aṉu (p. 33) s. [sans. அநு.] The jaws, mandibles, கதுப்பு. Wils. p. 968. HANU. 2. prep. Following close, succeeding, together, தொடர்ச்சி. 3. Alliteration in poetry. மோனை. 4. Like, equal to, சமம். 5. A prefix to words from the Sanscrit implying after, like, in the same manner, with, together with, severally, each by each, &c. Wils. p. 31. ANU. (p.) அனுகமனம், s. Accompanying, உடன்போகுதல். Wils. p. 31. ANUGAMANA. அனுகரணம், s. Imitation, doing a thing like another, ஒன்றுபோற்செய்கை. Wils. p. 31. ANUKARAN'A. அனுகரணவோசை, s. Imitative sound. அனுகூலம், s. Favor, auspices, kindness, propitiousness, விக்கினமின்மை. 2. Success, prosperity, the accomplishment of an object, a happy issue, consummation, காரியசித்தி. Wils. p. 31. ANUKOOLA. இரண்டுபேருக்கு மனுகூலம்போலே தோன்றி. Appearing favorable to both parties. அனுகூலப்பட, inf. To succeed, be successful. அனுகூலன், s. Patron, benefactor. 2. (சுவைக்கொத்து.) A husband who does nothing in breach of his faith to his wife-one of the four சிங்காரநாயகர். அனுகூலி, s. Patron, benefactor. அனுகோதம், s. (Anat.) Cerebellum. அனுக்கிரகம், s. Favor, grace, benignity, அருள். Wils. p. 32. ANUGRAHA. 2. Illumination of souls,--one of the five acts ascribed to Siva, பஞ்சகிருத்தியத்தொ ன்று. See கிருத்தியம். அனுக்கிரககர்த்தா, s. The gracious Creator. அனுக்கிரகஞ்செய்ய--அனுக்கிரகம் பண்ண, inf. To exercise favor, be merciful. அனுக்கிரகாங்குரம், s. The sprouting of grace. அனுக்கிரகிக்க, inf. To be gracious, benignant, to bestow favor, show kindness, grant, be propitious, அருள்செ ய்ய. அனுக்கிரகிப்பு, v. noun. Favoring, aiding. அனுக்கிரமம், s. Order, regularity, train, கிரமம். Wils. p. 31. ANUKRAMA. அனுசந்தானம், s. Search, inquiry, investigation, ஆராய்வு. 2. Meditation, contemplation (on an image of the deity) in the mind, விடாயோகம். Wils. p. 36. ANUSAND'HANA. அனுசந்தானம்பண்ண, inf. To fix an arrow in the bow, வில்லிலம்புபூட்ட. அனுசந்திக்க, inf. To contemplate, meditate, விடாதுதியானிக்க. 2. To attach constantly as the arrow to the bow, அம்பிடைவிடாமற்பிரயோகிக்க. அனுசரணம்--அனுசரணை, s. Custom, habit, usage, comformity to usage, as, அனுசாரம். 2. Cleaving unto, பற்றி நடக்கை. 3. Attention, kindness, உபசாரம். Wils. p. 36. ANUSARAN'A. அனுசரன்--அனுசாரி, s. A follower, adherent, சார்ந்தோன். 2. A companion, assistant, உதவிக்காரன். Wils. p. 32. ANUCHARA and ANUCHARIN. அனுசரிக்க, inf. To follow, practise, adhere to (a friend, a deity, religious opinion, &c.,) பின்பற்ற. 2. To worship, serve, reverence, வழிபட. 3. To celebrate, observe, keep a day, rite, &c., கொண்டாட. 4. To apply, wait upon, make persevering application to, சார. 5. To join one's party, embrace one's opinion, unite with one, become a proselyte to, சேர.--Note. Perseverance is always implied; [ex அனுசாரம்.] இராசாவை யனுசரித்துய்யப் பெற்றேன். By continual application to the king, I have obtained promotion. அனுசரிக்கை--அனுசரிப்பு, v. noun. Following, celebrating, worshipping, &c. அனுசன்--அனுசாதன், s. A younger brother, தம்பி. Wils. p. 32. ANUJA and ANUJATA. (p.) அனுசாரம், s. Adherence to custom, following after, accompanying, &c., தொடர்தல். Wils. p. 36. ANUSARA. 2. Retrogression of a planet, வக்கிரம். அனுட்டானம்--அனுஷ்டானம் s. Exercise of prescribed daily duties, performance of religions rites, அனுட்டி ப்பு; [ex அநு, according to, et ஸ்தா, to stay.] Wils. p. 36. ANUSHTANA. அனுட்டானச்செம்பு, s. A pure pot used in the daily worship. அனுட்டிக்க, inf. To perform religious rites and ceremonies--as fasting, penance, bathing, repeating incantations, &c. விரதமுதலியவனுசரிக்க. 2. To practise, habituate one's self, observe, விடாதுதொடர. துராசாரமனுட்டித்துக் கெட்டுப்போனான். By an evil course of life he was ruined. அனுட்டிப்பு, v. noun. Performing, practising, (religious rites, &c.) observance. அனுதினம் Daily, எப்பொழுதும். Wils. p. 32. ANUDINA. அனுதினமும், Day by day, every day. அனுபந்தசதுஷ்டயம்--அனுபந்தம், s. Union, connection, இயைபு. Wils. p. 34. ANUBUND'HA. The four அனுபந்தம் or properties of a book to be mentioned in the preface are, விடயம். contents; சம்பந்தம், order; பிரயோசனம், object; and அதிகாரி, persons for whom intended. அனுபல்லவி, s. The stanza immediately following the chorus in the species of verse called பதம். See முத்திரைப்பல் லவம். அனுபவம், s. Feeling, experience, enjoying or suffering the results of actions done in former births. Wils. p. 34. ANUB'HAVA. அனுபவப்பட, inf. To be realized, 2. To be attended with success. அனுபவிக்க, inf. To enjoy, suffer, experience good or evil, enjoy or suffer the effects of actions performed in former births, enjoy the benefit of, துய்க்க; [ex அனுபவம்.] சுகதுக்கங்களிரண்டையுமனுபவிக்கிறோம். We experience both joy and sorrow. ஒருவன்வீட்டைப்பிறனொருவன் பத்தாண்டளவும் யாவருமறியவனுபவித்தால் அவ்வீடவனதே. If any one have the possession of the house of another for ten years, and this be generally known, the house becomes his. அனுபவிப்பு, v. noun. Enjoying, suffering, experiencing. அனுபாகம், s. (Anat.) Maxillary portion; [ex ஹநு, jaw.] அனுபானம், s. A fluid vehicle in medicine, drink taken with or after medicine. 2. An ingredient to take with, or after medicines, as sugar, &c. Wils. p. 33. ANUPANA. அனுபூதி, s. A boon or blessing obtained from the Supreme Being connected with or leading to final bliss, divine knowledge, favor, grace in reference to divine things. 2. Superhuman knowledge ascribed to or obtained from Siva. Wils. p. 34. ANUB'HOOTI. 3. Sentiment, சிந்தனை. அனுபோகம், s. Experience, practice, அப்பியாசம். 2. Enjoyment or suffering, அனுபவம். 3. Delight, mutual delight, இன்பம். 4. Venery, புணர்ச்சி. அனுபோகிக்க, inf. To enjoy, have mutual delight, sexual intercourse, experience good or evil. அனுமதி, s. Assent, approbation, consent, சம்மதி. 2. Order, command, கட் டளை. Wils. p. 34. ANUMATI. அவருடைய அனுமதிப்படி. By his order or in his name. அனுமரணம், s. The voluntary death of a widow on the funeral pile with the deceased husband, உடன்கட்டையேறுகை. Wils. p. 34. ANUMARAN'A. 2. A system of architecture. See சிற்பநூல். அனுமானம், s. Inference, illation-one of the modes in logic of arriving at a conclusion, as from smoke to infer the presence of fire, காரியத்தாற்காரணமறிகை. Wils. p. 34. ANUMANA. Some reckon the following four kinds; viz.: 1. தன்பொருட் டனுமானம். 2. பிறர்பொருட்டனுமானம். 3. அன் னுவயவனுமானம். 4. வெதிரேகவனுமானம். In அளவை the four are; 1. ஏதுவனுமானம், inference of an existing cause from sight of the effect, as of fire from the appearance of smoke. 2. பொதுவனுமானம், inference of the existence of a thing or reality of a thing by the presence of another, which is not wholly conclusive but probable and consistent. 3. எச்சவனு மானம், inference of a past cause from a present effect--as fishes in the rivers show that torrents have fallen on the mountains. 4. முதலனுமானம், inference of a future effect from a present cause-as that rainy clouds will bring rain. Another. 1. பூர்வக்காட்சி, inference of a thing from previous knowledge of its properties--as when we see a flower, we identify it from its smell. 2. அனுமானவ னுமானம், inference from an inference--as when we infer that a man is learned from his mode of treating a subject. 3. ஆகமவனுமானம், inference from the rules of Agamas--as the punishment is owing to former deeds. 2. Doubt, hesitancy uncertainty, conjecture, சமுசயம். அனுமானப்பிரமாணம், s. one of the eight laws of evidence, inference, காரியத்தாற்காரணத்தைக்காட்டுவது. அனுமானிக்க, inf. To neigh as a horse, குதிரைகனைக்க. 2. To doubt, hesitate, சந்தேகிக்க. 3. v. a. To imagine, infer, understand or determine by inference, காரியத்தாற்காரணமறிய. அனுமானிதம், v. noun. The neighing of a horse. அனுமேயம், s. The thing sought to be known as fire which is infered from smoke. Wils. p. 34. ANUMEYA. அனுமை, s. [in logic.] Inference, conclusion from premises, அர்த்தாபத்தி. Wils. p. 34. ANUMA. 2. Front of the temples close to the back of the eye, கண்ணிமையினடி. அனுராகம், [ex ரஞ்ச, desire.] Attachment, fondness, faithful love of a husband and wife. Wils. p. 35. ANURAGA. அனுராகபோகம், s. Sexual enjoyment. அனுராகமாலை, s. A poem. அனுரூபம், s. Likeness, resemblance. Wils. p. 35. ANUROOPA. அனுலோமசன்--அனுலோமன், s. The child or descendant of a high caste father by a low caste mother; [ex லோய, hair of the body.] Wils. p. 35. ANULOMAJA. அனுவக்கிரம், s. The transit of a planet in retrogression into the preceding sign. அனுவக்கிரேஷ்டம், s. The quantity expressed by இஷ்ட, 3°ree; 2. அனுவதிக்க, inf. To repeat what has been said before, திரும்பச்சொல்ல. அனுவாதம், s. Repetition of a reason or argument--opposed to புரோவா தம், வழிமொழிகை. 2. Abuse, reviling, நிந்தி க்கை; [ex வத, to speak.] Wils. p. 35. ANUVADA. அனூர்த்துவாஸ்தி, s. (Anat.) Upper maxillary bone. 102)

irācakaram (p. 50) s. The royal tribunal of the king's ministers in Travancore. (Besch.) 2. Wils. p. 7. RAJAKARA. Tax or toll imposed by the king, இறை. இராசகலகம், s. War between states, அரசர்செய்யுஞ்சண்டை. 2. Tyrannical acts of a king towards his subjects, கொடுங்கோன்மை. 3. The invasion of a foreign power, வேற்றரசர்செய்யுங்கலகம். இராசகாரியம், s. Political affairs, affairs of state. 2. [usage.] An important thing. இராசகீரி, s. The ichneumon king --said to be white, of diminutive size and carried by others, வெண்கீரி. இராசகுணம், s. The attributes of the king--being three, viz.: தூங்காமை, vigilance; கல்வி, learning, and துணிவுடை மை, courage, resolution. இராசகுமாரன், s. (fem. குமாரத்தி --குமாரி.) A prince, king's son. இராசகோலம், s. Royal attire, princely bearing. இராசகோழை, s. A violent disease in which the phlegmatic humor is supposed to be prevalent, attended with bloody expectoration, ஓர்நோய். இராசசங்கம்--இராசசபை, s. The royal assembly, senators, courtiers. Wils. p. 72. RAJASAB'HA. இராசசமுகத்தார், s. An assembly of state, assembly in the presence of a king. இராசசின்னம், s. Ensigns of royalty, regalia, the apparatus of a coronation--there are twenty-one of them, viz.: 1. முடி, crown. 2. குடை, the umbrella denoting safety and protection. 3. கவரி, hair-fans. 4. தோட்டி, elephanthook. 5. முரசு, drums. 6. சக்கரம், the discus weapon. 7. யானை, elephants. 8. கொடி, banners. 9. மதில், city-walls. 1. தோரணம், festoons or other decorations. 11. நீர்க்குடம், pots full of water with other things. 12. பூமாலை, garlands. 13. சங்கு, chanks. 14. கடல், seas. 15. மகரம், the sword fish. 16. ஆமை, turtles. 17. இணைக்கயல், a pair of carp-fish. 18. சிங் கம், lions. 19. தீபம், lamps. 2. இடபம், bulls. 21. ஆசனம், the throne. இராசசூயம், s. A sacrifice performed only by a universal monarch attended by his vanquished tributary princes, ஓர்யாகம். Wils. p. 72. RAJASOOYA. இராசசேவை, s. A visit paid to a sovereign. 2. The service of a king. இராசதரிசனம், s. A visit to or sight of the king--deemed auspicious on new year's day, &c., அரசனைக்காண்கை. இராசதருமம்--இராசநீதி, s. Jurisprudence, public justice--whether conduct proper for a king towards his subjects as prescribed in the shastars, or as consistent with acknowledged principles, அரசுநீதி. Wils. p. 7. RAJAD'HARMMA and RAJANEEDI. இராசதானம்--இராசதானி--இராச நகரம்--இராசமாநகரம், s. A metropolis, the residence of a king, a court, அரசன்வாழு நகரம். Wils. p. 71. RAJAD'HANI. இராசதானியாயிருக்க, inf. To be arrogant--as a bold or immodest woman. இராசதிரவியம், s. Royal treasure, wealth. இராசதுரோகம், s. Treason, disloyalty, sedition, any act of unfaithfulness to the state--as smuggling, not paying taxes, &c. Wils. p. 7. RAJADROHA. இராசஸ்திரி, s. A queen, அரசி. இராசத்துவம், s. Royalty, regal power or qualities, imperial dignity, government, dominion, royal prerogative, அரசரியல்பு. Wils. p. 7. RAJATVA. இராசநாகம், s. One of the four high castes of the cobra snake, நால்வகை நாகங்களிலொன்று. See நாகம். இராசநோக்கம்--இராசநோக்கு, s. Royal favor or benignity, clemency in general. 2. A king's look. இராசநோக்காடு, s. The final or most excruciating throes in child-birth. இராசபஞ்சகம், s. Danger from public authority as the result of an astrological calculation, இராசபயம். இராசபட்டம், s. Kingship, kingly office, இராசாதிகாரம். இராசபத்திரம், s. A royal edict, இராசகட்டளை. 2. The title of a royal grant, இராசாவினதிகாரபத்திரிகை. இராசபத்தினி, s. A queen, இரா சாவின்மனைவி. Wils. p. 71. RAJAPATNEE. இராசபயம், s. Danger or apprehension from government, அரசனானேரிடு மச்சம். இராசபரி, s. A royal horse having prescribed specialities, பரியரசு. இராசபாட்டை--இராசபாதை-இராசமார்க்கம், s. A public road, a high way. இராசபிளவை, s. A virulent species of cancer on the back, இராசபுண். இராசபுத்தி, s. Special wisdom, such as leads to great enterprises--considered peculiar to those of princely birth, விசேஷித்தபுத்தி. இராசமகேந்திரம், s. The name of a city. இராசமண்டலம், s. A royal congress. எங்கணுநெருங்கிச்சூழுமிராசமண்டலங்களோடும். With the royal congress which thronged every where. (பாரதம்.) இராசமனை--இராசமாளிகை, s. A royal palace. இராசமாநாகம், s. A species of venomous snake, கருவழலை. இராசமானியம், s. A royal gift of land or otherwise, a munificent grant of a king. இராஜமானியராஜஷ்ரீ, s. A title of excellence used in addressing. இராசமுத்திரை, s. A royal signet. இராசயோகம், s. A configuration of the planets, denoting the highest prosperity and honor to one born under its influence, செனனத்திற்சுபக்கோள்கள்கூடி நிற்கை. 2. One of the four yogas exercised by a sage, ஞானிக்குரியயோகநான்கிலொ ன்று. இராசராசன்--இராசாதிராசன், s. A king of kings, an emperor, a paramount sovereign--a title given to princes or used in compliment merely, சக்கரவர்த்தி. Wils. p. 71. RAJARAJA. 72. RAJAD'HIRAJA. இராசராசேஸ்வரி, s. Durga, துர்க் கை. 2. Parvati, பார்வதி. இராசரிகம்--இராசரிக்கம், s. Royalty, reigning, state, government, dominion, rule, அரசாட்சி. இராசரிகம்பண்ண, inf. To reign. இராசலட்சுமி, s. The goddess who presides over kingdoms, அரசர்திரு. இராசவசியம்--இராசவசீகரம், s. Captivating or winning over a king by magic, &c., இராசாவைத்தன்வசப்படுத்துகை. இராசவட்டம், s. [vul.] Public, political matters. இராசவட்டம்பேச, inf. To speak on political subjects. இராசவரிசை, s. Royal honors, இராசச்சிறப்பு. இராசவர்க்கம், s. The king's ancestry or lineage, the king's relations. 2. A color mixed with white and black. இராசவல்லமை-4, s. The prerogatives of kings are four, viz.: 1. இயற் றல், making acquisitions. 2. ஈட்டல், collecting revenue. 3. காத்தல், preserving treasures. 4. பகுத்தல், distributing or expending revenue. இராசவள்ளி, s. A large, red species of yam, ஓர்வள்ளிக்கொடி. இராசவாகனம், s. A kind of palankeen used by kings, சிவிகை. இராசவாயில், s. The gate of a royal palace. இராசவிட்டூரம், s. Tyranny. இராசவிரணம், s. A large ulcer. இராசவிராசன், s. Kuvera, குபே ரன். 2. A king of kings, இராசாதிராசன். 3. Duriothana, துரியோதனன். இராசவிருட்சம், s. The கொன் றை tree, Cassia fistula, L. Wils. p. 72. RAJAVRUKSHA. இராசவிரோதம், s. Sedition. இராவீதி, s. A high road, royal road, main street. இராசாக்கினை, s. The government, command, justice of a king, அரசனாணை. Wils. p. 72. RAJAGNA. 2. Penalty of law, இராசதண்டம். இராசாங்கம், s. Government, dominion, royalty, monarchy, அரசாட்சி. 2. The component parts or body of a state, which are sixteen. See தசாங்கம். இராசாசனம், s. A throne, சிங்கா சனம். இராசாதிகாரம், s. Royal power, authority, jurisdiction, அரசனுக்குரியவதி காரம். இராசாதிபதி--இராசாதிபன், s. An emperor, a universal monarch, a king of kings. இராசீகம், s. Kingly authority. இராசீகந்தெய்வீகம், s. Unforeseen events, prosperous or adverse, that may happen by royal authority or providence--a term employed in making contracts, &c. 14) *

ilacciṉai (p. 53) s. A sign, குறி. 2. A finger-ring with a seal on it, a signet, முத்திரைமோதிரம். (p.) பெயரிலச்சினையுந்தீட்டி. Engraving (on the rock) his signature. (திரு வி.) 13) *

ilāñcaṉam (p. 53) --இலாஞ்சனை, s. A mark, sign, symbol, அடையாளம். 2. A seal, signet bearing the name or symbol of the owner, முத்திரை. 3. A name, an appellation, பெயர். Wils. p. 719. LANCHANA. 4. Fame, markworthiness, கீர்த்தி. இலாஞ்சனைக்குலைச்சல், s. Disrepute, want of reputation. இலாஞ்சனைபண்ண, inf. To honor, esteem. இலாஞ்சனையுள்ளவன், s. A remarkable, noted or famous person. 66)

ōlai (p. 84) s. A palm leaf of any species, an ola, பனை, தெங்குமுதலியவற்றினோலை. 2. The leaf of the தாழை or wild pine-apple tree, தாழையோலை. 3. An ola letter, a written ola, a writing or document, எழுதுமோலை. 4. The summons of Yama, நமனோலை. 5. (p.) (சது.) Sound, ஒலி. நாளையோலையுந்தூதரும்வரின். If to-morrow the messengers of Yama come with the summons. (வைரா.) ஓலைக்கட்டு, s. A bundle of palmyra leaves. ஓலைக்கணக்கர், s. Learners at school, பள்ளியிற்படிப்போர். ஓலைக்கணக்கரொலியடங்கும்புன்மாலை. The evening when the noise of learners at school ceases. (நாலடி.) ஓலைக்கணாட்டு, s. A chip of small piece of ola. ஓலைக்கண், s. Scallop or indentation of a palmyra leaf. ஓலைக்காந்தல், s. Cinder of the ola--as burning, floating flakes, dry pieces of ola. ஓலைக்குடை, s. An umbrella made of palm leaves. ஓலைக்கொடி, s. [prov.] An ola kite. ஓலைச்சிறகு, s. The half of a palmyra leaf. ஓலைச்சுருள், s. An ola letter inclosed in a செந்திரிக்கம். ஓலைதீட்ட, inf. To write on the ola, ஓலையிலெழுத. ஓலைதீட்டும்படை, s. A style, an iron pen, எழுத்தாணி. ஓலைபோக்க--ஓலைவிட, inf. To send a note. கூற்றைவெல்குவம்வருகவென்னாவோலைவிட்டு. Despatching a challenge to the regent of the dead-- ஓலைப்பூ, s. [vul.] The flower of the wild pine-apple tree, தாழம்பூ. ஓலைமுத்திரை, s. A stamp imprinted on a palmyra leaf. ஓலைமுரி, s. Unevenness of a palm leaf. ஓலையாள், s. A carrier of palm leaf letters. ஓலையெழுத, inf. To write a letter on a palmyra leaf. ஓலைவாங்க, inf. To receive an ola; i. e. the summons of death; to die. ஓலைவீடு, s. A house thatched with palmyra leaves. ஓலைவேலி, s. A hedge platted with palm leaves. பட்டோலை, s. A written order, royal edicts. 2. A writing from dictation. காதோலை, s. Ear-hoop of palm leaf. 2. (fig.) Ear-hoop made of gold, worn by women. குருத்தோலை, s. A young shoot of palm leaf. படியோலை, s. The duplicate of a document. (பெரியபு.) படையோலை--பாரோலை, s. A palmyra leaf or leaves on which the fruit of the palmyra are kept when they are unhusked, preparatory to their being inspissated. பிணியோலை, s. An amulet made of palmyra leaf, tied as a remedy to the waist of children supposed to be possessed of a demon. ஔ--ஔகாரம். The twelfth or last of the vowels in Tamil, உயிரெழுத்தி லொன்று. ஔகாரக்குறுக்கம், s. The letter ஔ shortened in sound, சார்பெழுத்துக்களி லொன்று. 127) *

kaṉṉi (p. 102) s. A virgin, a maiden, a young unmarried woman, குமரி. 2. Virgo, a sign of the zodiac, ஓரிராசி. Wils. p. 187. KANYA. 3. [in mythology] A river that flows into the sea at Cape Comorin, regarded as a sacred virgin, ஓராறு. (c.) 4. (p.) Youthfulness, tenderness, juvenility, இளமை. 5. Virginity, கற்புக்கெடாமை. 6. A woman, பெண். 7. The thirteenth lunar asterism, அத்தநாள். 8. The wild or Socotrine aloe, an evergreen, கற்றாழை. Aloe perfoliata. 9. A wild creeper, the காக்கணம். 1. Unfading, imperishable, eternal youth, freshness, vigor, evergreen, அறிவில்லாமை. 11. A female ascetic, தவப்பெண். 12. A female possessing eternal youth--spoken of the goddesses or celestial females, தெய்வப்பெண். 13. Durga, துர்க்கை. 14. A plant, காவிளை. (Rott.). கன்னிகழியாதஆண்பிள்ளை, s. A chaste youth. கன்னிக்கால், s. The first post set up in the wall of a new house facing south, decked with cloth, in imitation of a female, முதல்நாட்டுத்தம்பம். See கலியாணம். கன்னிக்கால்நாட்ட, s. To set up the first post in a large building. 2. To plant the first marriage post. கன்னிக்குட்டி, s. [prov.] The first kid of lamb. கன்னிக்கோழி, s. A pullet nearly arrived at maturity. கன்னிச்சவ்வு--கன்னிமுத்திரை, s. The hymen. கன்னித்திங்கள்--கன்னிமாதம், s. The month of September when the sun is in the sign virgo, புரட்டாசிமாதம். கன்னித்தீட்டு, s. The catamenia of a young woman, deemed impure in a higher degree than afterward. கன்னித்துவம்--கன்னிமை, s. Virginity, virgin age, கன்னித்தன்மை. கன்னிபுதன், s. Mercury in the sign virgo indicating learning in one born under its influence. கன்னிப்பருவம், s. The age of mature virginity. கன்னிப்பிள்ளைத்தாய்ச்சி, s. [prov.] A woman in her first pregnancy. கன்னிமதில், s. Imperishable fortress walls. கன்னிமார், s. Virgins, deified females who were pious virgins on earth, afterward born in deified forms, in the supernal worlds in some one of the three lower states of bliss, கன்னியர். கன்னிமையழித்தல்--கன்னியழித் தல், s. The crime of deflouring a virgin. 2. The guilt of suffering a virgin to be defloured. கன்னிமையழிய--கன்னியழிய, inf. To lose virginity, to be be defloured, கன்னிமைகெட. கன்னியழியாதபெண், s. A girl that has not lost her virginity. கா, A syllabic letter, the consonant க் and long vowel, ஆ, ஓரெழுத்து. 2. s. A pole with ropes attached on the shoulder, for carrying common burdens, or gifts to a temple, &c., காவடி. (c.) 3. (p.) A lever or beam for a well-sweep, also the lever of steel yards, scales, &c., துலாக்கோல். 4. A grove, சோலை. 5. A flower garden, பூந் தோட்டம். 6. A poetic expletive, அசைச்சொல். இவளிவட்காண்டிகா. See her here. (நன்னூ லுரை.) காக்காரர், s. [prop. காவுவோர்.] Bearers of palankeens, pole-burdens, &c., persons who carry burdens suspended from a pole on the shoulders. காத்தாடி--காத்தண்டு, s. A pole for carrying burdens, காவடித்தண்டு. காமரம், s. [prov.] A pole for carrying on the shoulder, the one used for heavy timber, காவடித்தண்டு. கற்பகக்கா, s. Indra's paradise. திருவானைக்கா, s. The name of a celebrated pagoda on the island of Sreerungam near Trichinopoly, lit. the grove of the holy elephant. 81)

kmpṭṭm (p. 95) s. Coinage, coining, காசு. (Old Dic.) கம்பட்டக்காரன், s. A coiner, காசுசெய்வோன். (Loc.) கம்பட்டக்கூடம், s. A mint, தங் கசாலை. கம்பட்டமடித்தல், v. noun. Coining, காசடித்தல். கம்பட்டமுளை, s. A die, a coining stamp, காசடிக்குமுத்திரை. 22)

kḷḷm (p. 101) s. Guile, treachery, deception, imposition, dissimulation, insidiousness, roguery, villany, knavery, turpitude, spuriousness, counterfeitness, perfidy, depravity, வஞ்சகம். 2. Stealing, robbery, fraud, embezzlement, shuffling, tricking, cheating, circumvention, intrigue, களவு. 3. Lying, falsehood, பொய். 4. Fault, crime, guilt, defect, blemish, குற்றம். 5. Morbid matter concealed in a boil, or lodged in the system and causing irritation, புண்ணினுட் கள்ளம். 6. Unlawful, illicit acts, slyness, trickishness, sinister views, under-hand way of doing things, covert, கபடம். கள்ளவெயிலுங்கள்ளமழையும். Alternate rain and sun-shine when neither can be relied on. கள்ளஒப்பம், s. A forged signature. கள்ளக்கடை, s. A shop or bazaar for the reception of stolen goods. கள்ளக்கப்பல், s. A piratical vessel, திருட்டுக்கப்பல். கள்ளக்கப்பற்காரன், s. A pirate. கள்ளக்கயிறு, s. A kind of double string for opening and closing a book or purse. கள்ளக்கவறு, s. False dice, கள்ளச் சூதாடுகருவி. கள்ளக்கவி, s. Flagrant plagiary, சோரகவி. கள்ளக்காசு--கள்ளநாணயம்--கள் ளப்பணம், s. Base or counterfeit coin, செல்லாக்காசு. கள்ளக்காய்பட, inf. To fail as fruits in the process of ripening by smoke. கள்ளக்கிடை, v. noun. Lying deceptively, shamming sickness, sleep, or death, வஞ்சனையாகப்படுத்திருக்கை. கள்ளக்குணம், s. A false, insidious, deceptive disposition, திருட்டுக்குணம். 2. Insidiousness in boils, diseases, &c., deceptiveness, changeableness in weather, wind, the sea, &c., கள்ளத்தோற்றம். 3. Tricks, vices, &c., in beasts, கபட்டுக் குணம். கள்ளக்கையெழுத்து, s. A false signature, a forgery. கள்ளச்சத்தியம், s. A false oath, perjury. கள்ளச்சரக்கு, s. Smuggled or contraband goods. கள்ளச்சாதி, s. The Kallar tribe, a caste in South India. கள்ளச்சி, s. [prop. கள்ளி.] A female thief, திருடி. கள்ளச்சீட்டு, s. A forged bond, note, draught, &c. கள்ளச்சொல், s. Lie, falsehood, பொய். 2. Pretence, pretext, திருட்டுப் பேச்சு. கள்ளஞானம், s. Hypocrisy, in religion. கள்ளஞ்செய்ய, inf. To commit fraud, to embezzle, களவுசெய்ய. கள்ளத்தனம், s. Cunning, craftiness. கள்ளத்திறவுகோல், s. A false key, a picklock. கள்ளத்தீன், s. Sweet-meat, cakes, &c., eaten by stealth instead of regular food, திருட்டுணவு. கள்ளத்துறை, s. Ports where exports and imports are prohibited, ஆயத் துறைக்குமாறாயதுறை. கள்ளத்தோணி, s. A kind of dhoney, sailing to different places from Point Calimere, &c.; this species of boat is so called because formerly employed in robbing the pearl banks. கள்ளநடத்தை, s. Illicit intercourse of the sexes. கள்ளநீர், s. Morbid humor in the body preventing the healing of ulcers, &c., புண்ணில்வடியுநீர். கள்ளநேரம், s. Irregular seasons for doing things, seasons for illicit acts when detection may not occur. 2. A little before daylight, தூங்குநேரம். கள்ளப்பசி, s. Deceptive feelings of hunger. கள்ளப்பாடம், s. Lessons omitted, slipped over, &c., being unlearnt, deceiving the master. கள்ளப்பார்வை, v. noun. Thievish, designing looks. 2. Sly looks of lovers, or libidinous persons, அன்பினானோக்குநோக் கம். கள்ளப்பிள்ளை, s. An illegitimate child, a bastard, சோரத்திற்பெற்றபிள்ளை. கள்ளப்புணர்ச்சி, s. Illicit intercourse of the sexes. கள்ளப்புத்தி, s. Deceitful sagacity, cunning. கள்ளப்புருஷன், s. A paramour, a gallant, சோரநாயகன். கள்ளப்பெண்சாதி--கள்ளஸ்திரி, s. A concubine. கள்ளப்பேச்சு, s. Insincere expressions, false assurances. கள்ளமயிர், s. False hair. கள்ளமயிர்த்தொப்பி, s. A wig. கள்ளமனம், s. Deceitful mind. கள்ளமாடு, s. Cattle that intrude and graze by stealth, a cow or bullock prone to stray, or to be mischievous, திரு ட்டுமாடு. 2. An ox that refuses to work, கரவுள்ளமாடு. 3. Stolen cattle, திருடினமாடு. கள்ளமார்க்கம், s. False religion. 2. A sally port. கள்ளமுத்திரை, s. A false stamp, திருட்டுமுத்திரை. கள்ளம்பண்ண, inf. To be idle in work, to be dull, slow, &c.--as a beast in the absence of the whip. 2. To play truant. 3. To work deceptively, to use alloy, cheat, act the rogue, dissemble, sham, pretend. கள்ளவறை, s. A concealed room which no one would suspect, பிறர்காணக் கூடாதஅறை. கள்ளவாசாரம், s. Mock modesty, feigned politeness, திருட்டாசாரம். கள்ளவாயில், s. A trap-door, கள் ளவழி. கள்ளவொழுக்கம், s. Hypocrisy, dissimulation, திருட்டுநடத்தை. கள்ளன், s. (plu. கள்ளர், fem. கள் ளி.) Thief, robber, rogue, vagabond, villain, knave, criminal, felon, depredator, திருடன். 2. One of the Kallar tribe, கள்ளச்சாதியான். கள்ளர்பற்று, s. The district of the Kallars. வேசிக்கள்ளர், s. Whore-mongers. ஆசாரக்கள்ளர், s. Persons insincere, incomplaisant. 2. Hypocrites in religion. திருநீறுகுழைக்குங்கள்ளர். Those who put on appearances of piety. கும்பிடுகள்ளர்--தொழுகள்ளர், s. Hypocrites, those insincere in religion, or in courtesy. அழுகள்ளர், s. Weeping rogues, dissimulators, impostors. மாசாலக்கள்ளி, s. A dissimulating, unfaithful woman. 9)

kācu (p. 103) s. Several kinds of coin, cash, money, specie, பணம். 2. Twelfth part of an anna, சிறுகாசு. (c.) 3. (p.) Gold, பொன். 4. Gems, precious stones, மணிப்பொது. 5. Necklaces of gems, மாதரணிவடம். 6. Phlegm, கோழை. 7. Defect, fault, குற்றம். 8. A term in prosody applied to a foot ending in two short syllables, வெண்பாவிறுதிச்சீருளொன்று. காசடிக்க, inf. To coin, mint. காசுகட்டுதல், v. noun. Playing a game with copper coins. காசுக்கடை, s. A money-changer's shop. காசுக்கடைக்காரன், s. One who changes money, a money-changer. காசுக்கட்டி, s. [prop. காய்ச்சுக்கட் டி.] The juice of young cocoanuts inspissated. காசுக்காரன், s. A money-changer. 2. A rich man. காசுமண், s. Red ochre, so called by fishermen. காசுமாற, inf. To be current--as coin. காசுமாற்ற, inf. To change money, &c. காசுமுத்திரை, s. The impression on a piece of money. பொடிக்காசு, s. Small piece of copper coin. செம்புக்காசு, s. Copper coin. சல்லிக்காசு, s. Small pieces of copper coin. வெள்ளிக்காசு, s. Silver coin. 2. Several kinds of silver coin. ஆட்காசு--ஆனைக்காசு--குதிரைக் காசு, s. Names of different kinds of coin, so called from severally bearing the impression of a man, an elephant, and a horse. பொற்காசு, s. A small kinds of gold coin. சான்றான்காசு--சாணாரக்காசு, s. A name of the பொற்காசு, said to have been invented or coined by one of the சான்றார் caste. 55) *

kuttu (p. 121) கிறேன், குத்தினேன், வேன், குத்த, v. a. To punc ure, prick, penetrate; to bore, perforate, ஊசிமுதலியவற்றாற்குத்த. 2. To stab, to thrust, to pierce, ஈட்டிமுதலியவற் றாற்குத்த. 3. To pound in a mortar, to comminute, உலக்கையாற்குத்த. 4. To crack, to crush, smash, நெரிக்க. 5. To strike with the fist; to cuff, buffet, box, கையினாற்குத்த. 6. To efface a writing by dotting it with a style, &c., கிறுக்கிக்குத்த. 7. To drop; to pour out a small quantity, எண்ணெய்முதலிய குத்த. 8. to gore, கொம்பினால்முட்ட. 9. To pick or strike--as a stork, a crow, &c., பறவைகுத்த. 1. To mark by pricking, dotting, &c.; to dot, to point, புள்ளிகுத்த. 11. To stamp, to impress. முத்திரைமுதலியகுத்த. 12. To dig, dig up, dig out. கிண்ட. 13. (See the verb குறு.) To pluck, பறிக்க. 14. To ram down--as in a gun, துப்பாக்கியைக்கெட்டிக்க. 15. To bury in the ground--as certain seeds, விதையூன்ற. 16. To plant, set, place, நட, நிறுத்த, வைக்க. 17. To use sarcastic allusions, to employ invectives, சுடுவார்த்தை பேச. 18. To thwart, to defeat--as a design; to oppose--as a measure or scheme, தடங்கற்செய்ய. 19. [vul.] To coagulate milk, பிரைகுத்த. 2. v. n. To throb, to ache, வயிறு முதலியகுத்த. குத்தாமற்குத்திப்போட்டான். He has indirectly made a sarcastic allusion to me. அவன்கையைக்கொண்டே யவன் கண்ணிற் குத்தி னான், He has taken hold of his neighbor's hand, and thrust it into his eyes; i. e. he has employed his neighbor's means to injure him. குத்தித்தைக்க, inf. To sew through and through. குத்துக்கோல், s. A horse or ox goad. தாற்றுக்கோல். 2. A pike-staff, முட்கோல். குத்துமுள், s. A spur, குதிரைமுள். குத்துவாள். s. A dirk, a hand-dart or bayonet, உடைவாள். குத்தீட்டி, s. A poniard. குத்துவல்லையம், s. A hand-javelin--opposed to எறிவல்லையம். குத்தூசி, s. A kind of wooden needle, for roofing or hedging. அம்மைகுத்த, inf. To vaccinate. பச்சைகுத்த, inf. To tattoo; lit. to puncture and insert a blue dye. பல்லுக்குத்த, inf. To pick the teeth. மூக்குக்குத்த, inf. To perforate the nose. குத்திக்கொல்வோன், s. One who kills another by stabbing, an assassin. குத்துக்கொம்பு, s. [prov.] Perpendicular horns. குத்துக்கரணம், s. A somerset. நிலைகுத்த, inf. To be set in or fixed --as the eyes of one just breathing his last. சாந்துகுத்த, inf. To pound chunam or mortar. நெல்லுக்குத்த, inf. To pound paddy. பேன்குத்த, inf. To crack or crash lice. குரும்பைகுத்த, inf. [prov.] To pluck young cocoanuts, &c. அள்ளிக்குத்த, inf. [prov.] To give liquid food stintingly. 2. To drop a little water on plants, &c. குத்துவலி--குத்துக்குடைச்சல், v. noun. Throbbing or pinching pain, stitches. குத்திப்பேச, inf. To make a cutting remark. குத்தியள்ள, inf. To take up grain, &c., by thrusting the hands in perpendicularly. குத்தல், v. noun. Puncturing, pricking --as one of the eight kinds of impressions perceived by the sense of feeling. 2. Ramming; thrusting, stabbing, &c. குத்தார்க்கு, s. [local.] Withe, cord, &c., inserted in the hole of a குத்தூசி needle. குத்து, v. noun. Pounding in a mortar, உரலிற்குத்துகை. 2. A blow with the fist, a cuff, a buffet, a box, கைக்குத்து. 3. A thrust, a stab; a puncture, a prick, an incision, a goading, ஈட்டிமுதலியவற்றாற்கு த்துகை. 4. The peck of a stork, மூக்கினாற்கு த்துகை. 5. An acute, throbbing, twinging pain, ஓர்நோய். 6. A dot, a point, a tittle; a spot--commonly with a pointed instrument, புள்ளி. 7. A double handful of grain, &c., the hands being thrust in perpendicularly. 8. [prov.] A handful, ஓர் கையளவு. 9. Perpendicularity, steepness--as in செங்குத்து. குத்துண்டுபோவாய்--குத்துண்பாய். May you be stabbed--an imprecation. ஒருகுத்துச்சோறு. A double handful of boiled rice, with the hands thrust in perpendicularly. குத்துமி, s. Husk--as separated from rice by pounding. குத்துவெட்டு, s. Stabbing and maiming. --either in scuffles, robbery or war. 2. Dots and strokes--as erasures, பிழைபட் டதைக்கிறுக்கித்தள்ளல். குத்துப்பாடு, v. noun. Censuring or charging one with a fault; violent contention; lit. piercing, retortion. அந்தவேலைமேற்குத்துப்பாடுசொல்லுகிறான். He finds fault with the work. குத்துக்காயம், s. A wound by a stab; a stab. அடப்புக்குத்து, s. [prov.] Stabbing in the ribs, விலாக்குத்து. தலைக்குத்து--மண்டைக்குத்து, s. Piercing pain in the head; head-ache. முலைக்குத்து, s. Piercing pain in the breast. முலைக்குத்தைஅறியுமாசவலைப்பிள்ளை. Does the babe know the mother's breast-ache? குத்துண்ண, inf. To be beaten, pierced, stabbed, &c. குத்துப்பட. குத்துணி, s. One stabbed, குத்துண்ட வன். 2. A mean, vagabond, shameless fellow. குத்துப்பட்டுவிழ, inf. To fall, or drop down pierced. குத்துக்குநிற்க, inf. To stand on points, each urging his own reasons; to contend, to oppose-as rivals. 2. To haggle in dealing. குத்துகால்-குத்துக்கால், s. The uprights of a frame-as of a car; a piece of furniture, support, தாங்குகால். குத்துக்காலிட, inf. To sit or lie with bent legs; [ex குந்து.] குத்துக்கால்நாட்ட, inf. To fix or plant the uprights. குத்தாய்நிற்கிறமலை, s. A mountain standing perpendicularly. குத்துவிளக்கு, s. Standing lamp, a brass candlestick. குத்துக்கல்-குத்்தாங்கல், s. A perpendicular stone. குத்துக்கல்லாய்வைக்க, inf. To build with bricks set upon the edge. குத்துக்குளம்பு, s. The hoof of oxen, horse, &c., falling perpendicularly, not spreading-regarded as a good species for speed. குத்துப்பாறை, s. Small, perpendicular heaps of stones in the vicinity of a rock. 2. [local.] The horizontal part of a rock where women pound paddy. குத்துப்போர், s. The first layer of sheaves of corn in a stack, placed with the ears uppermost, நிறுத்திட்டமாய் வைக்குஞ் சூடு. 2. Boxing, fisticuffs, மற்போர். குத்துப்புள், s. [prov.] The place where the புள் stick falls perpendicularly in the கிட்டிபுள்ளு game. குத்தெனவீழ, inf. [prov.] To fall headlong, தலைகீழாய்விழ. 2. To fall in a perpendicular position, நிறுதிட்டமாய்விழ. செங்குத்தானமலை, s. A perpendicular hill; a precipice. மூங்கிற்குத்து, s. A cluster of bamboos, consisting of some parent stems and saplings. குத்துச்செடி, s. Any low shrub. குத்துக்கரந்தை, s. See under கரந்தை. குத்துக்காரை, s. See under காரை. குத்துக்கோரை, s. A grass, ஓர்கோரை, Cyperus compressus, L. குத்துத்திராய், s. An edible herb, ஓர் கீரை, Mollugo stricta, L. குத்துப்பகன்றை, s. A plant, ஓர்செடி, Lechea verticillata, L. குத்துப்பசனி, s. A species of பசளி. 13)

kōl (p. 151) s. A rod, a stick, தடி. 2. A staff, ஊன்றுகோல். 3. A measuring pole or scale, அளவுகோல். 4. A brush or pencil for blackening the eyelids, &c., அஞ்சனக்கோல். 5. An arrow, a dart, அம்பு. 6. A sceptre, செங்கோல். 7. Balance, scales, steel-yard, துலாக்கோல். 8. Libra of the zodiac, துலாவி ராசி. 9. A staff or stamp for marking, முத்திரைக்கோல். 1. A horse whip, குதிரை ச்சம்மட்டி. 11. A branch, மரக்கொம்பு. 12. A string in a lute, யாழினரம்பு. 13. Angle for fishing, தூண்டில். 14. (Sa. Kola.) The jujube tree, இலந்தை. 15. A raft, a float, as கோலம், தெப்பம். 16. Beauty, elegance--as கோலம், அழகு. கண்ணைக்கெடுத்ததெய்வம்கோலைக்கொடுத்தது.... The deity that deprived one of sight, has furnished him with a staff. கோலாட்டம், v. noun. A play with sticks accompanied with singing and dancing, ஓர்தடிவிளையாட்டு. கோல்்கொடுக்க, inf. To lead a blind person by a staff. கோல்வளை--கோற்றொடி, s. Beautiful bracelets. Meton., a lady. (p.) கோற்கணக்குக்குழிக்கணக்கு, s. [prov.] Land surveying; the art of computing the contents of a field by linear and square measures. கோற்புழு, s. [loc.] Several species of caterpillar, insects, &c., destructive of vegetables, growing corn, &c. கோற்றேன், s. Wild honey in branches, கொம்புத்தேன். (p) 33)

caṉṉiyācam (p. 174) s. Asceticism, abandonment of all worldly possessions and attachments, being the highest and last of the four brahmanical states. See ஆச் சிரமம். 2. Relinquishment, renunciation, துறவு; [ex சம், entirely, et நியாசம், casting away.] W. p. 891. SANNYASA. சன்னியாசந்தரிக்க, inf. To assume the state and garb of the சன்னியாசி. சன்னியாசமார்க்கம், s. The order of சன்னியாசி. 2. The perpetual bachelorhood of a person of good morals. சன்னியாசமுத்திரை, s. The distinctive marks of the சன்னியாசி, viz.: the staff, the waterpot, an unshaven beard, dishevelied locks, ochred clothes, &c. *சா, A compound letter composed of ச் and ஆ. 2. s. [ex Sa. Jya, to decay.] Death, mortality, மரணம். 3. Devil, பேய். 4. [in astron.] The chord of an arc; but commonly used for அர்த்தச்சா--the sine of an arc. 5. An equation of the centre--as மந்தச்சா. 6. The annual parallax, of a planet. See கற்கிச்சா and மகரச்சா. W. p. 355. JYA. சாக்காடு, s. Mortality, death, மரணம்; [ex காடு, a verbal affix.] சாக்காட்ட--சாக்காக்க, inf. [prov.] To wait on the dying, affording aid, performing appropriate ceremonies, &c. சாக்குருவி--சாகுருவி, s. A night-bird, sometimes a screech owl, whose hoot is supposed to portend death. சாக்குறி, s. Omens or presages of death. சாச்சடங்கு, s. Funeral ceremonies performed within the first week, especially, cooking and taking congy on the third day, and rice on the eighth.--Note. In some places food is sent by the relatives for three days. சாசங்காரம், s. The completing of an equation. சாபலம், s. [in astron.] Equation to the centre for any given time. சாபறை--சாப்பறை, s. A kind of drum for funerals. சாபிள்ளை, s. A still-born child. (c.) சாமுகுர்த்தம், s. [in astrol.] The முகு ர்த்தம் time, when several of the planets are in unfavorable situations. சாமூஞ்சி, s. A dismal, ghastly countenance, a death-like look. சாமூஞ்சிபட, inf. To be ghastly, as the face of a sick person. சாமேளம், s. A funeral-drum; the mode of beating a drum for a funeral. சாவறுதி, s. The point of death, the last extremity. 2. [prov.] Slightness, want of force and vigour; [ex அறுதி.] சன்னியாசம்பண்ண, inf. To renounce social or secular life for the wandering life of the ascetic. 2. To abandon earthly associations, worldliness, secularity, &c. சமுசாரசன்னியாசம், s. Celibacy. See under சமுசாரம். 3) *

cāppā (p. 177) s. (Hind.) Stamp, seal, impression, முத்திரை. 15)

cāmuttirikam (p. 177) --சாமுத்திரிகலட்ச ணம்--சாமுத்திரிகை, s. Interpretation of moles or spots on the body, indicating good or ill fortune; chiromancy, palmistry; also physiognomy, அங்கவிலக்கணநூல்; [ex ச, et முத்திரை, mark.] W. p. 919. SAMUDRIKA. 50) *

cikā (p. 181) s. (Pers.) An impression with a seal, முத்திரை. சிகாமோதிரம், s. A signet, முத்திரை மோதிரம். 25) *