எக்கச்சக்கமானஇடம் பத்திரமாய்ப்போ. This is an uneven, dangerous place, go cautiously. காரியமெக்கச்சக்கமாய்வந்திருக்கின்றது. The thing is ended in confusion. The affair has turned out disastrously; some danger is apprehended. எக்கச்சக்கமாய்ப்பேச, inf. To insult a person, use uncivil language. 2. To give an indirect answer, to speak at random. எக்கச்சக்கமானஆள், s. A faithless person. 2. An indecent person. 3. One who confuses every thing. எக்கச்சக்கம்பண்ண, inf. To derange things, put in confusion, huddle, jumble, தாறுமாறுசெய்ய. 2. To be insincere, to act differently from one's professions, or contrary to instructions, அகடவிகடஞ்செய்ய. 7)

ekkṇṭm (p. 73) s. [prop. ஏககண்டம்.] A whole, not made up of parts, pieces, &c., மொத்தம். எக்கண்டமும்பிழை. It is full of faults, it is all wrong. எக்கண்டப்பரப்பு, s. A sheet of one piece. எக்கண்டமாய்நெய்ய, inf. To weave a whole piece. எக்கண்டமாய்வீங்க, inf. To be swollen all over. எக்கண்டமானபலகை, s. A whole board. எக்கண்டமானபீரங்கி, s. A cannon that is one solid piece. எக்கண்டமானபுடவை, s. A whole piece of cloth. 8)

ekkrṇm (p. 73) --எக்கரவம், s. The noise which a bull makes, when about to attack another, முக்காரம். (c.) எருதுஎக்கரணம்போடுகின்றது. The bull makes a noise which indicates that he is about to attack another. 9)

ekkr (p. 73) s. Vulgar terms, words not used in company, இடக்கர். 2. Casting up sand as waves, சொரிதல்--a change of எக்கல், see எக்கு. 10)

ekkẕuttm (p. 73) s. Arrogance, pride, haughtiness, superciliousness, a haughty carriage, இறுமாப்பு. (p.) 11)

ekkāḷm (p. 73) s. A trumpet, a cornet, &c., காகளம். எக்காளச்சத்தம்--எக்காளத்தொனி, s. The sound of a trumpet. எக்காளந்தொனிக்க--எக்காளமூத, inf. To blow a trumpet. 12) *

ekkiyam (p. 73) s. A sacrifice, a ceremony in which oblations are presented, யாகம். See எச்சம் and ஓமம். Wils. p. 678. YAKSYA. எக்கியம்பண்ண--எக்கியம்வளர்க் க, inf. To offer sacrifices, to perform a religious ceremony, யாகஞ்செய்ய. எக்கியோபவீதம், s. The sacrificial cord of the three superior castes, especially of the brahman. 13)

ekku (p. 73) கிறேன், எக்கினேன், வேன், எக்க, v. a. To draw in the stomach--as beggars to show hunger, or as persons in dressing, வயிற்றையெஃகப்பண்ண. 2. v. n. To reach up, stretch one's self in reaching for any thing, எட்ட. 3. To ascend, ஏற. 4. (p.) To be heaped up--as sand by the waves on the shore, உந்துண்ண. 5. (சது.) To fight, போர்செய்ய. எக்கிப்பார்க்க, inf. To peep, standing on tip-toe. எக்கல், v. noun. The act of contracting the stomach. 2. Ascending. 3. Fighting. 4. s. That which is cast on shore. என்கொல்லைமுழுதுமாற்றெக்கல்மூடிப்போட்ட து. My field is entirely covered with sand thrown up by the river. 14)

eppoẕutu (p. 73) --எப்போது--எப் போழ்து. When, at what time, எக்காலம்; [ex எ.] எப்பொழுதும். Always, at all times, continually. எப்போதாகிலும். Whensoever, at any time. எப்போதுமுள்ளது. That which is eternal. எப்போதுவந்தாலும். Whenever he comes. எப்போதைக்கும். Forever. 65)

kālam (p. 104) s. Time. duration, பொழுது-Note. In Hindu philosophy, காலம் is said by the Saivas to have proceeded from மோகினி Maya, and to be a co-efficient cause with Siva in the acts of creation, preservation and destruction. It is Time personified, and according to the Hindu metaphysicians, one of the seven வித்தியாத் துவம். (சிவ. சி.) 2. Season of the year or life; also a specific time of the day, பருவம். 3. A seasonable or proper time, opportunity, season, சமயம். Wils. p. 216. KALA. 4. Day-break, விடியல். 5. (fig.) (c.) The time appointed for death, as distinguished from that for accident death, முடிவு. 6. [in gram.] Tense; also, the characteristic of a tense, வினையின்காலம். The three tenses are, இறந்தகாலம், எதிர்காலம், நிகழ்காலம். 7. [in music.] The three measure--as (1.) விளம் பம், slow. (2.) துரிதம், quick. &c. (3.) மத் திமம், the medium. 8. Epoch, era, யுகம். 9. Weather, காலவியல்பு. காலத்துக்குத்தக்ககோலம். Adapting one's self to the times. காலத்துக்குத்தக்கதாய்நடக்க. inf. To live according to circumstances. காலம்போம்வார்த்தைநிற்கும். Time files, but words remain. காலகதி, s. Events of time, காலநடை. காலகதியை யாவருங் கடக்கமாட்டார்கள். None cane escape the events of time. காலகருமம்--காலகன்மம், s. Employments, duties, &c., appropriate to an age, time, season, stage of life, &c., காலத்துக் குரியசெய்கை. காலக்கிரமம், s. The course of time; chronological order, காலவொழுங்கு. காலக்கிரயம், s. The price of the articles for the time being; current or market price, காலவிலை. காலக்குறி, s. Signs of the time. காலக்கொடுமை, s. The evils, calamities, &c., of time. காலங்கண்டவன், s. An experienced man; an aged person. காலங்கரந்தபெயரெச்சம், s. [in gram.] A relative participle without the characteristics of the tenses--as in கொல் யானை. காலங்கழிக்க, inf. To pass time கா லம்போக்க. காலங்கழிய, inf. To pass--as time, நாட்கழிய. காலங்கூட, inf. [local.] To die. காலசக்கரம், s. The different number of years of influence ascribed to the respective planets as operative on the lives of persons, ஆயுள்நியதிச்சக்கரம். 2. The aggregate of the years of the nine planets according to their respective influence, கிரகபலச்சக்கரம். 3. Period or term of life, ஆயுட்காலம். Wils. p. 216. KALACHAKRA.. அவனுக்குக்காலச்சக்கரமுடிவுவந்துவிட்டது. The end of his term is come. காலசங்கதி, s. Intelligence, news or events of the time or the day. காலசங்கை, s. Guess of time from mere inspection, காலஉத்தேசம். 2. Reckoning of time, காலக்கணக்கு. (p.) காலசந்தி, s. The daily morning worship; also applicable to that at noon and evening. 2. The interval between any two yugas, kalpas, &c. See கற்பம் and சந்தி. திரிகாலசந்தி, s. Worship in the morning, at noon and in the evening. காலசுகம், s. Favorableness of the time, astrologically and superstitiously considered. காலஞ்செல்ல, inf. To depart this life, to die. 2. [prov.] To be late. காலக்ஷயம்--காலட்சயம், s. Passing one's time or days, காலக்கழிவு. காலக்ஷேபம்--காலட்சேபம் s. Passing one's time or days; circumstances, welfare, &c., காலங்கழிக்கை. 2. Means of subsistence, சீவனம். Wils. p. 216. KALAKSHEPA. 3. [among the Vaishnavas.] The reading of the sacred books, திருவாய் மொழியோதல். உமதுகாலட்சேபம் எப்படி. How do you do; i.e. how are your affairs? காலதருமம்--காலதன்மம், s. The events appropriate to certain times or yugas respectively, காலத்தன்்மை. Wils. p. 217. KALAD'HARMMA. காலதாமதம், s. Delay, protraction, procrastination, தாமசம். காலதுரிதம், s. The rapid progress of time, காலத்தின்விரைவு. காலத்திரயம், s. The three divisions of time--as past, present, and future; also the three tenses, முக்காலம். காலநியமம், s. Events happening in their respective and appropriate seasons, according to the actions that gave them birth, காலநியதி. 2. Religious ceremonies according to the given periods of the year or day, காலக்கடன். காலநிரூபணம், s. Chronology. (modern usage.) காலநுட்பம், s. A small portion of time, காலத்தின்நுண்ணியபங்கு. காலநெடுமை--நெடுங்காலம், s. Length of time, a long time. காலநேமி, s. An Asura, ஓர் அசுரன். Wils. p. 217. KALANEMI. காலநேரம், s. Time in reference to the influences of planets upon the fortune, health, &c., of a person. காலநோக்காடு, s. [prov. in child-birth.] Natural and timely labor. காலந்தள்ள, inf. To pass one's days, to pass one's time, to maintain one's self, to live, காலம்போக்க. காலப்பரிச்சேதம், s. Discernment--as to the time of an event or the existences of a thing. It is one of the three பரிச்சேதம் modes of ascertaining facts. காலபரிபாகம், s. The maturity of the soul, or time for its attaining bliss, having eliminated its good and evil propensities. காலபேதம்--காலவித்தியாசம்--கால வேற்றுமை, s. Difference of time with respect to the changes it produces. காலபோகம், s. A crop of grain or fruits in the proper season. 2. The enjoyment or suffering resulting from previous moral actions, to which a living being at distant times is subjected, காலப் பயனுகர்வு. காலப்பெயர், s. Nouns or names of time--as year, month. 2. Nouns derived from names of time--as பங்குனன் (one born in the பங்குனி month). காலப்பெயர்ச்சி, s. Change of season or monsoon; unseasonable weather, கால விகற்பம். காலமயக்கம்--காலமயக்கு, s. [in gram.] An improper use of the tenses, காலவழு. 2. An allowed deviation in the use of tenses, காலவழுவமைதி. காலமலைவு, s. Confusion of statement in regard to time--as asserting that the lotus blooms in the evening, or the lily during the day. காலமல்லாக்காலம், s. An unfortunate, fatal time; an unseasonable time, அகாலம். காலமழை, s. Rain in the proper season, பருவத்திற்பெய்யுமழை. காலமறிய, inf. To know the times so as to adapt one's self to them, காலவகைய றிய. 2. To know things past, present or future intuitively or by apiritual sight --as yogis, காலவியற்கையறிய. காலமாறு, Morning by morning, every morning, காலைதோறும். (c.). காலமானம், s. [in arith.] Time measure. காலமிருத்து, s. Death at the destined season--as distinguished from accidental death, விதித்தகாலத்திலடையுமரணம். காலமே--காலத்தாலே. In the morning, early, betimes. காலம்பண்ண--காலம்பண்ணிப்போக, inf. To finish one's time, to die. காலம்பார்க்க, inf. To look or watch for a proper time or opportunity, சமயம் பார்க்க. காலம்புரள, inf. To present a manifest revolution--as in the order of things; to be irregular, deranged, &c.--as the events of a time--as toddy-drawers seen riding in palankeens, &c. காலம்போக்க, inf. To pass the times. 2. To while away time. காலவகை, s. Seasons, times, காலக் கூறுபாடு. 2. Circumstances depending on time, காலவேறுபாடு. காலவர்த்தமானம், s. Events of the times. காலவழக்கம், s. Customs of the times. காலவழு, s. [in gram.] An improper use of the tenses--as the past for the future, &c., காலக்குற்றம். காலவாகுபெயர், s. [in gram.] Nouns of time or portions of time, used by metonymy for what is intimately connected with time--as கார்த்திகை, the name of a month, for a plant which mostly blossoms during the month. காலவிடைநிலை, s. [in gram.] Characteristics of tenses, காலத்தைக்காட்டுமிடை நிலை. They are 1. த், ட், ற், and இன் for the past. 2. ஆநின்று, கின்று and கிறு for the present. 3. ப், ல், for the future. There are some other characteristics-as மன், இசின், ய், இ, ன், &c. காலவிரைவு, v. noun. Swiftness or rapid flight of time. காலாகாலம், s. Times seasonable and unseasonable, auspicious and inauspicious, நற்காலந்துர்க்காலம். 2. One time or another, not often, not frequently. (c.) காலாக்கினி, s. The fire which is to destroy the world at the end of the great yuga; a deluge-fire said to be in reserve in the nethermost part of the earth. Wils. p. 218. KALAGNI. 2. One of the two-hundred and twenty-four புவ னம் under the regency of Kálágni. காலாக்கினியுருத்திரம், s. One of the thirty-two உபநிடதம். காலாக்கினியுருத்திரர், s. Rudra or the deity in the lowest region, in charge of the deluge-fire. There are ten subordinate Rudras, who resemble their chief. காலாந்தம், s. The end of time, கால முடிவு; [ex. அந்தம்.] காலாந்தரம், s. Intermediate space of time, process of time, காலநடை. 2. Meanwhile, காலவிடை; [ex அந்தரம், interval.] காலேச்சுரவாதம், s. The metaphysical philosophy which maintains that Time is God. காலோசிதம், s. A fit, proper time, உச் சிதகாலம்; [ex உசிதம்.] அந்தியகாலம், s. The time of death. ஆங்கால மெய்வருந்த வேண்டா வதுதானே தேங்காய்க் கிளநீர்போற் சேருமே, போங்காலம் காட்டானை தின்ற கனியதுபோ லாகுமே தேட்டாளன் றேடுந் தனம். Wealth shall or itself accumulate at the appointed time of increase, as the liquor within a cocoanut, and no toll is required; but at the fixed time for ruin, the riches of a hard-working man shall pass away like the contents of a woodapple eaten by an elephant. எக்காலமும். At what time soever, always. சாங்காலம், s. The time of death or ruin. திரிகாலம்--முக்காலம், s. The three divisions of time, present, past, and future. 2.The three tenses of a verb. திரிசந்திகாலம். The three parts or divisions of the day: viz., காலை, morning. உச்சி, noon. மாலை, evening. புண்ணியகாலம், s. See under புண்ணி யம். போங்காலம், s. The time of separation or ruin. 155) *

tārai (p. 234) s. Row, range, line, series, stripe, streak, ஒழுங்கு. (Compare சாரை.) 2. A long trumpet or pipe, எக்காளம். 3. A smaller trumpet, சிறுசின்னம். 4. Way, road, வழி. 5. Heavy rain falling in large drops, மழைத்தாரை. (c.) 6. Stream of water poured on the right hand of the receiver in making grants or donations, also in giving a wife in marriage, &c. (See தத்தம்.) 7. Flowing as water from a pipe and in pencils, as gum from a tree, or as rain; also a course, as the flowing of arrows. the running of a horse or of a stream, பாய்கை. (Sa. D'ha'ra'.) 8. Apple, or pupil of the eye, கண்மணி. (See தாரகை.) 9. Eye, கண். 1. Point, edge; sharp or cutting side of an army, the banner-detachment. கொடிப்படை. 12. The wheel-like weapon, சக் கராயுதம். 13. Tongue, நா. 14. Running in a straight course, நேரோடுகை. 15. Star, விண்மீன். 16. Strength, vigor, force, power, வலி. 17. A wife, மனைவி. (See தாரம்.) 18. Wife of Bhali, வாலியின்மனைவி. 19. Wife of Jupiter, priest of the gods, வியாழன்மனை வி. (See தாரா. Sa.) 2. Cloth, சீலை. (சது.) தாரைதாரையாய்ப்போகிறஎறும்பு. The emmets going in rows. வானத்தில்நீர்த்தாரையிட்டிருக்கிறது. There are in the sky clouds surcharged with rain. தாரைகவணி, s. A very fine kind of striped muslin. (R.) தாரைதாரையாய்மழைபெய்ய, inf. To rain in torrents, to stream down. தாரைதாரையாயோட, inf. To run or gush out in a straight stream. தாரைப்பட்டு, s. Striped silk. தாரையூத, inf. To blow a trumpet. தாரைவார்த்தல், v. noun. Pouring water by a donor, on the right hand of the donee, in making a grant. &c. 2. (fig.) To lose a thing (spoken in grief) (c.) தாரைவார்த்துக்கொடுக்க, inf. To give irrecoverably by pouring water into the hand of the person receiving the gift. தாரைவீச, inf. To cast streams of light, to radiate, ஒளிகால. (p.) கண்ணீர்த்தாரை, s. A flood of tears. 53)

nvuri (p. 271) s. (Tel.) A trumpet, எக்காளம், (R.) 19)

prumi (p. 300) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To fence, to parry, to play at backswords, சிலம்பஞ்செய்ய. (சது.) 2. To adorn, to dress, அலங்கரிக்க. 3. To be in high spirits, to exult, triumph, எக்களிக்க. (p.) பருமிப்பு, v. noun. Dressing, adorning, அலங்கரிப்பு. 2. High spirits, எக்களிப்பு. 3. Fencing, சிலம்பஞ்செய்கை. 4) *

parumitam (p. 300) s. [improp. for பரிமிதம்.] Exultation, triumph, எக்களிப்பு. 2. Mettlesomeness, gaiety, high spirits, blithesomeness, மகிழ்ச்சி. 5)