alngkl (p. 27) s. A sprout, தளிர். 2. A garland, a wreath, பூமாலை. 31)

alr (p. 28) s. a blown flower, மலர்ந்தபூ. 2. Water, நீர். 3. Public exposure or report of faults or of secret affairs, as of love intrigues, பலரறிந்துபழிதூற்றுகை. 4. Illreport, ill-rumor, பழிச்சொல். 5. (fig.) A garland, பூமாலை. (p.) அலர்மகள், s. Lukshmi, இலக்குமி. 13)

āram (p. 40) s. A pearl, முத்து. 2. A string or garland of pearls, முத்துமாலை. 3. The divisor in arithmetic, or denominator of a fraction, கீழ்வாயிலக்கம். Wils. p. 973. HARA. 4. A breast-plate--as an ornament, பதக்கம். 5. A flower-garland, பூமாலை. 6. A necklace, மாதரணிவடம். 7. A string of gems, இரத்தினவடம். 8. An ornament, ஆபர ணம். (p.) 9. The ring round the neck of some doves, parrots, snakes, &c.; variegated or spotted parts in birds, &c., புறாமுதலிய வற்றின்கழுத்துவரி; [ex ஃ to seize the mind.] 1. [Wils. p. 118. ARA.] Brass, பித்தளை. 11. Oxide of iron, காளிதம். ஆரம்விழுந்தகிளி, s. The streaknecked parrot. ஆரவடம், s. A string of pearls, முத்துவடம். (p.)

āriyppūmālai (p. 41) s. Wife of Kattavarayan, காத்தவராயன்மனைவி. 2. A gay, sprightly, wanton, young woman, அடங்கா ப்பெண். 28) *

irācakaram (p. 50) s. The royal tribunal of the king's ministers in Travancore. (Besch.) 2. Wils. p. 7. RAJAKARA. Tax or toll imposed by the king, இறை. இராசகலகம், s. War between states, அரசர்செய்யுஞ்சண்டை. 2. Tyrannical acts of a king towards his subjects, கொடுங்கோன்மை. 3. The invasion of a foreign power, வேற்றரசர்செய்யுங்கலகம். இராசகாரியம், s. Political affairs, affairs of state. 2. [usage.] An important thing. இராசகீரி, s. The ichneumon king --said to be white, of diminutive size and carried by others, வெண்கீரி. இராசகுணம், s. The attributes of the king--being three, viz.: தூங்காமை, vigilance; கல்வி, learning, and துணிவுடை மை, courage, resolution. இராசகுமாரன், s. (fem. குமாரத்தி --குமாரி.) A prince, king's son. இராசகோலம், s. Royal attire, princely bearing. இராசகோழை, s. A violent disease in which the phlegmatic humor is supposed to be prevalent, attended with bloody expectoration, ஓர்நோய். இராசசங்கம்--இராசசபை, s. The royal assembly, senators, courtiers. Wils. p. 72. RAJASAB'HA. இராசசமுகத்தார், s. An assembly of state, assembly in the presence of a king. இராசசின்னம், s. Ensigns of royalty, regalia, the apparatus of a coronation--there are twenty-one of them, viz.: 1. முடி, crown. 2. குடை, the umbrella denoting safety and protection. 3. கவரி, hair-fans. 4. தோட்டி, elephanthook. 5. முரசு, drums. 6. சக்கரம், the discus weapon. 7. யானை, elephants. 8. கொடி, banners. 9. மதில், city-walls. 1. தோரணம், festoons or other decorations. 11. நீர்க்குடம், pots full of water with other things. 12. பூமாலை, garlands. 13. சங்கு, chanks. 14. கடல், seas. 15. மகரம், the sword fish. 16. ஆமை, turtles. 17. இணைக்கயல், a pair of carp-fish. 18. சிங் கம், lions. 19. தீபம், lamps. 2. இடபம், bulls. 21. ஆசனம், the throne. இராசசூயம், s. A sacrifice performed only by a universal monarch attended by his vanquished tributary princes, ஓர்யாகம். Wils. p. 72. RAJASOOYA. இராசசேவை, s. A visit paid to a sovereign. 2. The service of a king. இராசதரிசனம், s. A visit to or sight of the king--deemed auspicious on new year's day, &c., அரசனைக்காண்கை. இராசதருமம்--இராசநீதி, s. Jurisprudence, public justice--whether conduct proper for a king towards his subjects as prescribed in the shastars, or as consistent with acknowledged principles, அரசுநீதி. Wils. p. 7. RAJAD'HARMMA and RAJANEEDI. இராசதானம்--இராசதானி--இராச நகரம்--இராசமாநகரம், s. A metropolis, the residence of a king, a court, அரசன்வாழு நகரம். Wils. p. 71. RAJAD'HANI. இராசதானியாயிருக்க, inf. To be arrogant--as a bold or immodest woman. இராசதிரவியம், s. Royal treasure, wealth. இராசதுரோகம், s. Treason, disloyalty, sedition, any act of unfaithfulness to the state--as smuggling, not paying taxes, &c. Wils. p. 7. RAJADROHA. இராசஸ்திரி, s. A queen, அரசி. இராசத்துவம், s. Royalty, regal power or qualities, imperial dignity, government, dominion, royal prerogative, அரசரியல்பு. Wils. p. 7. RAJATVA. இராசநாகம், s. One of the four high castes of the cobra snake, நால்வகை நாகங்களிலொன்று. See நாகம். இராசநோக்கம்--இராசநோக்கு, s. Royal favor or benignity, clemency in general. 2. A king's look. இராசநோக்காடு, s. The final or most excruciating throes in child-birth. இராசபஞ்சகம், s. Danger from public authority as the result of an astrological calculation, இராசபயம். இராசபட்டம், s. Kingship, kingly office, இராசாதிகாரம். இராசபத்திரம், s. A royal edict, இராசகட்டளை. 2. The title of a royal grant, இராசாவினதிகாரபத்திரிகை. இராசபத்தினி, s. A queen, இரா சாவின்மனைவி. Wils. p. 71. RAJAPATNEE. இராசபயம், s. Danger or apprehension from government, அரசனானேரிடு மச்சம். இராசபரி, s. A royal horse having prescribed specialities, பரியரசு. இராசபாட்டை--இராசபாதை-இராசமார்க்கம், s. A public road, a high way. இராசபிளவை, s. A virulent species of cancer on the back, இராசபுண். இராசபுத்தி, s. Special wisdom, such as leads to great enterprises--considered peculiar to those of princely birth, விசேஷித்தபுத்தி. இராசமகேந்திரம், s. The name of a city. இராசமண்டலம், s. A royal congress. எங்கணுநெருங்கிச்சூழுமிராசமண்டலங்களோடும். With the royal congress which thronged every where. (பாரதம்.) இராசமனை--இராசமாளிகை, s. A royal palace. இராசமாநாகம், s. A species of venomous snake, கருவழலை. இராசமானியம், s. A royal gift of land or otherwise, a munificent grant of a king. இராஜமானியராஜஷ்ரீ, s. A title of excellence used in addressing. இராசமுத்திரை, s. A royal signet. இராசயோகம், s. A configuration of the planets, denoting the highest prosperity and honor to one born under its influence, செனனத்திற்சுபக்கோள்கள்கூடி நிற்கை. 2. One of the four yogas exercised by a sage, ஞானிக்குரியயோகநான்கிலொ ன்று. இராசராசன்--இராசாதிராசன், s. A king of kings, an emperor, a paramount sovereign--a title given to princes or used in compliment merely, சக்கரவர்த்தி. Wils. p. 71. RAJARAJA. 72. RAJAD'HIRAJA. இராசராசேஸ்வரி, s. Durga, துர்க் கை. 2. Parvati, பார்வதி. இராசரிகம்--இராசரிக்கம், s. Royalty, reigning, state, government, dominion, rule, அரசாட்சி. இராசரிகம்பண்ண, inf. To reign. இராசலட்சுமி, s. The goddess who presides over kingdoms, அரசர்திரு. இராசவசியம்--இராசவசீகரம், s. Captivating or winning over a king by magic, &c., இராசாவைத்தன்வசப்படுத்துகை. இராசவட்டம், s. [vul.] Public, political matters. இராசவட்டம்பேச, inf. To speak on political subjects. இராசவரிசை, s. Royal honors, இராசச்சிறப்பு. இராசவர்க்கம், s. The king's ancestry or lineage, the king's relations. 2. A color mixed with white and black. இராசவல்லமை-4, s. The prerogatives of kings are four, viz.: 1. இயற் றல், making acquisitions. 2. ஈட்டல், collecting revenue. 3. காத்தல், preserving treasures. 4. பகுத்தல், distributing or expending revenue. இராசவள்ளி, s. A large, red species of yam, ஓர்வள்ளிக்கொடி. இராசவாகனம், s. A kind of palankeen used by kings, சிவிகை. இராசவாயில், s. The gate of a royal palace. இராசவிட்டூரம், s. Tyranny. இராசவிரணம், s. A large ulcer. இராசவிராசன், s. Kuvera, குபே ரன். 2. A king of kings, இராசாதிராசன். 3. Duriothana, துரியோதனன். இராசவிருட்சம், s. The கொன் றை tree, Cassia fistula, L. Wils. p. 72. RAJAVRUKSHA. இராசவிரோதம், s. Sedition. இராவீதி, s. A high road, royal road, main street. இராசாக்கினை, s. The government, command, justice of a king, அரசனாணை. Wils. p. 72. RAJAGNA. 2. Penalty of law, இராசதண்டம். இராசாங்கம், s. Government, dominion, royalty, monarchy, அரசாட்சி. 2. The component parts or body of a state, which are sixteen. See தசாங்கம். இராசாசனம், s. A throne, சிங்கா சனம். இராசாதிகாரம், s. Royal power, authority, jurisdiction, அரசனுக்குரியவதி காரம். இராசாதிபதி--இராசாதிபன், s. An emperor, a universal monarch, a king of kings. இராசீகம், s. Kingly authority. இராசீகந்தெய்வீகம், s. Unforeseen events, prosperous or adverse, that may happen by royal authority or providence--a term employed in making contracts, &c. 14) *

oliyl (p. 83) s. A river, ஆறு. 2. A street, தெரு. 3. Cloth, சீலை. 4. A garland of flowers, பூமாலை. 5. A skin, a hide, தோல். (சது.) (p.) 25)

kṇṇi (p. 90) s. A flower-bud, அரும்பு. 2. A flower garland, பூமாலை. 3. A bunch of flowers, பூங்கொத்து. 4. A gin, a trap, புட்படுக்குங்கயிறு. 5. The noose of a rope for a bullock's neck, பூட்டாங்கயிறு. 6. A rope, கயிறு. கண்ணிகட்ட, inf. To form a flower-bud. கண்ணிகுத்த--கண்ணிவைக்க--க ண்ணிநட, inf. To set a snare. கண்ணிக்கயிறு s. The owse or thread of linen wound on the two beams which the sley moves up and down, வி ழுதுக்கயிறு. கண்ணியிலகப்பட--கண்ணியிற்சி க்க, inf. To be caught, insnared, drawn in. 18)

kttikai (p. 92) s. A kind of tree--the க ருக்குவாளிமரம், Zizyphus glabrata. L. 2. A creeper, ஓர்படர்கொடி. 3. A banner, a streamer, a small flag, துகிற்கொடி. 4. A garland of flowers, பூமாலை. (p.) கத்திகைக்கருமென்கூந்தலயிராணி. The wife of Indra whose black hair is adorned with garlands of flowers. (காசிகா.) 16) *

kuṭi (p. 116) s. A household, a family, குடும் பம். 2. A tribe; race; lineage, கோத்திரம். 3. A subject; subjects of a king, inhabitants of a kingdom, குடியானவன். 4. Inhabiting, residing, the act of living in a place, குடியிருப்பு. 5. A town, a village, ஊர். 6. An agricultural village, மருதநிலத்தூர். 7. A house, habitation, வீடு. 8. A house-wife, மனைவி. 9. The body--as the tenement of the soul, உடம்பு. Wils. p. 226. KUT'I. See under the verb குடி. குடிசெயல்வகை. Exertions to increase the honor of a family. குடிதழைக்கின்றது. The family is thriving or flourishing. குடிகனத்தவூர், s. A populous village, a densely-inhabited town. குடிகுலத்திலுள்ளவன், s. A person of good caste, family, &c. குடிகெடுதல், v. noun. Being ruined, undone or destroyed. குடிகெடுக்க--குடியைக்கெடுக்க, inf. TO destroy or ruin a family. குடிகேடன்--குடிகேடி, s. One who ruins a family. 2. the ruiner of a family, being one of the number. குடிகேடு, s. Ruin to a family; an unavoidable ruin. குடிகொள்ள, inf. To inhabit, dwell; to take possession of the mind--as a deity or devil; or of a house--as a demon; also--as bats, snakes, &c.; to be seated or eatablished--as a lingering or chronic disease. என்னுளங்குடிகொண்டகுலதெய்வமே. Thou, Oh household god, who dwellest in my heart. முகத்திலேமூதேவிகுடியிருக்கிறாள். The goddess of misfortune has taken possession of his face; i. e. he looks gloomy. குடிக்காடு, s. Towns in general, ஊர்ப் பொது. 2. Agricultural towns or villages, மருதநிலத்தூர். (சது.) குடிக்கூலி, s. House-rent, கொடைக் கூலி. குடிக்கூலிக்கிருக்க, inf. To live in a house for hire. குடிக்கூலிக்குவாங்க--குடிக்கூலிக்கெ டுக்க, inf. To hire a house. குடிக்கூலிக்குவிட, inf. To let a house. குடிசனங்கள், s. Inhabitants; subjects. குடித்தனம், s. A family, a household; domestic life, குடிவாழ்க்கை. 2. Domestic economy, domestic order or propriety, management of a family, குடிமுறை. குடித்தனக்காரன், s. Householder, குடி யானவன். 2. Cultivator, agriculturist, பயி ரிடுவோன். குடித்தனத்துக்குட்பட, inf. To be married, to enter on the state of matrimony; to begin to keep house. குடித்தனப்படுதல், v. noun. [prov.] Being married; the state of matrimony, விவாகம்பண்ணல். குடித்தனப்பாங்கு, s. Domestic order; domestic economy. குடித்தனம்பண்ண--குடித்தனம்நடத்த, inf. To manage a family. குடித்தனவுறுப்பு, s. [prov.] Chattels, furniture, slaves, servants, cattle, &c., for a family. குடிநாசம், s. The destruction or ruin of a family. குடிநாசமாயிற்று. The family is ruined or destroyed. குடிநாசம்பண்ண, inf. To ruin or destroy a family. குடிநிலம், s. Land for a dwelling house --as distinguished from gardens, fields, &c.; house-premises. குடியிருக்குநிலம். 2. [prov.] Land appropriated to buildings --as an item in a dowry, குடியிருக்கச்சீதனங் கொடுத்தநிலம். குடிபுக, inf. To commence occupying a new house with appropriate ceremonies. 2. To find and occupy a vacant or undisturbed residence. 3. To settle and colonize --as beasts, insects, &c. குடிபோக, inf. To remove from a house. 2. To go to a new place of abode. 3. To emigrate. 4. To swarm and depart --as bees. 5. To evaporate, escape --as essential oils, camphor, &c. குடிபோய்விட, inf. To evaporate--as camphor, essential oils, &c. குடிபோனவீடு, s. A vacated house. குடிப்படை, s. Militia. குடிப்பழுது, s. Stigma on a family, disgrace, disrepute. குடிப்பாங்கு, s. The habits of a cultivator, or an agriculturist. குடிப்பிறப்பு, s. High birth; being born of a distinguished family. குடிப்பெண், s. The lawful wife--as distinguished from a concubine. குடிப்பெயர், s. Family name. 2. [in gram.] Nouns of family names--as in ஊர்கிழான். குடிமகன், s. A feudatory, or a man of the servile tribe in relation to the families (குடி) of superior caste, to which under certain restrictions he is subject. The connexion is commonly hereditary. 2. A barber, அம்பட்டன். குடிமக்கள், s. Servile castes in relation to their feudal chiefs, eighteen in number: 1. வண்ணான், washerman. 2. நாவி தன், barber. 3. குயவன், potter. 4. தட்டான், gold or silver-smith. 5. கன்னான், brazier. 6. கற்றச்சன், mason. 7. கொல்லன், blacksmith. 8. தச்சன், carpenter. 9. எண்ணெ ய்வாணிகன், oil-monger. 1. உப்புவாணிகன், salt-dealer. 11. இலைவாணிகன், betel-seller. 12. பள்ளி. 13. பூமாலைக்காரன், garlandmaker. 14. Grave-digger, commonly a பறையன். 15. கோவிற்குடியான், [prop.] பணி செய்வோன், chank-blower. 16. ஒச்சன், pujari at a temple of பிடாரி. 17. வலையன், fisherman. 18. பாணன், tailor. The special servants in the above are the barber, washerman, black-smith, carpenter and grave-digger. குடிமதிப்பு, s. Assessment, valuation of property for taxation. குடிமார்க்கம்--குடிமுறை, s. Domestic life. 2. Proper conduct as a householder. குடிமிராசி--குடிமிராசு, s. The right or privilege of a hereditary occupant. குடிமிராசிகொடுக்க, inf. To endue with particular மிராசு privileges. குடிமை, s. Customs or manners of the higher classes, மேற்குலத்தார்நடக்கை. 2. Lineage, family, descent. குடிவரலாறு. 3. Vassalage, servitude, feudal dependence, feudal right or cunnexion; a feudatory in reference to his chief. (See குடிமக்கள்.) --Note. The chief is entitled to the service of his feudatory whenever required, and the latter to a proportion of the produce of the land, to perquisites at weddings, funerals, &c. 4. Domestic life, family economy, குடிச்செயல். 5. A king in relation to his subjects, அரசன். (குற.) குடியரசு-குடியாட்சி, s. Democracy, government by the people. குடியிறை, s. Tax, impost--as collected from the subjects, குடிவரி. குடிவாரம், s. Share of produce to the inhabitant or cultivator--as distinguished from மேல்வாரம். குடியழிக்க, inf. v. a. To ruin a family. குடியழிய, inf. v. n. To be buried or ruined--as a family. குடியழிவு, v. noun. Ruin of a family. 2. A great evil, often hyperbolically used. குடியானவன், s. An inhabitant; emphatically a caste man, one not of a low caste. குடியியல்பு, s. Domestic life, family management. 2. Domestic order, domestic rules of management. குடியிருப்பு, s. Living--as a family, or an inhabitant; residing, குடியிருக்கை. 2. An inhabited, settled, or populated place, a village, கிராமம். 3. The parts of a village inhabited by different castes respectively. The name of the caste is commonly prefixed --as செட்டிகுடியிருப்பு, a chitties' village. குடியிறங்க, inf. To settle, tarry or halt --as a family or a tribe. குடியிற்பிறந்தவன், s. One born of a good family. குடியிற்பிறந்து குரங்காட்டமாடுதல். Being born of a good family, and falling into disgrace by bad conduct. குடியிற்பிறந்து செடியில்விழுந்தான். He was born of a good family, but married low; lit. fell into the bush. குடியெழும்ப, inf. To evacuate a house, village, &c., commonly from some unlucky and disastrous event, or anticipation. குடிவாங்க--குடிவாங்கிப்போக, inf. To remove from a place--as a family; to abandon a dwelling. 2. To migrate, to emigrate--as a family. குடியேற, inf. To settle in a new country, to colonize, to people. குடியேற்ற, inf. v. a. To settle people in a country, to stock with inhabitants, to people, to populate. குடிவாழ்க்கை, v. noun. Domestic economy, house-keeping. 2. Regulation of a household. குடிவிளங்கப்பண்ண, inf. To render a family illustrious' and prosperous. குடிவைக்க-குடியிருத்த, inf. To settle or establish a family. 2. To provide a family with the means of sustenance. சிறந்தகுடி, s. A family in prosperous circumstances. சுகவாசிக்குடி, s. A tenant; a renter or cultivator--as distinguished from மூரிக் குடி. See மூரிக்குடி. நல்லகுடி, s. A good or well-ordered family. 2. A well-settled family, a family in prosperous circumstances. நைந்தகுடி, s. An impoverished family. பசுங்குடி, s. Husbandmen. பயிர்க்குடி, s. Husbandmen, tillers. வந்தேறுகுடி, s. A new settler. குடியோட்டி, s. A kind of thistle, ஓர் பூண்டு, Argemone mexicana, L. 46)

kurngku (p. 124) s. [adjectively குரக்கு, in poetry.] A monkey, வானரம். 2. A climbing plant, முசுமுசுக்கை. 3. An animal in general--as குரங்கம், குராகம். குரங்கின்கைப்பூமாலை. A flower-garland in the hands of a monkey; i. e. a thing of value with one who knows not its use. குரங்குக்குந்தன்குட்டிபொன்குட்டி. Even to a monkey her young is as gold; i. e. one thinks highly of his own. குரங்குதன்குட்டியின்கையைக்கொண்டுபதம்பார்க்கி றதுபோலப்பார்க்கிறான். He tests it by another, as a monkey does a new object by the hand of her young. குரங்குமனம், s. A monkey-mind, retaining its grasp, notions, &c., without inquiry, or discrimination. குரக்குமுகம்--குரங்குமுகம்--குரங்கு மூஞ்சி, s. A monkey face. குரக்குவலி--கொறுக்குவலி, s. A kind of disease with which monkeys are commonly said to be affected. குரங்காட்டம், s. Apishness; apish tricks, antics, &c. 2. v. noun. Harassing, annoying, treating one as a mere monkey. குரங்காட்டமாட--குரங்காட்டங்கொள் ள--குரங்காட்டம்பண்ண, inf. To annoy, to treat one as a monkey. குரங்குகடியன், s. [prov.] A cocoanut, injured at the top, as if by a monkey, squirrel, &c., பழுதுற்றதேங்காய். குரங்குச்சம்பந்தம், s. The mode of a monkey's hold, grasp, &c., to which the hold of the soul on God is sometimes compared.--Note. The hold of a God on a soul is compared to that of a cat on its young. குரங்குச்சேட்டை--குரங்குச்சேஷ்டை, s. Mean, monkeyish tricks--as scratching and eyeing carefully; apish imitation. குரங்குச்சேட்டைபண்ண, inf. To play apish tricks; to act meanly; to mimic, in a low manner. குரங்குப்பிடி, s. A firm grasp--as that of a monkey. 2. Dogmatism in opinion, பிடிவாதம். 3. Urgency, importunity. குரங்குவலி, s. Numbness and pain in the limbs with shivering; a spasmodic affection, incident to puerperal women, ஓர்நோய். 26)

kōtai (p. 150) s. A flower garland, பூமாலை. 2. Woman's hair, பெண்மயிர். 3. (Meta.) A woman, பெண். 4. Any of the kings of the Seran dynasty, சேரன். 5. Order, regularity; row, series, ஒழுங்கு. 6. (நிக.) Wind, காற்று. 7. Rice in stalk sufficient for a man's load, நெற்சுமை. (p.) கோதையோடுகோதைதாழ. The dishevelled hair with a flower garland. (நைட.) 44) *

kōvai (p. 151) v. noun. The act of stringing, filing, &c., கோத்தல். 2. s. Anything strung or filed, a string, கோத்தமாலை. 3. A flower garland, தொடுத்தபூமாலை. 4. A necklace, அணி வடம். 5. A kind of poem--commonly amorous, ஓர்பிரபந்தம். 6. Series, a train, a row, வரிசை. 7. Subjects or matter properly arranged, arrangements, தொடர்ச்சிப் பொருள்; [ex கோ, v.] 8. [com.] The கொவ் வை creeper. கோவைசெய்ய--கோவைபண்ண, inf. To string, to reduce to order, arrange into a system. மணிக்கோவை, s. A necklace of beads; also of pearls, &c. முத்துக்கோவை, s. A pearl necklace, a string of pearls. கோவைத்துறை, s. A theme, a stanza in the கோவை poem. கற்கோவை, s. A plant, Bryonia umbellata. மணற்கோவை, s. Another kind growing in sandy ground. கோவையாணி, s. Pegs for joining refters together. (R.) 41) *

caram (p. 166) s. Motion, locomotion, அசைவு. 2. A living or moveable being--opposite to அசரம். W. p. 318. CHARA. (p.) 3. The passage or flowing of the breath in connection with the art of foretelling by it, சுவாசநடை. 4. The breath, சுவாசம். 5. One of the three air vessels of the body, according to the yoga philosophy, sacred to the god of fire. See இடைகலை and பிங்கலை. 6. (Sa. Sarat, thread.) A string of beads or pearls, &c., மணிவடம். 7. Wreaths of flowers tied or strung singly, பூமாலை. 8. Series, concatenation, கோவை. 9. W. p. 831. SARA. An arrow, அம்பு. (c.) 1. (M. Dic.) The நாணல் reed. 11. The கொறுக்கை rush. 12. [prov.] Ailment, hurt, நோவு. (Limited.) 13. [in astron.] Versed sine of an arc. 2. Ascensional difference. 14. W. p. 97. SARAS. A tank, pond, தடாகம்--as in சரோருகம், சரோசம். வாயிலேசரமோ. Have you pain in the mouth? (Why can't you speak?) சரமசரம், s. As சராசரம். சரசாஸ்திரம்--சரநூல், s. The science or predicting events by one's breath as it falls on the hand from either nostril, or both. சரமோட, inf. To pass freely--as the breath of a person when noticed to ascertain his fortune. சரம்பார்க்க, inf. To observe the free passage of the breath. சரங்கட்ட, inf. To make a wreath. சரந்தொடுக்க, inf. To shoot arrows. ஒருவன்மேற்சரந்தொடுத்தல். Shooting arrows at one, i. e. aspersing his character, casting dirt upon him. (c.) சரப்பணி, s. [com. சரப்பளி.] A gold chain for the neck. சரமணி, s. A waist-belt with tinkling bells, அரைப்பட்டிகை. சரமணிக்கோவை, s. The சரமணி belt. சரமாதம், s. [in astrol.] Any of the four months corresponding with its appropriate சரராசி. சரராசி, s. [in astrol.] Four signs of the zodiac auspicious to movements-such as setting out on a journey, &c.; the four being Aries, Cancer, Scorpio and Pisces. See இராசி. சரமாலை, s. A wreath of flowers tied or strung singly, பூமாலை. சரக்கொன்றை, s. A species of கொ ன்றை tree. See under கொன்றை. சரகூடம், s. A covering formed supernaturally by arrows shot into the air, as a means of defence from the weapons of the enemy, அப்பாற்சமைத்தகூ டம். (p.) சரமாரி--சரவருஷம், s. A shower of arrows. (c.) சராசரம், s. Existences moveable and immoveable, the aggregate of all things animate and inanimate; [ex அசரம், immoveable.] சராசனம், s. A bow, வில்; [ex சரம், arrow, et அசனம், throwing.] சராப்பியாசம், s. Archery, practice with the bow and arrow, தனுஸ்வித்தை. 2. Practice in the determining fortune, foretelling events. &c., by the breath, சரநாடிப்பயிற்சி; [ex அப்பியாசம். exercise.] சரேந்திரன், appel. n. One skilled in archery; [ex இந்திரன்.] (p.) 50) *

tāmam (p. 234) s. Rope, cord, string, as அணை கயிறு. 2. A string to tie oxen together, as தாமணி. 3. A flower, பூ. 4. Wreath, flower garland, chaplet, பூமாலை. 5. Necklace of beads, மயிக்கோவை. 6. A woman's waist ornament, consisting (according to நிகண்டு) of sixteen or eighteen zones of beads, மூவாறு கோவையுளமாதரிடையணி. (Sa. Da'ma.) 7. House, abode, dwelling, வீடு. 8. Place, location, position, இடம். 9. Birth, transmigration, பிறப்பு. 1. Body, உடல். 11. Light, lustre, brillancy, radiance, ஒளி. 12. City, town, நகரம். 13. Fame, celebrity, புகழ். W. p. 443. DHAMA. 14. The கொன்றை tree. 15. Row, order, ஒழுங்கு. 16. Ornaments of a crown, முடியுறுப்பு. 17. Health, ease, pleasentness, gratification, சுகம். 18. Mountain, மலை. 3) *

tiru (p. 240) s. Lukshmi, as the goddess of felicity, riches, &c., இலக்குமி. 2. Wealth, riches, affluence, செல்வம். 3. Distinction, eminence, மேன்மை. 4. Beauty, அழகு. 5. adj. Divine, sacred, celestial, திவ்விய. திருஅலகு, s. A broom. See அலகு. திருஅலகிட, inf. As அலகிட. 2. As அலகுபோட. திருஉறுப்பு, s. A jewel. See உறுப்பு. திருக்கடைக்காப்பு, s. An invocation in a poem. See கடைக்காப்பு. திருக்கடையாப்பு, s. A series of poems by Sampanthar, one of three famous Saivites. திருக்கடையூர், s. A place sacred to Siva, ஓர்சிவஸ்தலம். திருக்கண், s. Divine eyes. 2. [prov.] A temporary canopy, erected in different places of a main street, in honor of an idol taken in procession; that, in passing under, the god may cast upon it a gracious eye. (c.) திருக்கலியாணம், s. The marriage of a god or idol. திருக்கழுக்குன்றம், s. The name of a mountain sacred to Siva. திருக்காட்சி, s. The sight or appearance of a deity or great person. See காட்சி. திருக்காளத்தி, s. A famous town. See காளத்தி, ஷ்ரீகாளஸ்தி. திருக்குளம், s. The sacred tank of a temple where the idol is bathed. திருக்கூட்டம், s. The fraterity of the worshippers of Siva. திருக்கூத்து--திருநடனம், s. The dancing of Siva, or other deity; or, mystically, the operations of nature. 2. (fig.) Trick, device. திருக்கோணாமலை--திருக்குன்றாமலை, s. [prop. திரிகோணமலை.] Trincomalie. திருக்கோயில் s. A temple, a place of worship, a sacred shrine. திருக்கோலம், s. Splendid decoration, magnificent display. திருச்சபை, s. Among Saivas, a sacred assembly at Madura or Chillumbrum. 2. (Chris. usage.) The church, or society of believers. திருச்சித்தம், s. The divine will; according to the will of your Lordship; as you please. திருச்சிற்றம்பலக்கோவை, s. A poem. See கோவை. திருச்சிற்றம்பலம், s. One of the names of the pagoda of Chillumbrum. திருச்சின்னம், s. A kind of trumpet, usually blown in pairs before a guru, or in a temple. திருச்சுண்ணம், s. Saffron and other powders used at a temple. திருச்சூரணம், s. A paste with which the forehead is marked. திருச்சூரணபரிபாலனம், s. A ceremony among Vaishnuvas on removing a dead body from the house. திருச்செந்தூர்--திருச்சீரலைவாய், s. A town near Ramisseram, one of the six places sacred to Subramanya. திருச்செவி, s. The ear of a great, or divine person. திருத்தொண்டர், s. (plu.) Servants of the deity, especially sixty-three devotees of Siva. திருத்தொண்டு, s. Meritorious services performed to a deity. திருநடனம், s. See திருக்கூத்து. திருநயனம், s. The eyes of deity or a holy person, as திருக்கண். திருநாமக்கத்திரி, s. A kind of snake, ஓர்பாம்பு. திருநாமச்செடி, s. A plant, Artemisia vulgaris, L. திருநாமத்துத்தி, s. A plant, ஓர்செடி. திருநாமப்பாலை, s. A plant, ஓர்பூடு, Periploca tunicata, L. திருநாமம், s. A sacred name, the name of a deity or holy person. 2. The Vaishnuva sectarian mark on the forehead. 3. A divine song. திருநாளைப்போவார், appel. n. One of the sixty-three devotees of Siva. திருநாள், s. A religious festival, a great or special day, a holy day. திருநீலகண்டன், s. A large kind of centiped, ஓர்பூரான். 2. One of the sixtythree devotees of Siva, சிவனடியாரிலொரு வன். 3. A very wicked man. திருநீறு, s. (also விபூதி.) Sacred ashes of burnt cowdung, one of the chief marks of the Saiva sect. திருநீறணிய--திருநீறிட--திருநீறுபூச, inf. To rub sacred ashes on the forehead, breast, &c. திருநீறுசுட--திருநீறுவிளைவிக்க, inf. To make sacred ashes. திருநீற்றுக்காப்பு, s. Sacred ashes rubbed on one's forehead by a great person as a charm or for benefit to the soul. 2. As திருநீறு. திருநீற்றுக்கோயில்--திருநீற்றுப்பை, s. A bag for sacred ashes. திருநீற்றுப்பச்சை--திருநீற்றுப்பத்திரி, s. A species of fragrant ever-green shrub used for perfuming the திருநீறு, also medicinal sweet Basil, உருத்திரசடைப்பூடு, Ocymun basilicum, L. திருநீற்றுப்பழம், s. Balls of sacred ashes. திருநீற்றுமடல், s. A metal stand in a temple with an urn like the sheaths of a pine flower, for sacred ashes. திருநெல்வேலி, s. A town south of Madura, Tinnevelly, ஓர்பட்டணம். திருநெற்றிமாலை, s. A garland for the forehead of an idol. திருநோக்கு, s. The gracious look of the deity, or a great person. 2. The official look of the guru in the administration of the தீட்சை. திருப்படைவீடு, s. Places sacred to Siva, Vishnu, &c., who are supposed to be present with their retinue at their respective shrines. திருப்பணி, s. Service in an idol temple, கோயிற்சேவகம். 2. Work on the temple as masonry, carpentry, &c., கோயில்வேலை. திருப்பணிமுட்டு, s. Materials, &c., for building a temple. திருப்பதி, s. Tripaty, a place sacred to Vishnu. (See வடமலை and திசை.) 2. Any one of the one-hundred and eight Vishnu shrines, விஷ்ணுஸ்தலம். திருப்பரங்குன்று, s. A hill west of Madura, one of the six places sacred to Subramanya, சுப்பிரமணியர்ஸ்தலம். திருப்பரம், s. Boiled rice, சோறு--a word used by brahmans only, குழூஉக்குறி. திருப்பள்ளி, s. A place of repose, especially of an image, சயனதலம். திருப்பள்ளிகொள்ள, inf. To rest, especially spoken of an idol. திருப்பள்ளித்தாமம், s. Garlands for the idol, கோயிற்பூமாலை. திருப்பள்ளியெழுச்சி, v. noun. The early rising of the god--a song daily sung to awaken the god, especially of a festival of ten days in December; also sung by the people on these days to rouse one another to their religious duties, ஓர்பிர பந்தம். திருப்பாடல், s. A hymn, a sacred song. திருப்பாட்டு, s. Hymns or songs in praise of a deity, commonly ancient. 2. [in irony.] A satire, lampoons. திருப்பாவாடை, s. A long cloth on which offerings of rice are presented to idols. திருப்புகழ், s. Songs, odes in praise of a god. திருப்பூட்டு, v. noun. Putting on the wedding badge, as the essential part of marriage, தாலிகட்டுகை. 2. The wedding badge, தாலி. திருமகள்--திருமாது, s. Lukshmi. திருமகண்மைந்தன், s. Kama; [ex மைந் தன், son.] திருமஞ்சனம், s. Daily bathing of the idol, for its purification. திருமஞ்சனமாட்டல், v. noun. Bathing an idol. திருமண், s. Sacred earth used by Vaishnuvas in marking their foreheads, as . திருமயிலை, s. A sacred place, ஓர்ஸ் தலம். திருமரம், s. The sacred fig tree, அரசு. திருமலர், s. The lotus, தாமரை. திருமலை, s. A name of the feigned mountain Kylasa, the chief residence of Siva; கயிலாயமலை. 2. Tripaty, as திருப்பதி. திருமறுமார்பன், s. Vishnu, from his having a mole on his breast, விஷ்ணு. 2. Argha, for the same reason, அரு கன். 4)