timir (p. 238) கிறேன், ந்தேன், வேன், திமிர, v. a. To rub or smear, பூச. 2. v. n. To grow, to increase, to become more intense, வளர. (p.) திமிர்வு, v. noun. Rubbing, besmearing, பூசுதல். 91)

tuṭaippm (p. 245) s. Broom, brush, mop, வாருகோல்; [ex துடை, v.] (c.) துடைப்பக்கட்டை, s. An old and worn besom; also used in abuse. துடைப்பத்தாற்கூட்ட--பெருக்க-விள க்க, inf. to sweep. துடைப்பப்புல், s. A grass used for making brooms, Aristida setacea, L. 50)

tulā (p. 249) s. Balance, steelyard, scales, beam of scales, நிறைகோல். W. p. 381. TULA. 2. [vul. தொலா.] A well-sweep, or lever for drawing water, picotta, ஏற்றமரம். (c.) (சது.) 3. Single shaft of a carriage, bullock-cart, &c., பண்டிஏர்க்கால். துலாகோடி, s. (St.) A weight. துலாக்கட்டை, s. [loc. திராவி.] Cross beams used for a terraced house. துலாக்கொடி, s. [prov.] A rope or pole attached to the well-beam. துலாக்கோல், s. Balance, beam of scales. துலாபாரம்--துலாவாரம், s. A weight in gold equal to that of a person, presented to a brahman, as an atonement for sin; or a deed of merit. துலாபாரந்தூங்க--துலாபாரமேந்த, inf. To get into scales as a person to make up a weight of gold equal to himself. துலாப்படி, s. Steelyard. 2. A large weight for a balance. துலாப்பட்டை, s. A well-basket attached to the lever for irrigation. 2. [loc.] The trunk part of a split palmyra. துலாமரம், s. A well-sweep. துலாமிதிக்க, inf. To tread the wellbeam in drawing water. துலாயனம், s. Autumnal, equinoctial point. 2. (R.) The apparent course of the sun from North to south. துலாராசி, s. Libra of the Zodiac. துலாவீடு--துலாவிஷுவம்--துலாவிடு வம், s. Autumnal point. அடித்துலா, s. The butt end of the well-beam. 18) *

tuy (p. 248) க்கிறேன், த்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To spin out, நூனூற்க. 2. (சது.) To eat, feed, take a meal, உண்ண. 3. To enjoy by means of the senses, ஐம்பொறியால்நுகர. 4. To experience, enjoy or suffer as the fruits of actions, வினைப்பயன் அனுபவிக்க, Compare து, v. காமந்துய்க்க, inf. To enjoy the pleasure of love. துய்ப்பு--துய்த்தல், v. noun. Eating, enjoyment, experience. See துப்பு. 11)

tītu (p. 243) s. Evil, vice, mischief, தீமை. 2. Fault, blemish, defect, குற்றம். 3. (neut. sing. sym. verb.) It is evil, தீமையாயிருக்கிறது. 4) *

tirēkam (p. 241) s. improp. for தேகம்.] Body, சரீரம். (c.) 4)

tacam (p. 221) s. Ten, பத்து. W. p. 42. DASAN. தசகண்டசித்து, s. Rama, இராமன். தசகண்டன்--தசக்கிரீவன், s. Ravana the ten-heated, இராவணன். தசரற்பனை--தசமொழி, s. (Christian use in poetry.) The decalogue. தசதானம், s. Gifts to brahmans, made in the last extremity, as a passport to the other world; or by princes, and other great men, daily; by some also when a daughter is given in marriage, பத்துத்தானம். They are: 1. பசு, cow. 2. பூமி. land. 3. எள், sesamum. 4. பொன், gold. 5. நெய். ghee. 6. வஸ்திரம், cloth. 7. வெல்லம், coarse sugar, or jaggery. 8. நெல், paddy. 9. வெள்ளி, silver. 1. உப்பு. salt. தசதிக்கு--தசதிசை, s. The ten points or regions of the world. தசநாடி, s. The ten nerves or arteries of the system. See நாடி. தசப்பிராதுற்பவம், s. prov. more properly. தசபிராதுர்ப்பாவம்.] A poem in the ஆசிரியவிருத்தம் verse, celebrating the ten incarnations of Vishnu, உற்பவமாலை. தசப்பொருத்தம்--கலியாணப்பொருத் தம்--மணப்பொருத்தம். s. [in astrol.] Ten points in which there should be agreement in the horoscope of the bride and bridegroom. 1. நாள், in the lunar asterism or lunar day of birth. 2. கணம், in the three-fold division of the lunar asterisms, தேவர், இராட்சதர், and மனிதர், nine being ascribed to each, and a preference given where both are not in the same division. 3. மாகேந்திரம், in the rising sign, and the fourth, seventh or tenth. (See கேந்தி ரம்.) 4. திரிதீர்க்கம், in the asterism at the birth of the bridegroom which should be above that of the bride. 5. யோனி, in genital characteristics, ascribed to the lunar constellations. 6. இராசி, in the zodiacal signs, in which after the sixth of the bridegroom, his should be above the bride's. 7. அதிபதி, in the rulers of the signs which are the seven planets. 8. வசியம், in the respective zodiacal signs one with another. 9. வேதம், தாலிப்பொருத்தம் or மங்கிலியக்கயிறு, in the astrological circles, in no one of which should both be found. 1. இரச்சு, in lines drawn across the circles in any one of which, both persons should not be found. தசப்பொருத்தம்--செய்யுட்பொருத்தம், s. See செய்யுள். தசமம், s. [prop. தசமஸ்கந்தம்.] The tenth book of Bhagavata. தசமபாகம், s. The tenth part. (Colloq.) தசமி, s. The tenth phase of the moon, in the increase or decrease, பத்தாந் திதி. W. p. 42. DASAMIN. தசமுகன், s. Ravana as the ten-faced. இராவணன். தசமூலம், s. A tonic medicament prepared from the roots of ten plants, ஒர்மருந்து. See மூலம். தசரதன், s. The name of an ancient king of Oude, the father of Rama, whose car bore him to any of the ten points, இராமன்பிதா; (ex தசம் et ரதம்.] தசவாயு, s. The ten vital airs supposed to be in the human body. தசாங்கம், s. The ten constituents of a kingdom. 2. The ten parts of a panegyric poem; [ex அங்கம்.] --Note. The constituents of a kingdom are: 1. மலை, mountain. 2. ஆறு, rivers. 3. நாடு, agricultural districts. 4. ஊர், towns 5. மாலை, garlands. 6. பரி, horse. 7. கரி, elephants. 8. முரசு, drums. 9. கொடி, flags or banners. 1. செங்கோல், scepter. தசாங்கத்தயல், s. A poem as தசாங் கப்பத்து. in ஆசிரியவிருத்தம் verse. தசாங்கப்பத்து, s. A poem in நேரி சைவெண்பா verse, celebrating the ten appendages of royalty, ஓர்பிரபந்தம். தசாமிசம்-தசாம்ஸம், s. Decimal fractions; [ex அமிசம்.] தசாவஸ்தை, s. Ten pains, symptoms of death. (See அவஸ்தை.) 2. [in lore poetry.] Ten kinds of விரகாவஸ்தை, which see. தசாவதாரம், s. The ten incarnations of Vishnu. See திருமாலவதாரம். தசேந்திரியம், s. The ten organs, viz.; five கன்மேந்திரியம் and five ஞானேந்திரியம். See இந்திரியம். 29)

tẕutāẕai (p. 229) s. A shrub, whose leaves are used in medicine. Clerodendrom phlomoides. See வாதமடக்கி. 17)

tāṭciṇiyam (p. 232) --தாட்சிணை--தாட் சிண்ணியம்--தாக்ஷிணியம்--தாட்க்ஷிணை--தாக்ஷிண்ணி யம். s. Kindness, courtesy, benignity, kind feelings toward a friend, மரியாதை. W. p. 44. DAKSHIN'YA. 2. Outward politeness, உபசாரம். 3. Partiality, கண்ணோட்டம். 4. Mercifulness, compassion, இரக்கம். தாட்சிணியம்பார்க்க, inf. To regard persons kindly; to exercise mercy. தாட்சிணியவார்த்தை, s. Kind, civil or obliging discourse.

tūṣṇi (p. 253) s. See தூஷி. 9)