attai (p. 14) s. A lady, a woman of rank or eminence, தலைவி. 2. The wife of a priest, குருவின்மனைவி. 3. A mother, a matron, தாய். 4. A father's sister, a motherin-law, மாமி. 5. A poetic expletive joined to the second person, முன்னிலையசைச் சொல். சொல்லியரத்தைநின்வெகுளி. Pour out thine anger. உள்ளிச்செல்லத்தை. Go thoughtfully. 11)

iṇr (p. 45) s. A cluster or flowers, பூங் கொத்து. 2. A blossom, a blown flower, பூமலர். 3. Filaments of a flower, பூந்தாது. 4. The கிச்சிலி tree, Citrus, L. இணரெரி, s. A large fire consisting of many flames, பலசுடருள்ளநெ ருப்பு. இணரெரிதோய்வன்னவின்னாசெயினும் Though one causes affliction as cruel as that effected by fire of many flames. (குறள், வெகுளாமை.) 131)

iẕu (p. 55) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To draw, pull, haul, drag, tug, drag to justice, to drag along the ground, ஈர்க்க. 2. To attract--as a magnet, ஊசி முதலியவீர்க்க. 3. To attract--as a snare, to entice, allure, inveigle, seduce, draw over to one's interests, வசமாக்க. 4. To strain, stretch, lengthen or attenuate by pulling, to draw out, நெடுகச்செய்ய. 5. To drag one into an affair, to cite, force one to court, &c., to drag one's name, &c. in support of an argument or practice, வலிகக. 6. To upbraid, drag out one's faults to view, to cast reproaches, insults, &c., புறத்திலிழு க்க. 7. To draw into, swallow up, engulph --as a stream, a whirl-pool, a whirl-wind, சுழித்துவாங்க. 7. To absorb--as a sponge, to absorb humors from the body, to draw-as a medicine or plaster, உறிஞ்ச. 8. To draw out the voice, lengthen the sound properly in singing, to draw in speaking, reading, &c., நீட்டிப்பேச. 9. To strain muscularly, distort the features or limbs in spasms, &c., to have the cramp, to be convulsed; in this sense, it is often used impersonally, வலியிழுக்க. 1. v. n. To linger, to be protracted, தாமதிக்க. இழுத்துப்பாடு. Sing, dwelling on the notes. தாய்வருமளவும்பேச்சிழுத்தாள். She protracted, continued the conversation, till her mother came. அந்தவழக்குவெகுபணமிழுத்துப்போட்டது. That law-suit has swallowed up a great deal of money. காரியமிழுத்துக்கொண்டுவருகின்றது. The affair is protracted, the business is delayed, being involved in various intricacies. இப்படியிழுத்துக்கொண்டுநின்றாலொன்றுந்தீராது. If you protract the matter so carelessly, you cannot expect a happy result. வழக்கிலேயிழுத்துவிட்டார்கள். They have dragged the matter into court. ஊர்க்காரியங்களையிழுக்க To make a long story, unnecessarily talking of other people's affairs. உன்காரியத்திலென்னையிழாதே. Do not draw me into your affairs, as a witness, party, &c. காரியத்திலிழுத்துக்கொண்டுநிற்கிறார்கள். They pull against or away from each other-as two parties, &c., they dissent, are unsettled (fig.), from the idea of two beasts tied together. இழுத்துக்கொண்டுவர, inf. To put off from day to day. என்கடனைத்தீர்க்காமலிழுத்துக்கொண்டுவருகிறான். He delays to pay the debt he owes me. இழுத்துப்பேச, inf. To speak drawlingly. இழுத்துவலிக்க, inf. To draw in a rope, or cord--as attached to a net, paper-kite, &c. இழுத்துவிட, inf. To put off, to protract, to delay, continue putting off and never fulfilling. 2. To bring into court, indict, prosecute, expose to the public. மடியைப்பற்றியிழுக்க, inf. To seize one's lap and pull him. காலிழுத்துநடக்க, inf. To trail the leg in walking--as a lame man. இழுபறி, s. A scuffle, a struggle, strife, squabble, வாது. இழுப்பு, v. noun. Drawing, pulling, draught, a pull, a tug, a twitch, இழுக் கை. 2. Attracting, attraction, allurement, inviting, engaging. 3. Distortion of the limbs or features by convulsions, cramp, &c. 4. Absorption. 5. Draught or force of a current, wind, &c. 6. Procrastination, tardiness, protraction, suspense, uncertainty. The meanings of the verb generally are applicable also to the verbal noun. அதிலே முன்னிழுப்புப்பின்னிழுப்பில்லை. In that matter, there can be no dispute one way or the other. இழுப்பறை, s. A box in a case, a drawer. இழுப்பாட்டம், s. Tardiness, protraction, procrastination. இழுப்பாட்டியம், s. [prov.] Procrastination, protraction, tardiness, delay--used instead of இழுப்பாட்டம். இழுப்பாணி, s. [prov.] A delayer, postponer, lingerer. 2. A moveable peg that fastens the yoke to the beam of the plough. இழுப்புண்ண, inf. To be drawn unwillingly--as some persons when they are compelled to attend court; to be forced or dragged into an affair. 2. To be allured, seduced, decoyed; to be diverted from the business in hand, be tempted, be led away by lust, be ensnared, சிக்கிக்கொள்ள. இழுப்புப்பறிப்புப்பட, inf. [vul.] To scuffle, struggle, contend. 2. To pull one another--as persons intoxicated, or in play. இழுவல், v. noun. [prov.] The act of drawing. 2. Putting off, lingering, delaying, postponing. 3. One who neglects his own affairs and busies himself with those of others. அவனொரு இழுவல். He is a busy-body, drawn into every one's business. இழுவை, v. noun. A being drawn, draught, இழுப்பு. 2. Any thing drawn-as a draught of thorns, timbers, fishes, &c., இழுக்கப்பட்டவை. 3. A long rope for draught, இழுக்கும்வடம். 4. The mark or point made on the ground by a thing drawn, சுவடு. இழுவைகண்டாலடிப்பார்க்கிறதேன்? When the track in which the thing was dragged is plain, why look for footsteps? 37)

ungkāram (p. 59) s. The utterance of the particle உம், in token of displeasure, or to intimidate another, உம்மெனவெகுள்கை. 2. Menace, reproof, reprehension, roaring, bellowing, அதட்டுகை. Wils. p. 977. HUNKARA. 3. The buzzing of bees, வண்டி னொலி. (p.) உங்காரத்தினுரப்புமோதையாள். She who thundered out the menacing உம். (ஸ்காந்தம்.) உங்காரமதுகரங்கள். The humming, buzzing bees. (பாரதம்.) 27)

umpḷm (p. 63) s. A present of land, &c. by a king, இராசாவினாற்கிடைத்தவெகுமதி. 5)

uvi (p. 67) கிறது, ந்தது, யும், ய, v. n. [prov. prob. a corruption of வீ.] To boil away--as water in a pot of rice. 2. To die in great numbers--as in battle or by pestilence, &c., சாவ. அம்மையினால்வெகுஜனமுவிந்துபோயிற்று. A vast multitude of people has disappeared by the smallpox. 3)

kaṇam (p. 88) s. A particle, a trifle, சி றுமை. Wils. p. 183. KAN'A. 2. A minute portion of time, a moment, காலநுட்பம். 3. A measure of time equal to thirty கலை or four minutes, ஓர்காலஅளவு. wils. p. 261. KHAN'A. 4. A company, tribe, class, clan, flock, herd, a series, கூட்டம். 5. A body of troops. (See கணகம்.) Wils. p. 277. GAN'A. 6. Long-pepper, திப்பிலி. 7. A demon, vampire, பிசாசம். 8. [in astrology.] Asterisms classed under three heads as indicating human, infernal, and divine interference in their influence on the birth of children, நட்சத்திரங்களாற்குறிக்குமூவகைக் கணம். 9. The retinue of a deity, தேவக ணம். 1. One of the ten பொருத்தம், or series of poetry auspicious or the contrary according to the feet of which it is composed. It is modified into eight kinds, ஓர் செய்யுட்பொருத்தம். 11. One of the பொருத்தம் concerning marriage, கணப்பொருத்தம். 12. A star, விண்மீன். (p.) கணந்தோறும். Every moment. ஒருகணத்திலேவந்துவிடுவேன். I will come in a moment. குணமென்னுங்குன்றேறிநின்றார் வெகுளிகணமேயுங் காத்தலரிது. The anger of those who have attained to the summit of virtue, though it is ever so transient, is hardly endurable-(குறள்.) கணநாதர்--கணநாயகர், s. The attendants of Siva, கணாதிபர். கணபதி, s. Ganesa, விநாயகன். கணப்பொருத்தம், s. One of the அட்டகணம். 2. One of the விவாகப்பொருத் தம். கணப்பொழுது, s. A moment, ச ணப்பொழுது கணமூலம், s. The root of longpepper. கணமூலி, s. The சாணாக்கி herb, Ocimum, L. கணாதிபன், s. Ganesa, விக்கினேசு ரன். 2. Siva, சிவன். கணேசன், s. Ganesa, son of Siva and Parvati--god of wisdom and remover of obstacles--whence he is invoked in all new undertakings. He is represented as a short man with an elephant's head and large belly, வினாயகன். Wils. p. 278. GAN'ESHA. விவாககணம்--வதுவைக்கணம், s. The correspondence between the constellations under which the bride and bridegroom were born. It is of three kinds, viz.: 1. தேவகணம், when both the bride and bridegroom are born under the following seven constellations, அச்சு வினி, அத்தம், அனுடம், இரேவதி, சோதி, புநர்பூசம் and மிருகசீரிடம். The union of such is regarded auspicious. 2. மனிதகணம், when they are born under the following eleven constellations, உத்திரம், உரோகணி, உத்திரட்டா தி, உத்திராடம், திருவாதிரை, திருவோணம், பரணி, பூசம், பூரட்டாதி, பூரம் and பூராடம். Or even if the former be of the first class, and the latter of the second, or vice versa, it is thought indifferent. 3. இராக்கதகணம், when they are born under the following constellations, அவிட்டம், ஆயிலியம், கார்த்தி கை, கேட்டை, சதயம், சித்திரை, மகம், மூலம், and விசாகம், it is thought indifferent; but should the first be of either of the former class and the second of the last class, or vice versa, it is thought inauspicious. இக்கணம், s. This instant, now. அட்டகணம்--அஷ்டகணம், s. [in poetry.] The eight kinds of ominous feet with which the invocation of the poem may begin, viz.: (1) நிலம் (ground), நிலக் கணம், a foot consisting of three நிரை; (which see)--as கருவிளங்கனி. (2) நீர் (water), நீர்க்கணம், a foot consisting of one நேர் and two நிரை--as கூவிளங்கனி. (3) மதி (moon), சந்திரகணம், a foot consisting of one நிரை, and two நேர்; (which see)--as புளிமாங்காய். (4) இயமானன் (life, soul), இந் திரகணம், a foot consisting of three நேர்-as தேமாங்காய். A poem in which the invocation commences with any of the above four கணம், is believed by Tamulians to bring good luck to the hero of the poem. (5) சூரியன் (sun), சூரியகணம், a foot consisting of one நேர், one நிரை and one நேர்--as கூவிளங்காய்; this foreshows that the hero of the poem will soon become a coward. (6) தீ (fire), தீக் கணம், a foot consisting of one நிரை, one நேர் and one நிரை--as புளிமாங்கனி; this portends a loss of health. (7) வாயு (air), மாருதகணம், a foot consisting of two நேர் and one நிரை--as தேமாங்கனி; this foretells the loss of wealth. (8) ஆகாயம் (sky, expanse), அந்தரகணம், a foot consisting of two நிரை and one நேர்--as கருவிளங்காய்; this portends shortness of life. The last four கணம், are on the whole considered to be inauspicious. See சீர். பதினெண்கணம், s. The eighteen classes of dependent supernals, viz.: 1. அமரர், immortals, the inhabitants of Swerga. 2. சித்தர், a kind of gods. 3. அசுரர், demons. 4. தைத்தியர், another kind of demons. 5. கருடர், another kind of gods. 6. கின்னரர், celestial musicians. 7. நிருதர், a kind of demons. 8. கிம்புரு டர், a kind of celestial musicians who possess a human face and the body of a bird. 9. காந்தருவர், heavenly choristers. 1. இயக்கர், demigods who minister to gods, attendants particularly on குபே ரன். 11. விஞ்சையர், heavenly magicians. 12. பூதர், ghosts, familiar spirits. 13. பிசாசர், devils. 14. அந்தரர், wanderers. 15. முனிவர், sages, hermits, learned men. 16. உரகர், serpents. 17. ஆகாயவாசிகள், those who dwell in the air. 18. போக பூமியர், those who by the practice of virtue in this world have attained a residence in that of the particular principal deity whom they worshipped. They are ever blooming and young; their time of residence, however in this abode of happiness depends upon the merit they had acquired previous to their admission. நாற்கணம், s. The four classes of letters, viz.: 1. உயிர்க்கணம், vowels. 2. வன்கணம், the six hard-sounding letters. 3. மென்கணம், the six soft-sounding letters. 4. இடைக்கணம், the six middlesounding letters. கணம், s. A circle, வட்டம். 2. A ball, rotundity, திரட்சி 3. One of the eight kinds of diseases in children--a kind of hectic fever, ஓர்நோய். 4. A kind of grass, ஓர்புல். (p.) கணக்காய்ச்சல், s. [impr. கணைக் காய்ச்சல்.] A kind of lingering fever in children. 48) *

kā (p. 102) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To keep, preserve, take care of,பாது காக்க. 2. To defend, guard, protect, shelter, save, காப்பாற்ற. 3. To watch, to be vigilant, careful, cautious, விழிப்பாயிருக்க. 4. To keep off, ward off, guard against, காவல்செ ய்ய. 5. To cherish, வளர்க்க. 6. To expect, wait for, wait in attendance, எதிர்பார்க்க. 7. To keep, observe a fast, a vow, &c., விரதங் காக்க. வெகுநாளிங்கேகாத்திருக்கிறேன். I have been waiting here many days. யாகாவாராயினுநாகாக்ககாவாக்காற்சோகாப்பர்சொல் லிழுக்குப்பட்டு. Whatever besides you leave unguarded, guard your tongue; otherwise errors of speech and consequent miscry will ensue. (திருவள்.) பொன்காத்தபூதம்போலே. As a demon watching gold; i. e. an act of no value to any one. காத்திருக்க, inf. To wait, wait for, expect, watch for, look for. கன்னியாகுமரி, s. The கன்னி river. 2. Cape Comorin, the southern point of India. கன்னியாஸ்திரி, s. A girl arrived at maturity, a virgin, கன்னிப்பெண். கன்னியிற்பெறும்புதல்வன், s. The son of a young unmarried woman. கன்னியீற்று, s. The first calving of a cow. 82)

kiṭ (p. 108) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To lie, lie down, lie in a state of sleep or inactivity, &c., to lie-as a stone, or other lifeless bodies, படுக்க. 2. To be in a state or condition, to exist, இருக்க. 3. To remain, to continue, தரித்திருக்க.--Note. It is often used contemptuously, and sometimes assumes a transitive form. கிடக்கட்டும். Never mind; it is of no consequence; let it be; leave it untouched. அதுவெகுநாளைக்குக் கிடக்கும். It will endure a long time; will last long. காரணங்கிடக்கும். There is a cause. முட்டக்கிடவாது. It will not bear a slight hit or shove. ஊர்அமர்க்களமாய்க்கிடக்கிறது. There is a row or riot in town, lit. the country is a battlefield. அதுகிடக்க. Leaving that; further more. சும்மாகிட. Be quiet, hush. சென்றதுகிடந்திட. Leaving what is past. பகைவர்வருகிறாரென்று கிடக்கிறது. The rumour, the report is, that the enemy is coming. வியாதியாய்க்கிடக்க, inf. To be sick. கிடக்கை, v. noun. Lying, கிடத்தல். 2. s. State, condition, நிலைமை. 3. A bed, a couch, any sleeping place, படுக்கை. 4. The earth, பூமி. மனக்கிடக்கை, s. A feeling, as it exists in the mind; one's own feeling, மனக்கருத்து. 2. Emotion, pathos, passion, உளத்தியல். கிடப்பு, v. noun. Lying, கிடக்கை. 2. s. State, condition--commonly undersirable--as suffering, hunger, &c., இருக்கை. கிடை, v. noun. Lying, lying prostrate, a reclining posture, கிடக்கை. 2. s. State, condition--commonly not desirable, நிலை மை. 3. A fold, a pen, a stall, a nest, a lair, any place where beasts or birds lie, --as ஆட்டுக்கிடை, a sheep-fold, மாட்டுக் கிடை, a cow-stall, &c. கிடைகாட்ட, inf. To lie on the back-as beasts when dying. கிடைகூட்ட--கிடைமறிக்க--கிடைவை க்க, inf. To pen up or fold cattle for their manure. கிடைச்சரக்கு, s. Goods lying long on hand. கிடைதலை, s. The condition of being bed-ridden; prostration by sickness or old age. கிடைநாய், s. A shepherd's dog. கிடைப்பட, inf. To be laid on a bed of sickness, to lie ill. கிடைப்பாடு, v. noun. Lingering on a bed of sickness; being bed-ridden, being long lost, by theft, &c. கிடைபாய், s. Bed-mat, a mat for sleeping on. See பாய். கிடைமாடு, s. Cows in a pen, கிடையி லுள்ளமாடு. கட்டுக்கிடையாயிருக்க, inf. To lie a long time unopened, and thus liable to damage. கிடந்தகிடை, Lying as before. கிடந்தகிடையிலேகிடக்கிறான். He still lies as he did. 2. He remains as he was. கிடந்தகிடையைமறந்துவிட்டான். He has forgotten his former estate. நான்மூன்றுமாசங்கிடைவிடவில்லை. I have not left my bed for these three months. கிடவாக்கிடை, [vul.] Hardship, unusual severity, hunger, &c., கஷ்டம். கிடவாக்கிடைகிடக்க, inf. To be starved. 2. To pinch one's self. 27)

kuṇam (p. 118) s. Quality, attribute, property, பண்பு. 2. Disposition, temper, nature, தன் மை. 3. Good quality, moral or physical; proper temperament, virtue, நற்குணம். 4. Attribute, perfection, excellence--as of a deity, இலட்சணம். 5. Grace, beauty--as of a style or composition; merit, freedom from fault or defect--opposed to குற்றம், மேன்மை. 6. Wholesomeness, healthfulness, சுகம். 7. Soundness of intellect; normal state of the mental feelings, சொஸ்த புத்தி. 8. Indication, symptoms--as of a disease, வியாதியின்குறி. 9. Color--as a quality, நிறம். 1. Smoothness, சீர்மை. 11. Properties; functional powers or principles in nature, operative in all sentient beings; the sourses of the dispositions, &c., தத்துவம். 12. Thread, cord, string, &c., நூல், கயிறு. 13. A bow-string, நாணி. 14. Property, essence, original principle, சத்து. 15. [in physics.] Varicties, modifications, products of bodies, உடற்குணம். Wils. p. 291. GUN'A. 16. A water-pot, a pitcher--as குடம். குணத்தைமாற்றக்குருவில்லை. No guru can change the temper. குணத்தோடேகேள். Hear me with a right spirit and patience. குணநாடிகுற்றமுநாடி. Having examined the excellencies and faults--as of a style, a speech, &c. குணமதுகைவிடேல். Hold to what is good and proper; cease not to show a good disposition. குணமென்னுங்குன்றேறிநின்றார்வெகுளிகணமேயுங் காத்தலரிது. It is hard to divert, even for a moment, the anger of those who stand upon the mountain of virtue; i. e. who excel virtue. (குறள்.) அதிலுமிதுகுணம். This is better than that. அவனுக்குத்தாய்தந்தைகுணம்பிடிபடுகிறது. His parents' disposition and temper begin to be visible in him. குணகுணி, s. [in gram. and log.] Attribute and subject--as in செந்தாமரை, where செம்மை is the attribute, குணம், and தாமரை the subject, குணி. குணகுணிப்பெயர்கள், s. [in gram.] Abstract noun and subjective noun. (நன்.) குணக்ஞன்--குணஞ்ஞன், s. A pleasant, good-natured, agreeable person; one of an excellent disposition, நற்குணமுள் ளவன். Wils. p. 291. GUN'AG'NA. குணக்குன்று, s. A virtuous man; lit. a mountain of excellent qualities. குணக்கேடு, s. Bad temper, bad disposition; disobliging, unkind, கெட்டகுணம். 2. Fatal symptoms in disease, அசாத்தியக் குறி. குணக்கேடன்--குணங்கெட்டவன்--கு ணமில்லாதவன், s. An ill-natured person. குணங்காட்ட, inf. To exhibit natural characteristic qualities, dispositions or propensities. 2. To betray symptoms-as diseases; to indicate good or bad weather--as seasons. 3. To betray mean descent, low caste, &c., by mean behavior. குணங்குறி, s. Disposition, features, characteristics, குணமுங்குறியும். குணங்குறியறிய, inf. To know one's disposition and character. குணங்குறியுள்ளவன், s. A man of good disposition, and other good characteristics. குணசந்தி, s. [in gram.] A form of combining words of Sanscrit origin-as சுர and இந்திரன், make சுரேந்திரன், வடமொ ழிச்சத்தியிலொன்று. குணசாலி, s. A good-natured man or woman; one of an excellent disposition. குணசீலன், s. One abounding in excellent qualities. குணசுபாவம்--குணப்பிரகிருதி, s. Natural disposition. குணஷ்டை, s. Delinquency, defect, flaw, குணதோஷம். 2. Difficulty, trouble, தொந்தரை. குணத்தன்மை, s. [in rhet.] Description of qualities, one of the four subdivisions of தன்மையலங்காரம். குணத்திரயம், s. The three properties in nature--purity, passion and darkness. Wils. p. 291. GUN'ATTRAYA. See முக்குணம். குணத்துக்குவர, inf. To grow better, to amend, to reform. 2. To recover from illness. 3. To be reconciled, இணங்க. குணத்தொகை, s. See பண்புத்தொகை. குணத்தொனி, s. The twang or sound of a bow-string. குணநிதி, s. A benevolent, kind person, நற்குணநிறைந்தவன். 2. the Deity, கடவுள். குணபத்திரன், s. The Deity, கடவுள். 2. The name of the preceptor and guru of மண்டலவன் the author of Nighandu. 3. Argha, அருகன். குணபேதம், s. Change of disposition for the worse, degeneracy, குணவேற்றுமை. 2. Unfavorable symptoms in a disease, வியாதிவேற்றுமைக்குணம். 3. Abnormal state of the mental powers--as idiocy, insanity, &c.; derangement, மாறுபாடான குணம். அவன்குணம்பேதித்திருக்கிறது. He is changed for the worse. குணப்பட, inf. To come to a right state, temper, disposition, &c.; to be changed for the better, to become tractable, docile, சீர்ப்பட. 2. To recover from sickness, to get well, சுகமடைய. 3. To improve --as crops, &c., to recover strength, to grow, to thrive, திறப்பட. 4. To reform, to amend in morals, to improve in disposition, character or habits, நடைதிருந்த. 5. [in Christian usage.] To be converted, to repent, to be penitent, மனந்திரும்ப. குணப்படுத்த, inf. v. a. To improve, to make better, to correct, to reform, to restore to a good state, to health, &c.; to remedy, சீர்திருத்த. 2. To convert, மனந்திரும்பச்செய்ய. குணப்பட்டவன், s. [in Christian usage.] One who has repented; a convert. குணப்பண்பு, s. [in gram.] Sensible qualities of objects--as bitterness, whiteness--as distinguished from குறிப்புப்பண்பு, ideal quality, and தொழிற்பண்பு, acting quality. See பண்பு. குணப்பிழை, s. Ill nature, bad temper or disposition, குணக்கேடு. 2. Ill success, பயனின்மை. 3. Unfavorable signs in disease, &c., அசாத்தியம். குணப்பெயர், s. [in gram.] Names of qualities; abstract nouns; denotative nouns signifying attributes only--as கரு மை, அழகு--opposed to குணிப்பெயர்; பண்புப் பெயர். 2. Names either concrete or connotating, derived from abstractnouns --as கரியன், அழகன். குணமணி, s. One of an excellent disposition. குணமறிய, inf. To know one's disposition. 2. To understand or ascertain the symptoms of a disease. குணமாக்க, inf. v. a. To cure, heal; to restore to health. 2. To reform, to amend, to correct. குணமாயிருக்க, inf. To be whole, well, sound; to be well-conditional. 2. To be gratifying, pleasing, palatable. குணம்மாற, inf. To change--as temper, disposition, character, symptoms, either for the better or worse. குணமுங்குற்றமும், s. Good and bad, virtues and vices, beauties and defects, commendation and censure, &c. குணமுடையவன்--குணமுள்ளவன், s. A kind-hearted, good-natured, generous man. 2. A well-bred man. குணமுற்றவன், s. A good-natured man. குணமுற்றவன் மணமுற்றவன்; குணமற்றவன் மண மற்றவன். A good-natured man will be praised; but an ill-natured man, despised. குணரத்தினாகரன், s. One whose benevolence is like the sea; [ex இரத்தினாகரம்.] குணவதி, s. A very good natured person. Wils. p. 292. GUN'AVATI. குணவந்தன்--குணவான், s. A well-disposed person; one of a good disposition. குணவவநுதி, s. [in rhet.] A kind of அவநூதி figure, in which a prorperty or quality universally predicated of an object is apparently denied, by affirming the opposite, either ironically or ambiguously. குணவாகடம்--குணபாடல், s. A treatise on the signs and symptoms of diseases, ஓர்வைத்தியநூல். குணவாகுபெயர், s. [in gram.] Names of qualities or attributes, used by metonymy for objects possessing those qualities or attributes--as in நீலஞ்சூடினாள். குணவாக்கு, s. Peculiar temper or habit. குணவிலக்கு, s. [in rhet.] Negation of a property or quality in a person or thing from the presence of its opposite, ஓரலங்காரம். குணவுவமம்--குணவுவமை, s. [in rhet.] A species of simile; similitude, of qualities and properties. See பண்புவமை. குணன், s. A man of good qualities, generally found in compounds--as in அறுகுணன், சற்குணன். குணாதீதம், s. Freedom from all properties, குணங்கடந்துநிற்கை. குணாதீதன், s. God, He who is above all attributes; He whose attributes and perfections transcend our comprehension, கடவுள். Wils. p. 292. GUN'ATEE'TA. குணாலயன், s. The deity--as the seat and source of all perfections, கடவுள். இனியகுணம், s. A pleasant temper or disposition. நிர்க்குணன், s. The deity--as void of all properties, கடவுள். Wils. p. 474. NIRGUN'A. சத்துவகுணம், s. The first of the three principles, or properties in nature. 2. Nobleness of mind; magnanimity. 3. The exalted disposition of an ascetic's mind by which he disdains worldly delights, greatness, honors, &c. சற்குணம்--சுகுணம்--நற்குணம், s. A good disposition, kindness, benevolence, virtue. சற்குணன்--சற்குணி, s. A virtuous person; a good-natured person. சாத்தியகுணம், s. [in medi.] The condition or state of being curable; favorable symptoms; hopeful case. குணி, s. One endowed with good qualities, a good-tempered person, நற்குண முடையான். 2. [in gram.] A subject, any thing which possesses attributes or qualities--as distinguished from குணம், also, the names of such things, பண்பி. 3. [ex குணம், bow-string.] A bow, வில். (சது.) குணிப்பெயர், s. [in gram.] Concrete or subjective noun; a denotative name which signifies a subject only and not an attribute or quality--as மதுரை, தாம ரை--opposed to குணப்பெயர். துர்க்குணம்--தீக்குணம், s. Bad disposition, ill-nature, vice. நாய்க்குணம், s. Doggedness, rudeness, cynicalness. பேய்க்குணம், s. Devilishness, foolishness. மழைக்குணம், s. Sign or appearance of rain. நாற்குணம், s. The four prevalent or prominent human qualities. These are subdivided, and four are ascribed to each sex. 1. ஆடூஉக்குணம், the masculine: 1. அறிவு, knowledge, intelligence, clear perception. 2. நிறை, equanimity, self-control. 3. ஓர்ப்பு, fortitude, firmness, deci sion. 4. கடைப்பிடி, confidence, full persuasion, perseverance. II. மகடூஉக்குணம், the feminine: 1. நாணம், shyness, coyness, bashfulness--with regard to the other sex. 2. மடம், simplicity, weakness of intellect, want of clear perception. 3. அச்சம், timidity, fear, diffidence. 4. பயிர் ப்பு, delicacy; modesty; shrinking from what is mean or vile. முக்குணம், s. The three principles in nature, Satva, Raja, and Tama, which are the ultimate source of all quality or character in man, and may be indefinitely developed and expanded. The more generic and prominent development is three-fold, making nine gunas. Satva-guna-- goodness, produces illumination and mildness in thought, word and deed. Operating in these directions, it becomes an 'unfailling and perfect light to the soul, arousing it and making it ready to eat the fruit of its own doings' Raja-guna--passion, produces for the soul the propensity to excessive occupation in thought, word and deed, and asperity in the same. By these means it prepares the soul to receive pleasure and pain, according to its karmma or the law of its fate. Tama-guna brings forth arrogance, that egotistic guna which says 'there is none like me,' &c., and wilfulness or depraved will. By these means it welcomes all sensual objects and brings them to the soul. The first stage in the soul's spiritual progress is a degree of self-knowledge by which it has a view of these gunas and its relations to them. To each of these gunas belong certain peculiar qualifications. I. சத்துவகுணம் or சாத்துவிகம். Ist. ஞானம், wisdom. 2d. அருள், grace. 3d. தவம், penance. 4th. பொறை, patience. 5th. வாய் மை, veracity. 6th. மேன்மை, greatness, excellence. 7th. மௌனம், silence, taciturnity. 8th. ஐம்பொறியடக்கல், restraint of the five senses. The Satva principle is the source of truth, and the predominance of it renders its possessor virtuous, gentle, devout, charitable, chaste, honest, &c. II. இரசகுணம் or இராசதம். 1st. மனவூக்கம், mental exertion. 2d. ஞானம், discretion. 3d. வீரம், fortitude. 4th. தவம், penance. 5th. தருமம், charity. 6th. தா னம், liberality. 7th. கல்வி, erudition. 8th. கேள்வி, inquiry, instruction. The Raja principle is the source of sensual desire, worldly covetousness, pride and falsehood, and is the cause of pain. III. தமகுணம் or தாமதம். 1st. பேருண்டி, rioting or banqueting. 2d. நெடுந்துயில், long sleep. 3d. சோம்பு sluggishness. 4th. நீதிவழு, deviation from justice. 5th. ஒழுக் கவழு, deviation from virtue. 6th. வஞ்சம். deceit. 7th. மறதி, forgetfulness. 8th. பொய், lying, falsehood. 9th. கோபம், anger. 1th. காமம், lust, lasciviousness. 11th. கொலை, murder. The Tama principle is the source of folly, ignorance, mental blindness, worldly delusion, &c.--Note. These three gunas, according to the Agama school, are developed from Prakruti (மூலப்பிரகிருதி,) and constitute all those physical and psychical aspects, which, under the determining power of the will, form the functional qualities of an organized soul. (சிவ-சி.) In the Vedantic, idealist philosophy the gunas are the ideal attributes of Mula-Prakruti which, in its turn, is but an illusion or mistaken representation of Brahm. அறுகுணம்--இச்சுரன்முக்கியகுணம், s. The principal attributes of Isvara or God are six in number. 1. சர்வஞ்ஞத்துவம், omniscience. 2. சர்வேசுரத்துவம், supremacy. 3. சர்வநியந்திருத்துவம், pre-ordination. 4. சர் வாந்தரியாமித்துவம், omnipresence. 5. சர்வகற் பிதத்துவம், unlimited creative power. 6. சர்வ சத்தித்துவம், almightiness. (சது.) Another enumeration is-- 1. தன்வயத்தனாதல், selfexistence. 2. முதலிலனாதல், eternity. 3. உடம்பிலனாதல், immateriality. 4. எல்லாநல முளனாதல், benevolence. 5. எங்கும்வியாபகனா தல், omnipresence. 6. எவற்றிற்குங்காரணனா தல், being the Creator of all things.-Note. The latter enumeration is found in Roman Catholic writings. எண்குணம், s. The eight attributes of the deity. Authors differ in their enumerations and definitions of them. The enumeration of பரிமேலழகர், the commentator of the Cural, as agreeing with the Agamas, is:--1. தன்வயத்தனாதல், self-existence, independence. 2. தூயவுடம்பினனாதல், immaculateness. 3. இயற்கையுணர்வினனாதல், intuitive wisdom. 4. முற்றுமுணர்தல், omniscience. 5. இயல்பாகவே பாசங்களினீங்கிநிற் றல், freedom from the snares and illusions to which a derived intelligence is exposed. 6. பொருளுடைமை, unbounded kindness. 7. முடிவிலாற்றலுடைமை, omnipotence. 8. வரம்பிலின்பமுடைமை, infinite happiness. Another enumeration, as given in Jaina books, is--1. கடையிலாஞானம், infinite wisdom. 2. கடையிலாக்காட்சி, omniscience. 3. கடையிலாவீரியம், omnipotence. 4. கடையிலாவின்பம், boundless happiness. 5. நாமமின்மை, being nameless. 6. கோத்தி ரமின்மை, without descent. 7. ஆயுவின்மை, without age; eternal. 8. அந்தாரயமின்மை, unobstructed. 13)

kuṟṟm (p. 132) s. Fault; moral or physical imperfection, blemish, defect, deformity. பி ழை. 2. Crime, misdemeanor, guilt, தீங்கு. 3. Impurity; ceremonial or moral defilement--as cause of offence to the deity, of blight to plants, &c., சூதகம். 4. Reproach, stigma, charge, accusation, blame, குறை. 5. Amercement, mulct, fine, அபராதம். 6. (சது.) Sickness, நோய். முக்குற்றம், s. The three kinds of evil, incident to the soul in connexion with births, as darkening the understanding and leading to sin. 1. காமம், sexual desire, lust. 2. வெகுளி, anger. 3. மயக்கம், bewilderment, mental illusion. யாக்கைக்குற்றம், s. The five defects of the body; 1. கொட்டாவி, yawning. 2. நெட்டை, snapping the joints. 3. குறுகு றுப்பு, snoring. 4. கூன்கிடை, lying shrunk up. 5. நட்டுவிழல், nodding. அஷ்டகுற்றம், s. The eight imperfections of creatures. 1. ஞானாவரணியம், ignorance, or want of wisdom. 2. தரி சனாவரணியம், defective perception. 3. வேதநீயம், comprehensibleness. 4. மோக நீயம். subjection to the passions. 5. ஆயு, age, limited duration. 6. நாமம், having a name or describableness. 7. கோத்திரம், parentage, descent. 8. அந்தராயம். liability to impediments and accidents. The opposite of these are peculiar to the deity. See எண்குணம் under குணம். நூற்குற்றம், s. The ten faults or defects in a literary composition. 1. குன்றக்கூறல், a partial statement--saying too little. 2. மிகைபடக்கூறல், redundancy-saying too much. 3. கூறியதுகூறல், tautology--repetition. 4. மாறுகொளக்கூறல், inconsistency--contradictory statements. 5. வழூஉச்சொற்புணர்த்தல், the employment of improper or inappropriate words and terms. 6. மயங்கவைத்தல், obscurity, mystification. 7. வெற்றெனத்தொடுத்தல், emptiness, barrenness. 8.மற்றொன்றுவிரித்தல், digression--introducing another subject. 9. சென்றுதேய்ந்திறுதல், gradual loss of vigor and tone. 1. நின்றுபயனின்மை, useless statements; verbosity; bombast. இமைக்குற்றங் கண்ணுக்குத்தெரியாது. The eye does not see the defect of the eyelashes; i. e. one's own errors, and those of his family and friends, are unnoticed. குற்றங்கடிய, inf. To avoid guilt. குற்றங்களைய, inf. To free from errors. குற்றங்காட்ட, inf. To expose faults. குற்றங்காண, inf. To find fault. 2. To blame, to be blameable, &c. குற்றஞ்சாட்ட--குற்றஞ்சுமத்த--குற் றப்படுத்த--குற்றமேற்ற, inf. To conviet, charge with a fault or crime; to accuse. அவன்மேற்குற்றஞ்சுமத்து. He has been found guilty. குற்றஞ்சாராதவன், s. An innocent man. குற்றஞ்செய்ய--குற்றம்பண்ண, inf. To commit a fault; to perpetrate a crime; to do wrong, &c. குற்றஞ்சொல்ல, inf. To accuse, criminate, blame, censure, charge with fault; to impeach. 2. To object, gainsay. 3. To criticize; to be hypercritical, censorious, captious; to expose faults. குற்றத்தைமறைக்க, inf. To deny a crime; to hide a fault. குற்றந்தீர்க்க--குற்றம்பரிகரிக்க, inf. To correct faults, to free from faults; to expurgate, exculpate, absolve. குற்றந்தெரிக்க, inf. To exhibit faults; to criticize, to sift--as a literary production. குற்றப்பட, inf. To be in fault; to be found guilty, criminal, blameable. குற்றப்பாடு, v. noun. The state of being in fault; accusation, imputation. குற்றம்பார்க்க--குற்றம்பிடிக்க, inf. To find fault, to be censorious. குற்றம்பார்க்கிற்சுற்றமில்லை. Censoriousness destroys friendship. குற்றமில்லான்--குற்றங்களில்லான், s. Argha--as an immaculate being, அருகன். 2. Any holy being; an innocent person. குற்றமிறுக்க, inf. To pay a fine. குற்றம்பாராட்ட, inf. To exaggerate one's faults; to magnify guilt; to dwell too much upon one's faults. குற்றம்பொறுக்க, inf. To pardon, to forgive, to bear with faults. குற்றம்போட, inf. To impose a fine; to mulct. குற்றம்வாங்க, inf. To impose a fine. குற்றவாளி, s. A criminal, a malefactor, a culprit. 2. One convicted of crime. 3. A delinquent, an offender. கைக்குற்றம், s. Mistakes of the hand. See கை. 56)

kōpi (p. 150) --கோவி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. n. To be angry, indignant, malicious; to take amiss, to take umbrage, to be affended, to frown, reprove, check, resent, வெகுள. 2. To be morbidly irritated, to be virulent--as an ulcer, &c., சினக்க; (from Sa. Kopa.)--Note. It has sometimes a transitive sense governing as accusative. அவனைஏன் கோபிக்கிறீர். Why do you chide him? கோபித்துக்கொள்ள, inf. To be offended, piqued, displeased with. 2. To reprove, to reprimand, to reprehend. கோபித்துப்பார்க்க, inf. To look angrily, to frown. 65) *

cngkṭṭm (p. 155) s. Uneasiness, sickness, bodily pain, வியாதி. 2. The agony of death, மரணாவஸ்தை. 3. Difficulty, trouble, straits--as சங்கடம். (Sa. Sankosht'a.) (c.) அவன்வெகுசங்கட்டமாய்க்கிடக்கிறான். He is at the point of death. 24) *

caṉam (p. 173) s. People, mankind, persons, community, folks, men, மக்கட்சாதி. W. p. 339. JANA. 2. Relations, one's own people, இனம். (c.) 3. Multitude, drove, flock, draft of fish, மீன்முதலியவற்றின்கூட்டம். (பார.) இனத்தார்சனத்தார், appel. n. Near and remote relations; also இளஞ்சனம். சனக்கட்டு, s. Numerousness of relations, a large family circle. சனசதளம், s. A crowd of people. See சதளம். சனக்கூட்டம்--சனத்திரள்--சனசமூகம், s. An assembly of people, a crowd. சனஞ்சாதி, s. One's own family and caste. சனசந்தடி, s. A thick crowd, a densethrong. See சந்தடி. சனஸ்தானம், s. An inhabited place as distinguished from wild tracts, சன மிருக்குமிடம். (p.) சனத்தோடேசனம், s. Associating with one's own people. சனத்துரோகி, s. A misanthrope, a malicious person. See துரோகி. சனநெருக்கம்--சனநெருக்கு, s. A crowd or pressure of people. சனபதம், s. Mankind, சனம், (பார.) 2. An inhabited region, நாடு. W. p. 339. JANAPADA. சனப்போக்குவரத்து, s. The frequent going and coming of people. சனமுள்ளவன், s. A man with many relations. சனவரத்து, s. An influx of people; [ex வரத்து.] சனஞ்சேர்க்க, inf. To levy an army, to collect forces. 2. To collect helpers, partisans, &c. 3. To collect constituents, to get voters. சனோபகாரம், s. Philanthrophy. வெகுசனம், s. Many people, a large household. வெகுசனவாக்கியங்கர்த்தவ்வியம். What many people approve is to be done. யதார்த்தவாதிவெகுசனவிரோதி. One who speaks the truth (at all times) will make many enemies. 59) *

caṉ (p. 173) adj. (a Sa. prefix.) [from Sat. good, excellent, virtuous, &c.] See சற். சன்மார்க்கம், s. Good conduct, good behavior, morality, virtue, நன்னெறி. W. p. 891. SANMARGA. (c.) 2. The religious course of the ஞானி or the fourth order of the Saiva system. சன்மானம், s. Honor, respect, homage, civilities, complaisance, உபசாரம். W. p. 891. SANMANA. 2. (R.) An honorary present, வெகுமானம். 71) *