aruppm (p. 25) s. Killing, கொலை. 2. Disease, வியாதி. 3. Sorrow, grief, துக்கம். 4. A town, village, ஊர். 5. A village in an agricultural district, மருதநிலத்தூர். 6. Slippery ground, வழக்குநிலம். 7. (பாரதிதீபம்.) Vinous liquor, toddy, கள். 8. Butter-milk, மோர். 9. A kind of meal cake, பிட்டு. 1. Flour, மா. 11. A forest, காடு. 12. A shrub, the தொடரி, Rhamnus, L. 13. Fort, கோ ட்டை. (p.)

uṟai (p. 68) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To abide, lodge, inhabit, sojourn, வாசஞ் செய்ய. 2. To be, or to dwell in a natural, appropriate place, or element--as men in houses, villages, &c.--fishes in water-birds in the sky, &c., இருக்க. 3. To haunt, frequent, infest, retire to--as birds to the grove--bees to their hive--snakes to their holes. &c., சஞ்சரிக்க. 4. To thicken, congeal, curdle, coagulate, freeze, இறுக. (c.) 5. (p.) To be close, thick or clustered-as trees in a forest, செறிய. உறைந்தபனி--உறைபனி, s. Hoar frost, ice. உறைந்தமழை--உறைமழை, s. Snow. உறைபதி, s. One's place of residence, வசிக்குமூர். உறையிடம்--உறைவிடம், s. A place of residence; an inner apartment. உறையுள், s. Abode, appropriate abiding place for human beings, or other creatures, தங்குமிடம். 2. A house, வீடு. 3. A village, town, ஊர். 4. A country, a district, நாடு. 5. A bed, a sleeping place, a dormitory, மக்கட்படுக்கை. 6. A village or town in an agricultural district, மருதநிலத்தூர். 7. Lifetime, ஆயுள். (p.) உறையூர், s. Villages, towns, &c., in cultivated districts, மருதநிலத்தூர். (p.) பேயுறைந்தகாடு, s. A jungle haunted by demons. மெய்யுறைகின்றநா, s. A truthful tongue. வௌவாலுறைந்தவீடு, s. A house frequented by bats. உறைவு, v. noun. Abiding, dwelling, தங்குகை. 2. Coagulation, இறுகுகை. 3. s. Natural situation for persons, animals, or things, இருக்குமிடம். 12)

kirāmam (p. 109) s. A village, a hamlet, a tithing. 2. A village in an agricultural district, மருதநிலத்தூர். Wils. p. 34. GRAMA. கிராமசாந்தி, s. A propitiatory ceremony to the tutelary goddess of a village, கிராம தோஷநிவர்த்தி. கிராமணி, s. The headman of a village, கிராமத்தலைவன். 2. A peasant, a villager, கிராமியன். 3. (local.) A chief or headman among the சாணார் toddy-drawers, சாணாரு ட்பெரியவன். கிராமதேவதை, s. The tutelary deity or goddess of a village, hamlet, &c., ஊர்காக்குந்தேவதை. கிராமதேவதையின்திருவிழா. The feast of tutelary goddess. கிராமத்தார், s. Inhabitants of a village, villagers. கிராமப்பிரதக்ஷணம்வர, inf. See ஊர் வலம்வர. கிராமியம், s. Rustic speech, provincialism, provincial usage, இழிசனர்வழக்கு. கிராமியன், s. A villager, a rustic, a peasant, one born in a village, கிராம முற்றோன். சிறுகிராமம், s. A village or hamlet of one-hundred families, a tithing. பெருங்கிராமம், s. A hamlet or district of five-hundred families. 98)

kuṭm (p. 116) s. A cow, பசு. 2. A town in agricultural districts, மருதநிலத்தூர். 3. A town or village, ஊர்ப்பொது. 4. A kind of dance accompanied by clapping the hands, hollowed, கைகொட்டிக்குலிக்கை. 5. A dance of Vishnu, மாயோன்கூத்து. 6. One of the twelve districts where the vulgar, unpolished Tamil is spoken, கொடுந்தமிழ் நாட்டினொன்று. 7. The eighth lunar mansion of the Hindus, பூசம். குடஞ்சுட்டு, s. A cow, பசுப்பொது. குடத்தி, s. (pl. குடத்தியர்.) Female of குடவர் or cow-herds; a woman of the tribe of cow-herds, and shepherds. குடவுண்ணி, s. A cow-tick, acarus. குடமாடல், v. noun. A dance of Vishnu, மாயோன்கூத்து. குடவர், s. Herds-man, cow-herds,இடை யர். 25) *

kuṭi (p. 116) s. A household, a family, குடும் பம். 2. A tribe; race; lineage, கோத்திரம். 3. A subject; subjects of a king, inhabitants of a kingdom, குடியானவன். 4. Inhabiting, residing, the act of living in a place, குடியிருப்பு. 5. A town, a village, ஊர். 6. An agricultural village, மருதநிலத்தூர். 7. A house, habitation, வீடு. 8. A house-wife, மனைவி. 9. The body--as the tenement of the soul, உடம்பு. Wils. p. 226. KUT'I. See under the verb குடி. குடிசெயல்வகை. Exertions to increase the honor of a family. குடிதழைக்கின்றது. The family is thriving or flourishing. குடிகனத்தவூர், s. A populous village, a densely-inhabited town. குடிகுலத்திலுள்ளவன், s. A person of good caste, family, &c. குடிகெடுதல், v. noun. Being ruined, undone or destroyed. குடிகெடுக்க--குடியைக்கெடுக்க, inf. TO destroy or ruin a family. குடிகேடன்--குடிகேடி, s. One who ruins a family. 2. the ruiner of a family, being one of the number. குடிகேடு, s. Ruin to a family; an unavoidable ruin. குடிகொள்ள, inf. To inhabit, dwell; to take possession of the mind--as a deity or devil; or of a house--as a demon; also--as bats, snakes, &c.; to be seated or eatablished--as a lingering or chronic disease. என்னுளங்குடிகொண்டகுலதெய்வமே. Thou, Oh household god, who dwellest in my heart. முகத்திலேமூதேவிகுடியிருக்கிறாள். The goddess of misfortune has taken possession of his face; i. e. he looks gloomy. குடிக்காடு, s. Towns in general, ஊர்ப் பொது. 2. Agricultural towns or villages, மருதநிலத்தூர். (சது.) குடிக்கூலி, s. House-rent, கொடைக் கூலி. குடிக்கூலிக்கிருக்க, inf. To live in a house for hire. குடிக்கூலிக்குவாங்க--குடிக்கூலிக்கெ டுக்க, inf. To hire a house. குடிக்கூலிக்குவிட, inf. To let a house. குடிசனங்கள், s. Inhabitants; subjects. குடித்தனம், s. A family, a household; domestic life, குடிவாழ்க்கை. 2. Domestic economy, domestic order or propriety, management of a family, குடிமுறை. குடித்தனக்காரன், s. Householder, குடி யானவன். 2. Cultivator, agriculturist, பயி ரிடுவோன். குடித்தனத்துக்குட்பட, inf. To be married, to enter on the state of matrimony; to begin to keep house. குடித்தனப்படுதல், v. noun. [prov.] Being married; the state of matrimony, விவாகம்பண்ணல். குடித்தனப்பாங்கு, s. Domestic order; domestic economy. குடித்தனம்பண்ண--குடித்தனம்நடத்த, inf. To manage a family. குடித்தனவுறுப்பு, s. [prov.] Chattels, furniture, slaves, servants, cattle, &c., for a family. குடிநாசம், s. The destruction or ruin of a family. குடிநாசமாயிற்று. The family is ruined or destroyed. குடிநாசம்பண்ண, inf. To ruin or destroy a family. குடிநிலம், s. Land for a dwelling house --as distinguished from gardens, fields, &c.; house-premises. குடியிருக்குநிலம். 2. [prov.] Land appropriated to buildings --as an item in a dowry, குடியிருக்கச்சீதனங் கொடுத்தநிலம். குடிபுக, inf. To commence occupying a new house with appropriate ceremonies. 2. To find and occupy a vacant or undisturbed residence. 3. To settle and colonize --as beasts, insects, &c. குடிபோக, inf. To remove from a house. 2. To go to a new place of abode. 3. To emigrate. 4. To swarm and depart --as bees. 5. To evaporate, escape --as essential oils, camphor, &c. குடிபோய்விட, inf. To evaporate--as camphor, essential oils, &c. குடிபோனவீடு, s. A vacated house. குடிப்படை, s. Militia. குடிப்பழுது, s. Stigma on a family, disgrace, disrepute. குடிப்பாங்கு, s. The habits of a cultivator, or an agriculturist. குடிப்பிறப்பு, s. High birth; being born of a distinguished family. குடிப்பெண், s. The lawful wife--as distinguished from a concubine. குடிப்பெயர், s. Family name. 2. [in gram.] Nouns of family names--as in ஊர்கிழான். குடிமகன், s. A feudatory, or a man of the servile tribe in relation to the families (குடி) of superior caste, to which under certain restrictions he is subject. The connexion is commonly hereditary. 2. A barber, அம்பட்டன். குடிமக்கள், s. Servile castes in relation to their feudal chiefs, eighteen in number: 1. வண்ணான், washerman. 2. நாவி தன், barber. 3. குயவன், potter. 4. தட்டான், gold or silver-smith. 5. கன்னான், brazier. 6. கற்றச்சன், mason. 7. கொல்லன், blacksmith. 8. தச்சன், carpenter. 9. எண்ணெ ய்வாணிகன், oil-monger. 1. உப்புவாணிகன், salt-dealer. 11. இலைவாணிகன், betel-seller. 12. பள்ளி. 13. பூமாலைக்காரன், garlandmaker. 14. Grave-digger, commonly a பறையன். 15. கோவிற்குடியான், [prop.] பணி செய்வோன், chank-blower. 16. ஒச்சன், pujari at a temple of பிடாரி. 17. வலையன், fisherman. 18. பாணன், tailor. The special servants in the above are the barber, washerman, black-smith, carpenter and grave-digger. குடிமதிப்பு, s. Assessment, valuation of property for taxation. குடிமார்க்கம்--குடிமுறை, s. Domestic life. 2. Proper conduct as a householder. குடிமிராசி--குடிமிராசு, s. The right or privilege of a hereditary occupant. குடிமிராசிகொடுக்க, inf. To endue with particular மிராசு privileges. குடிமை, s. Customs or manners of the higher classes, மேற்குலத்தார்நடக்கை. 2. Lineage, family, descent. குடிவரலாறு. 3. Vassalage, servitude, feudal dependence, feudal right or cunnexion; a feudatory in reference to his chief. (See குடிமக்கள்.) --Note. The chief is entitled to the service of his feudatory whenever required, and the latter to a proportion of the produce of the land, to perquisites at weddings, funerals, &c. 4. Domestic life, family economy, குடிச்செயல். 5. A king in relation to his subjects, அரசன். (குற.) குடியரசு-குடியாட்சி, s. Democracy, government by the people. குடியிறை, s. Tax, impost--as collected from the subjects, குடிவரி. குடிவாரம், s. Share of produce to the inhabitant or cultivator--as distinguished from மேல்வாரம். குடியழிக்க, inf. v. a. To ruin a family. குடியழிய, inf. v. n. To be buried or ruined--as a family. குடியழிவு, v. noun. Ruin of a family. 2. A great evil, often hyperbolically used. குடியானவன், s. An inhabitant; emphatically a caste man, one not of a low caste. குடியியல்பு, s. Domestic life, family management. 2. Domestic order, domestic rules of management. குடியிருப்பு, s. Living--as a family, or an inhabitant; residing, குடியிருக்கை. 2. An inhabited, settled, or populated place, a village, கிராமம். 3. The parts of a village inhabited by different castes respectively. The name of the caste is commonly prefixed --as செட்டிகுடியிருப்பு, a chitties' village. குடியிறங்க, inf. To settle, tarry or halt --as a family or a tribe. குடியிற்பிறந்தவன், s. One born of a good family. குடியிற்பிறந்து குரங்காட்டமாடுதல். Being born of a good family, and falling into disgrace by bad conduct. குடியிற்பிறந்து செடியில்விழுந்தான். He was born of a good family, but married low; lit. fell into the bush. குடியெழும்ப, inf. To evacuate a house, village, &c., commonly from some unlucky and disastrous event, or anticipation. குடிவாங்க--குடிவாங்கிப்போக, inf. To remove from a place--as a family; to abandon a dwelling. 2. To migrate, to emigrate--as a family. குடியேற, inf. To settle in a new country, to colonize, to people. குடியேற்ற, inf. v. a. To settle people in a country, to stock with inhabitants, to people, to populate. குடிவாழ்க்கை, v. noun. Domestic economy, house-keeping. 2. Regulation of a household. குடிவிளங்கப்பண்ண, inf. To render a family illustrious' and prosperous. குடிவைக்க-குடியிருத்த, inf. To settle or establish a family. 2. To provide a family with the means of sustenance. சிறந்தகுடி, s. A family in prosperous circumstances. சுகவாசிக்குடி, s. A tenant; a renter or cultivator--as distinguished from மூரிக் குடி. See மூரிக்குடி. நல்லகுடி, s. A good or well-ordered family. 2. A well-settled family, a family in prosperous circumstances. நைந்தகுடி, s. An impoverished family. பசுங்குடி, s. Husbandmen. பயிர்க்குடி, s. Husbandmen, tillers. வந்தேறுகுடி, s. A new settler. குடியோட்டி, s. A kind of thistle, ஓர் பூண்டு, Argemone mexicana, L. 46)

kōṭṭm (p. 149) s. Place, இடம். 2. A burning place, சுடுகாடு. 3. A country, a cultivated district, நாடு. 4. Agricultural towns or villages, மருதநிலத்தூர். 5. Rice fields, வயல். 6. A tank, குளம். 7. A kind of shrub. See குரா. See under கோடு, v.

caraṇam (p. 166) s. Foot, leg, emphatically the foot of a deity or great person, பாதம். 2. A line in poetry; also, any one of the three or more lines or stanzas of an ode that occurs between the repetition of the chorus, சிந்துமுதலியசெய்யுளடி; [ex சரம், moving.] W. p. 319. CHARAN'A. 3. Homage, reverence, worship at the foot of a great person, நமஸ்காரம். 4. Shelter, refuge, protection, asylum-as சரண், அடைக்கலம். (c.) 5. A house, வீடு. W. p. 831. SARAN'A. 6. Agricultural towns or villages, மருதநிலத்தூர். (Compare நகரம், ஆவாசம், வசதி, அகரம், and உறையுள்.) 7. A peacock's tail, மயிற்றோகை. (நிக.) 8. A peacock, மயில். 9. (R.) The அரசு tree. (p.) சரணஞ்சரணம்ஐயா. Homage; homage to you, my lord. 2. Your feet, Sir, are my refuge. சரணஞ்சொல்ல, inf. To salute in a humble manner. சரணமடைய--சரணம்புக, inf. To apply for shelter, take refuge. சரணம்பண்ண, inf. To prostrate one's self at a person's feet in homage. சரணவாதம், s. [prov.] Cramp in the legs. சரணாகதம்--சரணாகதி, s. Taking refuge with one; application for protection. 2. Refuge, asylum, அடைக்கலம்; [ex சரணம், et ஆகதம், coming.] சரணார்த்தி, s. Seeking protection or succour; dependence on another for protection, அடைக்கலந்தேடல்; [ex அர்த்தி, begging.] சரணாயுதம், s. The gallinaceous fowl, a cock whose feet is its weapon, சேவல். Compare காலாயுதம். சரணாரவிந்தம்--சரணபங்கயம், s. The lotus feet of a great person, the feet-spoken for the person himself; [ex அரவிந் தம், lotus.] 42) *

cīṟūr (p. 191) s. Hunters' village in hilly districts, மருதநிலத்தூர்; [ex சிறு et ஊர்.] (இராமா.) 50)

tṇṇṭai (p. 223) s. A country, நாடு. 2. A village in an agricultural district, மருதநிலத்தூர். 3. Green leaves, foliage, herbage, பச்சிலை; [ex தண், cold, green, &c., et அடை.] (சது.) 9)

tāvḷm (p. 235) s. Towns, villages, &c., in agricultural districts, மருதநிலத்தூர். (சது.) 2. (Tel. தாவலமு.) (com.) A londging place, இருப்பிடம். (Beschi.) நல்லதாவளம்பாத்திறங்கவேண்டும். We must take lodging in some good place. 2)

nikētaṉam (p. 276) s. House, dwelling, habitation, வீடு. W. p. 465. NIKETANA. 2. A temple, a place of worship, தேவர்கோ யில். 3. An agricultural town or district, மருதநிலத்தூர். (சது.) 34) *

niyamam (p. 277) s. [com. நேமம்.] Moral obligation, duty, precept, rule, prescription or injunction, செய்கடன். 2. Method, established course, rite or ceremony, institute, ordinance, முறமை. 3. Certainty, ascertainment, நிச்சயம். 4. Street, தெரு. 5. Main street, high-road, நெடுந்தெரு. 6. [for நிகமம்.] Agricultural town or district, மருதநிலத்தூர். 7. Market street, கடைவீதி. 8. One of the eight yogas, யோகத்தொன்று. 9. Temple, கோயில். 1. Place, location, இடம். (சது.) 11. Appointment, ordination, assignment, as நியதி. 12. Determination, resolution, purpose, design, தீர்மானம். 13. Agreement, contract, engagement, உடம்படிக்கை. 14. Daily, occasional or periodical religious observance, as prescribed in the Shastras or self imposed, நித்தியகருமம். 15. Fact, circumstance, truth, கோட்பாடு. 16. Usage, practice, custom, வழக்கம். நியமக்காரர், s. [pl.] Persons appointed, persons bound by a vow to the performance of a duty, சங்கற்பமுடிப்போர். நியமங்கெட்டவன், appel. n. A vagabond. நியமச்சிலேடை, s. Ambiguous or equivocal terms employed in an exclusive sense to the denial of any other meaning, ஓர்சிலேடை. நியமஸ்தர், s. [plu.] Persons appointed to an office or duty, &c., நியமித்தவுத்தியோ கஸ்தர். 2. Regular observers of religious rites, &c. நியமிஷ்டை, s. Personal religious duties, நித்தியானுஷ்டானம். நியமந்தப்பிப்போதல்-நியமம்வழுவுதல், v. noun. Transgressing. நியமப்படுத்த, inf. To appoint, institute, determine. நியமம்பண்ண--நியமஞ்செய்ய, inf. To appoint to one's self, to vow. 2. To make an appointment, or form a purpose. 3. To appoint one to an office. 73) *

nilayam (p. 277) --நிலையம், s. The earth, பூமி. 2. Place, room, location, site, situation, இடம். 3. A principal place, பிரதானஸ்தானம். 4. A temple, கோயில். 5. Proper or appropriate place, settlement, home, quarters; seat of life, of the animal fluids, of vocal sounds, &c., vital part, நிலை. 6. Agricultural town or village, மருதநிலத்தூர். 7. Point aimed at, object, aim, direction, இல க்கு. 8. Point, degree, gradation, stage, படி. 9. A house, habitation, இல். W. p. 478. NILAYA. 1. Acting, dancing, dramatic exhibition, கூத்து. நிலயந்தப்ப, inf. To be missed as a situation, to be misplaced. நிலயம்பார்க்க, inf. (lit. or fig.) To aim at. 2. To seek one's ruin, from the figure of aiming at the vitals. நிலயம்பிடிக்க, inf. To find quarters. 2. To settle one's self. 3. To ascertain or hit, by guess or practice, the right proportion or measure---as to giving medicine, daily stores, &c. 151)

pṭppai (p. 291) s. Cow stall, பசுக்கொட்டில். 2. A garden, a plantation, கொல்லை. 3. Rural parts, country, நாடு. 4. An agricultural town or village, மருதநிலத்தூர். (சது.) 38) *

pti (p. 294) s. Place. location, இடம். 2. Abode, dwelling, home, house, residence, வீடு. 3. A town, ஊர். 4. An agricultural town or village, மருதநிலத்தூர். 5. A city, நகரம். 6. A lamp placed on a pot, for driving away devils from a person, by magical art, பேயோட்டவைக்கும்விளக்கு. 17) *