tñcṉ (p. 221) s. The founder of Tanjore. தஞ்சாவூர்--தஞ்சை, s. The town of Tanjore. (c.) 56) *

tāci (p. 232) s. A dancing girl, being the slave of the temple, devoted to the god from her youth, and commonly of loose character, நாடகக்கணிகை; properly தேவதாசி. (c.) 2. A maid servant, வேலைக்காரி. 3. A maid slave, அடிமைப்பெண். 4. The second lunar asterism, பரணிநாள். 5. A species of Henna shrub with sky blue flowers, ஓர்மருதோன்றி. 23) *

tuṉṉu (p. 251) கிறேன், துன்னினேன், வேன், துன் ன, v. n. To approach, approximate, adhere to, attach one's self to, கிட்ட. 2. To be closed, thick, crowded, நெருங்க. 3. To be stuffed, pressed in, crammed full, செருகப் பட. 4. To stick out, be protuberant, distended, swollen, பிதுங்க, வீங்க. 5. v. a. To sew, stitch, தைக்க. நீர்குடித்துகிடைச்சி துன்னிப்போயிற்று. The piece of cork is swollen with the water which it has absorbed. துன்னியார்--துன்னுநர், s. (plu.) Adharents, friends, relations, சினேகர். (சது.) துன்னூசி, s. A needle, தையனூசி. 2. See ஊசி. துன்னல், v. noun. Being near, கிட்டல். 2. Being close together, நெருங்கல். (சது.) 3. Sewing, தைத்தல். துன்னலர்--துன்னாதார்--துன்னார், s. Foes, enemies, பகைவர்.

tiṭṭi (p. 238) --திஷ்டி--திருஷ்டி, க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To see, to glance, to look, பார்க்க. 2. [vul. for சிஷ்டிக்க, by changing ச் into த்.] To create, to fabricate --as திட்டித்துப்போடுவாயோ. திருஷ்டித்துப்பார்க்க, inf. To look vigilantly. 24) *

tuṉpam (p. 251) s. [See W. p. 38. TUMPA.] Affliction, sorrow, distress, trouble, வருத்தம் --oppos. to இன்பம். 2. Suffering, pain, உபத் திரவம். 3. Misfortune, calamity, adverse circumstances, straits, penury, கிலேசம். 4. [prov.] Disease, ailment, நோய். துன்பக்காரன், s. A sick man. துன்பஞ்செய்ய, inf. To hurt, distress. injure, put to pain, inflict, suffering. 2. Tu cause disease, misfortune, calamity-as wind, water, fire, &c. துன்பப்பட, inf. To be afflicted either in mind or body, to suffer misfortune, adversity, &c. 2. To be vexed, troubled, persecuted. துன்பப்படுத்த, inf. To cause trouble, to vex, as done by a superior; to harass. to keep hard at work, to persecute. 37) *

tnturai (p. 223) s. Preface, introduction, as supplying what is not given in the body of the work, பாயிரம்; [ex தந்து, gerund of தருதல், [et உரை.] (p.) தந்துரைத்தல், v. noun. Supplying what is understood and omitted in commenting, &c., வருவித்துரைத்தல். 54)

tuṇi (p. 246) கிறேன், ந்தேன், வேன், ய, v. n. To be sundered, cut, severed, துண்டமாக. 2. v. a. To resolve, determine, purpose, design, எண்ண. 3. To identify, recognize, தெளிய. 4. (c.) To dare, venture, risk, hazard, presume, துணிகரமாக. 5. To attempt, to aim, to endeavor, முயல. 6. To ascertain, form an opinion about, நிச்சயப் படுத்த. துணிந்தார்க்குத்துக்கமுண்டோ. Will those who have made up their minds to an attempt, regard the consequences? துணிந்தகம்பம். A daring person; (lit.) a post in surprise or contempt. துணிநர், s. (plu.) Persons holding undeniable truths. (p.) துணிந்தமனம், s. A hold, daring mind, as of a rash person. துணிந்தவன், appel. n. mas. துணிந்த வன்.) An insolent, forward woman. (Beschi.) துணிந்துசொல்ல, inf. To have the boldeness to say; to venture to say. 2. to speak with confidence, declare boldly, affirm. 3. To speak with clear and certain knowledge. துணிந்துநிற்க, inf. To be bold, to stand to, persist in, maintain. துணிந்துமணியங்கட்ட, inf. [prov.] To persist in a foolish purpose (in contempt) 2. To persevere with energy. துணிபொருள்--துணிவுப்பொருள், s. A thing known and advanced with certainty and confidence. 2. A thing assumed and presumed upon. (p.) துணிபு, v. noun. Ascertainment, judgment, determination, conclusion, தெளிவு. 2. Opinion, theory, sentiment, assumption, தீர்ப்பு. துணிவு--துணிகை--துணிதல். v. noun. Confidence, assurance, boldness, தைரியம். 2. Presumption, temerity, audacity, rashness, துணிகரம். (c.) 3. Ascertainment, certainty, determination, conclusion, decision, தெளிவு. 4. Opinion founded on facts, knowledge, evidence, &c., தீர்ப்பு. 5. Purpose, design, aim, endeavor, நோக் கம். 6. Sundering, parting, separation, dividing, பிரிவு. இதேதுணிவு. This is certain, evident, determined. துணிவுரை, s. One of the fourteen subdivisions of விருத்தியுரை. See உரை. 2)

tḷai (p. 229) s. A tie, fastening, bandage, கட்டு. 2. Fetter, shackles for the legs, கால்விலங்கு. (c.) 3. Enclosure of an unblown flower, மல ர்க்கட்டு. 4. Imprisonment, immuring, சிறை. 5. The காற்கொலுசு, ankle-rings. 6. A foot trinket, காற்சிலம்பு. 7. Men's locks of hair, ஆண்மயிர். 8. [prov.] A partition, division, in rice fields. வயலின்பிரிவு. (c.) 9. A tie, a bond, (met.) a bond of union, பந்துகட்டு. 1. [prov.] The office of an உடையார். 11. The metrical connection of the last syllable of any foot with the first of the succeeding, one of the six செய்யுளுறுப்பு, வரு ஞ்சீரின் முதலசை யொன்றியுமொன்றாமலுங்கூடிநிற்பது. --Note. The poetic தளை are of seven kinds embracing four classes. I. ஆசிரி யத்தளை. connexion of ஆசிரியம் verse of two species. 1. நேரொன்றாசிரீயத்தளை, combination of simple syllables in the ஆசிரியம் connexion, or of one simple ஆசிரியம் foot, with another. 2. நிரையொன்றாசிரியத்தளை, combination of compound syllables, or the connexion of one compound ஆசிரியம் foot, with another. II. வெண்டளை, connexion of வெண் பா verse, also of two species. 1. வெண்சீர் வெண்டளை, combination of genuine வெண்சீர் foot, or of one வெண்சீர் foot with another foot, biginning with a simple syllable 2. இயற்சீர்வெண்டளை, combination of simple, or ஆசிரியம் feet, or connexion of an ஆசிரியம் foot ending with a compound syllable with another foot beginning with a simple syllable, or vice versa. III. கலித்தளை, connexion of the கலிப்பா verse, being single, viz.; that of வெண்சீர் foot ending with a syllable with another foot beginning with a compound syllable. IV. வஞ்சித்தளை, connexion of வஞ்சி verse of two species. 1. ஒன்றியவஞ்சித்தளை, combination of compound syllables, or of one வஞ்சி foot with another foot beginning with a compound syllable. 2. ஒன்றாதவஞ்சித்தளை, combination of a compound with a simple syllable, or of one வஞ்சி foot with another beginning with a simple syllable. For syllables and feet and their different species, see அசை and சீர். வளைபட்டகைமாதொடு மக்களெனுந் தளைபட்டழியத் தகுமோதகுமோ. Should I perish by being bound with my bracelet-adorned wife and children. தளைகழற்றிவிட, inf. To unloose or take off fetters. தளைத்தட்ட, inf. To fail or be defective, as a connection in verse, தளைதவற. தளைநார், s. [prov.] A foot brace for a tree-climber. தளைபட--தளைப்பட, inf. To be imprisoned, to be taken captive, சிறைப்பட. 2. To be bound, confined, restrained, கட்டுப்பட. தளைப்பூட்ட--தளைபோட, inf. To fetter, to shackle. தளைப்பொருத்தம், s. Harmonious combination of the தளை, in verse, தளையினிணக்கம். தளையவிழ, inf. To blossom as a flower, பூமலர. 2. To be unbound, to be unrestrained, கட்டவிழ. தளைவைக்க, inf. [prov.] To invest one with the office of உடையார். தளைவார், s. A thong of leather to hamper the feet of an animal when grazing. 2. As தளைநார். 53)

trvu (p. 225) s. The first member of the கலிப் பா verse, கவிப்பாவின்முதலுறுப்பு. 2. Nape of the neck, பிடரி. 3. Order of a master or superior, தலைவன்கட்டளை. 4. [prov.] Brokerage, fee for transacting business. (See தரகு.) 5. Collecting, tax gathering, தண்டுகை. (கதாமஞ்சரி.) தரவுகாரன், s. A broker, a negociator between parties for a fee; a tax-gatherer. 2. (R.) One who uses severity upon the command of a chief. தரவுகொச்சக்கலிப்பா, s. A kind of கலிப்பா. தரவிணைக்கொச்சக்கலிப்பா, s. A species of கலிப்பா. 19)

taṭṭam (p. 222) s. Tooth, பல். 2. One of the upper fangs of a snake, பாம்பினச்சுப்பல்; [ex Sa. Dasht'a, bitten.]. 29)