kāḷingkaṉ (p. 106) s. The name of a snake, ஓர்பாம்பு. Wils. p. 218. KALINGA. 2. The chief of the kalinga country, கலிங்கநாதன். காளிங்கநடனம், s. The dance of Krishna upon the காளிங்கன் serpent. 24)

kūttu (p. 134) s. (from Sans. Goorda, play, Wils. p. 239.) Dance, dancing; action, performance; ball, நடனம். 2. Dramatic play, comedy, நாடகம். 3. Dance or sport of the deity--as the creation, preservation, and destruction of the universe are considered by Hindu philosophers, திருக் கூத்து. 4. Expression or exhibition of the feelings of the soul in its conscious states, as manifested in the actions and organic functions of the body, according to Hindu psychologists, ஆத்துமசேட்டை. 5. Frolicking, leaping and frisking about, like young boys and girls, விளையாட்டு. 6. Display, pomp, parade, &c.--as viewed by ascetics, பிரபஞ்சநடிப்பு. 7. A strange event or phenomenon, நூதனசெய்கை. 8. Presumption, assumption, vanity--as of young persons--one new in office, &c., spoken in contempt, கோலாகலம். 9. A droll or ludicrous action or performance--as a pantomime, &c., பரிகாசக்கூத்து. 1. (fig. little used.) The instigating or moving cause of an action, தூண்டுகாரணம். கூத்துக்குமீசைசிரைக்கவா. Why shave off the mustaches for mere play; i. e. why do a thing without an object? ஏதேனுங்கூத்துநடக்கும். [prov.] Some disastrous event will happen--said after a bad omen. நாலுநாட்கூத்து. A four day's dance-spoken of worldly prosperity, elevation to office, &c. கூத்தன், s. Dancer, actor, performer, comedian, &c., நாடகன். 2. Soul, life, spirit--as the directing cause of the various corporeal functions and actions, உயிர், ஆத்துமா. (நாலடி.) 3. The deity--as the operating cause in the universe, கட வுள். (p.) கூத்தாட, inf. To dance or play, to exhibit pranks, to take a part in play, நடனஞ்செய்ய. 2. To persist in an improper request, &c., சோலிபண்ண. 3. To be elated by promotion, wealth, &c.; to assume too much, &c., பெருமைகாட்ட. 4. (little used.) To act merely for form's sake, in religion, civilities, mourning, &c., ஒப்புக்குச்செய்ய. கூத்தாடி, s. (fem. கூத்தாடிச்சி.) A dancer, player, an actor, a comedian, நடன். 2. A pole-dancer, கழைக்கூத்தன். கூத்தாட்டு--கூத்தாட்டம், v. noun. Dancing, acting, playing, &c., நடிப்பு. கூத்தாட்டுச்சிலம்பம் படைவெட்டுக்குதவாது. The fencing of the actor will not do in battle. கூத்தி--கூத்திச்சி, s. A female actor or dancer; a dancing girl, நாடகப்பெண். 2. A courtezan, a strumpet, a prostitute, வேசி. 3. A concubine, கூத்தியார். கூத்துக்களரி, s. The area or hall for play; a ball room; a theatre; a circus, &c., நடனசாலை. கூத்துக்காரன், s. (fem. கூத்துக்காரி.) An actor, a dancer, கூத்தாடுவோன். 2. A dancing master, கூத்தாட்டுவோன். 3. A buffoon; a ludicrous, comical person; a mimie, விகடக்காரன். கூத்துப்பயிலிடம், s. A dancing school; a place where dancing is practised. கூத்துப்பாட்டு, s. Dancing tunes, and songs. கூத்துவகை--கூத்தின்விகற்பம், s. The two divisions of dancing, commonly by woman. 1. தேசிகம், modes of dancing in different countries. 2. மார்க்கம், modes of dancing--as laid down in the shastras. கூத்துப்பண்ண, inf. To make fun, sport, &c. 2. To do a droll, funny, action. 3. To confound; to derange. கூத்துவிட, inf. To introduce the actors in a play. 2. [prov.] To say something odd, or droll; to do a funny, humorous thing, pleasing to a company. கூத்துவைக்க, inf. To give a dance, or ball--modern. 7)

tiru (p. 240) s. Lukshmi, as the goddess of felicity, riches, &c., இலக்குமி. 2. Wealth, riches, affluence, செல்வம். 3. Distinction, eminence, மேன்மை. 4. Beauty, அழகு. 5. adj. Divine, sacred, celestial, திவ்விய. திருஅலகு, s. A broom. See அலகு. திருஅலகிட, inf. As அலகிட. 2. As அலகுபோட. திருஉறுப்பு, s. A jewel. See உறுப்பு. திருக்கடைக்காப்பு, s. An invocation in a poem. See கடைக்காப்பு. திருக்கடையாப்பு, s. A series of poems by Sampanthar, one of three famous Saivites. திருக்கடையூர், s. A place sacred to Siva, ஓர்சிவஸ்தலம். திருக்கண், s. Divine eyes. 2. [prov.] A temporary canopy, erected in different places of a main street, in honor of an idol taken in procession; that, in passing under, the god may cast upon it a gracious eye. (c.) திருக்கலியாணம், s. The marriage of a god or idol. திருக்கழுக்குன்றம், s. The name of a mountain sacred to Siva. திருக்காட்சி, s. The sight or appearance of a deity or great person. See காட்சி. திருக்காளத்தி, s. A famous town. See காளத்தி, ஷ்ரீகாளஸ்தி. திருக்குளம், s. The sacred tank of a temple where the idol is bathed. திருக்கூட்டம், s. The fraterity of the worshippers of Siva. திருக்கூத்து--திருநடனம், s. The dancing of Siva, or other deity; or, mystically, the operations of nature. 2. (fig.) Trick, device. திருக்கோணாமலை--திருக்குன்றாமலை, s. [prop. திரிகோணமலை.] Trincomalie. திருக்கோயில் s. A temple, a place of worship, a sacred shrine. திருக்கோலம், s. Splendid decoration, magnificent display. திருச்சபை, s. Among Saivas, a sacred assembly at Madura or Chillumbrum. 2. (Chris. usage.) The church, or society of believers. திருச்சித்தம், s. The divine will; according to the will of your Lordship; as you please. திருச்சிற்றம்பலக்கோவை, s. A poem. See கோவை. திருச்சிற்றம்பலம், s. One of the names of the pagoda of Chillumbrum. திருச்சின்னம், s. A kind of trumpet, usually blown in pairs before a guru, or in a temple. திருச்சுண்ணம், s. Saffron and other powders used at a temple. திருச்சூரணம், s. A paste with which the forehead is marked. திருச்சூரணபரிபாலனம், s. A ceremony among Vaishnuvas on removing a dead body from the house. திருச்செந்தூர்--திருச்சீரலைவாய், s. A town near Ramisseram, one of the six places sacred to Subramanya. திருச்செவி, s. The ear of a great, or divine person. திருத்தொண்டர், s. (plu.) Servants of the deity, especially sixty-three devotees of Siva. திருத்தொண்டு, s. Meritorious services performed to a deity. திருநடனம், s. See திருக்கூத்து. திருநயனம், s. The eyes of deity or a holy person, as திருக்கண். திருநாமக்கத்திரி, s. A kind of snake, ஓர்பாம்பு. திருநாமச்செடி, s. A plant, Artemisia vulgaris, L. திருநாமத்துத்தி, s. A plant, ஓர்செடி. திருநாமப்பாலை, s. A plant, ஓர்பூடு, Periploca tunicata, L. திருநாமம், s. A sacred name, the name of a deity or holy person. 2. The Vaishnuva sectarian mark on the forehead. 3. A divine song. திருநாளைப்போவார், appel. n. One of the sixty-three devotees of Siva. திருநாள், s. A religious festival, a great or special day, a holy day. திருநீலகண்டன், s. A large kind of centiped, ஓர்பூரான். 2. One of the sixtythree devotees of Siva, சிவனடியாரிலொரு வன். 3. A very wicked man. திருநீறு, s. (also விபூதி.) Sacred ashes of burnt cowdung, one of the chief marks of the Saiva sect. திருநீறணிய--திருநீறிட--திருநீறுபூச, inf. To rub sacred ashes on the forehead, breast, &c. திருநீறுசுட--திருநீறுவிளைவிக்க, inf. To make sacred ashes. திருநீற்றுக்காப்பு, s. Sacred ashes rubbed on one's forehead by a great person as a charm or for benefit to the soul. 2. As திருநீறு. திருநீற்றுக்கோயில்--திருநீற்றுப்பை, s. A bag for sacred ashes. திருநீற்றுப்பச்சை--திருநீற்றுப்பத்திரி, s. A species of fragrant ever-green shrub used for perfuming the திருநீறு, also medicinal sweet Basil, உருத்திரசடைப்பூடு, Ocymun basilicum, L. திருநீற்றுப்பழம், s. Balls of sacred ashes. திருநீற்றுமடல், s. A metal stand in a temple with an urn like the sheaths of a pine flower, for sacred ashes. திருநெல்வேலி, s. A town south of Madura, Tinnevelly, ஓர்பட்டணம். திருநெற்றிமாலை, s. A garland for the forehead of an idol. திருநோக்கு, s. The gracious look of the deity, or a great person. 2. The official look of the guru in the administration of the தீட்சை. திருப்படைவீடு, s. Places sacred to Siva, Vishnu, &c., who are supposed to be present with their retinue at their respective shrines. திருப்பணி, s. Service in an idol temple, கோயிற்சேவகம். 2. Work on the temple as masonry, carpentry, &c., கோயில்வேலை. திருப்பணிமுட்டு, s. Materials, &c., for building a temple. திருப்பதி, s. Tripaty, a place sacred to Vishnu. (See வடமலை and திசை.) 2. Any one of the one-hundred and eight Vishnu shrines, விஷ்ணுஸ்தலம். திருப்பரங்குன்று, s. A hill west of Madura, one of the six places sacred to Subramanya, சுப்பிரமணியர்ஸ்தலம். திருப்பரம், s. Boiled rice, சோறு--a word used by brahmans only, குழூஉக்குறி. திருப்பள்ளி, s. A place of repose, especially of an image, சயனதலம். திருப்பள்ளிகொள்ள, inf. To rest, especially spoken of an idol. திருப்பள்ளித்தாமம், s. Garlands for the idol, கோயிற்பூமாலை. திருப்பள்ளியெழுச்சி, v. noun. The early rising of the god--a song daily sung to awaken the god, especially of a festival of ten days in December; also sung by the people on these days to rouse one another to their religious duties, ஓர்பிர பந்தம். திருப்பாடல், s. A hymn, a sacred song. திருப்பாட்டு, s. Hymns or songs in praise of a deity, commonly ancient. 2. [in irony.] A satire, lampoons. திருப்பாவாடை, s. A long cloth on which offerings of rice are presented to idols. திருப்புகழ், s. Songs, odes in praise of a god. திருப்பூட்டு, v. noun. Putting on the wedding badge, as the essential part of marriage, தாலிகட்டுகை. 2. The wedding badge, தாலி. திருமகள்--திருமாது, s. Lukshmi. திருமகண்மைந்தன், s. Kama; [ex மைந் தன், son.] திருமஞ்சனம், s. Daily bathing of the idol, for its purification. திருமஞ்சனமாட்டல், v. noun. Bathing an idol. திருமண், s. Sacred earth used by Vaishnuvas in marking their foreheads, as . திருமயிலை, s. A sacred place, ஓர்ஸ் தலம். திருமரம், s. The sacred fig tree, அரசு. திருமலர், s. The lotus, தாமரை. திருமலை, s. A name of the feigned mountain Kylasa, the chief residence of Siva; கயிலாயமலை. 2. Tripaty, as திருப்பதி. திருமறுமார்பன், s. Vishnu, from his having a mole on his breast, விஷ்ணு. 2. Argha, for the same reason, அரு கன். 4)

naṭaṉam (p. 268) s. Dancing in general, dramastic dancing, acting, &c,. கூத்து. W. p. 451. NAT'ANA. 2. For நடலம், (c.) நடனஞ்செய்ய--நடனம்பண்ண--நட னம்புரிய, inf. To dance, to set on the stage. 2. To be vain, proud, neckless, as நடலம்பண்ண. நடனர், s. (plu.) Dancers, stage-actors, கூத்தர். 14) *

nṭmāṭu (p. 268) கிறேன், நடமாடினேன், வேன், நடமாட, v. n. To go about, move about as after sickness. imprisonment; to be at large, to frequent as people, ஊடாட. 2. To be energetic after recovering from poverty, வர்த்திக்க. 3. To prevalli, as evil spirits; to infest, as heasts, or reptiles, சஞ்சரிக்க. 4. To circulate as coin, or a report, வழங்க. (c.) 5. [ex நடம்.] TO dance, கூத்தாட. நடமாட்டம், v. noun. Going about, prevalence, haunting, circulation; improvement of circumstence, as the verb. 2. Activity, energy, as of middle age, முயலுகை. 3. Influence, செல்வாக்கு. 4. Care and diligence in any affair. பழக்கம். (Beschi.) 5. Stage-play, or dancing, நடனம். 6) *

nṭlm (p. 268) s. [vul.] Vanity, ustentation, assumption, insolence, ஒய்யாரம். 2. Abuse of property, reeklesseness, aquandering; asumption as to rank, irreverence derision, scoffing, செருக்கு. 3. Fastdiousness, squeamishness, overniecness in fool, நாக ரிகங்காட்டல். நடனமழிந்துநட்ாற்றிலேபோவாய்.....Mayest thou with all thy insolence be cast in the midst of the river; a carce. நடலக்காரன், s. A reekless, vain person, ஒய்யாரக்காரன். நடலம்பண்ண--நடலம்அடிக்க, inf. To be proud, vain, reekless, to act above one's rank, circumstences, or age. 8)

nṭṭm (p. 268) s. Erectness, uprightness, perpendicularity, as of a post, நிறுதிட்டம். (c.) 2. [prov.] Nakedness; i. e. with only the foreflap, அம்மணம். 3. (p.) Dance, dancing, நடனம். 4. Poetical form for நட்டோம். நட்டமேநிறுத்த, inf. To set up perpendicularly. 2. (fig.) To establish a person in life. நட்டமேநிற்க, inf. To stand erect as a post, heedless of danger, unsusceptible of heat, cold, &c. 2. [prov.] To stand naked, without a sense of decency. நட்டமேவர, inf. To come naked. 32) *

niruttam (p. 277) s. Dansing, stage-dancing, one of the sixty-four கலைஞானம், நாட்டியம். W. p. 486. NRUTTA. 2. Any of the five operations of the deity. See கிருத்தியம். 3. One of the supplementary treatises to the Vedas, containing a glossarial explanation of obscure terms treated in them, வேதாங் கத்தொன்று. W. p. 473. NIRUKTA. நிருத்தகீதவாத்தியம், s. Dancing, singing and instrumental music, as exercises of the temple, கூத்தும்பாட்டுங்கொட்டும். நிருத்தமண்டபம், s. One of the rooms in a temple appropriated to dancing, நடனமண்டபம். நிருத்தமாது, s. A dancing girl, நாடகக் கணிகை. நிருத்தன், s. [pl. நிருத்தர்.] A dancer, an actor, நடிப்போன். 116) *

parataṉ (p. 297) s. A younger brother of Rama, இராமன்தம்பி. 2. The author of the science of dancing, பரதநூல்செய்தோன். 3. A Muni, சடபரதன். 4. A king of the lunar race, சந் திரகுலத்தோரரசன்.--His descendants are பரதர். 5. [fem. பரதி.] One versed in the art of dancing, நடனம்பயின்றோன். 6. A sovereign the son of Dushyanta by சகுந்தலை, after whom India is called பரதகண்டம். W. p. 613. B'HARATA. 7. See பரதர். பரதகண்டம், s. One of the nine divisions of the known continent, embracing வடபாதம் and தென்பாதம், south of the Himalaya range, India. பரதவருஷம், s. India, as பரதகண் டம்; [ex வருஷம், region.] 4) *

paratam (p. 296) s. Dancing as an art or science, நடனநூல். 2. Dancing or acting, கூத்து. The southern division of the known continent. See பரதகண்டம். 4. A certain number, ஓரெண்,--For the compounds, see நடனம். பரதமோகனநாட்டியம். Dancing according to rule, so as to delight or fascinate the beholders. பரதசாத்திரம்--பரதநூல்--பரதவித்தை, s. Dancing or play acting. பரதநாட்டியசபை, s. A company of dancers and actors. பரதமுணர்ந்தோன், appel. n. One skilled in the art. பரதமோகினி, s. A fascinating dancing woman. பரதவசந்தன், s. [prov.] One of the species of வசந்தன் play.

pākavatar (p. 305) s. The Vishnu sect, generally applied to such as are more advanced in the system, வைணவர். பாகவதநடனம், s. A dance of the vaishnuvas. 17) *