aṉu (p. 33) s. [sans. அநு.] The jaws, mandibles, கதுப்பு. Wils. p. 968. HANU. 2. prep. Following close, succeeding, together, தொடர்ச்சி. 3. Alliteration in poetry. மோனை. 4. Like, equal to, சமம். 5. A prefix to words from the Sanscrit implying after, like, in the same manner, with, together with, severally, each by each, &c. Wils. p. 31. ANU. (p.) அனுகமனம், s. Accompanying, உடன்போகுதல். Wils. p. 31. ANUGAMANA. அனுகரணம், s. Imitation, doing a thing like another, ஒன்றுபோற்செய்கை. Wils. p. 31. ANUKARAN'A. அனுகரணவோசை, s. Imitative sound. அனுகூலம், s. Favor, auspices, kindness, propitiousness, விக்கினமின்மை. 2. Success, prosperity, the accomplishment of an object, a happy issue, consummation, காரியசித்தி. Wils. p. 31. ANUKOOLA. இரண்டுபேருக்கு மனுகூலம்போலே தோன்றி. Appearing favorable to both parties. அனுகூலப்பட, inf. To succeed, be successful. அனுகூலன், s. Patron, benefactor. 2. (சுவைக்கொத்து.) A husband who does nothing in breach of his faith to his wife-one of the four சிங்காரநாயகர். அனுகூலி, s. Patron, benefactor. அனுகோதம், s. (Anat.) Cerebellum. அனுக்கிரகம், s. Favor, grace, benignity, அருள். Wils. p. 32. ANUGRAHA. 2. Illumination of souls,--one of the five acts ascribed to Siva, பஞ்சகிருத்தியத்தொ ன்று. See கிருத்தியம். அனுக்கிரககர்த்தா, s. The gracious Creator. அனுக்கிரகஞ்செய்ய--அனுக்கிரகம் பண்ண, inf. To exercise favor, be merciful. அனுக்கிரகாங்குரம், s. The sprouting of grace. அனுக்கிரகிக்க, inf. To be gracious, benignant, to bestow favor, show kindness, grant, be propitious, அருள்செ ய்ய. அனுக்கிரகிப்பு, v. noun. Favoring, aiding. அனுக்கிரமம், s. Order, regularity, train, கிரமம். Wils. p. 31. ANUKRAMA. அனுசந்தானம், s. Search, inquiry, investigation, ஆராய்வு. 2. Meditation, contemplation (on an image of the deity) in the mind, விடாயோகம். Wils. p. 36. ANUSAND'HANA. அனுசந்தானம்பண்ண, inf. To fix an arrow in the bow, வில்லிலம்புபூட்ட. அனுசந்திக்க, inf. To contemplate, meditate, விடாதுதியானிக்க. 2. To attach constantly as the arrow to the bow, அம்பிடைவிடாமற்பிரயோகிக்க. அனுசரணம்--அனுசரணை, s. Custom, habit, usage, comformity to usage, as, அனுசாரம். 2. Cleaving unto, பற்றி நடக்கை. 3. Attention, kindness, உபசாரம். Wils. p. 36. ANUSARAN'A. அனுசரன்--அனுசாரி, s. A follower, adherent, சார்ந்தோன். 2. A companion, assistant, உதவிக்காரன். Wils. p. 32. ANUCHARA and ANUCHARIN. அனுசரிக்க, inf. To follow, practise, adhere to (a friend, a deity, religious opinion, &c.,) பின்பற்ற. 2. To worship, serve, reverence, வழிபட. 3. To celebrate, observe, keep a day, rite, &c., கொண்டாட. 4. To apply, wait upon, make persevering application to, சார. 5. To join one's party, embrace one's opinion, unite with one, become a proselyte to, சேர.--Note. Perseverance is always implied; [ex அனுசாரம்.] இராசாவை யனுசரித்துய்யப் பெற்றேன். By continual application to the king, I have obtained promotion. அனுசரிக்கை--அனுசரிப்பு, v. noun. Following, celebrating, worshipping, &c. அனுசன்--அனுசாதன், s. A younger brother, தம்பி. Wils. p. 32. ANUJA and ANUJATA. (p.) அனுசாரம், s. Adherence to custom, following after, accompanying, &c., தொடர்தல். Wils. p. 36. ANUSARA. 2. Retrogression of a planet, வக்கிரம். அனுட்டானம்--அனுஷ்டானம் s. Exercise of prescribed daily duties, performance of religions rites, அனுட்டி ப்பு; [ex அநு, according to, et ஸ்தா, to stay.] Wils. p. 36. ANUSHTANA. அனுட்டானச்செம்பு, s. A pure pot used in the daily worship. அனுட்டிக்க, inf. To perform religious rites and ceremonies--as fasting, penance, bathing, repeating incantations, &c. விரதமுதலியவனுசரிக்க. 2. To practise, habituate one's self, observe, விடாதுதொடர. துராசாரமனுட்டித்துக் கெட்டுப்போனான். By an evil course of life he was ruined. அனுட்டிப்பு, v. noun. Performing, practising, (religious rites, &c.) observance. அனுதினம் Daily, எப்பொழுதும். Wils. p. 32. ANUDINA. அனுதினமும், Day by day, every day. அனுபந்தசதுஷ்டயம்--அனுபந்தம், s. Union, connection, இயைபு. Wils. p. 34. ANUBUND'HA. The four அனுபந்தம் or properties of a book to be mentioned in the preface are, விடயம். contents; சம்பந்தம், order; பிரயோசனம், object; and அதிகாரி, persons for whom intended. அனுபல்லவி, s. The stanza immediately following the chorus in the species of verse called பதம். See முத்திரைப்பல் லவம். அனுபவம், s. Feeling, experience, enjoying or suffering the results of actions done in former births. Wils. p. 34. ANUB'HAVA. அனுபவப்பட, inf. To be realized, 2. To be attended with success. அனுபவிக்க, inf. To enjoy, suffer, experience good or evil, enjoy or suffer the effects of actions performed in former births, enjoy the benefit of, துய்க்க; [ex அனுபவம்.] சுகதுக்கங்களிரண்டையுமனுபவிக்கிறோம். We experience both joy and sorrow. ஒருவன்வீட்டைப்பிறனொருவன் பத்தாண்டளவும் யாவருமறியவனுபவித்தால் அவ்வீடவனதே. If any one have the possession of the house of another for ten years, and this be generally known, the house becomes his. அனுபவிப்பு, v. noun. Enjoying, suffering, experiencing. அனுபாகம், s. (Anat.) Maxillary portion; [ex ஹநு, jaw.] அனுபானம், s. A fluid vehicle in medicine, drink taken with or after medicine. 2. An ingredient to take with, or after medicines, as sugar, &c. Wils. p. 33. ANUPANA. அனுபூதி, s. A boon or blessing obtained from the Supreme Being connected with or leading to final bliss, divine knowledge, favor, grace in reference to divine things. 2. Superhuman knowledge ascribed to or obtained from Siva. Wils. p. 34. ANUB'HOOTI. 3. Sentiment, சிந்தனை. அனுபோகம், s. Experience, practice, அப்பியாசம். 2. Enjoyment or suffering, அனுபவம். 3. Delight, mutual delight, இன்பம். 4. Venery, புணர்ச்சி. அனுபோகிக்க, inf. To enjoy, have mutual delight, sexual intercourse, experience good or evil. அனுமதி, s. Assent, approbation, consent, சம்மதி. 2. Order, command, கட் டளை. Wils. p. 34. ANUMATI. அவருடைய அனுமதிப்படி. By his order or in his name. அனுமரணம், s. The voluntary death of a widow on the funeral pile with the deceased husband, உடன்கட்டையேறுகை. Wils. p. 34. ANUMARAN'A. 2. A system of architecture. See சிற்பநூல். அனுமானம், s. Inference, illation-one of the modes in logic of arriving at a conclusion, as from smoke to infer the presence of fire, காரியத்தாற்காரணமறிகை. Wils. p. 34. ANUMANA. Some reckon the following four kinds; viz.: 1. தன்பொருட் டனுமானம். 2. பிறர்பொருட்டனுமானம். 3. அன் னுவயவனுமானம். 4. வெதிரேகவனுமானம். In அளவை the four are; 1. ஏதுவனுமானம், inference of an existing cause from sight of the effect, as of fire from the appearance of smoke. 2. பொதுவனுமானம், inference of the existence of a thing or reality of a thing by the presence of another, which is not wholly conclusive but probable and consistent. 3. எச்சவனு மானம், inference of a past cause from a present effect--as fishes in the rivers show that torrents have fallen on the mountains. 4. முதலனுமானம், inference of a future effect from a present cause-as that rainy clouds will bring rain. Another. 1. பூர்வக்காட்சி, inference of a thing from previous knowledge of its properties--as when we see a flower, we identify it from its smell. 2. அனுமானவ னுமானம், inference from an inference--as when we infer that a man is learned from his mode of treating a subject. 3. ஆகமவனுமானம், inference from the rules of Agamas--as the punishment is owing to former deeds. 2. Doubt, hesitancy uncertainty, conjecture, சமுசயம். அனுமானப்பிரமாணம், s. one of the eight laws of evidence, inference, காரியத்தாற்காரணத்தைக்காட்டுவது. அனுமானிக்க, inf. To neigh as a horse, குதிரைகனைக்க. 2. To doubt, hesitate, சந்தேகிக்க. 3. v. a. To imagine, infer, understand or determine by inference, காரியத்தாற்காரணமறிய. அனுமானிதம், v. noun. The neighing of a horse. அனுமேயம், s. The thing sought to be known as fire which is infered from smoke. Wils. p. 34. ANUMEYA. அனுமை, s. [in logic.] Inference, conclusion from premises, அர்த்தாபத்தி. Wils. p. 34. ANUMA. 2. Front of the temples close to the back of the eye, கண்ணிமையினடி. அனுராகம், [ex ரஞ்ச, desire.] Attachment, fondness, faithful love of a husband and wife. Wils. p. 35. ANURAGA. அனுராகபோகம், s. Sexual enjoyment. அனுராகமாலை, s. A poem. அனுரூபம், s. Likeness, resemblance. Wils. p. 35. ANUROOPA. அனுலோமசன்--அனுலோமன், s. The child or descendant of a high caste father by a low caste mother; [ex லோய, hair of the body.] Wils. p. 35. ANULOMAJA. அனுவக்கிரம், s. The transit of a planet in retrogression into the preceding sign. அனுவக்கிரேஷ்டம், s. The quantity expressed by இஷ்ட, 3°ree; 2. அனுவதிக்க, inf. To repeat what has been said before, திரும்பச்சொல்ல. அனுவாதம், s. Repetition of a reason or argument--opposed to புரோவா தம், வழிமொழிகை. 2. Abuse, reviling, நிந்தி க்கை; [ex வத, to speak.] Wils. p. 35. ANUVADA. அனூர்த்துவாஸ்தி, s. (Anat.) Upper maxillary bone. 102)

apirati (p. 17) s. Pleasure, இன்பம். 2. Practice, occupation, தொழில். Wils. p. 55. AB'HIRATI. 22) *

iclu (p. 45) கிறேன், இசலினேன், வேன், இசல, v. n. To strive pertinaciously, speak obstinately, வாதாட. இன்பமாயிசலிக்கொண்டு பாடுகின்றன. They (the birds) sing sweetly emulating one another. இசலாட்டம், v. noun. Striving--as இகலாட்டம். (c.) 35)

itamiyam (p. 45) s. Pleasure, satisfaction, sweetness, இன்பம். [ex இதம்.] (p.) 145) *

itam (p. 45) s. That which is acceptable, pleasant, agreeable, delightful, gratifying, welcome, இன்பமானது. 2. A good, benefit, நன்மை. Wils. p. 975. HITA. 3. Taste, gust, relish, இனிமை. 4. That which belongs, உரிமை. 5. Word, சொல். இதக்கேடு, s. Tastelessness, insipidity. இதஞ்சொல்ல--இதம்பேச, inf. To give good advice, give appropriate counsel. (அரிச்சந்.) 2. To speak good things. 3. To speak kindly, sweetly, acceptably. இதம்பண்ண, inf. To please, gratify person, &c., இன்பஞ்செய்ய. இராகிதம், s. Good and evil, நன்று தீது. [in usage இதமகிதம்.] Wils. p. 975. HITAHITA. வாய்க்கிதம், s. Being pleasant to the taste. 146)

iṉ (p. 57) adj. Sweet, pleasant, agreeable, இனிமையான. இன்சொல், s. See இனியசொல். இன்சொல்லுவமை, s. [in rhetoric.] A comparison between two things, one of which, though excelling, bears a resemblance to the other, உவமையணியி லொன்று. இன்னலம், s. Delight, merit, virtue, இனியநலம். இன்னிசை, s. Melody, harmony, இன்பமானவோசை. 2. A tune, இராகம். 3. (fig.) A kind of lute with seven strings, ஏழுநரம்புள்ளவீணை. இன்னிசைகாரர், s. Players on the lute, musicians, பாணர். இன்னிசைச்சிந்தியல்வெண்பா, s. The three-lined இன்னிசைவெண்பா, of which the two first have four சீர், the last only three, சிந்தியல்வெண்பாவிரண்டனு ளொன்று. இன்னிசைவெண்பா, s. A species of verse in four lines, of which the first three have each four சீர், and the last line three. இன்னோசை, s. Euphony, இனி யவோசை. 52)

iṉṉiym (p. 57) s. A sweet sounding instrument, இன்பமானவாத்தியம். (p.) ஈ ஈவுக்கணக்கு, s. Division in arithmetic, பாகாரம்.

iṉpm (p. 57) --இன்பு, s. Delight, pleasure, happiness, bliss, அகமகிழ்ச்சி. 2. Agreeableness, இனிமை. 3. [in rhetoric.] One of the nine இரசம், நவரசத்திலொன்று. இன்பங்காட்ட, inf. To be sweet, pleasant, delicious, இனிமைதர. 2. To allure by gratifications, வசீகரிக்க. இன்பதுன்பம், s. Joys and sorrows. இன்பன், s. A husband, கணவன். (p.) இன்புறல், v. noun. Enjoying pleasure, being happy, rejoicing, experiencing, delight, being satisfied, மகிழ்ச்சிபொ ருந்தல். கண்ணுக்கின்பம், s. That which is delightful or pleasing to the eye. காதுக்கின்பம், s. That which is harmonious or pleasant to the ear. உடற்கின்பம், s. That which is pleasant to the touch. பேரின்பம், s. Heavenly bliss. சிற்றின்பம், s. Secular, evanescent pleasure, sensual enjoyment. 55)

uruci (p. 65) s. Taste, good taste, relish, gustation, flavor, சுவை. 2. Being pleasant to the ear, that which is delicious, exquisite, சந்தவின்பம். 3. Attraction, taking, allurement, enticement, இன்பம். 4. Best relish, மிகுசுவை. Wils. p. 77. RUCHI. உருசிகரம், s. Pleasantness, tastefulness, deliciousness, மதுரம். 2. Dainties, இனிப்புள்ளவை. Wils. p. 77. RUCHIKARA. உருசிகரமாயிருக்க, inf. To be wellseasoned. உருசிகாட்ட, inf. To allure by baits, dainties, shows, &c.; to cause one to engage in or relish a pursuit, by giving a gratifying fore-taste, இனிப்புக்காட்ட. 3. To attract, entice, decoy, ஆசைபதங்கா ட்ட. உருசிகாண, inf. To be attracted, allured, decoyed by bait, a taste, experience, profit, &c., உருசியறிய. உருசிதட்ட, inf. To be sweet, pleasant, சுவைதோன்ற. உருசிபார்க்க, inf. To taste, prove, examine, or ascertain by tasting, சுவையறிய. உருசிப்பட, inf. [with dative.] To relish, be sweet, taste well, உருசியாயிருக்க. 2. [with dative of pers. or thing.] To like, be taken with, to have relish for, or to be fond of pursuit, employment, &c., பிரியமாயிருக்க. நாவுக்குஉருசிப்பட, inf. To have a special liking for any kind of food. நாவுக்குருசிபாவுக்குருசி. That which is agreeable t the tongue will be so to poetry. உருசிப்படுத்த, inf. To cause one to relish, like, &c.; to excite desires, உருசிக்கச்செய்ய. 2. To impart flavor, make relishable, to season, சுவைப்படுத்த. உருசிப்பேச்சு, s. An alluring discourse. உருசியறிந்தவன், s. One who has tasted any thing. உருசியானபாடல், s. A euphonious poem. உருசியானவுணவு, s. Delicious food. உருசிவருக்கங்கள், s. Dainties, delicacies. அதிகவுருசி, s. Daintiness, delicacy. 12)

uṟu (p. 67) கிறேன், உற்றேன், வேன், உற, v. n. To be, to exist, உண்டாக. 2. To feel, experience, suffer, enjoy, experience sensations--as heat, cold, பரிசிக்க. 3. To be in contact, to join closely, unite with, combine, கூட. 4. To happen, occur, befall -- as a good, or evil, சம்பவிக்க. 5. To accrue--as riches, சேர. 6. To profit, turn to account, பயனுற. 7. To obtain, கிடைக்க. 8. To arrive at, reach, வர. 9. To belong to peculiarly, to be appropriate, பொருந்த. 1. To be situated at, or be in a place, இரு க்க. 11. To dwell, reside, தங்க. (p.)-Note. This word is often joined to verbals or verbal roots to form new verbs, and the infinitive and other parts are used adverbially to express intensity, entireness, &c.--as குழுற்றது, it surrounded; ஊடுறச்சென் றது, it pierced, or penetrated. உறச்சிவந்தது. It is become very red. உறவளைக்கும்வில். A bow bent to the utmost. சுகமுறுநித்திரை. Refreshing sleep. கிலேசமுற்றேன். I became sorrowful. விருப்பமுற்றேன். I have conceived a desire. இன்பமுற்றேன். I was rejoiced. பயமுற்றேன். I grew frightened. நோயுறும்போது. When sickness befalls-பாவியருறும்பழி. The evil endured by the wicked for their sins. (இராமா.) சொல்லலுற்றேன்--சொல்லுற்றேன். I said, I have treated on--a formal or dignified mode of expression among authors. மீகீழிதழுறப்பம்மப்பிறக்கும். The letters ப் and ம் are produced by the contact of the upper and lower lips. (நன்.) முந்தினார்பின்னுறக்கடுகவோடினான். He ran so swiftly that all who started before him were left behind. உறவற்ற, inf. To dry up entirely. உறுந்தருணம்--உறுந்தறுவாய், s. Emergency, exigency, particular juncture. உறுவதுகூறல், v. noun. Giving an indirect answer to a question, எண்வகை விடையிலொன்று. உற்ற, rel. part. Uncommonly devoted, trusty. உற்றசெய்தி, s. True report, true news. உற்றது, appel. n. The thing as it is, the whole of it. உற்றதுசொல்ல, inf. To speak the truth. உற்றதுசொல்லஅற்றதுபொருந்தும். By telling the truth, misunderstandings are adjusted; truth is the surest resource through life. உற்றபண்புரைப்போர், s. Messengers, தூதர். (p.) உற்றமனிதன், s. A fit or proper person to transact an affair, one who can be trusted. உற்றவன், s. A friend, a relation, உறவோன். உற்றவிசேஷம், s. A proper or suitable expression. உற்றளவு, s. An accurate, genuine, fair measure, சரியளவு. 2. Genuine state of things, real news, உள்ளதன்மை. உற்றறிய, inf. To feel by the touch, be sensible to touch--as plants, &c., பரிசித்துணர. 2. To experience, to know by experience, பயின்றறிய. உற்றாண்மை, s. [prov. prop. உற்ற வுரிமை.] Interest as among near relatives and friends. 2. Close or intimate friendship, attachment. உற்றாண்மைபேச, inf. To speak for--as a near relative, or friend interested in one's welfare. உற்றாராய, inf. To investigate deeply, attentively, minutely, &c. உற்றார்--உற்றோர், s. Relations, உறவோர். 2. Friends, சிநேகர். உற்றிடம், s. An emergency, exigency, ஆபத்து. (p.) 2. (Rott.) A refuge, அடைக்காலம். உற்றிடத்துதவ, inf. To help on an emergency. உற்றுக்கேட்க, inf. To listen attentively. உற்றுப்பார்க்க, inf. To look steadfastly. 2. To examine minutely. உற்றுழி, s. Emergency, exigency, time of expected evil, imminent danger, &c., வருத்தமானகாலம். புலம்புற, inf. To utter lamentation. பயமுற, inf. To be afraid. கையுறாப்பொருள், s. A thing which does not come near to hand; i. e. which is obtained with great difficulty. உரனுற, inf. To obtain strength or force. உறல், v. noun. Being near, coming, approaching. உறுபு, v. noun. Costiveness, thickness, narrowness, செறிவு. 2. Abundance, plenty, மிகுதி. உறுவிக்க, inf. To cause to be, &c. 79)

uv (p. 66) க்கிறேன், ந்தேன், ப்பேன், க்க, v. a. To be pleased with, to approve of, to like, விரும்ப. 2. v. n. To be glad of, to rejoice in, to be delighted with, மகிழ. 3. [vul.] To be pleasing, agreeable, இன்பமாயிருக்க. அவருக்குவந்தசெய்கை. A thing pleasing to him. உலகுவப்பச்செய்து. Acting so that the world may be pleased with it-- (நாலடி.) காய்தலுவத்தலகற்றி. Free from anger and partiality. (அறநெறிச்.) உவப்பு, v. noun. Joy, delight, pleasure, gladness, மகிழ்ச்சி. 2. (p.) Height, உயரம். 3. Expanding, blooming, swelling --as பொலிவு. 4. Gratification, பிரியம். 5. Play, amusement, &c., விளையாட்டு. உவப்பின்மை, s. Unpleasantness. 58)

ēmm (p. 79) s. Delight, enjoyment, gratification, இன்பம். (சத 38.) 2. Fascination, stupor, perplexity, any illusion, bewilderment, or suspension of the mental powers, derangement, மயக்கம். 3. Night, இரா. 4. Safety, defence, protection, security, safeguard, guards, காவல். 5. Hoarded treasure, புதையல். 6. Jollity, mirth, frantic joy, களிப்பு. 7. Curtain, திரைச்சீரை. 8. Sacred ashes, விபூதி. (p.) ஏமத்திலுஞ்சாமத்திலும்வராதிரு. Do not come so late at night, or at inconvenient times. இனமென்னுமேமப்புணை. The grateful ship of consanguinity. (குறள்.) 29) *

kṭi (p. 87) s. Scent, odor, fragrance, வா சனை. 2. Wedding, nuptials, கலியாணம். 3. Protection, safeguard, defence, காவல். 4. Sharpness, keenness, கூர்மை. 5. Brightness, transparency, ஒளி. 6. Fearfulness, dreadfulness, அச்சம். 7. Speed, swiftness, சீக்கிரம். 8. Poignancy, pungency, கரிப்பு, 9. Abundance, copiousness, plentifulness. மிகுதி. 1. Beauty, சிறப்பு. 11. Delight, gratification, pleasure, இன்பம். 12. Intensity, உக்கிரம். 13. Newness, modernness, புதுமை. 14. Sounding, sonorousness, ஓசை. 15. Time in minute or indivisible portions, பொழுது. 16. A flower-garden, நந்தனவனம். 17. Merriment, களிப்பு. 18. A vampire, a goblin, பிசாசம். 19. A corpse, பிணம். 2. Explication, விளக்கம். 21. (இரேவ.) A beggar's bowl, இரப்போர்கலம். (p.) கடிகெழுபரிதியைக்கரங்குவித்தபின். After worshipping with folded hands the bright sun-கடிமதுநுகர்ந்தோர். Those who drink liquors which cause them to be merry-கடிமிளகுதின்றகல்லாமந்தி. The irrational monkey which ate the pungent pepper-கடியரமகளிர்க்கேகைவிளக்காகி. Serving as a portable lamp to the timid sirens-கடியுண்கடவுட்கிட்டசெழுங்குரல். The red millet offered in rich profusion to the god who feeds upon it-கடிவினைமுடுகி. The wedding approaching-பழுமரக்கடியுட்புக்கான். He entered the grove of banyan trees. புதிதுண்கலவிக்கடிமகிழ்ந்தே. Rejoicing in recent conjugal pleasures- கைவளைபலியொடுங்கடியுட்சோர்ந்தவால். The bracelets (of the ascetic virgins) dropped into the beggar's bowls along with the rice. எம்மம்புகடிவிடுதும். We will soon despatch our arrows. கண்ணாடியன்னகடிமார்பன். One whose breast glitters like a crystal-கடிநகர், s. A city surrounded by guards. கடிமாலை, s. A fragrant flowergarland. கடிமுரசு, s. The sounding drum. கடிமுனைப்பகழி, s. A sharp-pointed arrow. விழாக்கடி, s. The splendid scene of the festival. 45) *

kāppiym (p. 104) s. [as காவியம்.] An epic poem, containing particulars relating to அறம், பொருள், இன்பம், and வீடு, having a hero, and depicting exploits. &c., being of two kinds, the major and minor, viz:பெருங்காப்பியம், s. An epic poem complete in its parts, especially in அறம், பொருள், இன்பம், வீடு, (தண்டி.) சிறுகாப்பியம், s. An epic poem, deficient in one or more of the four main parts. The name காப்பியம் is generally given to this. (தண்டி.) 53)

kai (p. 139) s. Hand; arm, கரம். 2. Elephant's trunk or proboscis, யானைத்துதிக்கை. 3. Wing of an army, படைவகுப்பு. 4. A course of conduct, ஒழுக்கம். 5. Littleness, meanness, lowness; adversity, சிறுமை. 6. Side--as right or left side, பக்கம். 7. Side--as party, பகுதி. 8. Place, இடம். 9. Rank, degree, வரி சை. 1. Embellishment, ஒப்பனை. 11. A handful, கைகொண்டஅளவு. 12. Sleeve of a garment, சட்டையின்கை. 13. Ability, சாமர்த் தியம். 14. A rafter, கைமரம். கைகட்டிநிற்க, inf. To stand with the arms folded; i. e. to stand in awe, to obey strictly. கைகழுவ, inf. To wash the hands after cating. 2. To relinquish, reject. கைகாட்ட, inf. To make signs with the hand, to beckon, &c. 2. To make gestures with the hands--as dancing girls. 3. To give a bribe, a present, something to please one, &c. 4. To make a pretence of giving; to give a little only. 5. To make signs with the back of the hand for one to go. கை. 8. The ear, or organ of hearing, காது. 9. The hearing or trial of a case, வழக்குக்கேட்கை. 1. Report, rumor, பேச்சு. 11. Tradition, பாரம்பரியம். கேள்வியற்றுக்கிடக்கிறது. There is no administration of justice; no justice or satisfaction can be obtained. கேள்விமுயல். Be prompt in receiving information. கேள்விகொடுக்க, inf. To give ear, to listen--not elegant. கேள்விமறுமொழி, s. Question and answer; a catechism. கேள்விக்கடுதாசி, s. [prov.] Written application to a court of justice. 2. Tenders or proposals in writing. கேள்விக்காரர், s. [prov.] Bidders at an auction. 2. Persons who tender proposals at a purchase. 3. Candidates or applicants for an office. கேள்விச்செவி, s. Listening credulously to hear-say reports. கேள்விச்செவியன் ஊரைக்கெடுத்தான். The credulous ruler ruined the country. கேள்விப்பத்திரம், s. [prov.] A request, application, petition, &c., in writing. கேள்விகேட்பாடு, s. [local.] Judicial inquiry, investigation. கேள்வியற்றஊர்--கேள்வியில்லாதஊர், s. A town without justice. கேள்விமுறை, s. Inquiry into; superintendence, control, management. கேள்வியாக, inf. To be heard, to be reported; to reach the ears--as news; to be heard in court. கை கைகாட்டு, v. noun. Gesture with the hand, as in dancing; beck of the hand. கைகுவிக்க, inf. To hold up the hands joined, in worship, &c. See குவி. கைகுறண்ட, inf. To have the hands bent by spasms. 2. To be cramped in the hands. 3. To be stingy, parsimonious, close-fisted. கைகூச, inf. To be backward in using the hand. See கூசு. கைகூட, inf. To come to hand, be obtained, to succeed, அனுகூலப்பட. அவன்செய்வதெல்லாம் அவனுக்குக் கைகூடும். All that he does prospers. கைகூப்பு, v. noun. Raising the joined hands in worship--as கூப்பு. 2. The distance from the tip of the fingers to the feet, when the hands are joined and raised above the head. கைகொட்ட, inf. To clap the hands. கைகோக்க, inf. To clasp one another's hands, to join hands. 2. To be arm in arm, to take another's arm. கைகோத்தாட, inf. To dance with arms linked. கைகோள், s. A course of conduct, especially in love affairs. (அகப்பொ.) கேள்வி, v. noun. The grand subjects of information under four heads; 1. அ றம், virtue or a virtuous course of action; all knowledge relating to the nature or practice of virtue, or having virtue as its object, including religion, jurisprudence, ethies and every thing connected with the well-being of society, and the promotion of universal benevolence towards all sentient beings. This is subdivided into, 1. இல்லறம், the duties and usages of man--as a member of society. 2. துறவறம், the duties and practices of the recluse, who renounces social life and retires to the desert. 2. பொருள், wealth, property, substance; truth; all kinds of knowledge relating to the nature, acquisition and uses of learning and wealth--including. 1. கல்விப்பொருள், general knowledge, and science. 2. செல் வப்பொருள், property, trade, commerce and the various occupations for gain or the support of life. 3. இன்பம், delight, gratification, knowledge of the nature and means of pleasure and bliss--especially love and matrimony. 4. வீடு, liberation from births, knowledge relating to final emancipation or eternal felicity. --Note. Another classification makes five parts, the fifth embracing the practice of the rules laid down for the attainment of the benefits implied in the four. 72)