atikāram (p. 10) s. Power, authority, rule, dominion, prerogative, ஆளுகை. 2. Chapter, Section, நூலுறுப்பு. Wils. p. 22. AD'HIKARA. 3. Ownership, சுதந்திரம். (In பாரதி.) 4. Predominancy, excess, அதிகரிப்பு. 5. One of the fourteen subdivisions of விருத் தியுரை, which see. 6. (St.) Order, regularity, ஒழுங்கு. 7. Fitness, competency, worthiness, eligibility, தகுதி. 8. Disposition, nature, பண்பு; ex அதி, et காரம். அதிகாரஞ்செல்ல, inf. To extend authority. 2. To take effect. அதிகாரத்தலைவன், s. A chief, ruler. அதிகாரப்புறனடை, s. Explanatory notes on a chapter in a literary work. அதிகாரவுரை, s. One of the fourteen subdivisions of விருத்தியுரை. அதிகாரன்--அதிகாரி, s. Superintendent, director, ruler, master, one in authority, a superior, மேல்விசாரணைக் காரன். அதிகாரி--அதிகாரிகன் s. [in grammar.] One of the eleven subjects treated of in the introduction of a book, கற் போன். (See பாயிரம்.) 2. [in philosophy, literature, &c.] The persons, for whom a work is written, as it regards competency, eligibility, worthiness, &c., as the ஞானநூல் for such as act up to the prescribed rules. The persons are three, கருமகாண்டி, பத்திகாண்டி, ஞானகாண்டி, who are the principal, and the following eight who are subordinates, கருமி, முமூட்சு, அப்பியாசி, அனுபவி, ஆரூடன், விவேகி, விரத்தன், தேவகதியன். 54) *

apa (p. 15) prep. A particle--prefixed to Sanscrit words--implying inferiority, privation, separation, contrariety, &c. ஒருப சர்க்கை. Wils. p. 42. APA. அபகரணம், s. Impropriety, illtreatment, injury, தீயொழுக்கம். Wils. p. 42. APAKARANA. அபகாரம், s. Ingratitude, ungrateful acts, நன்றியற்றசெய்கை. 2. Injury, offence, effrontery, insult, mischief, தீமை; opp. to உபகாரம். Wils. p. 42. APAKARA. அபகாரி, s. An ingrate, நன்றி கெட்டவன். 2. A defrauder, cheat, எத்தன். 3. One who does evil to another, an evildoer, துஷ்டன். Wils. p. 42. APAKARIN. அபகீர்த்தி, s. Infamy, disgrace, dishonor, disrepute, கனவீனம். Wils. p. 42. APAKIRTI. அபகீர்த்திபெற்றவன். One who is dishonored. அபக்கியாதி, s. Disrepute, disesteem. See அவக்கியாதி; opp. to பிரக் கியாதி. அபக்கியாதியானகாரியம், s. A shameful, ignominious thing. அபக்கிரோசம், s. Reviling, abusing. Wils. p. 42. APAKROSHA. அபசகுனம், s. A bad omen, துர்க்குறி. அபசத்தம், s. Ungrammatical language, வழூஉமொழி. 2. Vain talk, வீண் பேச்சு. 3. Inauspicious expression, அசு பமொழி. Wils. p. 45. APASHABDA. அபசயம்--அபசெயம், s. Defeat, vanquishment, தோல்வி. அபசயப்பட, inf. To be defeated, தோற்க. See படு, v. அபசரணம், s. Departure, egress, புறப்பாடு. Wils. p. 46. APSARANA. அபசரிதம்--அபசரிதை, s. History of bad transactions, துர்ச்சரித்திரம். 2. Improper conduct, துன்னடை. அபசவ்வியம், s. The right side, வலதுபக்கம். Wils. p. 46. APASAVYA. அபசாரம், s. Incivility, disrespect, affront, irreverence, impropriety, உபசார மின்மை. 2. Non-conformity to the Shasters, wrong conduct, misbehavior, குற் றம்; [ex சர, to move, go.] Wils. p. 42. APACHARA. உபசாரஞ்செய்தவர்க்கபசாரம்பண்ணுகிறது. To return civility with incivility. உமக்கென்னாலென்ன அபசாரம்வந்தது? What injury have I done you? or what reproach have I brought upon you? அபசாரி, s. An impolite man, one who deviates from the Shasters, a bad man, மரியாதையில்லான். Wils. p. 42. APACHARIN. அபச்சாயை--அவச்சாயை, s. A shadowless being, as a deity or celestial being, சாயையற்றது. 2. An unlucky shadow, ஓர்மரணக்குறி. 3. Deduction according to the time of the year from the length of the person's shadow, cast by the sun or moon, in calculating the hour of the day or night, தள்ளுபடிநிழல்; [ex சாயா, shadow.] (p.) Wils. p. 42. APACHCHAYA. அபதேசம், s. Evasion, prevarication, disguise by dress, &c., pretence, contrivance, தந்திரம்; [ex திச, to show.] (p.) Wils. p. 43. APDESHA. அபமிருத்து, s. Sudden death, dying of some casualty, not of sickness or decay, அகாலமரணம். Wils. p. 43. APAMRITYU. அபரூபம், s. Deformity, ugliness அவலட்சணம். (p.) Wils. p. 45. APARUPA. 2. Scarceness, அருமை. (c.) அபவருக்கம், s. Final beatitude, deliverance from births, exemption from farther transmigration, முத்தி; [ex வரு, to leave.] Wils. p. 45. APAVARGA. அபவாகம், s. Inference, deduction, அருத்தாபத்தி. Wils. p. 45. APAVAHA. அபவாதம், s. Censure, abuse, reproach, பழிச்சொல். 2. Defamation, slander, scandal, பொய்ச்சாட்டு. 3. Contradiction, opposition, ஒவ்வாப்பேச்சு. Wils. p. 45. APAVADA. 4. Defence, (in law) replication, பிரதிவாதம்; [ex வாத, speech.] 5. Comprehending fully without mistake, உள்ளபடியறிகை. புலி மனிதனை யடித்துத்தின்கிறதென்று லோகா பவாதம். It is a common saying that tigers kill and eat people. (பஞ். 31.) அபவாரணம், s. Concealment, disappearance, மறைவு. Wils. p. 45. APAVARANA. அபாகரணம், s. Liquidation of a debt, கடனிறுக்கை. Wils. p. 46. APAKARANA. அபாங்கம், s. The outer corner of the eye, கடைக்கண். Wils. p. 47. APANGA. 2. A side glance, கடைக்கண்பார்வை. அபாதானம், s. The meaning of the fifth case denoting removal, ஐந்தாம் வேற்றுமையினெல்லைப்பொருள். Wils. p. 47. APADANA. அபாமார்க்கம், s. The plant நாயு ருவி, Achyranthes, L. Wils. p. 47. APAMARGA. அபாயம், s. Loss, injury, நஷ்டம். 2. Disaster, mishap, calamity, dilemma, இடையூறு. Wils p. 47. APAYA. 3. An unforeseen danger, jeopardy, an unexpected evil, சடுதியாய்வருமாபத்து. 4. A trick, stratagem, scheme, mischievous device, சதியோசனை. அபாயதந்திரம், s. Artifice, trick. அபாயம்பண்ண, inf. To deceive, defraud, act treacherously. அபாயோபாயம், s. Expedient, shift, what is done by hook or by crook, by any means direct or indirect. அபானம், s. The anus, குதம். 2. One of the te vital airs, தசவாயுவினொன்று; as, அபானன்; [ex அந, to breathe.] Wils. p. 47. APANA. அபானவாயு--அபானன், s. Wind from the anus. 17) *

ātipattiyam (p. 38) s. Majesty, royalty, sovereignty, அதிகாரம். 2. Right to possession, சுதந்திரம். Wils. p. 112. AD'HIPATYA. (p.) 60) *

ātīṉam (p. 38) s. [properly அதீனம்.] Proprietorship, hereditary inheritance, &c., சுதந்திரம். பராதீனன், s. One who serves under another. சுவாதீனன், s. One who is his own master, a free man. தெய்வாதீனம், s. God's disposal and direction, God's right of bestowing. 70)

ilaukīkam (p. 55) s. Mundanity, secularity, worldliness, what prevails among men, உலகசம்பந்தம். 2. Secularity or worldliness--as opposed to ஞானம், spirituality; [ex லோக, world.] Wils. p. 725. LOWKIKA or LOWKEEKA. இலௌகீகதந்திரம், s. Skill in transacting the ordinary affairs of life. இலௌகீகதருமம், s. The customs or fashions of the world. இலௌகீகந்தெரியாதவன், s. A person unacquainted with the world. 21)

upāyam (p. 62) s. Means, contrivance, expedient, device, good or bad, skill in accomplishing an object, சூழ்ச்சி. 2. Stratagem, artifice, craft, shift, art, cunning, shuffling, intrigue, தந்திரம். 3. The means for bringing an enemy to terms, of which four are enumerated, viz.: 1. சாமம், conciliatory measures. 2. பேதம், sowing dissension. 3. தானம், gifts, presents. 4. தண் டம், chastisement, punishment (by war), அரசர்க்குரியவுபாயம். 4. [vul.] Smallness, சொ ற்பம். Wils. p. 16. UPAYA. உபாயக்காரன்--உபாயி, s. An artful person, a schemer, contriver, தந்திரக்காரன். உபாயஞ்சூழ, inf. To contrive, scheme. உபாயஞ்சொல்ல, inf. To give counsel. உபாயதந்திரம், s. Devices, craftiness, subtility. உபாயமானவிளையாட்டு, s. Artful cheating in play. உபாயம்பண்ண, inf. To adopt stratagems, to contrive, employ address, use means. உபாயவிலக்கு, s. [in rhetoric.] Artfully endeavoring to prevent an act, by representing the evil which will happen to one's self--as when a wife dissuades her husband from leaving her by declaring that, in case he does, she must die, ஓரலங்காரம். உபாயோபாயம், s. Various means or artifices. 2. Cunning for cunning in retaliation, &c. மோட்சம்பெறுமுபாயம்--மோட் சோபாயம், s. Means for obtaining eternal bliss. 52)

urimai (p. 64) s. Propriety, peculiarity, proprietorship, appropriateness, property or quality of a person or thing, உரியதன்மை. 2. Heritage, inheritance, hereditary and unalienable rights, சுதந்திரம். 3. Relationship, the ties of consanguinity, இனம். 4. Natural or correlative duty, obligation, கடமை. 5. Love, affection, intimacy, tender regard, friendship, சிநேகம். 6. Liberality, privilege of familiarity, freedom taken or permitted on the ground of relationship, friendship, acquaintance, &c., இஷ்டம். 7. Claim, right, உரித்து. 8. (p.) A wife, மனைவி. உரித்து. A symbolic verb used as a noun with meanings similar to those of உரிமை, being peculiar to a person, or thing--as duty, obligation, property, quality, &c., உரியது. 2. s. Relative duty and care as of a child to his parents, the teacher to his pupils, the Guru to his disciples, the husband to his wife, and vice versa, கடமை. 3. Affection, பட்சம் உரித்தாக்கிக்கொள்ள, inf. To appropriate to one's self, procure a right in, to make one's own, உரிமையாகச்செய்ய. 2. To secure the friendship of one, நட்பாக்கிக்கொள்ள. உரித்தாளி--உரித்தானவன், s. Proprietor, owner, heir, சுதந்திரன். 2. One near of kin, இனமானவன். சபைக்குரித்தானவன். A person entitled to a place in an assembly. என்னுடைமைக்குரித்தானவன். The heir of my property. உரிமைக்கஞ்சி--உரிமைச்சோறு, s. Food prepared for the relations of a deceased person on the day of his death. 2. [prov.] Rice-water poured into the mouth of a dying person as the last token of respect. உரிமைக்கடன், s. The duties and obligations of near relations to perform funeral rites, and to show respect to a deceased person, பிரேதத்திற்குரியவர்கள் செய்யுங்கடமை. 2. The duty of a child to support his father in sickness or other extremity, &c., புத்திரன்பிதாவுக்குச்செய்யுங் கடமை. 3. Obligations of the heir to pay the debts of a deceased person, அவன வன்செய்யவேண்டியகடமை. உரிமைக்கட்டு, s. Consanguinity allowing a marriage connexion, இனக் கட்டுப்பாடு. 2. Preservation of one's rights as a relative. உரிமைக்கலியாணம், s. Marriage within the prescribed degrees of consanguinity. உரிமைக்காணி, s. Inherited land. உரிமைக்காரர், s. Heirs, சுதந்தி ரர். 2. Natural guardians, responsible relatives, உரியவர்கள். உரிமைசெய்ய, inf. To discharge correlative duties, கடமைசெய்ய. 2. To perform funeral rites, கருமாதிசெய்ய. உரிமைத்தத்துவம், s. [prov.] Right or letters of administration to the estate of a deceased person, சுதந்திரதத்துவம். 2. Right of guardianship in a case of minority, lunacy, &c., பாத்தியம். உரிமைபாராட்ட--உரிமைகொண் டாட, inf. To own the obligations one is under to another, on the ground of consanguinity, friendship, religion, country, &c., and to act accordingly, சுதந்திரங் கொண்டாட. 2. To converse with another on the ties of friendship, consanguinity, &c., common between them either to show that such ties exist, or for social enjoyments, சம்பந்தங்கொண்டாட. உரிமைபேச, inf. To urge one's rights, claims, &c. on the ground of consanguinity, usage, occupation, previous services, acquaintance or otherwise, சுதந்திரங்காட்டிப்பேச. உரிமைப்பங்கு, s. Share of an inheritance, சுதந்திரப்பங்கு. உரிமைப்பாடு, s. Relative authority, obligation, &c., உரியகடமை. உரிமைப்பிள்ளை, s. An adopted child entitled to the property of the adopter, சுவிகாரபுத்திரன். உரிமைப்பெண், s. A female in the proper degree of consanguinity to be taken in marriage, விவாகஞ்செய்வதற் குரித்தானவள். உரிமைமண், s. [prov.] Earth thrown on a corpse at its burial, by the near relatives, பிரேதக்குழியிலுரியவர்கள்போ டுமண். உரிமையாட்சி, s. Possession or right of possession of property devolving on a child, which, had the parents been living, would have belonged to them, சுதந்திரவாட்சி. உரிமையின்மை, s. Want of right or privilege. உரிமையெடுக்க, inf. To take possession, to enjoy or claim one's share of an inheritance, produce, &c. உரிமைவழி, s. Consanguinity, lineage, ancestral connection, சம்பந்தமுறை. 2. Inheritance or right of possession from ancestors, தொன்றுதொட்டுவருஞ்சுதந்தி ரம். உரிமைவிட, inf. To give freedom to, to manumit a slave. சொல்லுரிமை, s. A fine emphatic expression. உரியது, s. That which is proper to, peculiar to, tending to, liable to, exposed to, deserved, deserving, worthy of, appropriate to, obnoxious to, உரித்தா னது. இததற்குரியசொல். This is the appropriate word for it. உரியதண்டனை, s. Condign punishment, deserved chastisement. உரியபொருள், s. The primary meaning of a passage, உரியவர்த்தம். 2. Property in which one has a peculiar right, சுதந்திரமானதிரவியம். உரியர்--உரியார்--உரியோர், s. Proprietors, உடையவர்கள். 2. Heirs, சுதந்திரர். 3. Near or responsible relations, சம்பந்த முடையார். 4. The learned, அறிஞர். அன்பிலாரெல்லாந்தமக்குரியர்அன்புடையர்என்பு முரியர்பிறர்க்கு. Those destitute of love live only to themselves, whereas they who possess it are ready to give up their lives (lit. bones) for others. (குறள்.) உரியவன்--உரியன்--உரியோன், s. Proprietor, owner, உடையவன். 2. Heir, சுதந்திரன். 3. A near relation, இனத் தான். 4. One worthy of, deserving of, தக்கவன். 5. (p.) Husband, கணவன். கொலைக்குரியவன், s. One who is worthy of death. இழவுக்குரியவன், s. One whose duty it is to perform funeral rites. எனக்குரியவன், s. One near to me by the ties of consanguinity, friendship, relation, caste, country, &c. உரியள்--உரியாள், s. A wife, மனையாள். (p.) 17)

kīlakam (p. 113) s. A pin, bolt, wedge, hinge-as கீல், ஆணி. Wils. p. 224. KEELAKA. 2. (fig.) That on which a subject hinges or turns; the principal point, பொறுப்பிடம். 3. Artfulness, shrewdness, subtlety, தந்திரம். 4. (Rott.) Joint, juncture, பொருத்து. கீலகந்தெரிந்தவன், s. One who knows the cunning or artfulness of others. கீலகமறிந்துபேசுகிறவன், s. One who is shrewd in his remarks, lit. one who speaks, seeing the hinge (of the subject). 35)

kucalam (p. 115) s. Deep learning, மிகுந்தகல்வி, 2. Ability, skill, dexterity, சாமர்த்தியம். 3. Well-being, happiness, சுகம். Wils. p. 235. KUSALA. 4. Oude and the adjacent country to the south. (See கோசலம்.) 5. [prov.] Great craftiness, cunning; a wile, a trick, தந்திரம். 6. Witchcraft, magic, sorcery, மாந்திரிகம். குசலர், s. Skilful, dexterous or expert persons, மிகவல்லோர். 2. The learned, the wise, அறிஞர். குசலவேதனை, s. Pleasurable sensation. குசலபுத்தி, s. [prov.] Crafty, cunning wit, தந்திரபுத்தி. குசலவித்தை, s. Black art, magic, sorcery. குசலம்பண்ண, inf. [prov.] To practise the black art, to work magic. கோழிக்குக்குசலம்பண்ண, inf. To practise magic on cocks, causing one to conquer the other in fighting. அவனைக் குசலம்பண்ணிக் கொண்டுபோய்விட் டான். He inveigled him by artful means and took him away. குசலக்காரன், s. A sorcerer, a wizard, மந்திரக்காரன். 2. [prov.] A crafty person, வஞ்சகன். 2) *

kucōttiyam (p. 115) s. Fraud, stratagem, தந்திரம். 2. Joke, பரிகாசம்; (from Sans. Hurchita.) 16)

caraṭu (p. 166) s. [Gen. சரட்டின்.] A thread of cotton or other material; a twine, yarn, &c., முறுக்கிழை. 2. Gold or silver threaded necklace. பொற்சரடு, வெள்ளிச்சரடு. (c.) (Sa. Sarat, thread.) 3. Chain, row, series, வரி சை. 4. (fig.) Stratagem, tricks, தந்திரம். சரடுகோக்க, inf. To thread a needle. சரடுந்தாலியும், s. The gold-string and wedding badge. சரடுமுறுக்க, inf. To twist yarn, thread, &c. 2. (fig.) To play tricks; to instigate, தூண்டிவிட. சரட்டட்டியல், s. A gold threaded necklace, as சரடு, 2. தாலிச்சரடு, s. The string on which the wedding badge, with some other appendages, in strung. கிழக்குச்சரடு, s. [loc.] A row of houses facing the east. மலைச்சரடு, s. A mountainous range. 40)

ciṟpam (p. 189) s. Architecture, சிற்பவிலக்க ணம். 2. The manual or mechanical arts; any fine or curious art, சிற்பத்தொழில். 3. The shastras which treat on architecture, சிற்பசாத்திரம். சிற்பசாத்திரம்--சிற்பசாஸ்திரம்--சிற்ப நூல், s. The shastras which teach architecture and other mechanical arts.-Note. These consist of thirty-two books, viz.: 1. விச்சுவதருமம். 2. விச்சுவே சம். 3. விச்சுவசாரம். 4. விருத்தம். 5. தா வட்டம். 6. நளம். 7. மயம். 8. அனுமான். 9. பானு. 1. கற்பாரியம். 11. சிருட்டம். 12. மானசாரம். 13. வத்துவித்தியாபதி. 14. பாராசாரியம். 15. அரிடிகம். 16. சயித்தகம். 17. வாத்துபோதம். 18. வித்தாரம். 19. ஐந்திரம். 2. வச்சிரம். 21. சௌமம். 22. விச்சுபகாசி பம். 23. மகதந்திரம். 24. விசாலம். 25. சித்திரம். 26. காபிலகாலயூபம். 27. நாமசங்கி தை. 28. சாத்திகம். 29. விச்சுவபோதம். 3. ஆதிசாரம். 31. வெகுச்சுருதம். 32. மானபோதம். சிற்பசாலை, s. A goldsmith's shop, தட்டார்வேலைசெய்யுமிடம். (Colloq.) சிற்பத்தொழில், s. Architecture, masonry. சிற்பத்தொழிற்குறுப்பு, s. Materials, or requisites for a building, being ten. viz.: 1. கல், stone. 2. உலோகம், metal. 3. செங்கல், brick. 4. மரம், timber. 5. மண், mud or clay. 6. சுதை, lime-mortar. 7. தந்தம், ivory. 8. வண்ணம், paint. 9. கண்டசர்க்கரை, jaggery. 1. மெழுகு, wax. சிற்பர், s. Masons, stone-cutters, mechanics, artizans, limners, artificers, கம்மியர். சிற்பாசாரியர்--சிற்பசாஸ்திரிகள், s. Architects, head-masons, &c., சிற்பர். சிற்பியர், s. Smiths, கம்மியர். 2. Mechanics, artisans, சிற்பர். See சிப்பியர். 66)

civntirm (p. 187) --சுவந்திரம், s. [prov.] (Corruption of சுவதந்திரம்.) A fee given to public or private officers as a reward for their services, பிரதிபலன். (c.) 23)

cukntirm (p. 192) s. [vul.] Customary fees. See சுதந்திரம். 14) *

cutantaram (p. 193) --சுதந்திரம்--ஸ்வதந்தி ரம், s. W. p. 961. SVATANTRA. Inheritance, heirship, natural prerogative, privilege, சுவாதந்திரியம். 2. Perquiste, benefit, share, allotment, fee, compensation, பெரும்பேறு. (c.) 3. Co-existence, natural and inseparable union, உரிமை. 4. Liberty, freedom, free-agency, independence, தற்சுதந்தரம். (p.) சுதந்தரமின்றியொழுகினான். He was not at his own command. (p.) சுதந்தரக்காணி, s. Hereditary land. சுதந்தரபாரம்பரை, s. Hereditary right, office. சுதந்தரங்கொடுக்க, inf. To pay one his fee, perquisite, share. 2. To give one his inheritance. சுதந்தரப்பணம், s. [vul. சுவந்தரம்.] Perquisite, fee, செல்லுஞ்சுதந்தரம். சுதந்தரம்பெற, inf. To obtain an inheritance. சுதந்தரர், s. [com. சுதந்தரக்காரர்.] Heirs, inheritors, freeholders. 2. Those to whom rights or prerogatives belong. சுதந்தரவறிவு, s. Knowledge as natural or peculiar to the deity, தேவனுக்குரியஅறிவு. சுதந்தரவறிவின்மை, s. Ignorance as peculiar to souls or naturally attaching to them in their primitive or கேவலம் state. சுதந்தரன், s. [com. சுதந்தரவாளி]. fem. சுதந்தரி.] The heir, the lawful inheritor. 71)