tacam (p. 221) s. Ten, பத்து. W. p. 42. DASAN. தசகண்டசித்து, s. Rama, இராமன். தசகண்டன்--தசக்கிரீவன், s. Ravana the ten-heated, இராவணன். தசரற்பனை--தசமொழி, s. (Christian use in poetry.) The decalogue. தசதானம், s. Gifts to brahmans, made in the last extremity, as a passport to the other world; or by princes, and other great men, daily; by some also when a daughter is given in marriage, பத்துத்தானம். They are: 1. பசு, cow. 2. பூமி. land. 3. எள், sesamum. 4. பொன், gold. 5. நெய். ghee. 6. வஸ்திரம், cloth. 7. வெல்லம், coarse sugar, or jaggery. 8. நெல், paddy. 9. வெள்ளி, silver. 1. உப்பு. salt. தசதிக்கு--தசதிசை, s. The ten points or regions of the world. தசநாடி, s. The ten nerves or arteries of the system. See நாடி. தசப்பிராதுற்பவம், s. prov. more properly. தசபிராதுர்ப்பாவம்.] A poem in the ஆசிரியவிருத்தம் verse, celebrating the ten incarnations of Vishnu, உற்பவமாலை. தசப்பொருத்தம்--கலியாணப்பொருத் தம்--மணப்பொருத்தம். s. [in astrol.] Ten points in which there should be agreement in the horoscope of the bride and bridegroom. 1. நாள், in the lunar asterism or lunar day of birth. 2. கணம், in the three-fold division of the lunar asterisms, தேவர், இராட்சதர், and மனிதர், nine being ascribed to each, and a preference given where both are not in the same division. 3. மாகேந்திரம், in the rising sign, and the fourth, seventh or tenth. (See கேந்தி ரம்.) 4. திரிதீர்க்கம், in the asterism at the birth of the bridegroom which should be above that of the bride. 5. யோனி, in genital characteristics, ascribed to the lunar constellations. 6. இராசி, in the zodiacal signs, in which after the sixth of the bridegroom, his should be above the bride's. 7. அதிபதி, in the rulers of the signs which are the seven planets. 8. வசியம், in the respective zodiacal signs one with another. 9. வேதம், தாலிப்பொருத்தம் or மங்கிலியக்கயிறு, in the astrological circles, in no one of which should both be found. 1. இரச்சு, in lines drawn across the circles in any one of which, both persons should not be found. தசப்பொருத்தம்--செய்யுட்பொருத்தம், s. See செய்யுள். தசமம், s. [prop. தசமஸ்கந்தம்.] The tenth book of Bhagavata. தசமபாகம், s. The tenth part. (Colloq.) தசமி, s. The tenth phase of the moon, in the increase or decrease, பத்தாந் திதி. W. p. 42. DASAMIN. தசமுகன், s. Ravana as the ten-faced. இராவணன். தசமூலம், s. A tonic medicament prepared from the roots of ten plants, ஒர்மருந்து. See மூலம். தசரதன், s. The name of an ancient king of Oude, the father of Rama, whose car bore him to any of the ten points, இராமன்பிதா; (ex தசம் et ரதம்.] தசவாயு, s. The ten vital airs supposed to be in the human body. தசாங்கம், s. The ten constituents of a kingdom. 2. The ten parts of a panegyric poem; [ex அங்கம்.] --Note. The constituents of a kingdom are: 1. மலை, mountain. 2. ஆறு, rivers. 3. நாடு, agricultural districts. 4. ஊர், towns 5. மாலை, garlands. 6. பரி, horse. 7. கரி, elephants. 8. முரசு, drums. 9. கொடி, flags or banners. 1. செங்கோல், scepter. தசாங்கத்தயல், s. A poem as தசாங் கப்பத்து. in ஆசிரியவிருத்தம் verse. தசாங்கப்பத்து, s. A poem in நேரி சைவெண்பா verse, celebrating the ten appendages of royalty, ஓர்பிரபந்தம். தசாமிசம்-தசாம்ஸம், s. Decimal fractions; [ex அமிசம்.] தசாவஸ்தை, s. Ten pains, symptoms of death. (See அவஸ்தை.) 2. [in lore poetry.] Ten kinds of விரகாவஸ்தை, which see. தசாவதாரம், s. The ten incarnations of Vishnu. See திருமாலவதாரம். தசேந்திரியம், s. The ten organs, viz.; five கன்மேந்திரியம் and five ஞானேந்திரியம். See இந்திரியம். 29)

tcai (p. 221) s. (com. சதை.) Flesh, one of the சத்ததாது, ஊன். 2. Meat, fleshy animal food, புலால். (சது.) 3. Fleshy or substantial parts of fruit. See சதை--Note. The word is principally limited to Ceylon.) தசைகரைந்துபோயிற்று. His flesh is reduced (by hard labour, &c.). தசையைப்பற்றியது. It is lodged in the flesh, or body as poison; a thorn, &c. நகமுந்தசையும்போல. As the nail and flesh --i. e. closely united. தசைநார் s. Muscles. Modern.) தசைப்பற்று--தசைப்பிடி, v. noun. Fatness, corpulence; also fleshy fruit. தசையடைப்பு, v. noun. [prov.] Forming of new flesh in a wound, carnifying, தசைவளர்ச்சி. 2. (in reproach) Growing fat, growing stout, கொழுப்புப்பிடித்தல். தசைவளர்ச்சி, v. noun. Forming of flesh carnification. 2. The growing of proud flesh. 3. A fungus or fleshy formation in the tip of the penis, obstructing discharges. 41) *

tāyumāṉār (p. 234) --தாயுமானவர், s. Siva, as worshipped in the temple on the rock at Trichinopoly, செல்வந்தியீசர். 2. A religious devotee of Siva; [ex தாய், et ஆக.] He who become a mother, from the table of Siva nourishing an orphan. 22)

tiruku (p. 240) v. noun. Twisting, wring with the hand; a crack, a crumple, முறுக்கு. திருகுசொல்ல, inf. To prevaricate, tergiversate. திருகுசொல்லி, appel. n. A prevaricating woman. 8)

tuṭppm (p. 245) s. [prop. துடைப்பம்.] A broom, விளக்குமாறு. 34)

turuntu (p. 248) கிறேன், துருந்தினேன், வேன், துரு ந்த, v. a. To enlarge a hole or cavity, துளைபருக்கப்பண்ண. 2. To explore, examine, ஆராய. 46) *

tiruppu (p. 240) s. Turn. 2. Turning, inversion, diversion, வளைப்பு. (c.) 32)

tuḷai (p. 251) s. [also written, தொளை.] Hole, orifice, aperture, perforation. துவாரம். (c.) 2. Gateway, passage, thoroughfare, opening. வாயில். 3. The hollow of a tube, உட் டுளை. 4. Bambu, மூங்கில். See தூம்பு. துளைக்கருவி, s. Wind instruments, one of the five kinds. துளைக்கை, s. Elephant's trunk, தும் பிக்கை. 2. See துளை, v. a. துளைச்செவி, s. Ear of an animal that has no external ear, உட்செவி. 2. An animal with the internal ear only, without any auricle; one of the two great classes of animals according to the Hindus, உட்செவியுள்ளது. துளைபோட-துளையடிக்க-துளையிட, inf. To make a hole, commonly with a chisel and mallet, to punch. 6)

tīvukkuruvi (p. 244) s. A foreign bird. (R.) 28)

tiṭārikkm (p. 237) s. Courage, boldness, vigor of mind, spiritedness, திடம். (c.) மனதைத்திடாரிக்கம்பண்ணிக்கொள். Be of good cheer. திடாரிக்கக்காரன், s. A courageous person. திடாரிக்கஞ்சொல்ல, inf. To encourage, as திடஞ்சொல்ல.