tngkm (p. 221) s. (probably a corrupted use of Sa. Tanka.) A weight, used for gold and silver, fine or pure gold, மாற்றுயர்ந் தபொன். (c.) தங்கமானநிலம். Rich soil. 2. Clean ground, floor, &c. 3. Ground, &c., ceremonially pure. தங்கமானநெல்லு. Very nice paddy--spoken in praise. தங்கமானபிள்ளை. A very dear, beautiful or promising child, a very amiable, good child. தங்கமானகுணம் An excellent disposition. தங்கக்கம்பிபோலே. Like gold wire; i. e. a tall, handsome person of good size; fair and not corpulent. தங்கவிக்கிரகம்போலே. Like a golden statue; i. e. one of good colour, proportions, &c. தங்கமே! An expression of endearment. தங்கமானவன். A generous person, an excellent man. தங்கத்துக்கழிவில்லை. Pure gold will never wear away by the lapse of time. பத்தரைமாத்துத்தங்கம். Gold of the highest quality, a hyperbolical or fancied quality, the best gold known being only of the tenth degree. தங்கத்தைஉருக்கிவிட்டதுபோல. Shining in complexion, &c., as refined gold. தங்கக்கட்டி, s. Mass of gold. 2. (fig.) A very dear, beautiful child. தங்கக்காசு, s. Gold coin. தங்கக்காப்பு, s. Golden bracelets. தங்கக்காறு, s. Gold in bars. தங்கக்குடம், s. Gold pot set on the tops of temples. 2. As பொன்குடம். தங்கச்சிந்தூரம், s. As தங்கமிருதியாதி. தங்கத்தகடு, s. Gold plate. தங்கத்தாம்பாளம், s. A plate of gold. தங்கபஸ்பம், s. Medicinal powder of gold--called ashes of gold. தங்கப்பாளம், s. A flat piece or ingot of gold. தங்கப்புகைக்காட்ட, inf. To gild. தங்கப்பூச்சு, v. noun. Gilding, gilt. தங்கமலாம்--தங்கமுலாம், s. Gilt, gilding. See முலாம். தங்கமழுத்த--தங்கமிட--தங்கமிழைக்க, inf. To lay gold, to mount or set with gold. தங்கமிருதியாதி, s. [prov.] A kind of powder said to be of gold. தங்கம்பூச, inf. To gild. தங்கரேக்கு, s. Gold leaf. தங்கவராகன், s. A pagoda, a goldcoin. தங்கவரைஞாண், s. A waist cord of gold. தங்கவேலை, s. Setting precious stones, &c., in pure gold. புடமிட்டதங்கம், s. Refined gold. வடிதங்கம், s. [prov.] Pure gold. 2. The best of its kind, excellent, superior, 3. Well recovered, as from sickness; healthy, cured of cutaneous diseases, &c. 19)

tṟuvāy (p. 230) s. (Tel. தரவாய், also தரு வாய்.) Occasion, particular juncture, nick of time, அற்றம். 2. Exigency, emergency, crisis, சமயம். 3. Seasonableness, rare opportunity, தற்சமயம்.--Note. This word is similar to தருணம், when the latter is used of events. 13) *

tiritūḷi (p. 239) s. [prov. for நிருத்தூளி.] Broken to pieces, shivered, powdered, சின்னா பின்னம். 45)

tīym (p. 243) s. (Tel.) Sweetness, lusciousness, deliciousness, தித்திப்பு. 20)

tarittiri (p. 225) s. The earth, பூமி. W. p. 439. DHARITRI. 2. See தரித்திரம். 37)

tāmāṉ (p. 234) s. (For.) The lower back rope of a dhoney sail, the back clew line, கப்பற்பின்பக்கத்துக்கயிறு. See கோசு. தாமானிலே பிடித்துவர--தாமானிலே விட--தாமனிலேவர, inf. To let the vessel drive before the wind. 6) *

tṉṉu (p. 231) கிறேன், தன்னினேன், வேன், தன் ன, v. a. [prov.] To take from a heap, &c., by little and little, to unlade a vessel a little at a time, கொஞ்சங்கொஞ்சமாகக்கொண் டுபோக. 2. To move a vessel by degrees, தோணிதள்ள; [ex தன்னம்.] 69)

tyngku (p. 224) கிறேன், தயங்கினேன், வேன், க, v. n. To glitter, to corruscate, to shine, ஒளிசெய்ய. 2. To waver, to shake, to be flexible, weak--as unable to bear a weight, அசைய. 3. To feel forsaken, destitute, melancholy, dejected, கலங்க. 4. To be perplexed, to be agitated, in mind or body, நடுங்க. (c.) தயங்கல், v. noun. As தயக்கம். 17)

tuttam (p. 247) s. Milk. 2. A collyrium of either blue or white vitriol, கண்மருந்து. (சது.) W. p. 38. TUTHA. வெள்ளைத்துத்தம். White vitriol, sulphate of zinc. (See also பாற்றுத்தம், மடற் றுத்தம், and மயிற்றுத்தம்.) துத்தநாகம்--துத்துநாகம், s. A kind of metal, spelter, or impure zinc, நவ லோகத்தொன்று. துத்தநாகபஸ்பம், s. Flowers of zinc. துத்தநாகமணல், s. Sand containing zinc. துத்தந்துருசு, s. Blue and white vitriols. துத்தபாஷாணம், s. A kind of natural arsenic. துத்தாஞ்சனம், s. A collyrium, as துத் தம்; [ex அஞ்சனம். 16)

tāraṇai (p. 234) s. Stability, steadiness, firmness, establishment, fixture, உறுதி. 2. One of the eight அங்கயோகம் of the silent, motionless devotee; fixing the mind, constantly on a member of the body as an expedient for keeping the thoughts from wandering. 3. Construction, arrangement, order, system, principles, established order of things either natural or artificial. See நவதாரணை. (Sa. Dha'ran'a.) நவதாரணை, The nine classes of things; existing or established by art; 1. நாமதாரணை, names appellations. 2. வச் சிரதாரணை,(probably) terms of architecture. 3. மாயாதாரணை, things formed by மாயை, as words, appearance of things created. 4. சித்திரதாரணை, paintings or sculpture. 5. செய்யுட்டாரணை, poems, poetry, compositions. 6. நிறை வு குறைவாகிய எண்பொருட்டாரணை, perhaps abstract numbers. 7. சத்ததாரணை, contrivance for the formation or modulation of sounds, as bells, musical instruments. 8. வஸ்துதாரணை, productions of art in general. 9. சதுரங்கதாரணை, a complete army of four kinds of forces. (See சதுரங்கம்.) II. The nine forms of worship practised by the Saiva Yogis. Their classification is: 1. நாமதாரணை, the worship of the Omnipresent God in the form of an image, to which is given his name. அளவிடப்படாதபிர மத்தைநாமத்தினால்வரையறைப்படுத்தல். 2. மாயாதா ரணை, worshipping the Supreme Being, who is unlimited, and without form, by the use of he formule, Maha Vakya (the great speech), accompanied by the entire renunciation of the world. This accords with the practice of the Adwita class of Vedantists, விகாரங்களில்லாதபாமரன் மாவினிடத்தில்புனைந்துரைக்கப்பட்ட பிரபஞ்சவியா பாரமாயையைத்துறப்பதற்குக்கருவியானமகாவாக்கியத் தைப்பொளுணர்ச்சியோடுஉச்சரித்தல். 3. பேததார ணை, an exercise of the Yogi to restrain his bodily affections, by uniting the vital air in the heart, பிராணன், in the podex, அபானன், in the body generally, வியானன், and in the throat, உதானன், these four, with that in the navel, சமானன்; and thus with the inward recital of the mystic O'm, to alter the position of his heart, supposed to be like a lotus flower with eight petals hanging downwards, பலமுறைஇயமாதிகள்செய்து, பிராணன், அபாணன், வியானன், உதானன் என்கிறவாயுக் களைச்சமானவா யுவுடனேசேர்த்து, கீழ்முகமாயிருக்கிற உள்ளக்கமலத் தைமேல்முகமாக்குகை, 4. மந்திரதாரணை, worshipping Siva by the famous five lettered incantation, நமசிவாய--rejecting the mystic O'm--ascribing to him the supremacy, and recognizing the universe as only the manifestation of Siva. Such as do this reject the primitive system, and believe in an all pervading soul of the universe, called Siva, எல்லாவற்றிற்கும் அதிஷ் டானமாய்எவையுமாகிறவன்சிவனேயென்று, பௌ ராணிகமந்திரங்களால்சிவத்தியானஞ்செய்தல். 5. சது ரங்கதாரணை, meditating on the Supreme Being, as one who having purified himself, and suspended his breath, unites the faculties of the mind with the four constituents of the body--earth, water, fire and wind--in the cavity of the crown of the head. This is done when the reason represented by fire; reflection by the wind; the will by water, are joined with resolution or passion, represented by earth, and all co-operate to fix the mind in the air, the seat of Brahma, காய சோதனம்பண்ணுகிறவன் நிலம், நீர், தீ, கால் என் னுஞ்சதுரங்கமாகிய அகங்காரசித்த புத்திமனசென்கிற வைகளைமுறையாக அடக்கி, பின்பு கால்வடிவானம னசை ஆகாயமாகியபிரமத்தானத்தில் சேரும்படிதியா னித்தல். 6. சத்ததாரணை, continual meditation of an ascetic in an immoveable posture, uttering the sounds of அ, உ, ம், or O'm. which represent the deity. This is done while closing the eyes and restraining all the external senses. By the mystic syllable, the வாதநாடி pulse is said to be purified, and its pulsation may be beard. (See கும் பகம்.) பிரமத்தையுணர்த்துகிற பிரணவத்தைத்தியான தாரணசமாதிகளால்அடைந்து, புறக்காணச்செய்கை யற்று, கும்பகத்தானமானவாதநாடியைச்சுத்திபண் ணி, நாதானுசந்தானத்தையடைதல். 7. வஸ்துதார ணை, the mental perception of Brahm, obtained by the firm power of thought, separated from external things, which unites the reason with the will, These combined, produce action or passion, Passion, reason and will are condensed in reflection, by which Brahm is perceived, பிறபொருளையடையாமல்அசைவற்றிருக்கிற மனமானதுபுத்தி, சித்தம், அகங்காரங்கள்மூன்றையு முறையேசேர்த்துக்கொண்டபின், அம்மனத்தால்பிரம த்தைத்தரித்தல். 8. வச்சிரதாரணை, rendering homage to Siva only in the Lingam. rejecting the lower positions which represent Brahma and Vishnu; and renouncing passion, and the corporeal senses, contemplating the divine essence with a fixed mind, பிரமன்வடிவாகியபீடத் தையும், திருமால்வடிவாகியவிவரத்தையும்நீக்கி, இலி ங்கத்தைமாத்திரம்பூசித்தல்என்றால்--அகங்காரத்தை யுஞ்சீவத்துவத்தையும்துறந்து, பரத்துவத்தையேதியா னித்தலாம், 9. சித்திரதாரணை, becoming ripe for absorption and approaching assimilation to the deity, by gaining a knowledge of the twenty-six properties of the body, the soul, and the Supreme Being (ஷட்விம்சகபாவம்). This is obtained by entirely forgetting the austerities practised, repeating continually the மகா வாக்கியம், solely contemplating the benefit to be derived, and then renouncing even that; the soul thus dominates over the immerging principle, arrives at a pure, spiritual knowledge and is merged in the Divinity, சத்தஉச்சரிப்பா லாகியமந்திரப்பிரயோகத்தைநீக்கி, பொருளையே ம னதில் அனுசந்தானம்பண்ணிக்கொண்டு, ஷட்விம் சகபாவத்தையடைந்து, பிராரப்தம் என்கிற கர்மபயன் களைமறந்து, சத்தார்த்தங்களையும்விட்டு, அறிவுமயமாயே இருத்தல். 32) *