māyai (p. 350) s. Falsehood, vanity, ideality of the world, பொய். 2. A power or energy, as மாயாசத்தி. 3. Deceit, fraud, trick. வஞ்சம். 4. Tricks, jugglery, இந்திரசாலம். 5. Lukshmi. W. p. 657. MAYA. 6. Kali, காளி. 7. Rati, wife of Kaman. இரதி. 8. A town, as மாயாபுரி. 9. Matter, See வித்தியாதத்துவம்-Note. This word retains its Sanscrit pronunciation in combination. மாயை, 5. Five kinds of delusion, or evil, on the principles of Adwitas or followers of Sankaracharya. They are: 1. தமம், the tamasa disposition--darkness, or obscurity of mind; 2. மாயை, ideality, inherent evil, personified matter; 3. மோகம், depravity, error; 4. அவித்தை, ignorance, folly; 5. அநிர்தம், that which is without, or strange, opposed to God. அதோமாயை--அசுத்தமாயை, s. Subordinate or inferior illusion, or Maya. அதோமாயையிலிருந்துபிரகிருதிதோன்றும். The female principle in nature springs from the inferior Maya. சுத்தமாயை--மகாமாயை, s. Primitive or original Maya, as காரணமாயை. மாயாகாரியம், s. The effects of Maya, its various changes, and diversifications in nature. மாயாசங்கற்பம், s. Any remarkable effect of Maya by way of creation or destruction. மாயாசத்தி, s. A power, energy, or principle which contains the five kinds of மாயை, given above. See மாமாயை. மாயாசாலம்--மாயாசித்து, s. Dissimulation, treachery, imposture. மாயாதருமம், s. Transient or deceptive merit, பொய்ப்புண்ணியம். 2. Nature or peculiarity of Maya, மாயையின்றன்மை. மாயாதர்மம், 2. The two peculiarities of Maya are: 1. சங்கோசம், contracting; 2. விகாசம், expanding. மாயாதாரகம், s. That which has Maya for a principal cause. மாயாதாரணை, s. Things formed by Maya, the third of nine classes. See தாரணை. மாயாதேகம், s. A transitory body, நிலை யற்றசரீரம். மாயாதேவி, s. The mother of Buddha, புத்தன்றாய். மாயாதேவிசுதன், s. The son of Maya, Buddha. (சது.) மாயாபஞ்சகம், s. As மாயை, 5. மாயாபாசம், s. Being under the influence of Maya. மாயாபுரி, s. One of the seven famous towns. See புரி. 2. Brass, பித்தளை. மாயாப்பிரதிவிம்பர், s. [hon.] He whose glories, are reflected, in creation, &c., by means of Maya, மாயையாற்பிரதிபலிக்குமுருவு டையோர். (உபநி-124.) மாயாமலம், s. As மாயைமலம். மாயாரூபம், s. Feigned shapes, forms assumed, or caused by super-human powers. மாயாலட்சணம், s. The properties of Maya. They are five; 1. அசத்து, unreality; 2. சடம், matter; 3. அநித்தம், transientness; 4. துக்கம், distress; 5. கண்டம், division, a part. மாயாலீலை, s. Sportive illusions, as of Krishna, Siva, &c. See இலீலை. மாயாவல்லபம், s. The power or efficacy of Maya. மாயாவாதம், s. A religion whose doctrines are false, skepticism, ஓர்மதம். மாயாவாதி, s. Destroyer of Maya, and its evils. (பிரபுலிங்.) 2. One of the above religion, or sect; a skeptic. மயாவித்தை, s. Magic, as மாயவித்தை. மாயாவிமோசனம், s. Removal of Maya. மாயாவினோதம், s. Legerdemain, sportive deception, கண்கட்டுவித்தை. மாயைமலம், s. Confusion of mind, one of the three defilements. See மலம். மாயையுற்றாள், appel. n. Kali, காளி. மாயோபாதானம், s. That which is caused by Maya; [ex உபாதானம்.] 21)

mti (p. 342) s. A poetic expletive of imperatives, as கேண்மதி, hear this, முன்னிலையசைச்சொல். 12) *

mātavam (p. 349) s. The season of spring, வசந் தகாலம். 2. The month of May, வைகாசி. 3. Spirituous or fermented liquor, கள்; [ex மது.] W. p. 656. MAD'HAVA. 4. Great austerity. See மா, adj. மாதவன், s. The Hindu Cupid, lord of the spring-season, வசந்தன். 2. Vishnu, விஷ்ணு. (சது.) மாதவி, s. Sugar; treacle from sweet toddy, வெல்லம். 2. A large creeper, வசந்தகாலமல்லிகை, G&ae;rtnera racemosa. 31) *

mālai (p. 351) s. A garland, or wreath of flowers, or gold; a string of beads. (c.) 2. A poem of several parts, ஓர்பிரபந்தம். 3. A line, a row, ஒழுங்கு. W. p. 659. MALA. 4. Natural quality, இயல்பு. 5. (c.) Evening, அந்திப்பொழுது. 6. One of the six divisions of the day, from sunset till ten o'clock. See பொழுது. 7. A kind of disease affecting the neck, as கண்டமாலை. 8. A palace, அரண்மனை. (See மால்.) 9. A woman, பெண். 1. [in combin.] Continuity, as உரூபமாலை, declension of nouns; கிரியாமாலை, conjugation of verbs. அவள்மாலைமாலையாய்க்கண்ணீர்விட்டழுதாள். She shed tears in streams. காலைமாலை. Morning and evening. மாலைமுழுக்காகாது. Bathing [with oil] in the evening is not healthy. மாலைகட்ட, inf. [appel. n. மாலைகட்டி.] To make a garland of flowers and leaves. மாலைகோக்க, inf. To string a garland. மாலைக்கண்--மாலைக்காமாலை, s. Nightblindness, nyctalopia. மாலைக்கண்ணன், s. A pur-blind person, nyctalops. மாலைசாத்த, inf. To adorn an idol, &c. with garlands. மாலைசுழற்றியெறிய, inf. To cast a garland at random to ascertain the successor to a deceased king by its falling on the person; or sometimes, the destined husband for a king's daughter. In choosing a king, an elephant sometimes throws the garland. மாலைசூட, inf. To adorn with a garland. மாலைநுழைஞ்சான், appel. n. A dark bird with white breast which nestles in the sand at dusk, ஓர்குருவி. மாலைநேரம், s. The evening time. மாலைபோட, inf. To put a garland on one's neck. 2. [fig.] To choose a husband. மாலைப்பண், s. A kind of tune, an evening song, அந்தியிற்பாடும்பண். மாலைப்பதநீர், s. [com. மாலைப்பதனி.] Palmyra sap taken in the evening. மாலைமசங்குகிறநேரம், s. The dusk of evening. மாலைமாற்று, v. noun. Exchange of garlands. 2. A peculiar species of verse, ஓர்சித்திரகவி. மாலையணி, s. Ornaments of wreaths, garlands and flowers. 2. A rhetorical figure, ஓரலங்காரம். மாலையாங்காலம், s. [prop. மாலைக்காலம்.] Evening, மாலைநேரம். (usage.) மாலையீடு, v. noun. [inf. மாலையிட.] Casting of a flower garland by a lady, on the person of her choice, மாலையிடுகை. 2. A monument of one burnt with her deceased husband. (Southern usage.) அவளுக்குமாலையிட்டவன். Her husband. மாலைவெள்ளி, s. Venus as the evening star--oppos. to காலைவெள்ளி. 50)

mcāl (p. 338) --மஷால், s. [Arab.] A flambeau, a torch, தீவர்த்தி. மசால்ச்சி--மஷால்ஜி, s. a torchbearer.

miccm (p. 353) s. Excess, surplus, overplus' remainder, that which is to spare, மீதி; [ex மிஞ்சு.] (c.) குடிகளில்மிச்சமானபேர்கள். The majority of the inhabitants. அவன்மீச்சமாயெடுத்துக்கொண்டான். He took too much. மிச்சஞ்சொச்சம், s. Any thing left; that which can be spared. 16) *

mācipattiri (p. 348) s. Indian wormwood, Artemisia Indica, ஓர்பூடு. 29)

māṇi (p. 349) s. A Brahmachary, or bachelor who is a religious student. See பிரமசாரி. 19)

mācktāckm (p. 348) s. Insinuation, act of worming one's self into favor, or ingratiating one's self by cunning. (Colloq.) அவள் எப்படியோ அவனை மாசகதாசகம்பண்ணித் தன் கையிற்போட்டுக்கொண்டாள். She won and took him by artifice. 21)

mācci (p. 348) --மாச்சு, s. [prov.] Fetters. 38)